Κεφάλαιο Εφτά
Τι Μαθαίνουμε από το ότι ο Θεός Επιτρέπει την Πονηρία
1, 2. (α) Αν ο Ιεχωβά είχε εκτελέσει αμέσως τους στασιαστές στην Εδέμ, πώς θα είχαμε επηρεαστεί εμείς; (β) Ποιες στοργικές προμήθειες έκανε ο Ιεχωβά για εμάς;
«ΛΙΓΕΣ και οδυνηρές υπήρξαν οι ημέρες των χρόνων της ζωής μου», είπε ο πατριάρχης Ιακώβ. (Γένεση 47:9) Παρόμοια, ο Ιώβ δήλωσε ότι ο άνθρωπος «είναι λιγόχρονος και χορτασμένος ταραχή». (Ιώβ 14:1) Σαν και αυτά τα άτομα, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε υποστεί δυσκολίες, αδικίες ακόμη και τραγωδίες. Ωστόσο, το ότι γεννηθήκαμε δεν αποτελεί αδικία από μέρους του Θεού. Είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε τη διανοητική και σωματική τελειότητα ούτε το Παραδεισιακό σπίτι που είχαν αρχικά ο Αδάμ και η Εύα. Αλλά τι θα είχε γίνει αν ο Ιεχωβά τούς είχε εκτελέσει αμέσως μόλις στασίασαν; Μολονότι δεν θα είχαν υπάρξει καθόλου αρρώστιες, θλίψη ή θάνατος, δεν θα είχε υπάρξει ούτε και η ανθρωπότητα. Δεν θα είχαμε γεννηθεί εμείς. Εκδηλώνοντας έλεος, ο Θεός έδωσε στον Αδάμ και στην Εύα χρόνο για να γεννήσουν παιδιά, μολονότι αυτά κληρονόμησαν την ατέλεια. Μέσω δε του Χριστού, ο Ιεχωβά έκανε την απαραίτητη προμήθεια για να μπορέσουμε να ανακτήσουμε ό,τι έχασε ο Αδάμ—αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη.—Ιωάννης 10:10· Ρωμαίους 5:12.
2 Πόσο ενθαρρυντικό είναι να μπορούμε να αναμένουμε αιώνια ζωή στο νέο κόσμο μέσα σε Παραδεισιακό περιβάλλον, όπου θα είμαστε απαλλαγμένοι από τις αρρώστιες, τη θλίψη, τον πόνο και το θάνατο, καθώς και από τους πονηρούς! (Παροιμίες 2:21, 22· Αποκάλυψη 21:4, 5) Αλλά από τη Βιβλική αφήγηση μαθαίνουμε ότι, μολονότι η προσωπική μας σωτηρία είναι πολύ σημαντική για εμάς και για τον Ιεχωβά, περιλαμβάνεται κάτι πολύ πιο σπουδαίο.
Για Χάρη του Μεγάλου Ονόματός Του
3. Τι περιλαμβάνεται στην εκπλήρωση του σκοπού του Ιεχωβά για τη γη και την ανθρωπότητα;
3 Το όνομα του Θεού περιλαμβάνεται στην εκπλήρωση του σκοπού του σχετικά με τη γη και την ανθρωπότητα. Το όνομα Ιεχωβά σημαίνει «Αυτός Κάνει να Γίνεται». Άρα περιλαμβάνει τη φήμη του ως Παγκόσμιου Κυρίαρχου, ως Εκείνου που θέτει σκοπούς και ως του Θεού της αλήθειας. Λόγω της θέσης του Ιεχωβά, η ειρήνη και η ευημερία όλου του σύμπαντος απαιτούν να αποδίδεται ο πλήρης οφειλόμενος σεβασμός στο όνομά του και σε ό,τι αυτό εμπερικλείει, καθώς επίσης να υπακούν όλοι σε αυτόν.
