«Πρέπει να Αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό Σου»

 1. Τι έκανε την αγάπη που υπήρχε ανάμεσα στον Θεό και στον Γιο του να μεγαλώνει;

Ο ΓΙΟΣ του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, διακήρυξε: «Αγαπώ τον Πατέρα». (Ιωάν. 14:31) Επίσης είπε: «Ο Πατέρας νιώθει στοργή για τον Γιο». (Ιωάν. 5:20) Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Άλλωστε, στην προανθρώπινη ύπαρξή του, ήταν ο «δεξιοτέχνης εργάτης» του Θεού επί αμέτρητους αιώνες. (Παρ. 8:30) Καθώς ο Ιεχωβά και ο Ιησούς εργάζονταν μαζί, ο Γιος μάθαινε πολλά για τις ιδιότητες του Πατέρα του και είχε αναρίθμητους λόγους για να τον αγαπάει. Αυτή η στενή συναναστροφή έκανε προφανώς την αγάπη που υπήρχε ανάμεσά τους να μεγαλώνει.

 2. (α) Τι περιλαμβάνει η αγάπη; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε;

² Η αγάπη περιλαμβάνει βαθιά στοργή για κάποιον. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έψαλε: «Νιώθω στοργή για εσένα, Ιεχωβά, η ισχύς μου». (Ψαλμ. 18:1) Έτσι πρέπει να αισθανόμαστε για τον Θεό, διότι και εκείνος νιώθει στοργή για εμάς. Αν τον υπακούμε, θα μας δείχνει την αγάπη του. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 7:12, 13) Αλλά μπορούμε να αγαπάμε πραγματικά τον Θεό εφόσον δεν τον βλέπουμε; Τι σημαίνει να αγαπάμε τον Ιεχωβά; Γιατί πρέπει να τον αγαπάμε; Και πώς μπορούμε να του δείχνουμε την αγάπη μας;

3, 4. Γιατί μπορούμε να αγαπάμε τον Ιεχωβά;

³ Εφόσον «ο Θεός είναι Πνεύμα», δεν τον βλέπουμε. (Ιωάν. 4:24) Ωστόσο, μπορούμε να τον αγαπάμε, και οι Γραφές μάς δίνουν την εντολή να εκδηλώνουμε αυτή την αγάπη. Ο Μωυσής, λόγου χάρη, είπε στους Ισραηλίτες: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη τη ζωτική σου δύναμη».​—Δευτ. 6:5.

⁴ Γιατί μπορούμε να έχουμε βαθιά αγάπη για τον Θεό; Επειδή μας δημιούργησε με μια έμφυτη πνευματική ανάγκη και μας προίκισε με την ικανότητα να εκδηλώνουμε αγάπη. Όταν αυτή η πνευματική ανάγκη ικανοποιείται με το σωστό τρόπο, η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μεγαλώνει και αυτό μας φέρνει πραγματική ευτυχία. «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης», είπε ο Ιησούς, «επειδή σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών». (Ματθ. 5:3) Πολλοί κάνουν λόγο για την έμφυτη επιθυμία των ανθρώπων να αποδίδουν λατρεία, όπως φαίνεται από την εξής δήλωση: «Πρέπει να αισθανόμαστε δέος, θαυμασμό και ευλάβεια βλέποντας την παγκοσμιότητα της αναζήτησης του ανθρώπου για ένα ανώτερο ον καθώς και της πίστης του σε αυτό».​—Ο Άνθρωπος Δεν Μπορεί να τα Βγάλει Πέρα Μόνος Του (Man Does Not Stand Alone), του Α. Κ. Μόρισον.

 5. Πώς γνωρίζουμε ότι δεν είναι μάταιη η αναζήτηση για τον Θεό;

⁵ Είναι άραγε μάταιη η αναζήτηση για τον Θεό; Όχι, διότι εκείνος θέλει να τον βρούμε. Ο απόστολος Παύλος το έδειξε αυτό καθαρά όταν έδωσε μαρτυρία σε μια ομάδα ανθρώπων στον Άρειο Πάγο. Από εκεί μπορούσε να δει κανείς τον Παρθενώνα​—έναν ναό αφιερωμένο στη θεά Αθηνά, την προστάτιδα της αρχαίας Αθήνας. Φανταστείτε ότι βρίσκεστε εκεί καθώς ο Παύλος μιλάει για τον Θεό «που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σε αυτόν» και στη συνέχεια εξηγεί ότι Αυτός «δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς». Κατόπιν προσθέτει ότι ο Θεός «έκανε από έναν άνθρωπο κάθε έθνος ανθρώπων για να κατοικούν σε ολόκληρη την επιφάνεια της γης, και όρισε τους προσδιορισμένους καιρούς και τα καθορισμένα όρια της κατοικίας των ανθρώπων, για να εκζητούν τον Θεό, μήπως και ψηλαφήσουν για αυτόν και τον βρουν, αν και αυτός δεν είναι μακριά από τον καθένα μας». (Πράξ. 17:24-27) Ναι, οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό. Πάνω από εφτάμισι εκατομμύρια Μάρτυρες του Ιεχωβά “τον έχουν βρει”​—και τον αγαπούν πραγματικά.

