Όλοι οι Αληθινοί Χριστιανοί Πρέπει να Είναι Ευαγγελιστές

«Εργάσθητι έργον ευαγγελιστού [ή αλλιώς, ιεραποστόλου, υποσημείωση στη ΜΝΚ]».—2 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4:5.

 1. Ποια ήταν τα καλά νέα που κήρυτταν οι ευαγγελιστές τον πρώτο αιώνα;

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ σήμερα να είναι κάποιος ευαγγελιστής; Εσείς είστε ευαγγελιστής; Η λέξη ευαγγελιστής σημαίνει «κήρυκας των καλών νέων». Από την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας το 33 Κ.Χ., τα Χριστιανικά καλά νέα τόνιζαν το μέσο που έχει παράσχει ο Θεός για σωτηρία και διακήρυτταν ότι ο Ιησούς Χριστός θα επέστρεφε σε κάποιο μεταγενέστερο καιρό για να αρχίσει να ασκεί τη Βασιλική του διακυβέρνηση πάνω στην ανθρωπότητα.—Ματθαίος 25:31, 32· 2 Τιμόθεον 4:1· Εβραίους 10:12, 13.

 2. (α) Πώς έχει εμπλουτιστεί το περιεχόμενο των καλών νέων στις μέρες μας; (β) Ποια υποχρέωση έχουν όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα;

² Από το 1914 και έπειτα, άρχισαν να συσσωρεύονται αποδείξεις του γεγονότος ότι το σημείο που είχε δώσει ο Ιησούς σχετικά με την επιστροφή και την αόρατη παρουσία του εκπληρωνόταν. (Ματθαίος 24:3-13, 33) Και πάλι, τα καλά νέα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την έκφραση ‘η βασιλεία του Θεού είναι πλησίον’. (Λουκάς 21:7, 31· Μάρκος 1:14, 15) Πράγματι, είχε έρθει ο καιρός για να λάβει μεγαλειώδη εκπλήρωση η προφητεία του Ιησού που είναι καταγραμμένη στο εδάφιο Ματθαίος 24:14: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος». Επομένως, το να ευαγγελίζεται κανείς τώρα περιλαμβάνει το να αναγγέλλει με ζήλο την εγκαθιδρυμένη Βασιλεία του Θεού και τις ευλογίες που αυτή θα φέρει σύντομα στο υπάκουο ανθρώπινο γένος. Όλοι οι Χριστιανοί βρίσκονται κάτω από την εντολή να κάνουν αυτό το έργο και να ‘μαθητεύουν’.—Ματθαίος 28:19, 20· Αποκάλυψις 22:17.

 3. (α) Ποια επιπρόσθετη σημασία έχει η λέξη «ευαγγελιστής»; (Βλέπε Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, σελίδα 770, στήλη 2, παράγραφος 2 [στην αγγλική]). (β) Ποιες ερωτήσεις εγείρει αυτό;

³ Εκτός από το κήρυγμα των καλών νέων γενικά, η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τον όρο «ευαγγελιστής» με μια ιδιαίτερη έννοια σε σχέση με αυτούς που φεύγουν από το δικό τους τομέα για να κηρύξουν τα καλά νέα σε ακαλλιέργητες περιοχές. Τον πρώτο αιώνα, υπήρχαν πολλοί ιεραπόστολοι ευαγγελιστές, όπως ο Φίλιππος, ο Παύλος, ο Βαρνάβας, ο Σίλας και ο Τιμόθεος. (Πράξεις 21:8· Εφεσίους 4:11) Αλλά τι θα πούμε για τον ειδικό καιρό που διανύουμε από το 1914 και έπειτα; Έχουν διαθέσει σήμερα μέλη από το λαό του Ιεχωβά τον εαυτό τους για να γίνουν ντόπιοι ευαγγελιστές, καθώς και ιεραπόστολοι ευαγγελιστές;

Η Πρόοδος από το 1919

 4, 5. Ποιες ήταν οι προοπτικές για το ευαγγελιστικό έργο λίγο μετά το 1914;

