«Είμαι . . . Ταπεινός στην Καρδιά»

1-3. Πώς κάνει ο Ιησούς την είσοδό του στην Ιερουσαλήμ, και γιατί ίσως εκπλήσσονται μερικοί από το πλήθος των παρατηρητών;

Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ βουίζει από τις ενθουσιώδεις συζητήσεις. Καταφθάνει ένας σημαντικός άνθρωπος! Έξω από την πόλη, μαζεύεται κόσμος κατά μήκος του δρόμου. Αδημονούν να καλωσορίσουν αυτόν τον άνθρωπο, διότι κάποιοι λένε ότι είναι κληρονόμος του βασιλιά Δαβίδ και ο δικαιωματικός Άρχοντας του Ισραήλ. Αρκετοί φέρνουν φοινικόκλαδα για να τον υποδεχτούν, ενώ άλλοι στρώνουν ρούχα και κλαδιά δέντρων ώστε να εξομαλύνουν τον δρόμο του. (Ματθαίος 21:7, 8· Ιωάννης 12:12, 13) Πολλοί πιθανώς αναρωτιούνται με τι τρόπο θα κάνει την είσοδό του στην πόλη.

² Ορισμένοι ίσως περιμένουν μια επίδειξη μεγαλοπρέπειας. Ασφαλώς γνωρίζουν περιπτώσεις σπουδαίων ανθρώπων που έκαναν θεαματική εμφάνιση. Για παράδειγμα, όταν ο γιος του Δαβίδ ο Αβεσσαλώμ αυτοανακηρύχτηκε βασιλιάς, έβαλε 50 άντρες να τρέχουν μπροστά από το άρμα του. (2 Σαμουήλ 15:1, 10) Ο Ρωμαίος ηγεμόνας Ιούλιος Καίσαρας ήθελε ακόμα μεγαλύτερες τυμπανοκρουσίες. Κάποτε ηγήθηκε μιας θριαμβευτικής πομπής προς το Καπιτώλιο της Ρώμης, έχοντας στα αριστερά και στα δεξιά του 40 ελέφαντες με πυρσούς! Τώρα όμως ο λαός της Ιερουσαλήμ περιμένει έναν πολύ πιο σημαντικό άνθρωπο. Είτε τα πλήθη το αντιλαμβάνονται πλήρως είτε όχι, αυτός είναι ο Μεσσίας, ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Όταν όμως εμφανίζεται αυτός ο μελλοντικός Βασιλιάς, μερικοί ίσως εκπλήσσονται.

³ Δεν βλέπουν ούτε άρμα ούτε δρομείς ούτε άλογα​—και ασφαλώς ούτε ελέφαντες. Όχι, ο Ιησούς είναι ανεβασμένος σε ένα ταπεινό υποζύγιο, ένα γαϊδούρι.a Αυτός ο αναβάτης και το υποζύγιό του δεν έχουν περίτεχνο στολισμό. Αντί για ακριβή σέλα, υπάρχουν μερικά ρούχα που έχουν βάλει στη ράχη του ζώου οι στενοί ακόλουθοι του Ιησού. Γιατί επιλέγει ο Ιησούς να μπει στην Ιερουσαλήμ με τέτοιον ταπεινό τρόπο, τη στιγμή που πολύ υποδεέστεροι άνθρωποι έχουν επιζητήσει πολύ περισσότερη λαμπρότητα και επισημότητα;

 4. Τι προείπε η Γραφή σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ ο Μεσσιανικός Βασιλιάς;

⁴ Ο Ιησούς εκπληρώνει την εξής προφητεία: «Να χαίρεσαι πολύ . . . Να κραυγάζεις θριαμβευτικά, κόρη της Ιερουσαλήμ. Δες! Ο βασιλιάς σου έρχεται σε εσένα. Είναι δίκαιος, φέρνει σωτηρία, είναι ταπεινός και ανεβασμένος σε γαϊδούρι». (Ζαχαρίας 9:9) Αυτή η προφητεία έδειξε ότι ο Χρισμένος του Θεού, ο Μεσσίας, επρόκειτο να εμφανιστεί κάποια μέρα στον λαό της Ιερουσαλήμ ως ο θεϊκά διορισμένος Βασιλιάς. Επιπλέον, ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο θα το έκανε αυτό, περιλαμβανομένου και του υποζυγίου που θα διάλεγε, θα φανέρωνε μια ωραία ιδιότητα της καρδιάς του​—την ταπεινοφροσύνη.