 6. Ποια είπε ο Ιησούς ότι είναι «η μεγαλύτερη και πρώτη εντολή»;

⁶ Η αγάπη για τον Ιεχωβά πρέπει να πηγάζει από την καρδιά μας. Ο Ιησούς το έδειξε καθαρά αυτό όταν τον ρώτησε κάποιος Φαρισαίος: «Δάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή στο Νόμο;» Εκείνος απάντησε: «“Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια”. Αυτή είναι η μεγαλύτερη και πρώτη εντολή».​—Ματθ. 22:34-38.

 7. Τι σημαίνει να αγαπάμε τον Θεό με (α) “όλη μας την καρδιά”; (β) “όλη μας την ψυχή”; (γ) “όλη μας τη διάνοια”;

⁷ Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε ότι πρέπει να αγαπάμε τον Θεό με “όλη μας την καρδιά”; Εννοούσε ότι πρέπει να τον αγαπάμε με ολόκληρη τη συμβολική μας καρδιά, η οποία επηρεάζει τις επιθυμίες και τα συναισθήματά μας. Πρέπει επίσης να τον αγαπάμε με “όλη μας την ψυχή”, δηλαδή με τη ζωή μας, με όλο μας το είναι. Επιπλέον, πρέπει να αγαπάμε τον Θεό με “όλη μας τη διάνοια”, ή αλλιώς με όλες μας τις διανοητικές ικανότητες. Με άλλα λόγια, πρέπει να αγαπάμε τον Ιεχωβά πλήρως, χωρίς καμία επιφύλαξη.

 8. Τι θα υποκινούμαστε να κάνουμε αν αγαπάμε τον Θεό πλήρως;

⁸ Αν αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, την ψυχή και τη διάνοια, θα μελετούμε επιμελώς το Λόγο του, θα προωθούμε ολόκαρδα τους σκοπούς του και θα διακηρύττουμε με ζήλο τα καλά νέα της Βασιλείας. (Ματθ. 24:14· Ρωμ. 12:1, 2) Η αληθινή αγάπη για τον Ιεχωβά θα μας φέρνει όλο και πιο κοντά του. (Ιακ. 4:8) Φυσικά, είναι αδύνατον να απαριθμήσουμε όλους τους λόγους για τους οποίους πρέπει να τον αγαπάμε. Ας εξετάσουμε όμως μερικούς.

 9. Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο αγαπάτε τον Ιεχωβά;

⁹ Ο Ιεχωβά είναι ο Δημιουργός μας και ο Προμηθευτής μας. «Από αυτόν έχουμε ζωή και κινούμαστε και υπάρχουμε», είπε ο Παύλος. (Πράξ. 17:28) Μας έχει δώσει το υπέροχο γήινο σπίτι μας. (Ψαλμ. 115:16) Προμηθεύει επίσης τροφή και άλλα αναγκαία πράγματα για να συντηρούμαστε στη ζωή. Γι’ αυτό και ο Παύλος μπορούσε να πει στους ειδωλολάτρες κατοίκους των Λύστρων ότι “ο ζωντανός Θεός . . . δεν άφησε τον εαυτό του χωρίς μαρτυρία κάνοντας το καλό, δίνοντάς σας βροχές από τον ουρανό και καρποφόρες εποχές, γεμίζοντας τις καρδιές σας στο πλήρες με τροφή και ευθυμία”. (Πράξ. 14:15-17) Δεν είναι αυτός σημαντικός λόγος για να αγαπάμε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό και στοργικό Προμηθευτή μας;​—Εκκλ. 12:1.

