Να Διδάσκετε με Ενόραση και Πειστικότητα

«Η καρδιά του σοφού κάνει το στόμα του να εκδηλώνει ενόραση και στα χείλη του προσθέτει πειστικότητα».—ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 16:23.

 1. Γιατί περιλαμβάνει η διδασκαλία του Λόγου του Θεού περισσότερα από την απλή μετάδοση πληροφοριών;

Ο ΣΤΟΧΟΣ που έχουμε ως δάσκαλοι του Λόγου του Θεού είναι να διαφωτίζουμε, όχι μόνο τις διάνοιες των ατόμων με τα οποία μελετάμε, αλλά και την καρδιά τους. (Εφεσίους 1:18) Επομένως, η διδασκαλία περιλαμβάνει περισσότερα από την απλή μετάδοση πληροφοριών. Το εδάφιο Παροιμίες 16:23 λέει: «Η καρδιά του σοφού κάνει το στόμα του να εκδηλώνει ενόραση και στα χείλη του προσθέτει πειστικότητα».

 2. (α) Τι σημαίνει το ρήμα πείθω του Κειμένου; (β) Πώς είναι δυνατόν να είναι όλοι οι Χριστιανοί πειστικοί δάσκαλοι;

² Ασφαλώς, ο απόστολος Παύλος εφάρμοζε αυτή την αρχή στο έργο διδασκαλίας που επιτελούσε. Όταν βρισκόταν στην Κόρινθο, «έκανε . . . ομιλία στη συναγωγή κάθε σάββατο και έπειθε Ιουδαίους και Έλληνες». (Πράξεις 18:4) Σύμφωνα με έναν λόγιο, το ρήμα πείθω του Κειμένου, όπως χρησιμοποιείται εδώ, σημαίνει «επιφέρω αλλαγή στον τρόπο σκέψης χρησιμοποιώντας τη λογική ή προβάλλοντας ηθικές αξίες». Με πειστικά επιχειρήματα, ο Παύλος ήταν σε θέση να υποκινεί ανθρώπους να αλλάξουν τη νοοτροπία τους. Η ικανότητα που είχε να πείθει ήταν τόσο αξιοθαύμαστη ώστε οι εχθροί του τον φοβούνταν. (Πράξεις 19:24-27) Ωστόσο, η διδασκαλία του Παύλου δεν αποτελούσε ένδειξη ανθρώπινης ικανότητας. Ο ίδιος είπε στους Κορινθίους: «Ο λόγος μου και ό,τι κήρυξα δεν ήταν με πειστικά λόγια σοφίας, αλλά με εκδήλωση πνεύματος και δύναμης, ώστε η πίστη σας να είναι, όχι με σοφία ανθρώπων, αλλά με δύναμη Θεού». (1 Κορινθίους 2:4, 5) Εφόσον όλοι οι Χριστιανοί έχουν τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά Θεού, όλοι τους μπορεί να γίνουν πειστικοί δάσκαλοι. Πώς όμως; Ας στρέψουμε την προσοχή μας σε μερικές αποτελεσματικές μεθόδους διδασκαλίας.

Να Είστε Καλός Ακροατής

 3. Γιατί χρειαζόμαστε ενόραση όταν διδάσκουμε άλλους, και πώς μπορούμε να αγγίξουμε την καρδιά ενός σπουδαστή της Αγίας Γραφής;

