Τι Κατέχει την Ύψιστη Θέση στη Ζωή Σας;
‘Κάνε με να γνωρίσω την οδό στην οποία πρέπει να περπατώ’.—ΨΑΛΜΟΣ 143:8, ΜΝΚ.
1. Σε ποιο συμπέρασμα κατέληξε ο Βασιλιάς Σολομών σχετικά με τις επιδιώξεις και τα επιτεύγματα των ανθρώπων;
ΠΡΟΦΑΝΩΣ γνωρίζετε, όπως και κάθε άνθρωπος, ότι η ζωή είναι γεμάτη δραστηριότητες και ασχολίες. Αν το σκεφτείτε, μπορείτε να προσδιορίσετε μερικές από αυτές ως απαραίτητες. Άλλες δραστηριότητες και ασχολίες είναι λιγότερο σημαντικές ή ακόμη και μάταιες. Αν το αναγνωρίζετε αυτό, τότε συμφωνείτε με έναν από τους σοφότερους ανθρώπους που υπήρξαν ποτέ, τον Βασιλιά Σολομώντα. Αφού πρώτα ανασκόπησε διεξοδικά τις δραστηριότητες της ζωής, εκείνος κατέληξε στο συμπέρασμα: «Φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου». (Εκκλησιαστής 2:4-9, 11· 12:13) Τι σημασία έχει αυτό για εμάς σήμερα;
2. Ποιο βασικό ερώτημα θα πρέπει να απευθύνουν στον εαυτό τους οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι, και σε ποια συναφή ερωτήματα οδηγεί αυτό;
2 Αν θέλετε να ‘φοβάστε τον Θεό και να φυλάττετε τις εντολές του’, κάντε στον εαυτό σας το εξής ερώτημα-πρόκληση: ‘Τι κατέχει την ύψιστη θέση στη ζωή μου;’ Ομολογουμένως, μπορεί να μη συλλογίζεστε αυτό το ερώτημα καθημερινά, αλλά γιατί να μην το εξετάσετε τώρα; Μάλιστα αυτό φέρνει στην επιφάνεια μερικά συναφή ερωτήματα, όπως: ‘Μήπως δίνω ακατάλληλη έμφαση στην εργασία ή στο επάγγελμά μου ή στα υλικά πράγματα; Ποια θέση έχει στη ζωή μου το σπίτι μου, η οικογένειά μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα;’ Ένα νεαρό άτομο θα μπορούσε να αναρωτηθεί: ‘Σε ποιο βαθμό απορροφάει η εκπαίδευση την προσοχή και το χρόνο μου; Πράγματι, μήπως το πρώτιστο ενδιαφέρον μου είναι κάποιο χόμπι, ένα άθλημα, μια μορφή ψυχαγωγίας ή κάποιος τομέας της τεχνολογίας;’ Ανεξάρτητα δε από την ηλικία ή τις περιστάσεις μας, θα ήταν σωστό να αναρωτηθούμε: ‘Ποια θέση έχει στη ζωή μου η υπηρεσία του Θεού;’ Είναι πιθανό ότι θα συμφωνήσετε πως χρειάζεται να θέτουμε προτεραιότητες. Αλλά πώς και από πού μπορούμε να λάβουμε βοήθεια για να το κάνουμε αυτό σοφά;
3. Τι συνεπάγεται για τους Χριστιανούς το να θέτουν προτεραιότητες;
3 Όταν κάτι κατέχει την «ύψιστη θέση», αυτό βασικά σημαίνει ότι προηγείται από καθετί άλλο ή ότι χρειάζεται να λαβαίνεται πρώτο υπόψη. Είτε είστε Μάρτυρας του Ιεχωβά είτε ανήκετε στα εκατομμύρια των ειλικρινών μελετητών του Λόγου του Θεού οι οποίοι είναι συνταυτισμένοι μαζί τους, αναλογιστείτε την εξής αλήθεια: «Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν». (Εκκλησιαστής 3:1) Δικαιολογημένα, αυτό περιλαμβάνει το να δείχνετε στοργικό ενδιαφέρον στα μέλη της οικογένειας. (Κολοσσαείς 3:18-21) Αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει να προμηθεύετε με έντιμο τρόπο για το σπιτικό σας μέσω κάποιας κοσμικής εργασίας. (2 Θεσσαλονικείς 3:10-12· 1 Τιμόθεο 5:8) Και για μια αλλαγή από τα συνηθισμένα, θα μπορούσατε να αφιερώσετε χρόνο για κάποιο χόμπι ή, κατά καιρούς, για ψυχαγωγία ή αναψυχή. (Παράβαλε Μάρκος 6:31.) Αλλά, ύστερα από σοβαρή σκέψη, δεν διακρίνετε ότι σε τίποτε από αυτά δεν ανήκει η ύψιστη θέση στη ζωή; Κάτι άλλο είναι ακόμη πιο σημαντικό.
