Ναι, Μπορείτε να Βρείτε Ευτυχία

Η ΕΥΤΥΧΙΑ—η γνήσια, διαρκής ευτυχία—είναι μερικές φορές δυσεύρετη. Αυτό αληθεύει κυρίως επειδή πολλοί άνθρωποι, καθώς αναζητούν αδιάκοπα την ευτυχία, στρέφονται σε λάθος πηγές. Μακάρι να είχαν έναν έμπιστο και ικανό φίλο ο οποίος θα μπορούσε να τους δείξει τη σωστή κατεύθυνση!

Η Αγία Γραφή είναι μια πηγή που παρέχει αυτή την αναγκαία κατεύθυνση. Εξετάστε μόνο ένα από τα βιβλία της—τους Ψαλμούς. Αυτό το βιβλίο είναι συλλογή 150 ιερών ύμνων προς τον Ιεχωβά Θεό, από τους οποίους τους μισούς περίπου συνέθεσε ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ. Αλλά μεγαλύτερη σημασία από το να γνωρίζουμε την ταυτότητα των συγγραφέων έχει το να γνωρίζουμε ότι αυτό το βιβλίο γράφτηκε υπό την έμπνευση του καλύτερου Φίλου της ανθρωπότητας, του Ιεχωβά. Μπορούμε, λοιπόν, να είμαστε βέβαιοι ότι περιέχει θεϊκή καθοδηγία για το καλό μας και δείχνει το δρόμο για την ευτυχία.

Οι συγγραφείς των ψαλμών ήταν βέβαιοι ότι η ευτυχία είναι αποτέλεσμα της υγιούς σχέσης που έχει ένα άτομο με τον Θεό. «Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που φοβάται τον Ιεχωβά», έγραψε ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 112:1) Καμία ανθρώπινη σχέση, κανένα υλικό απόκτημα και κανένα προσωπικό επίτευγμα δεν μπορεί να φέρει την ευτυχία που προέρχεται από το να ανήκουμε “στο λαό του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά”. (Ψαλμός 144:15) Η ζωή πολλών σύγχρονων υπηρετών του Θεού το επιβεβαιώνει αυτό.

Η Σουζάνε, η οποία είναι λίγο πάνω από 40 ετών, αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα.a Η ίδια είπε: «Σήμερα πολλοί εντάσσονται σε ορισμένες ομάδες για να επιτύχουν κοινούς στόχους ή για να συμμετάσχουν σε κοινά ενδιαφέροντα. Σπάνια, όμως, βλέπουν τον καθένα μέσα στην ομάδα ως φίλο. Με το λαό του Ιεχωβά τα πράγματα διαφέρουν. Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μάς κάνει να νιώθουμε στοργή ο ένας για τον άλλον. Ανάμεσα στο λαό του Θεού, αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας, άσχετα από το πού τυχαίνει να είμαστε κάποια δεδομένη στιγμή. Αυτή η ενότητα εμπλουτίζει τη ζωή μας πάρα πολύ. Ποιοι άλλοι μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν φίλους που προέρχονται από εντελώς διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και διαφορετικό υπόβαθρο και από τη μεγαλύτερη ποικιλία εθνικοτήτων; Με όλη μου την καρδιά, μπορώ να πω ότι το να ανήκει κάποιος στο λαό του Ιεχωβά είναι αυτό που οδηγεί σε ευτυχία».

Η Μαρί επίσης, η οποία γεννήθηκε στη Σκωτία, έμαθε ότι η στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι ζωτική για να βρει κάποιος την ευτυχία. «Προτού μάθω τη Γραφική αλήθεια», ανέφερε η ίδια, «μου άρεσε να παρακολουθώ ταινίες τρόμου. Αλλά τη νύχτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ χωρίς να κρατάω έναν σταυρό πιστεύοντας ότι έτσι θα απωθούσα φαντάσματα και βρυκόλακες, που αποτελούσαν το θέμα πολλών ταινιών. Μόλις γνώρισα την αλήθεια, όμως, και σταμάτησα να παρακολουθώ τέτοιες ταινίες, η σχέση μου με τον Ιεχωβά με βοήθησε να πηγαίνω στο κρεβάτι χωρίς φόβο, χαρούμενη που υπηρετώ έναν Θεό πιο ισχυρό από τους δαίμονες ή τους φανταστικούς βρυκόλακες».

