3. Πώς στρέφει η Αγία Γραφή την προσοχή μας στον άνομο;

³ Η Αγία Γραφή μάς μιλάει γι’ αυτόν τον άνθρωπο της ανομίας στο εδάφιο 2 Θεσσαλονικείς 2:3. Με την έμπνευση του πνεύματος του Θεού, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ας μη σας εξαπατήση τις κατ’ ουδένα τρόπον· διότι δεν θέλει ελθεί [η ημέρα κατά την οποία ο Ιεχωβά θα καταστρέψει αυτό το πονηρό σύστημα], εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας [ανομίας, ΜΝΚ]». Εδώ ο Παύλος προφήτεψε ότι θα αναπτυσσόταν η αποστασία και θα εμφανιζόταν κάποιος ‘άνθρωπος της ανομίας’, πριν από το τέλος αυτού του συστήματος. Μάλιστα, ο Παύλος δήλωσε στο εδάφιο 7, ΜΝΚ: ‘Το μυστήριο αυτής της ανομίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη’. Συνεπώς, τον πρώτο αιώνα, αυτός ο άνομος είχε ήδη αρχίσει να εμφανίζεται.

Η Προέλευση του Άνομου Ανθρώπου

 4. Ποιος είναι ο πρωτουργός και υποστηρικτής του ανθρώπου της ανομίας;

⁴ Ποιος είναι ο πρωτουργός και υποστηρικτής αυτού του ανθρώπου της ανομίας; Ο Παύλος απαντά: «Η έλευσις . . . του ανόμου θα γίνη δια της ενεργείας του Σατανά με πάσαν δύναμιν και με ψευδή σημεία και τέρατα, και με κάθε είδος απάτης του κακού μεταξύ των ανθρώπων που χάνονται, διότι δεν εδέχθησαν να αγαπήσουν την αλήθειαν ώστε να σωθούν». (2 Θεσσαλονικείς 2:9, 10, ΚΔΤΚ) Άρα, ο Σατανάς είναι ο πατέρας και υποστηρικτής του ανθρώπου της ανομίας. Και όπως ακριβώς ο Σατανάς εναντιώνεται στον Ιεχωβά, στους σκοπούς Του και στο λαό Του, το ίδιο κάνει και ο άνθρωπος της ανομίας, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι.

 5. Ποια τύχη περιμένει τον άνομο και εκείνους που τον ακολουθούν;

⁵ Όσοι ακολουθούν τον άνθρωπο της ανομίας θα έχουν την ίδια τύχη μ’ εκείνον—καταστροφή: «Θα φανερωθεί ο άνομος, που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα τον εξολοθρέψει . . . και θα τον αφανίσει με το δοξασμένο ερχομό του». (2 Θεσσαλονικείς 2:8, ΝΔΜ) Αυτός ο καιρός για την καταστροφή του ανθρώπου της ανομίας και των υποστηρικτών του («των ανθρώπων που χάνονται») θα έρθει σύντομα, «όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον».—2 Θεσσαλονικείς 1:6-9.

 6. Ποιες περαιτέρω πληροφορίες δίνει ο Παύλος σχετικά με τον άνομο;

⁶ Ο Παύλος περιγράφει περαιτέρω αυτόν τον άνομο, λέγοντας: ‘Αυτός εναντιώνεται και εξυψώνει τον εαυτό του υπεράνω οποιουδήποτε που ονομάζεται «θεός» ή είναι αντικείμενο σεβασμού, ώστε να καθήσει στο ναό Του Θεού, δείχνοντας δημόσια ότι ο ίδιος είναι θεός’. (2 Θεσσαλονικείς 2:4, ΜΝΚ) Έτσι, ο Παύλος προειδοποιεί ότι ο Σατανάς θα ήγειρε κάποιον άνομο, δηλαδή ένα ψεύτικο αντικείμενο σεβασμού, που θα έφτανε στο σημείο να θέσει τον εαυτό του υπεράνω του νόμου του Θεού.

Προσδιορίζεται η Ταυτότητα του Ανόμου

 7. Γιατί συμπεραίνουμε ότι ο Παύλος δεν μιλούσε για κάποιο άτομο, και τι αντιπροσωπεύει ο άνθρωπος της ανομίας;

⁷ Μήπως μιλούσε ο Παύλος για κάποιο μεμονωμένο άτομο; Όχι, επειδή δηλώνει ότι αυτός ο «άνθρωπος» είχε φανερωθεί στις μέρες του Παύλου και θα εξακολουθούσε να υπάρχει μέχρις ότου τον καταστρέψει ο Ιεχωβά στο τέλος αυτού του συστήματος. Συνεπώς, αυτός υπάρχει επί πολλούς αιώνες. Είναι φανερό ότι κανένας κατά γράμμα άνθρωπος δεν έχει ζήσει τόσο πολύ. Γι’ αυτό, η έκφραση ‘άνθρωπος της ανομίας’ πρέπει να αντιπροσωπεύει ένα σώμα, δηλαδή μια τάξη, ανθρώπων.

 8. Ποιος είναι ο άνθρωπος της ανομίας, και ποια είναι ορισμένα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ταυτότητά του;

⁸ Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Οι αποδείξεις δείχνουν ότι αυτοί είναι το σώμα των περήφανων, φιλόδοξων κληρικών του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίοι στη διάρκεια των αιώνων έχουν εξυψώσει τους εαυτούς τους θέτοντας τους δικούς τους νόμους. Αυτό μπορεί να το διακρίνει κανείς από το γεγονός ότι υπάρχουν χιλιάδες θρησκείες και αιρέσεις στο Χριστιανικό κόσμο, που όλες έχουν τους κληρικούς τους, κι ωστόσο η καθεμιά τους έρχεται σε αντίθεση με τις άλλες σε κάποιο τομέα που αφορά τα δόγματα ή τις συνήθειες. Αυτή η διχασμένη κατάσταση αποτελεί καθαρή απόδειξη του ότι αυτοί δεν ακολουθούν το νόμο του Θεού. Δεν μπορούν να προέρχονται από τον Θεό. (Παράβαλε Μιχαίας 2:12· Μάρκος 3:24· Ρωμαίους 16:17· 1 Κορινθίους 1:10.) Το κοινό σημείο που έχουν όλες αυτές οι θρησκείες είναι ότι δεν προσκολλούνται στις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, παραβαίνοντας τον κανόνα: ‘Να μην προχωράτε πέρα από τα πράγματα που είναι γραμμένα’.—1 Κορινθίους 4:6, ΜΝΚ· βλέπε επίσης Ματθαίος 15:3, 9, 14.

 9. Με ποιες αντιγραφικές πεποιθήσεις έχει αντικαταστήσει τις Γραφικές αλήθειες ο άνομος;

⁹ Επομένως, αυτός ο άνομος είναι ένα σύνθετο άτομο: Είναι ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου. Όλα τα μέλη του, είτε είναι πάπες είτε ιερείς είτε πατριάρχες είτε Προτεστάντες κήρυκες, φέρουν μέρος της ευθύνης για τις θρησκευτικές αμαρτίες του Χριστιανικού κόσμου. Έχουν αντικαταστήσει τις αλήθειες του Θεού με ειδωλολατρικά ψέματα, διδάσκοντας αντιγραφικά δόγματα, όπως η αθανασία της ανθρώπινης ψυχής, ο πύρινος άδης, το καθαρτήριο και η Τριάδα. Είναι σαν τους θρησκευτικούς ηγέτες, στους οποίους ο Ιησούς είπε: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος . . . είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους». (Ιωάννης 8:44) Οι συνήθειές τους τούς ξεσκεπάζουν επίσης ως ανόμους, γιατί συμμετέχουν σε δραστηριότητες που παραβιάζουν τους νόμους του Θεού. Σε τέτοια άτομα ο Ιησούς λέει: «Φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν».—Ματθαίος 7:21-23.

Εξυψώνουν τον Εαυτό τους

10. Ποια σχέση έχει ο άνομος με τους πολιτικούς κυβερνήτες;

¹⁰ Η ιστορία δείχνει ότι εκείνοι που ανήκουν στην τάξη του ανθρώπου της ανομίας έχουν εκδηλώσει τέτοια περηφάνια και αλαζονεία, ώστε στην κυριολεξία έχουν επιβληθεί στους κυβερνήτες του κόσμου. Χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα το δόγμα ότι οι βασιλιάδες κυβερνούν ‘ελέω Θεού’, οι κληρικοί έχουν αξιώσει ότι αποτελούν τον απαραίτητο μεσάζοντα μεταξύ των κυβερνητών και του Θεού. Έχουν στέψει και εκθρονίσει βασιλιάδες και αυτοκράτορες, και έχουν καταφέρει να στρέψουν τα πλήθη υπέρ ή εναντίον κυβερνητών. Στην πραγματικότητα, έχουν πει, όπως είπαν και οι Ιουδαίοι αρχιερείς που απέρριψαν τον Ιησού: «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα». (Ιωάννης 19:15) Εντούτοις, ο Ιησούς δίδαξε ξεκάθαρα: ‘Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου’.—Ιωάννης 18:36, ΜΝΚ.

11. Πώς έχουν εξυψώσει τον εαυτό τους οι κληρικοί;

¹¹ Για να εξυψώσουν τον εαυτό τους υπεράνω του κοινού λαού, τα μέλη αυτής της άνομης τάξης φοράνε διαφορετικά ενδύματα, συνήθως μαύρα. Επιπλέον, στολίζονται με κάθε είδους επιβλητικά εμβλήματα, μαζί με στέμματα, σταυρούς και μίτρες. (Παράβαλε Ματθαίος 23:5, 6.) Αλλά ο Ιησούς και οι ακόλουθοί του δεν φορούσαν τέτοια ενδύματα· ντύνονταν όπως και ο κοινός λαός. Οι κληρικοί παίρνουν επίσης τίτλους όπως «Πατέρας», «Άγιος Πατέρας», «Σεβάσμιος», «Σεβασμιότατος», «Η Αυτού Εξοχότης» και «Η Αυτού Πανιερότης», πράγμα που συμβάλλει στο να ‘εξυψώνουν τον εαυτό τους υπεράνω οποιουδήποτε’. Εντούτοις, ο Ιησούς δίδαξε σχετικά με τους θρησκευτικούς τίτλους: «Πατέρα σας μη ονομάσητε επί της γης». (Ματθαίος 23:9) Παρόμοια, ο Ελιού είπε, αντικρούοντας τους υποκριτικούς παρηγορητές του Ιώβ: «Μη γένοιτο να γείνω προσωπολήπτης μηδέ να κολακεύσω άνθρωπον [να αποδώσω τίτλο σε γήινο άνθρωπο, ΜΝΚ]».—Ιώβ 32:21.

12. Ποιον είπε ο Παύλος ότι υπηρετούσαν στην πραγματικότητα οι κληρικοί;

¹² Όταν δήλωσε τότε ο Παύλος ότι ο άνθρωπος της ανομίας είχε ήδη αρχίσει τη δραστηριότητά του, είπε επίσης σχετικά με εκείνους που αντανακλούν τη στάση αυτού του ανόμου: «Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ουδέν θαυμαστόν· διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης, των οποίων το τέλος θέλει είσθαι κατά τα έργα αυτών».—2 Κορινθίους 11:13-15.

Στασιασμός Κατά της Αληθινής Λατρείας

13. Τι είναι η αποστασία που προείπε ο Παύλος;

¹³ Ο Παύλος είπε ότι αυτός ο άνθρωπος της ανομίας θα αναπτυσσόταν μαζί με την αποστασία. Μάλιστα, το πρώτο στοιχείο που έδωσε ο Παύλος σχετικά με την ταυτότητα αυτής της άνομης τάξης είναι ότι «η ημέρα του Χριστού [Ιεχωβά, ΜΝΚ] [όταν ο Ιεχωβά θα καταστρέψει αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων] . . . δεν θέλει ελθεί . . . εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία». (2 Θεσσαλονικείς 2:2, 3) Αλλά τι σημαίνει η λέξη «αποστασία»; Σε αυτά τα συμφραζόμενα, δεν σημαίνει απλώς παραπάτημα ή απομάκρυνση που οφείλεται σε πνευματική αδυναμία. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, η λέξη αποστασία σήμαινε, μεταξύ άλλων, «αποσκίρτηση» ή «ανταρσία». Πολλές μεταφράσεις την αποδίδουν ως «στασιασμό». Η μετάφραση του Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ λέει: «Εκείνη η μέρα δεν μπορεί να έρθει, μέχρις ότου λάβει χώρα ο Μεγάλος Στασιασμός». Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible) την αποκαλεί «Μεγάλη Ανταρσία». Έτσι λοιπόν, λαβαίνοντας υπόψη τα συμφραζόμενα που ανέφερε ο Παύλος, «αποστασία» σημαίνει ανταρσία κατά της αληθινής λατρείας.

14. Πότε άρχισε να αναπτύσσεται κανονικά η αποστασία;

¹⁴ Πώς αναπτύχθηκε αυτή η αποστασία, αυτός ο στασιασμός; Στο εδάφιο 2 Θεσσαλονικείς 2:6, ΜΝΚ, ο Παύλος έγραψε, σχετικά με τις μέρες του, για ‘αυτό που ενεργεί ως αναχαίτιση’ για τον άνομο. Ποιο ήταν αυτό; Ήταν η αναχαιτιστική επιρροή των αποστόλων. Η παρουσία τους, μαζί με τα δυναμικά δώρα που τους είχε δώσει το άγιο πνεύμα, δεν άφηνε την αποστασία να γίνει επιδημία. (Πράξεις 2:1-4· 1 Κορινθίους 12:28, ΜΝΚ) Αλλά όταν πέθαναν οι απόστολοι, περίπου στο τέλος του πρώτου αιώνα, οι φραγμοί που λειτουργούσαν ως αναχαίτιση έπαψαν να υπάρχουν.

Αναπτύσσεται η Αντιγραφική Τάξη των Κληρικών

15. Ποια διευθέτηση έθεσε σε ισχύ ο Ιησούς για τη Χριστιανική εκκλησία;

¹⁵ Η εκκλησία που ίδρυσε ο Ιησούς αναπτυσσόταν τον πρώτο αιώνα με την καθοδηγία πρεσβυτέρων (επισκόπων) και διακονικών υπηρετών. (Ματθαίος 20:25-27· 1 Τιμόθεον 3:1-13· Τίτον 1:5-9) Αυτοί επιλέγονταν μέσα από την εκκλησία. Ήταν ικανοί, πνευματικοί άντρες που δεν είχαν καμιά ειδική θεολογική εκπαίδευση, όπως δεν είχε τέτοια εκπαίδευση και ο Ιησούς. Μάλιστα, οι ενάντιοί του αναρωτιούνταν: «Πώς ούτος εξεύρει γράμματα, ενώ δεν έμαθεν [δεν σπούδασε στα σχολεία, ΜΝΚ];» (Ιωάννης 7:15) Και σχετικά με τους αποστόλους, οι θρησκευτικοί κυβερνήτες έκαναν την ίδια παρατήρηση: «Θεωρούντες δε την παρρησίαν του Πέτρου και Ιωάννου, και πληροφορηθέντες ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώται, εθαύμαζον και ανεγνώριζον αυτούς ότι ήσαν μετά του Ιησού».—Πράξεις 4:13.

16. Πώς προκάλεσε η αποστασία απόκλιση από το Χριστιανικό υπόδειγμα εκκλησιαστικής οργάνωσης που τέθηκε τον πρώτο αιώνα;

¹⁶ Ωστόσο, η αποστασία εισήγαγε ιδέες που προέρχονταν από τον Ιουδαϊκό κλήρο και τελικά από το ειδωλολατρικό θρησκευτικό κατεστημένο της Ρώμης. Με την πάροδο του χρόνου και με την απομάκρυνση από την αληθινή πίστη, αναπτύχθηκε μια αντιγραφική τάξη κληρικών. Ένας εστεμμένος πάπας άρχισε να κυβερνά σ’ ένα σώμα καρδιναλίων επιλεγμένων από εκατοντάδες επισκόπους και αρχιεπισκόπους, οι οποίοι, με τη σειρά τους, ήταν ιερείς απόφοιτοι θεολογικών σχολών που είχαν πάρει προαγωγή. Έτσι, λίγο καιρό μετά τον πρώτο αιώνα, μια μυστικιστική τάξη κληρικών ανέλαβε την εξουσία στο Χριστιανικό κόσμο. Αυτή η τάξη δεν ακολουθούσε το υπόδειγμα των Χριστιανών πρεσβυτέρων και διακονικών υπηρετών του πρώτου αιώνα, αλλά ακολουθούσε το υπόδειγμα των ειδωλολατρικών θρησκευτικών συστημάτων.

