Ο Λόγος του Ιεχωβά Υπερισχύει!
‘Κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Ιεχωβά’.—ΠΡΑΞΕΙΣ 19:20.
1. Τι θα καλυφθεί σ’ αυτή τη μελέτη του βιβλίου της Αγίας Γραφής το οποίο ονομάζεται Πράξεις των Αποστόλων;
Ο ΙΕΧΩΒΑ άνοιγε μια πόρτα για δραστηριότητα. Σ’ αυτό το έργο θα πρωτοστατούσε κυρίως ο Παύλος, που ήταν «απόστολος των εθνών». (Ρωμαίους 11:13) Πράγματι, καθώς συνεχίζουμε να μελετάμε τις Πράξεις των Αποστόλων, τον βρίσκουμε να κάνει συναρπαστικά ιεραποστολικά ταξίδια.—Πράξεις 16:6–19:41.
2. (α) Πώς υπηρέτησε ο απόστολος Παύλος ως θεόπνευστος συγγραφέας, περίπου από το 50 Κ.Χ. μέχρι το 56 Κ.Χ.; (β) Τι συνέβαινε καθώς ο Θεός ευλογούσε τη διακονία του Παύλου και των άλλων;
2 Ο Παύλος ήταν επίσης θεόπνευστος συγγραφέας. Περίπου από το 50 Κ.Χ. μέχρι το 56 Κ.Χ., έγραψε την Πρώτη και Δεύτερη Επιστολή προς Θεσσαλονικείς από την Κόρινθο, την προς Γαλάτας από την ίδια πόλη ή από την Αντιόχεια της Συρίας, την Πρώτη προς Κορινθίους από την Έφεσο, τη Δεύτερη προς Κορινθίους από τη Μακεδονία και την προς Ρωμαίους από την Κόρινθο. Και καθώς ο Θεός ευλογούσε τη διακονία του Παύλου και των άλλων, ‘κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Ιεχωβά’.—Πράξεις 19:20.
Από την Ασία στην Ευρώπη
3. Πώς ο Παύλος και οι σύντροφοί του έθεσαν ένα θαυμάσιο παράδειγμα σε σχέση με την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος;
3 Ο Παύλος και οι σύντροφοί του έθεσαν ένα θαυμάσιο παράδειγμα αποδοχής της κατεύθυνσης του αγίου πνεύματος. (16:6-10) Ίσως με ακουστικές αποκαλύψεις, με όνειρα ή με οράματα, το πνεύμα τούς εμπόδισε να κηρύξουν στην περιοχή της Ασίας και στην επαρχία της Βιθυνίας, όπου τα καλά νέα έφτασαν αργότερα. (Πράξεις 18:18-21· 1 Πέτρου 1:1, 2) Γιατί δεν τους άφησε το πνεύμα να πάνε εκεί νωρίτερα; Οι εργάτες ήταν λίγοι, και το πνεύμα τούς οδηγούσε σε πιο καρποφόρους αγρούς στην Ευρώπη. Σήμερα, λοιπόν, αν ο δρόμος κλείνεται σε κάποιον τομέα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν αλλού, έχοντας την πεποίθηση ότι το πνεύμα του Θεού θα τους οδηγήσει σε προβατοειδή άτομα.
4. Ποια ήταν η ανταπόκριση, όταν ο Παύλος είδε σε όραμα έναν Μακεδόνα να ικετεύει για βοήθεια;
4 Τότε, ο Παύλος και οι σύντροφοί του ‘πέρασαν’ από έναν ιεραποστολικό αγρό, τη Μυσία, που ήταν περιοχή της Μικράς Ασίας. Ωστόσο, σε όραμα, ο Παύλος είδε έναν Μακεδόνα να ικετεύει για βοήθεια. Γι’ αυτό, οι ιεραπόστολοι πήγαν αμέσως στη Μακεδονία. Παρόμοια, πολλοί Μάρτυρες σήμερα κατευθύνονται από το άγιο πνεύμα για να υπηρετήσουν εκεί όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας.