4. Πώς σχετίζονται τα εδάφια Φιλιππησίους 1:9, 10 με τον καθορισμό των προτεραιοτήτων μας;
4 Πιθανώς αναγνωρίζετε ότι οι κατευθυντήριες αρχές της Αγίας Γραφής αποτελούν πολύτιμα βοηθήματα για τον καθορισμό προτεραιοτήτων και τη λήψη σοφών αποφάσεων. Λόγου χάρη, στα εδάφια Φιλιππησίους 1:9, 10, οι Χριστιανοί προτρέπονται ‘να αφθονούν όλο και περισσότερο σε ακριβή γνώση και πλήρη διάκριση’. Για ποιο σκοπό; Ο απόστολος Παύλος πρόσθεσε: «Για να βεβαιώνεστε για τα πιο σπουδαία πράγματα». Δεν είναι λογικό αυτό; Με βάση την ακριβή γνώση, ο Χριστιανός που έχει διάκριση μπορεί να καθορίζει ποιο θα πρέπει να είναι το πρώτιστο ενδιαφέρον του—τι θα πρέπει να κατέχει την ύψιστη θέση—στη ζωή.
Ένα Υπόδειγμα Όσον Αφορά το Τι Κατέχει την Ύψιστη Θέση
5. Περιγράφοντας το υπόδειγμα που άφησε ο Ιησούς για τους Χριστιανούς, πώς δείχνουν οι Γραφές τι κατείχε την ύψιστη θέση στη ζωή του;
5 Βρίσκουμε μια πολύτιμη πτυχή της γνώσης στα λόγια του αποστόλου Πέτρου: «Σε αυτή την πορεία κληθήκατε, επειδή ακόμη και ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά». (1 Πέτρου 2:21) Ναι, για να βρούμε μερικές ενδείξεις όσον αφορά το τι κατέχει την ύψιστη θέση στη ζωή, μπορούμε να εξετάσουμε τι σκεφτόταν για αυτό ο Ιησούς Χριστός. Το εδάφιο Ψαλμός 40:8 ανέφερε προφητικά σχετικά με εκείνον: «Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου». Ο ίδιος εξέφρασε την ίδια σκέψη ως εξής: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του».—Ιωάννης 4:34· Εβραίους 12:2.
