Κεφάλαιο 9
Η Δύναμη της Ελπίδας της Ανάστασης
1. Ποιες θαυμαστές προοπτικές γίνονται εφικτές μέσω της ανάστασης;
ΧΩΡΙΣ την ανάσταση, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για μελλοντική ζωή για τους νεκρούς ανθρώπους. Αλλά ο Ιεχωβά, από παρ’ αξία καλοσύνη, έχει διανοίξει για δισεκατομμύρια ανθρώπους που έχουν πεθάνει την ανεκτίμητη ευκαιρία να απολαύσουν αιώνια ζωή. Ως αποτέλεσμα, και εμείς έχουμε την ενθαρρυντική ελπίδα να ενωθούμε και πάλι με τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου.—Παράβαλε Μάρκος 5:35, 41, 42· Πράξεις 9:36-41.
2. (α) Με ποιους τρόπους έχει αποδειχτεί ότι η ανάσταση είναι σημαντική στην επιτέλεση του σκοπού του Ιεχωβά; (β) Πότε κυρίως είναι η ελπίδα της ανάστασης σημαντική πηγή δύναμης για εμάς;
2 Λόγω της ανάστασης, ο Ιεχωβά μπορεί, χωρίς να προκληθεί μόνιμη βλάβη στους πιστούς υπηρέτες του, να αφήσει τον Σατανά να φτάσει στα όρια καθώς προσπαθεί να αποδείξει τη μοχθηρή κατηγορία του: «Πάντα όσα έχει ο άνθρωπος θέλει δώσει υπέρ της ζωής αυτού». (Ιώβ 2:4) Επειδή ο Ιησούς εγέρθηκε από τους νεκρούς, μπόρεσε να παρουσιάσει την αξία της ανθρώπινης θυσίας του ενώπιον του ουράνιου θρόνου του Πατέρα του, πράγμα το οποίο παρέχει ζωοσωτήριο όφελος για εμάς. Μέσω της ανάστασης, εκείνοι που είναι συγκληρονόμοι του Χριστού ενώνονται μαζί του στην ουράνια Βασιλεία. Επίσης, για όλους εμάς που έχουμε πίστη, η ανάσταση είναι πηγή δύναμης που ξεπερνάει το φυσιολογικό όταν περνάμε δοκιμασίες που μας φέρνουν αντιμέτωπους με το θάνατο.
Γιατί Είναι Θεμελιώδης για τη Χριστιανική Πίστη
3. (α) Με ποια έννοια αποτελεί η ανάσταση ‘αρχικό δόγμα’; (β) Τι σημαίνει ανάσταση για τον κόσμο γενικά;
3 Όπως αναφέρεται στα εδάφια Εβραίους 6:1, 2, η ανάσταση αποτελεί ‘αρχικό δόγμα’, μέρος του θεμελίου της πίστης χωρίς την οποία ποτέ δεν θα μπορούσαμε να γίνουμε ώριμοι Χριστιανοί. Αλλά είναι κάτι το άγνωστο στον τρόπο σκέψης του κόσμου γενικά. Επειδή στερούνται πνευματικότητας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν επιδιώκοντας τις απολαύσεις. Μόνο αυτή τη ζωή βλέπουν ως πραγματική. (1 Κορ. 15:32) Οι οπαδοί των παραδοσιακών θρησκειών, και μέσα και έξω από το Χριστιανικό κόσμο, πιστεύουν ότι έχουν αθάνατη ψυχή, πράγμα που θα καθιστούσε περιττή την ανάσταση. Όποιοι προσπαθούν να συμβιβάσουν αυτές τις δύο αντιλήψεις διαπιστώνουν ότι αυτό περισσότερο τους δημιουργεί σύγχυση παρά τους δίνει ελπίδα. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε εκείνους που είναι πρόθυμοι να ακούσουν;—Πράξ. 17:32.
