Η Οδός της Αγάπης Δεν Χάνεται Ποτέ
«Να ζητάτε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα. Και επιπλέον σας δείχνω μια υπερέχουσα οδό».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:31.
1-3. (α) Πώς το να μάθουμε να εκδηλώνουμε αγάπη είναι σαν να μαθαίνουμε μια καινούρια γλώσσα; (β) Ποιοι παράγοντες καθιστούν δύσκολο το να μάθουμε να εκδηλώνουμε αγάπη;
ΕΧΕΤΕ ποτέ επιχειρήσει να μάθετε μια καινούρια γλώσσα; Είναι, αν μη τι άλλο, αρκετά δύσκολο εγχείρημα! Βέβαια, ένα μικρό παιδί μπορεί να μάθει μια γλώσσα απλώς μέσω συχνής επαφής με αυτήν. Ο εγκέφαλός του απορροφά εύκολα τους ήχους και τις έννοιες των λέξεων, και έτσι προτού περάσει πολύς καιρός το παιδάκι εκφράζεται με αρκετή ευχέρεια, ίσως και αβίαστα. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους ενηλίκους. Εμείς ανατρέχουμε επανειλημμένα σε κάποιο ξενόγλωσσο λεξικό, απλώς και μόνο για να μάθουμε μερικές βασικές φράσεις σε μια ξένη γλώσσα. Αλλά με τον καιρό και μέσω συχνής επαφής, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε στην καινούρια αυτή γλώσσα και μπορούμε να τη μιλάμε ευκολότερα.
2 Το να μάθουμε να εκδηλώνουμε αγάπη είναι από πολλές απόψεις σαν να μαθαίνουμε μια καινούρια γλώσσα. Βέβαια, σε κάποιο βαθμό αυτή η θεϊκή ιδιότητα είναι έμφυτη στους ανθρώπους. (Γένεση 1:27· παράβαλε 1 Ιωάννη 4:8.) Ωστόσο, το να μάθουμε να εκδηλώνουμε αγάπη απαιτεί εξαιρετική προσπάθεια—ιδιαίτερα σήμερα που η στοργή είναι τόσο δυσεύρετη. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Αυτό ακριβώς συμβαίνει μερικές φορές μέσα στις οικογένειες. Ναι, πολλοί μεγαλώνουν σε ένα σκληρό περιβάλλον όπου σπανίως—αν όχι ποτέ—ακούγονται εκφράσεις αγάπης. (Εφεσίους 4:29-31· 6:4) Πώς μπορούμε, λοιπόν, να μάθουμε να εκδηλώνουμε αγάπη—έστω και αν την έχουμε νιώσει σπανίως;
3 Η Αγία Γραφή μπορεί να βοηθήσει. Στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8 ο Παύλος παρέχει, όχι έναν τυποποιημένο ορισμό του τι είναι αγάπη, αλλά μια ολοζώντανη περιγραφή του τρόπου με τον οποίο δρα αυτή η ύψιστη μορφή αγάπης. Η εξέταση αυτών των εδαφίων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ποια είναι η φύση αυτής της θεϊκής ιδιότητας και θα μας εξαρτίσει καλύτερα ώστε να την εκδηλώνουμε. Ας εξετάσουμε ορισμένες πτυχές της αγάπης με βάση την περιγραφή του Παύλου. Θα τις κατατάξουμε σε τρεις ευρείες κατηγορίες: τη διαγωγή μας γενικά· κατόπιν, πιο συγκεκριμένα, τις σχέσεις μας με τους άλλους· και τέλος, την υπομονή μας.