6. Πώς μπορούμε να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα που είχε ο Ιησούς βάζοντας το θέλημα του Θεού στην πρώτη θέση;
6 Προσέξτε αυτό το κλειδί—την επιτέλεση του θελήματος του Θεού. Το παράδειγμα του Ιησού τονίζει σε τι είναι ορθό να δίνουν οι μαθητές του την ύψιστη θέση στη ζωή τους, διότι ο ίδιος είπε πως «ο καθένας που είναι τέλεια διδαγμένος θα είναι όπως ο δάσκαλός του». (Λουκάς 6:40) Καθώς δε ο Ιησούς περπατούσε στην οδό την οποία πρόβλεπε ο σκοπός του Πατέρα του, έδειχνε πως όταν κάποιος κρατάει στην ύψιστη θέση το θέλημα του Θεού νιώθει ‘αγαλλίαση μέχρι ικανοποίησης’. (Ψαλμός 16:11, ΜΝΚ· Πράξεις 2:28) Διακρίνετε τι υποδηλώνει αυτό; Καθώς οι ακόλουθοι του Ιησού επιλέγουν την επιτέλεση του θελήματος του Θεού ως εκείνο που κατέχει την ύψιστη θέση στη ζωή τους, θα απολαμβάνουν ‘αγαλλίαση μέχρι ικανοποίησης’ και πραγματική ζωή. (1 Τιμόθεο 6:19) Επομένως υπάρχουν περισσότεροι από ένας λόγοι για τους οποίους η επιτέλεση του θελήματος του Θεού πρέπει να έχει την προτεραιότητα στη ζωή μας.
7, 8. Ποιες δοκιμασίες αντιμετώπισε ο Ιησούς, και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτό;
7 Μόλις ο Ιησούς συμβόλισε την παρουσίαση του εαυτού του για να εκτελεί το θέλημα του Θεού, ο Διάβολος επιδίωξε να τον κάνει να παρεκκλίνει. Με ποιον τρόπο; Με πειρασμό σε τρεις τομείς. Κάθε φορά, ο Ιησούς απαντούσε με Γραφικές εκφράσεις που δεν επιδέχονταν αμφισβήτηση. (Ματθαίος 4:1-10) Τον περίμεναν, όμως, και άλλες δοκιμασίες—διωγμός, εμπαιγμοί, προδοσία από τον Ιούδα, ψευδείς κατηγορίες και έπειτα θάνατος πάνω σε ένα ξύλο βασανισμού. Ωστόσο, καμία από αυτές τις δοκιμασίες δεν έκανε τον όσιο Γιο του Θεού να παρεκκλίνει από την πορεία του. Σε ένα κρίσιμο σημείο, ο Ιησούς προσευχήθηκε: «Όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ θέλεις. . . . Ας γίνει το θέλημά σου». (Ματθαίος 26:39, 42) Δεν θα πρέπει ο καθένας μας να υποκινηθεί βαθιά από αυτή την πτυχή του υποδείγματος που μας άφησε ο Ιησούς, πράγμα που θα μας κάνει να ‘εγκαρτερούμε στην προσευχή’;—Ρωμαίους 12:12.
8 Ναι, όταν καθορίζουμε τις προτεραιότητές μας στη ζωή, η θεϊκή κατεύθυνση είναι ιδιαίτερα υποβοηθητική, ειδικά αν αντιμετωπίζουμε εχθρούς της αλήθειας και άτομα που εναντιώνονται στο θέλημα του Θεού. Θυμηθείτε την ικεσία που ανέπεμψε ο πιστός Βασιλιάς Δαβίδ για κατεύθυνση όταν αντιμετώπιζε εναντίωση από εχθρούς. Θα το δούμε αυτό αν εξετάσουμε ένα τμήμα του 143ου Ψαλμού. Αυτό θα πρέπει να μας βοηθήσει να διακρίνουμε πώς μπορούμε να ενισχύουμε την προσωπική μας σχέση με τον Ιεχωβά και να ενδυναμωνόμαστε ώστε να κρατάμε την επιτέλεση του θελήματος του Θεού στην πρώτη θέση στη ζωή μας.