 5. Γιατί είναι η ταπεινοφροσύνη του Ιησού άκρως συγκινητική για εμάς, και γιατί είναι ζωτικό να μάθουμε να μιμούμαστε τον Ιησού σε αυτόν τον τομέα;

⁵ Η ταπεινοφροσύνη του Ιησού είναι μια από τις πιο ελκυστικές του ιδιότητες, μια ιδιότητα που είναι άκρως συγκινητική για εμάς. Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, μόνο ο Ιησούς είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή». (Ιωάννης 14:6) Ασφαλώς, κανείς από τα πολλά δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν περπατήσει σε αυτή τη γη δεν ήταν ούτε κατά διάνοια τόσο σπουδαίος όσο ο Γιος του Θεού. Ωστόσο, ο Ιησούς δεν έδειξε ποτέ ούτε ίχνος από την υπερηφάνεια, την υπεροψία και την έπαρση που κυριεύουν αναρίθμητους ατελείς ανθρώπους. Προκειμένου να είμαστε ακόλουθοι του Χριστού, χρειάζεται να καταπολεμούμε την τάση να ενδίδουμε στην υπερηφάνεια. (Ιακώβου 4:6) Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά μισεί την υπεροψία. Συνεπώς, είναι ζωτικό να μάθουμε να μιμούμαστε την ταπεινοφροσύνη του Ιησού.

 6. Τι σημαίνει ταπεινοφροσύνη, και πώς γνώριζε ο Ιεχωβά ότι ο Μεσσίας θα ήταν ταπεινός;

⁶ Ταπεινοφροσύνη σημαίνει ταπεινότητα φρονήματος, απουσία υπεροψίας ή υπερηφάνειας. Είναι μια ιδιότητα που ξεκινάει από την καρδιά και εκδηλώνεται με τα λόγια και τη διαγωγή ενός ατόμου, καθώς και με τη συμπεριφορά του προς τους άλλους. Πώς γνώριζε ο Ιεχωβά ότι ο Μεσσίας θα ήταν ταπεινός; Ήξερε ότι ο Γιος του αντανακλούσε το δικό του τέλειο παράδειγμα ταπεινοφροσύνης. (Ιωάννης 10:15) Επίσης, είχε ήδη δει τον Γιο του να εκδηλώνει ταπεινοφροσύνη έμπρακτα. Γιατί το λέμε αυτό;

7-9. (α) Πώς έδειξε ο Μιχαήλ ταπεινοφροσύνη στην αντιπαράθεσή του με τον Σατανά; (β) Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να μιμούνται τον Μιχαήλ στην εκδήλωση ταπεινοφροσύνης;

⁷ Το βιβλίο του Ιούδα αποκαλύπτει ένα εντυπωσιακό παράδειγμα: «Όταν ο Μιχαήλ, ο αρχάγγελος, διαφώνησε με τον Διάβολο και ήρθε σε αντιπαράθεση για το σώμα του Μωυσή, δεν τόλμησε να εκφέρει εναντίον του κρίση με υβριστικά λόγια, αλλά είπε: “Ο Ιεχωβά ας σε επιπλήξει”». (Ιούδα 9) Μιχαήλ είναι ένα όνομα το οποίο αποδίδεται στον Ιησού​—πριν και μετά τη ζωή του στη γη—​σε σχέση με τον ρόλο που έχει ως αρχάγγελος, δηλαδή αρχηγός του ουράνιου στρατεύματος των αγγέλων του Ιεχωβά.b (1 Θεσσαλονικείς 4:16) Προσέξτε όμως πώς χειρίστηκε ο Μιχαήλ αυτή την αντιπαράθεση με τον Σατανά.

