Ήρθε σε Ύπαρξη Τυχαία ή Δημιουργήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ επιστήμονες νιώθουν άβολα με την ιδέα ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από έναν νοήμονα Δημιουργό. Γι’ αυτό, εικάζουν ότι με κάποιον τρόπο ήρθε σε ύπαρξη μόνο του. Αλλά κανείς δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό.
Στην πραγματικότητα, η κατάσταση έχει όπως την παρουσίασε το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Scientific American) στο τεύχος του Φεβρουαρίου 1999: «Η θεωρία [της μεγάλης έκρηξης] δεν περιγράφει τη γέννηση του σύμπαντος». Το περιοδικό πρόσθεσε: «Για την εξήγηση της αρχικής δημιουργίας του σύμπαντος, θα χρειαστεί μια άλλη θεωρία που να περιγράφει ακόμα πιο πρώιμες φάσεις».
Αλλά σας φαίνεται λογική η άποψη ότι το σύμπαν με κάποιον τρόπο απλώς αυτοδημιουργήθηκε; Ο φυσικός Τσαρλς Χ. Τάουνς παρατήρησε: «Είναι αλήθεια πως οι φυσικοί ελπίζουν να καταφέρουν να βρουν τι υπήρχε πριν από τη “μεγάλη έκρηξη”, και πιθανώς να εξηγήσουν την προέλευση του σύμπαντός μας σαν να επρόκειτο, λόγου χάρη, για ένα είδος διακύμανσης. Αλλά τότε, τίνος πράγματος διακύμανση είναι αυτή, και πώς ήρθε σε ύπαρξη; Κατά την άποψή μου, το ερώτημα της προέλευσης φαίνεται να παραμένει αναπάντητο όσο ερευνούμε το θέμα μόνο από επιστημονική σκοπιά».
Σήμερα είναι αποδεκτό ότι κάποτε το σύμπαν δεν υπήρχε και ότι με κάποιον τρόπο ήρθε σε ύπαρξη. Μπορούν τα όσα έχουμε μάθει για τους νόμους του σύμπαντος να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πώς μπορεί να συνέβη αυτό;
«Δύο Πλευρές του Ίδιου Νομίσματος»
Αυτό έχει ειπωθεί σχετικά με την ενέργεια και την ύλη. «Η ύλη είναι απλώς ένα είδος ενέργειας», ανέφερε το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν. Αυτή η σχέση μεταξύ ύλης και ενέργειας διατυπώθηκε με την περίφημη εξίσωση του Αϊνστάιν E=mc2 (η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο). Αυτή η εξίσωση φανερώνει ότι λίγη μάζα, δηλαδή ύλη, κρύβει ασύλληπτη ενέργεια. «Εξηγεί», παρατήρησε ο διακεκριμένος καθηγητής πανεπιστημίου Τίμοθι Φέρις, «γιατί μια βόμβα που έχει μέγεθος πορτοκαλιού μπορεί να ερημώσει μια πόλη».
Αν δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος—σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν, η ενέργεια μπορεί, επίσης, να μετατραπεί σε ύλη. Άρα, ο σχηματισμός του υλικού σύμπαντος ίσως περιλάμβανε, κατά τα λεγόμενα ενός κοσμολόγου, «την πιο θαυμαστή μετατροπή ύλης και ενέργειας που είχαμε το προνόμιο να διακρίνουμε».
Από πού προήλθαν, όμως, η ύλη και η ενέργεια που απαιτήθηκαν για μια τέτοια «μετατροπή»; Η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει ικανοποιητική απάντηση. Είναι ενδιαφέρον αυτό που αναφέρει η Αγία Γραφή για τον Θεό: «Λόγω της αφθονίας της δυναμικής ενέργειας, και επειδή είναι σθεναρός σε δύναμη, ούτε ένα από αυτά [τα ουράνια σώματα] δεν λείπει». (Ησαΐας 40:26) Όποια μέσα και αν χρησιμοποίησε ο Θεός για να δημιουργήσει το σύμπαν, είναι σαφές ότι διαθέτει την ενέργεια και τη δύναμη που απαιτήθηκαν για να το κάνει αυτό.