Ο Ιεχωβά Ακούει τις Προσευχές μας και Απαντάει σε Αυτές
9. (α) Αν και ο Δαβίδ ήταν αμαρτωλός, τι αποκαλύπτουν τα λόγια και οι ενέργειές του; (β) Γιατί δεν πρέπει να παραιτούμαστε από το να κάνουμε το σωστό;
9 Αν και ο Δαβίδ ήταν ένας αμαρτωλός θνητός, είχε πίστη στο ότι ο Ιεχωβά θα έδινε ακρόαση στην ικεσία του. Ο ίδιος παρακάλεσε ταπεινά: ‘Ιεχωβά, άκουσε την προσευχή μου· δώσε ακρόαση στην ικεσία μου. Μέσα στην πιστότητά σου απάντησέ μου με τη δικαιοσύνη σου. Και μην εισέλθεις σε κρίση με τον υπηρέτη σου· διότι ενώπιόν σου κανένας ζωντανός δεν μπορεί να είναι δίκαιος’. (Ψαλμός 143:1, 2, ΜΝΚ) Ο Δαβίδ αντιλαμβανόταν την ατέλειά του, αλλά η καρδιά του ήταν πλήρης απέναντι στον Θεό. Γι’ αυτό ήταν πεπεισμένος ότι θα λάβαινε απάντηση με δικαιοσύνη. Δεν μας ενθαρρύνει αυτό; Μολονότι υστερούμε ως προς τη δικαιοσύνη του Θεού, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι εκείνος μας ακούει αν η καρδιά μας είναι πλήρης απέναντί του. (Εκκλησιαστής 7:20· 1 Ιωάννη 5:14) Καθώς εγκαρτερούμε στην προσευχή, πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να ‘νικάμε το κακό με το καλό’ σε αυτές τις πονηρές ημέρες.—Ρωμαίους 12:20, 21· Ιακώβου 4:7.
10. Γιατί έζησε ο Δαβίδ περιόδους αγωνίας;
10 Ο Δαβίδ είχε εχθρούς, όπως έχουμε και εμείς. Είτε ως φυγάς καταδιωκόμενος από τον Σαούλ, αναγκασμένος να ζητάει καταφύγιο σε έρημα, απρόσιτα μέρη, είτε ως βασιλιάς που παρενοχλούνταν από εχθρούς, ο Δαβίδ έζησε περιόδους αγωνίας. Περιέγραψε το πώς τον επηρέασε αυτό με τα εξής λόγια: ‘Ο εχθρός καταδίωξε την ψυχή μου . . . Με ανάγκασε να κατοικώ σε σκοτεινούς τόπους . . . Και το πνεύμα μου σβήνει μέσα μου· η καρδιά μου μέσα μου είναι μουδιασμένη’. (Ψαλμός 143:3, 4, ΜΝΚ) Είχατε ποτέ λόγους να νιώθετε με παρόμοιο τρόπο;
11. Ποιες αγωνιώδεις στιγμές αντιμετωπίζουν ορισμένοι σύγχρονοι υπηρέτες του Θεού;
11 Η πίεση από τους εχθρούς, οι δοκιμασίες εξαιτίας μεγάλων οικονομικών δυσκολιών, κάποια σοβαρή αρρώστια ή άλλα οδυνηρά προβλήματα κάνουν μερικά από τα μέλη του λαού του Θεού να νιώθουν ότι το πνεύμα τους εξαντλείται. Μερικές φορές και η καρδιά τους επίσης είναι σαν μουδιασμένη. Είναι σαν να φωνάζει ο καθένας τους: ‘Εφόσον με έκανες να δω πολλές στενοχώριες και συμφορές, αναζωογόνησέ με και πάλι . . . Περικύκλωσέ με και παρηγόρησέ με’. (Ψαλμός 71:20, 21, ΜΝΚ) Πώς βοηθιούνται αυτοί;
Πώς να Αντιμετωπίζουμε τις Προσπάθειες των Εχθρών
12. Πώς αντιμετώπιζε ο Βασιλιάς Δαβίδ τους κινδύνους και τις δοκιμασίες;
12 Το εδάφιο Ψαλμός 143:5, ΜΝΚ, καταδεικνύει τι έκανε ο Δαβίδ όταν πολιορκούνταν από κινδύνους και μεγάλες δοκιμασίες: ‘Θυμήθηκα τις αρχαίες ημέρες· έκανα στοχασμούς γύρω από όλες τις δραστηριότητές σου· με τη θέλησή μου έκανα μέλημά μου το έργο των δικών σου χεριών’. Ο Δαβίδ έφερνε στη μνήμη του την πολιτεία του Θεού με τους υπηρέτες Του και το πώς είχε γευτεί ο ίδιος απελευθέρωση. Έκανε στοχασμούς γύρω από τα όσα είχε επιτελέσει ο Ιεχωβά για χάρη του μεγάλου Του ονόματος. Ναι, ο Δαβίδ έκανε μέλημά του τα έργα του Θεού.
13. Όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, πώς θα βοηθηθούμε να υπομείνουμε αν αναλογιζόμαστε αρχαία και σύγχρονα παραδείγματα πιστών υπηρετών;
13 Θυμόμαστε συχνά την πολιτεία του Θεού με το λαό του, έτσι δεν είναι; Και βέβαια! Αυτό περιλαμβάνει το υπόμνημα που έχει δημιουργηθεί από το «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων» της προχριστιανικής εποχής. (Εβραίους 11:32-38· 12:1) Οι χρισμένοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα ενθαρρύνθηκαν και αυτοί να ‘εξακολουθήσουν να θυμούνται τις παλιότερες ημέρες’ και τα όσα είχαν υπομείνει οι ίδιοι. (Εβραίους 10:32-34) Τι θα πούμε για τις εμπειρίες των υπηρετών του Θεού στη σύγχρονη εποχή, όπως αυτές που αναφέρονται στο βιβλίο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού;a Οι τεκμηριωμένες αφηγήσεις που παρουσιάζονται εκεί, καθώς και σε άλλα έντυπα, μας καθιστούν ικανούς να θυμόμαστε πώς έχει βοηθήσει ο Ιεχωβά το λαό του να εγκαρτερεί σε απαγορεύσεις, φυλακίσεις, οχλαγωγίες, καθώς και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας. Οι αδελφοί μας αντιμετώπισαν δοκιμασίες σε σπαρασσόμενες από τον πόλεμο χώρες, όπως είναι η πρώην Γιουγκοσλαβία, η Λιβερία, το Μπουρούντι και η Ρουάντα. Όταν ξέσπασε εναντίωση, οι υπηρέτες του Θεού υπέμειναν, επειδή διατήρησαν ισχυρή σχέση με τον Ιεχωβά. Το χέρι του στήριξε εκείνους που έδωσαν στην επιτέλεση του θελήματός του την ύψιστη θέση στη ζωή τους.
14. (α) Ποιο είναι ένα παράδειγμα ατόμου το οποίο στήριξε ο Θεός σε κάποια κατάσταση που θα μπορούσε να μοιάζει με τη δική μας; (β) Τι μαθαίνετε από αυτό το παράδειγμα;
14 Παρ’ όλα αυτά, ίσως πείτε ότι δεν έχετε υποστεί τέτοια κτηνώδη κακομεταχείριση και μπορεί να πιστεύετε ότι είναι απίθανο να την υποστείτε ποτέ. Η υποστήριξη, όμως, την οποία παρέχει ο Θεός στο λαό του δεν εκδηλώνεται πάντα σε δραματικές περιστάσεις, όπως θα τις θεωρούσαν μερικοί. Εκείνος έχει υποστηρίξει πολλά «συνηθισμένα» άτομα υπό «φυσιολογικές» συνθήκες. Ακολουθεί ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα: Αναγνωρίζετε τη φωτογραφία επάνω, και σας βοηθάει αυτή