Πώς να Παραμένετε Αποχωρισμένοι από τον Κόσμο

 1. Τι τόνισε ο Ιησούς την τελευταία νύχτα που πέρασε στη γη ως άνθρωπος;

ΤΗΝ τελευταία νύχτα που πέρασε στη γη ως άνθρωπος, ο Ιησούς εξέφρασε βαθιά ανησυχία για τη μελλοντική ευημερία των ακολούθων του. Μάλιστα προσευχήθηκε για αυτό το ζήτημα, λέγοντας στον Πατέρα του: «Δεν σε παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις εξαιτίας του πονηρού. Δεν είναι μέρος του κόσμου, όπως εγώ δεν είμαι μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:15, 16) Με αυτό το εγκάρδιο αίτημα, ο Ιησούς έδειξε τόσο τη βαθιά του αγάπη για τους ακολούθους του όσο και τη σπουδαιότητα των λόγων που είχε πει νωρίτερα εκείνο το βράδυ σε μερικούς από αυτούς: «Δεν είστε μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 15:19) Σαφώς, λοιπόν, για τον Ιησού ήταν πολύ σημαντικό να παραμείνουν οι ακόλουθοί του αποχωρισμένοι από τον κόσμο!

 2. Ποιος είναι “ο κόσμος” στον οποίο αναφέρθηκε ο Ιησούς;

² “Ο κόσμος” για τον οποίο έκανε λόγο ο Ιησούς αντιπροσωπεύει το σύνολο των ανθρώπων που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό, κυβερνώνται από τον Σατανά και είναι υποδουλωμένοι στο ιδιοτελές, υπερήφανο πνεύμα το οποίο πηγάζει από αυτόν. (Ιωάννης 14:30· Εφεσίους 2:2· 1 Ιωάννη 5:19) Πράγματι, «η φιλία με [αυτόν] τον κόσμο είναι έχθρα με τον Θεό». (Ιακώβου 4:4) Πώς, όμως, μπορούν όλοι όσοι θέλουν να παραμείνουν στην αγάπη του Θεού να βρίσκονται μέσα στον κόσμο αλλά να είναι αποχωρισμένοι από αυτόν; Θα εξετάσουμε πέντε τρόπους: με το να παραμένουμε όσιοι στη Βασιλεία του Θεού υπό τον Χριστό και ουδέτεροι ως προς τις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου, να αντιστεκόμαστε στο πνεύμα του κόσμου, να είμαστε σεμνοί στο ντύσιμο και στην εμφάνισή μας, να κρατάμε το μάτι μας απλό και να φοράμε την πνευματική μας πανοπλία.

 3. (α) Πώς έβλεπε ο Ιησούς τις πολιτικές υποθέσεις της εποχής του; (β) Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού υπηρετούν ως πρεσβευτές; (Να συμπεριλάβετε την υποσημείωση.)

³ Αντί να συμμετέχει στις πολιτικές υποθέσεις της εποχής του, ο Ιησούς επικεντρώθηκε στο κήρυγμα για τη Βασιλεία του Θεού, τη μελλοντική ουράνια κυβέρνηση της οποίας επρόκειτο να γίνει Βασιλιάς. (Δανιήλ 7:13, 14· Λουκάς 4:43· 17:20, 21) Ως εκ τούτου, όταν βρέθηκε ενώπιον του Ρωμαίου Κυβερνήτη Πόντιου Πιλάτου, ήταν σε θέση να πει: «Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου». (Ιωάννης 18:36) Οι πιστοί του ακόλουθοι μιμούνται το παράδειγμά του προσφέροντας την οσιότητά τους στον Χριστό και στη Βασιλεία του και αναγγέλλοντας αυτή τη Βασιλεία στον κόσμο. (Ματθαίος 24:14) «Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές που αναπληρώνουμε τον Χριστό», έγραψε ο απόστολος Παύλος. «Ως αναπληρωτές του Χριστού παρακαλούμε: “Συμφιλιωθείτε με τον Θεό”».a​—2 Κορινθίους 5:20.