17. Πότε κυρίως ισχυροποιήθηκε η εξουσία του ανόμου;

¹⁷ Από τον τρίτο κιόλας αιώνα Κ.Χ., οι απλοί πιστοί υποβιβάστηκαν και αποτέλεσαν τη δευτερεύουσα τάξη των λαϊκών. Ο αποστάτης άνθρωπος της ανομίας αναλάμβανε σταδιακά τα ηνία της εξουσίας. Αυτή η εξουσία ισχυροποιήθηκε στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, κυρίως μετά τη Σύνοδο της Νίκαιας το 325 Κ.Χ. Τότε η Εκκλησία και το Κράτος ενώθηκαν αδιάσπαστα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος της ανομίας—ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου—αποτέλεσε μια μακραίωνη διαδοχή αποστατών που έχουν στασιάσει κατά του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά. Οι νόμοι και οι διευθετήσεις που έχουν ακολουθήσει αυτοί είναι δικοί τους και όχι του Θεού.

Ειδωλολατρικές Διδασκαλίες

18. Ποιες βλάσφημες ειδωλολατρικές διδασκαλίες υιοθέτησε ο άνομος;

¹⁸ Ο αναπτυσσόμενος άνθρωπος της ανομίας δανείστηκε επίσης ειδωλολατρικές διδασκαλίες. Παραδείγματος χάρη, ένας μυστηριώδης, ακατάληπτος Τριαδικός θεός αντικατέστησε Εκείνον που λέει: ‘Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον’. ‘Εγώ είμαι ο Ιεχωβά και δεν είναι άλλος· δεν υπάρχει εκτός εμού Θεός’. (Ησαΐας 42:8· 45:5) Αυτή η αντικατάσταση των αληθειών του Θεού με ανθρώπινες, ακόμη και ειδωλολατρικές, ιδέες επεκτάθηκε και περιέλαβε άλλη μια βλασφημία: την απόδοση λατρευτικού σεβασμού στην ταπεινή Μαρία της Αγίας Γραφής, ως τη «Θεομήτορα». Έτσι, η τάξη των κληρικών που προήγαγε τέτοιες ψεύτικες διδασκαλίες έγινε το κυριότερο μέρος των ‘ζιζανίων’, τα οποία έσπειρε ο Σατανάς στην προσπάθειά του να καταπνίξει τον καλό σπόρο που έσπειρε ο Χριστός.—Ματθαίος 13:36-39.

19. Πώς διασπάστηκε ο Χριστιανικός κόσμος με το πέρασμα των αιώνων, αλλά τι διαιωνίστηκε;

¹⁹ Καθώς δημιουργούνταν σχίσματα και διχασμοί, ο Χριστιανικός κόσμος διασπάστηκε σε εκατοντάδες θρησκείες και αιρέσεις. Αλλά κάθε νέα θρησκεία ή αίρεση, με ελάχιστες εξαιρέσεις, διατήρησε το διαχωρισμό μεταξύ κληρικών και λαϊκών. Έτσι, η τάξη του ανθρώπου της ανομίας διαιωνίστηκε μέχρι τις μέρες μας. Και εξακολουθεί να εξυψώνει τον εαυτό της υπεράνω του κοινού λαού, με τα ξεχωριστά ενδύματά της και τους πομπώδεις τίτλους της. Είναι ολοφάνερο ότι ο Παύλος δεν υπερέβαλε όταν είπε ότι η τάξη του ανθρώπου της ανομίας θα δόξαζε τον εαυτό της και θα τον εξύψωνε σε μια θεοειδή θέση.

Ο Παπισμός

20. Πώς περιγράφει τον πάπα μια Καθολική πηγή;

