Συνεισφορές που Κάνουν την Καρδιά Ευτυχισμένη

Στο πλαίσιο που βρίσκεται στο τέλος αυτής της σελίδας υπάρχουν δύο χαρακτηριστικές επιστολές για συλλογή χρημάτων που στάλθηκαν από θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου. Νομίζετε ότι θερμαίνουν την καρδιά; Δύσκολα! Όμως, με πολλούς τρόπους σήμερα τα οικονομικά μέσα είναι απαραίτητα για να βοηθήσουν στην προώθηση της λατρείας που επιδοκιμάζει ο Θεός. Έτσι, πώς αποκτάει μια Χριστιανική οργάνωση τα οικονομικά μέσα που χρειάζεται για να κάνει το θέλημα του Θεού;

Μπορούμε να βρούμε απάντηση αν εξετάσουμε τις συνήθειες της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα και τα λόγια του Θεμελιωτή της, του Ιησού Χριστού. ‘Κάνετε συνήθεια να δίνετε και οι άνθρωποι θα σας δίνουν’, συμβουλεύει ο Ιησούς στο εδάφιο Λουκάς 6:38. ‘Θα αδειάσουν στην αγκαλιά σας καλό μέτρο, που έχει πιεστεί, έχει κουνηθεί και που ξεχειλίζει. Γιατί με το μέτρο που μετράτε θα σας μετρήσουν σε ανταπόδοση’. Πόσο κατανοητή ήταν αυτή η παραβολή στο ακροατήριο του Ιησού εκείνη την εποχή. Τα Ανατολίτικα ενδύματά τους είχαν μια τσέπη πάνω τους για να μεταφέρουν ή να κρατάνε πράγματα. Η λέξη «κόλπος», αναφέρεται στο κοίλωμα που σχηματίζεται από το δίπλωμα ενός χαλαρού ενδύματος ακριβώς πάνω από τη ζώνη, και μέσα σ’ αυτήν την τσέπη που δημιουργείται, οι πωλητές θα μπορούσαν να αδειάσουν τα μετρημένα αγαθά που είχαν αγοραστεί.

Πόσοι έμποροι θα πίεζαν πρώτα τα πράγματα και κατόπιν θα τα κουνούσαν για να χωρέσει όσο το δυνατό περισσότερα ο ‘κόλπος’ του ενδύματος ενός πελάτη, ακόμα και μέχρι το σημείο της υπερχείλισης; Πολύ λίγοι, αν όχι κανένας τους! Οι Χριστιανοί, όμως, αν έκαναν γενναιόδωρες πράξεις συμπόνιας σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη θα ανταμείβονταν επίσης γενναιόδωρα με έλεος. Το μέτρο της δικής μας συμπεριφοράς απέναντι στους άλλους, είτε αυτό περιλαμβάνει γενναιοδωρία είτε τσιγγουνιά, χρησιμοποιείται για να μετρηθεί το τι θα θερίσουμε σε ανταπόδοση, όχι μόνο από τους ανθρώπους αλλά, πολύ πιο σπουδαίο, από τον Ιεχωβά Θεό.—Παράβαλε 2 Κορινθίους 9:6· Γαλάτας 6:7.

Ο Ιησούς, με το να προσφέρει γενναιόδωρα τον εαυτό του και τους πόρους του, δοκίμασε τα ωφέλιμα αποτελέσματα αυτής της αρχής. Αυτός ήταν η προσωποποίηση της γενναιοδωρίας. Με ζήλο και χωρίς ιδιοτέλεια κήρυξε τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού στους φτωχούς. Δεν χρέωνε για τις υπηρεσίες του ούτε περίμενε να του δίνουν έναν ορισμένο μισθό. Ωστόσο ποτέ δεν του έλειψε κάτι. Οι άνθρωποι γενναιόδωρα, εθελοντικά, τον υποστήριζαν στη διακονία του.—Λουκάς 7:22· 8:1-3.

Το ότι ο Ιησούς είχε τη διάθεση να δίνει, ενέπνευσε κι άλλους—τον Σίμωνα Πέτρο, τον Ιάκωβο, τον Ιωάννη, και τους υπόλοιπους από τους δώδεκα—να δείχνουν όμοια γενναιοδωρία, αφήνοντας όλα τα πράγματα για να συμμετέχουν στη διακονία. (Λουκάς 5:10, 11· 9:1-6) Αυτό το είδος συνεισφορών φέρνει τα ίδια αποτελέσματα σήμερα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δίνουν από το χρόνο τους, τις δυνάμεις τους, και τα μέσα τους για να μπορέσουν άλλοι να ακούσουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Σαν αποτέλεσμα, καθώς εκδηλώνουν γενναιοδωρία με το κήρυγμα, ακόμα περισσότεροι υποκινούνται να εκφράσουν γενναιοδωρία με το να συμμετέχουν στη διάδοση των καλών νέων.—Παροιμίαι 11:25.