Η Αγάπη μάς Βοηθάει να Υπερνικούμε την Υπερηφάνεια
4. Ποια ενόραση παρέχει η Αγία Γραφή σχετικά με τη ζήλια;
4 Μετά τα αρχικά του σχόλια για την αγάπη, ο Παύλος έγραψε στους Κορινθίους: «Η αγάπη δεν ζηλεύει». (1 Κορινθίους 13:4) Η ζήλια μπορεί να εκδηλωθεί μέσω φθονερής δυσανασχέτησης για την ευημερία ή τα επιτεύγματα των άλλων. Τέτοια ζήλια είναι καταστροφική—από σωματική, συναισθηματική και πνευματική άποψη.—Παροιμίες 14:30· Ρωμαίους 13:13· Ιακώβου 3:14-16.
5. Πώς μπορεί η αγάπη να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε τη ζήλια όταν νομίζουμε ότι μας έχουν παραβλέψει σε σχέση με κάποιο θεοκρατικό προνόμιο;
5 Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, ρωτήστε τον εαυτό σας: “Μήπως αισθάνομαι φθόνο επειδή νομίζω ότι με έχουν παραβλέψει σε σχέση με κάποιο θεοκρατικό προνόμιο;” Αν η απάντηση είναι «ναι», μην απελπίζεστε. Ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει «τάση για φθόνο» σε όλους τους ατελείς ανθρώπους. (Ιακώβου 4:5) Η αγάπη για τον αδελφό σας μπορεί να σας βοηθήσει να ανακτήσετε την ισορροπία σας. Μπορεί να σας δώσει τη δυνατότητα να χαίρεστε με όσους χαίρονται και να μη θίγεστε προσωπικά όταν κάποιος άλλος λαβαίνει μια ευλογία ή έναν έπαινο.—Παράβαλε 1 Σαμουήλ 18:7-9.
6. Ποια σοβαρή κατάσταση δημιουργήθηκε τον πρώτο αιώνα στην εκκλησία της Κορίνθου;
6 Ο Παύλος προσθέτει ότι η αγάπη «δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια». (1 Κορινθίους 13:4) Αν έχουμε κάποιο ταλέντο ή κάποια ικανότητα, δεν είναι ανάγκη να το διατυμπανίζουμε. Προφανώς ορισμένοι φιλόδοξοι άντρες που είχαν παρεισφρήσει στην αρχαία εκκλησία της Κορίνθου παρουσίαζαν αυτό το πρόβλημα. Ίσως είχαν ιδιαίτερες ικανότητες επεξήγησης ιδεών ή ίσως ήταν πιο αποτελεσματικοί στο χειρισμό διαφόρων πραγμάτων. Το ότι έλκυαν την προσοχή στον εαυτό τους ίσως είχε συμβάλει στο να διαιρεθεί η εκκλησία σε παρατάξεις. (1 Κορινθίους 3:3, 4· 2 Κορινθίους 12:20) Η κατάσταση έγινε τόσο σοβαρή ώστε ο Παύλος χρειάστηκε αργότερα να επιπλήξει τους Κορινθίους για το ότι “ανέχονταν τα παράλογα άτομα”, αυτούς που ο Παύλος περιέγραψε επιτιμητικά ως «υπερέξοχους αποστόλους».—2 Κορινθίους 11:5, 19, 20.
7, 8. Δείξτε μέσα από την Αγία Γραφή πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε οποιαδήποτε έμφυτα ταλέντα έχουμε για να προάγουμε την ενότητα.
7 Παρόμοια κατάσταση μπορεί να δημιουργηθεί και σήμερα. Παραδείγματος χάρη, ορισμένοι μπορεί να έχουν την τάση να καυχιούνται για τα επιτεύγματά τους στη διακονία ή για τα προνόμιά τους στην οργάνωση του Θεού. Ακόμη και αν έχουμε κάποια επιδεξιότητα ή ικανότητα την οποία δεν έχουν άλλοι στην εκκλησία, μήπως μας επιτρέπει αυτό να “φουσκώνουμε από υπερηφάνεια”; Σε τελική ανάλυση, όποια έμφυτα ταλέντα έχουμε θα πρέπει να τα χρησιμοποιούμε για να προάγουμε την ενότητα—όχι τον εαυτό μας.—Ματθαίος 23:12· 1 Πέτρου 5:6.
