Ο Ρόλος του Αγίου Πνεύματος στην Επεξεργασία του Σκοπού του Ιεχωβά

«Ο λόγος μου ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου . . . θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει».​—ΗΣ. 55:11.

 1. Δείξτε με παράδειγμα τη διαφορά ανάμεσα στο σχέδιο και στο σκοπό.

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ δύο ανθρώπους που ο καθένας τους ετοιμάζεται να ταξιδέψει με το αυτοκίνητό του. Ο ένας καθορίζει λεπτομερώς τη συγκεκριμένη διαδρομή που θα ακολουθήσει για να φτάσει στον προορισμό του. Ο άλλος έχει ξεκάθαρα στο νου του τον προορισμό του, αλλά γνωρίζει και πολλούς εναλλακτικούς δρόμους. Είναι προετοιμασμένος να προσαρμόσει την πορεία του αν παραστεί ανάγκη, ώστε να αντιμετωπίσει οτιδήποτε απρόοπτο. Από κάποιες απόψεις, η διαφορετική τακτική που ακολουθούν αυτοί οι δύο άνθρωποι δείχνει παραστατικά τη διαφορά ανάμεσα στο σχέδιο και στο σκοπό. Το σχέδιο μπορεί να παρομοιαστεί με το λεπτομερή καθορισμό μιας πορείας, ενώ ο σκοπός μπορεί να περιλαμβάνει έναν ξεκάθαρο στόχο αλλά όχι απαραίτητα έναν μόνο συγκεκριμένο τρόπο για την επίτευξή του.

2, 3. (α) Τι περιλαμβάνει ο σκοπός του Ιεχωβά, και πώς χειρίστηκε Αυτός την κατάσταση που ανέκυψε όταν αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα; (β) Γιατί πρέπει να συμβαδίζουμε με τον εξελισσόμενο σκοπό του Ιεχωβά;

² Όσον αφορά την επιτέλεση του θελήματός του, ο Ιεχωβά έχει έναν εξελισσόμενο σκοπό, όχι ένα καθορισμένο σχέδιο. (Εφεσ. 3:11) Αυτός ο σκοπός περιλαμβάνει την αρχική πρόθεσή Του για την ανθρωπότητα και τη γη​—να μετατρέψει αυτόν τον πλανήτη σε ένα παραδεισένιο σπίτι, όπου θα μπορούν να ζουν για πάντα τέλειοι άνθρωποι με ειρήνη και ευτυχία. (Γέν. 1:28) Όταν ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, ο Ιεχωβά χειρίστηκε την κατάσταση που ανέκυψε και έκανε διευθετήσεις για να διασφαλίσει την επιτέλεση του σκοπού του. (Διαβάστε Γένεση 3:15) Ο Ιεχωβά αποφάσισε ότι η συμβολική του γυναίκα θα γεννούσε ένα «σπέρμα», δηλαδή έναν Γιο, ο οποίος τελικά θα κατέστρεφε τον υπαίτιο της κατάστασης, τον Σατανά, και θα αναιρούσε όλη τη βλάβη που εκείνος έχει προκαλέσει.​—Εβρ. 2:14· 1 Ιωάν. 3:8.

³ Καμιά δύναμη στον ουρανό ή στη γη δεν μπορεί να εμποδίσει την πραγματοποίηση του δηλωμένου σκοπού του Θεού. (Ησ. 46:9-11) Γιατί μπορούμε να το πούμε αυτό; Επειδή περιλαμβάνεται το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά. Αυτή η ακατανίκητη δύναμη εγγυάται ότι ο σκοπός του Θεού «θα έχει βέβαιη επιτυχία». (Ησ. 55:10, 11) Εμείς πρέπει να συμβαδίζουμε πλήρως με τον εξελισσόμενο σκοπό του Θεού. Οι προοπτικές μας για ζωή στο μέλλον εξαρτώνται από την εκπλήρωση αυτού του σκοπού. Επιπλέον, η πίστη μας ενισχύεται όταν κατανοούμε πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά το άγιο πνεύμα. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, το ρόλο του πνεύματος στην επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά κατά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Ο Ρόλος του Αγίου Πνεύματος στο Παρελθόν

 4. Πώς έχει αποκαλύψει ο Ιεχωβά σταδιακά το σκοπό του;

