“Συνεχίστε να Περπατάτε σε Ενότητα με τον Χριστό”
«Όπως, λοιπόν, έχετε αποδεχτεί τον Χριστό Ιησού τον Κύριο, συνεχίστε να περπατάτε σε ενότητα με αυτόν».—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:6.
1, 2. (α) Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή τη ζωή του Ενώχ, μια ζωή πιστής υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά; (β) Πώς μας έχει βοηθήσει ο Ιεχωβά να περπατάμε μαζί του, όπως δείχνουν τα εδάφια Κολοσσαείς 2:6, 7;
ΕΧΕΤΕ παρακολουθήσει ποτέ ένα αγοράκι καθώς περπατάει με τον πατέρα του; Ο μικρός μιμείται την κάθε κίνηση του πατέρα του και το πρόσωπό του ακτινοβολεί θαυμασμό· ο πατέρας του τον βοηθάει να προχωρήσει, και το δικό του πρόσωπο λάμπει από αγάπη και επιδοκιμασία. Κατάλληλα, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί μια τέτοια εικόνα για να περιγράψει μια ζωή πιστής υπηρεσίας προς αυτόν. Παραδείγματος χάρη, ο Λόγος του Θεού λέει ότι ο πιστός άντρας Ενώχ «περπατούσε με τον αληθινό Θεό».—Γένεση 5:24· 6:9.
2 Ακριβώς όπως ένας στοχαστικός πατέρας βοηθάει το μικρό του γιο να περπατάει μαζί του, έτσι και ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει την καλύτερη δυνατή βοήθεια. Έστειλε τον μονογενή του Γιο στη γη. Σε κάθε βήμα της ζωής του εδώ στη γη, ο Ιησούς Χριστός αντανακλούσε τέλεια τον ουράνιο Πατέρα του. (Ιωάννης 14:9, 10· Εβραίους 1:3) Επομένως, για να περπατάμε με τον Θεό, χρειάζεται να περπατάμε με τον Ιησού. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όπως, λοιπόν, έχετε αποδεχτεί τον Χριστό Ιησού τον Κύριο, συνεχίστε να περπατάτε σε ενότητα με αυτόν, καθώς είστε ριζωμένοι και εποικοδομείστε σε αυτόν και σταθεροποιείστε στην πίστη, ακριβώς όπως διδαχτήκατε, ξεχειλίζοντας από πίστη με ευχαριστία».—Κολοσσαείς 2:6, 7.
3. Σύμφωνα με τα εδάφια Κολοσσαείς 2:6, 7, γιατί μπορούμε να πούμε ότι το να περπατάει κάποιος σε ενότητα με τον Χριστό περιλαμβάνει περισσότερα από το να βαφτιστεί απλώς;
3 Επειδή θέλουν να περπατούν σε ενότητα με τον Χριστό, προσπαθώντας να ακολουθούν τα τέλεια βήματά του, οι ειλικρινείς μελετητές της Αγίας Γραφής βαφτίζονται. (Λουκάς 3:21· Εβραίους 10:7-9) Παγκόσμια, το 1997 και μόνο, πάνω από 375.000 άτομα έκαναν αυτό το ζωτικό βήμα—κατά μέσο όρο πάνω από 1.000 άτομα την ημέρα. Αυτή η αύξηση είναι συναρπαστική! Ωστόσο, τα λόγια του Παύλου που είναι καταγραμμένα στα εδάφια Κολοσσαείς 2:6, 7 δείχνουν ότι το να περπατάει κάποιος σε ενότητα με τον Χριστό περιλαμβάνει περισσότερα από το να βαφτιστεί απλώς. Το ρήμα περιπατείτε του Κειμένου περιγράφει μια πράξη που πρέπει να είναι συνεχής, διαρκής. Επιπλέον, ο Παύλος προσθέτει ότι το να περπατάει κάποιος με τον Χριστό περιλαμβάνει τέσσερα πράγματα: να είναι ριζωμένος στον Χριστό, να εποικοδομείται σε αυτόν, να σταθεροποιείται στην πίστη και να ξεχειλίζει από ευχαριστία. Ας εξετάσουμε την κάθε φράση και ας δούμε πώς μας βοηθάει να συνεχίσουμε να περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό.