8 Ο Παύλος έγραψε πως, μολονότι η εκκλησία έχει πολλά μέλη, «ο Θεός συνέθεσε το σώμα». (1 Κορινθίους 12:19-26) Το ρήμα του Κειμένου που αποδίδεται «συνέθεσε» υποδηλώνει έναν αρμονικό συνδυασμό σαν την ανάμειξη χρωμάτων. Γι’ αυτό, κανένα άτομο μέσα στην εκκλησία δεν πρέπει να «φουσκώνει από υπερηφάνεια» λόγω των ικανοτήτων του ούτε να προσπαθεί να επιβάλλεται στους άλλους. Η υπερηφάνεια και η φιλοδοξία δεν έχουν θέση στην οργάνωση του Θεού.—Παροιμίες 16:19· 1 Κορινθίους 14:12· 1 Πέτρου 5:2, 3.
9. Ποια προειδοποιητικά παραδείγματα παραθέτει η Αγία Γραφή σχετικά με άτομα που νοιάζονταν για τα δικά τους συμφέροντα;
9 Η αγάπη «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα». (1 Κορινθίους 13:5) Το άτομο που έχει αγάπη δεν κατευθύνει επιτήδεια τους άλλους για να πετύχει το δικό του σκοπό. Η Αγία Γραφή περιέχει προειδοποιητικά παραδείγματα ως προς αυτό. Λόγου χάρη, διαβάζουμε για τη Δαλιδά, την Ιεζάβελ και τη Γοθολία—γυναίκες που κατηύθυναν επιτήδεια τους άλλους για να πετύχουν τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς. (Κριτές 16:16· 1 Βασιλέων 21:25· 2 Χρονικών 22:10-12) Υπήρχε επίσης και ο γιος του Βασιλιά Δαβίδ, ο Αβεσσαλώμ. Αυτός πλησίαζε όσους έρχονταν στην Ιερουσαλήμ για την απόδοση κρίσης και υπαινισσόταν πανούργα ότι η αυλή του βασιλιά δεν έδειχνε γνήσιο ενδιαφέρον για τα προβλήματά τους. Κατόπιν δήλωνε ευθέως ότι στην ουσία η αυλή χρειαζόταν έναν καλόκαρδο άντρα σαν αυτόν! (2 Σαμουήλ 15:2-4) Φυσικά, ο Αβεσσαλώμ δεν ενδιαφερόταν για τους καταπιεσμένους, αλλά μόνο για τον εαυτό του. Ενεργώντας ως αυτοδιορισμένος βασιλιάς, παρέσυρε τις καρδιές πολλών. Αργότερα, όμως, ο Αβεσσαλώμ υπέστη συντριπτική ήττα. Όταν πέθανε, θεωρήθηκε ανάξιος ακόμη και να ταφεί αξιοπρεπώς.—2 Σαμουήλ 18:6-17.
10. Πώς μπορούμε να αποδείξουμε ότι δίνουμε προσοχή στα συμφέροντα των άλλων;
10 Αυτό αποτελεί προειδοποίηση για τους Χριστιανούς σήμερα. Είτε είμαστε άντρες είτε γυναίκες, μπορεί από τη φύση μας να διαθέτουμε πειθώ. Ίσως μας είναι εύκολο να πετυχαίνουμε το δικό μας, όπως θα λέγαμε, με το να επιβαλλόμαστε σε μια συζήτηση ή με το να κάμπτουμε όσους έχουν διαφορετική γνώμη μέσω της επιμονής μας. Αν, όμως, έχουμε πραγματική αγάπη, θα δίνουμε προσοχή στα συμφέροντα των άλλων. (Φιλιππησίους 2:2-4) Δεν θα εκμεταλλευόμαστε τους άλλους ούτε θα προωθούμε αμφισβητήσιμες ιδέες με δικαιολογία την πείρα μας ή τη θέση μας στην οργάνωση του Θεού, λες και οι δικές μας απόψεις είναι οι μόνες που έχουν βαρύτητα. Αντίθετα, θα θυμόμαστε την παροιμία της Αγίας Γραφής: «Η υπερηφάνεια προηγείται της συντριβής και το υπεροπτικό πνεύμα της πτώσης».—Παροιμίες 16:18.