⁴ Κατά τους Βιβλικούς χρόνους, ο Ιεχωβά αποκάλυπτε σταδιακά το σκοπό του. Στην αρχή, η ταυτότητα του υποσχεμένου Σπέρματος ήταν «ιερό μυστικό». (1 Κορ. 2:7) Πέρασαν περίπου 2.000 χρόνια προτού κάνει και πάλι ο Ιεχωβά μνεία για το σπέρμα. (Διαβάστε Γένεση 12:7· 22:15-18) Στον Αβραάμ, ο Ιεχωβά έδωσε διευρυμένη υπόσχεση. Τα λόγια «μέσω του σπέρματός σου» αποτελούσαν σαφή ένδειξη ότι το Σπέρμα θα ερχόταν ως άνθρωπος, ως απόγονος του Αβραάμ. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Σατανάς παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον καθώς αυτή η λεπτομέρεια ερχόταν στο φως. Δίχως αμφιβολία, αυτός ο Αντίδικος επιθυμούσε όσο τίποτε άλλο να καταστρέψει ή να διαφθείρει τη γενεαλογική γραμμή του Αβραάμ και έτσι να ματαιώσει το σκοπό του Θεού. Αλλά αυτό ήταν αδύνατον να συμβεί, επειδή το αόρατο πνεύμα του Θεού βρισκόταν σε δράση. Με ποιους τρόπους;

5, 6. Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά το πνεύμα του για να προστατέψει άτομα που περιλαμβάνονταν στη γενεαλογική γραμμή του Σπέρματος;

⁵ Ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε το πνεύμα του για να προστατέψει άτομα που περιλαμβάνονταν στη γενεαλογική γραμμή του Σπέρματος. Στον Άβραμ (Αβραάμ), ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ είμαι ασπίδα για εσένα». (Γέν. 15:1) Αυτά δεν ήταν κενά λόγια. Σκεφτείτε, λόγου χάρη, τι συνέβη γύρω στο έτος 1919 Π.Κ.Χ. όταν ο Αβραάμ και η Σάρρα κατοίκησαν προσωρινά στα Γέραρα. Ο Αβιμέλεχ, ο βασιλιάς των Γεράρων, μη γνωρίζοντας ότι η Σάρρα ήταν σύζυγος του Αβραάμ, την πήρε θέλοντας να την κάνει γυναίκα του. Ήταν άραγε ο Σατανάς αυτός που κινούσε τα νήματα από το παρασκήνιο, προσπαθώντας να εμποδίσει τη Σάρρα να γεννήσει το σπέρμα του Αβραάμ; Η Αγία Γραφή δεν μας λέει. Αυτό που μας λέει, όμως, είναι ότι ο Ιεχωβά παρενέβη. Μέσω ονείρου, προειδοποίησε τον Αβιμέλεχ να μην αγγίξει τη Σάρρα.​—Γέν. 20:1-18.

⁶ Αυτό δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τον Αβραάμ και άλλα μέλη της οικογένειάς του σε αρκετές περιπτώσεις. (Γέν. 12:14-20· 14:13-20· 26:26-29) Γι’ αυτόν το λόγο, ο ψαλμωδός μπορούσε να πει σχετικά με τον Αβραάμ και τους απογόνους του: «Δεν επέτρεψε [ο Ιεχωβά] σε κανέναν άνθρωπο να διαπράξει απάτη σε βάρος τους, αλλά για χάρη τους έλεγξε βασιλιάδες, λέγοντας: “Μην αγγίζετε τους χρισμένους μου, και στους προφήτες μου μην κάνετε τίποτα κακό”».​—Ψαλμ. 105:14, 15.

 7. Με ποιους τρόπους προστάτευε ο Ιεχωβά το έθνος του Ισραήλ;

⁷ Μέσω του πνεύματός του, ο Ιεχωβά προστάτευε το αρχαίο έθνος του Ισραήλ, στο οποίο θα γεννιόταν το υποσχεμένο Σπέρμα. Χρησιμοποιώντας το πνεύμα του, ο Ιεχωβά έδωσε στον Ισραήλ το Νόμο Του, ο οποίος διαφύλαττε την αληθινή λατρεία και προστάτευε τους Ιουδαίους από πνευματική, ηθική και σωματική μόλυνση. (Έξοδ. 31:18· 2 Κορ. 3:3) Την εποχή των Κριτών, το πνεύμα του Ιεχωβά έδωσε σε ορισμένους ανθρώπους τη δύναμη να απελευθερώσουν τον Ισραήλ από τους εχθρούς του. (Κριτ. 3:9, 10) Στους αιώνες που μεσολάβησαν μέχρι τη γέννηση του Ιησού, του πρωτεύοντος μέρους του σπέρματος του Αβραάμ, το άγιο πνεύμα αναμφίβολα συνέβαλε στην προστασία της Ιερουσαλήμ, της Βηθλεέμ και του ναού, εφόσον όλα αυτά θα έπαιζαν ρόλο στην εκπλήρωση των προφητειών σχετικά με τον Ιησού.