4. (α) Προτού μπορέσει ένα άτομο να εκτιμήσει την ανάσταση, τι μπορεί να χρειαστεί να συζητήσουμε μαζί του; (β) Ποια εδάφια θα χρησιμοποιούσατε για να εξηγήσετε τι είναι η ψυχή; Η κατάσταση των νεκρών; (γ) Αλλά τι θα κάνετε αν κάποιος χρησιμοποιεί μια μετάφραση της Αγίας Γραφής η οποία φαίνεται να αποκρύπτει τις αλήθειες που βρίσκονται σε αυτά τα εδάφια;
4 Προτού μπορέσουν να εκτιμήσουν αυτά τα άτομα πόσο θαυμαστή προμήθεια είναι η ανάσταση, χρειάζεται να κατανοήσουν τι είναι η ψυχή και ποια είναι η κατάσταση των νεκρών. Συνήθως, λίγα μόνο εδάφια είναι αρκετά για να ξεκαθαρίσουν αυτά τα ζητήματα σε κάποιον που πεινάει για την αλήθεια. (Γέν. 2:7· Ιεζ. 18:4· Ψαλμ. 146:3, 4) Αλλά μερικές σύγχρονες μεταφράσεις και παραφράσεις της Αγίας Γραφής αποκρύπτουν αυτές τις αλήθειες. Έτσι, ίσως χρειαστεί να εξετάσετε τις εκφράσεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στις γλώσσες που γράφτηκε αρχικά η Αγία Γραφή.
5. Πώς θα βοηθούσατε ένα τέτοιο άτομο να κατανοήσει τι είναι η ψυχή;
5 Η Μετάφραση Νέου Κόσμου είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για να γίνει αυτό, επειδή αποδίδει με συνέπεια ως «ψυχή» τη λέξη του εβραϊκού κειμένου νέφες, καθώς και τη λέξη του ελληνικού κειμένου ψυχή, και στο παράρτημά της αναφέρονται πολλά εδάφια στα οποία υπάρχουν αυτές οι λέξεις. Άλλες σύγχρονες μεταφράσεις μπορεί να αποδίδουν τις ίδιες λέξεις των πρωτότυπων γλωσσών, όχι μόνο ως «ψυχή», αλλά επίσης ως «πλάσμα», «ον», «άτομο» και «ζωή»· τη φράση «η νέφες μου» μπορεί να την αποδίδουν «εγώ» και τη φράση «η νέφες σου» να την αποδίδουν «εσύ». Μια σύγκριση αυτών των Γραφών με άλλες παλιότερες μεταφράσεις ή με τη Μετάφραση Νέου Κόσμου θα βοηθήσει τον ειλικρινή μελετητή να κατανοήσει ότι οι λέξεις των πρωτότυπων γλωσσών που έχουν αποδοθεί με τη λέξη «ψυχή» αναφέρονται (1) σε άτομα, (2) σε ζώα και (3) στη ζωή που αυτά απολαμβάνουν. Αλλά ποτέ δεν μεταδίδουν την ιδέα ότι η ψυχή είναι κάτι το αόρατο και άυλο, το οποίο μπορεί να φύγει από το σώμα κατά το θάνατο και να συνεχίσει να υπάρχει με συνειδητότητα κάπου αλλού.
