Άσκηση της Αγνής Θρησκείας για Επιβίωση

«Η θρησκεία που είναι αγνή και γνήσια ενώπιον του Θεού τού Πατέρα θα φανεί από πράγματα όπως . . . το να κρατάει κάποιος τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο».—ΙΑΚΩΒΟΥ 1:27, Φίλιπς (Phillips).

 1. Πώς ορίζεται η θρησκεία, και ποιος έχει λογικά το δικαίωμα να καθορίσει τη διαφορά μεταξύ της ψεύτικης και της αληθινής θρησκείας;

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ορίζεται ως «η έκφραση της πίστης του ανθρώπου και της ευλάβειας που δείχνει προς μια υπερανθρώπινη δύναμη, την οποία αναγνωρίζει ως δημιουργό και κυβερνήτη του σύμπαντος». Ποιος, επομένως, έχει λογικά το δικαίωμα να καθορίσει τη διαφορά μεταξύ της αληθινής θρησκείας και της ψεύτικης θρησκείας; Σίγουρα θα πρέπει να είναι Εκείνος στον οποίο εκδηλώνεται πίστη και ευλάβεια, ο Δημιουργός. Ο Ιεχωβά έχει περιγράψει ξεκάθαρα στο Λόγο του την άποψή του για την αληθινή και την ψεύτικη θρησκεία.

Η Λέξη «Θρησκεία» στην Αγία Γραφή

 2. Πώς εξηγούν τα λεξικά τη λέξη του ελληνικού Κειμένου που αποδίδεται «μορφή λατρείας», και σε τι είδη λατρείας μπορεί να εφαρμοστεί;

² Η λέξη του ελληνικού Κειμένου θρησκεία αποδίδεται και ως «μορφή λατρείας». Το Ένα Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (A Greek-English Lexicon of the New Testament) ορίζει αυτή τη λέξη ως «λατρεία του Θεού, ιδιαίτερα όπως αυτή εκφράζεται μέσω θρησκευτικής υπηρεσίας ή αφοσίωσης». Το Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Theological Dictionary of the New Testament) παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες, αναφέροντας: «Η ετυμολογία της λέξης είναι αμφιλεγόμενη· . . . οι σύγχρονοι λόγιοι προτιμούν να τη συνδέουν με τη ρίζα θεραπ- (‘υπηρετώ’). . . . Μπορεί επίσης να παρατηρηθεί διαφορά ως προς το νόημα. Η καλή έννοια είναι ‘θρησκευτικός ζήλος’ . . . , ‘λατρεία του Θεού’. . . . Αλλά υπάρχει επίσης και κακή έννοια, π.χ. ‘θρησκευτική υπερβολή’, ‘εσφαλμένη λατρεία’». Έτσι, η λέξη θρησκεία μπορεί να αποδοθεί «μορφή λατρείας», είτε καλή είτε κακή.

 3. Πώς χρησιμοποίησε ο απόστολος Παύλος τη λέξη που αποδίδεται «μορφή λατρείας», και ποιο ενδιαφέρον σχόλιο γίνεται σχετικά με τη μετάφραση του εδαφίου Κολοσσαείς 2:18;

³ Αυτή η λέξη εμφανίζεται μόνο τέσσερις φορές στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Ο απόστολος Παύλος τη χρησιμοποίησε δυο φορές για να προσδιορίσει την ψεύτικη θρησκεία. Στο εδάφιο Πράξεις 26:5, έχει καταγραφεί η δήλωσή του ότι, πριν γίνει Χριστιανός, «κατά την ακριβεστάτην αίρεσιν της θρησκείας ημών έζησα Φαρισαίος». Στην επιστολή του προς τους Κολοσσαείς, έδωσε την εξής προειδοποίηση: «Ας μη σας στερήση μηδείς του βραβείου με προσποίησιν ταπεινοφροσύνης και με θρησκείαν [μορφή λατρείας, ΜΝΚ] των αγγέλων». (Κολοσσαείς 2:18) Τέτοια λατρεία αγγέλων επικρατούσε προφανώς στη Φρυγία εκείνη την εποχή, αλλά ήταν μια μορφή ψεύτικης θρησκείας.a Είναι ενδιαφέρον ότι, ενώ μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής χρησιμοποιούν τη λέξη «θρησκεία» στο εδάφιο Κολοσσαείς 2:18, οι περισσότερες χρησιμοποιούν τη λέξη «λατρεία». Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει σε όλες τις περιπτώσεις τη λέξη θρησκεία ως «μορφή λατρείας», και σε κάθε περίπτωση αναφέρει με μια υποσημείωση ότι στις λατινικές μεταφράσεις χρησιμοποιείται η εναλλακτική απόδοση «θρησκεία».

