Κεφάλαιο 100

Η Παραβολή για τις Μνες

Ο ΙΗΣΟΥΣ πιθανόν να βρίσκεται ακόμη στο σπίτι του Ζακχαίου, όπου έχει σταματήσει καθώς πηγαίνει στην Ιερουσαλήμ. Οι μαθητές του πιστεύουν ότι, όταν φτάσουν στην Ιερουσαλήμ, εκείνος θα ανακηρύξει τον εαυτό του Μεσσία και θα εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία του. Με σκοπό να διορθώσει αυτή την ιδέα και για να δείξει ότι η Βασιλεία αργεί ακόμη, ο Ιησούς λέει μια παραβολή.

‘Κάποιος άνθρωπος ευγενικής καταγωγής’, αφηγείται, ‘ταξίδεψε σε μια μακρινή χώρα προκειμένου να εξασφαλίσει για τον εαυτό του Βασιλική εξουσία και να επιστρέψει’. Ο ‘άνθρωπος ευγενικής καταγωγής’ είναι ο Ιησούς και η ‘μακρινή χώρα’ είναι ο ουρανός. Όταν ο Ιησούς φτάνει εκεί, ο Πατέρας του τού δίνει Βασιλική εξουσία.

Αλλά πριν φύγει, αυτός ο άνθρωπος που είχε ευγενική καταγωγή φωνάζει δέκα δούλους και δίνει στον καθένα μια ασημένια μνα, λέγοντας: ‘Κάντε εμπόριο μέχρι να έρθω’. Οι δέκα δούλοι, στην αρχική εκπλήρωση, αντιπροσωπεύουν τους πρώτους μαθητές του Ιησού. Σε μεγαλύτερη εφαρμογή, συμβολίζουν όλους τους μελλοντικούς συγκληρονόμους του στην ουράνια Βασιλεία.

Οι ασημένιες μνες είναι πολύτιμα νομίσματα, το καθένα από τα οποία ισούται με τα ημερομίσθια τριών περίπου μηνών κάποιου που κάνει αγροτική εργασία. Αλλά τι αντιπροσωπεύουν οι μνες; Και τι είδους εμπόριο πρέπει να κάνουν μ’ αυτές οι δούλοι;

Οι μνες αντιπροσωπεύουν τα υπάρχοντα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι γεννημένοι από το πνεύμα μαθητές για να παράγουν περισσότερους κληρονόμους της ουράνιας Βασιλείας μέχρι τον ερχομό του Ιησού ως Βασιλιά στην υποσχεμένη Βασιλεία. Αφού αναστήθηκε και εμφανίστηκε στους μαθητές του, αυτός τους έδωσε τις συμβολικές μνες για να κάνουν περισσότερους μαθητές, κι έτσι να προσθέσουν κι άλλα μέλη στην τάξη της Βασιλείας των ουρανών.

‘Αλλά’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘οι πολίτες του μισούσαν τον άνθρωπο που είχε ευγενική καταγωγή κι έστειλαν πίσω του μερικούς πρέσβεις για να πουν: «Δεν θέλουμε να γίνει βασιλιάς μας αυτός ο άνθρωπος»’. Οι πολίτες είναι Ισραηλίτες, δηλαδή Ιουδαίοι, στους οποίους δεν περιλαμβάνονται οι μαθητές του. Αφού ο Ιησούς αναχώρησε για τον ουρανό, αυτοί οι Ιουδαίοι έκαναν γνωστό ότι δεν τον ήθελαν για βασιλιά τους με το να διώξουν τους μαθητές του. Μ’ αυτόν τον τρόπο ενήργησαν σαν τους πολίτες που έστειλαν τους πρέσβεις.

Πώς χρησιμοποιούν οι δέκα δούλοι τις μνες τους; Ο Ιησούς εξηγεί: ‘Όταν τελικά αυτός επέστρεψε, αφού είχε εξασφαλίσει τη Βασιλική εξουσία, διέταξε να καλέσουν μπροστά του τους δούλους στους οποίους είχε δώσει τα ασημένια νομίσματα, ώστε να εξακριβώσει τι είχαν κερδίσει από τις συναλλαγές τους. Τότε παρουσιάστηκε ο πρώτος, λέγοντας: «Κύριε, η μνα σου απέφερε δέκα μνες». Έτσι εκείνος του είπε: «Εύγε, καλέ δούλε! Επειδή αποδείχθηκες πιστός σ’ ένα πολύ μικρό ζήτημα, έχε εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις». Τώρα ήρθε ο δεύτερος, λέγοντας: «Η μνα σου, Κύριε, απέδωσε πέντε μνες». Εκείνος είπε και σ’ αυτόν: «Κι εσύ επίσης γίνε επικεφαλής πέντε πόλεων»’.