⁴ Όταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του το 1918, οι δούλοι του Θεού δέχτηκαν αυξημένη εναντίωση τόσο από αποστάτες όσο και από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου και τους πολιτικούς του συμμάχους. Μάλιστα, το γνήσιο Χριστιανικό ευαγγελιστικό έργο σχεδόν σταμάτησε τον Ιούνιο του 1918, όταν μερικά υπεύθυνα άτομα της Εταιρίας Σκοπιά στις Ηνωμένες Πολιτείες καταδικάστηκαν σε 20 χρόνια φυλάκιση βάσει ψεύτικων κατηγοριών. Πέτυχαν οι εχθροί του Θεού να σταματήσουν το κήρυγμα των καλών νέων;

⁵ Απροσδόκητα, το Μάρτιο του 1919, τα υπεύθυνα άτομα της Εταιρίας αποφυλακίστηκαν και αργότερα απαλλάχτηκαν από τις ψεύτικες κατηγορίες που έγιναν αιτία να μπουν στη φυλακή. Με τη νεοαποκτημένη ελευθερία τους, αυτοί οι χρισμένοι Χριστιανοί συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε ακόμη πολύ έργο να γίνει προτού συναχτούν στην ουράνια αμοιβή τους ως συγκληρονόμοι στη Βασιλεία του Θεού.—Ρωμαίους 8:17· 2 Τιμόθεον 2:12· 4:18.

 6. Τι πρόοδο σημείωσε το ευαγγελιστικό έργο από το 1919 ως το 1939;

⁶ Το 1919, σύμφωνα με την έκθεση έργου, υπήρχαν λιγότερα από 4.000 άτομα τα οποία συμμετείχαν στη διάδοση των καλών νέων. Στη διάρκεια των δυο επόμενων δεκαετιών, μερικοί άντρες προσφέρθηκαν να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι ευαγγελιστές, και ορισμένοι στάλθηκαν σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Ευρώπης. Μέχρι το 1939, έπειτα από 20 χρόνια κηρύγματος της Βασιλείας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν αυξηθεί σε 73.000 και πλέον άτομα. Αυτή η αξιοσημείωτη αύξηση, που επιτελέστηκε παρά το μεγάλο διωγμό, ήταν παρόμοια με αυτό που έλαβε χώρα στα πρώτα χρόνια της Χριστιανικής εκκλησίας.—Πράξεις 6:7· 8:4, 14-17· 11:19-21.

 7. Ποια παρόμοια κατάσταση υπήρχε όσον αφορά το Χριστιανικό ευαγγελιστικό έργο τα έτη 47 Κ.Χ. και 1939;

⁷ Ωστόσο, η πλειονότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό ήταν συγκεντρωμένη στις αγγλόφωνες Προτεσταντικές χώρες. Στην πραγματικότητα, πάνω από το 75 τοις εκατό των 73.000 διαγγελέων της Βασιλείας προέρχονταν από την Αυστραλία, τη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τη Νέα Ζηλανδία. Όπως συνέβη περίπου το 47 Κ.Χ., χρειαζόταν κάτι για να ενθαρρύνει τους ευαγγελιστές να δώσουν περισσότερη προσοχή στις χώρες της γης που είχαν καλλιεργηθεί λιγότερο.

 8. Τι είχε επιτελέσει η Σχολή Γαλαάδ μέχρι το 1992;

⁸ Οι περιορισμοί και οι διωγμοί που υπήρχαν τον καιρό του πολέμου δεν μπόρεσαν να σταματήσουν το δυναμικό άγιο πνεύμα του Ιεχωβά από το να υποκινήσει τους δούλους Του να προετοιμαστούν για μεγαλύτερη επέκταση. Το 1943, ενώ ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν στο αποκορύφωμά του, η οργάνωση του Θεού ίδρυσε τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς με σκοπό να διαδοθούν πιο πλατιά τα καλά νέα. Μέχρι το Μάρτιο του 1992, αυτή η σχολή είχε στείλει 6.517 ιεραποστόλους σε 171 διαφορετικές χώρες. Επιπρόσθετα, εκπαιδεύτηκαν άντρες να φροντίζουν για τα τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά σε ξένες χώρες. Το 1992, από τους 97 συντονιστές των Επιτροπών των Τμημάτων, οι 75 είναι εκπαιδευμένοι στη Γαλαάδ.