5. (α) Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο λόγος του Ιεχωβά υπερίσχυσε στους Φιλίππους; (β) Με ποιο τρόπο είναι σαν τη Λυδία πολλοί σημερινοί Μάρτυρες;
5 Ο λόγος του Ιεχωβά υπερίσχυσε στη Μακεδονία. (16:11-15) Στους Φιλίππους, μια αποικία στην οποία κατοικούσαν κυρίως Ρωμαίοι πολίτες, πρέπει να ζούσαν λίγοι Ιουδαίοι και να μην υπήρχε συναγωγή. Γι’ αυτό, οι αδελφοί πήγαν σ’ ένα μέρος «όπου εσυνειθίζετο να γίνηται προσευχή», κοντά σ’ ένα ποτάμι έξω από την πόλη. Μεταξύ των άλλων βρισκόταν εκεί και η Λυδία, η οποία μπορεί να ήταν προσήλυτη στον Ιουδαϊσμό και καταγόταν από τα Θυάτειρα, μια πόλη της Μικράς Ασίας που φημιζόταν για την κατασκευή βαφών. Η Λυδία πουλούσε πορφύρα ή υφάσματα και ρούχα που είχαν βαφτεί μ’ αυτή τη βαφή. Η Λυδία, αφού βαφτίστηκε μαζί με την οικογένειά της, επέμενε τόσο πολύ να προσφέρει φιλοξενία, ώστε ο Λουκάς έγραψε: «Μας εβίασεν [μας ανάγκασε να πάμε, ΜΝΚ]». Είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτού του είδους τις αδελφές σήμερα.
Ένας Δεσμοφύλακας Πιστεύει
6. Πώς η δαιμονική δραστηριότητα οδήγησε στη φυλάκιση του Παύλου και του Σίλα στους Φιλίππους;
6 Ο Σατανάς πρέπει να εξοργίστηκε με τις πνευματικές εξελίξεις που σημειώθηκαν στους Φιλίππους, αφού η δαιμονική δραστηριότητα εκεί οδήγησε στη φυλάκιση του Παύλου και του Σίλα. (16:16-24) Επί μέρες, αυτούς τους ακολουθούσε μια κόρη που είχε «πνεύμα πύθωνος [δαίμονα μαντείας, ΜΝΚ]». Ο δαίμονας μπορεί να έκανε πως ήταν ο Πύθιος Απόλλωνας, ένας θεός ο οποίος υποτίθεται ότι είχε σκοτώσει ένα φίδι που ονομαζόταν πύθωνας. Η κόρη απέδιδε μεγάλο κέρδος στους κυρίους της, «μαντευομένη [ασκώντας την τέχνη της πρόβλεψης, ΜΝΚ]». Μπορεί να έλεγε στους αγρότες πότε να φυτέψουν, στις κοπέλες πότε να παντρευτούν και στους μεταλλωρύχους πού να ψάξουν για χρυσάφι! Αυτή ακολουθούσε συνεχώς τους αδελφούς και φώναζε: «Ούτοι οι άνθρωποι είναι δούλοι του Θεού του υψίστου, οίτινες κηρύττουσι προς ημάς οδόν σωτηρίας». Ο δαίμονας μπορεί να την έβαζε να λέει αυτά τα λόγια για να φανεί ότι οι προβλέψεις της ήταν θεόπνευστες, αλλά οι δαίμονες δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν δηλώσεις σχετικά με τον Ιεχωβά και τις προμήθειες που αυτός κάνει για σωτηρία. Όταν ο Παύλος βαρέθηκε αυτή την ενόχληση, έβγαλε το δαίμονα, στο όνομα του Ιησού. Επειδή χάλασαν οι δουλειές τους, οι κύριοι της κόρης έσυραν τον Παύλο και τον Σίλα στην αγορά, όπου τους ράβδισαν. (2 Κορινθίους 11:25) Κατόπιν τους φυλάκισαν και έβαλαν τα πόδια τους «εις το ξύλον [σε ξύλινα ποδόδεσμα, ΜΝΚ]». Αυτό το όργανο μπορούσε να ανοίγει τα πόδια κάποιου, έτσι ώστε να του προξενεί μεγάλο πόνο.