Η Αγάπη Προωθεί τις Ειρηνικές Σχέσεις
11. (α) Με ποιους τρόπους μπορούμε να εκδηλώνουμε αγάπη η οποία δείχνει καλοσύνη και ταυτόχρονα ευπρέπεια; (β) Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι δεν χαιρόμαστε για την αδικία;
11 Ο Παύλος έγραψε επίσης ότι η αγάπη «δείχνει καλοσύνη» και ότι «δεν συμπεριφέρεται άπρεπα». (1 Κορινθίους 13:4, 5) Ναι, η αγάπη δεν θα μας αφήνει να ενεργούμε με αγενή, άξεστο ή αναιδή τρόπο. Απεναντίας, θα λαβαίνουμε υπόψη τα αισθήματα των άλλων. Για παράδειγμα, το άτομο που έχει αγάπη θα αποφεύγει να κάνει πράγματα τα οποία ενοχλούν τη συνείδηση των άλλων. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 8:13.) Η αγάπη «δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια». (1 Κορινθίους 13:6) Αν αγαπάμε το νόμο του Ιεχωβά, δεν θα παραβλέπουμε την ανηθικότητα ούτε θα διασκεδάζουμε με πράγματα τα οποία μισεί ο Θεός. (Ψαλμός 119:97) Η αγάπη θα μας βοηθάει να ευφραινόμαστε με όσα εποικοδομούν, όχι με όσα κατεδαφίζουν.—Ρωμαίους 15:2· 1 Κορινθίους 10:23, 24· 14:26.
12, 13. (α) Πώς θα πρέπει να αντιδρούμε όταν μας προσβάλλει κάποιος; (β) Παραθέστε Βιβλικά παραδείγματα για να δείξετε ότι ακόμη και ο δικαιολογημένος θυμός μπορεί να μας κάνει να ενεργήσουμε άσοφα.
12 Ο Παύλος γράφει ότι η αγάπη «δεν εξάπτεται» («δεν είναι εύθικτη», Φίλιπς [Phillips]). (1 Κορινθίους 13:5) Ομολογουμένως, ως ατελείς άνθρωποι που είμαστε, είναι φυσιολογικό να ταραζόμαστε ή να νιώθουμε κάπως θυμωμένοι όταν μας προσβάλλουν. Ωστόσο, θα ήταν εσφαλμένο να τρέφουμε παρατεταμένη μνησικακία ή να παραμένουμε σε κατάσταση θυμού. (Ψαλμός 4:4· Εφεσίους 4:26) Ακόμη και ο δικαιολογημένος θυμός μπορεί να μας κάνει να ενεργήσουμε άσοφα αν μείνει ανεξέλεγκτος, και ο Ιεχωβά θα μπορούσε να μας θεωρήσει υπόλογους για αυτό.—Γένεση 34:1-31· 49:5-7· Αριθμοί 12:3· 20:10-12· Ψαλμός 106:32, 33.
13 Ορισμένοι έχουν επιτρέψει στις ατέλειες άλλων να επηρεάσουν την απόφασή τους όσον αφορά την παρακολούθηση των Χριστιανικών συναθροίσεων ή τη συμμετοχή στη διακονία αγρού. Στο παρελθόν πολλοί από αυτούς αγωνίστηκαν σκληρά για την πίστη, ίσως υπομένοντας εναντίωση από την οικογένεια, χλευασμό από τους συνεργάτες, και άλλα. Υπέμειναν αυτά τα εμπόδια επειδή τα θεώρησαν δοκιμή της ακεραιότητας, όπως και ήταν άλλωστε. Τι συμβαίνει, όμως, όταν κάποιος συγχριστιανός λέει ή κάνει κάτι που δεν φανερώνει αγάπη; Δεν είναι και αυτό δοκιμή της ακεραιότητας; Και βέβαια είναι, γιατί αν παραμένουμε σε κατάσταση θυμού μπορεί “να αφήνουμε τόπο για τον Διάβολο”.—Εφεσίους 4:27.