 9. Ποια εκπαιδευτικά προγράμματα έχουν συντελέσει στην πρόοδο του ευαγγελιστικού έργου και του έργου μαθήτευσης;

⁹ Εκτός από τη Σχολή Γαλαάδ, και άλλα εκπαιδευτικά προγράμματα έχουν εξοπλίσει το λαό του Ιεχωβά για να επεκταθεί και να βελτιώσει το ευαγγελιστικό του έργο. Για παράδειγμα, η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας λειτουργεί στις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Αυτή η διευθέτηση, μαζί με την εβδομαδιαία Συνάθροιση Υπηρεσίας, έχει εκπαιδεύσει εκατομμύρια ευαγγελιζομένους της Βασιλείας να είναι αποτελεσματικοί στη δημόσια διακονία. Υπάρχει επίσης η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας, η οποία παρέχει πολύτιμη εκπαίδευση στους πρεσβυτέρους και στους διακονικούς υπηρέτες ώστε αυτοί να μπορούν να φροντίζουν καλύτερα για τις εκκλησίες των οποίων ο αριθμός αυξάνει. Η Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα έχει βοηθήσει πολλούς ολοχρόνιους ευαγγελιστές να γίνουν πιο αποτελεσματικοί στο έργο τους κηρύγματος. Πιο πρόσφατα, η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης έχει λειτουργήσει σε διάφορες χώρες για να βοηθήσει άγαμους πρεσβυτέρους και διακονικούς υπηρέτες να γίνουν σύγχρονοι Τιμόθεοι.

10. Ποιο αποτέλεσμα είχε όλη η έξοχη εκπαίδευση που παρασχέθηκε μέσω της οργάνωσης του Θεού; (Συμπεριλάβετε πληροφορίες από το πλαίσιο).

¹⁰ Ποιο αποτέλεσμα είχε όλη αυτή η εκπαίδευση; Το 1991, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έφτασαν ένα ανώτατο όριο που ξεπερνάει κατά πολύ τα τέσσερα εκατομμύρια διαγγελείς της Βασιλείας οι οποίοι είναι δραστήριοι σε 212 χώρες. Ωστόσο, ανόμοια με την κατάσταση που υπήρχε το 1939, πάνω από το 70 τοις εκατό αυτών των ατόμων προέρχονται από Καθολικές, Ορθόδοξες, μη Χριστιανικές ή άλλες χώρες, στις οποίες η αγγλική δεν είναι η επικρατούσα γλώσσα.—Βλέπε πλαίσιο «Επέκταση από το 1939».

Γιατί Έχουν Επιτυχία

11. Σε ποιον απέδωσε ο απόστολος Παύλος την επιτυχία του ως διάκονος;

¹¹ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν οικειοποιούνται την τιμή για αυτή την επέκταση. Αντίθετα, βλέπουν το έργο τους με τον τρόπο που το έβλεπε ο απόστολος Παύλος, όπως εξήγησε στην επιστολή του στους Κορινθίους. «Τις λοιπόν είναι ο Παύλος, και τις ο Απολλώς, παρά υπηρέται, δια των οποίων επιστεύσατε, και όπως ο Κύριος έδωκεν εις έκαστον; Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξησεν· ώστε ούτε ο φυτεύων είναι τι ούτε ο ποτίζων, αλλ’ ο Θεός ο αυξάνων. Διότι του Θεού είμεθα συνεργοί· σεις είσθε του Θεού αγρός, του Θεού οικοδομή».—1 Κορινθίους 3:5-7, 9.

