Η Παραβολή για τις Δέκα Μνες

Αν και ο Ιησούς έχει προορισμό την Ιερουσαλήμ, ίσως βρίσκεται ακόμη στο σπίτι του Ζακχαίου με τους μαθητές του. Εκείνοι πιστεύουν ότι «η Βασιλεία του Θεού» πρόκειται να εγκαθιδρυθεί σύντομα με τον Ιησού ως Βασιλιά. (Λουκάς 19:11) Δεν κατανοούν σωστά αυτό το ζήτημα, όπως δεν αντιλαμβάνονται και ότι ο Ιησούς πρέπει να πεθάνει. O Ιησούς λοιπόν αφηγείται μια παραβολή για να τους βοηθήσει να αντιληφθούν ότι η Βασιλεία αργεί ακόμη.

Η παραβολή αρχίζει ως εξής: «Κάποιος άνθρωπος ευγενούς καταγωγής ταξίδεψε σε μακρινή χώρα για να εξασφαλίσει για τον εαυτό του βασιλική εξουσία και να επιστρέψει». (Λουκάς 19:12) Ένα τέτοιο ταξίδι διαρκεί πολύ καιρό. Σαφώς, ο Ιησούς είναι ο «άνθρωπος ευγενούς καταγωγής» που θα ταξιδέψει σε «μακρινή χώρα», στον ουρανό, όπου ο Πατέρας του θα του δώσει βασιλική εξουσία.

Στην παραβολή, προτού ο «άνθρωπος ευγενούς καταγωγής» αναχωρήσει, φωνάζει δέκα δούλους και δίνει στον καθέναν μια ασημένια μνα, λέγοντας: «Κάντε εμπόριο με αυτές μέχρι να έρθω». (Λουκάς 19:13) Η ασημένια μνα αντιστοιχεί σε ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Ισοδυναμεί με μισθούς τριών και πλέον μηνών για έναν αγροτοεργάτη.

Οι μαθητές ίσως διακρίνουν ότι μοιάζουν με τους δέκα δούλους της παραβολής, διότι ο Ιησούς τούς έχει ήδη παρομοιάσει με εργάτες στον θερισμό. (Ματθαίος 9:35-38) Βέβαια, δεν τους έστειλε να θερίσουν σιτηρά. Το αποτέλεσμα του θερισμού τους θα είναι άλλοι μαθητές οι οποίοι θα μπορούν να βρουν μια θέση στη Βασιλεία του Θεού. Οι μαθητές χρησιμοποιούν όποιους πόρους έχουν για να παραγάγουν και άλλους κληρονόμους της Βασιλείας.

Τι άλλο αποκαλύπτει ο Ιησούς σε αυτή την παραβολή; Λέει ότι οι συμπολίτες του ανθρώπου ευγενούς καταγωγής «τον μισούσαν και έστειλαν πίσω του ένα σώμα πρεσβευτών να πουν: “Δεν θέλουμε να γίνει αυτός βασιλιάς μας”». (Λουκάς 19:14) Οι μαθητές ξέρουν ότι οι Ιουδαίοι δεν αποδέχονται τον Ιησού​—μάλιστα ορισμένοι θέλουν να τον σκοτώσουν. Μετά τον θάνατο του Ιησού και την αναχώρησή του στον ουρανό, οι περισσότεροι Ιουδαίοι δείχνουν την άποψή τους για αυτόν διώκοντας τους μαθητές του. Αυτοί οι εναντιούμενοι ξεκαθαρίζουν ότι δεν θέλουν τον Ιησού για Βασιλιά τους.​—Ιωάννης 19:15, 16· Πράξεις 4:13-18· 5:40.