 4. Πώς έχουν δείξει όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί οσιότητα στη Βασιλεία του Θεού; (Βλέπε το πλαίσιο «Οι Πρώτοι Χριστιανοί Ήταν Ουδέτεροι».)

⁴ Επειδή οι πρεσβευτές εκπροσωπούν έναν ξένο ηγεμόνα ή κράτος, δεν παρεμβαίνουν στα εσωτερικά των χωρών όπου υπηρετούν αλλά παραμένουν ουδέτεροι. Υποστηρίζουν, όμως, την κυβέρνηση της χώρας που εκπροσωπούν. Το ίδιο αληθεύει και για τους χρισμένους ακολούθους του Χριστού, των οποίων “η υπηκοότητα υπάρχει στους ουρανούς”. (Φιλιππησίους 3:20) Μάλιστα, χάρη στο ότι κηρύττουν τη Βασιλεία με ζήλο, έχουν βοηθήσει εκατομμύρια «άλλα πρόβατα» του Χριστού να “συμφιλιωθούν με τον Θεό”. (Ιωάννης 10:16· Ματθαίος 25:31-40) Τα άλλα πρόβατα υπηρετούν ως απεσταλμένοι του Χριστού, σαν να λέγαμε, βοηθώντας τους χρισμένους αδελφούς του Ιησού. Ως ένα ενωμένο ποίμνιο που υποστηρίζει τη Μεσσιανική Βασιλεία, και οι δύο ομάδες διατηρούν αυστηρή ουδετερότητα ως προς τις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου.​—Ησαΐας 2:2-4.

 5. Πώς διαφέρει η Χριστιανική εκκλησία από τον αρχαίο Ισραήλ, και πώς γίνεται φανερή αυτή η διαφορά;

⁵ Η οσιότητα στον Χριστό δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο οι αληθινοί Χριστιανοί είναι ουδέτεροι. Ανόμοια με τον αρχαίο Ισραήλ, στον οποίο ο Θεός είχε δώσει κάποια συγκεκριμένη έκταση γης, εμείς αποτελούμε μέρος μιας διεθνούς αδελφότητας. (Ματθαίος 28:19· 1 Πέτρου 2:9) Συνεπώς, αν τασσόμασταν στο πλευρό τοπικών πολιτικών παρατάξεων, θα θέταμε σε μεγάλο κίνδυνο τόσο την παρρησία μας ως προς το άγγελμα της Βασιλείας όσο και τη Χριστιανική μας ενότητα. (1 Κορινθίους 1:10) Επιπρόσθετα, σε καιρό πολέμου θα μαχόμασταν εναντίον ομοπίστων μας, τους οποίους έχουμε την εντολή να αγαπάμε. (Ιωάννης 13:34, 35· 1 Ιωάννη 3:10-12) Άρα ο Ιησούς είχε βάσιμο λόγο όταν είπε στους μαθητές του να αφήσουν κάτω το σπαθί. Τους είπε μάλιστα να αγαπούν τους εχθρούς τους.​—Ματθαίος 5:44· 26:52· βλέπε το πλαίσιο «Παραμένω Εγώ Ουδέτερος;».

 6. Πώς επηρεάζει η αφιέρωσή σας στον Θεό τη σχέση σας με τον Καίσαρα;

⁶ Ως αληθινοί Χριστιανοί, έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας στον Θεό, όχι σε κάποιον άνθρωπο, ανθρώπινο θεσμό ή έθνος. Τα εδάφια 1 Κορινθίους 6:19, 20 λένε: «Δεν ανήκετε στον εαυτό σας, γιατί αγοραστήκατε με κάποιο αντίτιμο». Γι’ αυτό, ενώ αποδίδουν στον «Καίσαρα» την τιμή, τους φόρους και τη σχετική υποταγή που του οφείλουν, οι ακόλουθοι του Ιησού δίνουν «αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Μάρκος 12:17· Ρωμαίους 13:1-7) Αυτό περιλαμβάνει τη λατρεία τους, την ολόψυχη αγάπη τους και την όσια υπακοή τους. Αν χρειαστεί, είναι έτοιμοι να δώσουν και τη ζωή τους για τον Θεό.​—Λουκάς 4:8· 10:27· Πράξεις 5:29· Ρωμαίους 14:8.