να θυμηθείτε την πολιτεία του Θεού με το λαό του; Αυτή η φωτογραφία εμφανίστηκε στη Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1996. Διαβάσατε την αφήγηση την οποία εξιστόρησε η Πηνελόπη Μακρή; Τι έξοχο παράδειγμα Χριστιανικής ακεραιότητας! Μπορείτε να θυμηθείτε τι υπέμεινε εκείνη από τους γείτονες, πώς πάλεψε με σοβαρές αρρώστιες και ποιες προσπάθειες κατέβαλε για να παραμείνει στην ολοχρόνια διακονία; Τι θα λεχθεί για την ανταμειφτική εμπειρία που είχε στη Μυτιλήνη; Το σημείο είναι: Βλέπετε τέτοιου είδους παραδείγματα ως παράγοντες που βοηθούν όλους μας να θέτουμε προτεραιότητες, βάζοντας την επιτέλεση του θελήματος του Θεού στην πρώτη θέση στη ζωή μας;
15. Ποιες είναι μερικές από τις πράξεις του Ιεχωβά γύρω από τις οποίες θα πρέπει να κάνουμε στοχασμούς;
15 Ενισχυόμαστε κάνοντας στοχασμούς γύρω από τις δραστηριότητες του Ιεχωβά, όπως έκανε ο Δαβίδ. Καθώς ο Ιεχωβά απεργαζόταν το σκοπό του, έκανε προμήθεια για σωτηρία μέσω του θανάτου, της ανάστασης και της ενδόξασης του Γιου του. (1 Τιμόθεο 3:16) Εγκαθίδρυσε την ουράνια Βασιλεία του, καθάρισε τους ουρανούς από τον Σατανά και τους δαίμονές του και αποκατέστησε την αληθινή λατρεία εδώ πάνω στη γη. (Αποκάλυψη 12:7-12) Έφτιαξε έναν πνευματικό παράδεισο και ευλόγησε το λαό του με αύξηση. (Ησαΐας 35:1-10· 60:22) Ο λαός του δίνει τώρα την τελική μαρτυρία πριν από το ξέσπασμα της μεγάλης θλίψης. (Αποκάλυψη 14:6, 7) Ναι, έχουμε πολλά πράγματα γύρω από τα οποία να κάνουμε στοχασμούς.
16. Τι ενθαρρυνόμαστε να κάνουμε μέλημά μας, και τι θα μας εντυπώσει αυτό;
16 Το να κάνουμε μέλημά μας το έργο των χεριών του Θεού αντί να μας απορροφούν οι ανθρώπινες προσπάθειες μας εντυπώνει το γεγονός πως όταν δρα η δύναμη του Ιεχωβά είναι ακατανίκητη. Αυτά τα έργα, όμως, δεν περιορίζονται στα θαυμάσια κατά γράμμα έργα της δημιουργίας στους ουρανούς καθώς και εδώ πάνω στη γη. (Ιώβ 37:14· Ψαλμός 19:1· 104:24) Τα θαυμάσια έργα του περιλαμβάνουν πράξεις απελευθέρωσης για το λαό του από καταπιεστικούς εχθρούς, όπως γίνεται έκδηλο από τις εμπειρίες του αρχαίου εκλεγμένου λαού του.—Έξοδος 14:31· 15:6.
