Όλοι Πρέπει να Δώσουν Λογαριασμό στον Θεό

«Ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό».—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 14:12.

 1. Ποια όρια τέθηκαν στην ελευθερία του Αδάμ και της Εύας;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ δημιούργησε τους πρώτους μας γονείς, τον Αδάμ και την Εύα, ως ελεύθερους ηθικούς παράγοντες. Αν και κατώτεροι από τους αγγέλους, ήταν νοήμονα πλάσματα ικανά να παίρνουν σοφές αποφάσεις. (Ψαλμός 8:4, 5) Εντούτοις, αυτή η θεόδοτη ελευθερία δεν αποτελούσε άδεια να ασκούν αυτοδιάθεση. Ήταν υπόλογοι στον Δημιουργό τους, και αυτό επεκτάθηκε σε όλους τους απογόνους τους.

 2. Ποια τακτοποίηση λογαριασμών θα κάνει σύντομα ο Ιεχωβά, και γιατί;

² Τώρα που πλησιάζουμε στο οριακό σημείο αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, ο Ιεχωβά θα τακτοποιήσει λογαριασμούς πάνω στη γη. (Παράβαλε Ρωμαίους 9:28.) Σύντομα, οι ασεβείς άνθρωποι θα πρέπει να δώσουν λογαριασμό στον Ιεχωβά Θεό για τη λεηλασία των πόρων της γης, την καταστροφή της ανθρώπινης ζωής και ιδιαίτερα για το διωγμό των υπηρετών του.—Αποκάλυψη 6:10· 11:18.

 3. Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

³ Καθώς αντιμετωπίζουμε αυτή την αφυπνιστική προοπτική, είναι επωφελές να αναλογιστούμε τη δίκαιη πολιτεία του Ιεχωβά με τα πλάσματά του σε παλιότερους καιρούς. Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι Γραφές εμάς προσωπικά να δώσουμε αποδεκτό λογαριασμό στον Δημιουργό μας; Ποια παραδείγματα μπορούν να είναι υποβοηθητικά, και ποια δεν θα πρέπει να μιμηθούμε;

Οι Άγγελοι Είναι Υπόλογοι

 4. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός θεωρεί τους αγγέλους υπόλογους για τις πράξεις τους;

⁴ Τα αγγελικά πλάσματα του Ιεχωβά στους ουρανούς είναι το ίδιο υπόλογα σε εκείνον όσο είμαστε και εμείς. Πριν από τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε, μερικοί άγγελοι, δείχνοντας ανυπακοή, υλοποιήθηκαν προκειμένου να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες. Ως ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες, εκείνα τα πνευματικά πλάσματα μπορούσαν να πάρουν αυτή την απόφαση, αλλά ο Θεός τα θεωρούσε υπόλογα. Όταν οι ανυπάκουοι άγγελοι επέστρεψαν στο πνευματικό βασίλειο, ο Ιεχωβά δεν τους επέτρεψε να ξαναπάρουν την αρχική τους θέση. Ο μαθητής Ιούδας μάς λέει ότι ‘φυλάσσονται με αιώνια δεσμά σε πυκνό σκοτάδι για την κρίση της μεγάλης ημέρας’.—Ιούδα 6.

 5. Ποια πτώση υπέστη ο Σατανάς και οι δαίμονές του, και πώς θα τακτοποιηθεί ο λογαριασμός για το στασιασμό τους;

⁵ Αυτοί οι ανυπάκουοι άγγελοι, δηλαδή οι δαίμονες, έχουν τον Σατανά τον Διάβολο ως άρχοντά τους. (Ματθαίος 12:24-26) Εκείνος ο πονηρός άγγελος στασίασε εναντίον του Δημιουργού του και αμφισβήτησε την ορθότητα της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Ο Σατανάς οδήγησε τους πρώτους μας γονείς στην αμαρτία, και αυτό κατέληξε στο θάνατό τους. (Γένεσις 3:1-7, 17-19) Αν και ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Σατανά να έχει πρόσβαση στις ουράνιες αυλές επί κάποια περίοδο έκτοτε, το Γραφικό βιβλίο της Αποκάλυψης προείπε ότι, στον κατάλληλο καιρό του Θεού, εκείνος ο πονηρός επρόκειτο να ριχτεί στη γη. Οι αποδείξεις καταδεικνύουν ότι αυτό συνέβη σύντομα αφότου ο Ιησούς Χριστός έλαβε Βασιλική δύναμη το 1914. Τελικά, ο Διάβολος και οι δαίμονές του θα οδηγηθούν σε αιώνια καταστροφή. Καθώς το ζήτημα της κυριαρχίας θα έχει επιλυθεί τελεσίδικα, ο λογαριασμός για το στασιασμό θα έχει τότε τακτοποιηθεί δίκαια.—Ιώβ 1:6-12· 2:1-7· Αποκάλυψη 12:7-9· 20:10.