Είστε “Ριζωμένοι στον Χριστό”;
4. Τι σημαίνει το να είμαστε “ριζωμένοι στον Χριστό”;
4 Πρώτα πρώτα, γράφει ο Παύλος, χρειάζεται να είμαστε “ριζωμένοι στον Χριστό”. (Παράβαλε Ματθαίος 13:20, 21.) Πώς μπορεί ένα άτομο να εργαστεί με στόχο να είναι ριζωμένο στον Χριστό; Οι ρίζες ενός φυτού δεν είναι ορατές, αλλά είναι ζωτικές για το φυτό—του δίνουν σταθερότητα και του παρέχουν τροφή. Παρόμοια, το παράδειγμα και η διδασκαλία του Χριστού αρχικά μας επηρεάζουν αόρατα, καθώς εντυπώνονται στο νου και στην καρδιά μας. Εκεί μας τρέφουν και μας ενισχύουν. Όταν τους επιτρέπουμε να διέπουν τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας και τις αποφάσεις μας, υποκινούμαστε να αφιερώσουμε τη ζωή μας στον Ιεχωβά.—1 Πέτρου 2:21.
5. Πώς μπορούμε “να αναπτύξουμε λαχτάρα” για την πνευματική τροφή;
5 Ο Ιησούς αγαπούσε τη γνώση που προερχόταν από τον Θεό. Μάλιστα την παρομοίασε με τροφή. (Ματθαίος 4:4) Στην Επί του Όρους Ομιλία του, παρέθεσε 21 φορές από οχτώ διαφορετικά βιβλία των Εβραϊκών Γραφών. Για να ακολουθούμε το παράδειγμά του, πρέπει να κάνουμε αυτό που προτρέπει ο απόστολος Πέτρος—“να αναπτύξουμε λαχτάρα” για την πνευματική τροφή «σαν νεογέννητα βρέφη». (1 Πέτρου 2:2) Όταν ένα νεογέννητο βρέφος λαχταράει τροφή, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την έντονη λαχτάρα του. Αν προς το παρόν δεν νιώθουμε έτσι για την πνευματική τροφή, τα λόγια του Πέτρου μάς ενθαρρύνουν να “αναπτύξουμε” αυτή τη λαχτάρα. Με ποιον τρόπο; Η αρχή που βρίσκεται στο εδάφιο Ψαλμός 34:8 μπορεί να βοηθήσει: «Γευτείτε και δείτε ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός». Αν “γευόμαστε” τακτικά τα όσα υπάρχουν στο Λόγο του Ιεχωβά, την Αγία Γραφή, ίσως διαβάζοντας ένα τμήμα του καθημερινά, θα δούμε ότι είναι πνευματικά θρεπτικός και αγαθός. Με τον καιρό, η λαχτάρα μας για αυτόν θα αυξηθεί.
6. Γιατί είναι σημαντικό να στοχαζόμαστε τα όσα διαβάζουμε;
6 Ωστόσο, είναι σημαντικό να χωνεύουμε καλά την τροφή αφού τη φάμε. Γι’ αυτό, χρειάζεται να στοχαζόμαστε τα όσα διαβάζουμε. (Ψαλμός 77:11, 12) Λόγου χάρη, καθώς διαβάζουμε το βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ, το κάθε κεφάλαιο αποκτάει μεγαλύτερη αξία αν σταματήσουμε και ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Ποια πτυχή της προσωπικότητας του Χριστού βλέπω σε αυτή την αφήγηση και πώς μπορώ να τη μιμηθώ στη δική μου ζωή;” Στοχαζόμενοι με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να εφαρμόζουμε τα όσα μαθαίνουμε. Επιπλέον, όταν χρειάζεται να πάρουμε μια απόφαση, μπορούμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας τι θα έκανε ο Ιησούς. Αν πάρουμε την απόφασή μας σε αρμονία με αυτό, αποδεικνύουμε ότι είμαστε αληθινά ριζωμένοι στον Χριστό.
