ΟΣΙΟΤΗΤΑ

Στις Εβραϊκές Γραφές, το επίθετο χασίδ χρησιμοποιείται με την έννοια «όσιος» ή «αυτός που εκδηλώνει στοργική καλοσύνη». (Ψλ 18:25, υποσ.) Το ουσιαστικό χάσεδ παραπέμπει στην καλοσύνη αλλά εμπεριέχει πολύ περισσότερα πράγματα από το τρυφερό ενδιαφέρον ή την καλοσύνη που πηγάζει από αγάπη, αν και περιλαμβάνει τέτοια χαρακτηριστικά. Περιγράφει την καλοσύνη η οποία προσκολλάται με αγάπη σε κάτι ωσότου πραγματοποιηθεί ο σκοπός της σχετικά με αυτό. Τέτοιου είδους καλοσύνη εκφράζει ο Θεός προς τους υπηρέτες του και εκείνοι προς αυτόν. Επομένως, εμπίπτει στη σφαίρα της οσιότητας—μιας δίκαιης, αφοσιωμένης, άγιας οσιότητας—και αποδίδεται κατά περίπτωση «στοργική καλοσύνη» και «όσια αγάπη».—Γε 20:13· 21:23· βλέπε ΚΑΛΟΣΥΝΗ.

Στις Ελληνικές Γραφές, το ουσιαστικό ὁσιότης και το επίθετο ὅσιος μεταδίδουν την ιδέα της αγιότητας, της δικαιοσύνης, της ευλάβειας, της ευσέβειας και της προσεκτικής εκτέλεσης όλων των καθηκόντων απέναντι στον Θεό. Περιλαμβάνεται η έννοια της σωστής σχέσης με τον Θεό.

Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν ελληνικές λέξεις που να μεταδίδουν ακριβώς την πλήρη έννοια των λέξεων του εβραϊκού κειμένου, αλλά ο όρος «οσιότητα», ο οποίος περιλαμβάνει την ιδέα της αφοσίωσης και της πιστότητας, όταν χρησιμοποιείται σε σχέση με τον Θεό και την υπηρεσία του, αποδίδει το νόημα κατά προσέγγιση. Ο καλύτερος τρόπος για να καθορίσει κανείς την πλήρη σημασία των εν λόγω Βιβλικών όρων είναι να εξετάσει το πώς χρησιμοποιούνται στην Αγία Γραφή.

Η Οσιότητα του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά Θεός, ο Αγιότατος, ο οποίος είναι αφοσιωμένος στη δικαιοσύνη και εκδηλώνει αδιάρρηκτη στοργική καλοσύνη προς όσους τον υπηρετούν, πολιτεύεται με δικαιοσύνη και αλήθεια ακόμη και με τους εχθρούς του και είναι απόλυτα αξιόπιστος. Για αυτόν λέγονται τα εξής: «Μεγάλα και θαυμαστά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά Θεέ, Παντοδύναμε. Δίκαιες και αληθινές είναι οι οδοί σου, Βασιλιά της αιωνιότητας. Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Ιεχωβά, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου, επειδή εσύ είσαι ο μόνος όσιος;» (Απ 15:3, 4) Επειδή η οσιότητα του Ιεχωβά στη δικαιοσύνη και στην κρίση, καθώς και η αγάπη του για το λαό του, τον ωθεί να προβεί στις απαραίτητες δικαστικές ενέργειες, κάποιος άγγελος υποκινήθηκε να πει: «Δίκαιος είσαι εσύ, Εκείνος που είναι και που ήταν, ο Όσιος, διότι πήρες αυτές τις αποφάσεις».—Απ 16:5· παράβαλε Ψλ 145:17.