 8. Τι δείχνει ότι το άγιο πνεύμα επέδρασε άμεσα στη ζωή και στη διακονία του Γιου του Θεού;

⁸ Το άγιο πνεύμα επέδρασε άμεσα στη ζωή και στη διακονία του Ιησού. Επενεργώντας στη μήτρα της παρθένας Μαρίας, το άγιο πνεύμα επιτέλεσε κάτι που δεν είχε συμβεί μέχρι τότε ούτε επρόκειτο να ξανασυμβεί. Έκανε μια ατελή γυναίκα να συλλάβει και να γεννήσει έναν τέλειο Γιο, ο οποίος δεν υπόκειτο στην ποινή του θανάτου. (Λουκ. 1:26-31, 34, 35) Αργότερα, όταν ο Ιησούς ήταν βρέφος, το πνεύμα τον προστάτεψε από πρόωρο θάνατο. (Ματθ. 2:7, 8, 12, 13) Στην ηλικία των 30 περίπου ετών, ο Θεός τον έχρισε με άγιο πνεύμα, διορίζοντάς τον κληρονόμο του θρόνου του Δαβίδ και αναθέτοντάς του την αποστολή να κηρύξει. (Λουκ. 1:32, 33· 4:16-21) Το άγιο πνεύμα έδωσε στον Ιησού τη δύναμη να εκτελεί θαύματα, θεραπεύοντας αρρώστους, τρέφοντας πλήθη και ανασταίνοντας νεκρούς. Αυτές οι κραταιές πράξεις αποτελούσαν προαναλαμπές των ευλογιών που μπορούμε να αναμένουμε υπό τη βασιλική διακυβέρνηση του Ιησού.

9, 10. (α) Πώς ήταν ολοφάνερη η επίδραση του αγίου πνεύματος στους μαθητές του Ιησού τον πρώτο αιώνα; (β) Ποια εξέλιξη στην επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά αποκαλύφτηκε τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.;

⁹ Αρχίζοντας από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το πνεύμα του για να χρίσει τα μέλη του δευτερεύοντος μέρους του σπέρματος του Αβραάμ, πολλοί από τους οποίους δεν ήταν απόγονοι του Αβραάμ. (Ρωμ. 8:15-17· Γαλ. 3:29) Η επίδραση του αγίου πνεύματος στους μαθητές του Ιησού τον πρώτο αιώνα ήταν ολοφάνερη, δίνοντάς τους τη δύναμη να κηρύττουν με ζήλο και να εκτελούν δυναμικά έργα. (Πράξ. 1:8· 2:1-4· 1 Κορ. 12:7-11) Μέσω αυτών των θαυματουργικών χαρισμάτων, το άγιο πνεύμα αποκάλυψε μια εντυπωσιακή εξέλιξη στην επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά δεν χρησιμοποιούσε πια τη μακραίωνη διευθέτηση για λατρεία που είχε ως επίκεντρο το ναό στην Ιερουσαλήμ. Η εύνοιά του είχε πλέον στραφεί στη νεοσχηματισμένη Χριστιανική εκκλησία. Έκτοτε, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί αυτή τη χρισμένη εκκλησία για να προωθεί το σκοπό του.

¹⁰ Είδαμε λίγους μόνο τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά το άγιο πνεύμα στους Βιβλικούς χρόνους​—προστατεύοντας, ενδυναμώνοντας και χρίοντας—​για να οδηγεί προοδευτικά το σκοπό του προς την εκπλήρωσή του. Τι θα λεχθεί, όμως, για τις δικές μας ημέρες; Πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά το πνεύμα του τώρα για να υποστηρίζει το σκοπό του; Χρειάζεται να το γνωρίζουμε αυτό, εφόσον επιθυμούμε να εργαζόμαστε σε αρμονία με το πνεύμα. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, τέσσερις τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά το πνεύμα του σήμερα.

