Κεφάλαιο 116

Προετοιμάζει τους Αποστόλους για την Αναχώρησή Του

ΤΟ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ δείπνο έχει τελειώσει, αλλά ο Ιησούς και οι απόστολοί του είναι ακόμα στο ανώγειο. Αν και πολύ σύντομα ο Ιησούς πρόκειται να φύγει, έχει να πει ακόμα πολλά πράγματα. ‘Μην αφήνετε τις καρδιές σας να ταράσσονται’, τους παρηγορεί. ‘Να ασκείτε πίστη στον Θεό’. Αλλά προσθέτει: ‘Να ασκείτε πίστη και σ’ εμένα επίσης’.

‘Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα’, συνεχίζει ο Ιησούς. ‘Πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο ώστε όπου είμαι εγώ να είστε κι εσείς. Και ξέρετε την οδό για το μέρος που πηγαίνω’. Οι απόστολοι δεν κατανοούν ότι ο Ιησούς εννοεί την αναχώρησή του για τον ουρανό, γι’ αυτό ο Θωμάς ρωτάει: ‘Κύριε, εμείς δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις. Πώς γίνεται να ξέρουμε την οδό;’

Ο Ιησούς απαντάει: ‘Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή’. Ναι, μόνο με το να τον δεχτεί κάποιος και να μιμηθεί τον τρόπο ζωής Του μπορεί να μπει στο ουράνιο σπίτι του Πατέρα, γιατί, όπως λέει ο Ιησούς: ‘Κανένας δεν έρχεται προς τον Πατέρα παρά μόνο μέσω εμού’.

‘Κύριε, δείξε μας τον Πατέρα’, ζητάει ο Φίλιππος, ‘κι αυτό είναι αρκετό για μας’. Ο Φίλιππος προφανώς θέλει να δώσει ο Ιησούς κάποια ορατή φανέρωση του Θεού, όπως αυτή που είχε δοθεί στα αρχαία χρόνια με όραμα στον Μωυσή, στον Ηλία και στον Ησαΐα. Αλλά στην πραγματικότητα, οι απόστολοι έχουν κάτι πολύ καλύτερο από τέτοιου είδους οράματα, όπως παρατηρεί ο Ιησούς: ‘Είμαι μαζί σας τόσο καιρό, και ακόμα, Φίλιππε, δεν μ’ έχεις γνωρίσει; Αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει και τον Πατέρα’.

Ο Ιησούς αντανακλά τόσο τέλεια την προσωπικότητα του Πατέρα του ώστε το να ζει κανείς μαζί του και να τον παρατηρεί είναι, ουσιαστικά, σαν να βλέπει πράγματι τον Πατέρα. Όμως, ο Πατέρας είναι ανώτερος από τον Γιο, όπως αναγνωρίζει ο Ιησούς: ‘Τα πράγματα που λέω σ’ εσάς δεν τα λέω από δική μου έμπνευση’. Ο Ιησούς κατάλληλα αποδίδει κάθε δόξα για τις διδασκαλίες του στον ουράνιο Πατέρα του.

Πόσο ενθαρρυντικό πρέπει να είναι για τους αποστόλους να ακούν τον Ιησού να τους λέει τώρα: ‘Αυτός που ασκεί πίστη σ’ εμένα, αυτός θα κάνει επίσης τα έργα που κάνω εγώ· και θα κάνει έργα μεγαλύτερα απ’ αυτά’! Ο Ιησούς δεν εννοεί ότι οι ακόλουθοί του θα χρησιμοποιήσουν μεγαλύτερες θαυματουργικές δυνάμεις απ’ αυτόν. Όχι, αλλά εννοεί ότι θα συνεχίσουν τη διακονία για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, σε πολύ μεγαλύτερη έκταση και σε πολύ περισσότερους ανθρώπους.

Ο Ιησούς δεν θα εγκαταλείψει τους μαθητές του μετά την αναχώρησή του. ‘Ό,τι κι αν ζητήσετε μέσω του ονόματός μου’, υπόσχεται, ‘θα το κάνω’. Επιπλέον, τους λέει: ‘Θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει κι άλλο βοηθό που θα είναι μαζί σας για πάντα, το πνεύμα της αλήθειας’. Αργότερα, αφού αναλαμβάνεται στον ουρανό, ο Ιησούς εκχέει στους μαθητές του το άγιο πνεύμα, εκείνον τον άλλο βοηθό.

