Υπηρετούμε ως Αγγελιοφόροι Θεϊκής Ειρήνης
‘Πόσο ωραία είναι πάνω στα βουνά τα πόδια . . . εκείνου που διαγγέλλει ειρήνη’.—ΗΣΑΪΑΣ 52:7, ΜΝΚ.
1, 2. (α) Όπως προειπώθηκε στο εδάφιο Ησαΐας 52:7, ΜΝΚ, ποια καλά νέα πρόκειται να διαγγελθούν; (β) Τι σήμαιναν τα προφητικά λόγια του Ησαΐα στην περίπτωση του αρχαίου Ισραήλ;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ καλά νέα που πρέπει να διακηρυχτούν! Είναι νέα ειρήνης—αληθινής ειρήνης. Είναι ένα άγγελμα σωτηρίας το οποίο σχετίζεται με τη Βασιλεία του Θεού. Πριν από πολύ καιρό ο προφήτης Ησαΐας έγραψε αναφορικά με αυτό, και τα λόγια του έχουν διαφυλαχτεί για εμάς στο εδάφιο Ησαΐας 52:7, ΜΝΚ, όπου διαβάζουμε: ‘Πόσο ωραία είναι πάνω στα βουνά τα πόδια εκείνου που φέρνει καλά νέα, εκείνου που διαγγέλλει ειρήνη, εκείνου που φέρνει καλά νέα για κάτι καλύτερο, εκείνου που διαγγέλλει σωτηρία, εκείνου που λέει στη Σιών: «Ο Θεός σου έχει γίνει βασιλιάς!»’
2 Ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον προφήτη του Ησαΐα να καταγράψει εκείνο το άγγελμα προς όφελος του αρχαίου Ισραήλ, καθώς και για δικό μας όφελος σήμερα. Τι σημαίνει αυτό το άγγελμα; Την εποχή που έγραψε ο Ησαΐας εκείνα τα λόγια, το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ μπορεί ήδη να είχε οδηγηθεί στην εξορία από τους Ασσυρίους. Αργότερα, οι κάτοικοι του νότιου βασιλείου του Ιούδα θα οδηγούνταν εξόριστοι στη Βαβυλώνα. Εκείνες ήταν ημέρες οδύνης και αναβρασμού στο έθνος, επειδή ο λαός δεν είχε δείξει υπακοή στον Ιεχωβά και επομένως δεν είχαν ειρήνη με τον Θεό. Όπως τους είπε ο Ιεχωβά, η αμαρτωλή τους διαγωγή δημιουργούσε διαίρεση ανάμεσα σε εκείνους και στον Θεό τους. (Ησαΐας 42:24· 59:2-4, ΜΝΚ) Μέσω του Ησαΐα, όμως, ο Ιεχωβά προείπε ότι στον κατάλληλο καιρό οι πύλες της Βαβυλώνας θα άνοιγαν διάπλατα. Ο λαός του Θεού θα ελευθερωνόταν για να επιστρέψει στην πατρίδα του και να ανοικοδομήσει εκεί το ναό του Ιεχωβά. Η Σιών θα αποκαθίστατο και η λατρεία του αληθινού Θεού θα ασκούνταν και πάλι στην Ιερουσαλήμ.—Ησαΐας 44:28· 52:1, 2.
3. Πώς αποτελούσε επίσης και προφητεία ειρήνης η υπόσχεση αποκατάστασης για τον Ισραήλ;
3 Αυτή η υπόσχεση απελευθέρωσης ήταν επίσης μια προφητεία ειρήνης. Η αποκατάσταση των Ισραηλιτών στη γη που τους είχε δώσει ο Ιεχωβά θα αποτελούσε απόδειξη του ελέους του Θεού και της δικής τους μετάνοιας. Θα καταδείκνυε ότι είχαν ειρήνη με τον Θεό.—Ησαΐας 14:1· 48:17, 18.
‘Ο Θεός σου Έχει Γίνει Βασιλιάς!’