7. Ποια πρέπει να είναι η άποψή μας για τη στερεή πνευματική τροφή;
7 Ο Παύλος μάς παροτρύνει επίσης να λαβαίνουμε «στερεή τροφή», τις βαθύτερες αλήθειες του Λόγου του Θεού. (Εβραίους 5:14) Το να διαβάσουμε ολόκληρη την Αγία Γραφή θα μπορούσε να αποτελέσει τον πρώτο μας στόχο ως προς αυτό. Κατόπιν, υπάρχουν πιο εξειδικευμένα θέματα για μελέτη, όπως είναι η λυτρωτική θυσία του Χριστού, οι διάφορες διαθήκες τις οποίες έκανε ο Ιεχωβά με το λαό του ή κάποια από τα προφητικά αγγέλματα που βρίσκονται στην Αγία Γραφή. Υπάρχει αφθονία ύλης η οποία θα μας βοηθήσει να απορροφούμε και να χωνεύουμε αυτή τη στερεή πνευματική τροφή. Ποιος είναι ο σκοπός για τον οποίο αποκτούμε αυτή τη γνώση; Δεν είναι το να έχουμε λόγους να καυχιόμαστε, αλλά το να ενισχύουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και να πλησιάζουμε περισσότερο σε αυτόν. (1 Κορινθίους 8:1· Ιακώβου 4:8) Αν λαβαίνουμε με όρεξη αυτή τη γνώση, την εφαρμόζουμε στον εαυτό μας και τη χρησιμοποιούμε για να βοηθούμε άλλους, θα μιμούμαστε αληθινά τον Χριστό. Αυτό θα μας βοηθήσει να είμαστε κατάλληλα ριζωμένοι σε αυτόν.
“Εποικοδομείστε στον Χριστό”;
8. Τι σημαίνει το να “εποικοδομούμαστε στον Χριστό”;
8 Όσον αφορά την επόμενη πτυχή τού να περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό, ο Παύλος μεταπηδά γρήγορα από τη μια διανοητική εικόνα στην άλλη—από την εικόνα ενός φυτού σε αυτήν ενός κτιρίου. Όταν σκεφτόμαστε κάποιο κτίριο υπό κατασκευή, σκεφτόμαστε όχι μόνο τα θεμέλια αλλά και το οικοδόμημα που ανεγείρεται σε κοινή θέα μέσω πολλής και σκληρής εργασίας. Παρόμοια, πρέπει να κάνουμε πολλή και σκληρή εργασία για να οικοδομήσουμε ιδιότητες και συνήθειες οι οποίες να είναι χριστοειδείς. Αυτή η σκληρή εργασία δεν περνάει απαρατήρητη, ακριβώς όπως έγραψε ο Παύλος στον Τιμόθεο: «Να είναι η πρόοδός σου φανερή σε όλους». (1 Τιμόθεο 4:15· Ματθαίος 5:16) Ποια είναι μερικά Χριστιανικά έργα που μας εποικοδομούν;
9. (α) Για να μιμούμαστε τον Χριστό στη διακονία μας, ποιοι είναι μερικοί πρακτικοί στόχοι τους οποίους θα μπορούσαμε να βάλουμε; (β) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά θέλει να απολαμβάνουμε τη διακονία μας;
9 Ο Ιησούς μάς ανέθεσε να κηρύττουμε και να διδάσκουμε τα καλά νέα. (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Ο ίδιος έθεσε το τέλειο παράδειγμα, δίνοντας μαρτυρία με τόλμη και αποτελεσματικότητα. Ασφαλώς, εμείς ποτέ δεν θα τα καταφέρουμε τόσο καλά όσο εκείνος. Ωστόσο, ο απόστολος Πέτρος θέτει τον εξής στόχο για εμάς: «Αγιάστε τον Χριστό ως Κύριο στις καρδιές σας, πάντοτε έτοιμοι για υπεράσπιση μπροστά σε όποιον σας ζητάει λόγο για την ελπίδα την οποία έχετε μέσα σας, κάνοντάς το αυτό όμως με πραότητα και βαθύ σεβασμό». (1 Πέτρου 3:15) Αν δεν νιώθετε ότι είστε «πάντοτε έτοιμοι για υπεράσπιση», μην απελπίζεστε. Να βάζετε λογικούς στόχους οι οποίοι θα σας βοηθούν να πλησιάζετε σταδιακά σε αυτό το πρότυπο. Η προετοιμασία μπορεί να σας βοηθήσει να έχετε ποικιλία στην παρουσίασή σας ή να συμπεριλαμβάνετε ένα ή δύο εδάφια. Θα μπορούσατε να βάλετε στόχο να δίνετε περισσότερα Βιβλικά έντυπα, να κάνετε περισσότερες επανεπισκέψεις ή να αρχίσετε κάποια Γραφική μελέτη. Η έμφαση δεν πρέπει να δίνεται αυστηρά στην ποσότητα—όπως είναι ο αριθμός των ωρών, των εντύπων που δόθηκαν ή των μελετών—αλλά στην ποιότητα. Το να βάζουμε λογικούς στόχους και να κάνουμε προσπάθειες για να τους επιτύχουμε μπορεί να μας βοηθήσει να βρίσκουμε απόλαυση καθώς προσφέρουμε τον εαυτό μας στη διακονία. Αυτό θέλει ο Ιεχωβά—να τον υπηρετούμε «με χαρά».—Ψαλμός 100:2· παράβαλε 2 Κορινθίους 9:7.