Παρέχουν άραγε οι επιστημονικές αποδείξεις βάση για να πιστεύουμε ότι ένας Υπέρτατος Νους δημιούργησε το σύμπαν μας; Αν ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο με τον οποίο ήρθε σε ύπαρξη το σύμπαν, θα βοηθηθούμε να πάρουμε απάντηση.
Μια Εύτακτη Αρχή
Σκεφτείτε το εξής: Η ανεξέλεγκτη μετατροπή ύλης σε ενέργεια κατά την έκρηξη μιας ατομικής βόμβας προκαλεί χάος, πράγμα που φάνηκε στην Ιαπωνία, όταν καταστράφηκε ολόκληρη η Χιροσίμα και μεγάλο μέρος του Ναγκασάκι από τέτοιες βόμβες το 1945. Ωστόσο, αντί να είναι χαώδες, το σύμπαν είναι αρμονικό και όμορφο! Αναλογιστείτε, επίσης, αυτή τη θαυμαστή γη με την εκπληκτική ποικιλία ζωής που τη χαρακτηρίζει. Σαφώς, δεν θα μπορούσε να έρθει σε ύπαρξη χωρίς νοήμονα κατεύθυνση και έλεγχο!
Το περιοδικό Νιούζγουικ (Newsweek), στο τεύχος 9 Νοεμβρίου 1998, εξέτασε τι συνεπάγονται οι ανακαλύψεις που αφορούν τη δημιουργία του σύμπαντος. Δήλωσε πως τα δεδομένα «οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ύλη και η κίνηση ήρθαν σε ύπαρξη μάλλον όπως λέει η Γένεση [στην Αγία Γραφή], εκ του μηδενός, με μια τρομακτική έκρηξη φωτός και ενέργειας». Σημειώστε τους λόγους για τους οποίους το περιοδικό Νιούζγουικ παρέβαλε την αρχή του σύμπαντος με τη Γραφική περιγραφή αυτού του γεγονότος.
«Οι δυνάμεις που απελευθερώθηκαν ήταν—και είναι—εκπληκτικά (θαυματουργικά;) ισορροπημένες: Αν η Μεγάλη Έκρηξη είχε ελαφρώς μικρότερη ισχύ, η διαστολή του σύμπαντος δεν θα ήταν τόσο ταχεία, και σύντομα (μέσα σε μερικά εκατομμύρια χρόνια ή σε μερικά λεπτά—ούτως ή άλλως, σύντομα) αυτό θα κατέρρεε επανερχόμενο στην αρχική του κατάσταση. Αν η έκρηξη είχε ελαφρώς μεγαλύτερη ισχύ, το σύμπαν μπορεί να είχε διασκορπιστεί και να είχε γίνει σαν μια σούπα τόσο αραιή ώστε να καθιστά αδύνατο το σχηματισμό άστρων. Οι πιθανότητες σε βάρος μας ήταν—για να χρησιμοποιήσουμε τη σωστή λέξη—αστρονομικές. Ο λόγος της ύλης και της ενέργειας προς τον όγκο του διαστήματος κατά τη Μεγάλη Έκρηξη δεν θα έπρεπε να αποκλίνει περισσότερο από το ένα τετράκις εκατομμυριοστό του 1 τοις εκατό της ιδανικής τιμής».