«Καθαρά και Αμίαντος» από την Άποψη του Θεού

 4, 5. (α) Σύμφωνα με τον Ιάκωβο, τίνος η άποψη σχετικά με τη θρησκεία είναι η πιο σημαντική; (β) Τι θα μπορούσε να κάνει μάταιη τη θρησκεία κάποιου ατόμου, και τι σημαίνει ‘μάταιος’;

⁴ Οι δυο άλλες περιπτώσεις όπου εμφανίζεται η λέξη θρησκεία βρίσκονται στην επιστολή που έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος, ένα μέλος του κυβερνώντος σώματος της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα. Αυτός έγραψε: «Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινόνη την γλώσσαν αυτού αλλ’ απατά την καρδίαν αυτού, τούτου η θρησκεία είναι ματαία. Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών, και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου».—Ιακώβου 1:26, 27.

⁵ Ναι, το να διακρατούμε την άποψη του Ιεχωβά σχετικά με τη θρησκεία είναι ζωτικό αν θέλουμε να έχουμε την επιδοκιμασία του, καθώς και να επιζήσουμε και να περάσουμε στο νέο κόσμο που εκείνος έχει υποσχεθεί. (2 Πέτρου 3:13) Ο Ιάκωβος δείχνει ότι κάποιο άτομο μπορεί να νομίζει ότι είναι πραγματικά θρήσκο και όμως η μορφή της λατρείας του να είναι μάταιη. ‘Μάταιος’ σημαίνει επίσης «άσκοπος, κενός, άκαρπος, άχρηστος, ανίσχυρος, ελλιπής αλήθειας». Αυτό θα μπορούσε να αληθεύει στην περίπτωση που κάποιος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανός, δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα του και δεν τη χρησιμοποιεί για να αινεί τον Θεό και να εποικοδομεί τους συγχριστιανούς του. Αυτός θα ‘απατούσε την καρδιά του’ και δεν θα ασκούσε «θρησκεία που είναι αγνή και γνήσια ενώπιον του Θεού». (Φίλιπς) Εκείνο που μετράει είναι η άποψη του Ιεχωβά.

 6. (α) Ποιο είναι το θέμα της επιστολής του Ιακώβου; (β) Ποια απαίτηση της αγνής λατρείας τόνισε ο Ιάκωβος, και τι έχει δηλώσει το σύγχρονο Κυβερνών Σώμα σχετικά μ’ αυτό;