Υπάρχει όμως κάτι εκτός από τη συνεισφορά που κάνουμε με το κήρυγμα, που θερμαίνει την καρδιά. Οι οικονομικές συνεισφορές που γίνονται με το κατάλληλο κίνητρο και για τους κατάλληλους λόγους είναι επίσης μέρος της αληθινής λατρείας. (2 Κορινθίους 9:9-14) Πώς ενεργούσαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα σχετικά με αυτό το ζήτημα;

Πώς Ενεργούσαν οι Πρώτοι Χριστιανοί

Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης της Χριστιανικής εκκλησίας το έτος 33 μ.Χ., οι 3.000 νεοβαφτισμένοι προσήλυτοι ‘μοιράζονταν πράγματα ο ένας με τον άλλον, έτρωγαν μαζί, και προσεύχονταν’. Για ποιο λόγο; Για να μπορέσουν να ενισχύσουν τη νεοαποκτηθείσα πίστη τους με το να ‘συνεχίσουν να αφοσιώνονται στη διδασκαλία των αποστόλων’.—Πράξεις 2:41, 42.

Ιουδαίοι και προσήλυτοι είχαν έρθει στην Ιερουσαλήμ σχεδιάζοντας να μείνουν μόνο για την περίοδο της Γιορτής της Πεντηκοστής. Αλλά αυτοί που έγιναν Χριστιανοί επιθυμούσαν να παραμείνουν περισσότερο και να μάθουν πιο πολλά για να δυναμώσουν την καινούργια πίστη τους. Αυτό δημιούργησε ένα πρόβλημα τροφής και στέγης που χρειαζόταν επείγοντα χειρισμό. Μερικοί από τους επισκέπτες δεν είχαν αρκετές οικονομίες μαζί τους, ενώ άλλοι είχαν και περίσσευμα. Έτσι έγινε ένα προσωρινό κοινό ταμείο και διανομή υλικών πραγμάτων σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη.—Πράξεις 2:43-47.

Πώς έγινε δυνατό να λάβουν τροφή και στέγη; Οι απόστολοι, ενεργώντας ως κυβερνών σώμα, οργάνωσαν τη συλλογή και τη διανομή των πραγμάτων που προσφέρονταν. Έτσι, οι πρώτες εικόνες της Χριστιανικής εκκλησίας δείχνουν ότι τα μέλη της δεν θεωρούσαν τα υλικά τους πράγματα σαν κάτι δικό τους, αλλά σαν κάτι που έπρεπε να χρησιμοποιείται προς όφελος ολόκληρης της εκκλησίας. (Πράξεις 2:44· 4:32) Επιπλέον, «όσοι ήσαν κτήτορες αγρών ή οικιών, πωλούντες έφερον τας τιμάς των πωλουμένων και έθετον εις τους πόδας των αποστόλων· και διεμοιράζετο εις έκαστον κατά την χρείαν την οποίαν είχε».—Πράξεις 4:34, 35.

Το πούλημα των ακίνητων και το μοίρασμα όλων των πραγμάτων ήταν κάτι αυστηρά εθελοντικό. Κανένας δεν ήταν υποχρεωμένος να πουλήσει ή να προσφέρει· ούτε αυτό προωθούσε τη φτώχεια. Η σκέψη δεν ήταν να πουλήσουν οι πλούσιοι όλη την περιουσία τους και έτσι να γίνουν φτωχοί. Μάλλον, υποκινούμενοι από συμπόνια για τους ομόπιστούς τους κάτω από τις περιστάσεις εκείνου του καιρού, πούλησαν περιουσία και συνεισέφεραν όλα τα χρήματα για να προσφέρουν ό,τι χρειαζόταν για την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας.—Παράβαλε 2 Κορινθίους 8:12-15.

Με όμοιο τρόπο σήμερα, άτομα έχουν μεταβιβάσει περιουσία στην Εταιρία Σκοπιά ή έκαναν αυτήν την οργάνωση δικαιούχο των διαθηκών τους, διαθέτοντας έτσι στο Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά οικονομικά μέσα για να χρησιμοποιηθούν εκεί που η ανάγκη της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη. Όλες αυτές οι δωρεές βοηθούν στην επέκταση της πνευματικής διαφώτισης όπως έγινε και την Πεντηκοστή. Ποτέ καμιά απ’ αυτές τις συνεισφορές δεν είναι υποχρεωτική.

Το Κλειδί Είναι η Τακτικότητα

Είκοσι χρόνια περίπου μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., ο απόστολος Παύλος υπενθυμίζει στην εκκλησία της Κορίνθου την ανάγκη κάποιας συνεισφοράς. «Περί δε της συνεισφοράς της υπέρ των αγίων, καθώς διέταξα εις τας εκκλησίας της Γαλατίας, ούτω κάμετε και σεις», γράφει. Κατόπιν προσθέτει την εξής συμβουλή: «Κατά την πρώτην της εβδομάδος έκαστος υμών ας εναποθέτη παρ’ εαυτώ θησαυρίζων ό,τι αν ευπορή [ο καθένας σας στο δικό του σπίτι ας βάζει κάτι στην άκρη αποταμιεύοντας ανάλογα με τα έσοδά του (ΜΝΚ)], ώστε όταν έλθω να μη συνάγωνται τότε συνεισφοραί. Και όταν έλθω, οποίους εγκρίνητε, δι’ επιστολών τούτους θέλω πέμψει δια να φέρωσι την δωρεάν σας εις Ιερουσαλήμ». Η απόφαση για το πόσα να προσφερθούν φαίνεται ότι περιελάμβανε ολόκληρη την οικογένεια, είτε ήταν πλούσια είτε φτωχή, γιατί επρόκειτο να παρθεί στο ‘δικό τους σπίτι’.—1 Κορινθίους 16:1-3.