10. Πώς πρέπει να νιώθουμε για την προμήθεια του Θεού με την οποία θα καταργηθεί η αμαρτία και ο θάνατος;

¹⁰ Ο Θεός έχει καταστήσει εφικτή την κατάργηση της αμαρτίας και του θανάτου που κληρονομήσαμε από τον Αδάμ. (Ρωμ. 5:12) Πράγματι, «ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς». (Ρωμ. 5:8) Αναμφισβήτητα, η καρδιά μας ξεχειλίζει από αγάπη για τον Ιεχωβά επειδή κατέστησε εφικτή τη συγχώρηση των αμαρτιών μας, εφόσον εμείς μετανοούμε και ασκούμε πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού.​—Ιωάν. 3:16.

11, 12. Με ποιους τρόπους μάς έχει δώσει ο Ιεχωβά ελπίδα;

¹¹ Ο Ιεχωβά “δίνει ελπίδα που μας γεμίζει με χαρά και ειρήνη”. (Ρωμ. 15:13) Η θεόδοτη ελπίδα μας μάς βοηθάει να υπομένουμε τις δοκιμασίες της πίστης. Οι χρισμένοι που αποδεικνύονται “πιστοί μέχρι θανάτου θα λάβουν το στεφάνι της ουράνιας ζωής”. (Αποκ. 2:10) Οι τηρητές ακεραιότητας που έχουν επίγεια ελπίδα θα απολαύσουν αιώνιες ευλογίες στον υποσχεμένο παγγήινο Παράδεισο. (Λουκ. 23:43) Ποια αισθήματα γεννούν μέσα μας αυτές οι προοπτικές; Δεν μας γεμίζουν με χαρά και ειρήνη, καθώς και με αγάπη για Αυτόν που δίνει «κάθε καλό δώρο και κάθε τέλειο δώρημα»;​—Ιακ. 1:17.

¹² Ο Θεός μάς έχει δώσει την υπέροχη ελπίδα της ανάστασης. (Πράξ. 24:15) Ο θάνατος κάποιου προσφιλούς μας αναμφίβολα μας θλίβει βαθιά, αλλά χάρη στην προοπτική της ανάστασης “δεν λυπόμαστε όπως εκείνοι που δεν έχουν ελπίδα”. (1 Θεσ. 4:13) Υποκινούμενος από αγάπη, ο Ιεχωβά Θεός λαχταράει να αναστήσει τους νεκρούς, ιδίως εκείνους που ήταν πιστοί, όπως ο δίκαιος Ιώβ. (Ιώβ 14:15) Φανταστείτε τι χαρά θα επικρατεί καθώς οι αναστημένοι θα ξανασμίγουν με τους αγαπημένους τους που θα τους καλωσορίζουν πάλι εδώ στη γη. Η καρδιά μας πλημμυρίζει από αγάπη για τον ουράνιο Πατέρα μας, ο οποίος μας έχει δώσει τη θαυμάσια ελπίδα της ανάστασης!

13. Τι αποδεικνύει ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πραγματικά για εμάς;

¹³ Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται πραγματικά για εμάς. (Διαβάστε Ψαλμός 34:6, 18, 19· 1 Πέτρου 5:6, 7) Εφόσον γνωρίζουμε ότι ο στοργικός Θεός μας είναι πάντα έτοιμος να βοηθήσει όσους είναι πιστοί σε αυτόν, νιώθουμε ασφαλείς μέσα στο “ποίμνιο της βοσκής του”. (Ψαλμ. 79:13) Επιπλέον, η αγάπη του Θεού για εμάς θα γίνει φανερή και από τα όσα θα κάνει προς όφελός μας μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας. Αφού ο εκλεγμένος Βασιλιάς του, ο Ιησούς Χριστός, απαλλάξει τη γη από τη βία, την καταδυνάστευση και την πονηρία, η υπάκουη ανθρωπότητα θα ευλογηθεί με παντοτινή ειρήνη και ευημερία. (Ψαλμ. 72:7, 12-14, 16) Δεν συμφωνείτε ότι αυτές οι προοπτικές μάς δίνουν λόγους για να αγαπάμε τον στοργικό Θεό μας με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη δύναμη και τη διάνοια;​—Λουκ. 10:27.