7. Σε ποιους και πώς έφερε ευλογίες η φυλάκιση του Παύλου και του Σίλα στους Φιλίππους;
7 Αυτή η φυλάκιση έφερε ευλογίες στο δεσμοφύλακα και στην οικογένειά του. (16:25-40) Κατά τα μεσάνυχτα, ο Παύλος και ο Σίλας προσεύχονταν και αινούσαν τον Θεό ψέλνοντας, πεπεισμένοι ότι αυτός ήταν μαζί τους. (Ψαλμός 42:8) Ξαφνικά, ένας σεισμός άνοιξε τις πόρτες και έλυσε όλα τα δεσμά, αποκολλώντας τις αλυσίδες από τα δοκάρια και τους τοίχους. Ο δεσμοφύλακας φοβήθηκε ότι θα τιμωρούνταν με θάνατο επειδή διέφυγαν οι κρατούμενοί του. Ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει, όταν ο Παύλος φώναξε: «Μη πράξης μηδέν κακόν εις σεαυτόν· διότι πάντες είμεθα εδώ»! Ο δεσμοφύλακας, μόλις έβγαλε έξω τον Παύλο και τον Σίλα, ρώτησε πώς μπορούσε να σωθεί. «Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν», ήταν η απάντηση. Αφού άκουσε το λόγο του Ιεχωβά, «εβαπτίσθη ευθύς αυτός και πάντες οι αυτού». Τι χαρά έφερε αυτό!
8. Ποια ενέργεια έκαναν οι ‘στρατηγοί’ στους Φιλίππους, και τι θα μπορούσε να επιτευχθεί αν αναγνώριζαν δημόσια το λάθος τους;
8 Την επομένη, οι ‘στρατηγοί’ έστειλαν μήνυμα με το οποίο διέτασσαν να αποφυλακιστεί ο Παύλος και ο Σίλας. Αλλά ο Παύλος είπε: ‘Αφού έδειραν ημάς χωρίς να καταδικασθώμεν, ανθρώπους Ρωμαίους όντας, έβαλον εις φυλακήν· και τώρα μας εκβάλλουσι κρυφίως; Αυτοί ας έλθωσι και ας μας εκβάλωσιν’. Αν οι ‘στρατηγοί’ αναγνώριζαν δημόσια το λάθος τους, μπορεί να δίσταζαν να δείρουν και να φυλακίσουν άλλους Χριστιανούς. Επειδή δεν μπορούσαν να απελάσουν Ρωμαίους πολίτες, οι ‘στρατηγοί’ ήρθαν και παρακάλεσαν τους αδελφούς να φύγουν, αλλά εκείνοι πήγαν πρώτα να ενθαρρύνουν τους ομοπίστους τους και μετά έφυγαν. Αυτού του είδους το ενδιαφέρον υποκινεί σήμερα τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος και άλλους περιοδεύοντες εκπροσώπους να επισκέπτονται και να ενθαρρύνουν το λαό του Θεού σ’ όλη τη γη.
Ο Λόγος του Ιεχωβά Υπερισχύει στη Θεσσαλονίκη και στη Βέροια
9. Με ποια μέθοδο, που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ‘εξήγησε και απέδειξε’ ο Παύλος ότι ο Μεσσίας έπρεπε να υποφέρει και να αναστηθεί από τους νεκρούς;
9 Στη συνέχεια, ο λόγος του Θεού υπερίσχυσε στη Θεσσαλονίκη, πρωτεύουσα της Μακεδονίας και κεντρικό λιμάνι. (17:1-9) Εκεί, ο Παύλος «διελέγετο [συζητούσε λογικά, ΜΝΚ]» με τους Ιουδαίους, «εξηγών και αποδεικνύων» ότι ο Μεσσίας έπρεπε να υποφέρει και να αναστηθεί από τους νεκρούς. (Ο Παύλος το έκανε αυτό συγκρίνοντας προφητείες με τα γεγονότα που εκπλήρωναν αυτές τις προφητείες, όπως κάνουν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.) Έτσι, πίστεψαν μερικοί Ιουδαίοι, πολλοί προσήλυτοι, καθώς και άλλοι. Όταν μερικοί φθονεροί Ιουδαίοι σχημάτισαν έναν όχλο, αλλά δεν κατάφεραν να βρουν τον Παύλο και τον Σίλα, πήραν τον Ιάσονα και άλλους αδελφούς, τους πήγαν στους πολιτάρχες, και τους κατηγόρησαν για ανατρεπτικές ενέργειες, μια ψεύτικη κατηγορία που εξακολουθεί να εκτοξεύεται εναντίον του λαού του Ιεχωβά. Εντούτοις, οι αδελφοί αφέθηκαν ελεύθεροι, αφού έδωσαν «εγγύησιν».