Πώς χρησιμοποιούν οι δέκα δούλοι τις μνες τους ώσπου ο «άνθρωπος ευγενούς καταγωγής» να λάβει «βασιλική εξουσία και να επιστρέψει»; Ο Ιησούς αφηγείται: «Όταν τελικά επέστρεψε, αφού είχε εξασφαλίσει τη βασιλική εξουσία, κάλεσε τους δούλους, στους οποίους είχε δώσει τα χρήματα, για να εξακριβώσει τι είχαν κερδίσει από το εμπόριο που έκαναν. Παρουσιάστηκε λοιπόν ο πρώτος και είπε: “Κύριε, η μνα σου απέφερε δέκα μνες”. Αυτός του είπε: “Πολύ καλά, άξιε δούλε! Επειδή αποδείχτηκες πιστός σε ένα πολύ μικρό ζήτημα, έχε εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις”. Ήρθε κατόπιν ο δεύτερος, λέγοντας: “Η μνα σου, Κύριε, απέφερε πέντε μνες”. Είπε και σε αυτόν: “Έχε και εσύ πέντε πόλεις υπό την επίβλεψή σου”».​—Λουκάς 19:15-19.

Αν οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι μοιάζουν με τους δούλους κατά το ότι χρησιμοποιούν πλήρως τους πόρους τους για να κάνουν περισσότερους μαθητές, μπορούν να είναι βέβαιοι πως ο Ιησούς θα χαρεί και θα τους ανταμείψει για την επιμέλειά τους. Φυσικά, δεν έχουν όλοι οι μαθητές του Ιησού τις ίδιες περιστάσεις στη ζωή ούτε τις ίδιες ευκαιρίες ή ικανότητες. Ωστόσο ο Ιησούς, ο οποίος λαβαίνει «βασιλική εξουσία», θα αναγνωρίσει και θα ευλογήσει τις προσπάθειες που καταβάλλουν όσια στο έργο μαθήτευσης.​—Ματθαίος 28:19, 20.

Προσέξτε όμως μια αντίθεση, καθώς ο Ιησούς ολοκληρώνει την παραβολή του: «Ήρθε όμως και κάποιος άλλος [δούλος], λέγοντας: “Κύριε, να η μνα σου· την κρατούσα κρυμμένη σε ένα πανί. Βλέπεις, σε φοβόμουν, επειδή είσαι σκληρός άνθρωπος· παίρνεις αυτό που δεν κατέθεσες και θερίζεις αυτό που δεν έσπειρες”. Αυτός του είπε: “Από τα ίδια σου τα λόγια σε κρίνω, πονηρέ δούλε. Ώστε ήξερες ότι είμαι σκληρός άνθρωπος και παίρνω αυτό που δεν κατέθεσα και θερίζω αυτό που δεν έσπειρα; Γιατί λοιπόν δεν έβαλες τα χρήματά μου σε τράπεζα ώστε, όταν θα ερχόμουν, να τα έπαιρνα με τόκο;” Και είπε σε εκείνους που στέκονταν εκεί: “Πάρτε του τη μνα και δώστε την σε αυτόν που έχει τις δέκα μνες”».​—Λουκάς 19:20-24.

Αυτός ο δούλος υφίσταται απώλεια επειδή δεν εργάστηκε για να αυξήσει τον πλούτο του βασιλείου του κυρίου του. Οι απόστολοι περιμένουν να κυβερνήσει ο Ιησούς στη Βασιλεία του Θεού. Επομένως, από ό,τι λέει για αυτόν τον τελευταίο δούλο, πιθανότατα αντιλαμβάνονται ότι, αν δεν είναι επιμελείς, δεν θα έχουν θέση σε εκείνη τη Βασιλεία.

Τα λόγια του Ιησού πρέπει να υποκινήσουν τους όσιους μαθητές να εντείνουν τις προσπάθειές τους. Ο Ιησούς καταλήγει: «Σας λέω: Στον καθέναν που έχει θα δοθεί περισσότερο, αλλά από εκείνον που δεν έχει θα αφαιρέσουν ακόμη και αυτό που έχει». Προσθέτει ότι οι εχθροί του, οι οποίοι δεν θέλουν “να γίνει βασιλιάς τους”, θα εκτελεστούν. Έπειτα ο Ιησούς συνεχίζει το ταξίδι του για την Ιερουσαλήμ.​—Λουκάς 19:26-28.