³ Η πρώτη μέθοδος διδασκαλίας περιλαμβάνει, όχι την ομιλία, αλλά την ακρόαση. Όπως επισημαίνεται στο εδάφιο Παροιμίες 16:23, για να είμαστε πειστικοί πρέπει να ασκούμε ενόραση. Ο Ιησούς σίγουρα ασκούσε ενόραση αναφορικά με τους ανθρώπους που δίδασκε. Το εδάφιο Ιωάννης 2:25 λέει: «Ο ίδιος ήξερε τι ήταν μέσα στον άνθρωπο». Πώς όμως μπορούμε εμείς να γνωρίζουμε τι υπάρχει στην καρδιά εκείνων τους οποίους διδάσκουμε; Ένας τρόπος είναι με το να είμαστε καλοί ακροατές. Το εδάφιο Ιακώβου 1:19 λέει: «Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει». Είναι αλήθεια ότι δεν εκφράζουν όλοι οι άνθρωποι εύκολα τις σκέψεις τους. Καθώς τα άτομα με τα οποία μελετάμε την Αγία Γραφή πείθονται ότι ενδιαφερόμαστε γνήσια για αυτά, μπορεί να τείνουν περισσότερο να εκφράζουν τα αληθινά τους αισθήματα. Οι καλοσυνάτες αλλά διορατικές ερωτήσεις μπορούν πολλές φορές να μας βοηθήσουν να αγγίζουμε την καρδιά και να “ανασύρουμε” τέτοιες εκφράσεις.—Παροιμίες 20:5.

 4. Γιατί πρέπει να είναι οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι καλοί ακροατές;

⁴ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι ιδιαίτερα χρειάζεται να είναι καλοί ακροατές. Μόνο τότε μπορούν στ’ αλήθεια “να γνωρίζουν πώς πρέπει να απαντούν στον καθένα”. (Κολοσσαείς 4:6) Το εδάφιο Παροιμίες 18:13 προειδοποιεί: «Όταν κάποιος αποκρίνεται σε ένα ζήτημα πριν το ακούσει, αυτό είναι ανοησία από μέρους του και ταπείνωση». Δυο καλοπροαίρετοι αδελφοί έδωσαν κάποτε σε μια αδελφή συμβουλή γύρω από το κοσμικό πνεύμα λόγω του ότι είχε χάσει μερικές συναθροίσεις. Η αδελφή πληγώθηκε βαθιά επειδή δεν τη ρώτησαν γιατί δεν είχε έρθει στις συναθροίσεις. Βρισκόταν σε ανάρρωση ύστερα από μια πρόσφατη εγχείρηση. Πόσο σημαντικό είναι, λοιπόν, να ακούμε προτού δώσουμε συμβουλή!

 5. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να χειρίζονται προστριβές που δημιουργούνται ανάμεσα σε αδελφούς;

⁵ Για τους πρεσβυτέρους, η διδασκαλία συχνά περιλαμβάνει το να δίνουν συμβουλές σε άλλους. Και εδώ, επίσης, είναι σημαντικό να είναι καλοί ακροατές. Το να ακούν είναι ιδιαίτερα αναγκαίο όταν δημιουργούνται προστριβές ανάμεσα σε συγχριστιανούς. Μόνο αφού ακούσουν μπορούν οι πρεσβύτεροι να μιμηθούν «τον Πατέρα ο οποίος κρίνει χωρίς προσωποληψία». (1 Πέτρου 1:17) Τα συναισθήματα συχνά φορτίζονται σε τέτοιες καταστάσεις, και θα είναι καλό να θυμάται ο πρεσβύτερος τη συμβουλή του εδαφίου Παροιμίες 18:17: «Αυτός που αρχίζει πρώτος στη δικαστική του υπόθεση είναι δίκαιος· βέβαια ο συνάνθρωπός του έρχεται και τον εξελέγχει». Ο αποτελεσματικός δάσκαλος θα ακούσει και τα δύο μέρη. Κάνοντας προσευχή, βοηθάει να επικρατήσει μια ήρεμη ατμόσφαιρα. (Ιακώβου 3:18) Αν εξαφθούν τα συναισθήματα, θα μπορούσε να προτείνει να λέει ο κάθε αδελφός απευθείας σε εκείνον αυτά που τον απασχολούν, αντί να λογομαχούν οι δύο μεταξύ τους. Με κατάλληλες ερωτήσεις, ο πρεσβύτερος μπορεί να καταφέρει να ξεδιαλύνει τα ζητήματα που εξετάζονται. Σε πολλές περιπτώσεις, η κακή επικοινωνία, και όχι η κακόβουλη διάθεση, αποδεικνύεται ότι είναι η αιτία των προστριβών. Αν όμως έχουν παραβιαστεί αρχές της Αγίας Γραφής, ο στοργικός δάσκαλος μπορεί τώρα να παράσχει εκπαίδευση με ενόραση, έχοντας ακούσει και τις δύο πλευρές.