10. Με ποια έννοια ‘εξέταζαν [προσεκτικά, ΜΝΚ]’ τις Γραφές οι Ιουδαίοι της Βέροιας;
10 Μετά, ο Παύλος και ο Σίλας πήγαν στην πόλη της Βέροιας. (17:10-15) Εκεί, οι Ιουδαίοι ‘εξέταζαν [προσεκτικά, ΜΝΚ]’ τις Γραφές, πράγμα που συστήνουν στους ανθρώπους και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα. Εκείνοι οι Βεροιείς δεν αμφέβαλλαν για τα όσα έλεγε ο Παύλος, αλλά έκαναν έρευνα για να αποδείξουν ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Το αποτέλεσμα; Πολλοί Ιουδαίοι και μερικοί Έλληνες (ίσως προσήλυτοι) πίστεψαν. Όταν Ιουδαίοι από τη Θεσσαλονίκη ‘τάραξαν’ τους όχλους, οι αδελφοί συνόδεψαν τον Παύλο μέχρι την ακτή, όπου μερικοί από την παρέα του μπορεί να επιβιβάστηκαν σ’ ένα πλοίο για τον Πειραιά, το επίνειο της Αθήνας.
Ο Λόγος του Ιεχωβά Υπερισχύει στην Αθήνα
11. (α) Πώς έδωσε ο Παύλος θαρραλέα μαρτυρία στην Αθήνα, αλλά ποιοι μίλησαν μαζί του φιλονικώντας; (β) Τι άφησαν να εννοηθεί μερικοί, όταν είπαν ότι ο Παύλος ήταν ‘σπερμολόγος’;
11 Στην Αθήνα, δόθηκε θαρραλέα μαρτυρία. (17:16-21) Λόγω των όσων είπε ο Παύλος σχετικά με τον Ιησού και την ανάσταση, οι φιλόσοφοι «συνήρχοντο εις λόγους μετ’ αυτού [μιλούσαν μαζί του φιλονικώντας, ΜΝΚ]». Μερικοί ήταν Επικούριοι, που έδιναν έμφαση στις απολαύσεις. Άλλοι ήταν Στωικοί, που τόνιζαν την αυτοπειθαρχία. «Και οι μεν έλεγον· Τι θέλει τάχα ο σπερμολόγος ούτος να είπη;» Η λέξη «σπερμολόγος» (κατά γράμμα, «αυτός που μαζεύει σπόρους») άφηνε να εννοηθεί ότι ο Παύλος ήταν σαν ένα πουλί που μαζεύει σπόρους και ότι μοίραζε μικρές ποσότητες γνώσης, αλλά δεν είχε σοφία. Άλλοι είπαν: «Ξένων θεών κήρυξ φαίνεται ότι είναι». Αυτό ήταν σοβαρό, γιατί ο Σωκράτης έχασε τη ζωή του εξαιτίας μιας τέτοιας κατηγορίας. Σε λίγο, ο Παύλος φέρθηκε στον Άρειο Πάγο, κοντά στην Ακρόπολη, όπου μπορεί να συνεδρίαζε στο ύπαιθρο το ανώτατο δικαστήριο.