Το ίδιο περιοδικό υποστήριξε ότι υπήρχε, σαν να λέγαμε, ένας «Ρυθμιστής» στο σύμπαν, και παρατήρησε: «Κάντε την παραμικρή αλλαγή (βλέπε παραπάνω το περιθώριο απόκλισης το οποίο είναι ένα τετράκις εκατομμυριοστό του 1 τοις εκατό), . . . και αυτό που θα επακολουθήσει δεν θα είναι απλώς δυσαρμονία, αλλά αιώνια εντροπία και πάγος. Άρα, τι—ποιος;—ήταν ο μεγάλος Ρυθμιστής;»
Ο αστροφυσικός Άλαν Λάιτμαν παραδέχτηκε πως οι επιστήμονες «θεωρούν μυστηριώδες το γεγονός ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε με τόσο μεγάλη ευταξία» και πρόσθεσε ότι «οποιαδήποτε επιτυχημένη κοσμολογική θεωρία θα πρέπει να λύσει τελικά αυτό το πρόβλημα της εντροπίας»—το γιατί δεν έχει επικρατήσει χάος στο σύμπαν.
Γιατί Δεν Είναι Διατεθειμένοι να Πιστέψουν
Θα συμφωνούσατε ότι αυτή η «τόσο μεγάλη ευταξία» καταδεικνύει την ύπαρξη ενός Οργανωτή; Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν. Αλλά οι οπαδοί του αθεϊσμού δεν είναι διατεθειμένοι να το δεχτούν αυτό. Γιατί; Λόγω πίστης! Ο καθηγητής Φέρις έγραψε: «Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο αθεϊσμός είναι μια πίστη σαν όλες τις άλλες», και ισχυρίστηκε ότι θα ήταν καλύτερα «αν αποκλείαμε τον Θεό από την κοσμολογία».
Αυτό ακριβώς κάνουν πολλοί—αλλά με δυσκολία. Λόγου χάρη, ο Τζορτζ Γκρίνσταϊν, καθηγητής αστρονομίας, αφού ανέφερε πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποδείξεις σχεδίου στο σύμπαν, έγραψε: “Πείστηκα ότι αυτές οι «συμπτώσεις» δεν μπορεί να συνέβησαν κατά τύχη”. Παρ’ όλα αυτά, ο Γρίνσταϊν ισχυρίζεται: «Ο Θεός δεν αποτελεί την εξήγηση». Μερικοί επιστήμονες, λοιπόν, θυσιάζουν την ορθή λογική εμμένοντας με θρησκευτική ευλάβεια στον επιστημονικό δογματισμό τους.
Εντούτοις, η «πίστη» του διάσημου φυσικού Φρεντ Χόιλ ομολογουμένως κλονίστηκε σε μια μεταγενέστερη φάση της ζωής του. Στη δεκαετία του 1980, αυτός παραδέχτηκε: «Η ερμηνεία αυτών των δεδομένων με βάση την κοινή λογική υποδηλώνει ότι μια υπέρτατη νοημοσύνη έχει παρέμβει στη φυσική, καθώς επίσης στη χημεία και στη βιολογία, και ότι στη φύση δεν υπάρχουν τυφλές δυνάμεις που να είναι άξιες λόγου. Οι αριθμοί που προκύπτουν αν υπολογίσει κανείς τα δεδομένα μου φαίνονται τόσο συντριπτικοί ώστε κάνουν αυτό το συμπέρασμα σχεδόν αδιαμφισβήτητο».
Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν άρχιζε ο αιώνας της επιστημονικής έρευνας όπως την εννοούμε σήμερα, ο Σερ Ισαάκ Νεύτων κατέληξε σε παρόμοια συμπεράσματα και υποκινήθηκε από τις ανακαλύψεις του να γράψει: «Αυτό το πανέμορφο σύστημα που το απαρτίζουν ο ήλιος, οι πλανήτες και οι κομήτες θα μπορούσε να έρθει σε ύπαρξη μόνο με τη σοφία και την εξουσία ενός ευφυούς και ισχυρού Όντος».
Εξετάστε μία από τις συνέπειες των ανακαλύψεων που έκαναν ο Νεύτων και ο Γιοχάνες Κέπλερ σχετικά με τους νόμους της κίνησης.