Η αναχώρηση του Ιησού πλησιάζει, όπως λέει και ο ίδιος: ‘Λίγο ακόμα και ο κόσμος δεν θα με βλέπει πια’. Ο Ιησούς θα είναι πνευματικό πλάσμα, που κανένας άνθρωπος δεν θα μπορεί να δει. Αλλά ο Ιησούς υπόσχεται ξανά στους πιστούς του αποστόλους: ‘Εσείς θα με βλέπετε, γιατί εγώ ζω κι εσείς θα ζείτε’. Ναι, ο Ιησούς, όχι μόνο θα εμφανιστεί σ’ αυτούς με ανθρώπινη μορφή μετά την ανάστασή του, αλλά επίσης, στον κατάλληλο καιρό, θα τους αναστήσει για να ζουν μαζί του στον ουρανό ως πνευματικά πλάσματα.

Ο Ιησούς αναφέρει τώρα τον εξής απλό κανόνα: ‘Αυτός που έχει τις εντολές μου και τις τηρεί, αυτός είναι που μ’ αγαπάει. Με τη σειρά του, ο Πατέρας μου θ’ αγαπήσει αυτόν που αγαπάει εμένα, κι εγώ θ’ αγαπήσω αυτόν και θα του φανερώσω ολοκάθαρα τον εαυτό μου’.

Τότε ο απόστολος Ιούδας, που έχει επίσης το όνομα Θαδδαίος, τον διακόπτει λέγοντας: ‘Κύριε, τι έχει συμβεί και σκοπεύεις να φανερώσεις ολοκάθαρα τον εαυτό σου σ’ εμάς και όχι στον κόσμο;’

‘Αν κάποιος μ’ αγαπάει’, απαντάει ο Ιησούς, ‘θα τηρεί το λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπάει. Αυτός που δεν μ’ αγαπάει δεν τηρεί τα λόγια μου’. Σε αντίθεση με τους υπάκουους ακολούθους του, ο κόσμος αγνοεί τις διδασκαλίες του Χριστού. Έτσι αυτός δεν τους φανερώνει τον εαυτό του.

Στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς έχει διδάξει στους αποστόλους του πολλά πράγματα. Πώς θα τα θυμούνται όλα αυτά, ιδιαίτερα αφού και τώρα υπάρχουν τόσο πολλά που δεν έχουν κατανοήσει; Ευτυχώς, ο Ιησούς υπόσχεται: ‘Ο βοηθός, το άγιο πνεύμα, που θα στείλει ο Πατέρας μέσω του ονόματός μου, θα σας διδάξει και θα σας υπενθυμίσει όλα όσα σας έχω πει’.

Ο Ιησούς τούς παρηγορεί ξανά, λέγοντας: ‘Σας αφήνω ειρήνη, σας δίνω την ειρήνη μου. Μην αφήνετε τις καρδιές σας να ταράσσονται’. Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς αναχωρεί, αλλά εξηγεί: ‘Αν μ’ αγαπάτε τότε θα χαίρεστε που πηγαίνω στον Πατέρα, γιατί ο Πατέρας είναι μεγαλύτερός μου’.

Ο χρόνος που απομένει στον Ιησού, για να είναι μαζί τους, είναι λίγος. ‘Δεν θα μιλήσω πια για πολύ μαζί σας’, λέει ο ίδιος, ‘επειδή έρχεται ο άρχοντας του κόσμου. Και δεν έχει πάνω μου καμιά εξουσία’. Άρχοντας του κόσμου είναι ο Σατανάς ο Διάβολος, αυτός που μπόρεσε να μπει στον Ιούδα και να τον εξουσιάσει. Αλλά ο Ιησούς δεν έχει καμιά αμαρτωλή αδυναμία την οποία να μπορεί να εκμεταλλευτεί ο Σατανάς για να τον απομακρύνει από την υπηρεσία προς τον Θεό.

Απολαμβάνουν μια Στενή Σχέση

Μετά το αναμνηστικό δείπνο, ο Ιησούς ενθαρρύνει τους αποστόλους του κάνοντας μια ανεπίσημη και εγκάρδια συζήτηση μαζί τους. Είναι πιθανόν περασμένα μεσάνυχτα. Ο Ιησούς λοιπόν τους παροτρύνει: ‘Σηκωθείτε, ας φύγουμε απ’ εδώ’. Πριν φύγουν όμως ο Ιησούς, υποκινούμενος από αγάπη γι’ αυτούς, συνεχίζει να μιλάει λέγοντάς τους μια προτρεπτική παραβολή.