12. (α) Ποια χαρακτηριστικά καλής δημόσιας ομιλίας είναι έκδηλα στο λόγο που εκφώνησε ο Παύλος στον Άρειο Πάγο; (β) Ποια σημεία τόνισε ο Παύλος σχετικά με τον Θεό, και με ποια αποτελέσματα;
12 Η ομιλία του Παύλου στον Άρειο Πάγο ήταν ένα άριστο παράδειγμα ομιλίας που έχει αποτελεσματικό πρόλογο, λογική ανάπτυξη και πειστικά επιχειρήματα—πράγματα που διδάσκονται στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. (17:22-34) Ο Παύλος είπε ότι οι Αθηναίοι ήταν πιο θρησκευόμενοι από άλλους. Μάλιστα είχαν κι ένα βωμό αφιερωμένο ‘στον Άγνωστο Θεό’, πιθανόν για να μη δείξουν ασέβεια σε κάποια θεότητα! Ο Παύλος μίλησε για τον Δημιουργό που «έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων» και «διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας» των ανθρώπων, όπως έκανε όταν εκτόπισε τους Χαναναίους. (Γένεσις 15:13-21· Δανιήλ 2:21· 7:12) Αυτόν τον Θεό μπορούμε να τον βρούμε, «διότι και γένος είμεθα τούτου», είπε ο Παύλος, αναφερόμενος στη δημιουργία του ανθρώπου από τον Ιεχωβά και παραθέτοντας τα λόγια των ποιητών τους, του Άρατου και του Κλεάνθη. Αφού είμαστε γένος του Θεού, δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι ο τέλειος Δημιουργός είναι σαν ένα είδωλο φτιαγμένο από τον ατελή άνθρωπο. Ο Θεός παρέβλεψε παλιότερα αυτή την άγνοια, αλλά τώρα λέει στο ανθρώπινο γένος να μετανοήσει, γιατί έχει καθορίσει μια μέρα στην οποία θα κρίνει τους ανθρώπους μέσω Εκείνου τον οποίον έχει διορίσει να το κάνει αυτό. Αφού ο Παύλος ‘κήρυττε [τα καλά νέα για] τον Ιησού’, οι ακροατές του ήξεραν ότι εννοούσε πως ο Χριστός θα ήταν αυτός ο Κριτής. (Πράξεις 17:18· Ιωάννης 5:22, 30) Τα λόγια σχετικά με τη μετάνοια ενόχλησαν τους Επικούριους, και οι Έλληνες φιλόσοφοι μπορούσαν να δεχτούν σχόλια που σχετίζονταν με την αθανασία, αλλά όχι εκείνα που σχετίζονταν με το θάνατο και την ανάσταση. Παρόμοια με πολλούς ανθρώπους σήμερα που δεν συνειδητοποιούν πόσο σημαντικά είναι τα καλά νέα, μερικοί φαίνεται ότι είπαν: «Θέλομεν σε ακούσει πάλιν [κάποια άλλη φορά, ΜΝΚ]». Αλλά ο δικαστής Διονύσιος και άλλοι πίστεψαν.
Ο Λόγος του Θεού Υπερισχύει στην Κόρινθο
13. Πώς συντηρούνταν ο Παύλος στη διακονία, και ποιο σύγχρονο παράλληλο βρίσκουμε;
13 Ο Παύλος πήγε μετά στην Κόρινθο, την πρωτεύουσα της επαρχίας της Αχαΐας. (18:1-11) Εκεί βρήκε τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, οι οποίοι είχαν πάει εκεί όταν ο Κλαύδιος Καίσαρας διέταξε τους Ιουδαίους που δεν ήταν Ρωμαίοι πολίτες να φύγουν από τη Ρώμη. Για να συντηρείται στη διακονία, ο Παύλος έφτιαχνε σκηνές μαζί μ’ αυτό το ζευγάρι των Χριστιανών. (1 Κορινθίους 16:19· 2 Κορινθίους 11:9) Το κόψιμο και το ράψιμο σκληρών υφασμάτων από κατσικίσιο μαλλί ήταν σκληρή δουλειά. Παρόμοια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά καλύπτουν τις υλικές τους ανάγκες κάνοντας κάποια κοσμική εργασία, αλλά το λειτούργημά τους είναι η διακονία.