Να Γνωρίζουμε την Οδό στην Οποία Πρέπει να Περπατούμε
17. Πόσο πραγματικός ήταν ο Ιεχωβά για τον Δαβίδ, και πώς μπορεί να μας καθησυχάσει αυτό;
17 Ο Δαβίδ προσευχήθηκε για βοήθεια ώστε να μη στερέψει η δροσιά της ζωής του: ‘Άπλωσα τα χέρια μου προς εσένα· η ψυχή μου είναι σαν εξαντλημένη χώρα που σε ζητά. Σπεύσε, απάντησέ μου, Ιεχωβά. Το πνεύμα μου έφτασε στο τέλος του. Μην κρύψεις το πρόσωπό σου από εμένα, αλλιώς θα γίνω όμοιος με εκείνους που κατεβαίνουν στο λάκκο’. (Ψαλμός 143:6, 7, ΜΝΚ) Ο Δαβίδ, ένας αμαρτωλός, γνώριζε ότι ο Θεός αντιλαμβανόταν την κατάστασή του. (Ψαλμός 31:7) Μερικές φορές μπορεί να νιώθουμε και εμείς ότι η πνευματικότητά μας έχει φτάσει σε χαμηλό επίπεδο. Αλλά η κατάσταση δεν είναι απελπιστική. Ο Ιεχωβά, ο οποίος ακούει τις προσευχές μας, μπορεί να επιταχύνει την αποκατάστασή μας αναζωογονώντας μας μέσω των στοργικών πρεσβυτέρων, άρθρων στη Σκοπιά ή μερών στις συναθροίσεις τα οποία φαίνονται σχεδιασμένα ειδικά για εμάς.—Ησαΐας 32:1, 2.
18, 19. (α) Ποια θα πρέπει να είναι η ένθερμη ικεσία μας προς τον Ιεχωβά; (β) Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;
18 Η εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά μάς υποκινεί να τον ικετεύουμε: ‘Κάνε με να ακούσω τη στοργική σου καλοσύνη, γιατί σε εσένα έθεσα την εμπιστοσύνη μου. Κάνε με να γνωρίσω την οδό στην οποία πρέπει να περπατώ’. (Ψαλμός 143:8, ΜΝΚ) Μήπως απογοήτευσε ο Ιεχωβά την αδελφή Μακρή, η οποία ήταν απομονωμένη σε ένα νησί; Επομένως, μήπως θα απογοητεύσει εσάς καθώς δίνετε στην επιτέλεση του θελήματός του την ύψιστη θέση στη ζωή σας; Ο Διάβολος και τα όργανά του θα ήθελαν να παρεμποδίσουν ή και να σταματήσουν εντελώς το έργο που κάνουμε διακηρύττοντας τη Βασιλεία του Θεού. Είτε υπηρετούμε σε χώρες στις οποίες η αληθινή λατρεία γενικά επιτρέπεται είτε υπηρετούμε σε μέρη στα οποία προσπαθούν να την καταπνίξουν, οι ενωμένες προσευχές μας εναρμονίζονται με την παράκληση του Δαβίδ: ‘Ελευθέρωσέ με από τους εχθρούς μου, Ιεχωβά. Σε εσένα βρήκα σκέπη’. (Ψαλμός 143:9, ΜΝΚ) Έχουμε ασφάλεια από την πνευματική συμφορά, αν κατοικούμε στο μυστικό τόπο του Υψίστου.—Ψαλμός 91:1, ΜΝΚ.
19 Η πεποίθησή μας σχετικά με το τι κατέχει την ύψιστη θέση έχει σταθερή βάση. (Ρωμαίους 12:1, 2) Να αντιστέκεστε, λοιπόν, στις προσπάθειες που καταβάλλει ο κόσμος για να σας επιβάλει αυτό που θεωρεί σημαντικό από ανθρώπινη άποψη. Συνεχίστε να αφήνετε κάθε πτυχή της ζωής σας να αντανακλά εκείνο το οποίο γνωρίζετε ότι κατέχει την ύψιστη θέση—η επιτέλεση του θελήματος του Θεού.—Ματθαίος 6:10· 7:21.
20. (α) Τι μάθαμε σχετικά με τον Δαβίδ από τα εδάφια Ψαλμός 143:1-9; (β) Πώς αντανακλούν οι Χριστιανοί σήμερα το πνεύμα του Δαβίδ;
20 Τα πρώτα εννιά εδάφια του 143ου Ψαλμού υπογραμμίζουν τη στενή προσωπική σχέση που είχε ο Δαβίδ με τον Ιεχωβά. Όταν περιστοιχιζόταν από εχθρούς, ικέτευε ανεπιφύλακτα τον Θεό για κατεύθυνση. Άνοιγε την καρδιά του, ζητώντας βοήθεια για να περπατάει στη σωστή οδό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα με το υπόλοιπο των χρισμένων με το πνεύμα που βρίσκονται στη γη, καθώς και με τους συντρόφους τους. Αυτοί θεωρούν πολύτιμη τη σχέση τους με τον Ιεχωβά καθώς τον ικετεύουν για κατεύθυνση. Κρατούν στην πρώτη θέση την επιτέλεση του θελήματος του Θεού, παρά τις πιέσεις από τον Διάβολο και τον κόσμο.
