Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο των Αριθμών
ΜΕΤΑ την Έξοδό τους από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες οργανώθηκαν σε έθνος. Λίγο καιρό αργότερα, θα μπορούσαν να είχαν εισέλθει στην Υποσχεμένη Γη, αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αντίθετα, χρειάστηκε να περιπλανιούνται επί τέσσερις περίπου δεκαετίες σε μια «μεγάλη και φοβερή έρημο». (Δευτερονόμιο 8:15) Γιατί; Η ιστορική αφήγηση του Γραφικού βιβλίου των Αριθμών μάς λέει τι συνέβη. Αυτό το βιβλίο θα πρέπει να μας εντυπώσει στο νου την ανάγκη που υπάρχει να υπακούμε στον Ιεχωβά Θεό και να σεβόμαστε τους εκπροσώπους του.
Γραμμένο από τον Μωυσή στην έρημο και στις Πεδιάδες του Μωάβ, το βιβλίο των Αριθμών καλύπτει μια περίοδο 38 ετών και 9 μηνών—από το 1512 Π.Κ.Χ. έως το 1473 Π.Κ.Χ. (Αριθμοί 1:1· Δευτερονόμιο 1:3) Το βιβλίο πήρε το όνομά του από τις δύο απογραφές των Ισραηλιτών, οι οποίες έγιναν με διαφορά περίπου 38 ετών. (Κεφάλαια 1-4, 26) Η αφήγηση διαιρείται σε τρία τμήματα. Το πρώτο εξιστορεί τα συμβάντα στο Όρος Σινά. Το δεύτερο καλύπτει όσα έλαβαν χώρα κατά την περιπλάνηση του Ισραήλ στην έρημο. Και το τελευταίο τμήμα εξετάζει τα γεγονότα στις Πεδιάδες του Μωάβ. Καθώς θα διαβάζετε αυτή την αφήγηση, θα ήταν καλό να αναρωτηθείτε: “Τι με διδάσκουν αυτά τα περιστατικά; Υπάρχουν αρχές στο βιβλίο αυτό που να με ωφελούν σήμερα;”
ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ
Η πρώτη από τις δύο καταμετρήσεις λαβαίνει χώρα ενόσω οι Ισραηλίτες βρίσκονται ακόμα στους πρόποδες του Όρους Σινά. Οι άρρενες από 20 χρονών και πάνω, εκτός των Λευιτών, αριθμούν συνολικά 603.550. Η απογραφή γίνεται προφανώς για στρατιωτικούς σκοπούς. Ολόκληρο το στρατόπεδο, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, των παιδιών και των Λευιτών, ίσως αριθμεί τρία εκατομμύρια και πλέον ανθρώπους.
Μετά την απογραφή, οι Ισραηλίτες λαβαίνουν οδηγίες σχετικά με τη σειρά την οποία πρέπει να ακολουθούν κατά την οδοιπορία τους, λεπτομέρειες για τα καθήκοντα των Λευιτών και την υπηρεσία στη σκηνή της μαρτυρίας, διατάξεις για την καραντίνα και νόμους που αφορούν τις υποθέσεις ζήλιας καθώς και τις ευχές των Ναζηραίων. Το κεφάλαιο 7 περιέχει πληροφορίες αναφορικά με τις προσφορές που έκαναν οι αρχηγοί των φυλών κατά την εγκαινίαση του θυσιαστηρίου, και το κεφάλαιο 9 ασχολείται με τον εορτασμό του Πάσχα. Δίνονται επίσης οδηγίες στη σύναξη σχετικά με την εγκατάσταση και τη μετακίνηση του στρατοπέδου.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
2:1, 2—Τι ήταν «τα σημεία» γύρω από τα οποία έπρεπε να στρατοπεδεύουν στην έρημο οι τρίφυλες υποδιαιρέσεις; Η Γραφή δεν προσδιορίζει τι ήταν αυτά τα σημεία. Ωστόσο, δεν τα θεωρούσαν ιερά σύμβολα ούτε τους προσέδιδαν θρησκευτική σημασία. Τα σημεία χρησιμοποιούνταν για έναν πρακτικό σκοπό—να βοηθούν τον καθένα να βρίσκει τη σωστή του θέση στο στρατόπεδο.