14. (α) Όταν ο Παύλος αντιμετώπισε επίμονη εναντίωση από τους Ιουδαίους στην Κόρινθο, τι έκανε; (β) Πώς βεβαιώθηκε ο Παύλος ότι έπρεπε να παραμείνει στην Κόρινθο, αλλά πώς λαβαίνει κατεύθυνση ο λαός του Ιεχωβά σήμερα;
14 Οι Ιουδαίοι της Κορίνθου μιλούσαν συνεχώς βλάσφημα, καθώς ο Παύλος διακήρυττε ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. Γι’ αυτό, ο Παύλος τίναξε τα ρούχα του δείχνοντας ότι δεν είχε πια ευθύνη απέναντί τους, και άρχισε να κάνει συναθροίσεις στο σπίτι του Τίτιου Ιούστου, που πιθανόν να ήταν Ρωμαίος. Πολλοί (περιλαμβανομένου και του πρώην αρχισυνάγωγου, του Κρίσπου, και της οικογένειάς του) πίστεψαν και βαφτίστηκαν. Ακόμη και στην περίπτωση που η εχθρότητα των Ιουδαίων έκανε τον Παύλο να αναρωτηθεί αν έπρεπε να μείνει στην Κόρινθο, οι αμφιβολίες εξανεμίστηκαν όταν ο Κύριος τού είπε σε όραμα: ‘Μη φοβού, αλλά ομίλει, διότι εγώ είμαι μετά σου, και ουδείς θέλει σε κακοποιήση, διότι έχω λαόν πολύν εν τη πόλει ταύτη’. Γι’ αυτό, ο Παύλος συνέχισε να διδάσκει το λόγο του Θεού εκεί, συνολικά επί ένα χρόνο κι έξι μήνες. Αν και ο λαός του Ιεχωβά σήμερα δεν βλέπει οράματα, τόσο η προσευχή όσο και η κατεύθυνση από το άγιο πνεύμα τούς βοηθάνε να παίρνουν παρόμοιες σοφές αποφάσεις που επηρεάζουν τα συμφέροντα της Βασιλείας.
15. Τι συνέβη όταν ο Παύλος οδηγήθηκε μπροστά στον Ανθύπατο Γαλλίωνα;
15 Οι Ιουδαίοι οδήγησαν τον Παύλο στον Ανθύπατο Ιούνιο Γαλλίωνα. (18:12-17) Αυτοί άφησαν να εννοηθεί ότι ο Παύλος έκανε παράνομο προσηλυτισμό—μια ψεύτικη κατηγορία που προσάπτουν σήμερα οι Έλληνες κληρικοί στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Γαλλίων ήξερε ότι ο Παύλος δεν ήταν ένοχος για κάποια κακή πράξη και ότι τους Ιουδαίους λίγο τους ένοιαζε η ευημερία της Ρώμης και οι νόμοι της· γι’ αυτό τους έδιωξε. Όταν μερικοί από τους παρόντες έδειραν τον Σωσθένη, τον καινούριο αρχισυνάγωγο, ο Γαλλίων δεν επενέβη, ίσως επειδή σκέφτηκε ότι το άτομο που προφανώς πρωτοστάτησε στην οχλοκρατική ενέργεια κατά του Παύλου πάθαινε ό,τι του άξιζε.
16. Γιατί ήταν αποδεκτό το ότι ο Παύλος έκοψε κοντά τα μαλλιά του σύμφωνα με μια ευχή;
16 Ο Παύλος απέπλευσε από τις Κεχρεές, λιμάνι που βρισκόταν στο Αιγαίο, και πήγε στην Έφεσο, πόλη της Μικράς Ασίας. (18:18-22) Πριν απ’ αυτό το ταξίδι ‘εξύρισε την κεφαλήν [έκοψε κοντά τα μαλλιά του, ΜΝΚ], επειδή είχεν ευχήν’. Δεν αναφέρεται αν ο Παύλος έκανε την ευχή προτού γίνει ακόλουθος του Ιησού ούτε αν τότε άρχιζε ή τελείωνε η περίοδος της ευχής. Οι Χριστιανοί δεν δεσμεύονται από το Νόμο, αλλά ο Νόμος ήταν θεόδοτος και άγιος, και γι’ αυτό δεν υπήρχε τίποτα το αμαρτωλό σ’ αυτή την ευχή. (Ρωμαίους 6:14· 7:6, 12· Γαλάτας 5:18) Στην Έφεσο, ο Παύλος «συνδιελέχθη [συζήτησε λογικά, ΜΝΚ]» με τους Ιουδαίους και υποσχέθηκε να ξαναπάει αν ήθελε ο Θεός. (Αυτή η υπόσχεση εκπληρώθηκε αργότερα.) Με την επιστροφή του στην Αντιόχεια της Συρίας τέλειωσε το δεύτερο ιεραποστολικό του ταξίδι.
