ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΑ ΠΕΤΡΑ

Η πέτρα που τοποθετείται στη γωνία ή στην άκρη ενός κτιρίου, στην ακμή δύο τοίχων, και η οποία παίζει σπουδαίο ρόλο στην ένωση και στο δέσιμό τους. Οι ακρογωνιαίες πέτρες ήταν συνήθως ορθογωνισμένες, και κατά κανόνα τοποθετούνταν σταυρωτά από τα θεμέλια ως την κορυφή ή τη στέγη του κτιρίου. Με αυτόν τον τρόπο, στη γωνία του τοίχου οι πέτρες φαίνονται εναλλάξ μία κατά μήκος και μία κατά πλάτος.

Η κύρια ακρογωνιαία πέτρα ήταν η θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα, και συνήθως για τα δημόσια κτίρια, όπως και για τα τείχη της πόλης, διάλεγαν κάποια που ήταν εξαιρετικής αντοχής. Η θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα χρησίμευε ως οδηγός καθώς τοποθετούνταν οι άλλες πέτρες, οι οποίες ευθυγραμμίζονταν με αυτήν με βάση το νήμα της στάθμης. Κάθε άλλη πέτρα έπρεπε να “ταιριάξει” με τη θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα προκειμένου να είναι σωστή η κατασκευή. Κάποιες φορές, οι θεμέλιες ακρογωνιαίες πέτρες ήταν πελώριες. Η θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα συνέβαλλε επίσης στο δέσιμο της κατασκευής.

Μια άλλη σπουδαία ακρογωνιαία πέτρα ήταν «η κεφαλή της γωνίας» (Ψλ 118:22), έκφραση που προφανώς αναφέρεται στην κορυφαία πέτρα, και κατά συνέπεια στην πέτρα που έστεφε το κτίριο. Αυτή η πέτρα κρατούσε συναρμοσμένους στην κορυφή τούς δύο τοίχους που ενώνονταν στη γωνία, έτσι ώστε να αποφευχθεί τυχόν πτώση τους και κατάρρευση του κτιρίου.

Χαρά και αίνοι προς τον Ιεχωβά συνόδευσαν την τοποθέτηση του θεμελίου του ναού στις ημέρες του Ζοροβάβελ. (Εσδ 3:10, 11) Επίσης, είχε προειπωθεί πως, όταν ο Ζοροβάβελ θα “έφερνε την πέτρα που θα έμπαινε ως κεφαλάρι”, θα ακούγονταν φωνές προς αυτήν που θα έλεγαν: «Πόση χάρη έχεις! Πόση χάρη έχεις!» (Ζαχ 4:6, 7) Ωστόσο, για τη Βαβυλώνα το μέλλον επιφύλασσε λύπη και ερήμωση, καθώς ο Ιεχωβά προείπε: «Δεν θα πάρουν από εσένα πέτρα για γωνία ούτε πέτρα για θεμέλια, επειδή θα είσαι ερημότοπος στον αιώνα».—Ιερ 51:26.

Μεταφορική και Συμβολική Χρήση. Αναφορικά με τη θεμελίωση της γης, ο Θεός ρώτησε τον Ιώβ: «Ποιος έθεσε την ακρογωνιαία πέτρα της;» Η γη, που αποτελεί την κατοικία του ανθρώπου και στην οποία ο άνθρωπος έχει κατασκευάσει τόσα κτίρια, παρομοιάστηκε με ένα γιγάντιο οικοδόμημα, ένα κτίριο με ακρογωνιαία πέτρα. Η τοποθέτηση αυτής της πέτρας, που δεν θα μπορούσε να αποδοθεί σε κανέναν άνθρωπο, εφόσον η ανθρωπότητα δεν είχε καν δημιουργηθεί τότε, έκανε τους ουράνιους “γιους του Θεού” να αλαλάζουν επευφημώντας.—Ιωβ 38:4-7.