‘Εγώ είμαι το αληθινό κλήμα, και ο Πατέρας μου είναι ο καλλιεργητής’, αρχίζει. Ο Μεγάλος Καλλιεργητής, ο Ιεχωβά Θεός, φύτεψε αυτό το συμβολικό κλήμα όταν έχρισε τον Ιησού με άγιο πνεύμα, τον καιρό του βαφτίσματός του, το φθινόπωρο του 29 Κ.Χ. Αλλά ο Ιησούς δείχνει στη συνέχεια ότι το κλήμα δεν συμβολίζει μόνο τον εαυτό του, κάνοντας την εξής παρατήρηση: ‘Κάθε κλαδί μου που δεν καρποφορεί, αυτός το κόβει, και κάθε κλαδί που καρποφορεί το καθαρίζει, για να φέρει περισσότερο καρπό. Όπως το κλαδί δεν μπορεί να καρποφορήσει από μόνο του, αν δεν μένει στο κλήμα, το ίδιο κι εσείς δεν μπορείτε, αν δεν μένετε ενωμένοι μ’ εμένα. Εγώ είμαι το κλήμα, εσείς είστε τα κλαδιά’.

Την Πεντηκοστή, 51 μέρες αργότερα, οι απόστολοι και άλλοι γίνονται κλαδιά του κλήματος όταν εκχέεται πάνω τους άγιο πνεύμα. Τελικά, 144.000 άτομα γίνονται κλαδιά του συμβολικού κλήματος. Μαζί με τον κορμό του κλήματος, τον Ιησού Χριστό, αυτοί αποτελούν το συμβολικό κλήμα που παράγει τους καρπούς της Βασιλείας του Θεού.

Ο Ιησούς εξηγεί ποιο είναι το κλειδί για να παράγει κανείς καρπό: ‘Εκείνος που μένει ενωμένος μ’ εμένα, κι εγώ ενωμένος μ’ αυτόν, αυτός καρποφορεί πολύ· επειδή χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα απολύτως’. Ωστόσο, ο Ιησούς λέει ότι αν ένα άτομο δεν παράγει καρπό, ‘τον πετούν έξω όπως το κλαδί, και ξεραίνεται· και οι άνθρωποι μαζεύουν αυτά τα κλαδιά και τα ρίχνουν στη φωτιά και καίγονται’. Από την άλλη πλευρά, ο Ιησούς υπόσχεται: ‘Αν μένετε ενωμένοι μ’ εμένα και τα λόγια μου μένουν μέσα σας, να ζητάτε ό,τι επιθυμείτε και θα σας γίνεται’.

Στη συνέχεια, ο Ιησούς λέει στους αποστόλους του: ‘Ο Πατέρας μου δοξάζεται απ’ αυτό, αν εξακολουθείτε να φέρνετε πολύ καρπό και αποδειχθείτε μαθητές μου’. Ο καρπός τον οποίο επιθυμεί ο Θεός να παράγουν τα κλαδιά είναι το να εκδηλώνουν Χριστοειδείς ιδιότητες, ιδιαίτερα αγάπη. Επιπλέον, εφόσον ο Χριστός διακήρυττε τη Βασιλεία του Θεού, ο επιθυμητός καρπός περιλαμβάνει επίσης το έργο μαθήτευσης που κάνουν, όπως έκανε κι εκείνος.

‘Μείνετε στην αγάπη μου’, προτρέπει τώρα ο Ιησούς. Αλλά πώς μπορούν να το κάνουν αυτό οι απόστολοί του; ‘Αν τηρείτε τις εντολές μου’, λέει ο ίδιος, ‘θα μένετε στην αγάπη μου’. Στη συνέχεια, ο Ιησούς εξηγεί: ‘Αυτή είναι η εντολή μου, Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως σας αγάπησα εγώ. Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη απ’ αυτήν, δηλαδή να θυσιάσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του’.

Σε λίγες ώρες, ο Ιησούς θα εκδηλώσει αυτή την υπερέχουσα αγάπη δίνοντας τη ζωή του για χάρη των αποστόλων του, καθώς και για χάρη όλων εκείνων που θα ασκήσουν πίστη σ’ αυτόν. Το παράδειγμά του θα πρέπει να παρακινεί τους ακολούθους του να έχουν την ίδια αυτοθυσιαστική αγάπη ο ένας για τον άλλον. Αυτή η αγάπη θα προσδιορίζει την ταυτότητά τους, όπως είπε νωρίτερα ο Ιησούς: ‘Απ’ αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη αναμεταξύ σας’.

Προσδιορίζοντας ποιοι είναι φίλοι του, ο Ιησούς λέει: ‘Εσείς είστε φίλοι μου, αν κάνετε αυτά που σας παραγγέλλω. Δεν σας ονομάζω πια δούλους, επειδή ο δούλος δεν γνωρίζει τι κάνει ο κύριός του. Αλλά σας έχω ονομάσει φίλους, επειδή σας έχω κάνει γνωστά όλα όσα έχω ακούσει από τον Πατέρα μου’.