Ο Λόγος του Ιεχωβά Υπερισχύει στην Έφεσο
17. Σχετικά με το βάφτισμα, τι χρειάστηκε να μάθουν ο Απολλώς και μερικοί άλλοι;
17 Ο Παύλος ξεκίνησε σύντομα το τρίτο ιεραποστολικό του ταξίδι (π. 52-56 Κ.Χ.). (18:23–19:7) Στο μεταξύ, στην Έφεσο, ο Απολλώς δίδασκε για τον Ιησού, αλλά ήξερε μόνο το βάφτισμα του Ιωάννη που συμβόλιζε μετάνοια για αμαρτίες κατά της διαθήκης του Νόμου. Η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας «εξέθεσαν εις αυτόν ακριβέστερα την οδόν του Θεού», εξηγώντας του προφανώς ότι το να βαφτιστεί κανείς σαν τον Ιησού περιλάμβανε να βυθιστεί στο νερό και να λάβει το εκχεόμενο άγιο πνεύμα. Αφότου έγινε το βάφτισμα με άγιο πνεύμα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., όποιος είχε κάνει το βάφτισμα του Ιωάννη χρειαζόταν να ξαναβαφτιστεί στο όνομα του Ιησού. (Ματθαίος 3:11, 16· Πράξεις 2:38) Αργότερα στην Έφεσο, περίπου 12 Ιουδαίοι που είχαν κάνει το βάφτισμα του Ιωάννη «εβαπτίσθησαν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού», κι αυτή είναι η μοναδική περίπτωση που αναφέρεται στις Γραφές ότι άτομα ξαναβαφτίστηκαν. Όταν ο Παύλος έβαλε τα χέρια του πάνω τους, αυτοί έλαβαν άγιο πνεύμα και δυο θαυματουργικές ενδείξεις ουράνιας αποδοχής—άρχισαν να μιλούν γλώσσες και να προφητεύουν.
18. Πού έδωσε μαρτυρία ο Παύλος όσο ήταν στην Έφεσο, και με ποιο αποτέλεσμα;
18 Ήταν βέβαιο ότι ο Παύλος ήταν πολυάσχολος στην Έφεσο, μια πόλη περίπου 300.000 κατοίκων. (19:8-10) Ο ναός της που ήταν αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη ήταν ένα από τα εφτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, και το θέατρο της πόλης είχε 25.000 θέσεις. Στη συναγωγή, ο Παύλος χρησιμοποίησε ‘πειθώ’ παρουσιάζοντας πειστικά επιχειρήματα, αλλά έφυγε όταν μερικοί κακολόγησαν Την Οδό, δηλαδή τον τρόπο ζωής που έχει για βάση του την πίστη στον Χριστό. Επί δυο χρόνια, ο Παύλος μιλούσε καθημερινά στο σχολείο του Τύραννου, και ‘ο λόγος’ εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρη την περιοχή της Ασίας.
19. Τι συνέβη στην Έφεσο που έκανε ‘το λόγο του Ιεχωβά να αυξάνει και να ισχύει’;
19 Ο Θεός έδειξε ότι επιδοκίμαζε το έργο του Παύλου, δίνοντάς του τη δύναμη να κάνει θεραπείες και να βγάζει δαιμόνια. (19:11-20) Αλλά οι εφτά γιοι του αρχιερέα Σκευά δεν κατάφεραν να βγάλουν ένα δαιμόνιο χρησιμοποιώντας το όνομα του Ιησού, επειδή δεν εκπροσωπούσαν τον Θεό και τον Χριστό. Μάλιστα ο δαιμονισμένος τούς τραυμάτισε! Αυτό φόβισε τους ανθρώπους, και «εμεγαλύνετο το όνομα του Κυρίου Ιησού». Εκείνοι που πίστεψαν ομολόγησαν ότι ασχολούνταν με τον πνευματισμό και έκαψαν δημόσια τα βιβλία τους, που φαίνεται ότι περιείχαν μαγικές επωδούς και ξόρκια. «Ούτω», έγραψε ο Λουκάς, ‘κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Ιεχωβά’. Και σήμερα, οι δούλοι του Θεού βοηθούν τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από το δαιμονισμό.—Δευτερονόμιον 18:10-12.
