Ο Ιεχωβά Αγαπάει Εκείνους που Δίνουν με Χαρά
‘Ο καθένας ας κάνει όπως ακριβώς έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει εκείνον που δίνει με χαρά’.—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 9:7, ΜΝΚ.
1. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο Θεός και ο Χριστός δίνουν με χαρά;
Ο ΙΕΧΩΒΑ ήταν ο πρώτος που έδωσε με χαρά. Με χαρά έδωσε ζωή στον μονογενή Γιο του και τον χρησιμοποίησε για να φέρει σε ύπαρξη τους αγγέλους και το ανθρώπινο γένος. (Παροιμίαι 8:30, 31, ΜΝΚ· Κολοσσαείς 1:13-17, ΜΝΚ) Ο Θεός μάς έδωσε ζωή και πνοή και τα πάντα, στα οποία περιλαμβάνονται οι βροχές από τον ουρανό και οι καρποφόροι καιροί, που γεμίζουν την καρδιά μας με ευφροσύνη. (Πράξεις 14:17· 17:25) Πράγματι, τόσο ο Θεός όσο κι ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός, δίνουν με χαρά. Δίνουν με χαρά και με ανιδιοτελές πνεύμα. Ο Ιεχωβά αγάπησε τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους τόσο πολύ, ώστε «έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». Και ο Ιησούς πρόθυμα ‘έδωσε την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών’.—Ιωάννης 3:16· Ματθαίος 20:28.
2. Σύμφωνα με τον Παύλο, πότε αγαπάει ο Θεός κάποιον που δίνει;
2 Οι δούλοι του Θεού και του Χριστού θα πρέπει, λοιπόν, να δίνουν με χαρά. Ο απόστολος Παύλος ενθαρρύνει να δίνουμε μ’ αυτόν τον τρόπο, στη δεύτερη επιστολή του προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου, η οποία γράφτηκε γύρω στο 55 Κ.Χ. Αναφερόμενος προφανώς σε εθελοντικές και προσωπικές χρηματικές δωρεές που θα γίνονταν ειδικά για να βοηθηθούν οι φτωχοί Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία, ο Παύλος είπε: ‘Ο καθένας ας κάνει όπως ακριβώς έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει εκείνον που δίνει με χαρά’. (2 Κορινθίους 9:7, ΜΝΚ· Ρωμαίους 15:26· 1 Κορινθίους 16:1, 2· Γαλάτας 2:10) Πώς ανταποκρίνεται ο λαός του Θεού όταν παρουσιάζονται ευκαιρίες για να δώσει; Και τι μπορούμε να μάθουμε από τη συμβουλή του Παύλου που αναφέρεται στο ότι πρέπει να δίνουμε;
Υποκινούμενοι από μια Πρόθυμη Καρδιά
3. Σε ποιο βαθμό υποστήριξαν οι Ισραηλίτες την κατασκευή της σκηνής για τη λατρεία του Ιεχωβά;
3 Μια πρόθυμη καρδιά υποκινεί τα μέλη του λαού του Θεού να δίνουν από τον εαυτό τους και από τα αποκτήματά τους για να υποστηρίζουν το θεϊκό σκοπό. Για παράδειγμα, οι Ισραηλίτες της εποχής του Μωυσή υποστήριξαν με χαρά την κατασκευή της σκηνής για τη λατρεία του Ιεχωβά. Η καρδιά μερικών γυναικών τις υποκίνησε να γνέσουν κατσικίσιο μαλλί, ενώ ορισμένοι άντρες υπηρέτησαν ως τεχνίτες. Ο λαός έδωσε με χαρά χρυσό, ασήμι, ξύλο, λινό ύφασμα και άλλα πράγματα ως εθελοντική ‘προσφορά στον Ιεχωβά’. (Έξοδος 35:4-35) Ήταν τόσο γενναιόδωροι, ώστε τα υλικά που πρόσφεραν ‘ήταν ικανά δι’ όλον το έργον, ώστε να κάμωσιν αυτό, και επερίσσευαν’.—Έξοδος 36:4-7.