10. Ποια είναι μερικά άλλα Χριστιανικά έργα που χρειάζεται να εκτελούμε, και πώς μας βοηθούν αυτά;
10 Υπάρχουν επίσης και έργα που εκτελούμε στην εκκλησία και τα οποία μας εποικοδομούν στον Χριστό. Το σπουδαιότερο από αυτά είναι το να δείχνουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον, διότι αυτό είναι το διακριτικό γνώρισμα των αληθινών Χριστιανών. (Ιωάννης 13:34, 35) Όσο κάνουμε ακόμη μελέτη, πολλοί από εμάς προσκολλούμαστε στο δάσκαλό μας, όπως είναι εντελώς φυσιολογικό. Εντούτοις, μήπως θα μπορούσαμε τώρα να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Παύλου να “πλατυνθούμε” με το να γνωριστούμε με άλλους στην εκκλησία; (2 Κορινθίους 6:13) Και οι πρεσβύτεροι επίσης χρειάζονται την αγάπη και την εκτίμησή μας. Συνεργαζόμενοι μαζί τους, επιζητώντας και αποδεχόμενοι τις Γραφικές συμβουλές τους, θα κάνουμε πολύ πιο εύκολο το σκληρό τους έργο. (Εβραίους 13:17) Συγχρόνως, αυτό θα συμβάλλει στο να εποικοδομούμαστε στον Χριστό.
11. Ποια ρεαλιστική άποψη θα πρέπει να έχουμε για το βάφτισμα;
11 Το βάφτισμα είναι μια συγκινητική περίσταση! Ωστόσο, δεν θα πρέπει να περιμένουμε ότι κάθε στιγμή της ζωής μας από τότε και στο εξής θα είναι το ίδιο συναρπαστική. Το να εποικοδομούμαστε στον Χριστό περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό το να «περπατάμε εύτακτα στην ίδια καθιερωμένη πορεία». (Φιλιππησίους 3:16) Αυτό δεν σημαίνει έναν πληκτικό, ανιαρό τρόπο ζωής. Απλώς σημαίνει να προχωρούμε σε ευθεία γραμμή—με άλλα λόγια, να οικοδομούμε καλές πνευματικές συνήθειες και να τις τηρούμε από ημέρα σε ημέρα, από χρόνο σε χρόνο. Να θυμάστε, «εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί».—Ματθαίος 24:13.
«Σταθεροποιείστε στην Πίστη»;
12. Τι σημαίνει το να “σταθεροποιούμαστε στην πίστη”;
12 Στην τρίτη του φράση με την οποία περιγράφει το πώς περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό, ο Παύλος μάς παροτρύνει να “σταθεροποιούμαστε στην πίστη”. Κάποια μετάφραση το αποδίδει: «βεβαιωμένοι όσον αφορά την πίστη», διότι η λέξη του Κειμένου την οποία χρησιμοποίησε ο Παύλος μπορεί να σημαίνει την παροχή διαβεβαίωσης, εγγύησης, το να καθίσταται κάτι νομικά αμετάκλητο. Καθώς αυξάνουμε σε γνώση, μας δίνονται περαιτέρω λόγοι για να διακρίνουμε ότι η πίστη μας στον Ιεχωβά Θεό είναι καλά θεμελιωμένη και, στην πραγματικότητα, νομικά εδραιωμένη. Το αποτέλεσμα είναι αύξηση της σταθερότητάς μας. Γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τον κόσμο του Σατανά να μας κάνει να αμφιταλαντευόμαστε. Αυτό μας θυμίζει τη νουθεσία του Παύλου να «προχωρούμε εντατικά προς την ωριμότητα». (Εβραίους 6:1) Η ωριμότητα και η σταθερότητα πάνε χέρι χέρι.