4. (α) Με ποια έννοια θα μπορούσε να ειπωθεί το 537 Π.Κ.Χ. ότι ‘ο Ιεχωβά είχε γίνει βασιλιάς’; (β) Πώς κατηύθυνε ο Ιεχωβά τα ζητήματα προς όφελος του λαού του σε μετέπειτα χρόνια;
4 Όταν ο Ιεχωβά πραγματοποίησε αυτή την απελευθέρωση το 537 Π.Κ.Χ., μπορούσε κατάλληλα να γίνει η εξής αναγγελία προς τη Σιών: ‘Ο Θεός σου έχει γίνει βασιλιάς!’ Πράγματι, ο Ιεχωβά είναι ο ‘Βασιλιάς της αιωνιότητας’. (Αποκάλυψη 15:3) Εκείνη, όμως, η απελευθέρωση του λαού Του ήταν μια ακόμη εκδήλωση της κυριαρχίας Του. Με εντυπωσιακό τρόπο, κατέδειξε την ανωτερότητα της δύναμής του επί της ισχυρότερης ανθρώπινης αυτοκρατορίας που είχε εμφανιστεί μέχρι τότε. (Ιερεμίας 51:56, 57) Ως αποτέλεσμα της επενέργειας του πνεύματος του Ιεχωβά, διάφορες άλλες συνωμοσίες εναντίον του λαού Του ματαιώθηκαν. (Εσθήρ 9:24, 25) Επανειλημμένα ο Ιεχωβά παρενέβη με ποικίλους τρόπους για να κάνει τους βασιλιάδες της Μηδοπερσίας να συνεργαστούν με την εκτέλεση του δικού του υπέρτατου θελήματος. (Ζαχαρίας 4:6) Τα θαυμαστά γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνες τις ημέρες είναι καταγραμμένα για εμάς στα Γραφικά βιβλία του Έσδρα, του Νεεμία, της Εσθήρ, του Αγγαίου και του Ζαχαρία. Και πόσο ενισχύεται η πίστη μας όταν τα ανασκοπούμε!
5. Σε ποια σπουδαία γεγονότα στρέφουν την προσοχή τα εδάφια Ησαΐας 52:13–53:12;
5 Ωστόσο, τα όσα έλαβαν χώρα το 537 Π.Κ.Χ. και έπειτα ήταν μόνο η αρχή. Αμέσως μετά την προφητεία αποκατάστασης που αναφέρεται στο 52ο κεφάλαιο, ο Ησαΐας έγραψε σχετικά με τον ερχομό του Μεσσία. (Ησαΐας 52:13–53:12) Μέσω του Μεσσία, που αποδείχτηκε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός, ο Ιεχωβά θα παρείχε ένα άγγελμα απελευθέρωσης και ειρήνης το οποίο θα είχε ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα από όσα έλαβαν χώρα το 537 Π.Κ.Χ.
Ο Μεγαλύτερος Αγγελιοφόρος Ειρήνης του Ιεχωβά
6. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος αγγελιοφόρος ειρήνης του Ιεχωβά, και ποια αποστολή εφάρμοσε στον εαυτό του;
6 Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μεγαλύτερος αγγελιοφόρος ειρήνης του Ιεχωβά. Είναι ο Λόγος του Θεού, ο προσωπικός Εκπρόσωπος του ίδιου του Ιεχωβά. (Ιωάννης 1:14) Σε αρμονία με αυτό, λίγο καιρό μετά το βάφτισμά του στον Ιορδάνη Ποταμό, ο Ιησούς σηκώθηκε στη συναγωγή της Ναζαρέτ και διάβασε μεγαλόφωνα από το 61ο κεφάλαιο του Ησαΐα παρουσιάζοντας την αποστολή του. Αυτή η αποστολή καθιστούσε σαφές ότι εκείνο που είχε αποσταλεί ο Ιησούς να κηρύξει περιλάμβανε «απελευθέρωση» και «ανάκτηση», καθώς και την ευκαιρία να γίνει κάποιος ευπρόσδεκτος ενώπιον του Ιεχωβά. Ωστόσο, ο Ιησούς έκανε περισσότερα από το να διακηρύξει ένα άγγελμα ειρήνης. Ο Θεός τον είχε στείλει επίσης για να παράσχει τη βάση για διαρκή ειρήνη.—Λουκάς 4:16-21.