7, 8. Τι είναι «το πνεύμα του κόσμου», και πώς «ενεργεί» αυτό το πνεύμα σε ένα άτομο;

⁷ Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο οι Χριστιανοί παραμένουν αποχωρισμένοι από τον κόσμο είναι το ότι αντιστέκονται στο κακό του πνεύμα. «Εμείς λάβαμε, όχι το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα που είναι από τον Θεό», έγραψε ο Παύλος. (1 Κορινθίους 2:12) Στους Εφεσίους είπε: “Περπατήσατε κάποτε σύμφωνα με . . . αυτόν τον κόσμο, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του αέρα, του πνεύματος που τώρα ενεργεί στους γιους της ανυπακοής”.​—Εφεσίους 2:2, 3.

⁸ Ο “αέρας”, ή αλλιώς το πνεύμα, του κόσμου είναι μια αόρατη, κινητήρια δύναμη η οποία προάγει την ανυπακοή στον Θεό και διεγείρει “την επιθυμία της σάρκας και την επιθυμία των ματιών”. (1 Ιωάννη 2:16· 1 Τιμόθεο 6:9, 10) Η “εξουσία” αυτού του πνεύματος έγκειται στην έκκληση που κάνει στην αμαρτωλή σάρκα, καθώς επίσης στο ότι είναι ύπουλο, αμείλικτο και διάχυτο παντού, σαν τον αέρα. Επιπρόσθετα, «ενεργεί» σε ένα άτομο υποθάλποντας σταδιακά μέσα του ασεβή χαρακτηριστικά, όπως είναι η ιδιοτέλεια, η υπεροψία, η άπληστη φιλοδοξία και το πνεύμα της ηθικής ανεξαρτησίας και του στασιασμού.b Με απλά λόγια, το πνεύμα του κόσμου κάνει τα χαρακτηριστικά του Διαβόλου να αναπτύσσονται σταδιακά μέσα στην καρδιά ενός ανθρώπου.​—Ιωάννης 8:44· Πράξεις 13:10· 1 Ιωάννη 3:8, 10.

 9. Με ποιους τρόπους μπορεί να εισχωρήσει στη διάνοια και στην καρδιά μας το πνεύμα του κόσμου;

⁹ Μπορεί να ριζώσει το πνεύμα του κόσμου στη δική σας διάνοια και καρδιά; Ναι, αλλά μόνο αν του το επιτρέψετε εσείς χαλαρώνοντας την επαγρύπνησή σας. (Παροιμίες 4:23) Πολλές φορές η επιρροή του ξεκινάει χωρίς να το καταλάβετε, ίσως μέσω συναναστροφής με κάποιους που φαίνονται καλοί άνθρωποι αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν αγάπη για τον Ιεχωβά. (Παροιμίες 13:20· 1 Κορινθίους 15:33) Επίσης, είναι δυνατόν να απορροφήσετε αυτό το κακό πνεύμα από επιλήψιμα αναγνώσματα, πορνογραφικές ή αποστατικές ιστοσελίδες, επιβλαβή ψυχαγωγία και άκρως ανταγωνιστικά αθλήματα​—στην ουσία, από οποιονδήποτε ή οτιδήποτε μεταδίδει τον τρόπο σκέψης του Σατανά ή του συστήματός του.