12. (α) Τι ρόλο παίζει ο Λόγος του Θεού στο επιτυχημένο Χριστιανικό ευαγγελιστικό έργο; (β) Ποιος έχει διοριστεί ως Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, και ποιος είναι ένας σημαντικός τρόπος για να εκδηλώνουμε την υποταγή μας στην ηγεσία του;

¹² Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η θεαματική αύξηση που έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά οφείλεται στην ευλογία του Θεού. Είναι έργο του Θεού. Καθώς κατανοούν αυτό το γεγονός, εξακολουθούν να επιδίδονται τακτικά στη μελέτη του Λόγου του Θεού. Οτιδήποτε διδάσκουν καθώς κάνουν το ευαγγελιστικό τους έργο το βασίζουν στην Αγία Γραφή. (1 Κορινθίους 4:6· 2 Τιμόθεον 3:16) Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας της επιτυχίας του ευαγγελιστικού τους έργου είναι το ότι αναγνωρίζουν πλήρως Εκείνον που διόρισε ο Θεός ως Κεφαλή της εκκλησίας, τον Κύριο Ιησού Χριστό. (Εφεσίους 5:23) Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα το έδειξαν αυτό με το να συνεργάζονται με τα άτομα που διόρισε ο Ιησούς ως αποστόλους. Αυτοί οι άντρες, μαζί με άλλους πρεσβυτέρους από την εκκλησία της Ιερουσαλήμ, αποτελούσαν το Χριστιανικό κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα. Από τον ουρανό, ο Κύριος Ιησούς Χριστός χρησιμοποιούσε αυτή την ομάδα των ώριμων Χριστιανών για να τακτοποιεί ζητήματα και να δίνει κατεύθυνση στο ευαγγελιστικό έργο. Η γεμάτη ζήλο συνεργασία του Παύλου με αυτή τη θεϊκή διευθέτηση είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν αυξήσεις στις εκκλησίες που επισκεπτόταν. (Πράξεις 16:4, 5· Γαλάτας 2:9) Παρόμοια σήμερα, είναι σίγουρο ότι οι Χριστιανοί ευαγγελιστές θα πετύχουν στη διακονία τους αν μένουν σταθερά προσκολλημένοι στο Λόγο του Θεού και αν με ζήλο συνεργάζονται με την κατεύθυνση που προέρχεται από το Κυβερνών Σώμα.—Τίτον 1:9· Εβραίους 13:17, ΜΝΚ.

Θεωρούν τους Άλλους Ανώτερους

13, 14. (α) Ποια συμβουλή έδωσε ο απόστολος Παύλος, όπως καταγράφεται στα εδάφια Φιλιππησίους 2:1-4, ΜΝΚ; (β) Γιατί είναι σημαντικό να θυμόμαστε αυτή τη συμβουλή καθώς συμμετέχουμε στο ευαγγελιστικό έργο;

¹³ Ο απόστολος Παύλος έδειξε γνήσια αγάπη για τους εκζητητές της αλήθειας και δεν είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του ούτε είχε ρατσιστικές αντιλήψεις. Συνεπώς, μπορούσε να συμβουλέψει τους ομοπίστους του να ‘θεωρούν τους άλλους ανώτερούς τους’.—Φιλιππησίους 2:1-4, ΜΝΚ.

¹⁴ Με παρόμοιο τρόπο, οι αληθινοί Χριστιανοί ευαγγελιστές σήμερα δεν έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους όταν έρχονται σε επαφή με ανθρώπους που είναι από διαφορετική φυλή ή έχουν διαφορετικό παρελθόν. Μια Μάρτυρας του Ιεχωβά από τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχει διοριστεί να εργάζεται ως ιεραπόστολος στην Αφρική λέει: «Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν είμαστε ανώτεροι. Μπορεί να έχουμε περισσότερα χρήματα και αυτό που ονομάζεται επίσημη μόρφωση, αλλά αυτοί [οι ντόπιοι] έχουν ιδιότητες που υπερέχουν από τις δικές μας».