Ο Ρόλος του Αγίου Πνεύματος Σήμερα

11. Τι δείχνει ότι το άγιο πνεύμα είναι δύναμη που συντελεί στην καθαρότητα του λαού του Θεού, και πώς μπορείτε να δείχνετε ότι συνεργάζεστε με το πνεύμα;

¹¹ Πρώτον, το άγιο πνεύμα είναι δύναμη που συντελεί στην καθαρότητα του λαού του Θεού. Όσοι περιλαμβάνονται στο σκοπό του Ιεχωβά πρέπει να είναι ηθικά καθαροί. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 6:9-11) Κάποιοι από αυτούς που γίνονται αληθινοί Χριστιανοί επιδίδονταν στο παρελθόν σε ανήθικες πράξεις όπως πορνεία, μοιχεία και ομοφυλοφιλία. Οι επιθυμίες που “γεννούν” αμαρτωλές πράξεις μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένες. (Ιακ. 1:14, 15) Εντούτοις, τέτοια άτομα έχουν “καθαριστεί”, πράγμα που δείχνει ότι έχουν κάνει στη ζωή τους τις αλλαγές που ήταν απαραίτητες για να ευαρεστούν τον Θεό. Τι δίνει σε ένα άτομο που αγαπάει τον Θεό τη δύναμη να αντιστέκεται με επιτυχία όταν νιώθει την παρόρμηση να ενδώσει στις εσφαλμένες επιθυμίες; «Το πνεύμα του Θεού μας», λέει το εδάφιο 1 Κορινθίους 6:11. Παραμένοντας ηθικά καθαροί, δείχνετε ότι αφήνετε αυτό το πνεύμα να είναι κυρίαρχη δύναμη στη ζωή σας.

12. (α) Σύμφωνα με το όραμα του Ιεζεκιήλ, πώς οδηγεί ο Ιεχωβά την οργάνωσή του; (β) Πώς μπορείτε να δείχνετε ότι εργάζεστε σε αρμονία με το πνεύμα;

¹² Δεύτερον, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί το πνεύμα του για να οδηγεί την οργάνωσή του στην κατεύθυνση που επιθυμεί εκείνος. Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, το ουράνιο τμήμα της οργάνωσης του Ιεχωβά απεικονίζεται ως ουράνιο άρμα το οποίο προχωρεί ακάθεκτα για να εκπληρώσει το σκοπό Του. Τι ωθεί το άρμα να κινείται προς μια ορισμένη κατεύθυνση; Το άγιο πνεύμα. (Ιεζ. 1:20, 21) Ας θυμόμαστε ότι η οργάνωση του Ιεχωβά αποτελείται από δύο τμήματα, το ουράνιο και το επίγειο. Εφόσον το ουράνιο τμήμα κατευθύνεται από το άγιο πνεύμα, το ίδιο πρέπει να ισχύει και για το επίγειο. Εκδηλώνοντας υπακοή και οσιότητα στην κατεύθυνση που παρέχει το επίγειο τμήμα της οργάνωσης του Θεού, δείχνετε ότι συμβαδίζετε με το ουράνιο άρμα του Ιεχωβά και ότι εργάζεστε σε αρμονία με το άγιο πνεύμα του.​—Εβρ. 13:17.

13, 14. (α) Ποιοι αποτελούν “αυτή τη γενιά” για την οποία μίλησε ο Ιησούς; (β) Αναφέρετε ένα παράδειγμα που δείχνει ότι το άγιο πνεύμα δρα φέρνοντας στο φως Γραφικές αλήθειες. (Βλέπε το πλαίσιο «Συμβαδίζετε Εσείς με το Αυξανόμενο Φως;»)