Η Εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Οδηγεί σε Ευτυχία

Δεν έχουμε λόγο να αμφιβάλλουμε για την παντοδυναμία και την απεριόριστη σοφία του Δημιουργού. Ο Δαβίδ, γνωρίζοντας ότι μπορούσε να εμπιστεύεται απόλυτα στον Ιεχωβά και να βρίσκει καταφύγιο σε Εκείνον, έγραψε: «Ευτυχισμένος είναι ο ακμαίος άντρας που έθεσε τον Ιεχωβά ως εμπιστοσύνη του».—Ψαλμός 40:4.

Η Μαρία είπε: «Οι εμπειρίες μου στην Ισπανία και αλλού έχουν δείξει ότι όταν κάνουμε τα πράγματα με τον τρόπο του Ιεχωβά, ακόμη και αν τα αισθήματά μας ίσως μας ωθούν να ενεργήσουμε διαφορετικά, έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Αυτό φέρνει ευτυχία διότι η οδός του Ιεχωβά είναι πάντοτε η καλύτερη».

Ο Αντρέας, Χριστιανός πρεσβύτερος ο οποίος έχει υπηρετήσει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, γνωρίζει επίσης από προσωπική πείρα ότι μπορούμε να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά. Ο ίδιος είπε: «Ο μεγαλύτερος αδελφός μου, ο οποίος δεν συμμερίζεται την πίστη μου, με επηρέασε πολύ όταν ήμουν νέος, παρακινώντας με να επιδιώξω μια ανταμειφτική από οικονομική άποψη σταδιοδρομία. Απογοητεύτηκε πάρα πολύ όταν ανέλαβα την ολοχρόνια διακονία και δεν βασίστηκα στην αποκαλούμενη εξασφάλιση που παρέχουν τα κοσμικά προγράμματα συνταξιοδότησης. Κατά τη διάρκεια της ολοχρόνιας υπηρεσίας μου, ποτέ δεν βρέθηκα σε ανάγκη και έχω γευτεί ευλογίες τις οποίες άλλοι μπορούν μόνο να ονειρευτούν».

Το 1993, ο Φέλιξ προσκλήθηκε να βοηθήσει στην επέκταση των εγκαταστάσεων του γραφείου τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ζέλτερς της Γερμανίας. Όταν ολοκληρώθηκε το έργο, προσκλήθηκε να γίνει μόνιμο μέλος της οικογένειας Μπέθελ εκεί. Ποια ήταν η αντίδρασή του; «Δέχτηκα την πρόσκληση με κάποιες επιφυλάξεις. Αλλά τώρα που βρίσκομαι σχεδόν δέκα χρόνια εδώ, είμαι πεπεισμένος ότι ο Ιεχωβά απάντησε στις προσευχές μου. Εκείνος γνωρίζει τι είναι καλύτερο για εμένα. Θέτοντας απόλυτη εμπιστοσύνη σε αυτόν και αφήνοντάς τον να με κατευθύνει, του δίνω την ευκαιρία να μου δείχνει τι θέλει να κάνω».

Η Σουζάνε, η οποία αναφέρθηκε νωρίτερα, ήθελε να υπηρετήσει ως ολοχρόνια διάκονος, δηλαδή σκαπάνισσα, αλλά δυσκολευόταν να βρει εργασία μερικής απασχόλησης. Αφού περίμενε έναν χρόνο μήπως και προκύψει κάτι, ενήργησε με εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Η ίδια ανέφερε: «Έδωσα την αίτησή μου για τακτικό σκαπανικό. Είχα αποταμιεύσει τα χρήματα που χρειαζόμουν για να πληρώσω τα συνηθισμένα έξοδα ενός περίπου μήνα. Και τι συγκλονιστικός μήνας αποδείχτηκε αυτός! Η διακονία μού έδινε μεγάλη χαρά, αλλά η μία συνέντευξη εργασίας μετά την άλλη έπεφταν στο κενό. Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν με εγκατέλειψε, όπως είχε υποσχεθεί. Την τελευταία μέρα του μήνα, κατάφερα να υπογράψω συμβόλαιο εργασίας. Τώρα ήξερα ότι μπορούσα να εμπιστεύομαι πραγματικά στον Ιεχωβά! Αυτή η πρώτη εμπειρία μου στην ολοχρόνια υπηρεσία έχει συμβάλει σε μια ανταμειφτική και ικανοποιητική ζωή».