4. Τι περιλάμβανε ο σκοπός του Ιεχωβά για τη γη;
4 Αφού δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, ο Ιεχωβά τούς ανέθεσε να εκτελέσουν έναν διορισμό. Διασαφήνισε ότι ο σκοπός του ήταν, όχι μόνο να καθυποταχθεί όλη η γη—και να επεκταθούν έτσι τα όρια του Παραδείσου—αλλά και να κατοικηθεί από τους απογόνους τους. (Γένεση 1:28) Επρόκειτο άραγε να αποτύχει αυτός ο σκοπός εξαιτίας της αμαρτίας τους; Πόσο θα ονειδιζόταν το όνομα του παντοδύναμου Ιεχωβά αν δεν κατάφερνε να εκπληρώσει το σκοπό του για τη γη και την ανθρωπότητα!
5. (α) Αν έτρωγαν οι πρώτοι άνθρωποι από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, πότε θα πέθαιναν; (β) Πώς εκπλήρωσε ο Ιεχωβά το λόγο του στο εδάφιο Γένεση 2:17, ενώ ταυτόχρονα σεβάστηκε το σκοπό του για τη γη;
5 Ο Ιεχωβά είχε προειδοποιήσει τον Αδάμ και την Εύα ότι, αν παρήκουαν και έτρωγαν από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, θα πέθαιναν «την ημέρα» που θα έτρωγαν. (Γένεση 2:17) Πιστός στο λόγο του, ο Ιεχωβά τούς κάλεσε να λογοδοτήσουν την ίδια ημέρα που αμάρτησαν και απήγγειλε τη θανατική τους καταδίκη. Από την άποψη του Θεού, ο Αδάμ και η Εύα πέθαναν εκείνη την ημέρα. Εντούτοις, για να εκτελέσει το σκοπό του σχετικά με τη γη, ο Ιεχωβά τούς επέτρεψε να αποκτήσουν οικογένεια προτού επέλθει ο φυσικός τους θάνατος. Άλλωστε, εφόσον ο Θεός μπορεί να θεωρεί τα 1.000 χρόνια ως μία ημέρα, όταν η ζωή του Αδάμ τερματίστηκε στα 930 του χρόνια, αυτό συνέβη προτού περάσει μία «ημέρα». (2 Πέτρου 3:8· Γένεση 5:3-5) Έτσι η φιλαλήθεια του Ιεχωβά επιβεβαιώθηκε ως προς το χρόνο εκτέλεσης της τιμωρίας, και ο σκοπός του για τη γη δεν ματαιώθηκε με το θάνατο του Αδάμ και της Εύας. Αλλά για ένα διάστημα, έχει επιτραπεί να ζουν ατελείς άνθρωποι, περιλαμβανομένων και των πονηρών.
6, 7. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Έξοδος 9:15, 16, γιατί επιτρέπει ο Ιεχωβά να εξακολουθούν να υπάρχουν οι πονηροί για ένα διάστημα; (β) Στην περίπτωση του Φαραώ, πώς φάνηκε η δύναμη του Ιεχωβά, και πώς έγινε γνωστό το όνομά Του; (γ) Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα όταν θα τερματιστεί το παρόν πονηρό σύστημα;
6 Τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά στον άρχοντα της Αιγύπτου στις ημέρες του Μωυσή δείχνουν περαιτέρω γιατί ο Θεός επέτρεψε να εξακολουθήσουν να υπάρχουν οι πονηροί. Όταν ο Φαραώ απαγόρευσε στους γιους του Ισραήλ να αναχωρήσουν από την Αίγυπτο, ο Ιεχωβά δεν τον πάταξε αμέσως. Δέκα Πληγές επήλθαν σε εκείνη τη γη, καταδεικνύοντας τη δύναμη του Ιεχωβά με καταπληκτικούς τρόπους. Όταν προειδοποίησε για την έβδομη πληγή, ο Ιεχωβά είπε στον Φαραώ ότι θα μπορούσε εύκολα να έχει εξαλείψει αυτόν και το λαό του από τη γη. «Αλλά, στην πραγματικότητα», είπε ο Ιεχωβά, «γι’ αυτόν το λόγο σε κράτησα στη ζωή, για να σου δείξω τη δύναμή μου και για να κάνω το όνομά μου να διακηρυχτεί σε όλη τη γη».—Έξοδος 9:15, 16.