⁶ Ο Ιάκωβος δεν απαριθμεί όλα εκείνα που απαιτεί ο Ιεχωβά σε σχέση με την αγνή λατρεία. Σε αρμονία με το γενικό θέμα της επιστολής του, το οποίο είναι η πίστη που αποδεικνύεται με έργα και η ανάγκη να παραμένουμε αμόλυντοι από τη φιλία με τον κόσμο του Σατανά, αυτός τονίζει μόνο δύο απαιτήσεις. Η μία είναι ‘να επισκεπτόμαστε τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους’. Αυτό περιλαμβάνει αληθινή Χριστιανική αγάπη. Ο Ιεχωβά ανέκαθεν έδειχνε στοργικό ενδιαφέρον για τα ορφανά και τις χήρες. (Δευτερονόμιον 10:17, 18· Μαλαχίας 3:5) Μια από τις αρχικές ενέργειες που έκανε το κυβερνών σώμα της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα ήταν προς όφελος των Χριστιανών γυναικών που ήταν χήρες. (Πράξεις 6:1-6) Ο απόστολος Παύλος έδωσε λεπτομερείς οδηγίες για την παροχή στοργικής φροντίδας στις άπορες ηλικιωμένες χήρες που είχαν αποδειχτεί πιστές στο πέρασμα των ετών και οι οποίες δεν είχαν οικογένεια για να τις βοηθήσει. (1 Τιμόθεον 5:3-16) Το σύγχρονο Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει παρόμοια δώσει ακριβείς οδηγίες σχετικά με τη «Φροντίδα για τους Φτωχούς», λέγοντας: «Η αληθινή λατρεία περιλαμβάνει τη φροντίδα για τους πιστούς και οσίους οι οποίοι μπορεί να έχουν ανάγκη υλικής βοήθειας». (Βλέπε το βιβλίο Οργανωμένοι για να Φέρουμε σε Πέρας τη Διακονία Μας, σελίδες 122, 123.) Πρεσβυτέρια ή μεμονωμένοι Χριστιανοί που είναι αμελείς σ’ αυτόν τον τομέα παραλείπουν μια σημαντική πλευρά της μορφής λατρείας η οποία είναι καθαρή και αμίαντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας.

«Αμόλυντον από του Κόσμου»

 7, 8. (α) Ποια δεύτερη απαίτηση της αληθινής θρησκείας ανέφερε ο Ιάκωβος; (β) Ανταποκρίνονται ο κλήρος και οι ιερείς σ’ αυτή την απαίτηση; (γ) Τι μπορεί να λεχθεί για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

⁷ Η δεύτερη απαίτηση της αληθινής θρησκείας που αναφέρθηκε από τον Ιάκωβο ήταν ότι θα έπρεπε κάποιος «να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου». Ο Ιησούς δήλωσε: ‘Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου’· συνεπώς, οι αληθινοί ακόλουθοί του δεν θα αποτελούσαν ‘μέρος του κόσμου’. (Ιωάννης 15:19, ΜΝΚ· 18:36, ΜΝΚ) Μπορεί να λεχθεί αυτό για τον κλήρο και τους ιερείς οποιασδήποτε θρησκείας αυτού του κόσμου; Αυτοί υποστηρίζουν τα Ηνωμένα Έθνη. Πολλοί από τους ηγέτες τους δέχτηκαν την πρόσκληση του πάπα να συναντηθούν στην Ασίζη της Ιταλίας τον Οκτώβριο του 1986, προκειμένου να ενώσουν τις προσευχές τους για την επιτυχία του «Διεθνούς Έτους Ειρήνης» που προωθούσε ο Ο.Η.Ε. Οι προσπάθειές τους, όμως, ήταν μάταιες, κρίνοντας από τα εκατομμύρια των ανθρώπων οι οποίοι σκοτώθηκαν στους πολέμους εκείνου του έτους και των ετών που ακολούθησαν. Ο κλήρος συχνά έχει φιλικές σχέσεις με το πολιτικό κόμμα που κυβερνάει, ενώ με δόλιο τρόπο κάνει κρυφές συμφωνίες με την αντιπολίτευση, έτσι ώστε να θεωρείται «φίλος» από οποιονδήποτε βρίσκεται στην εξουσία.—Ιακώβου 4:4.

⁸ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν αποκτήσει καλή φήμη ως Χριστιανοί που παραμένουν ουδέτεροι απέναντι στις πολιτικές υποθέσεις και στις διαμάχες αυτού του κόσμου. Κρατούν αυτή τη στάση σε όλες τις ηπείρους και σε όλα τα έθνη, όπως επιβεβαιώνεται από αναφορές του τύπου και από σύγχρονα ιστορικά αρχεία σε όλα τα μέρη του κόσμου. Είναι πραγματικά ‘αμόλυντοι από τον κόσμο’. Η δική τους θρησκεία είναι «η θρησκεία που είναι αγνή και γνήσια ενώπιον του Θεού».—Ιακώβου 1:27, Φίλιπς.