7. Ποιο είναι το αποτέλεσμα της ειρήνης με τον Θεό η οποία καθίσταται εφικτή μέσω του Ιησού Χριστού;
7 Τον καιρό της γέννησης του Ιησού, άγγελοι είχαν εμφανιστεί σε ποιμένες κοντά στη Βηθλεέμ, αινώντας τον Θεό και λέγοντας: «Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης». (Λουκάς 2:8, 13, 14) Ναι, θα υπήρχε ειρήνη για εκείνους στους οποίους ο Θεός έδειξε καλή θέληση επειδή άσκησαν πίστη στην προμήθεια που έκανε μέσω του Γιου του. Τι θα σήμαινε αυτό; Θα σήμαινε ότι, αν και οι άνθρωποι είναι γεννημένοι στην αμαρτία, μπορούσαν να αποκτήσουν καθαρή υπόσταση ενώπιον του Θεού, μια επιδοκιμασμένη σχέση μαζί του. (Ρωμαίους 5:1) Μπορούσαν να απολαύσουν την εσωτερική ηρεμία, την ειρήνη, η οποία δεν είναι εφικτή με κανέναν άλλον τρόπο. Στον προσδιορισμένο καιρό του Θεού, θα υπήρχε απελευθέρωση από όλες τις συνέπειες της αμαρτίας που έχουμε κληρονομήσει από τον Αδάμ, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι αρρώστιες και ο θάνατος. Οι άνθρωποι δεν θα ήταν πια ούτε τυφλοί ούτε κουφοί ούτε κουτσοί. Οι απογοητευτικές αδυναμίες και οι βασανιστικές διανοητικές διαταραχές θα απομακρύνονταν οριστικά. Θα ήταν δυνατόν να απολαμβάνει κάποιος ζωή με τελειότητα για πάντα.—Ησαΐας 33:24, ΜΝΚ· Ματθαίος 9:35· Ιωάννης 3:16.
8. Σε ποιους προσφέρεται η θεϊκή ειρήνη;
8 Σε ποιους προσφέρεται η θεϊκή ειρήνη; Προσφέρεται σε όλους όσους ασκούν πίστη στον Ιησού Χριστό. Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι ‘ο Θεός θεώρησε καλό μέσω του Χριστού να συμφιλιώσει με τον εαυτό του όλα τα άλλα πράγματα κάνοντας ειρήνη μέσω του αίματος που ο Ιησούς έχυσε πάνω στο ξύλο του βασανισμού’. Ο απόστολος πρόσθεσε ότι αυτή η συμφιλίωση θα περιλάμβανε «τα πράγματα που βρίσκονται στους ουρανούς»—δηλαδή, εκείνους που θα ήταν συγκληρονόμοι με τον Χριστό στον ουρανό. Θα περιλάμβανε επίσης «τα πράγματα που βρίσκονται πάνω στη γη»—δηλαδή, εκείνους που θα ευνοούνταν με την ευκαιρία να ζήσουν για πάντα σε αυτή τη γη όταν θα φερθεί σε πλήρη Παραδεισιακή κατάσταση. (Κολοσσαείς 1:19, 20) Επειδή θα επωφελούνταν από την αξία της θυσίας του Ιησού και θα υπάκουαν στον Θεό από καρδιάς, όλοι αυτοί θα μπορούσαν να απολαμβάνουν θερμή φιλία με τον Θεό.—Παράβαλε Ιακώβου 2:22, 23.
9. (α) Ποιες άλλες σχέσεις επηρεάζει η ειρήνη με τον Θεό; (β) Με προοπτική τη διαρκή ειρήνη παντού, ποια εξουσία παραχώρησε ο Ιεχωβά στον Γιο του;
9 Πόσο ζωτική είναι αυτή η ειρήνη με τον Θεό! Αν δεν υπάρχει ειρήνη με τον Θεό, δεν μπορεί να υπάρξει διαρκής ή ουσιαστική ειρήνη σε καμιά άλλη σχέση. Η ειρήνη με τον Ιεχωβά αποτελεί το θεμέλιο για την αληθινή ειρήνη πάνω στη γη. (Ησαΐας 57:19-21, ΜΝΚ) Κατάλληλα, ο Ιησούς Χριστός είναι ο Άρχοντας Ειρήνης. (Ησαΐας 9:6) Σε αυτόν, μέσω του οποίου οι άνθρωποι μπορούν να συμφιλιωθούν με τον Θεό, ο Ιεχωβά έχει επίσης εμπιστευτεί εξουσία διακυβέρνησης. (Δανιήλ 7:13, 14) Σχετικά δε με τα αποτελέσματα της αρχοντικής διακυβέρνησης που θα ασκεί ο Ιησούς πάνω στην ανθρωπότητα, ο Ιεχωβά υπόσχεται: ‘Στην ειρήνη δεν θα υπάρχει τέλος’.—Ησαΐας 9:7, ΜΝΚ· Ψαλμός 72:7.