Μερικές μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη φράση «ακρογωνιαία(-ες) πέτρα(-ες)» για να αποδώσουν μια εβραϊκή λέξη (πιννάχ), η οποία ενέχει τη βασική έννοια της «γωνίας» αλλά χρησιμοποιείται και μεταφορικά για κάποιον αρχηγό ο οποίος είναι η “γωνία” της άμυνας ή το στήριγμα, δηλαδή για ένα σημαίνον πρόσωπο. Έτσι λοιπόν, στο εδάφιο Ησαΐας 19:13, ορισμένες μεταφράσεις έχουν την απόδοση «ακρογωνιαία(-ες) πέτρα(-ες)» (RS· AT· AS· ΛΧ), ενώ άλλες έχουν την απόδοση «αρχηγοί» (Le) και «ηγέτες» (Mo), συμφωνώντας κατά βάση με την απόδοση «σημαίνοντες» της Μετάφρασης Νέου Κόσμου. (Βλέπε επίσης Κρ 20:2· 1Σα 14:38· Ζαχ 10:4, όπου το εβραϊκό κείμενο λέει κατά κυριολεξία «ο γωνιακός πύργος» ή «οι γωνιακοί πύργοι», φράση που περιγράφει παραστατικά τους σπουδαίους άντρες ή αρχηγούς, ο ρόλος των οποίων θεωρείται ζωτικής σημασίας.) Μια τέτοια χρήση της λέξης “γωνία” για κάποιο σημαίνον πρόσωπο φαίνεται σπουδαία, λαμβανομένης υπόψη της συμβολικής εφαρμογής του όρου «ακρογωνιαία πέτρα» στις Μεσσιανικές προφητείες.

Ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται στην Αγία Γραφή ως η «θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα» της Χριστιανικής εκκλησίας, η οποία παρομοιάζεται με έναν πνευματικό οίκο. Μέσω του Ησαΐα, ο Ιεχωβά προείπε ότι θα έθετε στη Σιών ως θεμέλιο «μια πέτρα, μια δοκιμασμένη πέτρα, την πολύτιμη γωνία ενός σίγουρου θεμελίου». (Ησ 28:16) Ο Πέτρος παρέθεσε και εφάρμοσε στον Ιησού Χριστό αυτή την προφητεία για τη «θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα», επί της οποίας οικοδομούνται μεμονωμένοι χρισμένοι Χριστιανοί ως «ζωντανές πέτρες», με σκοπό να γίνουν ένας πνευματικός οίκος ή ναός για τον Ιεχωβά. (1Πε 2:4-6) Παρόμοια, ο Παύλος έδειξε ότι μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας είχαν οικοδομηθεί «πάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και προφητών, ενώ θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Χριστός Ιησούς», σε ενότητα με τον οποίο ολόκληρο το οικοδόμημα, καθώς είναι αρμονικά συναρμολογημένο, «αυξάνει και γίνεται άγιος ναός για τον Ιεχωβά», ένας τόπος για να κατοικεί Εκείνος μέσω πνεύματος.—Εφ 2:19-22.

Το εδάφιο Ψαλμός 118:22 φανερώνει ότι η πέτρα που απορρίφθηκε από τους οικοδόμους θα γινόταν «η κεφαλή της γωνίας» (εβρ., ρο’ς πιννάχ). Ο Ιησούς παρέθεσε την προφητεία αυτή και την εφάρμοσε στον εαυτό του ως “την κορυφαία ακρογωνιαία πέτρα” (κεφαλήν γωνίας, Κείμενο). (Ματ 21:42· Μαρ 12:10, 11· Λου 20:17) Όπως ακριβώς η πέτρα στην κορυφή ενός κτιρίου είναι περίβλεπτη, έτσι και ο Ιησούς Χριστός είναι η πέτρα επίστεψης της Χριστιανικής εκκλησίας των χρισμένων, η οποία εκκλησία παρομοιάζεται με πνευματικό ναό. Ο Πέτρος επίσης εφάρμοσε το εδάφιο Ψαλμός 118:22 στον Χριστό, δείχνοντας ότι αυτός ήταν «η πέτρα» που απορρίφθηκε από τους ανθρώπους αλλά εκλέχθηκε από τον Θεό για να γίνει «η κεφαλή της γωνίας».—Πρ 4:8-12· βλέπε επίσης 1Πε 2:4-7.