21. Γιατί είναι σημαντικό να δίνουμε καλό παράδειγμα προκειμένου να διδάσκουμε στους άλλους τι πρέπει να κατέχει την ύψιστη θέση στη ζωή τους;
21 Εκατομμύρια άτομα που μελετούν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά χρειάζεται να αναγνωρίσουν ότι η επιτέλεση του θελήματος του Θεού κατέχει την ύψιστη θέση. Μπορούμε να τους βοηθήσουμε να το κατανοήσουν αυτό όταν εξετάζουμε το 13ο κεφάλαιο του βιβλίου Γνώση που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή, το οποίο τονίζει τις αρχές που περιλαμβάνονται στο να είναι υπάκουοι στο Λόγο.b Ασφαλώς, θα πρέπει να βλέπουν στο προσωπικό μας παράδειγμα αυτά που τους διδάσκουμε. Ύστερα από μια σχετικά σύντομη περίοδο χρόνου, και εκείνοι επίσης θα φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν την οδό στην οποία πρέπει να περπατούν. Καθώς αυτά τα εκατομμύρια άτομα αντιλαμβάνονται προσωπικά τι πρέπει να είναι ύψιστης σπουδαιότητας στη ζωή τους, πολλά από αυτά θα υποκινηθούν να προχωρήσουν στα βήματα της αφιέρωσης και του βαφτίσματος. Έπειτα, η εκκλησία μπορεί να τα βοηθήσει να εξακολουθήσουν να περπατούν στην οδό της ζωής.
22. Με ποια ερωτήματα θα ασχοληθούμε στο επόμενο άρθρο;
22 Πολλοί αναγνωρίζουν πρόθυμα ότι το θέλημα του Θεού πρέπει να είναι ύψιστης σπουδαιότητας στη ζωή τους. Πώς, όμως, διδάσκει προοδευτικά ο Ιεχωβά τους υπηρέτες του να κάνουν το θέλημά του; Ποια οφέλη τούς φέρνει αυτό; Θα ασχοληθούμε με αυτά τα ερωτήματα, καθώς και με την εξέταση ενός βασικού εδαφίου, του εδαφίου Ψαλμός 143:10, στο επόμενο άρθρο.
[Υποσημειώσεις]
a Εκδόθηκε το 1992 από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
b Εκδόθηκε το 1995 από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
Ποια Είναι η Απάντησή Σας;
◻ Εφαρμόζοντας τα εδάφια Φιλιππησίους 1:9, 10, πώς μπορούμε να θέτουμε προτεραιότητες;
◻ Πώς έδειξε ο Ιησούς τι κατείχε την ύψιστη θέση στη ζωή του;
◻ Τι μπορούμε να μάθουμε από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούσε ο Δαβίδ όταν βρισκόταν υπό δοκιμασία;
◻ Με ποιον τρόπο μας βοηθούν σήμερα τα εδάφια Ψαλμός 143:1-9, ΜΝΚ;
◻ Τι θα πρέπει να κατέχει την ύψιστη θέση στη δική μας ζωή;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Οι ενέργειες του Δαβίδ απέδειξαν ότι στηριζόταν στον Ιεχωβά
[Ευχαριστίες]
Reproduced from Illustrirte Pracht - Bibel/Heilige Schrift des Alten und Neuen Testaments, nach der deutschen Uebersetzung D. Martin Luther’s