10. Πώς έθεσε παράδειγμα ο Ιησούς διαγγέλλοντας το άγγελμα ειρήνης του Θεού;
10 Το άγγελμα ειρήνης του Θεού το έχει ανάγκη όλη η ανθρωπότητα. Ο Ιησούς έθεσε προσωπικά ένα παράδειγμα ζήλου καθώς κήρυττε αυτό το άγγελμα. Κήρυξε στην περιοχή του ναού στην Ιερουσαλήμ, στη βουνοπλαγιά, στο δρόμο, σε κάποια Σαμαρείτισσα σε ένα πηγάδι, καθώς και στα σπίτια των ανθρώπων. Οπουδήποτε υπήρχαν άνθρωποι, ο Ιησούς έβρισκε ευκαιρίες για να κηρύττει σχετικά με την ειρήνη και τη Βασιλεία του Θεού.—Ματθαίος 4:18, 19· 5:1, 2· 9:9· 26:55· Μάρκος 6:34· Λουκάς 19:1-10· Ιωάννης 4:5-26.
Εκπαιδευόμαστε να Περπατάμε στα Ίχνη του Χριστού
11. Για ποιο έργο εκπαίδευσε ο Ιησούς τους μαθητές του;
11 Ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του να κηρύττουν το άγγελμα ειρήνης του Θεού. Ακριβώς όπως ο Ιησούς ήταν «ο πιστός και αληθινός μάρτυρας» του Ιεχωβά, εκείνοι αναγνώριζαν ότι και οι ίδιοι είχαν την ευθύνη να δίνουν μαρτυρία. (Αποκάλυψη 3:14· Ησαΐας 43:10-12) Απέβλεπαν στον Χριστό ως Ηγέτη τους.
12. Πώς έδειξε ο Παύλος τη σπουδαιότητα του έργου κηρύγματος;
12 Ο απόστολος Παύλος έκανε μερικούς λογικούς συλλογισμούς γύρω από τη σπουδαιότητα του έργου κηρύγματος, λέγοντας: «Η Γραφή λέει: ‘Κανείς που εναποθέτει την πίστη του σε αυτόν δεν θα απογοητευτεί’». Δηλαδή, κανείς που ασκεί πίστη στον Ιησού Χριστό ως τον Πρώτιστο Παράγοντα του Ιεχωβά για σωτηρία δεν θα απογοητευτεί. Επίσης, το εθνικό παρελθόν δεν εμποδίζει κανέναν να έχει τα κατάλληλα προσόντα, διότι ο Παύλος πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ Ιουδαίου και Έλληνα, γιατί υπάρχει ο ίδιος Κύριος πάνω σε όλους, ο οποίος είναι πλούσιος προς όλους όσους τον επικαλούνται. Διότι ‘όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί’». (Ρωμαίους 10:11-13) Πώς, όμως, θα μάθαιναν οι άνθρωποι για αυτή την ευκαιρία;
13. Τι χρειαζόταν να γίνει προκειμένου να ακούσουν οι άνθρωποι τα καλά νέα, και πώς ανταποκρίθηκαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα σε αυτή την ανάγκη;
13 Ο Παύλος ασχολήθηκε με αυτή την ανάγκη κάνοντας μερικές ερωτήσεις τις οποίες είναι καλό να σκεφτεί ο κάθε υπηρέτης του Ιεχωβά. Ο απόστολος ρώτησε: «Πώς θα επικαλεστούν εκείνον στον οποίο δεν έχουν θέσει πίστη; Και πώς θα θέσουν πίστη σε εκείνον για τον οποίο δεν έχουν ακούσει; Και πώς θα ακούσουν αν δεν τους κηρύξει κάποιος; Και πώς θα κηρύξουν αν δεν έχουν αποσταλεί;» (Ρωμαίους 10:14, 15) Το υπόμνημα της πρώτης Χριστιανοσύνης μαρτυρεί με πειστικό τρόπο ότι άντρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, ανταποκρίθηκαν στο παράδειγμα που έθεσε ο Χριστός και οι απόστολοί του. Έγιναν ζηλωτές διαγγελείς των καλών νέων. Μιμούμενοι τον Ιησού, κήρυτταν στους ανθρώπους οπουδήποτε μπορούσαν να τους βρουν. Καθώς δεν ήθελαν να παραλείψουν κανέναν, ασχολούνταν με τη διακονία τους και στους δημόσιους χώρους και από σπίτι σε σπίτι.—Πράξεις 17:17· 20:20.