Η Αξία της Απλότητας

 6. Πώς έθεσε ο Παύλος και ο Ιησούς το παράδειγμα διδάσκοντας με απλότητα;

⁶ Άλλη μια πολύτιμη διδακτική ικανότητα είναι το να παρουσιάζουμε τα πράγματα με απλότητα. Είναι αλήθεια ότι θέλουμε να γίνουν οι σπουδαστές της Αγίας Γραφής “πλήρως ικανοί να εννοήσουν μαζί με όλους τους αγίους ποιο είναι το πλάτος και μήκος και ύψος και βάθος” της αλήθειας. (Εφεσίους 3:18) Υπάρχουν πτυχές των Βιβλικών δογμάτων οι οποίες είναι συναρπαστικές και συχνά αποτελούν πρόκληση. (Ρωμαίους 11:33) Ωστόσο, όταν ο Παύλος κήρυττε στους Έλληνες, συγκέντρωνε την προσοχή του στο απλό άγγελμα που αφορούσε τον “Χριστό κρεμασμένο στο ξύλο”. (1 Κορινθίους 2:1, 2) Παρόμοια, ο Ιησούς κήρυττε με ξεκάθαρο, ελκυστικό τρόπο. Χρησιμοποίησε απλό λεξιλόγιο στην Επί του Όρους Ομιλία του. Εντούτοις, αυτή περιέχει μερικές από τις πιο βαθιές αλήθειες που ειπώθηκαν ποτέ.—Ματθαίος, κεφάλαια 5-7.

 7. Πώς μπορούμε να παρουσιάζουμε τα πράγματα με απλότητα όταν διεξάγουμε Γραφικές μελέτες;

⁷ Και εμείς μπορούμε παρόμοια να παρουσιάζουμε τα πράγματα με απλότητα όταν διδάσκουμε στις Γραφικές μας μελέτες. Πώς; Με το να συγκεντρώνουμε την προσοχή στα «πιο σπουδαία πράγματα». (Φιλιππησίους 1:10) Όταν εξετάζουμε βαθιά θέματα, θα πρέπει να προσπαθούμε να εκφραζόμαστε με απλή γλώσσα. Θα πρέπει να συγκεντρώνουμε την προσοχή στα βασικά εδάφια αντί να προσπαθούμε να διαβάζουμε και να εξετάζουμε την κάθε Γραφική περικοπή που αναφέρεται στο έντυπο. Αυτό απαιτεί καλή προετοιμασία από μέρους μας. Χρειάζεται να αποφεύγουμε να κατακλύζουμε το σπουδαστή με λεπτομέρειες και να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να παρασύρεται από ζητήματα μικρότερης σημασίας. Αν ο σπουδαστής έχει κάποια ερώτηση που δεν σχετίζεται άμεσα με το μάθημα, μπορούμε να προτείνουμε με διακριτικότητα να τη συζητήσουμε μετά το τέλος του μαθήματος.

Αποτελεσματική Χρήση Ερωτήσεων

 8. Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιησούς αποτελεσματικά τις ερωτήσεις;

⁸ Άλλη μια χρήσιμη διδακτική ικανότητα περιλαμβάνει το να κάνουμε αποτελεσματικές ερωτήσεις. Ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποιούσε εκτεταμένα ερωτήσεις στη διδασκαλία του. Για παράδειγμα, ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο: «“Τι νομίζεις, Σίμων; Από ποιους λαβαίνουν οι βασιλιάδες της γης δασμούς ή κεφαλικό φόρο; Από τους γιους τους ή από τους ξένους;” Όταν αυτός είπε: “Από τους ξένους”, ο Ιησούς τού είπε: “Άρα λοιπόν, οι γιοι απαλλάσσονται από το φόρο”». (Ματθαίος 17:24-26) Ως ο μονογενής Γιος Εκείνου στον οποίο αποδιδόταν λατρεία στο ναό, ο Ιησούς στην πραγματικότητα δεν ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει φόρο για το ναό. Αλλά ο Ιησούς μετέδωσε αυτή την αλήθεια κάνοντας αποτελεσματική χρήση ερωτήσεων. Ο Ιησούς βοήθησε έτσι τον Πέτρο να φτάσει σε ένα κατάλληλο συμπέρασμα βασισμένο σε πληροφορίες τις οποίες ήδη κατείχε.