7 Όταν ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες, το όνομά του έγινε πράγματι ευρέως γνωστό. (Ιησούς του Ναυή 2:1, 9-11) Σήμερα, σχεδόν 3.500 χρόνια αργότερα, δεν έχουν ξεχαστεί τα όσα έκανε τότε. Διακηρύχτηκε, όχι μόνο το προσωπικό όνομα του Ιεχωβά, αλλά και η αλήθεια σχετικά με Εκείνον που φέρει αυτό το όνομα. Έτσι εδραιώθηκε η φήμη του Ιεχωβά ως Θεού που τηρεί τις υποσχέσεις του και αναλαμβάνει δράση υπέρ των υπηρετών του. (Ιησούς του Ναυή 23:14) Καταδείχτηκε ότι, λόγω της παντοδυναμίας του, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει το σκοπό του. (Ησαΐας 14:24, 27) Μπορούμε, λοιπόν, να είμαστε βέβαιοι ότι σύντομα θα αναλάβει δράση υπέρ των πιστών υπηρετών του καταστρέφοντας ολόκληρο το πονηρό σύστημα του Σατανά. Αυτή η εκδήλωση παντοδυναμίας και η δόξα που θα φέρει στο όνομα του Ιεχωβά δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Τα οφέλη θα είναι ατέλειωτα!—Ιεζεκιήλ 38:23· Αποκάλυψη 19:1, 2.
“Ω! Βάθος της Σοφίας του Θεού!”
8. Ποιους παράγοντες μας παροτρύνει ο Παύλος να εξετάσουμε;
8 Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο απόστολος Παύλος εγείρει το ερώτημα: «Μήπως υπάρχει αδικία στον Θεό;» και απαντάει με έμφαση: «Ποτέ να μη συμβεί αυτό!» Κατόπιν τονίζει το έλεος του Θεού και αναφέρει τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά σχετικά με το ότι επέτρεψε στον Φαραώ να ζήσει λίγο ακόμη. Ο Παύλος δείχνει, επίσης, ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε σαν πηλός στα χέρια του αγγειοπλάστη. Έπειτα δηλώνει: «Αν, λοιπόν, ο Θεός, μολονότι είχε τη θέληση να εκδηλώσει την οργή του και να γνωστοποιήσει τη δύναμή του, ανέχτηκε με πολλή μακροθυμία σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή, ώστε να γνωστοποιήσει τον πλούτο της δόξας του σε σκεύη ελέους, τα οποία ετοίμασε εκ των προτέρων για δόξα, δηλαδή εμάς, τους οποίους κάλεσε, όχι μόνο ανάμεσα από τους Ιουδαίους, αλλά και ανάμεσα από τα έθνη, τι με αυτό;»—Ρωμαίους 9:14-24.
9. (α) Ποιοι είναι τα «σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή»; (β) Γιατί έχει εκδηλώσει ο Ιεχωβά μεγάλη μακροθυμία απέναντι σε αυτούς που του εναντιώνονται, και πώς θα είναι η τελική έκβαση για το καλό όσων τον αγαπούν;
9 Από τον καιρό του στασιασμού στην Εδέμ, όλοι όσοι εναντιώνονται στον Ιεχωβά και στους νόμους του είναι «σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή». Όλο αυτόν τον καιρό, ο Ιεχωβά ασκεί μακροθυμία. Οι πονηροί χλευάζουν τις οδούς του, διώκουν τους υπηρέτες του, θανάτωσαν μάλιστα τον Γιο του. Εκδηλώνοντας μεγάλη αυτοσυγκράτηση, ο Ιεχωβά επέτρεψε να περάσει αρκετό διάστημα για να διαπιστώσει πλήρως όλη η δημιουργία τα καταστροφικά αποτελέσματα που επέφερε ο στασιασμός εναντίον του Θεού και η ανεξάρτητη από αυτόν ανθρώπινη διακυβέρνηση. Συγχρόνως, ο θάνατος του Ιησού αποτέλεσε το μέσο για να απελευθερωθεί η υπάκουη ανθρωπότητα και για να “διαλυθούν τα έργα του Διαβόλου”.—1 Ιωάννη 3:8· Εβραίους 2:14, 15.