4. Ποια άποψη είχαν ο Δαβίδ και άλλοι καθώς συνεισέφεραν για το ναό;
4 Αιώνες αργότερα, ο Βασιλιάς Δαβίδ έκανε μια μεγάλη συνεισφορά για το ναό του Ιεχωβά τον οποίο επρόκειτο να οικοδομήσει ο γιος του, ο Σολομών. Καθώς ο Δαβίδ είχε ‘πόθον [ευχαρίστηση, ΜΝΚ] εις τον οίκον του Θεού’, έδωσε ‘εκ των ιδίων αυτού υπαρχόντων’ χρυσό και ασήμι. Οι άρχοντες, οι αρχηγοί και άλλοι ‘έκαναν προσφορά στον Ιεχωβά’. Με ποιο αποτέλεσμα; ‘Εχάρη ο λαός, διότι επροθυμήθησαν, επειδή με πλήρη καρδίαν προσέφεραν αυτοπροαιρέτως εις τον Ιεχωβά’! (1 Χρονικών 29:3-9) Ήταν άτομα που έδιναν με χαρά.
5. Πώς υποστήριζαν οι Ισραηλίτες την αγνή λατρεία στο πέρασμα των αιώνων;
5 Στο πέρασμα των αιώνων, οι Ισραηλίτες είχαν το προνόμιο να υποστηρίζουν τη σκηνή, τους ναούς που οικοδομήθηκαν αργότερα και τις ιερατικές και Λευιτικές υπηρεσίες που γίνονταν εκεί. Για παράδειγμα, στις μέρες του Νεεμία οι Ιουδαίοι αποφάσισαν να κάνουν συνεισφορές για τη διατήρηση της αγνής λατρείας, αναγνωρίζοντας ότι δεν θα έπρεπε να παραμελούν τον οίκο του Θεού. (Νεεμίας 10:32-39) Παρόμοια και σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν με χαρά εθελοντικές δωρεές για την οικοδόμηση και τη συντήρηση των τόπων όπου συναθροίζονται και για την υποστήριξη της αγνής λατρείας.
6. Δώστε παραδείγματα του πώς δίνουν με χαρά οι Χριστιανοί.
6 Οι πρώτοι Χριστιανοί έδιναν με χαρά. Για παράδειγμα, ο Γάιος ‘ενεργούσε με πιστότητα’ γιατί ήταν φιλόξενος προς εκείνους που ταξίδευαν για τα συμφέροντα της Βασιλείας, όπως ακριβώς και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παρέχουν φιλοξενία στους περιοδεύοντες επισκόπους που τώρα στέλνει η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά. (3 Ιωάννου 5-8, ΚΔΤΚ) Το να ταξιδεύουν αυτοί οι αδελφοί στις εκκλησίες και να τους παρέχεται φιλοξενία κοστίζει κάτι, αλλά πόσο ωφέλιμο είναι αυτό από πνευματική άποψη!—Ρωμαίους 1:11, 12.
