Να Δείχνετε «Κάθε Πραότητα προς Όλους τους Ανθρώπους»
«Να τους υπενθυμίζεις . . . να είναι λογικοί, δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους».—ΤΙΤΟ 3:1, 2.
1. Γιατί δεν είναι πάντοτε εύκολο να εκδηλώνουμε πραότητα;
«ΝΑ ΓΙΝΕΣΤΕ μιμητές μου», έγραψε ο απόστολος Παύλος, «όπως είμαι και εγώ του Χριστού». (1 Κορινθίους 11:1) Όλοι οι υπηρέτες του Θεού σήμερα προσπαθούν σκληρά να ανταποκρίνονται σε αυτή τη νουθεσία. Ομολογουμένως, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, διότι έχουμε κληρονομήσει από τους πρώτους μας ανθρώπινους γονείς ιδιοτελείς επιθυμίες και χαρακτηριστικά που δεν συμμορφώνονται με το παράδειγμα του Χριστού. (Ρωμαίους 3:23· 7:21-25) Παρ’ όλα αυτά, σε ό,τι αφορά την εκδήλωση πραότητας, όλοι μπορούμε να πετύχουμε αν καταβάλουμε προσπάθεια. Ωστόσο, το να στηριζόμαστε απλώς και μόνο στη δύναμη της δικής μας θέλησης δεν αρκεί. Τι άλλο χρειάζεται;
2. Πώς μπορούμε να δείχνουμε «κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους»;
2 Η θεοειδής πραότητα είναι μέρος των καρπών του αγίου πνεύματος. Όσο περισσότερο ακολουθούμε την καθοδηγία της ενεργού δύναμης του Θεού, τόσο περισσότερο θα είναι έκδηλοι οι καρποί αυτής της δύναμης. Τότε, και μόνο τότε, θα είμαστε σε θέση να δείχνουμε «κάθε πραότητα» προς τον καθένα. (Τίτο 3:2) Ας εξετάσουμε πώς μπορούμε να μιμούμαστε το παράδειγμα του Ιησού και να δίνουμε τη δυνατότητα σε όσους έρχονται σε επαφή μαζί μας να “βρίσκουν αναζωογόνηση”.—Ματθαίος 11:29· Γαλάτες 5:22, 23.
Στην Οικογένεια
3. Ποια κατάσταση στην οικογένεια αντανακλά το πνεύμα του κόσμου;
3 Η οικογένεια αποτελεί έναν τομέα στον οποίο η πραότητα είναι απαραίτητη. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υπολογίζει ότι η βία στην οικογένεια αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία των γυναικών από ό,τι τα αυτοκινητικά δυστυχήματα και η ελονοσία μαζί. Στο Λονδίνο, για παράδειγμα, το ένα τέταρτο όλων των αναφερόμενων κρουσμάτων εγκληματικής βίας συμβαίνουν μέσα στο σπίτι. Η αστυνομία συναντάει συχνά ανθρώπους οι οποίοι δίνουν διέξοδο στα αισθήματά τους με «κραυγή και υβριστικά λόγια». Ακόμη χειρότερα, μερικά ζευγάρια έχουν επιτρέψει στη «μοχθηρή πικρία» να επηρεάσει τη σχέση τους. Όλα αυτά αντανακλούν με θλιβερό τρόπο «το πνεύμα του κόσμου», και επομένως δεν έχουν θέση στις οικογένειες των Χριστιανών.—Εφεσίους 4:31· 1 Κορινθίους 2:12.
4. Ποια επίδραση μπορεί να ασκήσει στην οικογένεια η πραότητα;
4 Για να εξουδετερώνουμε τις κοσμικές τάσεις, χρειαζόμαστε το πνεύμα του Θεού. «Όπου υπάρχει το πνεύμα του Ιεχωβά, υπάρχει ελευθερία». (2 Κορινθίους 3:17) Η αγάπη, η καλοσύνη, η εγκράτεια και η μακροθυμία ενισχύουν την ενότητα των ατελών συζύγων, αντρών και γυναικών. (Εφεσίους 5:33) Η πραότητα αποφορτίζει την ατμόσφαιρα και αποτελεί μια ευχάριστη αντίθεση σε σχέση με τους διαπληκτισμούς και τις διαμάχες που φθείρουν πολλές οικογένειες. Το τι λέει κάποιος είναι σημαντικό, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το εκφράζει είναι αυτό που μεταδίδει το πνεύμα που βρίσκεται πίσω από τα λόγια. Όταν οι φόβοι και οι ανησυχίες εκφράζονται με πραότητα, η ένταση εκτονώνεται. Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών έγραψε: «Η απάντηση που δίνεται με πραότητα απομακρύνει την οργή, αλλά ο λόγος που προξενεί πόνο διεγείρει θυμό».—Παροιμίες 15:1.