10. Πώς μπορούμε να αντισταθούμε στο πνεύμα του κόσμου;

¹⁰ Πώς μπορούμε να αντισταθούμε στο ύπουλο πνεύμα του κόσμου και να κρατήσουμε τον εαυτό μας στην αγάπη του Θεού; Μόνο με το να επωφελούμαστε πλήρως από τις πνευματικές προμήθειες του Ιεχωβά και να προσευχόμαστε διαρκώς για άγιο πνεύμα. Ο Ιεχωβά είναι πολύ μεγαλύτερος από τον Διάβολο και από τον πονηρό κόσμο που βρίσκεται υπό σατανικό έλεγχο. (1 Ιωάννη 4:4) Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να μένουμε κοντά στον Ιεχωβά μέσω προσευχής!

11. Πώς έχει επηρεάσει το πνεύμα του κόσμου τα πρότυπα ντυσίματος;

¹¹ Μια εξωτερική ένδειξη του πνεύματος που αποτελεί την κινητήρια δύναμη ενός ατόμου είναι το ντύσιμό του, η εμφάνισή του και η ατομική του υγιεινή. Σε πολλές χώρες, τα πρότυπα ντυσίματος έχουν πέσει τόσο χαμηλά ώστε ένας σχολιαστής της τηλεόρασης είπε πως σε λίγο οι πόρνες δεν θα ξέρουν τι να φορέσουν. Ακόμη και κορίτσια προεφηβικής ηλικίας έχουν επηρεαστεί από αυτή την τάση​—«περισσότερη γυμνότητα, λιγότερη σεμνότητα», όπως ανέφερε ένα άρθρο εφημερίδας. Μια άλλη τάση είναι το ατημέλητο ντύσιμο το οποίο φανερώνει ένα πνεύμα στασιασμού καθώς και έλλειψη αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού.

12, 13. Ποιες αρχές πρέπει να διέπουν το ντύσιμο και την εμφάνισή μας;

¹² Εμείς, ως υπηρέτες του Ιεχωβά, επιθυμούμε ορθά να έχουμε την καλύτερη δυνατή εμφάνιση, πράγμα που σημαίνει ότι φοράμε ρούχα ευπρεπή, καθαρά, καλόγουστα και κατάλληλα για την περίσταση. Η εμφάνισή μας πρέπει να φανερώνει πάντοτε «σεμνότητα και σωφροσύνη», πράγμα που, σε συνδυασμό με “καλά έργα”, αρμόζει σε όλους όσους «ισχυρίζονται ότι έχουν ευλάβεια για τον Θεό», είτε άντρες είτε γυναίκες. Βέβαια, το κύριο μέλημά μας είναι, όχι να τραβάμε την προσοχή στον εαυτό μας, αλλά να “κρατήσουμε τον εαυτό μας στην αγάπη του Θεού”. (1 Τιμόθεο 2:9, 10· Ιούδα 21) Ναι, θέλουμε ο πιο ωραίος στολισμός μας να είναι «ο κρυφός άνθρωπος της καρδιάς . . . , [ο οποίος] έχει μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού».​—1 Πέτρου 3:3, 4.

¹³ Να θυμάστε, επίσης, ότι το ντύσιμο και η εμφάνισή μας μπορούν να επηρεάσουν την άποψη των άλλων για την αληθινή λατρεία. Η λέξη αἰδώς του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία αποδίδεται εδώ «σεμνότητα», χρησιμοποιούμενη με ηθική έννοια μεταδίδει την ιδέα της ευλάβειας, του δέους και του σεβασμού για τα αισθήματα ή τη γνώμη των άλλων. Στόχος μας, λοιπόν, πρέπει να είναι να υποτάσσουμε τα υποτιθέμενα δικαιώματά μας στις συνειδήσεις των άλλων. Πάνω από όλα, θέλουμε να φέρνουμε τιμή στον Ιεχωβά και στο λαό του και να συνιστούμε τους εαυτούς μας ως διακόνους του Θεού, κάνοντας «τα πάντα για τη δόξα του Θεού».​—1 Κορινθίους 4:9· 10:31· 2 Κορινθίους 6:3, 4· 7:1.

