‘Μα Δεν Αγαπώ τον Ιεχωβά!’

Ο ΜΠΟΜΠ ήταν μικρό παιδί όταν η μητέρα του έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά. Για αρκετά χρόνια, τη συνόδευε στην Αίθουσα Βασιλείας, ακόμη και στο έργο κηρύγματος, αν και δεν βαφτίστηκε ποτέ. Όταν όμως έφτασε στα τελευταία χρόνια της εφηβείας του, σταμάτησε να συναναστρέφεται τους Μάρτυρες. Πέφτοντας από τη μια άσχημη κατάσταση στην άλλη, κατέστρεψε τη ζωή του. Μολονότι εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι πιστεύει πολλά από τα πράγματα που έμαθε από την Αγία Γραφή, αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να τον κάνει να θέλει να επιστρέψει στην οργάνωση του Ιεχωβά. Γιατί αισθάνεται έτσι ο Μπομπ;

Εξετάστε ένα άλλο παράδειγμα. Ο Ντέιβιντ ήταν ολοχρόνιος διάκονος αρκετά χρόνια. Κατά καιρούς, περνούσαν από το μυαλό του ερωτήσεις σχετικά με ορισμένες Γραφικές διδασκαλίες. Αλλά πάντα έλυνε τα προβλήματα με το να κάνει τη σκέψη ότι, όπως συμβαίνει και με τη συναρμολόγηση ενός παζλ, δεν τα παρατάει κανείς απλώς και μόνο επειδή στην αρχή φαίνεται να μην ταιριάζουν ένα-δυο κομμάτια. Του αρκούσε να περιμένει τη διευκρίνιση από τον Ιεχωβά. Αλλά κάποια στιγμή, ο Ντέιβιντ ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε πια να ικανοποιείται μ’ αυτόν τον τρόπο. Παραιτήθηκε από τα προνόμια υπηρεσίας του και σύντομα εγκατέλειψε την αλήθεια. Τι ήταν αυτό που προξένησε την αλλαγή στον τρόπο σκέψης του;

Είναι σίγουρα οδυνηρό να βλέπουμε τα αγαπημένα μας άτομα να εγκαταλείπουν τον αγώνα για ζωή. Αναμφίβολα θέλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα βοηθήσουμε. (2 Κορινθίους 12:15· Γαλάτας 5:7) Αλλά τι είναι στην πραγματικότητα αυτό που κάνει κάποιον να εγκαταλείψει την αλήθεια; Τι μπορεί να γίνει ώστε να βοηθηθεί ένα τέτοιο άτομο να επιστρέψει στον αγώνα; Και τι πρέπει να κάνει κάποιος αν αρχίσουν να αναπτύσσονται μέσα του τέτοιες τάσεις;

Η Καρδιά, η Συνείδηση και η Πίστη

Υπάρχει κάτι αξιοπρόσεχτο όσον αφορά αυτούς που εγκαταλείπουν την αλήθεια. Οι περισσότεροι δεν το κάνουν επειδή δεν πιστεύουν πια ότι αυτή είναι η αλήθεια. Αντίθετα μάλιστα, πολλοί από αυτούς λένε: «Το ξέρω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά . . . » ή «Αν υπάρχει αλήθεια, ξέρω ότι είναι αυτή». Βαθιά στην καρδιά τους, πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτά που έχουν μάθει από την Αγία Γραφή είναι η αλήθεια. Αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν σηκώσει τα χέρια και έχουν χάσει το ζήλο τους. Ο Ιάκωβος είπε: «Η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά».—Ιακώβου 2:26.