15. Πώς μπορούν εκείνοι που έχουν διοριστεί να εργάζονται σε ξένες χώρες να εκδηλώνουν γνήσιο σεβασμό για τους πιθανούς μαθητές;

¹⁵ Ασφαλώς, με το να εκδηλώνουμε γνήσιο σεβασμό προς εκείνους στους οποίους μεταδίδουμε τα καλά νέα, θα τους διευκολύνουμε να δεχτούν το άγγελμα της Αγίας Γραφής. Βοηθάει επίσης όταν ο ιεραπόστολος ευαγγελιστής δείχνει ότι είναι χαρούμενος που ζει ανάμεσα στους ανθρώπους που έχει διοριστεί να βοηθάει. Μια επιτυχημένη ιεραπόστολος, η οποία έχει δαπανήσει τα τελευταία 38 χρόνια στην Αφρική, εξηγεί: «Αισθάνομαι βαθιά μέσα μου ότι αυτό είναι το σπίτι μου και ότι τα άτομα στην εκκλησία που είμαι διορισμένη είναι αδελφοί και αδελφές μου. Όταν πηγαίνω πίσω στον Καναδά για διακοπές, στην πραγματικότητα δεν αισθάνομαι ‘σαν στο σπίτι μου’. Την τελευταία εβδομάδα περίπου που είμαι στον Καναδά, ανυπομονώ να γυρίσω πίσω. Πάντοτε αισθάνομαι έτσι. Λέω στα άτομα που μελετώ μαζί τους την Αγία Γραφή καθώς και στους αδελφούς και στις αδελφές πόσο χαρούμενη νιώθω που είμαι πίσω ξανά, και εκείνοι εκτιμούν το γεγονός ότι θέλω να είμαι μαζί τους».—1 Θεσσαλονικείς 2:8.

16, 17. (α) Ποια πρόκληση έχουν αντιμετωπίσει πολλοί ιεραπόστολοι και ντόπιοι ευαγγελιστές προκειμένου να είναι πιο αποτελεσματικοί στη διακονία τους; (β) Ποια εμπειρία είχε μια ιεραπόστολος επειδή μιλούσε στην τοπική γλώσσα;

¹⁶ Μερικοί, όταν διαπίστωσαν ότι ο τοπικός τους τομέας περιλαμβάνει μια μεγάλη ομάδα που μιλάει κάποια ξένη γλώσσα, κατέβαλλαν προσπάθειες για να μάθουν τη γλώσσα, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι θεωρούν τους άλλους ανώτερους. «Στο νότιο τμήμα της Αφρικής», παρατηρεί ένας ιεραπόστολος, «μερικές φορές υπάρχει ένα αίσθημα έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ των ατόμων που έχουν αφρικανική καταγωγή και των ατόμων που έχουν ευρωπαϊκή καταγωγή. Αλλά το ότι μιλάμε στην τοπική γλώσσα διώχνει γρήγορα αυτό το αίσθημα». Το να μιλάμε στη γλώσσα εκείνων στους οποίους μεταδίδουμε τα καλά νέα είναι ένα εξαιρετικό βοήθημα για να φτάσουμε στην καρδιά τους. Αυτό απαιτεί σκληρή εργασία και ταπεινή επιμονή. Μια ιεραπόστολος η οποία βρίσκεται σε κάποια ασιατική χώρα εξηγεί: «Το να κάνεις συνέχεια λάθη και οι άλλοι να γελάνε συνεχώς για αυτό μπορεί να είναι δοκιμασία. Μπορεί να φαίνεται ευκολότερο να τα παρατήσεις». Ωστόσο, η αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον βοήθησε αυτή την ιεραπόστολο να εγκαρτερήσει.—Μάρκος 12:30, 31.