14. Όσον αφορά την εμφάνιση και την υγιεινή μας, ποια ερωτήματα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας;

¹⁴ Το ντύσιμο, η εμφάνιση και η καθαριότητά μας έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία όταν συμμετέχουμε στη διακονία αγρού ή παρακολουθούμε μια Χριστιανική συνάθροιση. Αναρωτηθείτε: “Μήπως η εμφάνισή μου και η ατομική μου υγιεινή τραβούν ακατάλληλα την προσοχή πάνω μου; Μήπως φέρνουν σε δύσκολη θέση τους άλλους; Μήπως θεωρώ τα δικαιώματά μου σε αυτούς τους τομείς πιο σημαντικά από το να έχω τα προσόντα για προνόμια υπηρεσίας στην εκκλησία;”​—Ψαλμός 68:6· Φιλιππησίους 4:5· 1 Πέτρου 5:6.

15. Γιατί δεν δίνει ο Λόγος του Θεού κάποιον κατάλογο με κανόνες για το ντύσιμο, την εμφάνιση και την υγιεινή;

¹⁵ Η Γραφή δεν δίνει στους Χριστιανούς κάποιον κατάλογο με κανόνες για το ντύσιμο, την εμφάνιση και την υγιεινή. Ο Ιεχωβά δεν επιθυμεί να μας στερήσει την ελευθερία επιλογής ή τη χρήση των διανοητικών μας ικανοτήτων. Απεναντίας, θέλει να γίνουμε ώριμοι άνθρωποι που κάνουν λογικούς συλλογισμούς με βάση τις Γραφικές αρχές και οι οποίοι «μέσω χρήσης έχουν τις δυνάμεις της αντίληψής τους γυμνασμένες για να διακρίνουν και το ορθό και το εσφαλμένο». (Εβραίους 5:14) Πάνω από όλα, θέλει να μας διέπει η αγάπη​—αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον. (Μάρκος 12:30, 31) Μέσα σε αυτά τα όρια, υπάρχει δυνατότητα μεγάλης ποικιλίας όσον αφορά το ντύσιμο και την εμφάνιση. Αυτό αποδεικνύεται από τα ντυμένα με ποικιλία χρωμάτων, χαρωπά πλήθη του λαού του Ιεχωβά, σε οποιοδήποτε μέρος της γης και αν συναθροίζονται.

16. Πώς αντίκειται το πνεύμα του κόσμου στη διδασκαλία του Ιησού, και ποια ερωτήματα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας;

¹⁶ Το πνεύμα του κόσμου είναι απατηλό και υποκινεί εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία στα χρήματα και στα υλικά πράγματα. Εντούτοις, ο Ιησούς είπε: «Ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του». (Λουκάς 12:15) Ενώ δεν επιδοκίμαζε τον ασκητισμό, δηλαδή την ακραία αυταπάρνηση, ο Ιησούς δίδασκε ότι η ζωή και η γνήσια ευτυχία γίνονται κτήμα εκείνων που «έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης» καθώς και εκείνων που κρατούν το μάτι τους «απλό», δηλαδή ειλικρινές και απόλυτα εστιασμένο στα πνευματικά πράγματα. (Ματθαίος 5:3· 6:22, 23) Αναρωτηθείτε: “Πιστεύω εγώ πραγματικά αυτά που δίδαξε ο Ιησούς ή μήπως επηρεάζομαι από τον «πατέρα του ψέματος»; (Ιωάννης 8:44) Τι αποκαλύπτουν τα λόγια μου, οι στόχοι μου, οι προτεραιότητές μου και ο τρόπος ζωής μου;”​—Λουκάς 6:45· 21:34-36· 2 Ιωάννη 6.

17. Αναφέρετε μερικά οφέλη που απολαμβάνουν όσοι κρατούν το μάτι τους απλό.