6. (α) Γιατί μερικές σύγχρονες μεταφράσεις μπερδεύουν τους αναγνώστες σχετικά με τη σημασία του Σιεόλ, του Άδη και της Γέεννας; (β) Πώς θα εξηγούσατε από την Αγία Γραφή την κατάσταση των ατόμων που βρίσκονται στον Σιεόλ ή Άδη; Εκείνων που βρίσκονται στη Γέεννα;
6 Παρόμοια, η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί με συνέπεια τη λέξη Σιεόλ μεταγραμματίζοντας την αντίστοιχη εβραϊκή λέξη, και επίσης χρησιμοποιεί αυτούσιες τις ελληνικές λέξεις Άδης και Γέεννα. Αλλά μερικές άλλες σύγχρονες μεταφράσεις και παραφράσεις της Αγίας Γραφής μπερδεύουν τον αναγνώστη αποδίδοντας ΤΟΣΟ τη λέξη άδης ΟΣΟ και τη λέξη γέεννα ως «κόλαση», και παράλληλα αλλού αποδίδουν τις λέξεις σιεόλ και άδης με τη λέξη «τάφος» και τη φράση «κόσμος των νεκρών». Συγκρίνοντας τις μεταφράσεις, όπου χρειάζεται, μπορείτε να δείξετε ότι ο Σιεόλ ισοδυναμεί με τον Άδη. (Ψαλμ. 16:10, ΜΝΚ· Πράξ. 2:27) Η Αγία Γραφή διασαφηνίζει ότι ο Σιεόλ, ή Άδης, δηλαδή ο κοινός τάφος του ανθρωπίνου γένους, συνδέεται με το θάνατο, και όχι με τη ζωή. (Ψαλμ. 89:48, ΜΝΚ· Αποκ. 20:13) Υποδεικνύει επίσης την προοπτική για επάνοδο από εκεί μέσω ανάστασης. (Ιώβ 14:13, ΜΝΚ· Πράξ. 2:31) Αντίθετα, δεν προσφέρεται καμιά ελπίδα μελλοντικής ζωής για εκείνους που πηγαίνουν στη Γέεννα, και, ασφαλώς, δεν αναφέρεται ότι εκεί ζει η ψυχή με συνειδητότητα.—Ματθ. 18:9· 10:28.
7. Αν κατανοηθεί σωστά, πώς μπορεί η ανάσταση να επηρεάσει τη στάση και τις πράξεις ενός ατόμου;
7 Όταν αυτά τα ζητήματα διασαφηνιστούν, ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού αποκτούν πραγματικό νόημα. Τώρα ένα άτομο μπορεί να βοηθηθεί να καταλάβει τι θα μπορούσε να σημαίνει για αυτόν η ανάσταση και να αρχίσει να εκτιμάει την αγάπη που εκδήλωσε ο Ιεχωβά κάνοντας αυτή τη θαυμαστή προμήθεια. Η θλίψη που νιώθουν εκείνοι που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα στο θάνατο μπορεί τώρα να αντικατασταθεί από τη χαρωπή προσδοκία τού να ενωθούν και πάλι μαζί τους στο νέο σύστημα του Θεού. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα αντιλαμβάνονταν ότι η ανάσταση του Ιησού Χριστού ήταν ακρογωνιαία πέτρα της Χριστιανικής πίστης. Με ζήλο έδιναν μαρτυρία στους άλλους για αυτήν και για την ελπίδα που εξασφάλιζε. Έτσι και εκείνοι που εκτιμούν την ανάσταση σήμερα είναι πολύ πρόθυμοι να μεταδώσουν και σε άλλους αυτή την πολύτιμη αλήθεια.—Πράξ. 5:30-32· 10:40-43· 13:32-39· 17:31.
Η Χρήση του ‘Κλειδιού του Άδη’
8. Τι σημαίνει για τους χρισμένους με το πνεύμα ακολούθους του Ιησού η από μέρους του χρήση των ‘κλειδιών του θανάτου και του Άδη’;
8 Όλοι εκείνοι που πρόκειται να γίνουν σύντροφοι του Χριστού στην ουράνια Βασιλεία του πρέπει τελικά να πεθάνουν. Αλλά γνωρίζουν καλά τη διαβεβαίωση που τους έδωσε αυτός όταν είπε στον απόστολο Ιωάννη: «Έγινα νεκρός, αλλά να! είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων, και έχω τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη». (Αποκ. 1:18) Τι εννοούσε; Έστρεφε την προσοχή στη δική του εμπειρία. Και αυτός είχε πεθάνει. Αλλά ο Θεός δεν τον άφησε στον Άδη. Την τρίτη ημέρα, ο ίδιος ο Ιεχωβά τον ανέστησε σε πνευματική ζωή και του χορήγησε αθανασία. Όχι μόνο αυτό, αλλά ο Θεός τού έδωσε «τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη» για να τα χρησιμοποιήσει προκειμένου να ελευθερώσει και άλλους από τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους και από τις συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας. Επειδή ο Ιησούς κατέχει αυτά τα κλειδιά, είναι σε θέση να εγείρει τους πιστούς ακολούθους του από τους νεκρούς. Όταν το κάνει αυτό, χορηγεί στα χρισμένα με το πνεύμα μέλη της εκκλησίας του το πολύτιμο δώρο αθάνατης ουράνιας ζωής, όπως ακριβώς έκανε και ο Πατέρας του για αυτόν.—Ρωμ. 6:5· Φιλιπ. 3:20, 21.