¹⁷ Είναι ευνόητο ότι οι άνθρωποι εκτιμούν βαθιά το γεγονός ότι κάποιος ξένος αγωνίζεται να μεταδώσει τα καλά νέα στη γλώσσα τους. Μερικές φορές αυτό καταλήγει σε απρόσμενες ευλογίες. Μια ιεραπόστολος που βρίσκεται στην αφρικανική χώρα του Λεσότο μιλούσε στη γλώσσα σεσούτου σε μια άλλη γυναίκα, η οποία εργαζόταν σε ένα κατάστημα που πουλούσε ταπετσαρίες. Ένας υπουργός μιας άλλης αφρικανικής χώρας έκανε ξενάγηση στις εγκαταστάσεις και άκουσε τη συζήτηση. Πλησίασε και την επαίνεσε θερμά, και κατόπιν εκείνη άρχισε να μιλάει στον υπουργό στη γλώσσα του. «Γιατί δεν έρχεστε [στη χώρα μου] και να εργαστείτε ανάμεσα στο λαό μας, εφόσον γνωρίζετε και σουαχίλι;», ρώτησε αυτός. Η ιεραπόστολος απάντησε διακριτικά: «Αυτό θα ήταν πολύ ωραίο. Αλλά είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά, και προς το παρόν το έργο μας είναι εκτός νόμου στη χώρα σας». «Παρακαλώ», απάντησε αυτός, «μη νομίζετε ότι όλοι είμαστε εναντίον του έργου σας. Πολλοί από εμάς είμαστε υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ίσως κάποια μέρα να μπορείτε να διδάσκετε ελεύθερα ανάμεσα στο λαό μας». Λίγο καιρό αργότερα, η ιεραπόστολος συγκινήθηκε όταν έμαθε ότι δόθηκε ελευθερία λατρείας στους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε εκείνη ακριβώς τη χώρα.

Είναι Πρόθυμοι να Απαρνηθούν τα Δικαιώματά Τους

18, 19. (α) Με ποιο σημαντικό τρόπο αγωνίστηκε ο Παύλος να μιμηθεί τον Κύριό του, τον Ιησού Χριστό; (β) Αναφέρετε μια εμπειρία (αυτή που βρίσκεται στην παράγραφο ή κάποια δική σας) που να δείχνει πόσο σπουδαίο είναι να αποφεύγουμε κάθε αιτία που θα έκανε τα άτομα στα οποία μεταδίδουμε τα καλά νέα να προσκόψουν.

¹⁸ Όταν ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού», μόλις είχε εξετάσει το πόσο αναγκαίο είναι να αποφεύγουμε να σκανδαλίζουμε τους άλλους, λέγοντας: «Είτε . . . τρώγετε είτε πίνετε είτε πράττετε τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού. Μη γίνεσθε πρόσκομμα μήτε εις Ιουδαίους μήτε εις Έλληνας μήτε εις την εκκλησίαν του Θεού, καθώς και εγώ κατά πάντα αρέσκω εις πάντας, μη ζητών το ιδικόν μου συμφέρον, αλλά το των πολλών, δια να σωθώσι».—1 Κορινθίους 10:31-33· 11:1.

¹⁹ Οι ευαγγελιστές που, σαν τον Παύλο, είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες προς όφελος εκείνων στους οποίους κηρύττουν θερίζουν ευλογίες. Για παράδειγμα, σε μια αφρικανική χώρα, ένα ζευγάρι ιεραποστόλων πήγαν για δείπνο σε ένα τοπικό ξενοδοχείο προκειμένου να γιορτάσουν την επέτειο του γάμου τους. Αρχικά σκόπευαν να παραγγείλουν κρασί μαζί με το φαγητό, εφόσον δεν καταδικάζεται η μετριοπαθής χρήση οινοπνευματωδών ποτών στην Αγία Γραφή. (Ψαλμός 104:15) Αλλά κατόπιν αυτό το ζευγάρι αποφάσισε να μην ενεργήσει έτσι σε περίπτωση που αυτό θα πρόσβαλε τους ντόπιους. «Λίγο καιρό αργότερα», θυμάται ο σύζυγος, «συναντήσαμε έναν άντρα ο οποίος ήταν αρχιμάγειρας σε αυτό το ξενοδοχείο και αρχίσαμε Γραφική μελέτη μαζί του. Πολύ αργότερα μας είπε: ‘Θυμάστε όταν ήρθατε στο ξενοδοχείο για δείπνο; Ήμασταν όλοι πίσω από την πόρτα της κουζίνας και σας παρακολουθούσαμε. Βλέπετε, οι ιεραπόστολοι της εκκλησίας μάς λένε ότι είναι εσφαλμένο να πίνουμε. Ωστόσο, όταν έρχονται στο ξενοδοχείο, παραγγέλνουν κρασί χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι αποφασίσαμε πως αν παραγγέλνατε κάτι να πιείτε, δεν θα σας ακούγαμε όταν θα ερχόσασταν να μας κηρύξετε’». Σήμερα, αυτός ο αρχιμάγειρας και μερικά άλλα άτομα που εργάζονταν σε εκείνο το ξενοδοχείο είναι βαφτισμένοι Μάρτυρες.