 9. Πώς θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε ερωτήσεις στη διάρκεια των Γραφικών μελετών;

⁹ Μπορούμε να κάνουμε καλή χρήση των ερωτήσεων στη διάρκεια των Γραφικών μελετών. Αν κάποιος σπουδαστής δώσει μια εσφαλμένη απάντηση, μπορεί να μπούμε στον πειρασμό να αναφέρουμε εμείς τη σωστή· αλλά θα συγκρατήσει το άτομο πραγματικά τις πληροφορίες; Συχνά το καλύτερο είναι να προσπαθήσουμε να οδηγήσουμε το σπουδαστή στο σωστό συμπέρασμα κάνοντας ερωτήσεις. Λόγου χάρη, αν δυσκολεύεται να κατανοήσει το λόγο για τον οποίο πρέπει να χρησιμοποιούμε το θεϊκό όνομα, θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε: “Είναι το όνομά σου σημαντικό για εσένα; . . . Γιατί; . . . Πώς θα ένιωθες αν κάποιος αρνούνταν να χρησιμοποιεί το όνομά σου; . . . Δεν είναι λογικό να απαιτεί ο Θεός να χρησιμοποιούμε το προσωπικό του όνομα;”

10. Πώς θα μπορούσαν οι πρεσβύτεροι να χρησιμοποιούν ερωτήσεις όταν βοηθούν άτομα που έχουν υποστεί συναισθηματικά τραύματα;

¹⁰ Και οι πρεσβύτεροι επίσης μπορούν να κάνουν καλή χρήση των ερωτήσεων όταν ποιμαίνουν το ποίμνιο. Πολλοί στην εκκλησία έχουν δεχτεί συναισθηματικά πλήγματα και έχουν σφυροκοπηθεί από τον κόσμο του Σατανά και ίσως να νιώθουν ακάθαρτοι καθώς και ότι δεν είναι δυνατόν να τους αγαπήσουν οι άλλοι. Κάποιος πρεσβύτερος θα μπορούσε να συζητήσει λογικά με ένα τέτοιο άτομο λέγοντας: “Μολονότι λες ότι νιώθεις ακάθαρτος, πώς νιώθει ο Ιεχωβά για εσένα; Αν ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας επέτρεψε να πεθάνει ο Γιος του και να παράσχει λύτρο για εσένα, δεν σημαίνει αυτό ότι ο Θεός σε αγαπάει;”—Ιωάννης 3:16.

11. Ποιο σκοπό εξυπηρετούν οι ρητορικές ερωτήσεις, και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτές όταν κάποιος μιλάει μπροστά σε ακροατήριο;

¹¹ Οι ρητορικές ερωτήσεις είναι άλλη μια χρήσιμη μέθοδος διδασκαλίας. Οι ακροατές δεν αναμένεται να απαντήσουν μεγαλόφωνα σε αυτές, αλλά με τη βοήθειά τους μπορούν να κάνουν λογικές σκέψεις γύρω από τα διάφορα ζητήματα. Οι προφήτες της αρχαιότητας συχνά υπέβαλλαν τέτοιες ερωτήσεις προκειμένου να υποκινήσουν τους ακροατές τους να κάνουν βαθιές σκέψεις. (Ιερεμίας 18:14, 15) Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε με αποτελεσματικό τρόπο ρητορικές ερωτήσεις. (Ματθαίος 11:7-11) Τέτοιες ερωτήσεις είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές όταν κάποιος μιλάει μπροστά σε ακροατήριο. Αντί να λέει απλώς στους ακροατές του ότι πρέπει να ενεργούν ολόψυχα για να ευαρεστούν τον Ιεχωβά, ίσως να είναι πιο αποτελεσματικό να ρωτήσει: “Αν δεν υπηρετούμε με αληθινά ολόψυχο τρόπο, θα ευαρεστείται ο Ιεχωβά;”