⁸ Η αφήγηση του Ιούδα δεν μας λέει τι ήθελε να κάνει ο Σατανάς ο Διάβολος με το σώμα του Μωυσή, αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είχε κάποιον κακό σκοπό κατά νου. Ίσως ήθελε να προωθήσει την κακή χρήση του λειψάνου εκείνου του πιστού ανθρώπου στα πλαίσια της ψεύτικης λατρείας. Ενώ ο Μιχαήλ εναντιώθηκε στο πονηρό σχέδιο του Σατανά, έδειξε επίσης αξιόλογη αυτοσυγκράτηση. Ο Σατανάς ασφαλώς άξιζε επίπληξη, αλλά ο Μιχαήλ, ο οποίος όταν ήρθε σε αντιλογία με τον Σατανά δεν είχε παραλάβει ακόμα «όλη την κρίση», πίστευε ότι μια τέτοια κρίση έπρεπε να έρθει μόνο από τον Ιεχωβά Θεό. (Ιωάννης 5:22) Ως αρχάγγελος, ο Μιχαήλ είχε εκτεταμένη εξουσία. Εντούτοις, έδειχνε ταπεινά σεβασμό στον Ιεχωβά αντί να προσπαθεί να αποκτήσει επιπρόσθετη εξουσία. Εκτός από ταπεινοφροσύνη, εκδήλωνε και μετριοφροσύνη, δηλαδή συναίσθηση των περιορισμών του.

⁹ Ο Ιούδας κατέγραψε υπό θεϊκή έμπνευση αυτό το περιστατικό για κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Δυστυχώς, ορισμένοι Χριστιανοί στις ημέρες του Ιούδα δεν ήταν ταπεινοί. Με υπεροψία, “μιλούσαν υβριστικά για όλα όσα στην πραγματικότητα δεν καταλάβαιναν”. (Ιούδα 10) Πόσο εύκολο είναι για εμάς τους ατελείς ανθρώπους να αφήσουμε την υπερηφάνειά μας να μας κυριεύσει! Όταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι που γίνεται στη Χριστιανική εκκλησία​—ίσως κάτι που σχετίζεται με μια απόφαση του πρεσβυτερίου—​πώς αντιδρούμε; Αν επιδιδόμαστε σε αρνητική, επικριτική ομιλία παρότι δεν μπορούμε να ξέρουμε όλους τους παράγοντες που οδηγούν σε τέτοιες αποφάσεις, δεν δείχνει αυτό έλλειψη ταπεινοφροσύνης; Αντίθετα, ας μιμούμαστε τον Μιχαήλ, δηλαδή τον Ιησού, αποφεύγοντας να κρίνουμε ζητήματα για τα οποία δεν έχουμε θεόδοτη εξουσία.

10, 11. (α) Γιατί είναι αξιοσημείωτη η προθυμία με την οποία δέχτηκε ο Γιος του Θεού τον διορισμό να έρθει στη γη; (β) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την ταπεινοφροσύνη του Ιησού;