Ο Ιεχωβά είναι όσιος στις διαθήκες του. (Δευ 7:9) Λόγω της διαθήκης του με το φίλο του τον Αβραάμ, εκδήλωσε επί αιώνες μακροθυμία και έλεος προς το έθνος του Ισραήλ. (2Βα 13:23) Μέσω του Ιερεμία, του προφήτη του, απηύθυνε στον Ισραήλ την έκκληση: «“Επίστρεψε, ανυπότακτε Ισραήλ”, λέει ο Ιεχωβά. “Δεν θα κάνω να πέσει θυμωμένα πάνω σας το πρόσωπό μου, γιατί είμαι όσιος”». (Ιερ 3:12) Εκείνοι που είναι όσιοι σε αυτόν μπορούν να βασίζονται πάνω του πλήρως. Ο Δαβίδ, προσευχόμενος, ζήτησε τη βοήθεια του Θεού και είπε: «Με τον όσιο, θα ενεργείς με οσιότητα· με τον άψογο και κραταιό, θα φέρεσαι άψογα». (2Σα 22:26) Απευθυνόμενος στο λαό, ο Δαβίδ τούς ζήτησε να απομακρυνθούν από το κακό και να κάνουν το καλό, «διότι», είπε, «ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη και δεν θα εγκαταλείψει τους οσίους του. Στον αιώνα θα διαφυλαχτούν».—Ψλ 37:27, 28.

Αυτοί που είναι όσιοι στον Ιεχωβά μπορούν να βασίζονται στο ότι εκείνος θα είναι κοντά τους και θα τους βοηθάει μέχρι το τέλος της πιστής τους πορείας, και μπορούν να αισθάνονται απόλυτα ασφαλείς γνωρίζοντας ότι θα τους θυμηθεί όποια κατάσταση και αν προκύψει. Εκείνος φυλάει την οδό τους. (Παρ 2:8) Φυλάει τη ζωή ή την ψυχή τους.—Ψλ 97:10.

Ο Ιησούς Χριστός. Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη ενισχυόταν πολύ γνωρίζοντας πως ο Θεός είχε φροντίσει να προειπωθεί για αυτόν ότι, εφόσον ήταν ο πρώτιστος «όσιος» του Θεού, η ψυχή του δεν θα αφηνόταν στον Σιεόλ. (Ψλ 16:10) Την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., ο απόστολος Πέτρος εφάρμοσε αυτή την προφητεία στον Ιησού, λέγοντας: «[Ο Δαβίδ] είδε εκ των προτέρων και μίλησε σχετικά με την ανάσταση του Χριστού, για το ότι ούτε εγκαταλείφθηκε αυτός στον Άδη ούτε είδε η σάρκα του φθορά. Αυτόν τον Ιησού ανέστησε ο Θεός, γεγονός για το οποίο όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες». (Πρ 2:25-28, 31, 32· παράβαλε Πρ 13:32-37.) Η Ελληνική Διαθήκη του Ερμηνευτή (The Expositor’s Greek Testament), σχολιάζοντας το εδάφιο Πράξεις 2:27, λέει ότι η λέξη χασίδ του εβραϊκού κειμένου (που χρησιμοποιείται στο εδ. Ψλ 16:10) «δηλώνει κάποιον ο οποίος δεν είναι μόνο θεοσεβής και ευλαβής, αλλά είναι και το αντικείμενο της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά».—Επιμέλεια Γ. Ρ. Νίκολ, 1967, Τόμ. 2.

Η Οσιότητα Αποτελεί Απαίτηση του Θεού. Ο Ιεχωβά απαιτεί οσιότητα από τους υπηρέτες του, οι οποίοι πρέπει να τον μιμούνται. (Εφ 5:1) Ο απόστολος Παύλος λέει στους Χριστιανούς ότι πρέπει να “ντυθούν τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα”. (Εφ 4:24) Συστήνοντας να αναπέμπονται προσευχές στην εκκλησία, λέει: «Θέλω, λοιπόν, σε κάθε τόπο οι άντρες να συνεχίζουν να προσεύχονται, σηκώνοντας όσια χέρια, χωρίς οργή και αντιλογίες». (1Τι 2:8) Η οσιότητα είναι ιδιότητα που πρέπει απαραιτήτως να διαθέτει κάποιος άντρας προκειμένου να έχει τα προσόντα να διοριστεί και να υπηρετεί ως επίσκοπος στην εκκλησία του Θεού.—Τιτ 1:8.