Ο Γιος του Θεού Είναι Υπόλογος

 6. Πώς βλέπει ο Ιησούς το γεγονός ότι ο ίδιος είναι υπόλογος στον Πατέρα του;

⁶ Τι θαυμάσιο παράδειγμα έχει θέσει ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός! Ως τέλειος άνθρωπος ίσος με τον Αδάμ, ο Ιησούς απολάμβανε να κάνει το θεϊκό θέλημα. Χαιρόταν επίσης να θεωρείται υπόλογος σε σχέση με τη συμμόρφωση με το νόμο του Ιεχωβά. Αναφορικά με Αυτόν, ο ψαλμωδός προφήτεψε κατάλληλα: «Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου».—Ψαλμός 40:8· Εβραίους 10:6-9.

 7. Καθώς προσευχόταν την παραμονή του θανάτου του, γιατί μπορούσε ο Ιησούς να πει τα λόγια που είναι καταγραμμένα στα εδάφια Ιωάννης 17:4, 5;

⁷ Παρά τη γεμάτη μίσος εναντίωση που αντιμετώπισε ο Ιησούς, έκανε το θέλημα του Θεού και διακράτησε ακεραιότητα μέχρι θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού. Έτσι πλήρωσε το λυτρωτικό τίμημα για την απολύτρωση της ανθρωπότητας από τις θανατηφόρες συνέπειες της αμαρτίας του Αδάμ. (Ματθαίος 20:28) Γι’ αυτό, την παραμονή του θανάτου του, ο Ιησούς μπορούσε να προσευχηθεί με πεποίθηση: «Εγώ σε δόξασα στη γη, έχοντας τελειώσει το έργο που μου έδωσες να κάνω. Τώρα, λοιπόν, δόξασέ με εσύ, Πατέρα, δίπλα στον εαυτό σου με τη δόξα που είχα δίπλα σου προτού υπάρξει ο κόσμος». (Ιωάννης 17:4, 5) Ο Ιησούς μπορούσε να πει εκείνα τα λόγια στον ουράνιο Πατέρα του διότι κατάφερε να ανταποκριθεί στην ευθύνη που είχε ως άτομο υπόλογο στον Θεό, και γινόταν αποδεκτός από Αυτόν.

 8. (α) Πώς έδειξε ο Παύλος ότι πρέπει να δώσουμε λογαριασμό για τον εαυτό μας στον Ιεχωβά Θεό; (β) Τι θα μας βοηθήσει να γίνουμε αποδεκτοί από τον Θεό;

⁸ Ανόμοια με τον τέλειο άνθρωπο Ιησού Χριστό, εμείς είμαστε ατελείς. Εντούτοις, είμαστε υπόλογοι στον Θεό. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Εσύ γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή και εσύ γιατί περιφρονείς τον αδελφό σου; Διότι όλοι θα σταθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Θεού· διότι είναι γραμμένο: ‘«Ζω εγώ», λέει ο Ιεχωβά, «σε εμένα θα λυγίσει κάθε γόνατο, και κάθε γλώσσα θα κάνει φανερή ομολογία προς τον Θεό»’. Έτσι λοιπόν, ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό». (Ρωμαίους 14:10-12) Προκειμένου να το κάνουμε αυτό και να γίνουμε αποδεκτοί από τον Ιεχωβά, εκείνος στοργικά μας έχει δώσει και συνείδηση και τον εμπνευσμένο Λόγο του, την Αγία Γραφή, ώστε να λαβαίνουμε κατεύθυνση για όσα λέμε και κάνουμε. (Ρωμαίους 2:14, 15· 2 Τιμόθεο 3:16, 17) Αν επωφελούμαστε πλήρως από τις πνευματικές προμήθειες του Ιεχωβά και ακολουθούμε τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή μας θα βοηθηθούμε να γίνουμε αποδεκτοί από τον Θεό. (Ματθαίος 24:45-47) Το άγιο πνεύμα, δηλαδή η ενεργός δύναμη, του Ιεχωβά αποτελεί επιπρόσθετη πηγή δύναμης και κατεύθυνσης. Αν ενεργούμε σε αρμονία με την καθοδηγία του πνεύματος και τις παροτρύνσεις της Γραφικά εκπαιδευμένης συνείδησής μας, δείχνουμε ότι δεν ‘αδιαφορούμε για τον Θεό’, στον οποίο πρέπει να δώσουμε λογαριασμό για όλες τις πράξεις μας.—1 Θεσσαλονικείς 4:3-8· 1 Πέτρου 3:16, 21.

Έθνη που Ήταν Υπόλογα

 9. Ποιοι ήταν οι Εδωμίτες, και τι συνέβη σε αυτούς εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο μεταχειρίστηκαν τον Ισραήλ;

⁹ Ο Ιεχωβά ζητάει λογαριασμό από τα έθνη. (Ιερεμίας 25:12-14, ΜΝΚ· Σοφονίας 3:6, 7, ΜΝΚ) Αναλογιστείτε το αρχαίο βασίλειο του Εδώμ, το οποίο βρισκόταν νότια της Νεκράς Θαλάσσης και βόρεια του κόλπου της Άκαμπα. Οι Εδωμίτες ήταν σημιτικός λαός, που είχε στενή συγγένεια με τους Ισραηλίτες. Μολονότι ο προπάτορας των Εδωμιτών ήταν ο Ησαύ, εγγονός του Αβραάμ, οι Εδωμίτες αρνήθηκαν να δώσουν άδεια στους Ισραηλίτες να περάσουν μέσα από τον Εδώμ «δια της βασιλικής οδού» ενώ κατευθύνονταν στην Υποσχεμένη Γη. (Αριθμοί 20:14-21) Στο διάβα των αιώνων, η έχθρα του Εδώμ εξελίχτηκε σε αμείλικτο μίσος για τον Ισραήλ. Τελικά, οι Εδωμίτες χρειάστηκε να δώσουν λογαριασμό για το ότι παρότρυναν τους Βαβυλωνίους να καταστρέψουν την Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. (Ψαλμός 137:7) Τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ., τα βαβυλωνιακά στρατεύματα υπό τον Βασιλιά Ναβονίδη κυρίεψαν τον Εδώμ, και αυτός ερημώθηκε, όπως είχε διατάξει ο Ιεχωβά.—Ιερεμίας 49:20· Αβδιού 9-11.

10. Πώς συμπεριφέρθηκαν οι Μωαβίτες στους Ισραηλίτες, και πώς ζήτησε λογαριασμό ο Θεός από τον Μωάβ;

¹⁰ Ο Μωάβ δεν βρέθηκε σε καλύτερη θέση. Το μωαβιτικό βασίλειο βρισκόταν βόρεια του Εδώμ και ανατολικά της Νεκράς Θαλάσσης. Προτού μπουν οι Ισραηλίτες στην Υποσχεμένη Γη, οι Μωαβίτες δεν τους συμπεριφέρθηκαν με φιλόξενο τρόπο, και προφανώς τους προμήθευσαν ψωμί και νερό μόνο χάρη οικονομικού οφέλους. (Δευτερονόμιον 23:3, 4) Ο Βασιλιάς του Μωάβ ο Βαλάκ μίσθωσε τον προφήτη Βαλαάμ για να καταραστεί τον Ισραήλ, και οι Μωαβίτισσες χρησιμοποιήθηκαν για να δελεαστούν οι Ισραηλίτες άντρες στην ανηθικότητα και στην ειδωλολατρία. (Αριθμοί 22:2-8· 25:1-9) Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν άφησε να περάσει έτσι το μίσος του Μωάβ για τον Ισραήλ. Όπως προφητεύτηκε, ο Μωάβ ερημώθηκε από τους Βαβυλωνίους. (Ιερεμίας 9:25, 26· Σοφονίας 2:8-11) Ναι, ο Θεός ζήτησε λογαριασμό από τον Μωάβ.

11. Σαν ποιες πόλεις έγινε ο Μωάβ και ο Αμμών, και τι καταδεικνύουν οι προφητείες της Αγίας Γραφής σχετικά με το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων;

¹¹ Εκτός από τον Μωάβ, και ο Αμμών επίσης χρειάστηκε να δώσει λογαριασμό στον Θεό. Ο Ιεχωβά είχε προείπει: «Εξάπαντος ο Μωάβ θέλει είσθαι ως τα Σόδομα και οι υιοί Αμμών ως τα Γόμορρα, τόπος κνίδων και αλυκαί και παντοτεινή ερήμωσις». (Σοφονίας 2:9) Οι χώρες του Μωάβ και του Αμμών ερημώθηκαν, ακριβώς όπως ο Θεός είχε καταστρέψει τις πόλεις των Σοδόμων και των Γομόρρων. Σύμφωνα με τη Γεωλογική Εταιρία του Λονδίνου, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι έχουν εντοπίσει τις τοποθεσίες των καταστραμμένων Σοδόμων και Γομόρρων στην ανατολική ακτή της Νεκράς Θαλάσσης. Κάθε άλλη αξιόπιστη απόδειξη που ίσως έρθει στο φως σε σχέση με αυτές τις πόλεις δεν μπορεί παρά να υποστηρίξει τις προφητείες της Αγίας Γραφής οι οποίες καταδεικνύουν ότι ο Ιεχωβά Θεός θα ζητήσει λογαριασμό και από το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων.—2 Πέτρου 3:6-12.

12. Αν και ο Ισραήλ έπρεπε να δώσει λογαριασμό στον Θεό για τα αμαρτήματά του, τι είχε προειπωθεί σχετικά με ένα Ιουδαϊκό υπόλοιπο;

¹² Αν και ο Ισραήλ είχε ευνοηθεί πάρα πολύ από τον Ιεχωβά, έπρεπε να δώσει λογαριασμό στον Θεό για τα αμαρτήματά του. Όταν ο Ιησούς Χριστός ήρθε στο έθνος Ισραήλ, η πλειονότητα τον απέρριψε. Μόνο ένα υπόλοιπο άσκησε πίστη και έγιναν ακόλουθοί Του. Ο Παύλος εφάρμοσε συγκεκριμένες προφητείες σε αυτό το Ιουδαϊκό υπόλοιπο όταν έγραψε: «Ο Ησαΐας φωνάζει σχετικά με τον Ισραήλ: ‘Μολονότι ο αριθμός των γιων Ισραήλ μπορεί να είναι σαν την άμμο της θάλασσας, το υπόλοιπο είναι που θα σωθεί. Διότι ο Ιεχωβά θα τακτοποιήσει λογαριασμούς πάνω στη γη, τελειώνοντάς τους και συντομεύοντάς τους’. Επίσης, ακριβώς όπως είχε πει ο Ησαΐας παλιότερα: ‘Αν ο Ιεχωβά των στρατευμάτων δεν μας είχε αφήσει σπέρμα, θα είχαμε γίνει σαν τα Σόδομα και θα είχαμε ομοιωθεί με τα Γόμορρα’». (Ρωμαίους 9:27-29· Ησαΐας 1:9· 10:22, 23) Ο απόστολος παρέθεσε το παράδειγμα των 7.000 ατόμων στην εποχή του Ηλία, τα οποία δεν είχαν προσκυνήσει τον Βάαλ, και κατόπιν είπε: «Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, και στην τωρινή εποχή έχει εμφανιστεί ένα υπόλοιπο σύμφωνα με μια εκλογή η οποία οφείλεται σε παρ’ αξία καλοσύνη». (Ρωμαίους 11:5) Εκείνο το υπόλοιπο αποτελούνταν από άτομα που ήταν προσωπικά υπόλογα στον Θεό.