12. Ποια αξία έχει το να κάνετε ερωτήσεις κρίσης;

¹² Οι ερωτήσεις κρίσης είναι χρήσιμες προκειμένου να καθοριστεί αν ο σπουδαστής της Αγίας Γραφής πιστεύει πραγματικά αυτά που μαθαίνει. (Ματθαίος 16:13-16) Ένας σπουδαστής μπορεί να απαντήσει σωστά ότι η πορνεία είναι εσφαλμένη. Αλλά γιατί να μη συνεχίσετε με ερωτήσεις όπως: Πώς νιώθεις εσύ προσωπικά για τον κανόνα του Θεού σχετικά με την ηθική; Μήπως θεωρείς ότι είναι πολύ περιοριστικός; Θα έλεγες ότι έχει πραγματικά σημασία το αν ακολουθείς ή όχι τους κανόνες του Θεού;

Παραδείγματα που Αγγίζουν την Καρδιά

13, 14. (α) Τι σημαίνει το να παραβάλλουμε κάτι; (β) Γιατί είναι αποτελεσματικά τα καλά παραδείγματα;

¹³ Ένας άλλος τρόπος για να αγγίζετε την καρδιά εκείνων που σας ακούν καθώς και των σπουδαστών της Αγίας Γραφής είναι τα αποτελεσματικά παραδείγματα και οι παραβολές. Η λέξη παραβολή του Κειμένου σημαίνει κατά γράμμα «το να βάζει κανείς κάτι κοντά ή μαζί με κάτι άλλο». Όταν παραβάλλετε κάτι, το εξηγείτε με το να το “βάζετε κοντά” σε κάτι παρόμοιο. Λόγου χάρη, ο Ιησούς ρώτησε: «Με τι να παρομοιάσουμε τη βασιλεία του Θεού, ή με ποια παραβολή να την παρουσιάσουμε;» Απαντώντας, ο Ιησούς μίλησε για τον πολύ γνωστό κόκκο σιναπιού.—Μάρκος 4:30-32.

¹⁴ Οι προφήτες του Θεού χρησιμοποίησαν πολλά δυνατά παραδείγματα. Όταν οι Ασσύριοι, οι οποίοι είχαν χρησιμεύσει ως το όργανο με το οποίο ο Θεός τιμώρησε τους Ισραηλίτες, κατέφυγαν σε αδικαιολόγητη σκληρότητα, ο Ησαΐας εξέθεσε την αλαζονεία τους με το ακόλουθο παράδειγμα: «Μήπως θα εξυψωθεί το τσεκούρι πάνω από εκείνον που κόβει με αυτό, ή θα μεγαλυνθεί το πριόνι πάνω από εκείνον που το κινεί μπρος πίσω;» (Ησαΐας 10:15) Παρόμοια, όταν ο Ιησούς δίδασκε άλλους, χρησιμοποιούσε παραβολές εκτενώς. Αναφέρεται ότι «χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε». (Μάρκος 4:34) Τα καλά παραδείγματα είναι αποτελεσματικά επειδή κάνουν και το νου και την καρδιά να συμμετέχουν. Επιτρέπουν σε εκείνους που ακούν να απορροφούν καινούριες πληροφορίες εύκολα καθώς τις συγκρίνουν με κάτι που τους είναι ήδη γνωστό.

15, 16. Ποιοι παράγοντες προσδίδουν στα παραδείγματα τη μέγιστη αποτελεσματικότητα; Αναφέρετε χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