5. Πώς μπορεί να βοηθήσει η πραότητα σε ένα θρησκευτικά διαιρεμένο σπιτικό;
5 Η πραότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική σε ένα θρησκευτικά διαιρεμένο σπιτικό. Σε συνδυασμό με τις πράξεις καλοσύνης, μπορεί να βοηθήσει να κερδηθούν για τον Ιεχωβά άτομα που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση. Ο Πέτρος συμβούλεψε τις Χριστιανές συζύγους: «Να υποτάσσεστε στους συζύγους σας, ώστε αν κάποιοι δεν είναι υπάκουοι στο λόγο, να κερδηθούν χωρίς το λόγο μέσω της διαγωγής των γυναικών τους, επειδή θα έχουν γίνει αυτόπτες μάρτυρες της αγνής διαγωγής σας που συνοδεύεται από βαθύ σεβασμό. Και ας μην είναι ο στολισμός σας το εξωτερικό πλέξιμο των μαλλιών και η τοποθέτηση χρυσών κοσμημάτων ή το ντύσιμο με εξωτερικά ενδύματα, αλλά ας είναι ο κρυφός άνθρωπος της καρδιάς με την άφθαρτη ενδυμασία του ήσυχου και πράου πνεύματος, το οποίο έχει μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού».—1 Πέτρου 3:1-4.
6. Πώς μπορεί η εκδήλωση πραότητας να ενισχύσει τους δεσμούς ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά;
6 Οι σχέσεις ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά μπορεί να είναι τεταμένες, ιδιαίτερα όταν λείπει η αγάπη για τον Ιεχωβά. Ωστόσο, σε όλα τα Χριστιανικά σπιτικά, είναι αναγκαία η εκδήλωση πραότητας. Ο Παύλος συμβούλεψε τους πατέρες: «Μην παροξύνετε τα παιδιά σας, αλλά να τα ανατρέφετε με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά». (Εφεσίους 6:4) Όταν η πραότητα επικρατεί στην οικογένεια, οι στενοί δεσμοί ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά ενισχύονται. Ο Ντιν, ένα από τα πέντε παιδιά μιας οικογένειας, αναπολεί τα εξής για τον πατέρα του: «Ο μπαμπάς ήταν πράος. Δεν θυμάμαι να μάλωσα ποτέ μαζί του—ακόμη και όταν ήμουν έφηβος. Ήταν πάντα πολύ πράος, ακόμη και όταν ήταν στενοχωρημένος. Μερικές φορές με έστελνε στο δωμάτιό μου ή μου στερούσε κάποια προνόμια, αλλά ποτέ δεν μαλώναμε. Δεν ήταν απλώς ο πατέρας μας. Ήταν επίσης φίλος μας, και δεν θέλαμε να τον απογοητεύσουμε». Η πραότητα βοηθάει πραγματικά να ισχυροποιούνται οι δεσμοί ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά.
Στη Διακονία Μας
7, 8. Γιατί είναι ζωτικό να εκδηλώνουμε πραότητα στη διακονία αγρού;
7 Η διακονία αγρού αποτελεί έναν άλλον τομέα στον οποίο είναι σημαντική η πραότητα. Καθώς μεταδίδουμε τα καλά νέα της Βασιλείας σε άλλους, συναντούμε ανθρώπους με ποικίλες διαθέσεις. Μερικοί ακούν με χαρά το άγγελμα ελπίδας που μεταφέρουμε. Άλλοι, για διάφορους λόγους, μπορεί να αντιδρούν αρνητικά. Εδώ είναι που μας βοηθάει σημαντικά η ιδιότητα της πραότητας στην εκπλήρωση της αποστολής που έχουμε να είμαστε μάρτυρες ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης.—Πράξεις 1:8· 2 Τιμόθεο 4:5.
8 Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Αγιάστε τον Χριστό ως Κύριο στις καρδιές σας, πάντοτε έτοιμοι για υπεράσπιση μπροστά σε όποιον σας ζητάει λόγο για την ελπίδα την οποία έχετε μέσα σας, κάνοντάς το αυτό όμως με πραότητα και βαθύ σεβασμό». (1 Πέτρου 3:15) Εφόσον έχουμε τον Χριστό στην καρδιά μας ως το Υπόδειγμά μας, φροντίζουμε να εκδηλώνουμε και πραότητα και σεβασμό όταν δίνουμε μαρτυρία σε άτομα που μιλούν απότομα. Αυτή η πορεία διαγωγής συχνά φέρνει αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
9, 10. Αναφέρετε μια εμπειρία που δείχνει την αξία της πραότητας στη διακονία αγρού.
9 Όταν η σύζυγος του Κιθ πήγε να ανοίξει την πόρτα του διαμερίσματός τους για να δει ποιος ήταν, ο Κιθ έμεινε μέσα. Μόλις εκείνη έμαθε ότι ο επισκέπτης τους ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά, κατηγόρησε με θυμό τους Μάρτυρες ότι φέρονται σκληρά στα παιδιά. Ο αδελφός παρέμεινε ήρεμος. Με πράο τρόπο, απάντησε: «Λυπάμαι που νιώθετε έτσι. Μήπως θα μπορούσα παρακαλώ να σας δείξω τι πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;» Ο Κιθ άκουγε τη συζήτηση και τώρα ήρθε στην πόρτα για να δώσει τέλος στην επίσκεψη του αδελφού.
10 Αργότερα, το ζευγάρι άρχισε να νιώθει τύψεις για το ότι είχαν συμπεριφερθεί απότομα στον επισκέπτη τους. Ο πράος τρόπος του τους είχε αγγίξει. Προς έκπληξή τους, μία εβδομάδα αργότερα ο αδελφός ξαναπέρασε, και ο Κιθ και η σύζυγός του τον άφησαν να τους εξηγήσει τη Γραφική βάση για τα όσα πίστευε. «Τα επόμενα δύο χρόνια, ακούγαμε προσεκτικά αυτά που έλεγαν άλλοι Μάρτυρες», παρατήρησαν αργότερα. Συμφώνησαν να κάνουν Γραφική μελέτη και τελικά βαφτίστηκαν και οι δύο συμβολίζοντας την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά. Πόσο ανταμείφθηκε εκείνος ο Μάρτυρας που επισκέφτηκε πρώτος τον Κιθ και τη σύζυγό του! Συνάντησε το ζευγάρι μερικά χρόνια αργότερα και διαπίστωσε ότι τώρα ήταν πνευματικοί αδελφοί του. Η πραότητα οδηγεί στην επιτυχία.
11. Με ποιον τρόπο μπορεί η πραότητα να προετοιμάσει το έδαφος για να δεχτεί κάποιος τη Χριστιανική αλήθεια;
11 Οι εμπειρίες του Χάρολντ στο στρατό τού είχαν δημιουργήσει πικρόχολη διάθεση και αμφιβολίες για την ύπαρξη του Θεού. Τα προβλήματά του επιδεινώθηκαν όταν ένα τροχαίο δυστύχημα που προκάλεσε κάποιος μεθυσμένος οδηγός τον άφησε ανάπηρο. Όταν τον επισκέφτηκαν Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο Χάρολντ απαίτησε να μην ξαναπατήσουν στο σπίτι του. Κάποια ημέρα, όμως, ένας Μάρτυρας ονόματι Μπιλ ξεκίνησε να επισκεφτεί κάποιο ενδιαφερόμενο άτομο που έμενε μόλις δύο πόρτες μακριά από τον Χάρολντ. Κατά λάθος, ο Μπιλ χτύπησε την πόρτα του Χάρολντ. Όταν ο Χάρολντ, στηριζόμενος σε δύο πατερίτσες, άνοιξε την πόρτα, ο Μπιλ ζήτησε αμέσως συγνώμη, εξηγώντας ότι η πρόθεσή του ήταν να επισκεφτεί κάποιο σπίτι εκεί κοντά. Πώς αντέδρασε ο Χάρολντ; Χωρίς να το ξέρει ο Μπιλ, ο Χάρολντ είχε δει κάποια είδηση στην τηλεόραση που έδειχνε τους Μάρτυρες να εργάζονται μαζί για να οικοδομήσουν μια καινούρια Αίθουσα Βασιλείας σε πολύ λίγο χρόνο. Εντυπωσιασμένος που είδε τόσους ανθρώπους να εργάζονται ενωμένα, είχε αλλάξει τη στάση του απέναντι στους Μάρτυρες. Συγκινημένος από τη συγνώμη που ζήτησε με καλοσύνη ο Μπιλ και από τον ελκυστικό, πράο τρόπο του, ο Χάρολντ αποφάσισε να δεχτεί επισκέψεις από τους Μάρτυρες. Μελέτησε τη Γραφή, σημείωσε πρόοδο και έγινε βαφτισμένος υπηρέτης του Ιεχωβά.