Υπάρχουν Πολλά Ακόμη να Κάνουμε

20. Γιατί είναι ζωτικό να υπομείνουμε ως ζηλωτές ευαγγελιστές, και από ποιο χαρωπό προνόμιο επωφελούνται πολλοί;

²⁰ Καθώς το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πλησιάζει γοργά, υπάρχουν ακόμη πολλά άτομα που λαχταρούν να ακούσουν τα καλά νέα, και τώρα είναι πιο επείγον από ποτέ άλλοτε να υπομείνει κάθε Χριστιανός ως πιστός ευαγγελιστής. (Ματθαίος 24:13) Μπορείτε να επεκτείνετε τη συμμετοχή σας σε αυτό το έργο με το να γίνετε ευαγγελιστής με έναν ιδιαίτερο τρόπο όπως ο Φίλιππος, ο Παύλος, ο Βαρνάβας, ο Σίλας και ο Τιμόθεος; Πολλοί κάνουν κάτι παρόμοιο καθώς ενώνονται με τις τάξεις των σκαπανέων και διαθέτουν τον εαυτό τους για να υπηρετήσουν σε μέρη όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.

21. Με ποιον τρόπο έχει ανοιχτεί για το λαό του Ιεχωβά ‘μια μεγάλη πόρτα που οδηγεί σε δραστηριότητα’;

²¹ Πρόσφατα, άνοιξαν τεράστιοι αγροί για ευαγγελιστικό έργο σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, όπου το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά ήταν παλαιότερα υπό περιορισμό. Όπως συνέβη και με τον απόστολο Παύλο, ‘μια μεγάλη πόρτα που οδηγεί σε δραστηριότητα έχει ανοιχτεί’ για το λαό του Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 16:9, ΜΝΚ) Για παράδειγμα, οι ιεραπόστολοι ευαγγελιστές οι οποίοι έφτασαν πρόσφατα στην αφρικανική χώρα της Μοζαμβίκης δεν προλαβαίνουν να διεξάγουν Γραφική μελέτη με όλους όσους το επιθυμούν. Πόσο ευτυχισμένοι μπορούμε να είμαστε που το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά νομιμοποιήθηκε σε αυτή τη χώρα στις 11 Φεβρουαρίου 1991!

22. Είτε ο τοπικός μας τομέας είναι καλά καλλιεργημένος είτε όχι, τι πρέπει να είμαστε όλοι αποφασισμένοι να κάνουμε;

²² Σε χώρες όπου ανέκαθεν είχαμε ελευθερία λατρείας, οι αδελφοί μας απολαμβάνουν και αυτοί συνεχιζόμενες αυξήσεις. Ναι, οπουδήποτε και αν ζούμε, υπάρχουν ακόμη ‘πολλά να κάνουμε στο έργο του Κυρίου’. (1 Κορινθίους 15:58, ΜΝΚ) Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, ας συνεχίσουμε να κάνουμε σοφή χρήση του χρόνου που απομένει καθώς ο καθένας μας ‘εργάζεται έργο ευαγγελιστή και κάνει πλήρη τη διακονία του’.—2 Τιμόθεον 4:5· Εφεσίους 5:15, 16.

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Τι είναι ο ευαγγελιστής;

◻ Πώς εμπλουτίστηκε το περιεχόμενο των καλών νέων μετά το 1914;

◻ Τι πρόοδο έχει σημειώσει το ευαγγελιστικό έργο από το 1919;

◻ Ποιοι βασικοί παράγοντες έχουν συμβάλει στην επιτυχία του ευαγγελιστικού έργου;

[Πλαίσιο στη σελίδα 19]