14, 15. (α) Τι σημαίνει η φράση «κρατάει λογαριασμό για το κακό»; (β) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά στο ζήτημα της συγχωρητικότητας;
14 Εύλογα, ο Παύλος προσθέτει πως η αγάπη «δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό». (1 Κορινθίους 13:5) Εδώ χρησιμοποιεί έναν όρο της λογιστικής, υποδηλώνοντας προφανώς ότι η προσβολή καταγράφεται σε ένα κατάστιχο για να μην ξεχαστεί. Δείχνει άραγε αγάπη το να κρατάμε στο μυαλό μας ένα μόνιμο «αρχείο» για τα λόγια ή τις πράξεις που μας πλήγωσαν, μήπως και χρειαστεί ποτέ στο μέλλον να ανατρέξουμε σε αυτό; Πόσο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε που ο Ιεχωβά δεν μας εξετάζει εξονυχιστικά με τέτοιον ανελεήμονα τρόπο! (Ψαλμός 130:3) Ναι, όταν μετανοούμε, εξαλείφει τα σφάλματά μας.—Πράξεις 3:19.
15 Μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά σε αυτό το ζήτημα. Δεν πρέπει να είμαστε υπερευαίσθητοι όταν κάποιος φαίνεται ότι μας υποβιβάζει. Αν αμέσως προσβαλλόμαστε, ίσως πληγώνουμε τον εαυτό μας περισσότερο από όσο θα μπορούσε ποτέ να μας πληγώσει εκείνος που μας πρόσβαλε. (Εκκλησιαστής 7:9, 22) Απεναντίας, χρειάζεται να θυμόμαστε ότι η αγάπη «πιστεύει τα πάντα». (1 Κορινθίους 13:7) Ασφαλώς, κανείς μας δεν θέλει να είναι ευκολόπιστος, αλλά δεν πρέπει και να είμαστε αδικαιολόγητα καχύποπτοι για τα κίνητρα των αδελφών μας. Όπου είναι δυνατόν, ας δίνουμε ο ένας στον άλλον το ευεργέτημα της αμφιβολίας.—Κολοσσαείς 3:13.
Η Αγάπη μάς Βοηθάει να Υπομένουμε
16. Σε ποιες καταστάσεις μπορεί η αγάπη να μας βοηθήσει να είμαστε μακρόθυμοι;
16 Ο Παύλος κατόπιν μας λέει ότι «η αγάπη είναι μακρόθυμη». (1 Κορινθίους 13:4) Μας καθιστά ικανούς να αντέχουμε τις δοκιμασίες, ίσως και για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, πολλοί Χριστιανοί ζουν σε θρησκευτικά διαιρεμένες οικογένειες επί χρόνια. Άλλοι είναι άγαμοι, όχι επειδή το έχουν επιλέξει οι ίδιοι, αλλά επειδή δεν έχουν μπορέσει να βρουν κατάλληλο σύντροφο «εν Κυρίω». (1 Κορινθίους 7:39· 2 Κορινθίους 6:14) Έπειτα υπάρχουν και εκείνοι που παλεύουν με εξουθενωτικά προβλήματα υγείας. (Γαλάτες 4:13, 14· Φιλιππησίους 2:25-30) Πράγματι, σε αυτό το ατελές σύστημα, δεν υπάρχει κανείς του οποίου οι περιστάσεις στη ζωή να μην απαιτούν κάποιο είδος υπομονής.—Ματθαίος 10:22· Ιακώβου 1:12.