Η Αποδοχή των Θεϊκών Συμβουλών Συμβάλλει στην Ευτυχία

Ο Βασιλιάς Δαβίδ έκανε μερικά σοβαρά λάθη. Κατά καιρούς, χρειαζόταν σοφές συμβουλές. Είμαστε εμείς τόσο πρόθυμοι να δεχτούμε συμβουλές και εκπαίδευση όσο ήταν ο Δαβίδ;

Η Αΐντα, από τη Γαλλία, συνειδητοποίησε κάποτε ότι είχε διαπράξει ένα σοβαρό λάθος. Η ίδια ανέφερε: «Το πρώτιστο μέλημά μου ήταν να αποκαταστήσω τη σχέση μου με τον Ιεχωβά. Τίποτα άλλο δεν με ένοιαζε». Πλησίασε τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους για βοήθεια. Έχοντας υπηρετήσει 14 και πλέον χρόνια στην ολοχρόνια διακονία, λέει τώρα: «Πόσο ευχάριστο είναι να γνωρίζω ότι ο Ιεχωβά συγχώρησε το λάθος μου!»

Το να είμαστε δεκτικοί στις θεϊκές συμβουλές μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε τη διάπραξη ενός λάθους. Η Γιούντιτ εξήγησε: «Όταν ήμουν 20 ετών, ερωτεύτηκα κάποιον Γερμανό συνάδελφό μου ο οποίος έκανε ό,τι μπορούσε για να με εντυπωσιάσει. Έχαιρε σεβασμού, είχε λαμπρή σταδιοδρομία και ήταν ήδη παντρεμένος! Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να επιλέξω είτε να υπακούσω στους νόμους του Ιεχωβά είτε να απομακρυνθώ εντελώς από Αυτόν. Εκμυστηρεύτηκα το ζήτημα στους γονείς μου. Ο πατέρας μου δεν μάσησε τα λόγια του καθώς μου υπενθύμισε τι ανέμενε ο Ιεχωβά από εμένα. Μου μίλησε ξεκάθαρα—ακριβώς όπως χρειαζόμουν! Μολαταύτα η καρδιά μου έψαχνε κάποιο παραθυράκι. Επί εβδομάδες η μητέρα μου αφιέρωνε τα βράδια για να μου μιλάει σχετικά με το πόσο σπουδαίοι και ζωοσωτήριοι είναι οι νόμοι του Θεού. Είμαι πολύ ευγνώμων για το ότι η καρδιά μου ελκύστηκε σταδιακά στον Ιεχωβά. Η διαπαιδαγώγηση και η διδασκαλία που μου παρείχε εκείνος μου έφεραν μεγάλη ευτυχία—πολλά ανταμειφτικά χρόνια στην ολοχρόνια διακονία και έναν καλό Χριστιανό σύντροφο ο οποίος με αγαπάει και αγαπάει τον Ιεχωβά ολόκαρδα».

Σαφώς, τέτοιες εμπειρίες υπογραμμίζουν τα λόγια του Δαβίδ: «Ευτυχισμένος είναι εκείνος του οποίου η ανταρσία έχει συγχωρηθεί, του οποίου η αμαρτία έχει καλυφτεί. Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Ιεχωβά δεν λογαριάζει σφάλμα».—Ψαλμός 32:1, 2.

Ευτυχία από την Εκδήλωση Ενδιαφέροντος σε Άλλους

«Ευτυχισμένος είναι όποιος φέρεται στον ασήμαντο με στοχαστικό ενδιαφέρον», έγραψε ο Δαβίδ, και συνέχισε: «Την ημέρα της συμφοράς ο Ιεχωβά θα του προμηθεύσει διαφυγή. Ο Ιεχωβά θα τον φυλάξει και θα τον διατηρήσει στη ζωή. Θα αποκληθεί ευτυχισμένος». (Ψαλμός 41:1, 2) Το στοργικό ενδιαφέρον που εκδήλωσε ο Δαβίδ προς τον Μεφιβοσθέ, τον ανάπηρο γιο του αγαπημένου φίλου του, του Ιωνάθαν, αποτελεί παράδειγμα σωστής στάσης απέναντι στον ασήμαντο.—2 Σαμουήλ 9:1-13.