10. Γιατί έχει ανεχτεί ο Ιεχωβά τους πονηρούς στη διάρκεια των περασμένων 1.900 ετών;
10 Στη διάρκεια των 1.900 και πλέον ετών από την ανάσταση του Ιησού, ο Ιεχωβά έχει ανεχτεί περαιτέρω τα «σκεύη οργής» και δεν έχει φέρει την καταστροφή τους. Γιατί; Πρώτα πρώτα, επειδή προετοιμάζει τα άτομα που θα συμμετάσχουν με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του. Αυτά τα άτομα είναι 144.000 και αποτελούν τα «σκεύη ελέους» για τα οποία μίλησε ο απόστολος Παύλος. Αρχικά, κλήθηκαν άτομα από τους Ιουδαίους για να αποτελέσουν αυτή την ουράνια τάξη. Έπειτα ο Θεός κάλεσε άτομα από τους Εθνικούς. Ο Ιεχωβά δεν ανάγκασε κανέναν από αυτούς να τον υπηρετήσει. Αλλά από εκείνους που ανταποκρίθηκαν με εκτίμηση στις στοργικές του προμήθειες, έδωσε σε μερικούς το προνόμιο να γίνουν συγκυβερνήτες με τον Γιο του στην ουράνια Βασιλεία. Τώρα, η προετοιμασία αυτής της ουράνιας τάξης έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.—Λουκάς 22:29· Αποκάλυψη 14:1-4.
11. (α) Ποια ομάδα ωφελείται τώρα από τη μακροθυμία του Ιεχωβά; (β) Πώς θα ωφεληθούν οι νεκροί;
11 Τι θα γίνει, όμως, όσον αφορά την ύπαρξη κατοίκων για τη γη; Η μακροθυμία του Ιεχωβά έχει καταστήσει επίσης εφικτή τη σύναξη ενός “μεγάλου πλήθους” από όλα τα έθνη, το οποίο αριθμεί σήμερα εκατομμύρια μέλη. Ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί ότι αυτή η επίγεια τάξη θα επιζήσει από το τέλος του παρόντος συστήματος και θα έχει την προοπτική να ζήσει αιώνια σε μια παραδεισιακή γη. (Αποκάλυψη 7:9, 10· Ψαλμός 37:29· Ιωάννης 10:16) Στον ορισμένο καιρό του Θεού, πλήθη νεκρών θα αναστηθούν και θα τους δοθεί η ευκαιρία να γίνουν επίγειοι υπήκοοι της ουράνιας Βασιλείας. Ο Λόγος του Θεού προλέγει στο εδάφιο Πράξεις 24:15: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».—Ιωάννης 5:28, 29.
12. (α) Τι έχουμε μάθει για τον Ιεχωβά λόγω του ότι ανέχεται την πονηρία; (β) Πώς νιώθετε εσείς για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε ο Ιεχωβά αυτά τα ζητήματα;
12 Μήπως υπάρχει κάποια αδικία σε όλα αυτά; Όχι, διότι μη επιφέροντας την καταστροφή των πονηρών, των “σκευών οργής”, ο Θεός εκδηλώνει συμπόνια προς άλλους, σε αρμονία με το σκοπό του. Αυτό δείχνει πόσο ελεήμων και στοργικός είναι. Επίσης, λόγω του χρόνου που μας δίνεται για να παρατηρήσουμε την εξέλιξη του σκοπού του, μαθαίνουμε πολλά για τον ίδιο τον Ιεχωβά. Θαυμάζουμε τις ποικίλες πτυχές της προσωπικότητάς του που έρχονται στο φως—τη δικαιοσύνη, το έλεος, τη μακροθυμία, την πολυποίκιλη σοφία του. Ο σοφός τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε ο Ιεχωβά το ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας—του δικαιώματος που έχει να κυβερνάει—θα μαρτυρεί για πάντα ότι ο δικός του τρόπος διακυβέρνησης είναι σίγουρα ο καλύτερος. Μαζί με τον απόστολο Παύλο λέμε και εμείς: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσης του Θεού! Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι κρίσεις του και ανεξιχνίαστες οι οδοί του!»—Ρωμαίους 11:33.
