Κεφάλαιο 71

Η Εσκεμμένη Απιστία των Φαρισαίων

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ του πρώην τυφλού ζητιάνου φοβούνται, όταν τους καλούν ενώπιον των Φαρισαίων. Ξέρουν πως έχει βγει απόφαση να αποβάλλεται από τη συναγωγή όποιος λέει ότι πιστεύει στον Ιησού. Ένας τέτοιος αποκλεισμός από τη συναναστροφή με τους άλλους στην κοινότητα μπορεί να σημάνει τρομερές ταλαιπωρίες, ειδικά για μια φτωχή οικογένεια. Γι’ αυτό, οι γονείς είναι επιφυλακτικοί.

‘Αυτός είναι ο γιος σας που λέτε πως γεννήθηκε τυφλός;’ τους ρωτούν οι Φαρισαίοι. ‘Πώς λοιπόν τώρα βλέπει;’

‘Εμείς ξέρουμε πως αυτός είναι ο γιος μας και πως γεννήθηκε τυφλός’, διαβεβαιώνουν οι γονείς. ‘Αλλά δεν ξέρουμε ούτε πώς έγινε και βλέπει τώρα ούτε ποιος του άνοιξε τα μάτια’. Σίγουρα ο γιος τους πρέπει να τους έχει πει όλα όσα έγιναν, αλλά οι γονείς λένε διπλωματικά: ‘Ρωτήστε τον ίδιον. Ενήλικος είναι. Μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του’.

Ξανακαλούν λοιπόν οι Φαρισαίοι αυτόν τον άνθρωπο. Αυτή τη φορά προσπαθούν να τον εκφοβίσουν δίνοντάς του την εντύπωση ότι έχουν συγκεντρώσει στοιχεία που ενοχοποιούν τον Ιησού. ‘Δόξασε τον Θεό’, του λένε προστακτικά. ‘Εμείς ξέρουμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός’.

Ο πρώην τυφλός δεν αρνείται την κατηγορία τους, παρατηρώντας: ‘Εγώ δεν ξέρω αν αυτός είναι αμαρτωλός ή όχι’. Αλλά προσθέτει: ‘Εγώ ένα πράγμα ξέρω, ότι ενώ ήμουν τυφλός, τώρα βλέπω’.

Οι Φαρισαίοι τον ξαναρωτούν, θέλοντας να βρουν κάποιο αδύνατο σημείο στα λόγια του: ‘Τι σου έκανε; Πώς σου άνοιξε τα μάτια;’

‘Σας τα είπα και πριν’, παραπονιέται αυτός, ‘και δεν δώσατε προσοχή. Γιατί θέλετε να τα ξανακούσετε;’ Και τους ρωτάει ειρωνικά: ‘Μήπως θέλετε να γίνετε κι εσείς μαθητές του;’

Οι Φαρισαίοι θυμώνουν μ’ αυτή την απάντηση. ‘Εσύ είσαι μαθητής αυτού του ανθρώπου’, τον κατηγορούν, ‘αλλά εμείς είμαστε μαθητές του Μωυσή. Εμείς ξέρουμε ότι ο Θεός μίλησε στον Μωυσή· αλλά όσο γι’ αυτόν τον άνθρωπο, δεν ξέρουμε από πού προέρχεται’.

Ο ταπεινός ζητιάνος αποκρίνεται, εξωτερικεύοντας την έκπληξή του: ‘Αυτό είναι σίγουρα παράξενο, το ότι εσείς δεν ξέρετε από πού προέρχεται, κι όμως αυτός μου άνοιξε τα μάτια’. Τι συμπέρασμα πρέπει να βγει απ’ αυτό; Ο ζητιάνος εφιστά την προσοχή σε κάτι που είναι γενικώς παραδεκτό: ‘Ξέρουμε ότι ο Θεός δεν ακούει τους αμαρτωλούς, αλλά όποιον είναι θεοφοβούμενος και εκτελεί το θέλημά του, αυτόν ακούει. Από τα παλιά χρόνια, ποτέ δεν έχει ακουστεί να ανοίξει κάποιος τα μάτια ανθρώπου που είχε γεννηθεί τυφλός’. Το συμπέρασμα λοιπόν πρέπει να είναι οφθαλμοφανές: ‘Αν αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν από τον Θεό, δεν θα μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτα’.

Οι Φαρισαίοι δεν έχουν τι να πουν μετά απ’ αυτόν τον απλό και ξεκάθαρο λογικό συλλογισμό. Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια, και γι’ αυτό συκοφαντούν τον άνθρωπο: ‘Εσύ γεννήθηκες γεμάτος αμαρτίες και διδάσκεις τώρα εμάς;’ Και μόλις τα λένε αυτά, τον πετούν έξω, προφανώς αποβάλλοντάς τον από τη συναγωγή.

Όταν ο Ιησούς μαθαίνει τι έγινε, βρίσκει τον άνθρωπο αυτόν και του λέει: ‘Πιστεύεις στον Γιο του ανθρώπου;’

‘Ποιος είναι αυτός, κύριε, για να τον πιστέψω;’ ρωτάει ο πρώην τυφλός ζητιάνος.

‘Αυτός που σου μιλάει είναι’, αποκρίνεται ο Ιησούς.

Αμέσως, ο άνθρωπος αυτός υποκλίνεται με σεβασμό μπροστά στον Ιησού και λέει: ‘Πιστεύω σ’ αυτόν, Κύριε’.

Ο Ιησούς εξηγεί κατόπιν: ‘Γι’ αυτή την κρίση ήρθα στον κόσμο: για να δουν αυτοί που δεν βλέπουν και για να γίνουν τυφλοί αυτοί που βλέπουν’.

Τον ρωτούν τότε κάποιοι Φαρισαίοι που τον ακούν: ‘Μήπως είμαστε κι εμείς τυφλοί;’ Αν αναγνώριζαν ότι είναι διανοητικά τυφλοί, θα υπήρχε κάποια δικαιολογία για το ότι εναντιώνονται στον Ιησού. Όπως τους λέει ο Ιησούς: ‘Αν ήσασταν τυφλοί, δεν θα είχατε αμαρτία’. Αλλά αυτοί επιμένουν σκληρόκαρδα ότι δεν είναι τυφλοί και ότι δεν χρειάζονται καμιά πνευματική διαφώτιση. Γι’ αυτό, ο Ιησούς παρατηρεί: ‘Τώρα εσείς λέτε: «Βλέπουμε». Η αμαρτία σας παραμένει’. Ιωάννης 9:19-41.

▪ Γιατί φοβούνται οι γονείς του πρώην τυφλού ζητιάνου, όταν καλούνται ενώπιον των Φαρισαίων, και γι’ αυτό πώς απαντούν επιφυλακτικά;

▪ Πώς προσπαθούν οι Φαρισαίοι να εκφοβίσουν τον πρώην τυφλό;

▪ Ποιο λογικό επιχείρημα, που προβάλλει αυτός ο άνθρωπος, κάνει έξω φρενών τους Φαρισαίους;

▪ Γιατί δεν έχουν καμιά δικαιολογία οι Φαρισαίοι για το ότι εναντιώνονται στον Ιησού;