Τι πολύτιμη σχέση είναι αυτή—να είναι κανείς στενός φίλος του Ιησού! Αλλά, για να συνεχίσουν να απολαμβάνουν αυτή τη σχέση, οι ακόλουθοί του πρέπει ‘να εξακολουθούν να φέρνουν καρπό’. Αν το κάνουν αυτό, λέει ο Ιησούς, ‘ό,τι κι αν ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, αυτός θα σας το δώσει’. Σίγουρα, αυτή είναι μεγαλειώδης αμοιβή για εκείνους που παράγουν τους καρπούς της Βασιλείας! Αφού προτρέπει πάλι τους αποστόλους να ‘αγαπούν ο ένας τον άλλον’, ο Ιησούς τούς εξηγεί ότι ο κόσμος θα τους μισεί. Ωστόσο, τους παρηγορεί: ‘Αν ο κόσμος σάς μισεί, να ξέρετε ότι, πριν μισήσει εσάς, μίσησε εμένα’. Ο Ιησούς κατόπιν αποκαλύπτει το γιατί ο κόσμος μισεί τους ακολούθους του, λέγοντας: ‘Επειδή δεν είστε μέρος του κόσμου, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας ξεχώρισα από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος’.

Εξηγώντας περαιτέρω το γιατί υπάρχει μίσος από μέρους του κόσμου, ο Ιησούς συνεχίζει: ‘Θα κάνουν όλα αυτά τα πράγματα εναντίον σας εξαιτίας του ονόματός μου, επειδή δεν γνωρίζουν αυτόν [τον Ιεχωβά Θεό] που μ’ έστειλε’. Τα θαυματουργικά έργα του Ιησού, στην ουσία, καταδικάζουν εκείνους που τον μισούν, όπως παρατηρεί ο ίδιος: ‘Αν δεν είχα κάνει ανάμεσά τους τα έργα που κανένας άλλος δεν έκανε, δεν θα είχαν αμαρτία· αλλά τώρα και μ’ έχουν δει και μ’ έχουν μισήσει, εμένα καθώς και τον Πατέρα μου’. Έτσι, όπως λέει ο Ιησούς, εκπληρώνεται το εδάφιο: ‘Με μίσησαν αναίτια’.

Όπως έκανε και προηγουμένως, ο Ιησούς τούς παρηγορεί και πάλι με την υπόσχεση να τους στείλει το βοηθό, το άγιο πνεύμα, δηλαδή την ισχυρή ενεργό δύναμη του Θεού. ‘Αυτός θα δώσει μαρτυρία για μένα· κι εσείς, με τη σειρά σας, πρέπει να δίνετε μαρτυρία’.

Επιπρόσθετες Αποχαιρετιστήριες Νουθεσίες

Ο Ιησούς και οι απόστολοι είναι έτοιμοι να φύγουν από το ανώγειο. ‘Σας είπα αυτά τα πράγματα για να μην προσκόψετε’, συνεχίζει εκείνος. Έπειτα, τους δίνει την εξής σοβαρή προειδοποίηση: ‘Οι άνθρωποι θα σας εκδιώξουν από τις συναγωγές. Στην πραγματικότητα, έρχεται ώρα που όποιος σας θανατώνει θα φαντάζεται ότι έχει αποδώσει ιερή υπηρεσία στον Θεό’.

Προφανώς, οι απόστολοι αναστατώνονται πάρα πολύ απ’ αυτή την προειδοποίηση. Αν και ο Ιησούς είχε πει νωρίτερα ότι ο κόσμος θα τους μισούσε, δεν είχε δηλώσει τόσο ξεκάθαρα ότι αυτοί θα θανατώνονταν. ‘Δεν σας το είπα αυτό από την αρχή’, εξηγεί ο Ιησούς, ‘επειδή ήμουν μαζί σας’. Ωστόσο, πόσο καλό είναι που τους προετοιμάζει δίνοντάς τους αυτή την πληροφορία πριν φύγει!

‘Αλλά τώρα’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘εγώ πηγαίνω σ’ αυτόν που μ’ έστειλε, κι όμως κανένας από σας δεν με ρωτάει: «Πού πηγαίνεις;»’ Νωρίτερα εκείνο το βράδυ, αυτοί τον είχαν ρωτήσει σχετικά με το πού θα πήγαινε, αλλά τώρα έχουν συγκλονιστεί τόσο πολύ μ’ αυτά που τους έχει πει ώστε δεν ξαναρωτούν γι’ αυτό το ζήτημα. Όπως λέει ο Ιησούς: ‘Επειδή σας είπα αυτά τα πράγματα, η καρδιά σας έχει γεμίσει θλίψη’. Οι απόστολοι είναι θλιμμένοι, όχι μόνο επειδή έχουν μάθει ότι θα υποφέρουν τρομερό διωγμό και θα θανατωθούν, αλλά και επειδή πρόκειται να τους αφήσει ο Κύριός τους.