Ευκαιρία να Δείξουμε την Αφοσίωσή Μας
13. Όταν αντιμετωπίζουμε προσωπικά παθήματα, ποια ευκαιρία μάς δίνεται, και τι θα μας βοηθήσει να ανταποκριθούμε σοφά;
13 Λόγω των περιστάσεών τους, πολλοί υπηρέτες του Θεού αντιμετωπίζουν καταστάσεις που συνεπάγονται προσωπικά παθήματα. Τα παθήματά τους συνεχίζονται επειδή ο Θεός δεν έχει καταστρέψει ακόμη τους πονηρούς και δεν έχει φέρει την προειπωμένη αποκατάσταση της ανθρωπότητας. Μήπως πρέπει να μας πικραίνει αυτό; Ή μπορούμε να θεωρούμε αυτές τις καταστάσεις ευκαιρίες για να αποδεικνύουμε και εμείς ότι ο Διάβολος είναι ψεύτης; Μπορούμε να ενισχυόμαστε για να το κάνουμε αυτό αν θυμόμαστε την έκκληση: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, για να έχω τι να απαντήσω σε εκείνον που με εμπαίζει». (Παροιμίες 27:11) Ο Σατανάς, ο οποίος εμπαίζει τον Ιεχωβά, διατύπωσε την κατηγορία ότι οι άνθρωποι, αν υποστούν υλικές απώλειες ή σωματικά παθήματα, θα επιρρίψουν την ευθύνη στον Θεό, ακόμη δε και θα τον καταραστούν. (Ιώβ 1:9-11· 2:4, 5) Χαροποιούμε την καρδιά του Ιεχωβά όταν, παραμένοντας όσιοι σε αυτόν παρά τις δυσκολίες, δείχνουμε ότι αυτή η κατηγορία δεν αληθεύει στην περίπτωσή μας.
14. Αν βασιζόμαστε στον Ιεχωβά όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, ποια οφέλη μπορούμε να αποκομίσουμε;
14 Αν βασιζόμαστε στον Ιεχωβά όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, μπορούμε να αναπτύξουμε πολύτιμες ιδιότητες. Παραδείγματος χάρη, ως αποτέλεσμα των όσων υπέφερε, ο Ιησούς «έμαθε την υπακοή» με τρόπο με τον οποίο δεν τη γνώριζε ποτέ προηγουμένως. Και εμείς μπορούμε να μαθαίνουμε από τις δοκιμασίες μας, εφόσον μπορούμε να καλλιεργούμε μακροθυμία, υπομονή και βαθύτερη εκτίμηση για τις δίκαιες οδούς του Ιεχωβά.—Εβραίους 5:8, 9· 12:11· Ιακώβου 1:2-4.
15. Καθώς εμείς υπομένουμε καρτερικά τις δυσκολίες, πώς μπορεί να ωφεληθούν άλλοι;
15 Οι άλλοι θα παρατηρούν αυτά που κάνουμε. Εξαιτίας των όσων αντιμετωπίζουμε λόγω της αγάπης μας για τη δικαιοσύνη, μερικοί από αυτούς μπορεί σιγά σιγά να αναγνωρίσουν ποιοι είναι οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα. Και αν ενωθούν μαζί μας στη λατρεία, μπορούν να αποκτήσουν την προοπτική να απολαύσουν τις ευλογίες της αιώνιας ζωής. (Ματθαίος 25:34-36, 40, 46) Ο Ιεχωβά και ο Γιος του θέλουν να δοθεί στους ανθρώπους αυτή η ευκαιρία.