Επέκταση από το 1939

Αναλογιστείτε μερικά παραδείγματα από τρεις ηπείρους στις οποίες στάλθηκαν ιεραπόστολοι που εκπαιδεύτηκαν στη Γαλαάδ. Το 1939, υπήρχαν μόνο 636 διαγγελείς της Βασιλείας που έδιναν έκθεση έργου στη δυτική Αφρική. Μέχρι το 1991, αυτός ο αριθμός είχε αυξηθεί σε 200.000 και πλέον άτομα σε 12 χώρες της δυτικής Αφρικής. Οι ιεραπόστολοι έχουν επίσης συμβάλει στις θεαματικές αυξήσεις που υπάρχουν στις χώρες της Νότιας Αμερικής. Μια από αυτές είναι η Βραζιλία, στην οποία οι διαγγελείς της Βασιλείας αυξήθηκαν από 114 το 1939 σε 335.039 τον Απρίλιο του 1992. Παρόμοια αύξηση σημειώθηκε μετά την άφιξη ιεραποστόλων σε χώρες της Ασίας. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο μικρός αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ιαπωνία δέχτηκε σκληρό διωγμό και το έργο τους σταμάτησε. Κατόπιν, το 1949, έφτασαν 13 σκαπανείς για να βοηθήσουν στην αναδιοργάνωση του έργου. Εκείνο το υπηρεσιακό έτος, λιγότεροι από δέκα ντόπιοι ευαγγελιζόμενοι έδωσαν έκθεση έργου σε όλη την Ιαπωνία, στην οποία, τον Απρίλιο του 1992, το γενικό σύνολο των ευαγγελιζομένων έφτασε τα 167.370 άτομα.

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

Ο Χριστιανικός Κόσμος και το Πρόβλημα της Γλώσσας

Ορισμένοι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου κατέβαλλαν ειλικρινείς προσπάθειες για να μάθουν μια ξένη γλώσσα, αλλά πολλοί ανέμεναν από τους ντόπιους να μιλάνε τη δική τους ευρωπαϊκή γλώσσα. Όπως εξηγεί ο Τζέφρι Μούρχαουζ στο βιβλίο του Οι Ιεραπόστολοι (The Missionaries):

«Το πρόβλημα ήταν ότι η εκμάθηση της γλώσσας που μιλούσαν οι ντόπιοι πολύ συχνά δεν θεωρούνταν τίποτα περισσότερο παρά ένα μέσο για τη μετάφραση της Αγίας Γραφής. Συγκριτικά καταβλήθηκαν λίγες προσπάθειες, είτε από άτομα είτε από τις θρησκευτικές οργανώσεις που τα είχαν προσλάβει, για να διασφαλιστεί το γεγονός ότι ο ιεραπόστολος θα μπορούσε να μιλήσει τη γλώσσα που μιλούσε ο ντόπιος με εκείνη την ευχέρεια που απαιτείται για να υπάρχει βαθιά κατανόηση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους. Ο κάθε ιεραπόστολος μάθαινε μερικές σκόρπιες λέξεις από το λεξιλόγιο των ντόπιων . . . Πέρα από αυτό, η συνεννόηση γενικά γινόταν με τους αποκρουστικούς και γελοίους ήχους της αγγλικής πίτζιν (παραφθαρμένης αγγλικής), όπως ονομάζεται, πράγμα που άφηνε να εννοηθεί ότι ο ντόπιος Αφρικανός έπρεπε να υποταχτεί στα πρότυπα του Άγγλου επισκέπτη. Και το χειρότερο, αυτό αποτελούσε ακόμη μια εκδήλωση φυλετικής υπεροχής».

Το 1922 η Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Λονδίνου δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με το πρόβλημα της γλώσσας. «Έχουμε την άποψη», λέει η έκθεση, «ότι ο μέσος όρος γνώσης της καθομιλουμένης που έχουν οι ιεραπόστολοι . . . είναι αξιολύπητα και επικίνδυνα χαμηλός».

Οι ιεραπόστολοι της Εταιρίας Σκοπιά ανέκαθεν έβλεπαν την εκμάθηση της τοπικής γλώσσας ως απαίτηση, πράγμα που βοηθάει να εξηγηθεί η επιτυχία που έχουν στον ιεραποστολικό αγρό.