13, 14. (α) Ποιες καταστάσεις που απειλούσαν τη σταθερότητά τους αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα στις Κολοσσές; (β) Τι μπορεί να ανησυχούσε τον απόστολο Παύλο;
13 Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα στις Κολοσσές αντιμετώπιζαν καταστάσεις που απειλούσαν τη σταθερότητά τους. Ο Παύλος προειδοποίησε: «Να προσέχετε: Ίσως υπάρξει κάποιος που θα σας αρπάξει ως λεία του μέσω της φιλοσοφίας και της κενής απάτης σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχειώδη πράγματα του κόσμου και όχι σύμφωνα με τον Χριστό». (Κολοσσαείς 2:8) Ο Παύλος δεν ήθελε να πέσουν οι Κολοσσαείς, οι οποίοι είχαν γίνει υπήκοοι «στη βασιλεία του Γιου της αγάπης του [Θεού]», θύματα αρπαγής, να οδηγηθούν μακριά από την ευλογητή πνευματική τους κατάσταση. (Κολοσσαείς 1:13) Με ποιο μέσο θα μπορούσαν να παροδηγηθούν; Ο Παύλος έστρεψε την προσοχή στη “φιλοσοφία”, μια λέξη που απαντάται μόνο μία φορά στην Αγία Γραφή. Μήπως μιλούσε για τους Έλληνες φιλοσόφους, όπως ήταν ο Πλάτων και ο Σωκράτης; Αν και αυτοί αποτελούσαν απειλή για τους αληθινούς Χριστιανούς, εκείνες τις ημέρες η λέξη “φιλοσοφία” είχε ευρεία χρήση. Συχνά αναφερόταν σε πολλές ομάδες και σχολές σκέψης—ακόμη και θρησκευτικές. Λόγου χάρη, Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα όπως ο Ιώσηπος και ο Φίλων αποκαλούσαν τη θρησκεία τους φιλοσοφία—ίσως για να την κάνουν πιο ελκυστική.
14 Μερικές φιλοσοφίες που μπορεί να ανησυχούσαν τον Παύλο είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα. Παρακάτω στο ίδιο κεφάλαιο της επιστολής του προς τους Κολοσσαείς, ασχολήθηκε με εκείνους που δίδασκαν: «Μην πιάσεις ούτε να γευτείς ούτε να αγγίξεις», κάνοντας έτσι έμμεση μνεία σε χαρακτηριστικά του Μωσαϊκού Νόμου τα οποία είχαν τερματιστεί με το θάνατο του Χριστού. (Ρωμαίους 10:4) Εκτός από τις ειδωλολατρικές φιλοσοφίες, ασκούνταν και άλλες επιρροές που απειλούσαν την πνευματικότητα της εκκλησίας. (Κολοσσαείς 2:20-22) Ο Παύλος προειδοποίησε εναντίον της φιλοσοφίας η οποία αποτελούσε μέρος “των στοιχειωδών πραγμάτων του κόσμου”. Τέτοιου είδους ψευδής διδασκαλία είχε ανθρώπινη προέλευση.