¹⁰ Ο Γιος του Θεού εκδήλωσε επίσης ταπεινοφροσύνη αποδεχόμενος τον διορισμό να έρθει στη γη. Σκεφτείτε τι χρειάστηκε να εγκαταλείψει. Ήταν ο αρχάγγελος. Ήταν επίσης «ο Λόγος»​—ο Εκπρόσωπος του ίδιου του Ιεχωβά. (Ιωάννης 1:1-3) Κατοικούσε στον ουρανό, “τη μεγαλοπρεπή κατοικία της αγιότητας και της δόξας” του Ιεχωβά. (Ησαΐας 63:15) Παρ’ όλα αυτά, ο Γιος «άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε άνθρωπος». (Φιλιππησίους 2:7) Αναλογιστείτε τι περιλάμβανε ο επίγειος διορισμός του! Η ζωή του μεταφέρθηκε στη μήτρα μιας Ιουδαίας παρθένας, ώστε να αναπτυχθεί εκεί επί εννιά μήνες και να γίνει ανθρώπινο μωρό. Γεννήθηκε ως αβοήθητο βρέφος στο σπιτικό ενός φτωχού ξυλουργού και έπειτα μεγάλωσε και έγινε νήπιο, παιδί και έφηβος. Παρότι ο ίδιος ήταν τέλειος, καθ’ όλη τη διάρκεια της νεανικής του ηλικίας υποτασσόταν σε ατελείς ανθρώπινους γονείς. (Λουκάς 2:40, 51, 52) Τι εξαιρετική ταπεινοφροσύνη!

¹¹ Μπορούμε εμείς να μιμούμαστε την ταπεινοφροσύνη του Ιησού αποδεχόμενοι πρόθυμα διορισμούς υπηρεσίας οι οποίοι μερικές φορές φαίνονται ταπεινοί; Για παράδειγμα, ο διορισμός που έχουμε λάβει να κηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού ίσως φαίνεται ταπεινός όταν οι άνθρωποι αντιδρούν με απάθεια, χλευασμό ή εχθρότητα. (Ματθαίος 28:19, 20) Αν όμως υπομείνουμε σε αυτό το έργο, ίσως συμβάλουμε στο να σωθούν ζωές. Ούτως ή άλλως, θα μάθουμε πολλά για την ταπεινοφροσύνη και θα ακολουθούμε τα ίχνη του Κυρίου μας, του Ιησού Χριστού.

12-14. (α) Πώς εκδήλωνε ο Ιησούς ταπεινοφροσύνη όταν οι άνθρωποι τον επαινούσαν; (β) Με ποιους τρόπους συμπεριφερόταν ο Ιησούς ταπεινά στους άλλους; (γ) Τι δείχνει ότι η ταπεινοφροσύνη του Ιησού δεν ήταν απλώς ζήτημα τύπων ή καλών τρόπων;

¹² Η επίγεια διακονία του Ιησού, από την αρχή ως το τέλος, χαρακτηριζόταν από ταπεινοφροσύνη. Ο Ιησούς εκδήλωνε αυτή την ιδιότητα με τον τρόπο με τον οποίο κατηύθυνε όλο τον αίνο και τη δόξα στον Πατέρα του. Οι άνθρωποι μερικές φορές επαινούσαν τον Ιησού για τη σοφία των λόγων του, για τη δύναμη των θαυμάτων του, ακόμα και για την αγαθότητα του χαρακτήρα του. Επανειλημμένα, ο Ιησούς δεν αποδέχτηκε αυτή τη δόξα για τον εαυτό του αλλά την έστρεψε στον Ιεχωβά.​—Μάρκος 10:17, 18· Ιωάννης 7:15, 16.

¹³ Ο Ιησούς εκδήλωνε ταπεινοφροσύνη με τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόταν στους ανθρώπους. Μάλιστα διευκρίνισε ότι ήρθε στη γη, όχι για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει αυτός άλλους. (Ματθαίος 20:28) Εκδήλωνε ταπεινοφροσύνη συμπεριφερόμενος στους ανθρώπους με πραότητα και λογικότητα. Όταν οι ακόλουθοί του τον απογοήτευαν, δεν τους επέκρινε με δριμύτητα, αλλά συνέχιζε την προσπάθεια να αγγίξει την καρδιά τους. (Ματθαίος 26:39-41) Όταν τα πλήθη δεν τον άφηναν να ησυχάσει, να ξεκουραστεί και να μείνει λίγο μόνος, εκείνος δεν τους έδιωχνε, αλλά συνέχιζε να δίνει από τον εαυτό του, διδάσκοντάς τους «πολλά». (Μάρκος 6:30-34) Όταν μια μη Ισραηλίτισσα τον εκλιπαρούσε να θεραπεύσει την κόρη της, εκείνος αρχικά έδειξε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, δεν αρνήθηκε με θυμό, και τελικά ικανοποίησε το αίτημά της βλέποντας την εξαιρετική πίστη της, όπως θα εξετάσουμε στο Κεφάλαιο 14.​—Ματθαίος 15:22-28.