Η Θρησκευτική Μισαλλοδοξία Δεν Έχει Επιτυχία
20. Γιατί ξεσήκωσαν στασιασμό οι αργυροχόοι της Εφέσου, και πώς τέλειωσε αυτός ο στασιασμός;
20 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν αντιμετωπίσει συχνά εξαγριωμένους όχλους, κι αυτό ακριβώς αντιμετώπισαν οι Χριστιανοί στην Έφεσο. (19:21-41) Καθώς πολλαπλασιάζονταν τα άτομα που πίστευαν, ο Δημήτριος και άλλοι αργυροχόοι έχαναν χρήματα επειδή λιγόστευαν οι άνθρωποι που αγόραζαν τα ασημένια ομοιώματα του ναού της Άρτεμης, της θεάς της γονιμότητας με τα πολλά στήθη. Υποκινούμενος από τον Δημήτριο, ένας όχλος έφερε στο θέατρο τους συντρόφους του Παύλου, τον Γάιο και τον Αρίσταρχο, αλλά οι μαθητές δεν άφησαν τον Παύλο να πάει εκεί μέσα. Ακόμη και μερικοί ‘Ασιάρχες [υπεύθυνοι για τις γιορτές και τους αγώνες, ΜΝΚ]’ τον παρακαλούσαν να μην εκτεθεί σ’ αυτόν τον κίνδυνο. Επί δυο περίπου ώρες, ο όχλος φώναζε: «Μεγάλη η Άρτεμις των Εφεσίων»! Τελικά, ο γραμματέας της πόλης (ο οποίος ήταν ο επικεφαλής της δημοτικής αρχής) είπε ότι οι τεχνίτες μπορούσαν να αναφέρουν τις κατηγορίες τους σ’ έναν ανθύπατο, εξουσιοδοτημένο να παίρνει δικαστικές αποφάσεις, ή μπορούσε να παρθεί απόφαση σε μια ‘νόμιμη συνέλευση’ των πολιτών. Αλλιώς, η Ρώμη θα μπορούσε να κατηγορήσει για στασιασμό τους παρευρισκομένους σ’ αυτή την αντικανονική συνέλευση. Μ’ αυτά, τους απέλυσε.
21. Με ποιο τρόπο ευλόγησε ο Θεός το έργο του Παύλου, και πώς ευλογεί το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα;
21 Ο Θεός βοήθησε τον Παύλο να αντιμετωπίσει ποικίλες δοκιμασίες και ευλόγησε τις προσπάθειες που κατέβαλλε αυτός για να βοηθήσει τους ανθρώπους να απορρίψουν τη θρησκευτική πλάνη και να ασπαστούν την αλήθεια. (Παράβαλε Ιερεμίας 1:9, 10.) Πόσο ευγνώμονες είμαστε που ο ουράνιος Πατέρας μας ευλογεί με παρόμοιο τρόπο το δικό μας έργο! Έτσι σήμερα, όπως και τον πρώτο αιώνα, ‘ο λόγος του Ιεχωβά αυξάνει και ισχύει’.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Παύλος δεχόμενος την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος;
◻ Με ποια μέθοδο, που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν οι δούλοι του Ιεχωβά, ‘εξηγούσε και αποδείκνυε’ ο Παύλος τα διάφορα ζητήματα;
◻ Ποιο παράλληλο υπάρχει μεταξύ της ανταπόκρισης στην ομιλία του Παύλου στον Άρειο Πάγο και της ανταπόκρισης στο κήρυγμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά;
◻ Πώς συντηρούνταν ο Παύλος στη διακονία, και ποιο σύγχρονο παράλληλο υπάρχει;
◻ Όπως έκανε και με το έργο του Παύλου, πώς έχει ευλογήσει ο Θεός το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα;
[Εικόνες στις σελίδες 16 17]
Ο λόγος του Ιεχωβά υπερίσχυσε
1. στους Φιλίππους
2. και 3. στην Αθήνα
4. και 6. στην Έφεσο
5. στη Ρώμη
[Ευχαριστίες]
Photo No. 4: Manley Studios