Πώς Γίνονται Εφικτές οι Διαστημικές Πτήσεις
Ο Κέπλερ διατύπωσε στις αρχές του 17ου αιώνα τους νόμους που διέπουν τις κινήσεις των πλανητών, και Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) παρατήρησε ότι αυτοί «χρησιμοποιούνται για να καθοριστούν οι τροχιές των τεχνητών δορυφόρων και να σχεδιαστούν οι πτήσεις των διαστημοπλοίων». Το 1687, ο Νεύτων δημοσίευσε τους φημισμένους νόμους της κίνησης, και αυτοί οι νόμοι, «όπως και οι αντίστοιχοι του Κέπλερ, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για το σχεδιασμό των διαστημικών πτήσεων», ανέφερε αυτή η εγκυκλοπαίδεια. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Διότι, με τη χρήση αυτών των νόμων, οι άνθρωποι μπορούν να καθορίζουν μέσω μαθηματικών υπολογισμών σε ποιο σημείο του διαστήματος θα βρίσκεται ένα συγκεκριμένο σώμα σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Αυτοί οι υπολογισμοί είναι εφικτοί λόγω της συνεπούς και πάντοτε προβλέψιμης κίνησης των ουράνιων σωμάτων, περιλαμβανομένης της σελήνης και της γης. Η σελήνη, λόγου χάρη, κινείται σε τροχιά γύρω από τη γη με μέση ταχύτητα 3.700 χιλιόμετρα την ώρα, και ολοκληρώνει το ταξίδι της που διαρκεί κάτι λιγότερο από ένα μήνα με καταπληκτική προβλεψιμότητα. Η γη ολοκληρώνει το ετήσιο ταξίδι της γύρω από τον ήλιο, καλύπτοντας περίπου 107.200 χιλιόμετρα την ώρα, με παρόμοια προβλεψιμότητα.
Όταν, λοιπόν, σχεδιάζουν πτήσεις προς τη σελήνη, οι άνθρωποι στη γη κατευθύνουν τα διαστημόπλοιά τους προς ένα σημείο του διαστήματος το οποίο βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μπροστά από την κινούμενη σελήνη. Μέσω διαφόρων υπολογισμών, γνωρίζουν ακριβώς πού θα βρίσκεται η σελήνη σε μια προκαθορισμένη χρονική στιγμή. Και αν δοθεί στο διαστημόπλοιο η κατάλληλη κατεύθυνση και ισχύς, θα βρίσκεται και αυτό στο ίδιο σημείο, πράγμα που καθιστά εφικτή την προσσελήνωση.
Τι καθιστά δυνατή αυτή την προβλεψιμότητα της κίνησης των ουράνιων σωμάτων; Ο πρώτος Αμερικανός αστροναύτης ο οποίος τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη γη, ο Τζον Γκλεν, είπε με θαυμασμό σχετικά με την τάξη που επικρατεί στο σύμπαν: «Θα μπορούσε αυτό να συμβεί έτσι τυχαία; . . . Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό». Κατόπιν πρόσθεσε: «Κάποια Δύναμη τα έθεσε όλα αυτά σε τροχιά και τα διατηρεί εκεί».
Ο διαστημικός επιστήμονας Δρ Βέρνερ φον Μπράουν, νιώθοντας δέος μπροστά στους νόμους που διέπουν το σύμπαν, είπε: «Οι επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις . . . μας έχουν ανοίξει ως τώρα μια μικροσκοπική μόνο πόρτα για να παρατηρούμε τη φοβερή απεραντοσύνη του διαστήματος. Η παρατήρηση των αχανών μυστηρίων του σύμπαντος μέσα από αυτή την “κλειδαρότρυπα” απλώς επιβεβαιώνει την πίστη μας στον δημιουργό του».
Ο διάσημος φυσικός Π. Α. Μ. Ντιράκ, που δίδαξε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, εξέφρασε παρόμοια άποψη: «Θα μπορούσε ίσως κάποιος να περιγράψει την κατάσταση λέγοντας ότι ο Θεός είναι ένας πολύ προχωρημένος μαθηματικός και ότι Αυτός χρησιμοποίησε ανώτερα μαθηματικά καθώς κατασκεύαζε το σύμπαν».