7. Πώς χρησιμοποιούσαν τα υλικά τους αποκτήματα οι Φιλιππήσιοι;
7 Ολόκληρες εκκλησίες έχουν χρησιμοποιήσει τα υλικά τους αποκτήματα για να προωθήσουν τα συμφέροντα της Βασιλείας. Για παράδειγμα, ο Παύλος είπε στους πιστούς που ζούσαν στους Φιλίππους: «Και εν Θεσσαλονίκη και άπαξ και δις μοι επέμψατε εις την χρείαν μου. Ουχί ότι ζητώ το δώρον, αλλά ζητώ τον καρπόν τον πλεονάζοντα εις λογαριασμόν σας». (Φιλιππησίους 4:15-17) Οι Φιλιππήσιοι έδιναν με χαρά, αλλά ποιοι είναι οι παράγοντες που παρακινούν κάποιον να δίνει με χαρά;
Τι μας Παρακινεί να Δίνουμε με Χαρά;
8. Πώς θα αποδεικνύατε ότι το πνεύμα του Θεού ωθεί εκείνους που ανήκουν στο λαό του να δίνουν με χαρά;
8 Το άγιο πνεύμα, δηλαδή η ενεργός δύναμη, του Ιεχωβά ωθεί εκείνους που ανήκουν στο λαό του να δίνουν με χαρά. Όταν οι Χριστιανοί της Ιουδαίας βρίσκονταν σε ανάγκη, το πνεύμα του Θεού ώθησε άλλους πιστούς να τους βοηθήσουν υλικά. Για να ενθαρρύνει τους Χριστιανούς της Κορίνθου να κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν όσον αφορά τέτοιου είδους δωρεές, ο Παύλος ανέφερε το παράδειγμα των εκκλησιών της Μακεδονίας. Μολονότι οι πιστοί στη Μακεδονία αντιμετώπιζαν διωγμό και φτώχεια, έδειξαν αδελφική αγάπη δίνοντας παραπάνω από τις πραγματικές τους δυνατότητες. Μάλιστα παρακαλούσαν να έχουν το προνόμιο να δίνουν! (2 Κορινθίους 8:1-5, ΜΝΚ) Η υπόθεση του Θεού δεν βασίζεται αποκλειστικά στις δωρεές των πλουσίων. (Ιακώβου 2:5) Οι φτωχοί από υλική άποψη αφιερωμένοι δούλοι του ήταν και είναι η κύρια πηγή για την οικονομική υποστήριξη του έργου κηρύγματος της Βασιλείας. (Ματθαίος 24:14) Ναι, αυτοί δεν υποφέρουν εξαιτίας της γενναιοδωρίας τους, επειδή ο Θεός προμηθεύει αδιάκοπα για τις ανάγκες του λαού του σ’ αυτό το έργο, και η δύναμη χάρη στην οποία αυτό συνεχίζεται κι αυξάνεται είναι το πνεύμα του.
9. Πώς συνδέονται η πίστη, η γνώση και η αγάπη με το να δίνει κανείς με χαρά;
9 Η πίστη, η γνώση και η αγάπη μάς παρακινούν να δίνουμε με χαρά. Ο Παύλος είπε: «Καθώς . . . περισσεύετε εν παντί [Κορίνθιοι], εν πίστει και λόγω και γνώσει και πάση σπουδή και τη προς ημάς αγάπη σας, ούτω σπουδάσατε να περισσεύσητε και εν ταύτη τη χάριτι [την προσφορά που γίνεται με καλοσύνη, ΜΝΚ]. Δεν λέγω τούτο κατ’ επιταγήν, αλλά δια να δοκιμάσω δια της σπουδής των άλλων και την γνησιότητα της αγάπης σας». (2 Κορινθίους 8:7, 8) Το να συνεισφέρει κανείς για την υπόθεση του Ιεχωβά, ιδιαίτερα όταν αυτός που δίνει έχει περιορισμένους πόρους, απαιτεί πίστη στις μελλοντικές προμήθειες του Θεού. Οι Χριστιανοί που έχουν άφθονη γνώση θέλουν να υπηρετήσουν το σκοπό του Ιεχωβά, και εκείνοι που έχουν άφθονη αγάπη γι’ αυτόν και για το λαό του χρησιμοποιούν με χαρά τα αποκτήματά τους για να προάγουν την υπόθεσή Του.
10. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι το παράδειγμα του Ιησού ωθεί τους Χριστιανούς να δίνουν με χαρά;
10 Το παράδειγμα του Ιησού ωθεί τους Χριστιανούς να δίνουν με χαρά. Αφού παρότρυνε τους Κορινθίους να δώσουν υποκινούμενοι από αγάπη, ο Παύλος είπε: «Εξεύρετε την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ότι πλούσιος ων επτώχευσε δια σας, δια να πλουτήσητε σεις με την πτωχείαν εκείνου». (2 Κορινθίους 8:9) Ενώ στον ουρανό ήταν πιο πλούσιος από κάθε άλλον γιο του Θεού, ο Ιησούς ‘εκκένωσε’ τον εαυτό του απ’ όλα αυτά και άρχισε να ζει ως άνθρωπος. (Φιλιππησίους 2:5-8, ΜΝΚ) Με το να γίνει φτωχός μ’ αυτόν τον ανιδιοτελή τρόπο, όμως, ο Ιησούς συνέβαλε στον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά και κατέθεσε τη ζωή του ως λυτρωτική θυσία προς όφελος των ανθρώπων που θα τη δέχονταν. Σε αρμονία με το παράδειγμα του Ιησού, δεν θα πρέπει κι εμείς να δίνουμε με χαρά για να βοηθούμε άλλους και για να συμβάλλουμε στον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά;
11, 12. Πώς μπορεί ο καλός σχεδιασμός να μας κάνει να δίνουμε με χαρά;
11 Ο καλός σχεδιασμός κάνει δυνατό το να δίνουμε με χαρά. Ο Παύλος είπε στους Κορινθίους: «Κατά την πρώτην της εβδομάδος έκαστος υμών ας εναποθέτη παρ’ εαυτώ θησαυρίζων ό,τι αν ευπορή, ώστε όταν έλθω να μη συνάγωνται τότε συνεισφοραί». (1 Κορινθίους 16:1, 2) Παρόμοια, με προσωπικό και εθελοντικό τρόπο, εκείνοι που θέλουν να κάνουν δωρεές για να προάγουν το έργο της Βασιλείας σήμερα θα κάνουν καλά αν αποταμιεύουν ένα μέρος του εισοδήματός τους γι’ αυτόν το σκοπό. Ως αποτέλεσμα αυτού του καλού σχεδιασμού, οι Μάρτυρες ατομικά, ως οικογένειες και ως εκκλησίες μπορούν να κάνουν δωρεές για την προώθηση της αληθινής λατρείας.
12 Το να εκτελούμε τα σχέδια που κάνουμε με σκοπό να συνεισφέρουμε θα μας κάνει χαρούμενους. Όπως είπε ο Ιησούς, «είναι ευτυχέστερον να δίνη κανείς παρά να παίρνη». (Πράξεις 20:35, ΚΔΤΚ) Έτσι, οι Κορίνθιοι μπορούσαν να αυξήσουν τη χαρά τους ακολουθώντας τη συμβουλή του Παύλου και βάζοντας σε εφαρμογή τα σχέδια που είχαν κάνει πριν από ένα χρόνο με σκοπό να στείλουν χρήματα στην Ιερουσαλήμ. «Η προσφορά είναι ευπρόσδεκτη με όσα έχει κανείς κι όχι με όσα δεν έχει», είπε αυτός. Όταν κάποιος κάνει συνεισφορές σύμφωνα με όσα έχει, αυτές θα πρέπει να θεωρούνται πολύτιμες. Αν εμπιστευόμαστε στον Θεό, εκείνος μπορεί να εξισορροπεί τα πράγματα ώστε εκείνοι που έχουν πολλά να είναι γενναιόδωροι, όχι σπάταλοι, κι εκείνοι που έχουν λίγα να μην υφίστανται στερήσεις οι οποίες μειώνουν τη δύναμή τους και την ικανότητά τους να τον υπηρετούν.—2 Κορινθίους 8:10-15, ΝΔΜ.