15. Πώς μπορούμε να μην αμφιταλαντευόμαστε εξαιτίας του αντιγραφικού τρόπου σκέψης που αντιμετωπίζουμε συχνά;
15 Η προώθηση ανθρώπινων ιδεών και τρόπων σκέψης που δεν βασίζονται στερεά στο Λόγο του Θεού μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη Χριστιανική σταθερότητα. Εμείς σήμερα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί απέναντι σε τέτοιες απειλές. Ο απόστολος Ιωάννης παρότρυνε: «Αγαπητοί, μην πιστεύετε κάθε εμπνευσμένη έκφραση, αλλά δοκιμάζετε τις εμπνευσμένες εκφράσεις για να δείτε αν προέρχονται από τον Θεό». (1 Ιωάννη 4:1) Επομένως, αν κάποιος συμμαθητής προσπαθεί να σας πείσει ότι το να ζείτε σύμφωνα με τους κανόνες της Αγίας Γραφής είναι ξεπερασμένο ή αν ένας γείτονας τείνει να σας επηρεάσει ώστε να υιοθετήσετε μια υλιστική άποψη ή αν κάποιος συνεργάτης σάς πιέζει έντεχνα να παραβιάσετε τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή σας ή ακόμη και αν κάποιος ομόπιστος διατυπώνει επικριτικά, αρνητικά σχόλια για άλλους στην εκκλησία με βάση τη δική του άποψη, μην απορροφάτε τα όσα λένε εκείνοι. Να εντοπίζετε και να απορρίπτετε αυτά που δεν εναρμονίζονται με το Λόγο του Θεού. Κάνοντάς το αυτό, θα διατηρούμε τη σταθερότητά μας καθώς περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό.
«Ξεχειλίζοντας από Πίστη με Ευχαριστία»
16. Ποια είναι η τέταρτη πτυχή τού να περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό, και ποιο ερώτημα θα μπορούσαμε να κάνουμε;
16 Η τέταρτη πτυχή τού να περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό την οποία αναφέρει ο Παύλος είναι το να “ξεχειλίζουμε από πίστη με ευχαριστία”. (Κολοσσαείς 2:7) Η λέξη «ξεχειλίζοντας» φέρνει στο νου ένα ποτάμι που ξεχειλίζει από τις όχθες του. Αυτό υποδηλώνει ότι, για εμάς ως Χριστιανούς, η ευχαριστία πρέπει να αποτελεί κάτι το διαρκές ή το σύνηθες. Ο καθένας μας είναι καλό να ρωτήσει: “Είμαι ευγνώμων;”
17. (α) Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι όλοι έχουμε πολλά για τα οποία να είμαστε ευγνώμονες, ακόμη και στη διάρκεια δύσκολων καιρών; (β) Ποια είναι μερικά δώρα από τον Ιεχωβά για τα οποία νιώθετε ιδιαίτερα ευγνώμονες;
17 Πράγματι, όλοι έχουμε άφθονους λόγους για να ξεχειλίζουμε από ευχαριστίες προς τον Ιεχωβά καθημερινά. Ακόμη και στους χειρότερους καιρούς, μπορεί να υπάρχουν μερικά απλά πράγματα τα οποία παρέχουν στιγμές ανακούφισης. Ένας φίλος δείχνει συμπόνια. Κάποιο αγαπητό μας πρόσωπο μας αγγίζει καθησυχαστικά. Μια καλή νυχτερινή ανάπαυση αποδεικνύεται τονωτική. Ένα νόστιμο γεύμα εξαφανίζει το βασανιστικό αίσθημα της πείνας. Το τραγούδι ενός πουλιού, το γέλιο ενός παιδιού, ο λαμπερός γαλανός ουρανός, το αναζωογονητικό αεράκι—όλα αυτά και ακόμη περισσότερα μπορεί να τα ζήσουμε μέσα σε μία και μόνο ημέρα. Είναι πολύ εύκολο να παίρνουμε ως δεδομένα τέτοια δώρα. Άραγε, δεν αξίζουν όλα τους ένα ευχαριστώ; Όλα προέρχονται από τον Ιεχωβά, την Πηγή “κάθε καλού δώρου και κάθε τέλειου δωρήματος”. (Ιακώβου 1:17) Μάλιστα εκείνος μας έχει δώσει δώρα που τα επισκιάζουν αυτά—την ίδια τη ζωή, για παράδειγμα. (Ψαλμός 36:9) Επιπλέον, μας έχει δώσει την ευκαιρία να ζήσουμε για πάντα. Για να μας παράσχει αυτό το δώρο, ο Ιεχωβά έκανε την υπέρτατη θυσία στέλνοντας τον μονογενή του Γιο, εκείνον για τον οποίο «έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια».—Παροιμίες 8:30· Ιωάννης 3:16.