Άλλα Γνωρίσματα της Αληθινής Θρησκείας

 9. Ποια είναι μια τρίτη απαίτηση της αληθινής θρησκείας, και γιατί;

⁹ Αν θρησκεία είναι η ‘ευλάβεια προς μια υπερανθρώπινη δύναμη που αναγνωρίζεται ως δημιουργός και κυβερνήτης του σύμπαντος’, τότε η αληθινή θρησκεία σίγουρα θα πρέπει να κατευθύνει τη λατρεία στον μόνο αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Δεν πρέπει να συσκοτίζει την κατανόηση των ανθρώπων σχετικά με τον Θεό διδάσκοντας ειδωλολατρικές διδασκαλίες όπως έναν τρισυπόστατο θεό στον οποίο ο Πατέρας μοιράζεται την παντοδυναμία του, τη δόξα και την αιωνιότητά του με δυο άλλα πρόσωπα σε μια μυστηριώδη Τριάδα. (Δευτερονόμιον 6:4· 1 Κορινθίους 8:6) Πρέπει επίσης να κάνει γνωστό το απαράμιλλο όνομα του Θεού, Ιεχωβά, και να το τιμά, πράγματι να φέρει το όνομα του Θεού ως οργανωμένος λαός. (Έξοδος 6:3· Πράξεις 15:14) Πάνω σ’ αυτό, εκείνοι που την ασκούν πρέπει να ακολουθούν το παράδειγμα του Χριστού Ιησού. (Ιωάννης 17:6) Ποιος λαός σήμερα ανταποκρίνεται σ’ αυτή την απαίτηση εκτός από τους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά;

10. Προκειμένου μια θρησκεία να κάνει δυνατή την επιβίωση στο νέο κόσμο του Θεού, τι πρέπει να κάνει, και γιατί;

¹⁰ Ο απόστολος Πέτρος δήλωσε: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο [Ιησούς Χριστός] είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν». (Πράξεις 4:8-12) Η αγνή θρησκεία που θα κάνει δυνατή την επιβίωση στο νέο κόσμο του Θεού πρέπει, επομένως, να εμπνέει πίστη στον Χριστό και στην αξία της λυτρωτικής θυσίας. (Ιωάννης 3:16, 36· 17:3· Εφεσίους 1:7) Επιπρόσθετα, πρέπει να βοηθάει τους αληθινούς λάτρεις να υποτάσσονται στον Χριστό ως Βασιλιά που ήδη κυβερνά και χρισμένο Αρχιερέα του Ιεχωβά.—Ψαλμός 2:6-8· Φιλιππησίους 2:9-11· Εβραίους 4:14, 15.

11. Σε τι πρέπει να βασίζεται η αληθινή θρησκεία, και ποια είναι η θέση των Μαρτύρων του Ιεχωβά σχετικά μ’ αυτό;

¹¹ Η αγνή θρησκεία πρέπει να βασίζεται στο αποκαλυμμένο θέλημα του ενός αληθινού Θεού και όχι σε ανθρωποποίητες παραδόσεις ή φιλοσοφίες. Αν δεν υπήρχε η Αγία Γραφή, δεν θα ξέραμε τίποτα για τον Ιεχωβά και τους θαυμάσιους σκοπούς του ούτε για τον Ιησού και τη λυτρωτική θυσία. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενσταλάζουν στους ανθρώπους ακλόνητη πεποίθηση στην Αγία Γραφή. Επίσης, αποδεικνύουν με την καθημερινή τους ζωή ότι συμφωνούν με τη δήλωση του αποστόλου Παύλου: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, . . . δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν».—2 Τιμόθεον 3:16, 17.