Στην Εκκλησία
12. Σε ποια κοσμικά γνωρίσματα πρέπει να αντιστέκονται τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας;
12 Η Χριστιανική εκκλησία αποτελεί έναν τρίτο τομέα στον οποίο η πραότητα είναι ζωτική. Οι αντιπαραθέσεις είναι συνηθισμένο πράγμα στη σημερινή κοινωνία. Διαπληκτισμοί, φιλονικίες και λογομαχίες αποτελούν τον κανόνα ανάμεσα σε όσους βλέπουν τη ζωή με σαρκικό τρόπο. Μερικές φορές, τέτοια κοσμικά γνωρίσματα μπορούν να εισχωρήσουν στη Χριστιανική εκκλησία και να γίνουν έκδηλα με έριδες και αντεγκλήσεις. Οι υπεύθυνοι αδελφοί θλίβονται όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, η αγάπη για τον Ιεχωβά και για τους αδελφούς τους τούς ωθεί να προσπαθούν να βοηθήσουν τα άτομα που έχουν σφάλει να διορθωθούν.—Γαλάτες 5:25, 26.
13, 14. Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα όταν “διδάσκονται με πραότητα εκείνοι που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση”;
13 Τον πρώτο αιώνα, ο Παύλος και ο σύντροφός του ο Τιμόθεος αντιμετώπισαν δυσκολίες από μερικά άτομα εντός της εκκλησίας. Ο Παύλος προειδοποίησε τον Τιμόθεο να φυλάγεται από αδελφούς που έμοιαζαν με σκεύη προορισμένα για «σκοπό που στερείται τιμής». «Ο δούλος . . . του Κυρίου δεν χρειάζεται να μάχεται», δήλωσε ο Παύλος, «αλλά χρειάζεται να είναι ήπιος προς όλους, να έχει τα προσόντα να διδάσκει, να συγκρατεί τον εαυτό του όταν συμβαίνει κάτι κακό, να διδάσκει με πραότητα εκείνους που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση». Όταν εμείς παραμένουμε πράοι ακόμη και στις περιπτώσεις που οι άλλοι μας προκαλούν, οι διαφωνούντες υποκινούνται συχνά να επανεξετάσουν τις επικρίσεις τους. Στη συνέχεια, όπως γράφει κατόπιν ο Παύλος, ο Ιεχωβά ίσως «τους δώσει μετάνοια που οδηγεί σε ακριβή γνώση της αλήθειας». (2 Τιμόθεο 2:20, 21, 24, 25) Προσέξτε ότι ο Παύλος συνδέει την ηπιότητα και την αυτοσυγκράτηση με την πραότητα.
14 Ο Παύλος έκανε πράξη αυτά που κήρυττε. Όταν αντιμετώπιζε τους «υπερέξοχους αποστόλους» στην εκκλησία της Κορίνθου, παρότρυνε τους αδελφούς: «Εγώ δε, ο Παύλος, σας ικετεύω ο ίδιος μέσω της πραότητας και της καλοσύνης του Χριστού, μολονότι έχω ταπεινό παρουσιαστικό ανάμεσά σας, ενώ όταν είμαι απών έχω τόλμη απέναντί σας». (2 Κορινθίους 10:1· 11:5) Ο Παύλος μιμούνταν πραγματικά τον Χριστό. Προσέξτε ότι έκανε έκκληση σε αυτούς τους αδελφούς «μέσω της πραότητας» του Χριστού. Έτσι απέφευγε την αυταρχική, δεσποτική στάση. Η προτροπή του αναμφίβολα έλκυσε εκείνους στην εκκλησία που είχαν δεκτική καρδιά. Εξομάλυνε τις τεταμένες σχέσεις και έθεσε τη βάση για ειρήνη και ενότητα στην εκκλησία. Δεν είναι αυτή η πορεία ενέργειας κάτι που όλοι μπορούμε να αγωνιζόμαστε να μιμούμαστε; Οι πρεσβύτεροι, ιδιαίτερα, χρειάζεται να έχουν ως πρότυπο για τις ενέργειές τους τις ενέργειες του Χριστού και του Παύλου.