¹⁵ Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε παραδείγματα τα οποία αγγίζουν αληθινά την καρδιά; Πρώτα από όλα, ένα παράδειγμα πρέπει να παραλληλίζεται λογικά με αυτό που εξηγείται. Αν η σύγκριση δεν ταιριάζει πραγματικά, το παράδειγμα θα παροδηγήσει μάλλον αντί να διαφωτίσει εκείνους που ακούν. Κάποιος καλοπροαίρετος ομιλητής προσπάθησε κάποτε να μεταδώσει το νόημα της υποταγής που δείχνει το χρισμένο υπόλοιπο στον Ιησού Χριστό παραβάλλοντας το υπόλοιπο με ένα πιστό σκυλάκι. Είναι όμως πραγματικά κατάλληλη μια τέτοια υποτιμητική σύγκριση; Η Αγία Γραφή μεταδίδει την ίδια σκέψη με πολύ πιο ελκυστικό και αξιοπρεπή τρόπο. Παραβάλλει τους 144.000 χρισμένους ακολούθους του Ιησού με «νύφη στολισμένη για το σύζυγό της».—Αποκάλυψη 21:2.

¹⁶ Τα παραδείγματα έχουν τη μέγιστη αποτελεσματικότητα όταν συνδέονται με τη ζωή των ανθρώπων. Το παράδειγμα του Νάθαν αναφορικά με το σφαγμένο αρνί άγγιξε την καρδιά του Βασιλιά Δαβίδ διότι ο ίδιος αγαπούσε τα πρόβατα, εφόσον είχε υπηρετήσει ως ποιμένας στα νιάτα του. (1 Σαμουήλ 16:11-13· 2 Σαμουήλ 12:1-7) Αν το παράδειγμα περιλάμβανε κάποιον ταύρο, ίσως να μην ήταν τόσο αποτελεσματικό. Με παρόμοιο τρόπο, τα παραδείγματα τα οποία βασίζονται σε επιστημονικά φαινόμενα ή σε σχεδόν άγνωστα ιστορικά γεγονότα μπορεί να έχουν μικρή σημασία για εκείνους που μας ακούν. Ο Ιησούς αντλούσε τα παραδείγματά του από την καθημερινή ζωή. Μιλούσε για συνηθισμένα πράγματα όπως είναι το λυχνάρι, τα πουλιά του ουρανού και τα κρίνα του αγρού. (Ματθαίος 5:15, 16· 6:26, 28) Οι ακροατές του Ιησού μπορούσαν να αντιληφθούν εύκολα τέτοια πράγματα.

17. (α) Σε τι θα μπορούσαμε να βασίζουμε τα παραδείγματά μας; (β) Πώς θα μπορούσαμε να προσαρμόζουμε τα παραδείγματα που χρησιμοποιούνται στα έντυπά μας ώστε να ταιριάζουν στις περιστάσεις των ατόμων με τα οποία μελετάμε;

¹⁷ Στη διακονία μας, έχουμε πολλές ευκαιρίες να χρησιμοποιούμε απλά αλλά αποτελεσματικά παραδείγματα. Να είστε παρατηρητικοί. (Πράξεις 17:22, 23) Ένα παράδειγμα θα μπορούσε ίσως να βασιστεί στα παιδιά, στο σπίτι, στην εργασία ή σε κάποιο χόμπι εκείνου που μας ακούει. Ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα όσα γνωρίζουμε προσωπικά για κάποιο σπουδαστή της Αγίας Γραφής προκειμένου να εμπλουτίσουμε τα παραδείγματα που μας προσφέρει ήδη η ύλη της μελέτης μας. Λόγου χάρη, προσέξτε το αποτελεσματικό παράδειγμα το οποίο χρησιμοποιείται στην παράγραφο 14 του κεφαλαίου 8 στο βιβλίο Γνώση που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή. Αφορά ένα στοργικό γονέα ο οποίος συκοφαντείται από κάποιο γείτονα. Μπορούμε κάλλιστα να σκεφτούμε πώς θα προσαρμόζαμε αυτό το παράδειγμα στις περιστάσεις ενός σπουδαστή της Αγίας Γραφής που είναι ο ίδιος γονέας.