16. Πώς σχετίζεται η άποψή μας για τις προσωπικές δοκιμασίες με το ζήτημα της ενότητας;
16 Πόσο ωραίο είναι το να θεωρούμε ακόμη και τις δύσκολες καταστάσεις ως ευκαιρίες για να δείχνουμε την αφοσίωσή μας στον Ιεχωβά, καθώς και για να συμμετέχουμε στην επιτέλεση του θελήματός του! Κάνοντάς το αυτό, μπορούμε να αποδεικνύουμε ότι οδεύουμε πράγματι προς την ενότητα με τον Θεό και τον Χριστό. Ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Ιεχωβά για χάρη όλων των αληθινών Χριστιανών: «Δεν παρακαλώ για αυτούς [τους άμεσους μαθητές του] μόνο, αλλά και για εκείνους που θέτουν πίστη σε εμένα μέσω του λόγου τους· ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, είσαι σε ενότητα με εμένα και εγώ είμαι σε ενότητα με εσένα, να είναι και αυτοί σε ενότητα με εμάς».—Ιωάννης 17:20, 21.
17. Ποια πεποίθηση μπορούμε να έχουμε αν είμαστε όσιοι στον Ιεχωβά;
17 Αν είμαστε όσιοι στον Ιεχωβά, εκείνος θα μας ανταμείψει γενναιόδωρα. Ο Λόγος του λέει: «Να γίνεστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος σε σχέση με τον Κύριο». (1 Κορινθίους 15:58) Επίσης, δηλώνει: «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του». (Εβραίους 6:10) Το εδάφιο Ιακώβου 5:11 σχολιάζει: «Δείτε! Αποκαλούμε ευτυχισμένους εκείνους που έχουν υπομείνει. Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά, ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων». Ποια ήταν η έκβαση για τον Ιώβ; «Ο δε Ιεχωβά ευλόγησε ύστερα το τέλος του Ιώβ περισσότερο από την αρχή του». (Ιώβ 42:10-16) Ναι, ο Ιεχωβά είναι «μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα». (Εβραίους 11:6) Και τι ανταμοιβή μπορούμε να αναμένουμε—αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη!
18. Τι θα συμβεί τελικά με όλες τις οδυνηρές αναμνήσεις που ίσως έχουμε;
18 Η διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού θα αντιστρέψει όλη τη βλάβη που έχει υποστεί η ανθρώπινη οικογένεια τις περασμένες χιλιετίες. Οι χαρές εκείνου του καιρού θα ξεπερνούν κατά πολύ όλα τα παθήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Δεν θα βασανιζόμαστε από κακές αναμνήσεις περασμένων παθημάτων. Οι εποικοδομητικές σκέψεις και δραστηριότητες με τις οποίες θα γεμίζουν την καθημερινή τους ζωή οι άνθρωποι στο νέο κόσμο θα σβήσουν σταδιακά τις οδυνηρές αναμνήσεις. Ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Δημιουργώ νέους ουρανούς [μια νέα ουράνια Βασιλική κυβέρνηση για την ανθρωπότητα] και νέα γη [μια δίκαιη ανθρώπινη κοινωνία]· και τα παλιά δεν θα έρχονται στη μνήμη ούτε θα ανεβαίνουν στην καρδιά. Αλλά να αγάλλεστε και να χαίρεστε παντοτινά για αυτό που δημιουργώ». Ναι, στο νέο κόσμο του Ιεχωβά, οι δίκαιοι θα μπορούν να λένε: «Όλη η γη αναπαύτηκε, απαλλάχτηκε από την αναστάτωση. Οι άνθρωποι ευθύμησαν ξεσπώντας σε κραυγές ευφροσύνης».—Ησαΐας 14:7· 65:17, 18.
Συζήτηση για Ανασκόπηση
• Ενόσω επιτρέπει το κακό, πώς έχει δείξει κατάλληλα ο Ιεχωβά μεγάλο σεβασμό για το όνομά του;
• Πώς έγινε δυνατόν, με την ανοχή που έδειξε ο Θεός για «σκεύη οργής», να φτάσει το έλεός του μέχρις εμάς;
• Τι πρέπει να προσπαθούμε να διακρίνουμε όταν αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που συνεπάγονται προσωπικά παθήματα;
[Εικόνες στη σελίδα 67]
Ο Ιεχωβά «ευλόγησε ύστερα το τέλος του Ιώβ περισσότερο από την αρχή του»