¹⁷ «Η σοφία αποδεικνύεται δίκαιη από τα έργα της», είπε ο Ιησούς. (Ματθαίος 11:19) Αναλογιστείτε μερικά μόνο από τα οφέλη που απολαμβάνουν όσοι κρατούν το μάτι τους απλό. Βρίσκουν αληθινή αναζωογόνηση στην υπηρεσία της Βασιλείας. (Ματθαίος 11:29, 30) Αποφεύγουν τις περιττές ανησυχίες και έτσι γλιτώνουν από πολλή διανοητική και συναισθηματική οδύνη. (1 Τιμόθεο 6:9, 10) Όντας ικανοποιημένοι με τα αναγκαία της ζωής, έχουν περισσότερο χρόνο για την οικογένειά τους και για τους Χριστιανούς συντρόφους τους. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να κοιμούνται καλύτερα. (Εκκλησιαστής 5:12) Είναι πιο χαρούμενοι γιατί δίνουν με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν. (Πράξεις 20:35) Επίσης, “έχουν άφθονη ελπίδα” καθώς και εσωτερική ειρήνη και ικανοποίηση. (Ρωμαίους 15:13· Ματθαίος 6:31, 32) Αυτές οι ευλογίες είναι αληθινά ανεκτίμητες!

18. Πώς περιγράφει η Γραφή τον εχθρό μας, τις μεθόδους του και τη φύση του αγώνα μας;

¹⁸ Αυτοί που κρατούν τον εαυτό τους στην αγάπη του Θεού απολαμβάνουν επίσης πνευματική προστασία από τον Σατανά, ο οποίος θέλει να στερήσει από τους Χριστιανούς όχι μόνο την ευτυχία αλλά και την αιώνια ζωή. (1 Πέτρου 5:8) Ο Παύλος είπε: «Διεξάγουμε πάλη, όχι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις κυβερνήσεις, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες αυτού του σκοταδιού, ενάντια στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους». (Εφεσίους 6:12) Η λέξη «πάλη» υποδηλώνει ότι δεν μαχόμαστε εξ αποστάσεως​—από την ασφάλεια κάποιου υπόγειου καταφυγίου, σαν να λέγαμε​—αλλά σώμα με σώμα. Επιπρόσθετα, οι όροι «κυβερνήσεις», «εξουσίες» και «κοσμοκράτορες» δείχνουν ότι οι επιθέσεις από το πνευματικό βασίλειο είναι άκρως οργανωμένες και προμελετημένες.

19. Περιγράψτε την πνευματική πανοπλία του Χριστιανού.

¹⁹ Ωστόσο, παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες και τους περιορισμούς, μπορούμε να κερδίσουμε τη νίκη. Πώς; Παίρνοντας «ολόκληρη την πανοπλία του Θεού». (Εφεσίους 6:13) Περιγράφοντας αυτή την πανοπλία, τα εδάφια Εφεσίους 6:14-18 λένε: «Μείνετε, λοιπόν, σταθεροί, έχοντας την οσφύ σας περιζωσμένη με αλήθεια, και ντυμένοι το θώρακα της δικαιοσύνης και φορώντας στα πόδια σας τον εξοπλισμό των καλών νέων της ειρήνης. Προπαντός, πάρτε τη μεγάλη ασπίδα της πίστης, με την οποία θα μπορέσετε να σβήσετε όλα τα πυρωμένα βέλη του πονηρού. Επίσης, δεχτείτε την περικεφαλαία [δηλαδή την ελπίδα] της σωτηρίας και το σπαθί του πνεύματος, δηλαδή το λόγο του Θεού, ενώ με κάθε μορφή προσευχής και δέησης συνεχίζετε να προσεύχεστε σε κάθε περίπτωση μέσω πνεύματος».