Γι’ αυτό, ο Ιησούς εξηγεί: ‘Είναι προς όφελός σας το ότι εγώ φεύγω. Γιατί αν δεν φύγω, αποκλείεται να έρθει σ’ εσάς ο βοηθός· αλλά αν εγώ πράγματι φύγω, θα σας τον στείλω’. Ως άνθρωπος, ο Ιησούς μπορεί να είναι μόνο σ’ ένα μέρος κάθε φορά, αλλά όταν θα είναι στον ουρανό, θα μπορεί να στείλει το βοηθό, το άγιο πνεύμα του Θεού, στους ακολούθους του, όπου κι αν βρίσκονται στη γη. Έτσι, η αναχώρηση του Ιησού θα είναι ωφέλιμη.

Το άγιο πνεύμα, λέει ο Ιησούς, ‘θα δώσει στον κόσμο πειστικές αποδείξεις αναφορικά με την αμαρτία και αναφορικά με τη δικαιοσύνη και αναφορικά με την κρίση’. Πρόκειται να εκτεθεί η αμαρτία του κόσμου, δηλαδή το γεγονός ότι αυτοί δεν άσκησαν πίστη στον Γιο του Θεού. Επιπρόσθετα, θα παρουσιαστούν πειστικές αποδείξεις σχετικά με τη δικαιοσύνη του Ιησού μέσω της ανάληψής του στον Πατέρα. Και η αποτυχία του Σατανά και του πονηρού του κόσμου να διαρρήξουν την ακεραιότητα του Ιησού είναι πειστική απόδειξη για το ότι ο άρχοντας του κόσμου έχει κριθεί δυσμενώς.

‘Έχω πολλά πράγματα να σας πω ακόμη’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘αλλά δεν μπορείτε προς το παρόν να τ’ αντέξετε’. Γι’ αυτό, ο Ιησούς υπόσχεται ότι όταν θα εκχύσει το άγιο πνεύμα, το οποίο είναι η ενεργός δύναμη του Θεού, αυτό θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα ανάλογα με την ικανότητα που έχουν να τα συλλαμβάνουν.

Αυτό που κυρίως δεν καταλαβαίνουν οι απόστολοι είναι το ότι ο Ιησούς πρόκειται να πεθάνει και κατόπιν να εμφανιστεί σ’ αυτούς μετά την ανάστασή του. Έτσι, ρωτούν ο ένας τον άλλον: ‘Τι σημαίνει αυτό που μας λέει, «Σε λίγο δεν θα με βλέπετε πια και, πάλι, σε λίγο θα με δείτε», και, «επειδή πηγαίνω στον Πατέρα»;’

Ο Ιησούς αντιλαμβάνεται ότι θέλουν να τον ρωτήσουν, γι’ αυτό τους εξηγεί: ‘Αλήθεια σας λέω, Εσείς θα κλάψετε και θα θρηνήσετε, αλλά ο κόσμος θα καταχαρεί· εσείς θα είστε θλιμμένοι, αλλά η θλίψη σας θα μεταβληθεί σε χαρά’. Αργότερα, το απόγευμα της ίδιας εκείνης μέρας, όταν θανατώνεται ο Ιησούς, οι κοσμικοί θρησκευτικοί ηγέτες καταχαίρονται, αλλά οι απόστολοι θλίβονται. Ωστόσο, η θλίψη τους μετατρέπεται σε χαρά, όταν ανασταίνεται ο Ιησούς! Την Πεντηκοστή, η χαρά τους συνεχίζεται, όταν αυτός τους ενδυναμώνει εκχέοντας πάνω τους το άγιο πνεύμα του Θεού ώστε να είναι μάρτυρές του!

Παραβάλλοντας την κατάσταση των αποστόλων με την κατάσταση της γυναίκας που περνάει τις ωδίνες του τοκετού, ο Ιησούς λέει: ‘Η γυναίκα όταν γεννάει έχει θλίψη, επειδή ήρθε η ώρα της’. Αλλά, ο Ιησούς παρατηρεί ότι αυτή δεν θυμάται πια τη θλίψη της αφού γεννηθεί το παιδί της, και ενθαρρύνει τους αποστόλους του, λέγοντας: ‘Γι’ αυτό κι εσείς, τώρα έχετε πράγματι θλίψη· αλλά θα σας δω πάλι [όταν αναστηθώ] και οι καρδιές σας θα καταχαρούν, και κανείς δεν θα αφαιρέσει τη χαρά σας από σας’.