14. Πώς αποδείχτηκε αληθινό ότι «τα πόδια» εκείνων που διακήρυσσαν τα καλά νέα ήταν «ωραία»;
14 Ασφαλώς, δεν δέχονταν όλοι με καλοσύνη τους Χριστιανούς κήρυκες. Εντούτοις, η παράθεση που έκανε ο Παύλος από το εδάφιο Ησαΐας 52:7, ΜΝΚ, αποδείχτηκε αληθινή. Αφού πρώτα έκανε την ερώτηση: «Πώς θα κηρύξουν αν δεν έχουν αποσταλεί;» πρόσθεσε: «Ακριβώς όπως είναι γραμμένο: ‘Πόσο ωραία είναι τα πόδια εκείνων που διακηρύσσουν καλά νέα για καλά πράγματα!’» Οι περισσότεροι από εμάς δεν θεωρούμε τα πόδια μας ωραία ή όμορφα. Τότε, λοιπόν, τι σημαίνει αυτό; Τα πόδια είναι εκείνα που κανονικά μεταφέρουν κάποιον καθώς πηγαίνει να κηρύξει σε άλλους. Αυτά τα πόδια στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν το άτομο. Μπορούμε δε να είμαστε σίγουροι ότι, για πολλούς που άκουσαν τα καλά νέα από τους αποστόλους και από άλλους μαθητές του Ιησού Χριστού τον πρώτο αιώνα, εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν πράγματι όμορφο θέαμα. (Πράξεις 16:13-15) Επιπλέον, ήταν πολύτιμοι στα μάτια του Θεού.
15, 16. (α) Πώς έδειξαν οι πρώτοι Χριστιανοί ότι ήταν πράγματι αγγελιοφόροι ειρήνης; (β) Τι μπορεί να μας βοηθήσει να επιτελούμε τη διακονία μας με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο το έκαναν αυτό οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα;
15 Οι ακόλουθοι του Ιησού είχαν ένα άγγελμα ειρήνης και το μετέδιδαν με ειρηνικό τρόπο. Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του τις εξής οδηγίες: «Σε οποιοδήποτε σπίτι μπείτε, να λέτε πρώτα: ‘Είθε να έχει ειρήνη αυτό το σπίτι’. Και αν υπάρχει εκεί κάποιος φίλος της ειρήνης, η ειρήνη σας θα αναπαυτεί πάνω σε αυτόν. Αλλά, αν δεν υπάρχει, θα γυρίσει πίσω σε εσάς». (Λουκάς 10:5, 6) Η λέξη σαλόμ, δηλαδή «ειρήνη», είναι ένας παραδοσιακός Ιουδαϊκός χαιρετισμός. Ωστόσο, οι οδηγίες του Ιησού περιλάμβαναν πολύ περισσότερα από αυτό. Ως ‘πρεσβευτές που αναπλήρωναν τον Χριστό’, οι χρισμένοι μαθητές του παρότρυναν τους ανθρώπους: «Συμφιλιωθείτε με τον Θεό». (2 Κορινθίους 5:20) Σε αρμονία με τις οδηγίες του Ιησού, μιλούσαν στους ανθρώπους για τη Βασιλεία του Θεού και για το τι θα μπορούσε αυτή να σημαίνει για εκείνους ως άτομα. Όσοι έδιναν προσοχή λάβαιναν ευλογία· όσοι απέρριπταν το άγγελμα έχαναν κάτι σημαντικό.
16 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιτελούν τη διακονία τους με τον ίδιο τρόπο σήμερα. Τα καλά νέα που φέρνουν στους ανθρώπους δεν είναι δικά τους· ανήκουν σε Εκείνον που τους έστειλε. Η αποστολή τους είναι να τα μεταδώσουν. Αν οι άνθρωποι τα δεχτούν, αποκτούν την προοπτική υπέροχων ευλογιών. Αν τα απορρίψουν, απορρίπτουν την ειρήνη με τον Ιεχωβά Θεό και τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό.—Λουκάς 10:16.