20. Πώς διαφέρει η κατάστασή μας από την κατάσταση ενός κυριολεκτικού στρατιώτη;

²⁰ Εφόσον αυτή η πνευματική πανοπλία αποτελεί προμήθεια του Θεού, δεν θα μας αφήσει απροστάτευτους υπό την προϋπόθεση ότι τη φοράμε πάντοτε. Ανόμοια με τους κυριολεκτικούς στρατιώτες, για τους οποίους μπορεί να μεσολαβούν μεγάλα διαστήματα αποχής από τη μάχη, οι Χριστιανοί βρίσκονται σε έναν ανελέητο αγώνα ζωής και θανάτου ο οποίος δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν ο Θεός καταστρέψει τον κόσμο του Σατανά και ρίξει στην άβυσσο όλα τα πονηρά πνεύματα. (Αποκάλυψη 12:17· 20:1-3) Γι’ αυτό, μην παραιτείστε αν παλεύετε με αδυναμίες ή εσφαλμένες επιθυμίες, επειδή όλοι μας χρειάζεται να “γρονθοκοπούμε” τον εαυτό μας για να μείνουμε πιστοί στον Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 9:27) Μάλιστα, όταν δεν παλεύουμε πρέπει να ανησυχούμε!

21. Ποιος είναι ο μόνος τρόπος για να βγούμε νικητές στον πνευματικό μας πόλεμο;

²¹ Επιπρόσθετα, δεν μπορούμε να κερδίσουμε αυτή τη μάχη με τη δική μας δύναμη. Γι’ αυτό, ο Παύλος μάς υπενθυμίζει ότι είναι ανάγκη να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά «σε κάθε περίπτωση μέσω πνεύματος». Παράλληλα, πρέπει να ακούμε τον Ιεχωβά μελετώντας το Λόγο του και συναναστρεφόμενοι τους «συστρατιώτες» μας σε κάθε ευκαιρία, γιατί σε αυτή τη μάχη δεν είμαστε μόνοι! (Φιλήμονα 2· Εβραίους 10:24, 25) Όσοι είναι πιστοί σε όλους αυτούς τους τομείς όχι μόνο θα βγουν νικητές αλλά και θα μπορούν να υπερασπίζονται δυναμικά την πίστη τους όταν αυτή αμφισβητείται.

22, 23. (α) Γιατί πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι να υπερασπιστούμε την πίστη μας, και ποια ερωτήματα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας; (β) Ποιο θέμα θα εξεταστεί στο επόμενο κεφάλαιο;

²² «Επειδή . . . δεν είστε μέρος του κόσμου», είπε ο Ιησούς, «σας μισεί ο κόσμος». (Ιωάννης 15:19) Ως εκ τούτου, οι Χριστιανοί πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμοι να υπερασπιστούν την πίστη τους και να το κάνουν αυτό με σεβασμό και πραότητα. (1 Πέτρου 3:15) Αναρωτηθείτε: “Καταλαβαίνω γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παίρνουν μερικές φορές θέση αντίθετη με την κοινή γνώμη; Όταν αντιμετωπίζω την πρόκληση να κρατήσω τέτοια στάση, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι αυτό που λέει η Γραφή και η τάξη του πιστού δούλου είναι σωστό; (Ματθαίος 24:45· Ιωάννης 17:17) Και όταν πρέπει να κάνω αυτό που είναι σωστό στα μάτια του Ιεχωβά, είμαι όχι μόνο διατεθειμένος να διαφέρω αλλά και περήφανος για αυτό;”​—Ψαλμός 34:2· Ματθαίος 10:32, 33.

²³ Πολλές φορές, όμως, η επιθυμία μας να παραμένουμε αποχωρισμένοι από τον κόσμο δοκιμάζεται με πιο πλάγιους τρόπους. Για παράδειγμα, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Διάβολος προσπαθεί να παρασύρει στον κόσμο τους υπηρέτες του Ιεχωβά μέσω της κοσμικής ψυχαγωγίας. Πώς μπορούμε να επιλέγουμε ωφέλιμη ψυχαγωγία η οποία θα μας αφήνει αναζωογονημένους και με καθαρή συνείδηση; Αυτό το θέμα θα εξεταστεί στο επόμενο κεφάλαιο.