Μέχρι τώρα, οι απόστολοι δεν έχουν ζητήσει ποτέ κάτι στο όνομα του Ιησού. Αλλά τώρα αυτός τους λέει: ‘Αν ζητήσετε οτιδήποτε από τον Πατέρα, αυτός θα σας το δώσει στο όνομά μου. Γιατί ο Πατέρας νιώθει αγάπη για σας, επειδή εσείς έχετε νιώσει αγάπη για μένα και έχετε πιστέψει ότι εγώ εξήλθα ως εκπρόσωπος του Πατέρα. Εγώ εξήλθα από τον Πατέρα και ήρθα στον κόσμο. Επιπλέον, φεύγω από τον κόσμο και πηγαίνω στον Πατέρα’.

Τα λόγια του Ιησού αποτελούν μεγάλη ενθάρρυνση για τους αποστόλους. ‘Απ’ αυτό πιστεύουμε εμείς ότι εξήλθες από τον Θεό’, λένε αυτοί. ‘Τώρα πιστεύετε;’ ρωτάει ο Ιησούς. ‘Να! Έρχεται ώρα, στην πραγματικότητα έχει έρθει, κατά την οποία θα σκορπιστείτε ο καθένας στο σπίτι του και θα μ’ αφήσετε μόνο’. Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, αυτό συμβαίνει προτού περάσει η νύχτα!

‘Σας είπα αυτά τα πράγματα ώστε, μέσω εμού, να έχετε ειρήνη’. Ο Ιησούς καταλήγει: ‘Στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά πάρτε θάρρος! Εγώ νίκησα τον κόσμο’. Ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο εκπληρώνοντας πιστά το θέλημα του Θεού, παρ’ όλα όσα προσπάθησαν να κάνουν ο Σατανάς και ο κόσμος του για να διαρρήξουν την ακεραιότητα του Ιησού.

Η Τελική Προσευχή στο Ανώγειο

Υποκινούμενος από βαθιά αγάπη για τους αποστόλους του, ο Ιησούς τούς προετοιμάζει για την επικείμενη αναχώρησή του. Τώρα, αφού εδώ και πολλή ώρα τους νουθετεί και τους παρηγορεί, σηκώνει τα μάτια του στον ουρανό και παρακαλάει τον Πατέρα του: ‘Δόξασε το γιο σου, για να σε δοξάσει ο γιος σου, αφού του έχεις δώσει εξουσία πάνω σε κάθε σάρκα ώστε, όσον αφορά ολόκληρο τον αριθμό αυτών που του έχεις δώσει, αυτός να μπορεί να τους δώσει αιώνια ζωή’.

Τι συγκινητικό είναι το θέμα που θίγει ο Ιησούς—την αιώνια ζωή! Εφόσον του έχει δοθεί ‘εξουσία πάνω σε κάθε σάρκα’, ο Ιησούς μπορεί να μεταδώσει τα οφέλη της λυτρωτικής του θυσίας σε όλο το θνήσκον ανθρώπινο γένος. Ωστόσο, αυτός χορηγεί ‘αιώνια ζωή’ μόνο σ’ εκείνους τους οποίους επιδοκιμάζει ο Πατέρας. Αναπτύσσοντας αυτό το θέμα της αιώνιας ζωής, ο Ιησούς συνεχίζει την προσευχή του:

‘Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να λαβαίνουν γνώση για σένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και γι’ αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό’. Ναι, η σωτηρία μας εξαρτάται από το να λαβαίνουμε γνώση και για τον Θεό και για τον Γιο του. Αλλά δεν απαιτείται απλώς και μόνο εγκεφαλική γνώση.

Ένα άτομο πρέπει να φτάσει στο σημείο να τους γνωρίζει στενά, αναπτύσσοντας φιλία μ’ αυτούς η οποία να βασίζεται στην κατανόηση. Πρέπει να αισθάνεται όπως αισθάνονται αυτοί για τα διάφορα ζητήματα και να βλέπει τα πράγματα όπως τα βλέπουν αυτοί. Και πάνω απ’ όλα, πρέπει να αγωνίζεται να μιμηθεί τις απαράμιλλες ιδιότητές τους στις σχέσεις του με τους άλλους.

Ο Ιησούς προσεύχεται στη συνέχεια: ‘Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη, έχοντας τελειώσει το έργο που μου έδωσες να κάνω’. Έχοντας λοιπόν εκπληρώσει μέχρι στιγμής το διορισμό του και σίγουρος για τη μελλοντική του επιτυχία, ο Ιησούς παρακαλάει: ‘Πατέρα, δόξασέ με δίπλα σου με τη δόξα την οποία είχα δίπλα σου πριν γίνει ο κόσμος’. Ναι, τώρα ζητάει να αποκατασταθεί μέσω ανάστασης στην ουράνια δόξα που είχε προηγουμένως.