15. Γιατί είναι σημαντική η πραότητα όταν παρέχονται συμβουλές;
15 Η ευθύνη της υποβοήθησης άλλων δεν περιορίζεται βεβαίως στις περιπτώσεις κατά τις οποίες απειλείται η ειρήνη και η ενότητα της εκκλησίας. Πολύ προτού υπάρξουν τεταμένες σχέσεις, οι αδελφοί χρειάζονται στοργική καθοδηγία. «Αδελφοί, ακόμη και αν ένας άνθρωπος κάνει κάποιο εσφαλμένο βήμα προτού το αντιληφθεί, εσείς που έχετε πνευματικά προσόντα να προσπαθείτε να διορθώσετε αυτόν τον άνθρωπο», παρότρυνε ο Παύλος. Πώς όμως; «Με πνεύμα πραότητας, προσέχοντας ο καθένας σας τον εαυτό του, μήπως και εσύ πειραστείς». (Γαλάτες 6:1) Το να διατηρούμε «πνεύμα πραότητας» δεν είναι πάντοτε εύκολο, ιδιαίτερα επειδή όλοι οι Χριστιανοί, περιλαμβανομένων και των διορισμένων αντρών, υπόκεινται σε αμαρτωλές τάσεις. Ωστόσο, η πραότητα είναι εκείνη που θα βοηθήσει αυτόν που έσφαλε να αντέξει τη διόρθωση.
16, 17. Τι μπορεί να συμβάλει στην εξουδετέρωση οποιωνδήποτε δισταγμών ως προς την εφαρμογή κάποιας συμβουλής;
16 Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου η οποία αποδίδεται «διορθώσετε» μπορεί επίσης να αναφέρεται στην επαναφορά σπασμένων οστών στη σωστή θέση ή στην ανάταξή τους—μια οδυνηρή διαδικασία. Ο καθησυχαστικός γιατρός που ανατάσσει ένα σπασμένο οστό μιλάει θετικά για τα οφέλη της διαδικασίας. Ο ήρεμος τρόπος του δίνει παρηγοριά στο άτομο. Λίγα λόγια που θα πει εκ των προτέρων συμβάλλουν στο να μετριαστεί ο πόνος. Παρόμοια, η πνευματική διόρθωση μπορεί να είναι οδυνηρή. Η πραότητα, όμως, θα βοηθήσει να γίνει πιο αποδεκτή, αποκαθιστώντας έτσι τις ευχάριστες σχέσεις και προετοιμάζοντας το έδαφος ώστε εκείνος που έσφαλε να αλλάξει πορεία. Ακόμη και σε περίπτωση που αυτός αντιδράσει αρχικά στη συμβουλή, η πραότητα εκείνου που προσφέρει βοήθεια μπορεί να εξουδετερώσει οποιουσδήποτε δισταγμούς ως προς την εφαρμογή των υγιών Γραφικών παραινέσεων.—Παροιμίες 25:15.
17 Όταν βοηθάτε άλλους να διορθωθούν, υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να εκληφθεί η συμβουλή ως επίκριση. Κάποιος συγγραφέας το θέτει ως εξής: «Ποτέ δεν κινδυνεύουμε περισσότερο από την αδικαιολόγητη αυταρχική στάση, και επομένως ποτέ δεν έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη πραότητας, από ό,τι όταν ελέγχουμε άλλους». Η καλλιέργεια πραότητας η οποία πηγάζει από ταπεινοφροσύνη θα βοηθήσει το Χριστιανό σύμβουλο να αποφύγει αυτόν τον κίνδυνο.