¹³ Τρίτον, το άγιο πνεύμα δρα φέρνοντας στο φως Γραφικές αλήθειες. (Παρ. 4:18) «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» χρησιμοποιεί επί μακρόν αυτό το περιοδικό ως τον κύριο αγωγό για να διαχέει το αυξανόμενο φως. (Ματθ. 24:45) Για παράδειγμα, σκεφτείτε την κατανόηση που έχουμε σχετικά με εκείνους οι οποίοι αποτελούν “αυτή τη γενιά” για την οποία μίλησε ο Ιησούς. (Διαβάστε Ματθαίος 24:32-34) Σε ποια γενιά αναφερόταν; Το άρθρο «Η Παρουσία του Χριστού​—Τι Σημαίνει για Εσάς;» εξηγούσε ότι ο Ιησούς αναφερόταν, όχι στους πονηρούς, αλλά στους μαθητές του, οι οποίοι επρόκειτο σύντομα να χριστούν με άγιο πνεύμα.a Οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού, τόσο τον πρώτο αιώνα όσο και στις ημέρες μας, θα ήταν εκείνοι οι οποίοι, όχι μόνο θα έβλεπαν το σημείο, αλλά θα διέκριναν και τη σημασία του​—ότι ο Ιησούς «πλησιάζει, είναι στην πόρτα».

¹⁴ Τι σημαίνει αυτή η εξήγηση για εμάς; Μολονότι δεν μπορούμε να υπολογίσουμε την ακριβή διάρκεια “αυτής της γενιάς”, χρειάζεται να έχουμε υπόψη ορισμένα πράγματα όσον αφορά τη λέξη «γενιά»: Συνήθως αναφέρεται σε ανθρώπους διαφόρων ηλικιών των οποίων οι ζωές διασταυρώνονται χρονικά στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, δεν είναι υπερβολικά μεγάλης διάρκειας, και επίσης έχει τέλος. (Έξοδ. 1:6) Πώς, λοιπόν, πρέπει να κατανοήσουμε τα λόγια του Ιησού σχετικά με “αυτή τη γενιά”; Ο Ιησούς προφανώς εννοούσε ότι οι ζωές των χρισμένων οι οποίοι είδαν την έναρξη του σημείου το 1914 θα διασταυρώνονταν χρονικά με τις ζωές άλλων χρισμένων οι οποίοι θα έβλεπαν την έναρξη της μεγάλης θλίψης. Αυτή η γενιά είχε αρχή, και ασφαλώς θα έχει τέλος. Η εκπλήρωση των διαφόρων χαρακτηριστικών του σημείου δείχνει καθαρά ότι η θλίψη πρέπει να είναι κοντά. Διατηρώντας το αίσθημα του επείγοντος και παραμένοντας σε εγρήγορση, δείχνετε ότι συμβαδίζετε με το αυξανόμενο φως και ότι ακολουθείτε την καθοδηγία του αγίου πνεύματος.​—Μάρκ. 13:37.

15. Τι δείχνει ότι το άγιο πνεύμα είναι αυτό που μας δίνει τη δύναμη να διακηρύττουμε τα καλά νέα;

¹⁵ Τέταρτον, το άγιο πνεύμα μάς δίνει τη δύναμη να διακηρύττουμε τα καλά νέα. (Πράξ. 1:8) Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το ότι έχουν κηρυχτεί τα καλά νέα σε όλη τη γη; Σκεφτείτε για λίγο. Κάποτε μπορεί να ήσασταν ανάμεσα σε εκείνους που, από υπερβολική ντροπαλότητα ή φόβο, ίσως έλεγαν: “Εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να κηρύξω από σπίτι σε σπίτι!” Και όμως, τώρα συμμετέχετε με ζήλο σε αυτό το έργο.b Πολλοί πιστοί Μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να κηρύττουν παρά την εναντίωση ή το διωγμό. Μόνο το άγιο πνεύμα του Θεού μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να υπερπηδήσουμε τρομερά εμπόδια και να κάνουμε πράγματα που θα ήταν ακατόρθωτα με τη δική μας δύναμη. (Μιχ. 3:8· Ματθ. 17:20) Συμμετέχοντας πλήρως στο έργο κηρύγματος, δείχνετε ότι συνεργάζεστε με αυτό το πνεύμα.

Ο Ρόλος του Αγίου Πνεύματος στο Μέλλον

16. Γιατί μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα προστατέψει το λαό του στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης;

¹⁶ Στο μέλλον, ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιήσει το άγιο πνεύμα του με αξιοθαύμαστους τρόπους για να εκπληρώσει το σκοπό του. Σκεφτείτε πρώτα το ζήτημα της προστασίας. Όπως είδαμε, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το πνεύμα του στο παρελθόν για να προστατέψει τόσο μεμονωμένα άτομα όσο και το έθνος του Ισραήλ ως σύνολο. Επομένως, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι θα χρησιμοποιήσει την ίδια αυτή ισχυρή δύναμη για να προστατέψει το λαό του στη διάρκεια της επικείμενης μεγάλης θλίψης. Δεν χρειάζεται να κάνουμε εικασίες σχετικά με το πώς ακριβώς θα φροντίσει ο Ιεχωβά για εμάς τότε. Απεναντίας, μπορούμε να προσβλέπουμε στο μέλλον με πεποίθηση, γνωρίζοντας ότι όσοι αγαπούν τον Ιεχωβά δεν θα βρεθούν ποτέ μακριά από το βλέμμα του ή πέρα από την εμβέλεια του αγίου πνεύματός του.​—2 Χρον. 16:9· Ψαλμ. 139:7-12.