Συνοψίζοντας το κύριο έργο του στη γη, ο Ιησούς λέει: ‘Έχω φανερώσει το όνομά σου στους ανθρώπους που μου έδωσες από τον κόσμο. Αυτοί ήταν δικοί σου, κι εσύ τους έδωσες σ’ εμένα, κι αυτοί έχουν τηρήσει το λόγο σου’. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε το όνομα του Θεού, που είναι Ιεχωβά, στη διακονία του και κατέδειξε τη σωστή προφορά του ονόματος, αλλά δεν έκανε μόνο αυτό για να φανερώσει το όνομα του Θεού στους αποστόλους του. Έκανε επίσης μεγαλύτερη τη γνώση και την εκτίμησή τους για τον Ιεχωβά, την προσωπικότητά του και τους σκοπούς του.

Αποδίδοντας τιμή στον Ιεχωβά ως Ανώτερό του, Εκείνον υπό την κατεύθυνση του οποίου υπηρετεί, ο Ιησούς ταπεινά παραδέχεται: ‘Τα λόγια που μου έδωσες τα έχω δώσει σ’ αυτούς, κι αυτοί τα έχουν δεχτεί κι έχουν σίγουρα φτάσει στο σημείο να γνωρίζουν ότι εγώ εξήλθα ως εκπρόσωπός σου, κι έχουν πιστέψει ότι εσύ μ’ έστειλες’.

Στη συνέχεια, κάνοντας διάκριση ανάμεσα στους ακολούθους του και στο υπόλοιπο ανθρώπινο γένος, ο Ιησούς προσεύχεται: ‘Κάνω έκκληση, όχι αναφορικά με τον κόσμο, αλλά αναφορικά μ’ εκείνους τους οποίους μου έχεις δώσει. Όταν ήμουν μαζί τους, τους φύλαγα και τους έχω κρατήσει, κι ούτε ένας απ’ αυτούς δεν έχει καταστραφεί, εκτός από το γιο της καταστροφής’, δηλαδή τον Ιούδα τον Ισκαριώτη. Την ίδια αυτή στιγμή, ο Ιούδας εκτελεί την αξιοκαταφρόνητη αποστολή του, δηλαδή πηγαίνει να προδώσει τον Ιησού. Έτσι, ο Ιούδας, χωρίς να το ξέρει, εκπληρώνει τις Γραφές.

‘Ο κόσμος τούς έχει μισήσει’, συνεχίζει να προσεύχεται ο Ιησούς. ‘Σε παρακαλώ, όχι να τους βγάλεις από τον κόσμο, αλλά να τους προσέχεις, εξαιτίας του πονηρού. Αυτοί δεν αποτελούν μέρος του κόσμου, όπως κι εγώ δεν αποτελώ μέρος του κόσμου’. Οι ακόλουθοι του Ιησού βρίσκονται μέσα στον κόσμο, σ’ αυτή την οργανωμένη ανθρώπινη κοινωνία που κυβερνιέται από τον Σατανά, αλλά είναι και πρέπει πάντα να παραμένουν χωρισμένοι από τον κόσμο και την πονηρία του.

‘Αγίασέ τους μέσω της αλήθειας’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια’. Εδώ, ο Ιησούς ονομάζει ‘αλήθεια’ τις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές, από τις οποίες παρέθετε συνέχεια. Αλλά ‘την αλήθεια’ την αποτελούν και τα όσα δίδαξε στους μαθητές του, καθώς και τα όσα έγραψαν αργότερα εκείνοι με έμπνευση, δηλαδή αυτά που αποτελούν τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Αυτή η αλήθεια μπορεί να αγιάσει ένα άτομο, να αλλάξει τελείως τη ζωή του και να το διαχωρίσει από τον κόσμο.

Ο Ιησούς τώρα προσεύχεται ‘όχι αναφορικά μ’ αυτούς μόνο, αλλά επίσης αναφορικά μ’ εκείνους που θέτουν πίστη σ’ αυτόν μέσω του λόγου τους’. Άρα, ο Ιησούς προσεύχεται για εκείνους που θα είναι οι χρισμένοι ακόλουθοί του και για τους άλλους μελλοντικούς μαθητές, οι οποίοι θα συγκεντρωθούν αργότερα μέσα σ’ ‘ένα ποίμνιο’. Τι παρακαλάει για όλους αυτούς;

‘Να είναι όλοι ένα, όπως εσύ Πατέρα είσαι σε ενότητα μ’ εμένα κι εγώ είμαι σε ενότητα μ’ εσένα, ώστε να μπορούν να είναι ένα όπως εμείς είμαστε ένα’. Ο Ιησούς και ο Πατέρας του δεν είναι στην κυριολεξία ένα πρόσωπο, αλλά είναι σύμφωνοι σε όλα τα πράγματα. Ο Ιησούς προσεύχεται να απολαμβάνουν οι ακόλουθοί του την ίδια ομόνοια, ώστε ‘να μπορεί ο κόσμος να γνωρίζει ότι εσύ μ’ απέστειλες κι ότι τους αγάπησες όπως ακριβώς αγάπησες εμένα’.