14. Με ποιο ανεκτίμητο προνόμιο μας έχει τιμήσει ο Θεός;

¹⁴ Ο Ιεχωβά μάς έχει τιμήσει με το ανεκτίμητο προνόμιο να τον υπηρετούμε ως Μάρτυρές του. (Ησ. 43:10-12) Αγαπάμε τον Θεό διότι μας έχει δώσει την ευκαιρία να υποστηρίζουμε την κυριαρχία του και να προσφέρουμε αληθινή ελπίδα στους ανθρώπους σε αυτόν τον ταραχώδη κόσμο. Μπορούμε δε να μιλάμε με πίστη και πεποίθηση επειδή τα καλά νέα που διακηρύττουμε βασίζονται στο Λόγο του αληθινού Θεού, του οποίου οι ελπιδοφόρες υποσχέσεις δεν αποτυγχάνουν ποτέ. (Διαβάστε Ιησούς του Ναυή 21:45· 23:14) Ασφαλώς, ο κατάλογος με τις ευλογίες και τους λόγους που μας ωθούν να αγαπάμε τον Ιεχωβά δεν έχει τέλος. Αλλά πώς μπορούμε να αποδεικνύουμε την αγάπη μας για αυτόν;

15. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η μελέτη και η εφαρμογή του Λόγου του Θεού;

¹⁵ Να μελετάτε επιμελώς και να εφαρμόζετε το Λόγο του Θεού. Ενεργώντας έτσι, δείχνουμε ότι αγαπάμε τον Ιεχωβά και ότι θέλουμε πράγματι να είναι ο λόγος του “φως για το δρόμο μας”. (Ψαλμ. 119:105) Σε καιρούς στενοχώριας, μπορούμε να αντλούμε παρηγοριά από στοργικές διαβεβαιώσεις όπως οι εξής: «Καρδιά συντετριμμένη και καταθλιμμένη, Θεέ, δεν θα καταφρονήσεις». «Η στοργική σου καλοσύνη, Ιεχωβά, με στήριζε. Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου». (Ψαλμ. 51:17· 94:18, 19) Ο Ιεχωβά εκδηλώνει έλεος σε όσους υποφέρουν, και ο Ιησούς νιώθει παρόμοια ευσπλαχνία για τους ανθρώπους. (Ησ. 49:13· Ματθ. 15:32) Μελετώντας τη Γραφή, συνειδητοποιούμε τόσο έντονα το στοργικό ενδιαφέρον του Ιεχωβά για εμάς ώστε υποκινούμαστε να τον αγαπάμε ακόμη πιο βαθιά.

16. Πώς αυξάνει την αγάπη μας για τον Θεό η τακτική προσευχή;

¹⁶ Να προσεύχεστε στον Θεό τακτικά. Οι προσευχές μας μάς φέρνουν όλο και πιο κοντά σε “Αυτόν που ακούει προσευχή”. (Ψαλμ. 65:2) Όταν βλέπουμε ότι ο Θεός απαντάει στις προσευχές μας, η αγάπη μας για αυτόν αυξάνεται. Για παράδειγμα, ίσως έχουμε διακρίνει ότι δεν μας αφήνει να πειραστούμε πέρα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε. (1 Κορ. 10:13) Όταν νιώθουμε ανησυχία και στρεφόμαστε στον Ιεχωβά με ένθερμη δέηση, μπορούμε να αισθανθούμε την ασύγκριτη «ειρήνη του Θεού». (Φιλιπ. 4:6, 7) Μερικές φορές, ίσως κάνουμε μια σιωπηλή προσευχή​—όπως ο Νεεμίας—​και έπειτα συνειδητοποιούμε ότι ο Θεός μάς απάντησε. (Νεεμ. 2:1-6) Καθώς “εγκαρτερούμε στην προσευχή” και διαπιστώνουμε ότι ο Ιεχωβά εισακούει τα αιτήματά μας, η αγάπη μας για αυτόν μεγαλώνει, όπως και η πεποίθησή μας ότι θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε οποιεσδήποτε άλλες δοκιμασίες της πίστης.​—Ρωμ. 12:12.

17. Αν αγαπάμε τον Θεό, πώς θα βλέπουμε την παρακολούθηση των συναθροίσεων;

¹⁷ Κάντε συνήθειά σας να παρακολουθείτε τις Χριστιανικές συναθροίσεις και συνελεύσεις. (Εβρ. 10:24, 25) Οι Ισραηλίτες συγκεντρώνονταν για να ακούν και να μαθαίνουν σχετικά με τον Ιεχωβά ώστε να τον λατρεύουν ευλαβικά και να εκτελούν το Νόμο του. (Δευτ. 31:12) Αν αγαπάμε πραγματικά τον Θεό, η υπακοή στο θέλημά του δεν θα είναι βάρος. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 5:3) Έτσι λοιπόν, ας μην επιτρέψουμε σε τίποτα να μας κάνει να παίρνουμε τις συναθροίσεις μας στα ελαφρά. Δεν θέλουμε για κανέναν λόγο να χάσουμε την πρώτη μας αγάπη για τον Ιεχωβά.​—Αποκ. 2:4.