Προσεκτική Διαχείριση των Πραγμάτων που Δίνονται
13. Γιατί μπορούσαν οι Κορίνθιοι να έχουν εμπιστοσύνη στον τρόπο με τον οποίο θα επέβλεπε τις δωρεές ο Παύλος;
13 Αν και ο Παύλος επέβλεψε τη διευθέτηση για τη δωρεά ώστε οι πιστοί που ήταν φτωχοί να μπορέσουν να βρουν ανακούφιση από υλική άποψη και να ασχοληθούν πιο δραστήρια στο έργο κηρύγματος, ούτε εκείνος ούτε άλλοι πήραν τίποτα από τα χρήματα για τις υπηρεσίες τους. (2 Κορινθίους 8:16-24, ΝΔΜ· 12:17, 18) Ο Παύλος εργαζόταν για να καλύπτει τις δικές του υλικές ανάγκες αντί να επιβαρύνει οικονομικά οποιαδήποτε εκκλησία. (1 Κορινθίους 4:12· 2 Θεσσαλονικείς 3:8) Παραδίνοντας τις δωρεές σ’ αυτόν, λοιπόν, οι Κορίνθιοι τις εμπιστεύονταν σ’ έναν αξιόπιστο, σκληρά εργαζόμενο δούλο του Θεού.
14. Όσον αφορά τη χρήση των δωρεών, τι ιστορικό έχει η Εταιρία Σκοπιά;
14 Από τότε που η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά ιδρύθηκε ως νομικά αναγνωρισμένο σωματείο το 1884, εκείνοι που κάνουν συνεισφορές έχουν αποδείξεις ότι αυτή επιβλέπει με αξιόπιστο τρόπο όλες τις δωρεές που της εμπιστεύονται για το έργο της Βασιλείας του Ιεχωβά. Σύμφωνα με το καταστατικό της, η Εταιρία προσπαθεί να ικανοποιήσει τη μεγαλύτερη ανάγκη όλων των ανθρώπων, την ανάγκη για πνευματικά πράγματα. Αυτό γίνεται μέσω Γραφικών εντύπων και διδασκαλίας σχετικά με το πώς να αποκτήσουν οι άνθρωποι σωτηρία. Σήμερα, ο Ιεχωβά επιταχύνει τη σύναξη των προβατοειδών ανθρώπων στην επεκτεινόμενη οργάνωσή του, και η ευλογία του για τη σοφή χρήση των δωρεών στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας είναι σαφής απόδειξη της θεϊκής επιδοκιμασίας. (Ησαΐας 60:8, 22) Είμαστε βέβαιοι ότι αυτός θα συνεχίσει να ωθεί την καρδιά εκείνων που δίνουν με χαρά.
15. Γιατί αυτό το περιοδικό μιλάει κατά καιρούς για δωρεές;
15 Η Εταιρία χρησιμοποιεί κατά καιρούς τις στήλες αυτού του περιοδικού για να υπενθυμίζει στους αναγνώστες το προνόμιο που έχουν να κάνουν εθελοντικές δωρεές για το παγκόσμιο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Αυτό δεν είναι έρανος, αλλά είναι μια υπενθύμιση σε όλους όσους επιθυμούν να υποστηρίξουν ‘το άγιο έργο των καλών νέων’ καθώς τους ευοδώνει ο Θεός. (Ρωμαίους 15:16, ΜΝΚ· 3 Ιωάννου 2) Όλα τα χρήματα από τις δωρεές χρησιμοποιούνται με τον πιο φειδωλό τρόπο ώστε να γίνονται γνωστά το όνομα και η Βασιλεία του Ιεχωβά. Όλες οι συνεισφορές γίνονται δεκτές με εκτίμηση, για όλες στέλνεται επιβεβαίωση λήψης και όλες χρησιμοποιούνται για την εξάπλωση των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Για παράδειγμα, μέσω αυτών υποστηρίζονται οι ιεραποστολικές δραστηριότητες σε πολλές χώρες και μέσω αυτών συντηρούνται και επεκτείνονται οι εκτυπωτικές εγκαταστάσεις που είναι αναγκαίες για την εξάπλωση της Βιβλικής γνώσης. Επιπλέον, οι συνεισφορές για το παγκόσμιο έργο χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των αυξανόμενων εξόδων για την παραγωγή Γραφών και εκδόσεων που περιέχουν Γραφικά θέματα, καθώς επίσης κασετών και βιντεοκασετών. Μ’ αυτούς τους τρόπους προωθούνται τα συμφέροντα της Βασιλείας από εκείνους που δίνουν με χαρά.