5:27—Τι σημαίνει το ότι “θα έπεφτε ο μηρός” μιας συζύγου που ήταν ένοχη μοιχείας; Ο όρος «μηρός» χρησιμοποιείται εδώ για να υποδηλώσει τα αναπαραγωγικά όργανα. (Γένεση 46:26) Το ότι θα “έπεφτε” υπονοεί ότι τα όργανα αυτά θα εκφυλίζονταν καθιστώντας τη σύλληψη αδύνατη.
Μαθήματα για Εμάς:
6:1-7. Οι Ναζηραίοι έπρεπε να απέχουν από το γέννημα του κλήματος και από όλα τα μεθυστικά ποτά, κάτι που απαιτούσε αυταπάρνηση. Θα έπρεπε να αφήνουν τα μαλλιά τους να μακραίνουν—σημάδι υποταγής στον Ιεχωβά, όπως ακριβώς οι γυναίκες έπρεπε να υποτάσσονται στους συζύγους ή στους πατέρες τους. Οι Ναζηραίοι έπρεπε να παραμένουν καθαροί με το να μην πλησιάζουν κανένα πτώμα, ακόμα και κάποιου στενού συγγενή. Οι ολοχρόνιοι υπηρέτες σήμερα εκδηλώνουν πνεύμα αυτοθυσίας σε ό,τι αφορά την αυταπάρνηση και την υποταγή στον Ιεχωβά και στις διευθετήσεις του. Ορισμένοι διορισμοί ίσως προϋποθέτουν τη μετακίνηση σε κάποια μακρινή χώρα, κάτι που μπορεί ακόμα και να καθιστά δύσκολη ή αδύνατη την επιστροφή τους για την κηδεία ενός στενού συγγενή.
8:25, 26. Για να καλύπτονται κατάλληλα οι θέσεις της υπηρεσίας των Λευιτών, και από στοχαστικό ενδιαφέρον για την ηλικία τους, οι μεγαλύτεροι έλαβαν την εντολή να αποχωρούν από την υποχρεωτική υπηρεσία. Ωστόσο, μπορούσαν να βοηθούν εθελοντικά τους άλλους Λευίτες. Παρότι σήμερα δεν μπορεί κάποιος να αποχωρήσει και να πάψει να είναι διαγγελέας της Βασιλείας, η αρχή που διέπει το νόμο αυτό μας διδάσκει ένα πολύτιμο μάθημα. Αν, λόγω προχωρημένης ηλικίας, κάποιος Χριστιανός δεν είναι σε θέση να εκπληρώνει ορισμένες υποχρεώσεις, μπορεί να συμμετέχει σε μια μορφή υπηρεσίας η οποία βρίσκεται εντός των δυνατοτήτων του.
ΑΠΟ ΤΟΠΟ ΣΕ ΤΟΠΟ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ
Όταν τελικά σηκώνεται το σύννεφο πάνω από τη σκηνή της μαρτυρίας, οι Ισραηλίτες ξεκινούν μια οδοιπορία που θα τους φέρει στις έρημες πεδιάδες του Μωάβ ύστερα από 38 έτη και έναν ή δύο μήνες. Ίσως το βρείτε επωφελές να ακολουθήσετε την πορεία τους στο χάρτη της σελίδας 9 του ειδικού βιβλιαρίου “Δείτε την Καλή Γη”, που είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Καθ’ οδόν προς την Κάδης, στην Έρημο Φαράν, υπήρξαν τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις παραπόνων. Στην πρώτη περίπτωση τα παράπονα σταματούν όταν ο Ιεχωβά στέλνει φωτιά η οποία κατατρώει κάποιους από το λαό. Κατόπιν, οι Ισραηλίτες ζητούν επίμονα κρέας και ο Ιεχωβά τούς προμηθεύει ορτύκια. Το παράπονο της Μαριάμ και του Ααρών εναντίον του Μωυσή έχει ως αποτέλεσμα να παταχθεί προσωρινά η Μαριάμ με λέπρα.
Ενόσω στρατοπεδεύουν στην Κάδης, ο Μωυσής στέλνει 12 άντρες για να κατασκοπεύσουν την Υποσχεμένη Γη. Επιστρέφουν 40 ημέρες αργότερα. Πιστεύοντας την άσχημη αναφορά των δέκα από τους κατασκόπους, ο λαός θέλει να λιθοβολήσει τον Μωυσή, τον Ααρών και τους πιστούς κατασκόπους Ιησού του Ναυή και Χάλεβ. Ο Ιεχωβά εκφράζει την πρόθεσή του να πατάξει το λαό με επιδημία, αλλά ο Μωυσής μεσολαβεί και ο Θεός αναγγέλλει ότι θα περιπλανιούνται στην έρημο επί 40 χρόνια—ωσότου πεθάνουν εκείνοι που είχαν καταμετρηθεί.