Η Μάρλις, ιεραπόστολος επί 47 χρόνια, έχει το προνόμιο να κηρύττει σε ανθρώπους που χρειάστηκε να διαφύγουν από περιοχές της Αφρικής, της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης οι οποίες διέρχονται κρίση. Η ίδια είπε: «Αυτοί έχουν διάφορα προβλήματα και γενικά νιώθουν ότι δεν είναι πλήρως αποδεκτοί, ότι στην πραγματικότητα αντιμετωπίζονται μεροληπτικά. Η υποβοήθηση τέτοιων ανθρώπων φέρνει πάντοτε ευτυχία».

Η Μαρίνα, η οποία είναι λίγο πάνω από 40 ετών, έγραψε: «Επειδή είμαι άγαμη, ξέρω τι σημαίνει να σου παρέχουν οι άλλοι την υποστήριξή τους. Αυτό με υποκινεί να ενθαρρύνω τους ανθρώπους τηλεφωνώντας τους ή γράφοντάς τους επιστολές. Πολλοί έχουν εκφράσει την εκτίμησή τους. Το να βοηθώ άλλους μου φέρνει χαρά».

Ο Ντιμίταρ, ο οποίος είναι γύρω στα 25, είπε: «Η μητέρα μου με μεγάλωσε μόνη της. Όταν ήμουν νεαρός, χαιρόμουν που ο επίσκοπος Μελέτης Βιβλίου Εκκλησίας με έπαιρνε μαζί του κάθε εβδομάδα για να με εκπαιδεύσει στη διακονία. Εξακολουθώ να είμαι ευγνώμων για την επιμονή του. Ξέρω ότι δεν ήταν πάντοτε εύκολο να με υποκινεί σε δράση». Γεμάτος ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια που έλαβε κάποτε, ο Ντιμίταρ βοηθάει τώρα άλλους: «Τουλάχιστον μία φορά το μήνα προσπαθώ να παίρνω μαζί μου στη διακονία αγρού ένα νεαρό καθώς και ένα ηλικιωμένο άτομο».

Το βιβλίο των Ψαλμών αναφέρει και άλλα πράγματα που συμβάλλουν στην ευτυχία. Ένα από αυτά είναι η σπουδαιότητα του να βασίζεται κάποιος στη δύναμη του Ιεχωβά και όχι στη δική του: «Ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι των οποίων η ισχύς είναι από [τον Ιεχωβά]».—Ψαλμός 84:5.

Η Κορίνα μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό. Μετακόμισε σε μια χώρα όπου υπήρχε μεγάλη ανάγκη στη διακονία. «Ήρθα αντιμέτωπη με καινούρια γλώσσα, καινούριο πολιτισμό και καινούριο τρόπο σκέψης. Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε άλλον πλανήτη. Η σκέψη ότι θα κήρυττα σε άγνωστο περιβάλλον μού δημιουργούσε ένταση. Ζήτησα βοήθεια από τον Ιεχωβά, και η δύναμή του ήταν εκείνο που με στήριξε ώστε να κηρύττω όλη μέρα σε απομονωμένο τομέα. Με τον καιρό, αυτή η δραστηριότητα φαινόταν σαν το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Ξεκίνησα πολλές Γραφικές μελέτες και εξακολουθώ να ωφελούμαι από αυτή την εμπειρία. Έμαθα ότι με τη δύναμη του Ιεχωβά, μπορούμε να υπερνικήσουμε ακόμη και φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια».

Ναι, διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην ευτυχία, όπως η καλλιέργεια φιλίας με τον Θεό και με το λαό του, η απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, η αποδοχή των θεϊκών του συμβουλών και το στοχαστικό ενδιαφέρον για τους άλλους. Περπατώντας στις οδούς του Ιεχωβά και υπακούοντας στους νόμους του, μπορούμε να απολαμβάνουμε την εύνοιά του.—Ψαλμός 89:15· 106:3· 112:1· 128:1, 2.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Μαρία

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Μαρί

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Σουζάνε και Αντρέας

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Κορίνα

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ντιμίταρ