Η Αληθινή Θρησκεία—Τρόπος Ζωής

12. Εκτός από την πίστη, τι άλλο είναι αναγκαίο προκειμένου να είναι η λατρεία αληθινή, και από ποιες απόψεις είναι η αληθινή θρησκεία τρόπος ζωής;

¹² Ο Ιησούς διακήρυξε: ‘Ο Θεός είναι Πνεύμα, και εκείνοι που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια’. (Ιωάννης 4:24, ΜΝΚ) Άρα, η αληθινή θρησκεία ή μορφή λατρείας δεν είναι μια τυπικιστική, τελετουργική, εξωτερική επίδειξη θεοσέβειας. Η αγνή λατρεία είναι πνευματική, βασίζεται στην πίστη. (Εβραίους 11:6) Η πίστη αυτή, όμως, πρέπει να υποστηρίζεται από έργα. (Ιακώβου 2:17) Η αληθινή θρησκεία απορρίπτει τις δημοφιλείς τάσεις. Προσκολλιέται στους Γραφικούς κανόνες σ’ ό,τι αφορά την ηθική και την καθαρή ομιλία. (1 Κορινθίους 6:9, 10· Εφεσίους 5:3-5) Εκείνοι που την ασκούν καταβάλλουν ειλικρινείς προσπάθειες να παράγουν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού στην οικογενειακή τους ζωή, στην κοσμική τους εργασία, στο σχολείο, ακόμα και στην ψυχαγωγία τους. (Γαλάτας 5:22, 23) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να μην ξεχνούν ποτέ τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Είτε λοιπόν τρώγετε είτε πίνετε είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού». (1 Κορινθίους 10:31) Η θρησκεία τους δεν είναι απλός τυπικισμός· είναι τρόπος ζωής.

13. Τι περιλαμβάνει η αληθινή λατρεία, και γιατί μπορεί να λεχθεί ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αληθινά θρησκευόμενοι άνθρωποι;

¹³ Φυσικά, η αληθινή θρησκεία περιλαμβάνει πνευματικές δραστηριότητες. Σ’ αυτές συγκαταλέγεται η προσωπική και η οικογενειακή προσευχή, η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού και των βοηθημάτων μελέτης της Αγίας Γραφής, καθώς και η παρακολούθηση των πραγματικά Χριστιανικών εκκλησιαστικών συναθροίσεων. Αυτές οι τελευταίες αρχίζουν και τελειώνουν με ύμνους αίνου στον Ιεχωβά και με προσευχές. (Ματθαίος 26:30· Εφεσίους 5:19) Εξετάζονται εποικοδομητικά πνευματικά θέματα μέσω ομιλιών και συζητήσεων, οι οποίες γίνονται με ερωτήσεις και απαντήσεις της τυπωμένης ύλης που είναι διαθέσιμη σε όλους. Αυτές οι συναθροίσεις διεξάγονται συνήθως σε ευπρεπισμένες αλλά όχι βαριά διακοσμημένες Αίθουσες Βασιλείας, οι οποίες χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για θρησκευτικούς σκοπούς: τακτικές συναθροίσεις, γάμους, τελετές κηδειών. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σέβονται τις Αίθουσες Βασιλείας τους και τις μεγαλύτερες Αίθουσες Συνελεύσεων ως μέρη αφιερωμένα στη λατρεία του Ιεχωβά. Ανόμοια με πολλές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου, οι Αίθουσες Βασιλείας δεν είναι κοινωνικές λέσχες.