17. Πώς θα χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά το άγιο πνεύμα του στο νέο κόσμο;

¹⁷ Πώς θα χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά το άγιο πνεύμα του στον ερχόμενο νέο κόσμο; Αυτό το πνεύμα θα είναι η δύναμη η οποία θα κατευθύνει τη συγγραφή των νέων ρόλων που θα ανοιχτούν τότε. (Αποκ. 20:12) Τι θα περιέχουν αυτοί; Προφανώς θα εκθέτουν με λεπτομέρειες τις απαιτήσεις του Ιεχωβά για εμάς στη διάρκεια των χιλίων ετών. Αποβλέπετε εσείς στον καιρό που θα εξετάσετε τα περιεχόμενα εκείνων των ρόλων; Ναι, περιμένουμε με έντονη λαχτάρα αυτόν το νέο κόσμο. Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πώς θα είναι η ζωή εκείνες τις ευλογητές ημέρες όταν ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιεί το άγιο πνεύμα του για να εκπληρώσει το σκοπό του για τη γη και τους ανθρώπους που θα κατοικούν σε αυτήν.

18. Ποια είναι η σταθερή σας απόφαση;

¹⁸ Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο εξελισσόμενος σκοπός του Ιεχωβά θα έχει βέβαιη επιτυχία, επειδή εκείνος χρησιμοποιεί το άγιο πνεύμα του​—την ισχυρότερη δύναμη στο σύμπαν—​για να τον πραγματοποιήσει. Αυτός ο σκοπός περιλαμβάνει και εσάς. Γι’ αυτό, είθε να είστε σταθερά αποφασισμένοι να ικετεύετε τον Ιεχωβά για το πνεύμα του και να εργάζεστε σε αρμονία με την καθοδηγία αυτού του πνεύματος. (Λουκ. 11:13) Κάνοντάς το αυτό, θα έχετε την προοπτική να ζείτε έτσι όπως ήταν σκοπός του Ιεχωβά να ζουν οι άνθρωποι​—για πάντα στον Παράδεισο στη γη.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά το άγιο πνεύμα του στους Βιβλικούς χρόνους για να οδηγεί το σκοπό του προς την εκπλήρωσή του;

• Με ποιους τρόπους χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά το πνεύμα του σήμερα;

• Πώς θα χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά το πνεύμα του στο μέλλον για να εκπληρώσει το σκοπό του;

[Πλαίσιο στη σελίδα 10]

Συμβαδίζετε Εσείς με το Αυξανόμενο Φως;

Ο Ιεχωβά εξακολουθεί να εκχέει φως στο λαό του. Ποιες είναι μερικές εκλεπτύνσεις που έχουν δημοσιευτεί στη Σκοπιά;

▪ Ποιο θετικό δίδαγμα σχετικά με την πνευματική αύξηση τονίζει η παραβολή του Ιησού για το προζύμι; (Ματθ. 13:33)​—15 Ιουλίου 2008, σελίδες 19, 20.

▪ Πότε σταματάει η κλήση Χριστιανών για την ουράνια ελπίδα;​—1 Μαΐου 2007, σελίδες 30, 31.

▪ Τι σημαίνει το να λατρεύουμε τον Ιεχωβά «με πνεύμα»; (Ιωάν. 4:24)​—15 Ιουλίου 2002, σελίδα 15.

▪ Σε ποια αυλή υπηρετεί το μεγάλο πλήθος; (Αποκ. 7:15)​—1 Μαΐου 2002, σελίδες 30, 31.

▪ Πότε λαβαίνει χώρα ο διαχωρισμός των προβάτων και των κατσικιών; (Ματθ. 25:31-33)​—15 Οκτωβρίου 1995, σελίδες 18-28.