Διαβάζοντας Εδάφια με Επιδεξιότητα

18. Γιατί πρέπει να προσπαθούμε να διαβάζουμε με ευχέρεια;

¹⁸ Ο Παύλος πρότρεψε τον Τιμόθεο: «Να επιδίδεσαι στη δημόσια ανάγνωση, στην προτροπή, στη διδασκαλία». (1 Τιμόθεο 4:13) Εφόσον η Αγία Γραφή αποτελεί το θεμέλιο της διδασκαλίας μας, είναι επωφελές να μπορούμε να τη διαβάζουμε με ευχέρεια. Οι Λευίτες είχαν το προνόμιο να διαβάζουν το Μωσαϊκό Νόμο στο λαό του Θεού. Μήπως κόμπιαζαν σε αυτή την ανάγνωση ή διάβαζαν με μονότονο τρόπο; Όχι· η Αγία Γραφή λέει στο εδάφιο Νεεμίας 8:8: «Διάβαζαν μεγαλόφωνα από το βιβλίο, από το νόμο του αληθινού Θεού, ενώ παράλληλα τον ανέλυαν και του προσέδιδαν νόημα· και έκαναν αυτά που διάβαζαν κατανοητά».

19. Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ικανότητά μας στην ανάγνωση της Αγίας Γραφής;

¹⁹ Μερικοί Χριστιανοί άντρες οι οποίοι είναι εύγλωττοι ομιλητές υστερούν στην ανάγνωση. Πώς μπορούν να βελτιωθούν; Με εξάσκηση. Ναι, με το να διαβάζουν μεγαλόφωνα ξανά και ξανά μέχρις ότου αποκτήσουν ευχέρεια. Αν είναι διαθέσιμες στη γλώσσα σας κασέτες της Γραφής, είναι σοφό να προσέχετε τον τονισμό και τη διακύμανση της φωνής του αναγνώστη και να παρατηρείτε πώς προφέρονται διάφορα ονόματα και ασυνήθιστες λέξεις. Με εξάσκηση, ακόμη και ονόματα όπως το Μαχέρ-σαλάλ-χας-βαζ μπορούν να διαβαστούν με σχετική ευκολία.—Ησαΐας 8:1.

20. Πώς μπορούμε να “δίνουμε προσοχή σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία μας”;

²⁰ Ως λαός του Ιεχωβά, τι προνόμιο έχουμε να χρησιμοποιούμαστε ως δάσκαλοι! Ας παίρνει, λοιπόν, ο καθένας μας στα σοβαρά αυτή την ευθύνη. Είθε να “δίνουμε συνεχώς προσοχή σε ό,τι αφορά τον εαυτό μας και τη διδασκαλία μας”. (1 Τιμόθεο 4:16) Μπορούμε να είμαστε θαυμάσιοι δάσκαλοι με το να είμαστε καλοί ακροατές, να παρουσιάζουμε τα πράγματα με απλότητα, να κάνουμε ερωτήσεις που δείχνουν ενόραση, να χρησιμοποιούμε αποτελεσματικά παραδείγματα και να διαβάζουμε εδάφια με επιδεξιότητα. Είθε όλοι μας να ωφελούμαστε από την εκπαίδευση την οποία παρέχει ο Ιεχωβά μέσω της οργάνωσής του, επειδή αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να έχουμε «τη γλώσσα των διδαγμένων». (Ησαΐας 50:4) Επωφελούμενοι πλήρως από όλα τα εργαλεία που μας παρέχονται για τη διακονία μας, περιλαμβανομένων και των ειδικών βιβλιαρίων, των κασετών και των βιντεοταινιών, μπορούμε να μάθουμε να διδάσκουμε με ενόραση και πειστικότητα.

Θυμάστε;

◻ Πώς μπορεί να μας βοηθήσει στη διδασκαλία μας το να είμαστε καλοί ακροατές;

◻ Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Παύλο και τον Ιησού όσον αφορά το να διδάσκουμε με απλότητα;

◻ Τι είδους ερωτήσεις μπορούμε να χρησιμοποιούμε όταν διδάσκουμε άλλους;

◻ Τι είδους παραδείγματα έχουν τη μέγιστη αποτελεσματικότητα;

◻ Πώς μπορούμε να βελτιώνουμε την επιδεξιότητά μας ως δημόσιοι αναγνώστες;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ο καλός δάσκαλος ακούει ώστε να αποκτάει ενόραση

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Ο Ιησούς αντλούσε τα παραδείγματά του από την καθημερινή ζωή