14. Τι σήμαινε λατρεία για τους εβραιόφωνους, και για ποια δραστηριότητα ξεχωρίζουν σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁴ Είδαμε προηγουμένως ότι οι λόγιοι συνδέουν τη λέξη «θρησκεία», η οποία αποδίδεται και ως «μορφή λατρείας», με το ρήμα «υπηρετώ». Είναι ενδιαφέρον ότι το εβραϊκό αντίστοιχο, αβοδάχ, μπορεί να μεταφραστεί «υπηρεσία» ή «λατρεία». (Παράβαλε τις υποσημειώσεις της ΜΝΚ στα εδάφια Έξοδος 3:12 και 10:26.) Για τους Εβραίους, λατρεία σήμαινε υπηρεσία. Το ίδιο σημαίνει και για τους αληθινούς λάτρεις σήμερα. Ένα πολύ σημαντικό και χαρακτηριστικό γνώρισμα της αληθινής θρησκείας είναι ότι όλοι όσοι την ασκούν συμμετέχουν στη θεοσεβή υπηρεσία του κηρύγματος ‘τούτου του ευαγγελίου [καλών νέων, ΜΝΚ] της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη’. (Ματθαίος 24:14· Πράξεις 1:8· 5:42) Ποια θρησκεία είναι παγκόσμια γνωστή για τη δημόσια μαρτυρία που δίνει σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας;

Μια Θετική, Ενοποιητική Δύναμη

15. Ποιο είναι ένα εξέχον χαρακτηριστικό της αληθινής θρησκείας;

¹⁵ Η ψεύτικη θρησκεία διαιρεί. Έχει προκαλέσει, και ακόμα προκαλεί, μίσος και αιματοχυσία. Απεναντίας, η αληθινή θρησκεία ενώνει. Ο Ιησούς δήλωσε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». (Ιωάννης 13:35) Η αγάπη που ενώνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ξεπερνάει τους εθνικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς και φυλετικούς φραγμούς που διαιρούν το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος. Οι Μάρτυρες ‘στέκονται εις έν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μια ψυχή δια την πίστιν του ευαγγελίου’.—Φιλιππησίους 1:27.

16. (α) Ποια ‘καλά νέα’ κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Ποιες προφητείες εκπληρώνονται στο λαό του Ιεχωβά, και ποιες ευλογίες έχουν προκύψει;

¹⁶ Το ‘ευαγγέλιο [καλά νέα, ΜΝΚ]’ που κηρύττουν είναι ότι σύντομα ο αναλλοίωτος σκοπός του Θεού θα εκπληρωθεί. Το θέλημά του θα εκτελείται, «ως εν ουρανώ, και επί της γης». (Ματθαίος 6:10) Το ένδοξο όνομα του Ιεχωβά θα αγιάζεται και η γη θα γίνει παράδεισος, όπου οι αληθινοί λάτρεις θα μπορούν να ζουν για πάντα. (Ψαλμός 37:29) Κυριολεκτικά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλες τις χώρες συνταυτίζονται με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, λέγοντας, σε εκπλήρωση της Βιβλικής προφητείας: «Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας». (Ζαχαρίας 8:23) Ο Ιεχωβά ευλογεί το λαό του. «Το ολιγοστόν» έχει πραγματικά γίνει «ισχυρόν έθνος», μια παγκόσμια εκκλησία εντελώς ενωμένη από κάθε άποψη—στη σκέψη, στο έργο, στη λατρεία. (Ησαΐας 60:22) Αυτό είναι κάτι που η ψεύτικη θρησκεία ποτέ δεν στάθηκε ικανή να πραγματοποιήσει.

Ο Θρίαμβος της Αγνής Θρησκείας

17. Τι επίκειται για τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, και πώς θα πραγματοποιηθεί αυτό;

¹⁷ Ο Λόγος του Θεού έχει προείπει την καταστροφή της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, που συμβολικά ονομάζεται «Βαβυλών η Μεγάλη». Η Αγία Γραφή επίσης αναπαριστάνει τους «βασιλείς», δηλαδή τους πολιτικούς κυβερνήτες, της γης χρησιμοποιώντας ως σύμβολο τα κέρατα ενός θηρίου. Μας λέει ότι ο Θεός θα βάλει στην καρδιά αυτών των κυβερνητών την πρόθεση να ανατρέψουν και να καταστρέψουν εντελώς αυτό το όμοιο με πόρνη οικοδόμημα του Σατανά του Διαβόλου.—Βλέπε Αποκάλυψις 17:1, 2, 5, 6, 12, 13, 15-18.b