9. Πότε λαβαίνει χώρα η ανάσταση των πιστών χρισμένων Χριστιανών;
9 Πότε θα λάβαιναν αυτή την ανάσταση οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί; Αυτή έχει ήδη αρχίσει. Ο απόστολος Παύλος εξηγεί ότι αυτοί θα εγείρονταν ‘στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού,’ η οποία άρχισε το 1914 Κ.Χ. (1 Κορ. 15:23) Τώρα, όταν αυτοί τελειώνουν την επίγεια πορεία τους, δεν χρειάζεται να περιμένουν στο θάνατο για την επάνοδο του Κυρίου τους. Μόλις πεθάνουν εγείρονται ως πνεύματα, ‘μεταβάλλονται, σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού’. Τι ευτυχία απολαμβάνουν, επειδή «όσα έκαναν πηγαίνουν μαζί τους»!—1 Κορ. 15:51, 52· Αποκ. 14:13.
10. Ποια άλλη ανάσταση θα γίνει, και πότε θα αρχίσει;
10 Αλλά η ανάστασή τους δεν είναι η μόνη που λαβαίνει χώρα. Το γεγονός ότι αυτή αποκαλείται «πρώτη ανάσταση» υποδηλώνει ότι πρέπει να ακολουθήσει και κάποια άλλη. (Αποκ. 20:6) Εκείνοι που ωφελούνται από αυτή την τελευταία ανάσταση θα έχουν την ευτυχή προοπτική να ζήσουν αιώνια σε μια Παραδεισένια γη. Πότε θα λάβει χώρα αυτό; Το βιβλίο της Αποκάλυψης δείχνει ότι αυτό θα γίνει μετά την απομάκρυνση ‘της γης και του ουρανού’ του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων. Αυτό το τέλος του παλιού συστήματος είναι πολύ κοντά. Έπειτα από αυτό, στον προσδιορισμένο καιρό του Θεού, θα αρχίσει η επίγεια ανάσταση.—Αποκ. 20:11, 12.
11. Ποιοι θα περιληφτούν στους πιστούς που θα εγερθούν σε ζωή στη γη, και γιατί είναι αυτή μια συναρπαστική προοπτική;
11 Ποιοι θα περιληφτούν; Οι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά από αρχαιοτάτων χρόνων. Ανάμεσά τους θα είναι άνθρωποι οι οποίοι, λόγω της ισχυρής πίστης τους στην ανάσταση, «δεν δέχονταν απελευθέρωση με κάποιο λύτρο»—κάποιο συμβιβασμό της ακεραιότητάς τους προς τον Θεό προκειμένου να διαφύγουν το βίαιο θάνατο. (Εβρ. 11:35) Τι απόλαυση θα είναι να γνωριστούμε μαζί τους προσωπικά και να ακούσουμε από πρώτο χέρι τις λεπτομέρειες σχετικά με γεγονότα που αναφέρονται μόνο περιληπτικά στην Αγία Γραφή! Μεταξύ άλλων, θα είναι και ο Άβελ, ο πρώτος πιστός μάρτυρας του Ιεχωβά. Ο Ενώχ και ο Νώε, άφοβοι διαγγελείς του προειδοποιητικού αγγέλματος του Θεού πριν από τον Κατακλυσμό. Ο Αβραάμ, ο οποίος φιλοξένησε αγγέλους. Ο Μωυσής, μέσω του οποίου δόθηκε ο Νόμος στο Όρος Σινά. Θαρραλέοι προφήτες, όπως ο Ιερεμίας, ο οποίος είδε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Επίσης, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, ο οποίος άκουσε τον ίδιο τον Θεό να προσδιορίζει τον Ιησού ως Γιο Του. Θα είναι επίσης και όσιοι άνθρωποι οι οποίοι πέθαναν στη διάρκεια των τελευταίων ημερών του παρόντος συστήματος.—Εβρ. 11:4-38· Ματθ. 11:11.