17. Τι θα μας βοηθήσει να υπομένουμε τα πάντα;
17 Ο Παύλος μάς διαβεβαιώνει ότι η αγάπη «ανέχεται τα πάντα, . . . ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα». (1 Κορινθίους 13:7) Η αγάπη για τον Ιεχωβά θα μας καταστήσει ικανούς να υποφέρουμε οποιαδήποτε κατάσταση για χάρη της δικαιοσύνης. (Ματθαίος 16:24· 1 Κορινθίους 10:13) Εμείς δεν επιδιώκουμε ένα μαρτυρικό βίο. Απεναντίας, ο στόχος μας είναι να ζούμε ειρηνικά και ήσυχα. (Ρωμαίους 12:18· 1 Θεσσαλονικείς 4:11, 12) Εντούτοις, όταν ανακύπτουν δοκιμασίες της πίστης, εμείς τις υπομένουμε ευχαρίστως ως μέρος του τιμήματος που πρέπει να καταβάλει όποιος θέλει να είναι Χριστιανός μαθητής. (Λουκάς 14:28-33) Καθώς υπομένουμε, προσπαθούμε να διατηρούμε θετική άποψη, αποβλέποντας στην καλύτερη δυνατή έκβαση εν μέσω των δοκιμασιών.
18. Με ποιον τρόπο είναι αναγκαία η υπομονή ακόμη και σε ευνοϊκό καιρό;
18 Οι θλίψεις δεν είναι οι μόνες καταστάσεις στις οποίες είναι απαραίτητη η υπομονή. Ορισμένες φορές, το να υπομένουμε σημαίνει απλώς να διαρκούμε, να συνεχίζουμε σε μια σταθερή πορεία είτε υπάρχουν δοκιμασίες είτε όχι. Η υπομονή περιλαμβάνει τη διατήρηση ενός καλού πνευματικού προγράμματος. Παραδείγματος χάρη, έχετε ουσιαστική συμμετοχή στη διακονία, ανάλογα με τις περιστάσεις σας; Διαβάζετε το Λόγο του Θεού, κάνετε στοχασμούς γύρω από αυτόν και επικοινωνείτε με τον ουράνιο Πατέρα σας μέσω προσευχής; Παρακολουθείτε τακτικά τις συναθροίσεις της εκκλησίας σας και ωφελείστε από την ανταλλαγή ενθάρρυνσης με τους ομοπίστους σας; Αν ναι, τότε, ανεξάρτητα από το αν ο καιρός τώρα είναι ευνοϊκός ή δυσμενής, εσείς υπομένετε. Μην παραιτείστε, «γιατί αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή».—Γαλάτες 6:9.
Η Αγάπη—“Μια Υπερέχουσα Οδός”
19. Από ποια άποψη είναι η αγάπη “υπερέχουσα οδός”;
19 Ο Παύλος υπογράμμισε τη σπουδαιότητα της εκδήλωσης αγάπης αποκαλώντας αυτή τη θεϊκή ιδιότητα «υπερέχουσα οδό». (1 Κορινθίους 12:31) Με ποια έννοια είναι «υπερέχουσα»; Ο Παύλος είχε μόλις απαριθμήσει τα χαρίσματα του πνεύματος, τα οποία ήταν κάτι το κοινό στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα. Μερικοί είχαν λάβει την ικανότητα να προφητεύουν, άλλοι είχαν λάβει τη δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες και σε πολλούς είχε δοθεί η δυνατότητα να μιλούν σε γλώσσες. Εκπληκτικά χαρίσματα ασφαλώς! Εντούτοις, ο Παύλος είπε στους Κορινθίους: «Αν μιλώ στις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που βροντάει. Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα ιερά μυστικά και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη ώστε να μετατοπίζω βουνά αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα». (1 Κορινθίους 13:1, 2) Ναι, ακόμη και πράξεις που σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν αξία γίνονται «νεκρά έργα» αν το κίνητρο πίσω από αυτές δεν είναι η αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον.—Εβραίους 6:1.