18. Ποιο σημαντικό λόγο δίνει η Αγία Γραφή για την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, και πότε άρχισε η ψεύτικη θρησκεία τη φριχτή της πορεία;

¹⁸ Γιατί είναι άξια καταστροφής η Βαβυλώνα η Μεγάλη; Η Αγία Γραφή απαντά: «Εν αυτή ευρέθη αίμα προφητών και αγίων και πάντων των εσφαγμένων επί της γης». (Αποκάλυψις 18:24) Δείχνοντας ότι αυτή η ενοχή αίματος που βαρύνει την ψεύτικη θρησκεία ανάγεται ακόμα και πριν από την ίδρυση της Βαβυλώνας, ο Ιησούς καταδίκασε τους θρησκευτικούς ηγέτες του Ιουδαϊσμού, ο οποίος είχε προσκολληθεί στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, όταν είπε: «Όφεις, γεννήματα εχιδνών· πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης; . . . [Θα] έλθη εφ’ υμάς παν αίμα δίκαιον εκχυνόμενον επί της γης από του αίματος Άβελ του δικαίου». (Ματθαίος 23:33-35) Ναι, η ψεύτικη θρησκεία, η οποία εμφανίστηκε στη γη τον καιρό της ανταρσίας στην Εδέμ, πρέπει να λογοδοτήσει για τη φριχτή της ενοχή αίματος.

19, 20. (α) Τι θα κάνουν οι αληθινοί λάτρεις αφού εκτελεστεί η κρίση πάνω στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη; (β) Τι θα συμβεί κατόπιν, και ποια προοπτική θα ανοιχτεί σε όλους τους αληθινούς λάτρεις;

¹⁹ Μετά την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, οι αληθινοί λάτρεις στη γη θα ενώσουν τις φωνές τους με την ουράνια χορωδία που ψάλλει δυνατά: «Αλληλούια [Αινείτε τον Γιαχ!, ΜΝΚ]· . . . διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, . . . και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού . . . και ο καπνός αυτής αναβαίνει εις τους αιώνας των αιώνων».—Αποκάλυψις 19:1-3.

²⁰ Τότε τα άλλα συστατικά στοιχεία της ορατής οργάνωσης του Σατανά θα καταστραφούν. (Αποκάλυψις 19:17-21) Ύστερα απ’ αυτό, ο Σατανάς, ο ιδρυτής κάθε ψεύτικης θρησκείας, και οι δαίμονές του θα ριχτούν στην άβυσσο. Δεν θα είναι πια ελεύθεροι να διώκουν τους αληθινούς λάτρεις του Ιεχωβά. (Αποκάλυψις 20:1-3) Η αγνή θρησκεία θα έχει θριαμβεύσει επί της ψεύτικης. Οι πιστοί άντρες και οι γυναίκες που ακούνε τη θεϊκή προειδοποίηση να βγουν τώρα από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη θα έχουν την ευκαιρία να επιζήσουν και να μπουν στο νέο κόσμο του Θεού. Εκεί, θα μπορούν να ασκούν την αληθινή θρησκεία και να αποδίδουν λατρευτική υπηρεσία στον Ιεχωβά για πάντα.

[Υποσημειώσεις]

Δοκιμάστε τη Μνήμη σας

◻ Τίνος η άποψη σχετικά με τη θρησκεία είναι η πιο σημαντική, και γιατί;

◻ Ποιες δύο απαιτήσεις της αληθινής θρησκείας τόνισε ο Ιάκωβος;

◻ Ποιες είναι μερικές άλλες απαιτήσεις της αγνής λατρείας;

◻ Ποια ‘καλά νέα’ κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

◻ Πώς θα θριαμβεύσει η αληθινή θρησκεία επί της ψεύτικης θρησκείας;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Θρησκευτικοί ηγέτες συγκεντρωμένοι στην Ασίζη της Ιταλίας τον Οκτώβριο του 1986

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Η αληθινή θρησκεία περιλαμβάνει το να συναθροιζόμαστε για λατρεία