Η αληθινή πίστη περιλαμβάνει περισσότερα πράγματα από το να έχει κανείς γνώση ή να πιστεύει ότι κάτι είναι αληθινό. Αντί να είναι απλώς μια διανοητική διαδικασία, η πίστη περιλαμβάνει τη συμβολική καρδιά, γιατί η Αγία Γραφή μάς λέει: «Με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην». (Ρωμαίους 10:10) Είναι λογικό λοιπόν το ότι η Αγία Γραφή προσδιορίζει ως πηγή του προβλήματος την καρδιά, όταν κάποιος αρχίζει να παρεκκλίνει. Όπως προειδοποίησε ο Παύλος: «Προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχη εις μηδένα από σας πονηρά καρδία απιστίας, [που στερείται πίστης, ΜΝΚ] ώστε να αποστατήση [με το να απομακρυνθεί, ΜΝΚ] από Θεού ζώντος».—Εβραίους 3:12.

Για να αποδειχτεί ότι η καρδιά παίζει σπουδαίο ρόλο, ας ακούσουμε τη Νταϊάν, που είχε εγκαταλείψει την αλήθεια. Όταν οι συγχριστιανοί της προσπάθησαν να τη βοηθήσουν, εκείνη απάντησε με ειλικρίνεια: «Δεν μπορώ να επιστρέψω στον Ιεχωβά. Δεν τον αγαπώ!» Ήξερε ότι το μόνο πράγμα που θα τη βοηθούσε να μείνει κοντά στον Ιεχωβά Θεό είναι η αγάπη για εκείνον ως Πρόσωπο και ως Αυτόν που αξίζει την αφοσίωσή της. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν το είδος της αγάπης που την υποκίνησε αρχικά να αφιερώσει τη ζωή της στον Ιεχωβά. Αλλά κατά κάποιον τρόπο δεν ένιωθε πια τέτοια αγάπη. Χωρίς αυτήν, ήξερε ότι το μόνο που θα έκανε, αν επέστρεφε, θα ήταν να προσποιείται. Αλλά πώς χάνει κάποιος μια αγάπη που ένιωθε άλλοτε τόσο βαθιά;

Ο Παύλος ανέφερε την ‘πονηρή καρδιά που στερείται πίστης’. Σε μερικές περιπτώσεις, τέτοια έλλειψη πίστης είναι το αποτέλεσμα του ότι κάποιος επέτρεψε στην καρδιά του να επιθυμεί αυτά που ο Ιεχωβά Θεός απαγορεύει ή να αντιτάσσεται σε κάτι που εκείνος προστάζει. Έτσι, η καρδιά διχάζεται και δεν είναι πια πλήρης προς τον Ιεχωβά. Κατόπιν, επειδή το άτομο καταλαβαίνει ότι ο Θεός δεν επιδοκιμάζει την πορεία ενεργείας του, ο εύκολος τρόπος για να αποφύγει την περαιτέρω αντιπαράθεση είναι να ‘απομακρυνθεί από το ζωντανό Θεό’. (Παράβαλε Γένεσις 3:8-10.) Αντί να τον κάνει να μετανοήσει, η ‘πονηρή καρδιά’ τον κάνει να βγάλει από τη ζωή του τον Ιεχωβά και το σκοπό του. Έτσι, το άπιστο άτομο εγκαταλείπει την αλήθεια.

Σε άλλες περιπτώσεις, αντί να υποφέρει από τύψεις συνείδησης εξαιτίας μιας ορισμένης πορείας, κάποιο άτομο αφήνει την καρδιά του να τον εξαπατήσει, κάνοντάς τον να αναζητήσει διανοητική διέξοδο μέσω αμφιβολιών, επίκρισης ή ακόμη και της αποστασίας. Αν μπορέσει να πείσει τον εαυτό του ότι όλη η διάρθρωση της πίστης του είναι εσφαλμένη, δεν αισθάνεται πια υποχρεωμένος να ζει μέσα στα όριά της. Τέτοια άτομα αποβάλλουν την αγαθή συνείδηση και ‘ναυαγούν στην πίστη’.—1 Τιμόθεον 1:19.

Φυσικά, ένα άτομο μπορεί να εγκαταλείψει την αλήθεια για κάποιον άλλο λόγο. Αλλά όποιος κι αν είναι ο λόγος, περιλαμβάνει σχεδόν πάντα την καρδιά. Γι’ αυτό, είναι πραγματικά επίκαιρη η συμβουλή: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής».—Παροιμίαι 4:23.