Ποιος είναι αυτός ο Άριστος Μαθηματικός, αυτός ο Υπέρτατος Νους, που ευθύνεται για τα θαύματα της δημιουργίας;
Από Ποιον Δημιουργήθηκε;
Όταν ταξιδεύουμε σε μια άγνωστη περιοχή και συναντήσουμε μια όμορφη βίλα που περιβάλλεται από καλοκουρεμένο γρασίδι και πανέμορφους κήπους, δεν είναι δυνατόν να συμπεράνουμε ότι ήρθε σε ύπαρξη μόνη της, τυχαία. Αυτό είναι ένα εντελώς παράλογο συμπέρασμα. Προφανώς, πίσω από αυτά υπάρχει ένας εξαίρετος οικοδόμος και ένας επιδέξιος κηπουρός.
Παρόμοια, το μεγαλειώδες σύμπαν μας, το οποίο είναι πολύ πιο περίπλοκο, είναι σαφές ότι έχει Δημιουργό. Στην Αγία Γραφή, αυτός προσδιορίζει τον εαυτό του με ένα όνομα, λέγοντας: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά. Αυτό είναι το όνομά μου». (Ησαΐας 42:8) Όπως είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή, κάποια πρόσωπα που εκτιμούν τα έργα του Θεού αναφωνούν: «Άξιος είσαι, Ιεχωβά, ναι, ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη, επειδή εσύ δημιούργησες τα πάντα, και λόγω του θελήματός σου υπήρξαν και δημιουργήθηκαν».—Αποκάλυψη 4:11.
Εκτός από το ότι αποκαλύπτει στους ανθρώπους το προσωπικό του όνομα, που ο ίδιος έδωσε στον εαυτό του, ο Ιεχωβά έχει επίσης αποκαλύψει στο γραπτό του Λόγο και το σκοπό για τον οποίο ετοίμασε τη γη ως κατοικία του ανθρώπου. Και ο Ιησούς Χριστός, ο ίδιος ο Γιος του Θεού, εγγυήθηκε ότι μπορούμε να βασιζόμαστε στο Λόγο του Θεού, όταν είπε: «Ο λόγος σου είναι αλήθεια».—Ιωάννης 17:17.
Πρόσφατα, ένα επιστημονικό περιοδικό σχολίασε: «Ανόμοια με όλες τις προηγούμενες γενιές, εμείς γνωρίζουμε πώς βρεθήκαμε εδώ. Αλλά όμοια με όλες τις προηγούμενες γενιές, εξακολουθούμε να μη γνωρίζουμε το γιατί». Εντούτοις, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, στο Γιατί, είναι διαθέσιμη—τη δίνει ο Λόγος του Θεού. Σας παρακαλούμε να εξετάσετε την απάντηση που δίνεται στο επόμενο άρθρο.
[Εικόνα στη σελίδα 6]
Όταν εξερράγη η ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, λίγη ύλη απελευθέρωσε τεράστια ενέργεια
[Ευχαριστίες]
Hiroshima Peace and Culture Foundation from material returned by the United States Armed Forces Institute of Pathology
Φωτογραφία USAF
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Η ενέργεια μετατράπηκε σε θαυμαστούς, εύτακτους γαλαξίες
[Ευχαριστίες]
Ευγενής παραχώρηση από Anglo-Australian Observatory, φωτογραφία από David Malin
[Εικόνα στη σελίδα 8, 9]
Ποιοι νόμοι καθιστούν εφικτές τις προσσεληνώσεις;
[Εικόνα στη σελίδα 9]
«Κάποια Δύναμη τα έθεσε όλα αυτά σε τροχιά και τα διατηρεί εκεί».—Τζον Γκλεν
[Ευχαριστίες]
Φωτογραφία NASA