²⁰ Παράδειγμα τέτοιας ενδόξασης αποτελεί ο παπισμός της Ρώμης. Ένα εκκλησιαστικό λεξικό, που εκδόθηκε στην Ιταλία και το οποίο έχει συντάξει ο Λούτσιο Φεράρις, περιγράφει τον πάπα λέγοντας ότι αυτός έχει «τέτοια μεγαλοπρέπεια και υψηλότητα ώστε δεν είναι απλός άνθρωπος, αλλά είναι, σαν να λέγαμε, Θεός και ο Αντιπρόσωπος του Θεού». Το στέμμα του είναι τριπλό στέμμα, «ως βασιλιά του ουρανού, της γης και της κόλασης». Το ίδιο λεξικό λέει στη συνέχεια: «Ο πάπας είναι, σαν να λέγαμε, ο Θεός επί της γης, ο μοναδικός άρχοντας των πιστών του Χριστού, ο μεγαλύτερος βασιλιάς από όλους τους βασιλιάδες». Και προσθέτει: «Ο πάπας μερικές φορές μπορεί να ανατρέψει το θεϊκό νόμο». Επίσης Το Νέο Καθολικό Λεξικό (The New Catholic Dictionary) δηλώνει σχετικά με τον πάπα: «Οι πρεσβευτές του έχουν προτεραιότητα έναντι των άλλων μελών του διπλωματικού σώματος».

21. Δείξτε την αντίθεση μεταξύ των ενεργειών του πάπα και των ενεργειών του Πέτρου και ενός αγγέλου.

²¹ Ανόμοια με τους μαθητές του Ιησού, ο πάπας φοράει συχνά πολυτελή ενδύματα και δέχεται ευχαρίστως τις κολακείες των ανθρώπων. Ο πάπας αφήνει τους ανθρώπους να υποκλίνονται μπροστά του, να φιλάνε το δαχτυλίδι του και να τον μεταφέρουν στους ώμους τους με μια ειδική καρέκλα. Τι αλαζονία έχουν επιδείξει οι πάπες σ’ όλους τους αιώνες! Πράγματι, τι χτυπητή αντίθεση με την ταπεινή απλότητα του Πέτρου, ο οποίος είπε στον Κορνήλιο, το Ρωμαίο αξιωματικό που γονάτισε στα πόδια του Πέτρου για να τον προσκυνήσει: «Σήκω πάνω, . . . στο κάτω-κάτω δεν είμαι παρά άνθρωπος!» (Πράξεις 10:25, 26, η Καθολική Βίβλος της Ιερουσαλήμ) Και τι αντίθεση με τον άγγελο που έδωσε στον απόστολο Ιωάννη την Αποκάλυψη! Ο Ιωάννης προσπάθησε να κάνει λατρευτική υπόκλιση σ’ αυτόν τον άγγελο, αλλά ο άγγελος δήλωσε: «Πρόσεχε μη κάμης τούτο· διότι εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου των προφητών και των φυλαττόντων τους λόγους του βιβλίου τούτου· τον Θεόν προσκύνησον».—Αποκάλυψις 22:8, 9.

22. Με βάση ποιο Γραφικό κανόνα μπορεί να προσδιοριστεί η ταυτότητα του ανόμου;

²² Μήπως αυτή η αξιολόγηση της τάξης του κλήρου είναι υπερβολικά αυστηρή; Αυτό μπορούμε να το καθορίσουμε εφαρμόζοντας τον κανόνα που έθεσε ο Ιησούς για τον προσδιορισμό της ταυτότητας των ψευδοπροφητών: «Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς». (Ματθαίος 7:15, 16)

Η Κρίση του Θεού Κατά ‘του Ανθρώπου της Ανομίας’

«Παν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:19.

 1, 2. Ποιος είναι ο άνθρωπος της ανομίας, και πώς αναπτύχθηκε;

ΟΤΑΝ ο απόστολος Παύλος εμπνεύστηκε από τον Θεό να προείπει τον ερχομό ενός ‘ανθρώπου της ανομίας’, είπε ότι αυτός ο άνθρωπος είχε αρχίσει να εμφανίζεται ακόμη και στις μέρες του. Όπως εξήγησε το προηγούμενο άρθρο, ο Παύλος μιλούσε για μια τάξη ατόμων που θα ηγούνταν στην αποστασία από την αληθινή Χριστιανοσύνη. Αυτή η απομάκρυνση από την αλήθεια άρχισε στα τέλη του πρώτου αιώνα, κυρίως μετά το θάνατο των τελευταίων αποστόλων. Η άνομη τάξη εισήγαγε δόγματα και συνήθειες που έρχονταν σε αντίθεση με το Λόγο του Θεού.—2 Θεσσαλονικείς 2:3, 7, ΜΝΚ· Πράξεις 20:29, 30· 2 Τιμόθεον 3:16, 17· 4:3, 4.