Όχι Αναγκαστικά
16. Αν και λίγοι από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πλούσιοι από υλική άποψη, γιατί εκτιμούνται οι συνεισφορές τους;
16 Λίγοι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πλούσιοι από υλική άποψη. Μολονότι οι περισσότεροι Μάρτυρες του Ιεχωβά δίνουν ίσως μικρά ποσά για την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας, ωστόσο οι δωρεές τους είναι σημαντικές. Όταν ο Ιησούς είδε μια φτωχή χήρα να ρίχνει δυο μικρά νομίσματα λιγοστής αξίας στο κουτί συνεισφορών για το ναό, είπε: «Η πτωχή αύτη χήρα έβαλε περισσότερον πάντων· διότι άπαντες ούτοι [οι άλλοι που συνεισέφεραν] εκ του περισσεύματος αυτών έβαλον εις τα δώρα του Θεού, αύτη όμως εκ του υστερήματος αυτής έβαλεν όλην την περιουσίαν όσην είχε». (Λουκάς 21:1-4) Αν και το δώρο της ήταν μικρό, εκείνη το έδωσε με χαρά—και η συνεισφορά της εκτιμήθηκε.
17, 18. Ποια είναι η σημασία των λόγων του Παύλου στο εδάφιο 2 Κορινθίους 9:7, ΜΝΚ, και τι υπονοείται από τη λέξη που αποδίδεται ‘με χαρά’;
17 Σχετικά με την αποστολή βοήθειας στους Χριστιανούς της Ιουδαίας, ο Παύλος είπε: ‘Ο καθένας ας κάνει όπως ακριβώς έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει εκείνον που δίνει με χαρά’. (2 Κορινθίους 9:7, ΜΝΚ) Ο απόστολος ίσως έκανε εδώ μια έμμεση αναφορά σ’ ένα τμήμα του εδαφίου Παροιμίαι 22:8 σύμφωνα με τη μετάφραση των Εβδομήκοντα, το οποίο λέει: ‘Ο Θεός ευλογεί κάποιον που δίνει με χαρά· και θα αναπληρώσει την έλλειψη των έργων του’. (Από την αγγλική μετάφραση του Τσαρλς Τόμσον, Η Βίβλος των Εβδομήκοντα [The Septuagint Bible]) Ο Παύλος αντικατέστησε το ‘ευλογεί’ με το ‘αγαπάει’, αλλά υπάρχει συσχετισμός, επειδή από την αγάπη του Θεού προκύπτει συγκομιδή ευλογιών.