Ο Ιεχωβά δίνει επιπρόσθετες διατάξεις. Ο Κορέ και άλλοι στασιάζουν εναντίον του Μωυσή και του Ααρών, αλλά οι στασιαστές εξολοθρεύονται με φωτιά ή τους καταπίνει η γη. Την επόμενη μέρα ολόκληρη η σύναξη γογγύζει εναντίον του Μωυσή και του Ααρών. Ως αποτέλεσμα, πεθαίνουν 14.700 άτομα από μια μάστιγα που στέλνει ο Ιεχωβά. Για να γίνει γνωστή η επιλογή του όσον αφορά τον αρχιερέα, ο Θεός κάνει το ραβδί του Ααρών να βλαστήσει. Ο Ιεχωβά δίνει κατόπιν περισσότερους νόμους σχετικά με τις υποχρεώσεις των Λευιτών και τον καθαρισμό του λαού. Η χρήση της στάχτης από μια κόκκινη αγελάδα προσκιάζει τον καθαρισμό μέσω της θυσίας του Ιησού.—Εβραίους 9:13, 14.
Οι γιοι του Ισραήλ επιστρέφουν στην Κάδης, όπου η Μαριάμ πεθαίνει. Η σύναξη παραπονιέται και πάλι κατά του Μωυσή και του Ααρών. Ποια είναι η αιτία; Η λειψυδρία. Λόγω του ότι ο Μωυσής και ο Ααρών δεν αγιάζουν το όνομα του Ιεχωβά όταν προμηθεύουν θαυματουργικά νερό, χάνουν το προνόμιο να εισέλθουν στην Υποσχεμένη Γη. Ο Ισραήλ αναχωρεί από την Κάδης, και ο Ααρών πεθαίνει στο Όρος Ωρ. Ενόσω πηγαίνουν γύρω από τον Εδώμ, οι Ισραηλίτες αποκάμνουν και μιλούν εναντίον του Θεού και του Μωυσή. Ο Ιεχωβά στέλνει δηλητηριώδη φίδια για να τους τιμωρήσει. Άλλη μια φορά ο Μωυσής μεσολαβεί, και ο Θεός τού λέει να φτιάξει ένα χάλκινο φίδι και να το τοποθετήσει πάνω σε ένα κοντάρι έτσι ώστε όσοι έχουν δαγκωθεί να θεραπεύονται προσηλώνοντας το βλέμμα τους σε αυτό. Το φίδι προσκιάζει το κρέμασμα του Ιησού Χριστού στο ξύλο για το αιώνιο όφελός μας. (Ιωάννης 3:14, 15) Ο Ισραήλ νικάει τους Αμορραίους Βασιλιάδες Σηών και Ωγ και παίρνει τη γη τους στην κατοχή του.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
12:1—Γιατί παραπονέθηκαν η Μαριάμ και ο Ααρών κατά του Μωυσή; Η πραγματική αιτία του παραπόνου τους ήταν προφανώς η επιθυμία της Μαριάμ για μεγαλύτερη εξουσία. Όταν η σύζυγος του Μωυσή, η Σεπφώρα, γύρισε κοντά του στην έρημο, η Μαριάμ πιθανώς φοβήθηκε ότι δεν θα θεωρούνταν πια η πρώτη κυρία του στρατοπέδου.—Έξοδος 18:1-5.
12:9-11—Γιατί πατάχθηκε μόνο η Μαριάμ με λέπρα; Πιθανότατα, αυτή ξεκίνησε το παράπονο και έπεισε τον Ααρών να την ακολουθήσει. Ο Ααρών έδειξε κατάλληλη στάση ομολογώντας το λάθος του.
21:14, 15—Τι ήταν το βιβλίο που αναφέρεται εδώ; Οι Γραφές μνημονεύουν διάφορα βιβλία τα οποία χρησιμοποίησαν ως πηγές οι Βιβλικοί συγγραφείς. (Ιησούς του Ναυή 10:12, 13· 1 Βασιλέων 11:41· 14:19, 29) Το «βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά» ήταν τέτοιου είδους σύγγραμμα. Περιείχε μια ιστορική αφήγηση των πολέμων του λαού του Ιεχωβά.