«Προς Όλους τους Ανθρώπους»
18, 19. (α) Γιατί μπορεί να δυσκολεύονται οι Χριστιανοί να δείχνουν πραότητα όταν έχουν δοσοληψίες με τις κοσμικές εξουσίες; (β) Τι θα βοηθήσει τους Χριστιανούς να δείχνουν πραότητα προς εκείνους που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας, και με ποιο πιθανό αποτέλεσμα;
18 Ένας τομέας στον οποίο πολλοί δυσκολεύονται να δείχνουν πραότητα είναι όταν έχουν δοσοληψίες με τις κοσμικές εξουσίες. Ομολογουμένως, ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν κάποια άτομα που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας φανερώνει σκληρότητα και έλλειψη συμπόνιας. (Εκκλησιαστής 4:1· 8:9) Ωστόσο, η αγάπη μας για τον Ιεχωβά θα μας βοηθήσει να αναγνωρίζουμε την υπέρτατη εξουσία του και να αποδίδουμε στις κυβερνητικές εξουσίες τη σχετική υποταγή που τους οφείλεται. (Ρωμαίους 13:1, 4· 1 Τιμόθεο 2:1, 2) Ακόμη και όταν εκείνοι που κατέχουν υψηλά αξιώματα επιδιώκουν να περιορίσουν τη δημόσια έκφραση της λατρείας μας προς τον Ιεχωβά, εμείς αναζητούμε με χαρά τρόπους που εξακολουθούν να μας δίνουν την ευκαιρία να προσφέρουμε τη θυσία μας αίνου.—Εβραίους 13:15.
19 Όποιες και αν είναι οι περιστάσεις, εμείς δεν καταφεύγουμε σε επιθετική στάση. Προσπαθούμε να είμαστε λογικοί ενώ παράλληλα ποτέ δεν συμβιβάζουμε τις δίκαιες αρχές. Με αυτόν τον τρόπο, οι αδελφοί μας καταφέρνουν να ενασχολούνται με τη διακονία τους σε 234 χώρες σε όλο τον κόσμο. Δίνουμε προσοχή στη συμβουλή του Παύλου να “υποτασσόμαστε και να πειθαρχούμε σε κυβερνήσεις και εξουσίες, να είμαστε έτοιμοι για κάθε καλό έργο, να μην κακολογούμε κανέναν, να μην είμαστε εριστικοί, να είμαστε λογικοί, δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους”.—Τίτο 3:1, 2.
20. Ποιες ανταμοιβές αναμένουν εκείνους που δείχνουν πραότητα;
20 Άφθονες ευλογίες επιφυλάσσονται για όλους όσους δείχνουν πραότητα. «Ευτυχισμένοι είναι οι πράοι», δήλωσε ο Ιησούς, «επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη». (Ματθαίος 5:5) Για τους χρισμένους με το πνεύμα αδελφούς του Χριστού, η διατήρηση πραότητας διασφαλίζει την ευτυχία τους καθώς και το προνόμιο του να κυβερνήσουν την επίγεια επικράτεια της Βασιλείας. Όσο για το «μεγάλο πλήθος» των “άλλων προβάτων”, αυτοί εξακολουθούν να εκδηλώνουν πραότητα και αποβλέπουν σε ζωή στον Παράδεισο εδώ στη γη. (Αποκάλυψη 7:9· Ιωάννης 10:16· Ψαλμός 37:11) Τι υπέροχες προοπτικές βρίσκονται μπροστά μας! Γι’ αυτό, ας μην παραλείπουμε ποτέ να δίνουμε προσοχή στην υπενθύμιση του Παύλου προς τους Χριστιανούς στην Έφεσο: «Εγώ, λοιπόν, ο φυλακισμένος σε σχέση με τον Κύριο, σας ικετεύω να περπατάτε αντάξια της κλήσης με την οποία κληθήκατε, με πλήρη ταπεινοφροσύνη και πραότητα».—Εφεσίους 4:1, 2.
Ως Ανασκόπηση
• Ποιες ευλογίες προέρχονται από την εκδήλωση πραότητας
• στην οικογένεια;
• στη διακονία αγρού;
• στην εκκλησία;
• Για ποιες ανταμοιβές έχει δοθεί υπόσχεση στους πράους;
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Η πραότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική σε ένα θρησκευτικά διαιρεμένο σπιτικό
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Η πραότητα ενισχύει τους οικογενειακούς δεσμούς
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Να υπερασπίζεστε την ελπίδα σας με πραότητα και βαθύ σεβασμό
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Η πραότητα του συμβούλου μπορεί να βοηθήσει εκείνον που έχει σφάλει