18. Τι μας υποκινεί η αγάπη του Θεού να κάνουμε όσον αφορά τα καλά νέα;

¹⁸ Να μεταδίδετε με ζήλο σε άλλους την «αλήθεια των καλών νέων». (Γαλ. 2:5) Η αγάπη μας για τον Θεό μάς υποκινεί να μιλάμε για τη Μεσσιανική Βασιλεία του αγαπητού Γιου του, ο οποίος θα ιππεύσει «για την υπόθεση της αλήθειας» στον Αρμαγεδδώνα. (Ψαλμ. 45:4· Αποκ. 16:14, 16) Πόσο χαιρόμαστε να συμμετέχουμε στη μαθήτευση βοηθώντας ανθρώπους να μάθουν για την αγάπη του Θεού και για το νέο κόσμο που μας υπόσχεται!​—Ματθ. 28:19, 20.

19. Γιατί πρέπει να εκτιμούμε τη διευθέτηση του Ιεχωβά για την ποίμανση του ποιμνίου του;

¹⁹ Να δείχνετε ότι εκτιμάτε τη διευθέτηση του Θεού για την ποίμανση του ποιμνίου του. (Πράξ. 20:28) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι είναι προμήθεια του Ιεχωβά, ο οποίος ενεργεί πάντα για το καλό μας. Οι πρεσβύτεροι είναι «σαν καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα, σαν ρεύματα νερού σε άνυδρη χώρα, σαν τη σκιά μεγάλου βράχου σε εξαντλημένη γη». (Ησ. 32:1, 2) Πόσο ωραία νιώθουμε όταν βρίσκουμε προστασία από τον ισχυρό άνεμο ή την παγερή καταιγίδα! Και όταν μας χτυπάει ο καυτός ήλιος, είμαστε ευγνώμονες για τη σκιά κάποιου βράχου. Αυτά τα σχήματα λόγου μάς βοηθούν να καταλάβουμε ότι οι πρεσβύτεροι παρέχουν την πνευματική βοήθεια και αναζωογόνηση που χρειαζόμαστε. Υπακούοντας σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ μας, δείχνουμε πόσο εκτιμούμε αυτά τα «δώρα σε μορφή ανθρώπων» και αποδεικνύουμε την αγάπη μας για τον Θεό και τον Χριστό, την Κεφαλή της εκκλησίας.​—Εφεσ. 4:8· 5:23· Εβρ. 13:17.

20. Αν αγαπάτε τον Θεό, πώς θα σας επηρεάσουν τα εδάφια Ιακώβου 1:22-25;

²⁰ Αν έχετε προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά βασισμένη στην αγάπη, θα είστε «εκτελεστές του λόγου και όχι μόνο ακροατές». (Διαβάστε Ιακώβου 1:22-25) Οι «εκτελεστές» έχουν πίστη που παράγει έργα, όπως το κήρυγμα των καλών νέων με ζήλο και η συμμετοχή στις συναθροίσεις. Εφόσον αγαπάτε πραγματικά τον Ιεχωβά, θα υπακούτε «στον τέλειο νόμο» του, ο οποίος περιλαμβάνει οτιδήποτε απαιτεί εκείνος από εσάς.​—Ψαλμ. 19:7-11.

21. Με τι μπορούν να παρομοιαστούν οι εγκάρδιες προσευχές σας;

²¹ Η αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό θα σας υποκινεί να στρέφεστε συχνά σε αυτόν μέσω εγκάρδιας προσευχής. Ο Δαβίδ, παραλληλίζοντας προφανώς τις προσευχές του με την καθημερινή καύση του θυμιάματος υπό τη διαθήκη του Νόμου, έψαλε: «Ας ετοιμαστεί η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου [Ιεχωβά], η ύψωση των χεριών μου ως βραδινή προσφορά σιτηρών». (Ψαλμ. 141:2· Έξοδ. 30:7, 8) Ας είναι και τα δικά σας ταπεινά αιτήματα, οι ένθερμες δεήσεις και τα εγκάρδια λόγια αίνου και ευχαριστίας προς τον Θεό σαν το ευωδιαστό θυμίαμα που συμβολίζει τις αποδεκτές προσευχές.​—Αποκ. 5:8.

22. Για ποια αγάπη θα μιλήσουμε στη συνέχεια;

²² Ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να αγαπάμε τον Θεό αλλά και τον πλησίον μας. (Ματθ. 22:37-39) Όπως θα δούμε αναλύοντας περαιτέρω αυτή την ιδιότητα, η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τις αρχές του θα μας βοηθάει να φερόμαστε καλά στους συνανθρώπους μας και να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας.