«Ιερή Υπηρεσία με τη Δύναμη της Λογικής Σας»

«Να παρουσιάσετε τα σώματά σας ως μια θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στον Θεό, ως μια ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής σας».—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:1.

 1, 2. Πώς μοιάζει η εκμάθηση της εφαρμογής των Γραφικών αρχών με τη βαθιά γνώση μιας καινούριας γλώσσας;

ΕΧΕΤΕ προσπαθήσει ποτέ να μάθετε μια καινούρια γλώσσα; Αν ναι, αναμφίβολα θα συμφωνήσετε ότι είναι δύσκολο έργο. Μάλιστα, περιλαμβάνονται περισσότερα από την απλή εκμάθηση καινούριων λέξεων. Η επιδέξια χρήση μιας γλώσσας απαιτεί επίσης βαθιά γνώση της γραμματικής της. Πρέπει να αντιλαμβάνεστε πώς συνδέονται οι λέξεις μεταξύ τους και πώς συνδυάζονται για να διαμορφώνουν πλήρεις σκέψεις.

² Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την απόκτηση γνώσης του Λόγου του Θεού. Περιλαμβάνονται περισσότερα από την απλή εκμάθηση μεμονωμένων Γραφικών εδαφίων. Πρέπει επίσης να μάθουμε τη γραμματική της Αγίας Γραφής, σαν να λέγαμε. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε πώς συσχετίζονται τα εδάφια και πώς χρησιμεύουν ως αρχές οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινή ζωή. Έτσι, μπορούμε να γίνουμε ‘πλήρως ικανοί, απόλυτα εξοπλισμένοι για κάθε καλό έργο’.—2 Τιμόθεο 3:17.

 3. Αναφορικά με την υπηρεσία προς τον Θεό, ποια αλλαγή έλαβε χώρα το 33 Κ.Χ.;

³ Υπό τη διευθέτηση του κώδικα του Μωσαϊκού Νόμου, η πιστότητα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να εκδηλώνεται μέσω αυστηρής προσκόλλησης σε σαφώς καθορισμένους κανόνες. Όμως, το 33 Κ.Χ., ο Ιεχωβά εξάλειψε το Νόμο, στην ουσία «καρφώνοντάς [τον] στο ξύλο του βασανισμού» πάνω στο οποίο είχε θανατωθεί ο Γιος του. (Κολοσσαείς 2:13, 14) Ύστερα από αυτό, δεν δόθηκε στο λαό του Θεού ένας εκτεταμένος κατάλογος θυσιών που έπρεπε να προσφέρουν και κανόνων τους οποίους έπρεπε να ακολουθούν. Απεναντίας, τους ειπώθηκε: «Να παρουσιάσετε τα σώματά σας ως μια θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στον Θεό, ως μια ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής σας». (Ρωμαίους 12:1) Ναι, οι Χριστιανοί έπρεπε να δίνουν από τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Θεού, με όλη τους την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη. (Μάρκος 12:30· παράβαλε Ψαλμός 110:3). Αλλά τι σημαίνει να προσφέρετε «ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής σας»;

 4, 5. Τι περιλαμβάνεται στο να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με τη δύναμη της λογικής μας;

⁴ Η φράση «δύναμη της λογικής» αποτελεί απόδοση της λέξης λογικός της κοινής ελληνικής, η οποία σημαίνει «αυτός που έχει ορθή σκέψη» ή «μυαλωμένος». Από τους υπηρέτες του Θεού απαιτείται να χρησιμοποιούν τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή τους. Αντί να εξαρτούν τις αποφάσεις τους από πολυάριθμους προκαθορισμένους κανόνες, οι Χριστιανοί πρέπει να σταθμίζουν τις Γραφικές αρχές προσεκτικά. Είναι ανάγκη να κατανοούν τη «γραμματική» της Αγίας Γραφής, δηλαδή το πώς συσχετίζονται οι διάφορες αρχές της. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να παίρνουν ισορροπημένες αποφάσεις με τη δύναμη της λογικής τους.

⁵ Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί δεν έχουν νόμο; Ασφαλώς όχι. Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές απαγορεύουν σαφώς την ειδωλολατρία, τη σεξουαλική ανηθικότητα, το φόνο, το ψέμα, τον πνευματισμό, την κακή χρήση του αίματος, καθώς και διάφορα άλλα αμαρτήματα. (Πράξεις 15:28, 29· 1 Κορινθίους 6:9, 10· Αποκάλυψη 21:8) Εντούτοις, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι απαιτούνταν από τους Ισραηλίτες, εμείς πρέπει να χρησιμοποιούμε τη δύναμη της λογικής μας για να μαθαίνουμε και να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές. Όπως συμβαίνει με την κατανόηση μιας καινούριας γλώσσας, αυτό προϋποθέτει χρόνο και προσπάθεια. Πώς μπορεί να καλλιεργείται η δύναμη της λογικής μας;

Καλλιέργεια της Δύναμης της Λογικής Σας

 6. Τι περιλαμβάνει η μελέτη της Αγίας Γραφής;

⁶ Πρώτα-πρώτα, πρέπει να είμαστε ενθουσιώδεις μελετητές της Αγίας Γραφής. Ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού είναι ωφέλιμος «για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη». (2 Τιμόθεο 3:16) Δεν θα πρέπει πάντοτε να αναμένουμε να διατυπώνεται η απάντηση για κάποιο πρόβλημα σε ένα και μοναδικό Γραφικό εδάφιο. Απεναντίας, ίσως χρειαστεί να σκεφτούμε λογικά γύρω από αρκετά εδάφια τα οποία ρίχνουν φως σε κάποια συγκεκριμένη κατάσταση ή πρόβλημα. Θα είναι ανάγκη να κάνουμε επιμελή έρευνα προκειμένου να δούμε πώς σκέφτεται ο Θεός για το ζήτημα. (Παροιμίαι 2:3-5) Χρειαζόμαστε επίσης κατανόηση, διότι ‘ο άνθρωπος που έχει κατανόηση είναι εκείνος που θα αποκτήσει επιδέξια κατεύθυνση’. (Παροιμίαι 1:5, ΜΝΚ) Το άτομο που έχει κατανόηση είναι σε θέση να ξεχωρίζει τους ιδιαίτερους παράγοντες ενός ζητήματος και κατόπιν να αντιλαμβάνεται τη σχέση του ενός με τον άλλον. Όπως συμβαίνει με ένα παζλ, αυτό το άτομο συνδέει τα κομμάτια έτσι ώστε να μπορεί να δει ολόκληρη την εικόνα.

 7. Πώς μπορούν οι γονείς να σκέφτονται λογικά γύρω από τις Γραφικές αρχές όσον αφορά τη διαπαιδαγώγηση;

⁷ Για παράδειγμα, αναλογιστείτε το ζήτημα της ανατροφής παιδιών. Το εδάφιο Παροιμίαι 13:24, ΜΝΚ, λέει ότι ο πατέρας που αγαπάει το γιο του ‘τον φροντίζει με διαπαιδαγώγηση’. Από μόνο του αυτό το εδάφιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί λανθασμένα για να δικαιολογήσει σκληρή, ανελέητη τιμωρία. Ωστόσο, το εδάφιο Κολοσσαείς 3:21 παρέχει νουθεσία που συμβάλλει στην ισορροπία: «Εσείς, πατέρες, μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, για να μην αποκαρδιώνονται». Οι γονείς που χρησιμοποιούν τη δύναμη της λογικής τους και συνδυάζουν αυτές τις δύο αρχές δεν θα καταφεύγουν σε διαπαιδαγώγηση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «βάναυση». Θα συμπεριφέρονται στα παιδιά τους με θέρμη, κατανόηση και αξιοπρέπεια. (Εφεσίους 6:4) Επομένως, όσον αφορά την ανατροφή παιδιών ή κάθε άλλο ζήτημα που περιλαμβάνει Γραφικές αρχές, μπορούμε να αναπτύσσουμε τη δύναμη της λογικής μας με το να σταθμίζουμε όλους τους συναφείς παράγοντες. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τη «γραμματική» των Γραφικών αρχών, ποιος ήταν ο σκοπός του Θεού και πώς να τον επιτελέσουμε.

 8. Πώς μπορούμε να μην υιοθετούμε αδιάλλακτες, δογματικές απόψεις στο ζήτημα της ψυχαγωγίας;

⁸ Ένας δεύτερος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να καλλιεργούμε τη δύναμη της λογικής μας είναι με το να μην υιοθετούμε αδιάλλακτες, δογματικές απόψεις. Η άκαμπτη νοοτροπία παρεμποδίζει την ανάπτυξη της δύναμης της λογικής μας. Εξετάστε το ζήτημα της ψυχαγωγίας. Η Αγία Γραφή λέει: «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Μήπως σημαίνει αυτό ότι κάθε βιβλίο, κινηματογραφική ταινία ή τηλεοπτικό πρόγραμμα που παράγει ο κόσμος είναι διεφθαρμένο και σατανικό; Μια τέτοια άποψη δεν θα ήταν καθόλου λογική. Ασφαλώς, μερικοί μπορεί να επιλέξουν να αποφεύγουν την τηλεόραση, τις κινηματογραφικές ταινίες ή τα κοσμικά έντυπα. Κάτι τέτοιο είναι δικαίωμά τους, και δεν θα πρέπει να γίνονται αντικείμενο επικρίσεων για αυτό. Ούτε και εκείνοι όμως θα πρέπει να προσπαθούν να ασκούν πίεση στους άλλους προκειμένου να πάρουν μια παρόμοια αυστηρή στάση. Η Εταιρία έχει δημοσιεύσει άρθρα που παρουσιάζουν Γραφικές αρχές οι οποίες θα πρέπει να μας καθιστούν ικανούς να είμαστε σοφά εκλεκτικοί στην αναψυχή ή στην ψυχαγωγία μας. Το να προχωρούμε πέρα από αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές και να εκθέτουμε τον εαυτό μας στην ανήθικη νοοτροπία, στη χονδροειδή βία ή στον πνευματισμό που υπάρχουν σε μεγάλο μέρος της ψυχαγωγίας αυτού του κόσμου είναι πολύ άσοφο. Πράγματι, η σοφή επιλογή της ψυχαγωγίας απαιτεί να χρησιμοποιούμε τη δύναμη της λογικής μας για να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές έτσι ώστε να έχουμε καθαρή συνείδηση ενώπιον Θεού και ανθρώπων.—1 Κορινθίους 10:31-33.

 9. Τι σημαίνει η έκφραση ‘πλήρης διάκριση’;

⁹ Μεγάλο μέρος της σημερινής ψυχαγωγίας είναι σαφώς ακατάλληλο για Χριστιανούς.a Επομένως, πρέπει να εκπαιδεύουμε την καρδιά μας να ‘μισεί το κακό’ ώστε να μην είμαστε σαν μερικά άτομα του πρώτου αιώνα τα οποία είχαν ‘χάσει κάθε αίσθηση ηθικής’. (Ψαλμός 97:10· Εφεσίους 4:17-19) Για να σκεφτόμαστε λογικά γύρω από τέτοια ζητήματα, χρειαζόμαστε «ακριβή γνώση και πλήρη διάκριση». (Φιλιππησίους 1:9) Η λέξη της κοινής ελληνικής που αποδίδεται «διάκριση» σημαίνει «οξεία αίσθηση περί ηθικής». Η λέξη αναφέρεται στις κατά γράμμα ανθρώπινες αισθήσεις, όπως είναι η όραση. Στο ζήτημα της ψυχαγωγίας ή σε κάποιο άλλο ζήτημα στο οποίο απαιτείται προσωπική απόφαση, η αίσθησή μας περί ηθικής θα πρέπει να επικεντρώνεται έτσι ώστε να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε, όχι μόνο τα σαφώς καθορισμένα θέματα όπου είναι ευδιάκριτο το σωστό και το λάθος, αλλά και εκείνα που είναι πιο ασαφή. Ταυτόχρονα, δεν θα πρέπει να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές με παράλογα ακραίο τρόπο και να επιμένουμε να κάνουν όλοι οι αδελφοί μας το ίδιο.—Φιλιππησίους 4:5.

10. Πώς μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο να κατανοήσουμε την προσωπικότητα του Ιεχωβά όπως αντανακλάται αυτή στο 15ο Ψαλμό;

¹⁰ Ένας τρίτος τρόπος για να καλλιεργούμε τη δύναμη της λογικής μας είναι το να συλλαμβάνουμε τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά και να τον εμφυτεύουμε βαθιά στην καρδιά μας. Στο Λόγο του, ο Ιεχωβά αποκαλύπτει την προσωπικότητα και τους κανόνες Του. Στο 15ο Ψαλμό, λόγου χάρη, διαβάζουμε σχετικά με το είδος του ανθρώπου που προσκαλεί ο Ιεχωβά για να φιλοξενήσει στη σκηνή του. Ένας τέτοιος άνθρωπος πράττει δικαιοσύνη, μιλάει την αλήθεια στην καρδιά του, είναι πιστός στις υποσχέσεις του και δεν δείχνει ιδιοτέλεια εκμεταλλευόμενος τους άλλους. Καθώς διαβάζετε αυτόν τον ψαλμό, ρωτήστε τον εαυτό σας: ‘Περιγράφουν εμένα αυτές οι ιδιότητες; Θα με προσκαλούσε ο Ιεχωβά για να με φιλοξενήσει στη σκηνή του;’ Οι δυνάμεις μας αντίληψης ενισχύονται καθώς εναρμονιζόμαστε με τις οδούς και τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά.—Παροιμίαι 3:5, 6· Εβραίους 5:14.

11. Πώς ‘παρέβλεψαν τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού’ οι Φαρισαίοι;

¹¹ Σε αυτόν ακριβώς τον τομέα οι Φαρισαίοι απέτυχαν εντελώς. Οι Φαρισαίοι γνώριζαν την τεχνική δομή του Νόμου αλλά δεν μπορούσαν να αντιληφτούν τη «γραμματική» του. Ήταν σε θέση να παραθέσουν από μνήμης αναρίθμητες λεπτομέρειες του Νόμου, αλλά απέτυχαν να κατανοήσουν την Προσωπικότητα που βρισκόταν πίσω από αυτόν. Ο Ιησούς τούς είπε: «Δίνετε το δέκατο από το δυόσμο και το πήγανο και από κάθε άλλο λαχανικό, αλλά παραβλέπετε τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού!» (Λουκάς 11:42) Με την αδιάλλακτη διάνοια και τη σκληρή καρδιά που είχαν, οι Φαρισαίοι απέτυχαν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη της λογικής τους. Ο αντιφατικός τρόπος σκέψης τους έγινε έκδηλος όταν επέκριναν τους μαθητές του Ιησού για το ότι αποσπούσαν στάχυα και έτρωγαν τους κόκκους το Σάββατο· ωστόσο, αργότερα εκείνη την ίδια ημέρα, δεν ένιωσαν καμιά τύψη συνείδησης όταν συνωμότησαν για να δολοφονήσουν τον Ιησού!—Ματθαίος 12:1, 2, 14.

12. Πώς μπορούμε να εναρμονιζόμαστε περισσότερο με τον Ιεχωβά ως Πρόσωπο;

¹² Εμείς θέλουμε να είμαστε διαφορετικοί από τους Φαρισαίους. Η γνώση του Λόγου του Θεού την οποία έχουμε πρέπει να μας βοηθήσει να εναρμονιστούμε περισσότερο με τον Ιεχωβά ως Πρόσωπο. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Αφού διαβάσουν ένα τμήμα της Αγίας Γραφής ή κάποιων εντύπων που είναι βασισμένα στην Αγία Γραφή, μερικοί έχουν βοηθηθεί με το να συλλογίζονται ερωτήματα όπως τα εξής: ‘Τι με διδάσκουν αυτές οι πληροφορίες για τον Ιεχωβά και τις ιδιότητές του; Πώς μπορώ εγώ να εκδηλώνω τις ιδιότητες του Ιεχωβά στις σχέσεις μου με τους άλλους;’ Το να κάνουμε στοχασμούς γύρω από τέτοια ερωτήματα αναπτύσσει τη δύναμη της λογικής μας και μας καθιστά ικανούς να γινόμαστε «μιμητές του Θεού».—Εφεσίους 5:1.

Δούλοι του Θεού και του Χριστού, Όχι Ανθρώπων

13. Πώς ενεργούσαν οι Φαρισαίοι σαν δικτάτορες σε ζητήματα ηθικής;

¹³ Οι πρεσβύτεροι πρέπει να αφήνουν εκείνους που βρίσκονται στη φροντίδα τους να χρησιμοποιούν τη δύναμη της λογικής τους. Τα μέλη της εκκλησίας δεν είναι δούλοι ανθρώπων. «Αν ακόμη ευαρεστούσα ανθρώπους», έγραψε ο Παύλος, «δεν θα ήμουν δούλος του Χριστού». (Γαλάτες 1:10· Κολοσσαείς 3:23, 24) Αντίθετα, οι Φαρισαίοι ήθελαν να πιστεύουν οι άλλοι ότι ήταν σπουδαιότερη η απόκτηση της επιδοκιμασίας των ανθρώπων από την επιδοκιμασία του Θεού. (Ματθαίος 23:2-7· Ιωάννης 12:42, 43) Οι Φαρισαίοι αυτοδιορίστηκαν δικτάτορες σε ζητήματα ηθικής, διαμορφώνοντας τους δικούς τους κανόνες και κατόπιν έκριναν τους άλλους με βάση το πόσο καλά ανταποκρίνονταν σε αυτούς τους κανόνες. Εκείνοι που ακολουθούσαν τους Φαρισαίους εξασθενούσαν όσον αφορά τη χρησιμοποίηση της Γραφικά εκπαιδευμένης συνείδησής τους, και στην ουσία γίνονταν δούλοι ανθρώπων.

14, 15. (α) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείξουν ότι είναι συνεργάτες με το ποίμνιο; (β) Πώς θα πρέπει οι πρεσβύτεροι να χειρίζονται τα ζητήματα συνείδησης;

¹⁴ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι σήμερα γνωρίζουν ότι το ποίμνιο δεν είναι πρωταρχικά υπόλογο στους ίδιους. Ο κάθε Χριστιανός πρέπει να βαστάξει το δικό του φορτίο. (Ρωμαίους 14:4· 2 Κορινθίους 1:24· Γαλάτες 6:5) Έτσι έπρεπε να συμβαίνει. Πράγματι, αν τα μέλη του ποιμνίου επρόκειτο να είναι δούλοι ανθρώπων, υπακούοντας απλώς και μόνο επειδή βρίσκονταν υπό παρακολούθηση, τότε τι θα έκαναν όταν εκείνοι οι άντρες δεν θα ήταν παρόντες; Ο Παύλος είχε λόγο να χαίρεται για τους Φιλιππησίους: «Με τον τρόπο με τον οποίο έχετε υπακούσει πάντοτε, όχι μόνο στη διάρκεια της παρουσίας μου, αλλά τώρα πολύ πιο πρόθυμα στη διάρκεια της απουσίας μου, εξακολουθήστε να απεργάζεστε τη δική σας σωτηρία με φόβο και τρόμο». Εκείνοι ήταν αληθινά δούλοι του Χριστού, και όχι του Παύλου.—Φιλιππησίους 2:12.

¹⁵ Συνεπώς, σε ζητήματα συνείδησης, οι πρεσβύτεροι δεν παίρνουν αποφάσεις για εκείνους που βρίσκονται στη φροντίδα τους. Εξηγούν τις Γραφικές αρχές που περιλαμβάνονται σε κάποιο ζήτημα και κατόπιν αφήνουν τα άτομα που περιλαμβάνονται να χρησιμοποιήσουν τις δικές τους δυνάμεις λογικής για να αποφασίσουν. Αυτή είναι σοβαρή ευθύνη, και ωστόσο είναι ευθύνη την οποία το ίδιο το άτομο πρέπει να φέρει.

16. Ποιο σύστημα υπήρχε στον Ισραήλ για το χειρισμό προβλημάτων;

¹⁶ Αναλογιστείτε την περίοδο κατά την οποία ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε κριτές για να κατευθύνει τον Ισραήλ. Η Αγία Γραφή μάς λέει: «Κατ’ εκείνας τας ημέρας δεν ήτο βασιλεύς εν τω Ισραήλ· έκαστος έπραττε το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού». (Κριταί 21:25) Ωστόσο ο Ιεχωβά προμήθεψε μέσα για να λαβαίνει κατεύθυνση ο λαός του. Κάθε πόλη είχε πρεσβυτέρους οι οποίοι μπορούσαν να παράσχουν ώριμη βοήθεια σε σχέση με ερωτήματα και προβλήματα. Επιπλέον, οι Λευίτες ιερείς ενεργούσαν ως δύναμη για το καλό εκπαιδεύοντας το λαό στους νόμους του Θεού. Όταν εγείρονταν ιδιαίτερα δύσκολα ζητήματα, ο αρχιερέας μπορούσε να συμβουλευτεί τον Θεό μέσω των Ουρίμ και των Θουμμίμ. Το έντυπο Ενόραση στις Γραφές (στην αγγλική) σχολιάζει: «Το άτομο που επωφελούνταν από αυτές τις προμήθειες, που αποκτούσε γνώση του νόμου του Θεού και τον εφάρμοζε, είχε έναν ασφαλή οδηγό για τη συνείδησή του. Το ότι έπραττε ‘το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού’ σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα κατέληγε σε κακό. Ο Ιεχωβά επέτρεπε στο λαό να εκδηλώνει πρόθυμη ή απρόθυμη στάση και συμπεριφορά».—Τόμος 2, σελίδες 162, 163.b

17. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν ότι συμβουλεύουν σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού, και όχι σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες;

¹⁷ Όπως οι Ισραηλίτες κριτές και ιερείς, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας παρέχουν ώριμη βοήθεια σε σχέση με διάφορα προβλήματα και δίνουν πολύτιμες συμβουλές. Μερικές φορές μάλιστα, ‘ελέγχουν, επιτιμούν, προτρέπουν, με κάθε μακροθυμία και τέχνη της διδασκαλίας’. (2 Τιμόθεο 4:2) Το κάνουν αυτό σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού, και όχι σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες. Πόσο αποτελεσματικό είναι αυτό όταν οι πρεσβύτεροι θέτουν το παράδειγμα και προσπαθούν να αγγίζουν την καρδιά!

18. Γιατί είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό να κάνουν έκκληση στην καρδιά οι πρεσβύτεροι;

¹⁸ Η καρδιά είναι η «μηχανή» που κινεί τη Χριστιανική μας δραστηριότητα. Γι’ αυτό η Αγία Γραφή λέει: «Εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής». (Παροιμίαι 4:23) Οι πρεσβύτεροι οι οποίοι διεγείρουν την καρδιά θα διαπιστώσουν ότι εκείνοι που ανήκουν στην εκκλησία υποκινούνται με αυτόν τον τρόπο να κάνουν όλα όσα μπορούν στην υπηρεσία του Θεού. Θα «παίρνουν μπρος» μόνοι τους, χωρίς να χρειάζονται πάντοτε να τους σπρώχνουν οι άλλοι. Ο Ιεχωβά δεν θέλει εξαναγκαστική υπακοή. Ζητάει υπακοή που προέρχεται από μια καρδιά γεμάτη αγάπη. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να ενθαρρύνουν τέτοιου είδους υπηρεσία που υποκινείται από την καρδιά με το να βοηθούν τα μέλη του ποιμνίου να αναπτύσσουν τη δύναμη της λογικής τους.

Καλλιέργεια του «Νου του Χριστού»

19, 20. Γιατί είναι σημαντικό να καλλιεργούμε το νου του Χριστού;

¹⁹ Όπως επισημάνθηκε, δεν είναι αρκετό απλώς το να γνωρίζει κάποιος τους νόμους του Θεού. «Συνέτισόν με [Κάνε με να κατανοήσω, ΜΝΚ]», ικέτεψε ο ψαλμωδός, «και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία». (Ψαλμός 119:34) Ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει μέσα στο Λόγο του «το νου του Χριστού». (1 Κορινθίους 2:16) Ως άτομο που υπηρετούσε τον Ιεχωβά με τη δύναμη της λογικής του, ο Ιησούς μάς άφησε τέλειο υπόδειγμα. Εκείνος κατανοούσε τους νόμους και τις αρχές του Θεού, και τα εφάρμοζε αυτά αλάνθαστα. Μελετώντας το παράδειγμά του, θα ‘είμαστε απόλυτα ικανοί να εννοήσουμε . . . ποιο είναι το πλάτος και μήκος και ύψος και βάθος, και να γνωρίσουμε την αγάπη του Χριστού η οποία υπερέχει από τη γνώση’. (Εφεσίους 3:17-19) Ναι, αυτά που μαθαίνουμε από την Αγία Γραφή σχετικά με τον Ιησού προχωρούν πολύ πέρα από την ακαδημαϊκή εγκεφαλική γνώση· μας παρέχουν σαφή εικόνα για το πώς είναι ο ίδιος ο Ιεχωβά.—Ιωάννης 14:9, 10.

²⁰ Έτσι, καθώς μελετούμε το Λόγο του Θεού, μπορούμε να διακρίνουμε τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά γύρω από διάφορα ζητήματα και να φτάνουμε σε ισορροπημένες αποφάσεις. Αυτό θα απαιτήσει προσπάθεια. Πρέπει να γίνουμε ενθουσιώδεις μελετητές του Λόγου του Θεού, αφήνοντας τον εαυτό μας να επηρεάζεται από την προσωπικότητα και τους κανόνες του Ιεχωβά. Μαθαίνουμε μια καινούρια γραμματική, σαν να λέγαμε. Όμως, εκείνοι που το κάνουν αυτό θα ακολουθούν τη νουθεσία του Παύλου να «[παρουσιάζουν] τα σώματά [τους] ως μια θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στον Θεό, ως μια ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής [τους]».—Ρωμαίους 12:1.

[Υποσημειώσεις]

Τι Μάθατε;

◻ Ποια αλλαγή αναφορικά με την υπηρεσία προς τον Θεό έλαβε χώρα το 33 Κ.Χ.;

◻ Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε τη δύναμη της λογικής μας;

◻ Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να βοηθούν τα μέλη του ποιμνίου να είναι δούλοι του Θεού και του Χριστού;

◻ Γιατί πρέπει να καλλιεργούμε «το νου του Χριστού»;

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι πρεσβύτεροι βοηθούν τους άλλους να χρησιμοποιούν τη δύναμη της λογικής τους