¹⁴ Με αμέτρητους τρόπους, ο Ιησούς έζησε σύμφωνα με τα λόγια που είπε ο ίδιος για τον εαυτό του: «Είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά». (Ματθαίος 11:29) Η ταπεινοφροσύνη του δεν ήταν επιφανειακή, ζήτημα τύπων ή καλών τρόπων. Προερχόταν από την καρδιά του, τον εσωτερικό εαυτό του. Να λοιπόν γιατί ο Ιησούς είχε δώσει μεγάλη βαρύτητα στο να διδάσκει τους ακολούθους του να είναι ταπεινοί!

15, 16. Ποια αντίθεση τόνισε ο Ιησούς ανάμεσα στη στάση των κοσμικών αρχόντων και στη στάση που χρειαζόταν να καλλιεργούν οι ακόλουθοί του;

¹⁵ Οι απόστολοι του Ιησού δεν καλλιέργησαν αμέσως ταπεινοφροσύνη. Ο Ιησούς χρειάστηκε να προσπαθήσει επανειλημμένα για να τους κάνει να καταλάβουν τη σημασία της. Για παράδειγμα, σε μια περίπτωση ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ζήτησαν μέσω της μητέρας τους από τον Ιησού να τους υποσχεθεί εξυψωμένες θέσεις στη Βασιλεία του Θεού. Ο Ιησούς απάντησε με μετριοφροσύνη: «Οι θέσεις στα δεξιά και στα αριστερά μου δεν είναι στη δική μου δικαιοδοσία, αλλά είναι για όποιους τις έχει ετοιμάσει ο Πατέρας μου». Οι άλλοι δέκα απόστολοι «αγανάκτησαν» με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. (Ματθαίος 20:20-24) Πώς χειρίστηκε αυτό το πρόβλημα ο Ιησούς;

¹⁶ Τους επέπληξε όλους με καλοσύνη, λέγοντας: «Ξέρετε ότι οι άρχοντες των εθνών τα καταδυναστεύουν και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. Δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό μεταξύ σας· αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας πρέπει να είναι υπηρέτης σας, και όποιος θέλει να είναι πρώτος μεταξύ σας πρέπει να είναι δούλος σας». (Ματθαίος 20:25-27) Οι απόστολοι πιθανότατα είχαν δει πόσο υπερήφανοι, φιλόδοξοι και ιδιοτελείς μπορούσαν να είναι «οι άρχοντες των εθνών». Ο Ιησούς έδειξε ότι οι ακόλουθοί του έπρεπε να διαφέρουν από εκείνους τους διψασμένους για εξουσία τυράννους. Χρειαζόταν να είναι ταπεινοί. Συνέλαβαν το νόημα οι απόστολοι;

17-19. (α) Την παραμονή του θανάτου του, με ποιον αλησμόνητο τρόπο δίδαξε ο Ιησούς στους αποστόλους του ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης; (β) Ποιο ήταν το πιο ισχυρό μάθημα ταπεινοφροσύνης που δίδαξε ο Ιησούς ως άνθρωπος;