12. (α) Πόσοι από τους νεκρούς που βρίσκονται στον Άδη θα εγερθούν; (β) Άρα, ποιοι θα περιληφτούν, και γιατί;
12 Με τον καιρό, και άλλοι επίσης θα εγερθούν. Ο βαθμός στον οποίο ο Ιησούς θα χρησιμοποιήσει το ‘κλειδί του Άδη’ για χάρη του ανθρωπίνου γένους φαίνεται σε ένα όραμα που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη, στο οποίο είδε τον Άδη ‘να ρίχνεται στη λίμνη της φωτιάς’. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι καταστρέφεται· παύει να υπάρχει επειδή έχει αδειάσει εντελώς. Έτσι, ο Ιησούς, όχι μόνο θα εγείρει τους πιστούς λάτρεις του Ιεχωβά, αλλά με έλεος θα επαναφέρει από τον Άδη, ή Σιεόλ, ακόμη και άδικα άτομα. Κανένα από αυτά τα άτομα δεν εγείρεται απλώς και μόνο για να κριθεί ότι είναι άξιο θανάτου και πάλι. Στο δίκαιο περιβάλλον υπό τη Βασιλεία του Θεού, αυτά τα άτομα θα βοηθηθούν να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τις οδούς του Ιεχωβά. Το όραμα έδειχνε ότι ανοίγεται «ο ρόλος της ζωής», και αυτοί θα έχουν την ευκαιρία να περιληφτεί το όνομά τους σε αυτόν. Θα ‘κριθούν ατομικά σύμφωνα με τα έργα τους’ τα οποία θα κάνουν μετά την ανάστασή τους. (Αποκ. 20:12-14· Πράξ. 24:15) Έτσι, βλέποντας το ζήτημα από τη σκοπιά της τελικής έκβασης, η ανάστασή τους μπορεί να αποδειχτεί ότι είναι «ανάσταση ζωής» και δεν θα είναι απαραιτήτως «ανάσταση [καταδικαστικής] κρίσης».—Ιωάν. 5:28, 29.
13. (α) Ποιοι δεν θα αναστηθούν; (β) Πώς πρέπει να επηρεάζει τη ζωή μας η γνώση της αλήθειας για την ανάσταση;
13 Ασφαλώς, δεν θα αναστηθούν όλοι όσοι έχουν ζήσει ποτέ. Μερικοί διέπραξαν αμαρτήματα για τα οποία δεν είναι δυνατή η συγχώρηση. Όσοι θανατωθούν στη «μεγάλη θλίψη», η οποία τώρα είναι πολύ κοντά, θα συμπεριληφτούν σε εκείνους οι οποίοι καταστρέφονται αιώνια. (Ματθ. 12:31, 32· 23:33· 24:21, 22· 25:41, 46· 2 Θεσ. 1:6-9) Έτσι, μολονότι εκδηλώνεται εξαιρετικά μεγάλο έλεος για να απελευθερωθούν όλοι όσοι είναι στον Άδη, η ανάσταση δεν παρέχει καμιά βάση για να είμαστε αδιάφοροι σχετικά με το πώς ζούμε τώρα. Αντίθετα, θα πρέπει να μας υποκινεί να δείχνουμε πόσο βαθιά εκτιμούμε αυτή την αληθινά παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού.