Παραδείγματα που Δείχνουν ότι Είμαστε Προσωπικά Υπόλογοι

13. Τι συνέβη στον Κάιν όταν ο Θεός τού ζήτησε λογαριασμό για τη δολοφονία του αδελφού του, του Άβελ;

¹³ Η Αγία Γραφή αναφέρει πολλές περιπτώσεις ατόμων που ήταν προσωπικά υπόλογα στον Ιεχωβά Θεό. Πάρτε για παράδειγμα τον πρωτότοκο γιο του Αδάμ, τον Κάιν. Τόσο εκείνος όσο και ο αδελφός του, ο Άβελ, πρόσφεραν θυσίες στον Ιεχωβά. Η θυσία του Άβελ έγινε αποδεκτή από τον Θεό, αλλά όχι και η θυσία του Κάιν. Όταν του ζητήθηκε λογαριασμός για την κτηνώδη δολοφονία του αδελφού του, ο Κάιν είπε με απάθεια στον Θεό: «Μη φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ;» Εξαιτίας του αμαρτήματός του, ο Κάιν εκτοπίστηκε στη ‘γη Νωδ [γη της Φυγής, ΜΝΚ], στα ανατολικά της Εδέμ’. Δεν έδειξε ειλικρινή μετάνοια για το έγκλημά του, και λυπήθηκε μόνο για τη δίκαιη τιμωρία του.—Γένεσις 4:3-16.

14. Πώς καταδείχτηκε ότι ένα άτομο είναι προσωπικά υπόλογο στον Θεό από την περίπτωση του αρχιερέα Ηλεί και των γιων του;

¹⁴ Το ότι ένα άτομο είναι προσωπικά υπόλογο στον Θεό καταδεικνύεται επίσης από την περίπτωση του αρχιερέα του Ισραήλ Ηλεί. Οι γιοι του, Οφνεί και Φινεές, υπηρετούσαν ως ιερείς αλλά «ήταν ένοχοι αδικίας απέναντι στους ανθρώπους και ασέβειας απέναντι στον Θεό, και δεν απείχαν από καμιά μορφή πονηρίας», λέει ο ιστορικός Ιώσηπος. Αυτοί οι «αχρείοι άνθρωποι» δεν αναγνώριζαν τον Ιεχωβά, επιδίδονταν σε ανίερη διαγωγή και ήταν ένοχοι χονδροειδούς ανηθικότητας. (1 Σαμουήλ 1:3· 2:12-17, 22-25) Ως πατέρας τους και αρχιερέας του Ισραήλ, ο Ηλεί είχε το καθήκον να τους διαπαιδαγωγήσει, αλλά εκείνος απλώς τους έλεγξε με ήπιο τρόπο. Ο Ηλεί ‘δόξαζε τους γιους του περισσότερο από ό,τι τον Ιεχωβά’. (1 Σαμουήλ 2:29) Η ανταπόδοση επήλθε στον οίκο του Ηλεί. Και οι δύο γιοι πέθαναν την ίδια ημέρα με τον πατέρα τους, και η ιερατική τους γραμμή τελικά κόπηκε εντελώς. Έτσι τακτοποιήθηκε ο λογαριασμός.—1 Σαμουήλ 3:13, 14· 4:11, 17, 18.

15. Γιατί ανταμείφτηκε ο Ιωνάθαν, ο γιος του Βασιλιά Σαούλ;

¹⁵ Εντελώς διαφορετικό παράδειγμα έθεσε ο Ιωνάθαν, ο γιος του Βασιλιά Σαούλ. Σύντομα μετά τη θανάτωση του Γολιάθ από τον Δαβίδ, «η ψυχή του Ιωνάθαν συνεδέθη μετά της ψυχής του Δαβίδ», και έκαναν συνθήκη φιλίας. (1 Σαμουήλ 18:1, 3) Ο Ιωνάθαν πιθανώς διέκρινε ότι το πνεύμα του Θεού είχε εγκαταλείψει τον Σαούλ, αλλά ο δικός του ζήλος για την αληθινή λατρεία παρέμενε αμείωτος. (1 Σαμουήλ 16:14) Η εκτίμηση του Ιωνάθαν για τη θεόδοτη εξουσία του Δαβίδ ποτέ δεν κλονίστηκε. Ο Ιωνάθαν αντιλαμβανόταν ότι ήταν υπόλογος στον Θεό, και ο Ιεχωβά τον αντάμειψε για την αξιέπαινη πορεία του φροντίζοντας να συνεχιστεί η οικογενειακή του γραμμή επί γενιές ολόκληρες.—1 Χρονικών 8:33-40.