¹⁷ Δεν ήταν εύκολο για αυτούς. Εκείνη δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ο Ιησούς δίδασκε ένα τέτοιο μάθημα. Νωρίτερα, όταν είχαν λογομαχήσει για το ποιος από αυτούς ήταν ο μεγαλύτερος, είχε βάλει ένα μικρό παιδί ανάμεσά τους και τους είπε να γίνουν περισσότερο σαν τα παιδιά, τα οποία συνήθως δεν έχουν υπερηφάνεια, φιλοδοξία και ενδιαφέρον για υψηλές θέσεις​—χαρακτηριστικά που είναι πολύ κοινά στους ενηλίκους. (Ματθαίος 18:1-4) Παρ’ όλα αυτά, μόλις την παραμονή του θανάτου του είδε ότι οι απόστολοί του πάλευαν ακόμα με την υπερηφάνεια. Τότε τους δίδαξε ένα αλησμόνητο μάθημα. Έδεσε γύρω από τη μέση του μια πετσέτα και έκανε την πιο ταπεινή εργασία, την οποία συνήθως έκαναν τότε οι υπηρέτες για τους φιλοξενουμένους. Ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια όλων των αποστόλων του​—ακόμα και του Ιούδα, που επρόκειτο σε λίγο να τον προδώσει!​—Ιωάννης 13:1-11.

¹⁸ Ο Ιησούς κατέστησε το νόημα απόλυτα σαφές όταν τους είπε: «Έθεσα το υπόδειγμα για εσάς». (Ιωάννης 13:15) Άγγιξε αυτό το μάθημα επιτέλους την καρδιά τους; Αργότερα την ίδια νύχτα, λογομάχησαν και πάλι για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος ανάμεσά τους! (Λουκάς 22:24-27) Ωστόσο, ο Ιησούς εξακολούθησε να είναι μακρόθυμος μαζί τους και τους δίδασκε ταπεινά. Κατόπιν, τους έδωσε το πιο ισχυρό μάθημα από όλα: «Ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού». (Φιλιππησίους 2:8) Ο Ιησούς υπέστη πρόθυμα ταπεινωτικό θάνατο, έχοντας καταδικαστεί άδικα ως εγκληματίας και βλάσφημος. Ως εκ τούτου, ο Γιος του Θεού αποδείχτηκε μοναδικός, διότι από όλα τα πλάσματα του Ιεχωβά εκείνος εκδήλωσε ταπεινοφροσύνη με τέλειο και απόλυτο τρόπο.

¹⁹ Ίσως ήταν αυτό​—το τελευταίο μάθημα ταπεινοφροσύνης το οποίο δίδαξε ο Ιησούς ως άνθρωπος—​που χάραξε το συγκεκριμένο θέμα τόσο ανεξίτηλα στην καρδιά των πιστών του αποστόλων. Η Γραφή μάς λέει ότι αυτοί οι άντρες εργάζονταν ταπεινά χρόνια ολόκληρα, δεκαετίες, έπειτα από εκείνο το περιστατικό. Εμείς τι θα κάνουμε;

20. Πώς μπορούμε να ξέρουμε αν είμαστε ταπεινοί στην καρδιά;

²⁰ Ο Παύλος νουθετεί τον καθέναν από εμάς: «Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση που είχε και ο Χριστός Ιησούς». (Φιλιππησίους 2:5) Όπως ο Ιησούς, έτσι και εμείς χρειάζεται να είμαστε ταπεινοί στην καρδιά. Πώς μπορούμε να ξέρουμε αν υπάρχει ταπεινοφροσύνη στην καρδιά μας; Ο Παύλος μάς υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να “κάνουμε τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη να θεωρούμε τους άλλους ανώτερους από εμάς”. (Φιλιππησίους 2:3) Το κλειδί λοιπόν έγκειται στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τους άλλους σε σχέση με τον εαυτό μας. Χρειάζεται να τους βλέπουμε ως ανώτερους, πιο σημαντικούς από εμάς. Θα εφαρμόσετε εσείς αυτή τη συμβουλή;

21, 22. (α) Γιατί χρειάζεται να είναι ταπεινοί οι Χριστιανοί επίσκοποι; (β) Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι είμαστε ντυμένοι με ταπεινοφροσύνη;