18. Πώς μπορούμε να δείχνουμε στον Ιεχωβά ότι είμαστε ευγνώμονες;
18 Πόσο αληθινά είναι, λοιπόν, τα λόγια του ψαλμωδού: «Είναι καλό το να αποδίδουμε ευχαριστίες στον Ιεχωβά». (Ψαλμός 92:1) Με παρόμοιο σκεπτικό, ο Παύλος υπενθύμισε στους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη: «Σε σχέση με το καθετί να κάνετε ευχαριστήριες προσευχές». (1 Θεσσαλονικείς 5:18· Εφεσίους 5:20· Κολοσσαείς 3:15) Ο καθένας μας θα μπορούσε να αποφασίσει να είναι πιο ευγνώμων. Οι προσευχές μας δεν χρειάζεται να αποτελούνται αποκλειστικά και μόνο από εκκλήσεις προς τον Θεό σχετικά με τα όσα έχουμε ανάγκη. Αυτές έχουν τη θέση τους. Φανταστείτε, όμως, να έχετε ένα φίλο ο οποίος σας μιλάει μόνο όταν χρειάζεται κάτι από εσάς! Γιατί, λοιπόν, να μην προσευχόμαστε στον Ιεχωβά απλώς για να τον ευχαριστήσουμε και να τον αινέσουμε; Πόσο θα πρέπει να τον ευαρεστούν αυτές οι προσευχές όταν κοιτάζει από ψηλά αυτόν τον αγνώμονα κόσμο! Ένα δευτερεύον όφελος είναι ότι τέτοιες προσευχές μπορούν να μας βοηθούν να εστιάζουμε την προσοχή μας στις θετικές πλευρές της ζωής, υπενθυμίζοντάς μας πόσο ευλογημένοι είμαστε στην πραγματικότητα.
19. Πώς υποδηλώνει η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Παύλος στα εδάφια Κολοσσαείς 2:6, 7 ότι όλοι μπορούμε να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε καθώς περπατάμε με τον Χριστό;
19 Δεν είναι αξιοσημείωτο το πόση σοφή καθοδηγία μπορούμε να αντλήσουμε από μία και μόνο περικοπή του Λόγου του Θεού; Η συμβουλή που δίνει ο Παύλος να συνεχίσουμε να περπατάμε με τον Χριστό είναι κάτι που ο καθένας μας θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη. Ας είμαστε, λοιπόν, αποφασισμένοι να είμαστε “ριζωμένοι στον Χριστό”, “να εποικοδομούμαστε σε αυτόν”, “να σταθεροποιούμαστε στην πίστη” και να “ξεχειλίζουμε από ευχαριστία”. Αυτές οι συμβουλές είναι ιδιαίτερα ζωτικές για τους νεοβαφτισμένους. Αλλά εφαρμόζονται και σε όλους εμάς. Σκεφτείτε πώς εισχωρεί μια ρίζα ολοένα και πιο βαθιά καθώς και πώς υψώνεται ένα κτίριο υπό κατασκευή ολοένα και ψηλότερα. Έτσι είναι και το να περπατάμε με τον Χριστό· ποτέ δεν τελειώνει. Υπάρχει μεγάλο περιθώριο για ανάπτυξη. Ο Ιεχωβά θα μας βοηθάει και θα μας ευλογεί, διότι θέλει να συνεχίσουμε να περπατάμε μαζί του και μαζί με τον αγαπητό του Γιο για πάντα.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Τι περιλαμβάνει το να περπατάμε σε ενότητα με τον Χριστό;
◻ Τι σημαίνει το να είμαστε “ριζωμένοι στον Χριστό”;
◻ Πώς μπορούμε να “εποικοδομούμαστε στον Χριστό”;
◻ Γιατί είναι τόσο σημαντικό να “σταθεροποιούμαστε στην πίστη”;
◻ Ποιους λόγους έχουμε για να “ξεχειλίζουμε από ευχαριστία”;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Οι ρίζες ενός δέντρου μπορεί να μην είναι ορατές αλλά του παρέχουν τροφή και το στηρίζουν σταθερά