18 Κάποιος που δίνει με χαρά είναι αληθινά ευτυχισμένος για το ότι δίνει. Μάλιστα, η λέξη ιλαρός που αποδίδεται ‘με χαρά’ στο εδάφιο 2 Κορινθίους 9:7, ΜΝΚ, έχει επίσης την έννοια «πλήρης χαράς, εύθυμος»! Αφού τονίζει αυτό το σημείο, ο σχολιαστής Ρ. Κ. Χ. Λένσκι λέει: «Ο Θεός αγαπάει αυτόν που δίνει με ευθυμία, με χαρωπή, ευτυχισμένη διάθεση . . . [του οποίου] η πίστη στολίζεται με χαμόγελα όταν παρουσιάζεται μπροστά του μια ακόμα ευκαιρία να δώσει κάτι». Το άτομο που έχει ένα τέτοιο χαρούμενο πνεύμα δεν δίνει απρόθυμα ή αναγκαστικά, αλλά δίνει με την καρδιά του. Είστε εσείς τόσο χαρούμενοι όταν δίνετε για την υποστήριξη των συμφερόντων της Βασιλείας;
19. Πώς έκαναν συνεισφορές οι πρώτοι Χριστιανοί;
19 Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν περιέφεραν δίσκους εισφορών ούτε πλήρωναν δέκατα, δίνοντας το ένα δέκατο του εισοδήματός τους για θρησκευτικούς σκοπούς. Αντίθετα, οι συνεισφορές τους ήταν εντελώς εθελοντικές. Ο Τερτυλλιανός, ο οποίος μεταστράφηκε στη Χριστιανοσύνη περίπου το 190 Κ.Χ., έγραψε: «Αν και έχουμε το κουτί μας για τις συνεισφορές, τα χρήματα που μπαίνουν εκεί δεν έχουν σκοπό να εξαγοράσουν τη σωτηρία, σαν να πιστεύαμε σε μια θρησκεία που μπορεί να αγοραστεί. Στην ορισμένη μέρα του μήνα [προφανώς μια φορά το μήνα], ο καθένας προσφέρει αν θέλει μια μικρή δωρεά· αλλά μόνο αν ευχαριστείται να το κάνει, και μόνο αν έχει τη δυνατότητα· γιατί κανείς δεν εξαναγκάζεται· όλες οι προσφορές είναι εθελοντικές».—Απολογία, Κεφάλαιο ΛΘ΄.
20, 21. (α) Τι έλεγε ένα από τα πρώτα τεύχη αυτού του περιοδικού σχετικά με το προνόμιο που έχουμε να υποστηρίζουμε οικονομικά την υπόθεση του Θεού, και πώς ισχύει αυτό ακόμα και τώρα; (β) Τι συμβαίνει όταν τιμάμε τον Ιεχωβά με τα υπάρχοντά μας;
20 Οι σύγχρονοι δούλοι του Ιεχωβά είχαν ανέκαθεν τη συνήθεια να δίνουν εθελοντικά. Κατά καιρούς, ωστόσο, μερικοί δεν χρησιμοποιούν σε πλήρη βαθμό το προνόμιο που έχουν να υποστηρίζουν την υπόθεση του Θεού κάνοντας δωρεές. Το Φεβρουάριο του 1883, για παράδειγμα, η αγγλική έκδοση αυτού του περιοδικού έλεγε: «Μερικοί φέρουν τόσο μεγάλο χρηματικό βάρος για λογαριασμό άλλων, ώστε οι δικές τους οικονομικές δυνάμεις συρρικνώνονται από υπερβολική εργασία και εξάντληση, κι έτσι η δυνατότητά τους να φανούν χρήσιμοι μειώνεται· και όχι μόνο αυτό, αλλά εκείνοι που . . . δεν έχουν κατανοήσει πλήρως την κατάσταση έχουν υποστεί απώλειες λόγω της από μέρους τους έλλειψης συμμετοχής σ’ αυτόν τον τομέα».