Μαθήματα για Εμάς:
11:27-29. Ο Μωυσής παρέχει εξαιρετικό παράδειγμα σχετικά με το πώς θα πρέπει να αντιδρούμε όταν άλλοι παίρνουν προνόμια στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αντί να επιδιώκει ζηλόφθονα δόξα για τον εαυτό του, ο Μωυσής χάρηκε όταν ο Ελδάδ και ο Μηδάδ άρχισαν να ενεργούν σαν προφήτες.
12:2, 9, 10· 16:1-3, 12-14, 31-35, 41, 46-50. Ο Ιεχωβά αναμένει από τους λάτρεις του να δείχνουν σεβασμό στη θεόδοτη εξουσία.
14:24. Ένας βασικός παράγοντας για να αντιστεκόμαστε στις πιέσεις του κόσμου που μας ωθούν προς την αδικοπραγία είναι να καλλιεργούμε «διαφορετικό πνεύμα», δηλαδή διανοητική στάση. Το πνεύμα μας δεν πρέπει να μοιάζει με του κόσμου.
15:37-41. Τα κρόσσια που είχαν μόνο οι Ισραηλίτες στα ρούχα τους χρησίμευαν στο να τους υπενθυμίζουν ότι ήταν ένας λαός που είχε ξεχωριστεί για να λατρεύει τον Θεό και να υπακούει στις εντολές του. Δεν πρέπει και εμείς επίσης να ζούμε σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού και να ξεχωρίζουμε ως διαφορετικοί από τον κόσμο;
ΣΤΙΣ ΠΕΔΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΜΩΑΒ
Όταν οι γιοι του Ισραήλ στρατοπεδεύουν στις έρημες πεδιάδες του Μωάβ, οι Μωαβίτες νιώθουν νοσηρό τρόμο για αυτούς. Ως εκ τούτου, ο Βασιλιάς Βαλάκ του Μωάβ μισθώνει τον Βαλαάμ για να καταραστεί τους Ισραηλίτες. Ο Ιεχωβά, όμως, αναγκάζει τον Βαλαάμ να τους ευλογήσει. Κατόπιν χρησιμοποιούνται Μωαβίτισσες και Μαδιανίτισσες για να παρασύρουν τους Ισραηλίτες σε ανηθικότητα και ειδωλολατρία. Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά θανατώνει 24.000 αδικοπραγούντες. Η μάστιγα σταματάει τελικά όταν ο Φινεές αποδεικνύει ότι δεν ανέχεται κανέναν ανταγωνισμό απέναντι στον Ιεχωβά.
Η δεύτερη απογραφή αποκαλύπτει ότι κανένας από τους άντρες οι οποίοι καταμετρήθηκαν στην πρώτη δεν ζει πια, εκτός από τον Ιησού του Ναυή και τον Χάλεβ. Ο Ιησούς του Ναυή διορίζεται διάδοχος του Μωυσή. Οι Ισραηλίτες λαβαίνουν οδηγίες για τις διαδικασίες διαφόρων προσφορών και για τις ευχές. Επίσης, ο λαός του Ισραήλ παίρνει εκδίκηση από τους Μαδιανίτες. Ο Ρουβήν, ο Γαδ και η μισή φυλή του Μανασσή εγκαθίστανται ανατολικά του Ιορδάνη Ποταμού. Δίνονται στον Ισραήλ οδηγίες σχετικά με τη διέλευση του Ιορδάνη και την κατάκτηση της γης. Ορίζονται λεπτομερώς τα όρια της γης. Η κληρονομιά πρέπει να καθοριστεί με κλήρο. Στους Λευίτες παραχωρούνται 48 πόλεις, και 6 από αυτές θα χρησιμεύουν ως πόλεις καταφυγίου.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
22:20-22—Γιατί άναψε ο θυμός του Ιεχωβά εναντίον του Βαλαάμ; Ο Ιεχωβά είχε πει στον προφήτη Βαλαάμ ότι δεν έπρεπε να καταραστεί τους Ισραηλίτες. (Αριθμοί 22:12) Ωστόσο, ο προφήτης πήγε μαζί με τους άντρες του Βαλάκ, πλήρως αποφασισμένος να καταραστεί τον Ισραήλ. Ο Βαλαάμ ήθελε να ευαρεστήσει το Μωαβίτη βασιλιά και να λάβει αμοιβή από αυτόν. (2 Πέτρου 2:15, 16· Ιούδα 11) Ακόμα και όταν ο Βαλαάμ αναγκάστηκε να ευλογήσει αντί να καταραστεί τον Ισραήλ, επιζήτησε την εύνοια του βασιλιά προτείνοντάς του να χρησιμοποιηθούν γυναίκες που λάτρευαν τον Βάαλ για να παρασύρουν τους Ισραηλίτες. (Αριθμοί 31:15, 16) Έτσι λοιπόν, η αιτία του θυμού του Θεού εναντίον του Βαλαάμ ήταν η ανενδοίαστη απληστία του προφήτη.