Ειρηνικοί Μέσα σε έναν Πολυτάραχο Κόσμο
17. Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε υβριστές, πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε και γιατί;
17 Ανεξάρτητα από την αντίδραση των ανθρώπων, είναι σημαντικό να θυμούνται οι υπηρέτες του Ιεχωβά ότι είναι αγγελιοφόροι θεϊκής ειρήνης. Οι άνθρωποι του κόσμου μπορεί να μπλέκονται σε άγριες λογομαχίες και να δίνουν διέξοδο στο θυμό τους κάνοντας δηκτικά σχόλια ή εκτοξεύοντας βρισιές σε εκείνους που τους εκνευρίζουν. Ίσως μερικοί από εμάς να το έκαναν αυτό στο παρελθόν. Ωστόσο, αν έχουμε ντυθεί τη νέα προσωπικότητα και δεν είμαστε τώρα μέρος του κόσμου, δεν θα μιμούμαστε τους τρόπους τους. (Εφεσίους 4:23, 24, 31· Ιακώβου 1:19, 20) Άσχετα με το πώς αντιδρούν οι άλλοι, εμείς θα εφαρμόζουμε τη συμβουλή: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους».—Ρωμαίους 12:18.
18. Πώς θα πρέπει να αποκρινόμαστε αν κάποιος δημόσιος αξιωματούχος είναι σκληρός απέναντί μας, και γιατί;
18 Η διακονία μας μπορεί κατά καιρούς να μας φέρνει ενώπιον δημόσιων αξιωματούχων. Επικαλούμενοι την εξουσία τους, μπορεί να ‘μας ζητάνε’ να εξηγήσουμε γιατί κάνουμε ορισμένα πράγματα ή γιατί δεν αναμειγνυόμαστε σε κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ίσως να θέλουν να μάθουν γιατί κηρύττουμε αυτό το άγγελμα—ένα άγγελμα που ξεσκεπάζει την ψεύτικη θρησκεία και το οποίο μιλάει για το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων. Ο σεβασμός μας για το παράδειγμα που έθεσε ο Χριστός θα μας υποκινεί να δείχνουμε πραότητα και βαθύ σεβασμό. (1 Πέτρου 2:23· 3:15) Συχνά, αυτοί οι αξιωματούχοι δέχονται πιέσεις από τον κλήρο ή ίσως και από τους ανωτέρους τους. Μια ήπια απάντηση μπορεί να τους βοηθήσει να αντιληφθούν ότι το έργο μας δεν αποτελεί απειλή για τους ίδιους ή για την ειρήνη του κοινωνικού συνόλου. Μια τέτοια απόκριση αναπτύσσει ένα πνεύμα σεβασμού, συνεργασίας και ειρήνης σε εκείνους που τη δέχονται.—Τίτο 3:1, 2.
19. Σε ποιες δραστηριότητες δεν αναμειγνύονται ποτέ οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
19 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί σε όλη τη γη ως άνθρωποι που δεν παίρνουν μέρος στις διαμάχες του κόσμου. Δεν αναμειγνύονται στις συγκρούσεις του κόσμου οι οποίες δημιουργούνται γύρω από ζητήματα φυλής, θρησκείας ή πολιτικής. (Ιωάννης 17:14) Επειδή ο Λόγος του Θεού μάς κατευθύνει να ‘υποτασσόμαστε στις ανώτερες εξουσίες’, ούτε που θα σκεφτόμασταν να συμμετάσχουμε σε πράξεις αντίστασης κατά των αρχών προκειμένου να διαμαρτυρηθούμε για την κυβερνητική πολιτική. (Ρωμαίους 13:1) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ποτέ δεν έχουν πάρει μέρος σε οποιοδήποτε κίνημα αποσκοπεί στην ανατροπή κάποιας κυβέρνησης. Με βάση τους κανόνες τους οποίους θέτει ο Ιεχωβά για τους Χριστιανούς υπηρέτες του, είναι αδιανόητο για αυτούς να συμμετάσχουν σε αιματοχυσία ή σε βία οποιουδήποτε είδους! Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν μιλούν απλώς για ειρήνη· ζουν σε αρμονία με αυτό που κηρύττουν.