Ενισχυμένοι από την Ελπίδα της Ανάστασης
14. Πώς μπορεί η ανάσταση να γίνει πηγή μεγάλης δύναμης για κάποιο άτομο που πλησιάζει στο τέλος της τωρινής ζωής του;
14 Όσοι έχουν ενστερνιστεί την ελπίδα της ανάστασης μπορούν να αντλήσουν μεγάλη δύναμη από αυτήν. Όταν πλησιάσουν στο τέλος της ζωής τους, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να αναβάλλουν το θάνατο επ’ αόριστον, όποια ιατρική διαδικασία και αν ακολουθήσουν. (Εκκλ. 8:8) Αν έχουν παραμείνει δραστήριοι στο έργο του Κυρίου και έχουν υπηρετήσει με οσιότητα μαζί με την οργάνωσή του, μπορούν να αποβλέπουν στο μέλλον με πλήρη βεβαιότητα. Γνωρίζουν ότι μέσω της ανάστασης θα απολαύσουν και πάλι ζωή στον κατάλληλο καιρό του Θεού. Και τι ζωή θα είναι αυτή! Η «πραγματική ζωή», όπως την αποκάλεσε ο απόστολος Παύλος.—1 Τιμ. 6:19· 1 Κορ. 15:58· Εβρ. 6:10-12.
15. Αν απειλούμαστε από βίαιους διώκτες, τι μπορεί να μας βοηθήσει να διακρατήσουμε ακεραιότητα στον Ιεχωβά;
15 Εκείνο που μας καθιστά δυνατούς δεν είναι απλώς το να γνωρίζουμε ότι υπάρχει ανάσταση, αλλά το να γνωρίζουμε Εκείνον που είναι η Πηγή αυτής της προμήθειας. Αυτό μας ενισχύει να είμαστε όσιοι στον Θεό ακόμη και αν απειληθούμε με θάνατο στα χέρια βίαιων διωκτών. Ο Σατανάς ανέκαθεν χρησιμοποιεί το φόβο του πρόωρου θανάτου ως μέσο για να κρατάει υποδουλωμένους τους ανθρώπους. Αλλά ο Ιησούς δεν υπέκυψε σε αυτόν το φόβο· αποδείχτηκε πιστός στον Ιεχωβά μέχρι θανάτου. Με αυτά που επιτέλεσε ο θάνατός του, προμήθεψε το μέσο για να ελευθερωθούν και άλλοι από αυτόν το φόβο. (Εβρ. 2:14, 15) Ως αποτέλεσμα της πίστης τους σε αυτή την προμήθεια, οι αληθινοί ακόλουθοί του έχουν δημιουργήσει ένα καταπληκτικό υπόμνημα ως άτομα που διακρατούν ακεραιότητα. Όταν βρίσκονται υπό πίεση, αποδεικνύουν ότι ‘δεν αγαπούν την ψυχή τους’ περισσότερο από όσο αγαπούν τον Ιεχωβά. (Αποκ. 12:11) Ενεργώντας σοφά, δεν προσπαθούν να σώσουν την τωρινή ζωή τους με το να απαρνηθούν Χριστιανικές αρχές, με μόνο αποτέλεσμα να χάσουν την προοπτική για αιώνια ζωή. (Λουκ. 9:24, 25) Εσείς έχετε αυτό το είδος πίστης; Θα το έχετε, αν αγαπάτε πραγματικά τον Ιεχωβά και αν έχετε πάρει στα σοβαρά αυτό που σημαίνει για εσάς η ελπίδα της ανάστασης.
Συζήτηση Ανασκόπησης
● Γιατί χρειάζεται κάποιος να καταλάβει τι είναι η ψυχή και ποια είναι η κατάσταση των νεκρών, προτού μπορέσει να εκτιμήσει την ανάσταση;
● Ποιοι θα επιστρέψουν από τους νεκρούς; Πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει αυτή η γνώση;
● Πώς μας ενισχύει η ελπίδα της ανάστασης;