20. Γιατί είναι αναγκαία η συνεχής προσπάθεια, προκειμένου να καλλιεργούμε την αγάπη;
20 Ο Ιησούς μάς δίνει και έναν άλλο λόγο για τον οποίο πρέπει να καλλιεργούμε τη θεϊκή ιδιότητα της αγάπης. «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου», είπε, από το «αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35) Η λέξη «αν» υποδηλώνει ότι ο κάθε Χριστιανός πρέπει να αποφασίσει μόνος του αν θα μάθει να εκδηλώνει αγάπη. Άλλωστε, απλώς και μόνο το να κατοικούμε σε μια ξένη χώρα δεν μας αναγκάζει να μάθουμε να μιλάμε τη γλώσσα αυτής της χώρας. Ούτε και το να παρακολουθούμε απλώς τις συναθροίσεις σε κάποια Αίθουσα Βασιλείας ή να συναναστρεφόμαστε συγχριστιανούς θα μας διδάξει αυτομάτως να εκδηλώνουμε αγάπη. Η εκμάθηση αυτής της «γλώσσας» απαιτεί συνεχή προσπάθεια.
21, 22. (α) Πώς θα πρέπει να αντιδρούμε αν είμαστε ελλιπείς ως προς κάποια πτυχή της αγάπης που αναλύει ο Παύλος; (β) Με ποια έννοια μπορεί να ειπωθεί ότι «η αγάπη ποτέ δεν χάνεται»;
21 Ορισμένες φορές, θα είμαστε ελλιπείς ως προς κάποια πτυχή της αγάπης που αναλύει ο Παύλος. Αλλά μην αποθαρρύνεστε. Συνεχίστε την προσπάθεια υπομονετικά. Εξακολουθήστε να συμβουλεύεστε την Αγία Γραφή και να εφαρμόζετε τις αρχές της στις σχέσεις σας με τους άλλους. Ποτέ μην ξεχνάτε το παράδειγμα που θέτει ο ίδιος ο Ιεχωβά για εμάς. Ο Παύλος παρότρυνε τους Εφεσίους: «Να δείχνετε καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον όπως και ο Θεός μέσω του Χριστού συγχώρησε ανεπιφύλακτα εσάς».—Εφεσίους 4:32.
22 Όπως το να μάθετε να εκφράζεστε σε μια ξένη γλώσσα γίνεται τελικά ευκολότερο, πιθανώς θα διαπιστώσετε ότι και το να εκδηλώνετε αγάπη γίνεται ευκολότερο με τον καιρό. Ο Παύλος μάς διαβεβαιώνει ότι «η αγάπη ποτέ δεν χάνεται». (1 Κορινθίους 13:8) Ανόμοια με τα θαυματουργικά χαρίσματα του πνεύματος, η αγάπη ποτέ δεν θα πάψει να υπάρχει. Γι’ αυτό, συνεχίστε να μαθαίνετε πώς να εκδηλώνετε αυτή τη θεϊκή ιδιότητα. Είναι, όπως την αποκαλεί ο Παύλος, “μια υπερέχουσα οδός”.
Μπορείτε να Εξηγήσετε;
◻ Πώς μπορεί η αγάπη να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε την υπερηφάνεια;
◻ Με ποιους τρόπους μπορεί η αγάπη να μας βοηθήσει να προάγουμε την ειρήνη στην εκκλησία;
◻ Πώς μπορεί η αγάπη να μας βοηθήσει να υπομένουμε;
◻ Από ποια άποψη είναι η αγάπη “υπερέχουσα οδός”;
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Η αγάπη θα μας βοηθάει να παραβλέπουμε τα λάθη των ομοπίστων μας
[Εικόνες στη σελίδα 23]
Υπομονή σημαίνει διατήρηση του θεοκρατικού μας προγράμματος