20. Σε σχέση με την ειρήνη, τι είδους υπόμνημα έχει δημιουργήσει η Βαβυλώνα η Μεγάλη;
20 Σε αντιδιαστολή με τους αληθινούς Χριστιανούς, εκείνοι που εκπροσωπούν τις θρησκευτικές οργανώσεις του Χριστιανικού κόσμου δεν έχουν αποδειχτεί αγγελιοφόροι ειρήνης. Οι θρησκείες της Βαβυλώνας της Μεγάλης—οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου αλλά και οι μη Χριστιανικές θρησκείες—έχουν δικαιολογήσει και υποστηρίξει τους πολέμους των εθνών και, στην πραγματικότητα, έχουν αναλάβει την ηγεσία σε αυτούς. Επίσης, έχουν υποκινήσει το διωγμό, ακόμη και το φόνο, πιστών υπηρετών του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, σχετικά με τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, το εδάφιο Αποκάλυψη 18:24 δηλώνει: «Σε αυτήν βρέθηκε το αίμα προφητών και αγίων και όλων εκείνων που σφάχτηκαν στη γη».
21. Πώς ανταποκρίνονται πολλά άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά όταν βλέπουν τη διαφορά ανάμεσα στη διαγωγή του λαού του Ιεχωβά και όσων ασκούν την ψεύτικη θρησκεία;
21 Σε αντίθεση με τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου και την υπόλοιπη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, η αληθινή θρησκεία αποτελεί μια θετική, ενοποιητική δύναμη. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους αληθινούς ακολούθους του: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35) Αυτή είναι αγάπη η οποία ξεπερνάει τα εθνικά, τα κοινωνικά, τα οικονομικά και τα φυλετικά σύνορα που τώρα διαιρούν το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος. Παρατηρώντας το αυτό, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη γη λένε στους χρισμένους υπηρέτες του Ιεχωβά: «Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας».—Ζαχαρίας 8:23.
22. Πώς βλέπουμε το έργο μαρτυρίας που χρειάζεται ακόμη να γίνει;
22 Ως λαός του Ιεχωβά, χαιρόμαστε πολύ με όσα έχουν επιτευχθεί, αλλά το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. Αφού σπείρει το σπόρο και καλλιεργήσει τον αγρό του, ο γεωργός δεν σταματάει τις προσπάθειες. Συνεχίζει να εργάζεται, ιδιαίτερα την περίοδο κατά την οποία ο θερισμός βρίσκεται στο ζενίθ του. Ο θερισμός απαιτεί παρατεταμένη, έντονη προσπάθεια. Και ακριβώς τώρα πραγματοποιείται ο μεγαλύτερος θερισμός λάτρεων του αληθινού Θεού από ό,τι οποτεδήποτε άλλοτε. Αυτός είναι καιρός χαράς. (Ησαΐας 9:3) Είναι αλήθεια ότι αντιμετωπίζουμε εναντίωση και αδιαφορία. Ως άτομα, ίσως να προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με κάποια σοβαρή αρρώστια, με δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις ή με οικονομικά προβλήματα. Η αγάπη, όμως, για τον Ιεχωβά μάς ωθεί να εγκαρτερούμε. Το άγγελμα που μας έχει εμπιστευτεί ο Θεός είναι κάτι το οποίο οι άνθρωποι χρειάζεται να ακούσουν. Είναι άγγελμα ειρήνης. Πράγματι, είναι το άγγελμα που κήρυττε ο ίδιος ο Ιησούς—τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού.
Ποια Είναι η Απάντησή Σας;
◻ Ποια εκπλήρωση είχε το εδάφιο Ησαΐας 52:7, ΜΝΚ, στον αρχαίο Ισραήλ;
◻ Πώς αποδείχτηκε ο Ιησούς ο μεγαλύτερος αγγελιοφόρος ειρήνης;
◻ Πώς συνέδεσε ο απόστολος Παύλος το εδάφιο Ησαΐας 52:7, ΜΝΚ, με το έργο στο οποίο συμμετέχουν οι Χριστιανοί;
◻ Τι περιλαμβάνεται στην ιδιότητά μας ως αγγελιοφόρων ειρήνης στις ημέρες μας;
[Εικόνες στη σελίδα 13]
Όπως ο Ιησούς, έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αγγελιοφόροι θεϊκής ειρήνης
[Εικόνες στη σελίδα 15]
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παραμένουν ειρηνικοί ανεξάρτητα από το πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στο άγγελμα της Βασιλείας