Τα Μέλη της Χριστιανικής Εκκλησίας Ήταν Υπόλογα

16. Ποιος ήταν ο Τίτος, και γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι έδωσε καλό λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό;

¹⁶ Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές αναφέρονται ευνοϊκά σε πολλούς άντρες και γυναίκες που έδωσαν καλό λογαριασμό για τον εαυτό τους. Λόγου χάρη, υπήρχε ο Έλληνας Χριστιανός που ονομαζόταν Τίτος. Εικάζεται ότι αυτός έγινε Χριστιανός στη διάρκεια του πρώτου ιεραποστολικού ταξιδιού του Παύλου στην Κύπρο. Εφόσον Ιουδαίοι καθώς και προσήλυτοι από την Κύπρο ίσως να βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ στη διάρκεια της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., η Χριστιανοσύνη μπορεί να έφτασε στο νησί σύντομα ύστερα από αυτό. (Πράξεις 11:19) Όπως και αν έχουν τα πράγματα, ο Τίτος αποδείχτηκε πιστός συνεργάτης του Παύλου. Συνόδευσε τον Παύλο και τον Βαρνάβα στο ταξίδι στην Ιερουσαλήμ γύρω στο 49 Κ.Χ., όταν επιλύθηκε το σπουδαίο ζήτημα της περιτομής. Το γεγονός ότι ο Τίτος ήταν απερίτμητος πρόσθετε κύρος στη θέση που διατύπωνε ο Παύλος ότι εκείνοι οι οποίοι μεταστρέφονταν στη Χριστιανοσύνη δεν θα έπρεπε να είναι υπό το Μωσαϊκό Νόμο. (Γαλάτες 2:1-3) Η θαυμάσια διακονία του Τίτου επιβεβαιώνεται από τις Γραφές, και ο Παύλος απηύθυνε μάλιστα μια θεόπνευστη επιστολή σε αυτόν. (2 Κορινθίους 7:6· Τίτο 1:1-4) Προφανώς, μέχρι το τέλος της επίγειας πορείας του, ο Τίτος συνέχισε να δίνει θαυμάσιο λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό.

17. Τι είδους λογαριασμό έδωσε ο Τιμόθεος, και πώς μπορεί αυτό το παράδειγμα να επηρεάσει εμάς;

¹⁷ Ο Τιμόθεος ήταν άλλο ένα γεμάτο ζήλο άτομο που έδωσε αποδεκτό λογαριασμό για τον εαυτό του στον Ιεχωβά Θεό. Αν και ο Τιμόθεος είχε μερικά προβλήματα υγείας, εκδήλωσε ‘πίστη χωρίς καμιά υποκρισία’ και ‘υπηρέτησε ως δούλος μαζί με τον Παύλο στην επέκταση των καλών νέων’. Ο απόστολος μπορούσε, λοιπόν, να πει στους συγχριστιανούς του στους Φιλίππους: «Δεν έχω κανέναν άλλον με διάθεση σαν [του Τιμόθεου], ο οποίος θα ενδιαφερθεί γνήσια για αυτά που σας αφορούν». (2 Τιμόθεο 1:5· Φιλιππησίους 2:20, 22· 1 Τιμόθεο 5:23) Παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες καθώς και άλλες δοκιμασίες, και εμείς επίσης μπορούμε να έχουμε ανυπόκριτη πίστη και μπορούμε να δώσουμε αποδεκτό λογαριασμό για τον εαυτό μας στον Θεό.