Ο δούλος με τις δέκα μνες συμβολίζει μια τάξη, μια ομάδα, μαθητών από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. μέχρι σήμερα, η οποία περιλαμβάνει τους αποστόλους. Και ο δούλος που κέρδισε τις πέντε μνες αντιπροσωπεύει κι αυτός μια ομάδα που υπάρχει στην ίδια χρονική περίοδο και η οποία, ανάλογα με τις ευκαιρίες και τις ικανότητες των μελών της, αυξάνει τα επίγεια υπάρχοντα του βασιλιά της. Και οι δυο ομάδες κηρύττουν με ζήλο τα καλά νέα και, ως αποτέλεσμα, γίνονται Χριστιανοί πολλά άτομα με σωστή διάθεση καρδιάς. Εννιά δούλοι έκαναν επιτυχημένο εμπόριο και αύξησαν αυτά που είχαν.

‘Αλλά’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘ήρθε ένας άλλος, λέγοντας: «Κύριε, να η μνα σου, την οποία εγώ κράτησα κρυμμένη σ’ ένα πανί. Βλέπεις, σε φοβόμουν, επειδή είσαι σκληρός άνθρωπος· παίρνεις ό,τι δεν κατέθεσες και θερίζεις ό,τι δεν έσπειρες». Εκείνος του είπε: «Απ’ αυτά ακριβώς που λες σε κρίνω, πονηρέ δούλε. Ήξερες, έτσι δεν είναι, ότι εγώ είμαι σκληρός άνθρωπος, επειδή παίρνω ό,τι δεν κατέθεσα και θερίζω ό,τι δεν έσπειρα; Γιατί λοιπόν δεν έβαλες το ασημένιο νόμισμά μου σε μια τράπεζα; Κατόπιν, στην επιστροφή μου, θα το είχα πάρει με τόκο». Τότε είπε σ’ εκείνους που στέκονταν δίπλα: «Πάρτε τη μνα απ’ αυτόν και δώστε την σ’ αυτόν που έχει τις δέκα μνες»’.

Για τον πονηρό δούλο, η απώλεια της συμβολικής μνας σημαίνει ότι χάνει τη θέση στην ουράνια Βασιλεία. Ναι, χάνει το προνόμιο να κυβερνάει, σαν να λέγαμε, σε δέκα ή πέντε πόλεις. Προσέξτε επίσης ότι ο δούλος δεν ονομάζεται πονηρός επειδή κάνει κάτι κακό, αλλά μάλλον, επειδή δεν εργάστηκε για να αυξήσει τον πλούτο της βασιλείας του κυρίου του.

Όταν η μνα του πονηρού δούλου δίνεται στον πρώτο δούλο, προβάλλεται η αντίρρηση: ‘Κύριε, αυτός έχει δέκα μνες!’ Ο Ιησούς όμως απαντάει: ‘Σ’ όποιον έχει, θα δοθούν περισσότερα· αλλά απ’ όποιον δεν έχει, ακόμη κι αυτό που έχει θα του αφαιρεθεί. Επιπλέον, αυτούς τους εχθρούς μου, που δεν με ήθελαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και σφάξτε τους μπροστά μου’. Λουκάς 19:11-27· Ματθαίος 28:19, 20.

▪ Τι υποκινεί τον Ιησού να πει την παραβολή για τις μνες;

▪ Ποιος είναι ο άνθρωπος που έχει ευγενική καταγωγή, και ποια είναι η χώρα στην οποία πηγαίνει;

▪ Ποιοι είναι οι δούλοι, και τι αντιπροσωπεύουν οι μνες;

▪ Ποιοι είναι οι πολίτες, και πώς δείχνουν το μίσος τους;

▪ Γιατί αποκαλείται ένας δούλος πονηρός, και τι σημαίνει το ότι χάνει τη μνα του;