Η Ανάρρωση Είναι Δυνατή

Απαιτείται θάρρος για να παραδεχτούμε ότι οι δικές μας εσφαλμένες τάσεις ήταν η αιτία για την οποία χάσαμε την πίστη μας. Αλλά αυτό αποτελεί το πρώτο βήμα στο δρόμο που θα μας οδηγήσει και πάλι σε μια σταθερή σχέση με τον Ιεχωβά. Η εμπειρία του Στιβ, ενός σκαπανέα στην Αγγλία, δείχνει αυτό το σημείο πολύ παραστατικά.

Αν και ο Στιβ δεν εγκατέλειψε ποτέ την αλήθεια, κάποτε άρχισε να αισθάνεται ότι ήταν κενός και ότι του έλειπε η πεποίθηση. Όταν κήρυττε στους άλλους, τα λόγια του ακούγονταν κούφια στα ίδια του τα αυτιά. Όταν ο Στιβ βρισκόταν ανάμεσα στους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές του, ένιωθε εκτός τόπου, σαν να μην ήταν ένας από αυτούς.

Ευτυχώς, ο Στιβ αναγνώρισε ότι το πρόβλημα ήταν δικό του. «Δεν έκανα το λάθος να απομονωθώ για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, σαν να υπήρχε στην αμαρτωλή σάρκα κάποια πηγή έμπνευσης, που θα έδινε τις σωστές απαντήσεις», αναπολεί ο Στιβ. (Παράβαλε Ρωμαίους 7:18.) Μάλλον, συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να ερευνήσει την καρδιά του και να ξεριζώσει τις απατηλές επιθυμίες που τον οδηγούσαν μακριά από την αλήθεια. Άρχισε από αυτά καθαυτά τα θεμέλια και κατέβαλε προσπάθειες για να επιβεβαιώσει ξανά την αγάπη του για τον Θεό και την πίστη στο Λόγο Του. Σήμερα, ο Στιβ υπηρετεί ευτυχισμένα ως ιεραπόστολος.

Πώς Μπορούν να Βοηθήσουν οι Άλλοι

Δεν τα βλέπουν τα πράγματα τόσο καθαρά όσο τα είδε ο Στιβ όλοι όσοι έχουν χάσει ή χάνουν την επαφή τους με την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, εκείνο που συχνά οδηγεί στην τελική πτώση είναι αυτή η απώλεια της καθαρής πνευματικής όρασης. Σ’ αυτό το σημείο μπορούν να δώσουν οι συγχριστιανοί ένα χέρι βοήθειας. (Ρωμαίους 15:1· Γαλάτας 6:1) Αλλά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό;

Είναι φανερό ότι δεν αρκεί να προσκαλέσουμε ή να ενθαρρύνουμε ένα τέτοιο άτομο να επιστρέψει. Υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να προσδιοριστούν και να απομακρυνθούν. Πρέπει να γίνουν προσπάθειες να ελκυστεί η καρδιά του εξασθενημένου ή αδρανούς ατόμου. Οι ειλικρινείς, αλλά ευγενικές, εγκάρδιες συζητήσεις μπορεί να το βοηθήσουν. Εδάφια όπως το 1 Τιμόθεον 1:19, το Εβραίους 3:12 και το Ιερεμίας 17:9, 10 μπορεί να βοηθήσουν το άτομο να ερευνήσει την καρδιά του σε βάθος και να διακρίνει τι είναι αυτό που το κάνει να ‘απομακρύνεται από το ζωντανό Θεό’.

Αφού προσδιοριστούν οι αιτίες, οι προσπάθειες πρέπει να προσανατολιστούν προς την αντιμετώπισή τους. Μια άρρωστη κατά γράμμα καρδιά χρειάζεται περίθαλψη και ίσως οδυνηρή χειρουργική επέμβαση για να επιζήσει ο ασθενής. Το ίδιο συμβαίνει και με μια ασθενική συμβολική καρδιά. Οι εσφαλμένες επιθυμίες, οι τάσεις προς την ανεξαρτησία ή άλλοι παράγοντες που κάνουν την καρδιά πεισματική πρέπει να απομακρυνθούν για να αρχίσει αυτή να ανταποκρίνεται και πάλι. Δραστήριοι Χριστιανοί μπορούν κάλλιστα να προσευχηθούν με το αδρανές άτομο, ακόμη και να μελετήσουν μαζί του την Αγία Γραφή, αν οι πρεσβύτεροι το θεωρήσουν φρόνιμο. Μόνο μ’ αυτούς τους τρόπους μπορεί να αναζωογονηθεί η καρδιά και να φτάσει το άτομο στο σημείο να αγαπήσει και πάλι τον Ιεχωβά.—Παροιμίαι 2:1-5.

Αυτό αποδείχτηκε αληθινό στην περίπτωση της Νταϊάν. Οι συζητήσεις με ώριμους Χριστιανούς τη βοήθησαν να αναγνωρίσει τι χρειαζόταν να κάνει, προκειμένου να αναζωπυρώσει την αγάπη της για τον Ιεχωβά. Αφού συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να φτάσει στο σημείο να γνωρίσει και πάλι τον Ιεχωβά στενά, η Νταϊάν δέχτηκε τη βοήθεια που της πρόσφεραν. Αφού μελέτησαν την Αγία Γραφή περίπου ένα χρόνο, αυτή και ο άντρας της έγιναν ξανά δραστήριοι υμνητές του Ιεχωβά.

Αφού η αγάπη περιλαμβάνει δράση, εκείνο που αποδεικνύεται συχνά αποτελεσματικότατο είναι να κάνει κάποιος αυτά που λέει ο Ιεχωβά και να δοκιμάζει τη στοργική του βοήθεια. Ναι, η δραστηριότητα βοηθάει το άτομο να επανακτήσει την αγάπη που κάποτε υποκινούσε την καρδιά του. (Ψαλμός 34:8) Αυτό μπορεί να αρχίσει με το να κάνει το άτομο ενεργά βήματα για να καταπολεμήσει τις εσφαλμένες επιθυμίες ή να επανορθώσει τις ακατάλληλες τάσεις της καρδιάς. Κάθε νίκη σ’ αυτόν τον πόλεμο φέρνει την καρδιά ένα βήμα πλησιέστερα στον Ιεχωβά. (Παροιμίαι 23:26· 1 Πέτρου 2:1-3) Καθώς η καρδιά πείθεται, το άτομο αναπτύσσει την επιθυμία να μοιραστεί με άλλους αυτά που βρίσκονται μέσα της. Γι’ αυτό, μόλις αποκτούν τα προσόντα, οι πρώην αδρανείς ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας πρέπει να βοηθιούνται να συμμετέχουν στο έργο κηρύγματος, επειδή «με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία [δημόσια διακήρυξη, ΜΝΚ] προς σωτηρίαν».—Ρωμαίους 10:10.

Για οποιονδήποτε αισθάνεται ότι δεν αγαπάει πια τον Ιεχωβά, ο δρόμος του γυρισμού σε μια θεοσεβή ζωή μπορεί να είναι μακρύς και δύσκολος. Κι όμως, η πνευματική ανάρρωση του Στιβ και της Νταϊάν αποτελεί απόδειξη ότι η καρδιά μπορεί να αλλάξει. Ναι, η αποκατάσταση είναι δυνατή μέσω της ενέργειας του πνεύματος του Ιεχωβά, της εφαρμογής του Λόγου του και της εκ νέου συνεργασίας με την οργάνωσή του. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε ειλικρινά να βοηθηθούν τέτοια άτομα, ώστε να βρουν και πάλι χαρά στη λατρεία και στην ιερή υπηρεσία του Ιεχωβά, όπως κι εκείνοι που αγαπούν τον Ιεχωβά ολόκαρδα.—Μάρκος 12:30· 1 Κορινθίους 13:8· 3 Ιωάννου 1-4.