18. Ποια ήταν η Λυδία, και τι πνεύμα εκδήλωσε;

¹⁸ Η Λυδία ήταν μια θεοσεβής γυναίκα που προφανώς έδωσε θαυμάσιο λογαριασμό για τον εαυτό της στον Θεό. Η ίδια και το σπιτικό της ήταν μεταξύ των πρώτων ατόμων στην Ευρώπη τα οποία ασπάστηκαν τη Χριστιανοσύνη ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας του Παύλου στους Φιλίππους περίπου το 50 Κ.Χ. Η Λυδία, που καταγόταν από τα Θυάτειρα, ήταν πιθανώς Ιουδαία προσήλυτη, αλλά ίσως να μην υπήρχαν στους Φιλίππους παρά μόνο λίγοι Ιουδαίοι και καμία συναγωγή. Εκείνη και άλλες ευλαβείς γυναίκες ήταν συγκεντρωμένες δίπλα σε έναν ποταμό όταν τους μίλησε ο Παύλος. Ως αποτέλεσμα, η Λυδία έγινε Χριστιανή και έπεισε τον Παύλο και τους συντρόφους του να μείνουν στο σπίτι της. (Πράξεις 16:12-15) Η φιλοξενία που έδειξε η Λυδία εξακολουθεί να αποτελεί σφραγίδα των αληθινών Χριστιανών.

19. Με ποια καλά έργα έδωσε η Δορκάδα θαυμάσιο λογαριασμό για τον εαυτό της στον Θεό;

¹⁹ Η Δορκάδα ήταν άλλη μια γυναίκα η οποία έδωσε θαυμάσιο λογαριασμό για τον εαυτό της στον Ιεχωβά Θεό. Όταν αυτή πέθανε, ο Πέτρος πήγε στην Ιόππη ανταποκρινόμενος σε έκκληση των μαθητών που ζούσαν εκεί. Οι δύο άντρες οι οποίοι συνάντησαν τον Πέτρο «τον οδήγησαν στο ανώγειο· και όλες οι χήρες παρουσιάστηκαν σε αυτόν κλαίγοντας και δείχνοντας πολλά εσωτερικά ενδύματα και εξωτερικά ενδύματα που έκανε η Δορκάδα όσον καιρό ήταν μαζί τους». Η Δορκάδα επανήλθε στη ζωή. Μήπως, όμως, πρέπει να τη θυμόμαστε μόνο για το μεγαλόψυχο πνεύμα της; Όχι. Ήταν «μαθήτρια» και ασφαλώς ενασχολούνταν και η ίδια στο έργο μαθήτευσης. Παρόμοια, οι Χριστιανές σήμερα ‘αφθονούν σε καλά έργα και δώρα ελέους’. Και αυτές επίσης χαίρονται να συμμετέχουν ενεργά στη διακήρυξη των καλών νέων της Βασιλείας καθώς και στη μαθήτευση.—Πράξεις 9:36-42· Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.

20. Ποιες ερωτήσεις μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας;

²⁰ Η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα ότι έθνη και άτομα πρέπει να δώσουν λογαριασμό στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά. (Σοφονίας 1:7, ΜΝΚ) Αν είμαστε αφιερωμένοι στον Θεό, μπορούμε συνεπώς να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: ‘Πώς βλέπω εγώ τα θεόδοτα προνόμια και τις ευθύνες που έχω; Τι είδους λογαριασμό δίνω για τον εαυτό μου στον Ιεχωβά Θεό και στον Ιησού Χριστό;’

Ποιες Είναι οι Απαντήσεις Σας;

◻ Πώς θα αποδεικνύατε ότι οι άγγελοι και ο Γιος του Θεού είναι υπόλογοι στον Ιεχωβά;

◻ Ποια Γραφικά παραδείγματα υπάρχουν τα οποία δείχνουν ότι ο Θεός θεωρεί υπόλογα τα έθνη;

◻ Τι λέει η Αγία Γραφή σχετικά με το ότι ένα άτομο είναι προσωπικά υπόλογο στον Θεό;

◻ Ποια ήταν μερικά άτομα που αναφέρονται στο Βιβλικό υπόμνημα και τα οποία έδωσαν θαυμάσιο λογαριασμό στον Ιεχωβά Θεό;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Ιησούς Χριστός έδωσε θαυμάσιο λογαριασμό για τον εαυτό του στον ουράνιο Πατέρα του

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Όπως η Δορκάδα, οι Χριστιανές σήμερα δίνουν καλό λογαριασμό για τον εαυτό τους στον Ιεχωβά Θεό

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 13]

Ο Θάνατος του Άβελ/The Doré Bible Illustrations/Dover Publications, Inc.