30:6-8—Μπορεί ένας Χριστιανός να αναιρέσει τις ευχές της συζύγου του; Όσον αφορά τις ευχές, ο Ιεχωβά πολιτεύεται τώρα με τους λάτρεις του σε ατομική βάση. Παραδείγματος χάρη, η αφιέρωση στον Ιεχωβά είναι μια προσωπική ευχή. (Γαλάτες 6:5) Ο σύζυγος δεν έχει την εξουσία να αναιρέσει ή να ακυρώσει μια τέτοια ευχή. Η σύζυγος, όμως, θα πρέπει να αποφεύγει να κάνει κάποια ευχή που συγκρούεται με το Λόγο του Θεού ή με τα καθήκοντά της απέναντι στο σύζυγό της.
Μαθήματα για Εμάς:
25:11. Τι παράδειγμα ζήλου για τη λατρεία του Ιεχωβά έθεσε για εμάς ο Φινεές! Δεν θα πρέπει η επιθυμία που έχουμε να διατηρούμε την εκκλησία καθαρή να μας υποκινεί να αναφέρουμε στους Χριστιανούς πρεσβυτέρους όποιες περιπτώσεις χονδροειδούς ανηθικότητας τυχαίνει να γνωρίζουμε;
35:9-29. Το ότι ο ακούσιος ανθρωποκτόνος έπρεπε να εγκαταλείψει το σπίτι του και να διαφύγει σε μια πόλη καταφυγίου για κάποιο χρονικό διάστημα μας διδάσκει ότι η ζωή είναι ιερή και ότι πρέπει να τη σεβόμαστε.
35:33. Για τη γη που μιάνθηκε με το χυμένο αίμα του αθώου μπορεί να γίνει εξιλέωση μόνο με το αίμα εκείνου που το έχυσε. Πόσο κατάλληλο είναι το ότι ο Ιεχωβά θα καταστρέψει τους πονηρούς προτού η γη μεταμορφωθεί σε παράδεισο!—Παροιμίες 2:21, 22· Δανιήλ 2:44.
Ο Λόγος του Θεού Ασκεί Δύναμη
Πρέπει να δείχνουμε σεβασμό για τον Ιεχωβά και για όσους είναι διορισμένοι σε θέσεις ευθύνης ανάμεσα στο λαό του. Το βιβλίο των Αριθμών καθιστά την παραπάνω αλήθεια ολοφάνερη. Πόσο σημαντικό μάθημα είναι αυτό για να διατηρούμε ειρήνη και ενότητα στην εκκλησία σήμερα!
Τα περιστατικά που αναφέρονται στους Αριθμούς δείχνουν πόσο εύκολα μπορούν να πέσουν σε αδικοπραγία, όπως είναι ο γογγυσμός, η ανηθικότητα και η ειδωλολατρία, όσοι παραμελούν την πνευματικότητά τους. Μερικά από τα παραδείγματα και τα μαθήματα αυτού του βιβλίου της Αγίας Γραφής μπορούν να χρησιμεύσουν ως βάση για τα μέρη των τοπικών αναγκών στις Συναθροίσεις Υπηρεσίας των εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πράγματι, «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη» στη ζωή μας.—Εβραίους 4:12.
[Εικόνα στη σελίδα 24, 25]
Μέσω ενός θαυματουργικού σύννεφου πάνω από τη σκηνή της μαρτυρίας, ο Ιεχωβά καθοδηγούσε την εγκατάσταση και τη μετακίνηση του στρατοπέδου των Ισραηλιτών
[Εικόνες στη σελίδα 26]
Ο Ιεχωβά αξίζει την υπακοή μας και αναμένει από εμάς να σεβόμαστε τους εκπροσώπους του