Για εκείνους που θα ήταν οι χρισμένοι ακόλουθοί του, ο Ιησούς ζητάει τώρα κάτι από τον ουράνιο Πατέρα του. Τι; ‘Όπου είμαι εγώ, να μπορούν να είναι κι αυτοί μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα μου την οποία μου έχεις δώσει, επειδή μ’ αγάπησες πριν από τη θεμελίωση του κόσμου’, δηλαδή πριν ο Αδάμ και η Εύα συλλάβουν τον πρώτο τους απόγονο. Πολύ πριν απ’ αυτό, ο Θεός αγαπούσε τον μονογενή του Γιο, ο οποίος έγινε ο Ιησούς Χριστός.

Τελειώνοντας την προσευχή του ο Ιησούς ξανατονίζει τα εξής: ‘Έχω γνωστοποιήσει το όνομά σου σ’ αυτούς και θα το γνωστοποιήσω, για να είναι μέσα τους η αγάπη με την οποία μ’ αγάπησες και να είμαι κι εγώ σε ενότητα μ’ αυτούς’. Για τους αποστόλους, το να μάθουν το όνομα του Θεού περιλαμβάνει το να φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν προσωπικά την αγάπη του Θεού. Ιωάννης 14:1–17:26· 13:27, 35, 36· 10:16· Λουκάς 22:3, 4· Έξοδος 24:10· 1 Βασιλέων 19:9-13· Ησαΐας 6:1-5· Γαλάτας 6:16· Ψαλμός 35:19· 69:4· Παροιμίαι 8:22, 30.

▪ Πού πηγαίνει ο Ιησούς, και ποια απάντηση παίρνει ο Θωμάς σχετικά με την οδό που οδηγεί εκεί;

▪ Με το αίτημά του, τι θέλει προφανώς ο Φίλιππος να τους δώσει ο Ιησούς;

▪ Γιατί αυτός που έχει δει τον Ιησού έχει δει και τον Πατέρα;

▪ Πώς θα κάνουν οι ακόλουθοι του Ιησού έργα μεγαλύτερα από τα δικά του;

▪ Με ποια έννοια δεν έχει καμιά εξουσία ο Σατανάς πάνω στον Ιησού;

▪ Πότε φύτεψε ο Ιεχωβά το συμβολικό κλήμα, πότε γίνονται κι άλλοι μέρος αυτού του κλήματος, και πώς;

▪ Τελικά, πόσα κλαδιά έχει το συμβολικό κλήμα;

▪ Ποιον καρπό επιθυμεί ο Θεός να παράγουν τα κλαδιά;

▪ Πώς μπορούμε να είμαστε φίλοι με τον Ιησού;

▪ Γιατί μισεί ο κόσμος τους ακολούθους του Ιησού;

▪ Ποια προειδοποίηση του Ιησού αναστατώνει τους αποστόλους του;

▪ Γιατί οι απόστολοι δεν ρωτούν τον Ιησού σχετικά με το πού πηγαίνει;

▪ Τι δεν καταλαβαίνουν κυρίως οι απόστολοι;

▪ Πώς δείχνει με παραστατικό τρόπο ο Ιησούς ότι η κατάσταση των αποστόλων θα μετατραπεί από θλίψη σε χαρά;

▪ Όπως λέει ο Ιησούς, τι θα κάνουν σύντομα οι απόστολοι;

▪ Πώς νικάει ο Ιησούς τον κόσμο;

▪ Με ποια έννοια έχει δοθεί στον Ιησού ‘εξουσία πάνω σε κάθε σάρκα’;

▪ Τι σημαίνει να λαβαίνουμε γνώση για τον Θεό και για τον Γιο του;

▪ Με ποιους τρόπους φανερώνει ο Ιησούς το όνομα του Θεού;

▪ Ποια είναι ‘η αλήθεια’, και πώς αυτή ‘αγιάζει’ το Χριστιανό;

▪ Πώς είναι ένα ο Θεός, ο Γιος του και όλοι οι αληθινοί λάτρεις;

▪ Πότε έγινε ‘η θεμελίωση του κόσμου’;