²¹ Πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού, ο απόστολος Πέτρος εξακολουθούσε να σκέφτεται τη σπουδαιότητα της ταπεινοφροσύνης. Ο Πέτρος δίδαξε τους Χριστιανούς επισκόπους να εκτελούν τα καθήκοντά τους ταπεινά, δίχως ποτέ να καταδυναστεύουν τα πρόβατα του Ιεχωβά. (1 Πέτρου 5:2, 3) Οι ευθύνες δεν αποτελούν δικαιολογία για υπερηφάνεια. Αντίθετα, αυξάνουν την ανάγκη για γνήσια ταπεινοφροσύνη. (Λουκάς 12:48) Βέβαια, αυτή η ιδιότητα είναι ζωτική, όχι μόνο για τους επισκόπους, αλλά και για κάθε Χριστιανό.

²² Ο Πέτρος ασφαλώς δεν ξέχασε ποτέ εκείνη τη νύχτα που ο Ιησούς τού είχε πλύνει τα πόδια​—παρά τις αντιρρήσεις του ίδιου του Πέτρου! (Ιωάννης 13:6-10) Ο Πέτρος έγραψε στους Χριστιανούς: «Όλοι σας . . . ντυθείτε την ταπεινοφροσύνη ο ένας προς τον άλλον». (1 Πέτρου 5:5) Η λέξη που αποδίδεται εδώ «ντυθείτε» παραπέμπει σε έναν υπηρέτη ο οποίος φοράει μια ποδιά για να κάνει κάποια ταπεινή εργασία. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να μας υπενθυμίζει το περιστατικό κατά το οποίο ο Ιησούς έδεσε μια πετσέτα γύρω από τη μέση του και κατόπιν γονάτισε για να πλύνει τα πόδια των αποστόλων. Αν ακολουθούμε τον Ιησού, ποιον θεόδοτο διορισμό θα ήταν ποτέ δυνατόν να θεωρήσουμε υποτιμητικό για την αξιοπρέπειά μας; Η ταπεινοφροσύνη της καρδιάς μας πρέπει να είναι φανερή σε όλους, σαν να ήμασταν ντυμένοι με αυτήν.

23, 24. (α) Γιατί πρέπει να αντιστεκόμαστε σε κάθε τάση προς την υπεροψία; (β) Ποια εσφαλμένη άποψη για την ταπεινοφροσύνη θα διορθώσει το επόμενο κεφάλαιο;

²³ Η υπεροψία είναι σαν δηλητήριο. Η επίδρασή της μπορεί να είναι καταστροφική. Πρόκειται για μια ιδιότητα που είναι δυνατόν να κάνει τον πιο χαρισματικό άνθρωπο άχρηστο για τον Θεό. Από την άλλη πλευρά, η ταπεινοφροσύνη μπορεί να κάνει και τον πιο ασήμαντο άνθρωπο πολύ χρήσιμο για τον Ιεχωβά. Αν καλλιεργούμε αυτή την πολύτιμη ιδιότητα καθημερινά, προσπαθώντας να περπατάμε ταπεινά στα ίχνη του Χριστού, η ανταμοιβή μας θα είναι υπέροχη. Ο Πέτρος έγραψε: «Ταπεινωθείτε λοιπόν κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού, ώστε αυτός να σας εξυψώσει στον ορισμένο καιρό». (1 Πέτρου 5:6) Ο Ιεχωβά ασφαλώς εξύψωσε τον Ιησού επειδή εκείνος ταπεινώθηκε ολοκληρωτικά. Παρόμοια, ο Θεός μας θα χαρεί να ανταμείψει και εσάς για την ταπεινοφροσύνη σας.

²⁴ Δυστυχώς, μερικοί νομίζουν ότι η ταπεινοφροσύνη αποτελεί ένδειξη αδυναμίας. Το παράδειγμα του Ιησού μάς βοηθάει να αντιληφθούμε πόσο εσφαλμένη είναι αυτή η άποψη, διότι ο ταπεινότερος άνθρωπος από όλους ήταν επίσης ο πιο θαρραλέος. Αυτό θα είναι το θέμα του επόμενου κεφαλαίου.