Αυτό που συστήνει ο Παύλος για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να γίνει η συνεισφορά μπορεί να εφαρμοστεί από τα μέλη της εκκλησίας σήμερα. Πώς; Το κλειδί είναι η τακτικότητα. Αν η εκκλησία σας χρειάζεται να πληρώσει το ενοίκιο του μήνα και τα έξοδα συντήρησης για το χώρο των συναθροίσεών σας ή για την Αίθουσα Βασιλείας, αυτό που χρειάζεται «είναι οι συνεισφορές· όχι τόσο το ποσό, αλλά η τακτικότητα τού να βάζει κάποιος κάτι στην άκρη κάθε εβδομάδα ή κάθε μήνα για τα συμφέροντα της Βασιλείας», γράφει το γραφείο τμήματος του Περού. Σας αρέσει αυτή η σκέψη; Ακόμα και τα παιδιά μπορούν να διδαχτούν να εκτιμούν το πώς η τακτικότητα στις συνεισφορές είναι μέρος της λατρείας τους.

Επομένως, όταν οι συνεισφορές γίνονται με το κατάλληλο ελατήριο και για τον κατάλληλο λόγο, θερμαίνουν την καρδιά τόσο του Θεού όσο και των ανθρώπων. Το εδάφιο 2 Κορινθίους 9:7 λέει: «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην ή εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός».a

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 26]

Μέθοδοι που Χρησιμοποιούνται από τον Χριστιανικό Κόσμο

«Ο Κύριος μου είπε να σου γράψω αυτό το γράμμα . . . για τίποτα στον κόσμο δεν θα σου έγραφα ένα τέτοιο γράμμα αν ο Θεός δεν μου είχε πει να σου γράψω αυτό το γράμμα και να σου πω ότι αν τώρα μου στείλεις 20 δολάρια για να με βοηθήσεις θα σε ευλογήσει τόσο όσο δεν έχεις ευλογηθεί ποτέ».—Τύπος επιστολής από έναν Καθολικό κληρικό που είχε την υπογραφή «Ο Διάκονός σας και Συνεργάτης σας».

«Άνοιξε αυτό το Άγιο Λάδι του Χρίσματος (μην πετάξεις ούτε μια σταγόνα). Ο Ιησούς είναι σ’ αυτό το λάδι της πίστης. Κάνε στο μέτωπό σου ένα σταυρό με αυτό, και κατόπιν με πίστη πήγαινε μόνος σου μέσα σ’ ένα δωμάτιο και βγάλε έξω όλα τα χρήματα που έχεις και κάνε ένα σταυρό σε κάθε χαρτονόμισμα για να λύσει ο Θεός τα οικονομικά σου προβλήματα, και να πολλαπλασιάσει τα χρήματά σου όπως φαίνεται στο εδάφιο Λουκάς 6:38 . . . Όταν αγιάσεις τα χρήματα που έχεις με αυτό το άγιο λάδι του χρίσματος, αγίασε κάθε χαρτονόμισμα που έχεις. Κάνε ένα σταυρό πάνω σε κάθε χαρτονόμισμα, και κατόπιν, το μεγαλύτερο χαρτονόμισμα που έχεις, αν είναι 20 δολάρια, ή 10 δολάρια, ή 5 δολάρια, κάνε ένα σταυρό με το λάδι του χρίσματος πάνω σ’ αυτό και ταχυδρόμησέ το για το έργο του Θεού».—Τύπος γράμματος από έναν «αιδεσιμώτατο» στις Ηνωμένες Πολιτείες που είχε την υπογραφή: «Ένας Προφήτης του Θεού για 30 χρόνια».

[Εικόνες στη σελίδα 28]

Διάφοροι τρόποι με τους οποίους το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει χρησιμοποιήσει τις συνεισφορές σας για να προωθήσει τα συμφέροντα της Βασιλείας στα περασμένα δυο χρόνια:

Παροχή οικονομικής ενίσχυσης σε περισσότερους από 12.700 ιεραποστόλους και ειδικούς σκαπανείς

Οικοδόμηση ή επέκταση εγκαταστάσεων σε 40 γραφεία τμήματος

Παροχή ενίσχυσης σε 5.000 περιοδεύοντες επισκόπους και στις συζύγους τους

Αγορά οκτώ νέων περιστροφικών ταχυπιεστηρίων

Προμηθεύοντας τα αναγκαία σε περισσότερους από 8.400 Μπεθελίτες

Παροχή ενίσχυσης σε θύματα καταστροφών