21 Καθώς το μεγάλο πλήθος συρρέει στην οργάνωση του Ιεχωβά σήμερα, και καθώς το έργο του Θεού επεκτείνεται στην Ανατολική Ευρώπη και σε άλλες περιοχές όπου στο παρελθόν ήταν υπό περιορισμό, υπάρχει μια αυξανόμενη ανάγκη για επέκταση των εκτυπωτικών μονάδων και άλλων εγκαταστάσεων. Πρέπει να τυπώνονται περισσότερες Άγιες Γραφές και άλλες εκδόσεις. Πολλά θεοκρατικά προγράμματα βρίσκονται σε εξέλιξη· ωστόσο, μερικά θα μπορούσαν να προχωρήσουν πιο γρήγορα αν υπήρχαν τα αναγκαία ποσά. Φυσικά, έχουμε πίστη ότι ο Θεός θα προμηθεύσει ό,τι χρειάζεται και γνωρίζουμε ότι εκείνοι που ‘τιμούν τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων τους’ θα ευλογηθούν. (Παροιμίαι 3:9, 10) Πράγματι, «ο σπείρων με αφθονίαν και με αφθονίαν θέλει θερίσει». Ο Ιεχωβά θα μας ‘πλουτίσει κατά πάντα εις πάσαν ελευθεριότητα [για κάθε είδους γενναιοδωρία, ΜΝΚ]’, και το ότι δίνουμε με χαρά θα κάνει πολλούς να τον ευχαριστούν και να τον αινούν.—2 Κορινθίους 9:6-14.
Δείξτε την Ευγνωμοσύνη σας για τα Δώρα του Θεού
22, 23. (α) Ποια είναι η απερίγραπτη δωρεά του Θεού; (β) Εφόσον εκτιμούμε τα δώρα του Ιεχωβά, τι θα πρέπει να κάνουμε;
22 Ωθούμενος από βαθιά ευγνωμοσύνη, ο ίδιος ο Παύλος είπε: «Χάρις δε εις τον Θεόν δια την ανεκδιήγητον [απερίγραπτη, ΜΝΚ] αυτού δωρεάν». (2 Κορινθίους 9:15) Ως «ιλασμός» για τις αμαρτίες των χρισμένων Χριστιανών και για εκείνες του κόσμου, ο Ιησούς είναι η βάση και ο αγωγός της απερίγραπτης δωρεάς του Ιεχωβά. (1 Ιωάννου 2:1, 2) Αυτό το δώρο είναι ‘η υπερβάλλουσα χάρις [η υπερέχουσα παρ’ αξία καλοσύνη, ΜΝΚ] του Θεού’ την οποία έχει δείξει μέσω του Ιησού Χριστού σε όσους ανήκουν στο λαό του στη γη και η οποία αφθονεί για τη σωτηρία τους και για τη δόξα και τη δικαίωση του Ιεχωβά.—2 Κορινθίους 9:14.
23 Είμαστε βαθιά ευγνώμονες προς τον Ιεχωβά για την απερίγραπτη δωρεά του και για τα πολλά άλλα πνευματικά και υλικά δώρα που κάνει στο λαό του. Μάλιστα, η αγαθότητα του ουράνιου Πατέρα μας προς εμάς είναι τόσο θαυμαστή που υπερβαίνει τις ανθρώπινες δυνάμεις έκφρασης! Και ασφαλώς θα πρέπει να μας παρακινεί να δίνουμε με χαρά. Με εγκάρδια εκτίμηση, λοιπόν, ας κάνουμε καθετί που μπορούμε για να προωθούμε την υπόθεση του γενναιόδωρου Θεού μας, του Ιεχωβά, του πρώτου και σημαντικότερου απ’ όλους όσους δίνουν με χαρά!
Θυμάστε;
◻ Τι έχουν υποκινηθεί να κάνουν τα μέλη του λαού του Ιεχωβά λόγω της πρόθυμης καρδιάς τους;
◻ Τι παρακινεί κάποιον να δίνει με χαρά;
◻ Πώς χρησιμοποιούνται όλες οι δωρεές που λαβαίνονται;
◻ Πότε αγαπάει ο Θεός κάποιον που δίνει, και πώς θα πρέπει να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας για τα πολλά δώρα Του;
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Όταν κατασκευαζόταν η σκηνή, οι Ισραηλίτες εργάστηκαν φιλόπονα και έκαναν γενναιόδωρες συνεισφορές για τον Ιεχωβά
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Δωρεές σαν εκείνη της φτωχής χήρας εκτιμούνται και είναι σημαντικές