Κεφάλαιο 9
Τι Συμβαίνει στα Αγαπητά μας Πρόσωπα που Πεθαίνουν;
1. Πώς αισθάνονται οι άνθρωποι όταν ο θάνατος πλήττει ένα αγαπητό τους πρόσωπο;
«ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ όταν πεθαίνει ένα αγαπητό σου πρόσωπο, επειδή ο θάνατος είναι μια απώλεια που οδηγεί σε ένα ασύλληπτο κενό». Αυτά είπε ένας γιος όταν πέθανε ο πατέρας του και λίγο αργότερα και η μητέρα του. Ο πόνος και το αίσθημα της βαθιάς απώλειας που είχε τον έκαναν να νιώθει ότι «πνιγόταν συναισθηματικά». Ίσως να έχετε υποφέρει με παρόμοιο τρόπο. Μπορεί να αναρωτιέστε πού βρίσκονται τα αγαπητά σας πρόσωπα και αν θα τα ξαναδείτε ποτέ.
2. Ποια περίπλοκα ερωτήματα εγείρονται σχετικά με το θάνατο;
2 Σε μερικούς γονείς που πενθούν έχει ειπωθεί: «Ο Θεός διαλέγει τα ομορφότερα λουλούδια και τα παίρνει μαζί του στον ουρανό». Συμβαίνει πράγματι αυτό; Έχουν πάει στο πνευματικό βασίλειο τα αγαπητά μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει; Μήπως πρόκειται για αυτό που μερικοί αποκαλούν Νιρβάνα, κάτι που περιγράφεται ως μια κατάσταση μακαριότητας απαλλαγμένη από κάθε πόνο και επιθυμία; Μήπως εκείνοι που αγαπάμε έχουν περάσει το κατώφλι που οδηγεί σε αθάνατη ζωή στον παράδεισο; Ή μήπως είναι ο θάνατος, όπως ισχυρίζονται άλλοι, μια πτώση σε ατέλειωτα βάσανα για εκείνους που έχουν προσβάλει τον Θεό; Μπορούν οι νεκροί να επηρεάσουν τη ζωή μας; Για να πάρουμε αληθινές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, χρειάζεται να συμβουλευτούμε το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ‘ΠΝΕΥΜΑ’ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;
3. Ποια άποψη είχαν ο Σωκράτης και ο Πλάτων σχετικά με τους νεκρούς, και πώς επηρεάζει αυτή τους ανθρώπους σήμερα;
3 Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι Σωκράτης και Πλάτων υποστήριζαν ότι πρέπει να υπάρχει κάτι το έμφυτα αθάνατο μέσα στον άντρα και στη γυναίκα—μια ψυχή που συνεχίζει να ζει μετά το θάνατο και η οποία στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει ποτέ. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη γη το πιστεύουν αυτό σήμερα. Αυτή η πεποίθηση συχνά δημιουργεί μεγάλο φόβο για τους νεκρούς, καθώς και ανησυχία για την ευημερία τους. Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει κάτι που είναι αρκετά διαφορετικό σχετικά με τους νεκρούς.
4. (α) Τι μας λέει η Γένεση σχετικά με την ψυχή; (β) Τι έβαλε ο Θεός μέσα στον Αδάμ για να τον καταστήσει ζωντανό;
4 Εξετάζοντας την κατάσταση των νεκρών, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο αρχικός μας πατέρας, ο Αδάμ, δεν είχε ψυχή. Ήταν ψυχή. Με μια πράξη δημιουργίας που προκαλεί δέος, ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο—την ψυχή—από τα βασικά στοιχεία της γης και κατόπιν εμφύσησε σε αυτόν ‘την πνοή της ζωής’. Το εδάφιο Γένεση 2:7 μας λέει: ‘Ο Ιεχωβά Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης και φύσηξε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής, και ο άνθρωπος έγινε ζωντανή ψυχή’. Η ζωή του Αδάμ συντηρούνταν από την αναπνοή. Ωστόσο, δεν περιλαμβανόταν μόνο η εμφύσηση αέρα στα πνευμόνια του ανθρώπου όταν ο Θεός έβαλε την πνοή της ζωής μέσα στον Αδάμ. Η Αγία Γραφή μιλάει για τη ‘δύναμη της ζωής’ η οποία ενεργεί σε επίγεια ζωντανά πλάσματα.—Γένεση 7:22.
5, 6. (α) Τι είναι ‘η δύναμη της ζωής’; (β) Τι συμβαίνει όταν το ‘πνεύμα’ που αναφέρεται στο εδάφιο Ψαλμός 146:4 παύει να δίνει ζωή στο σώμα;
5 Τι είναι ‘η δύναμη της ζωής’; Είναι η ζωτική σπίθα της ζωής που έβαλε ο Θεός στο άψυχο σώμα του Αδάμ. Κατόπιν αυτή η δύναμη συντηρούνταν από τη διαδικασία της αναπνοής. Αλλά τι είναι το ‘πνεύμα’ που αναφέρεται στο εδάφιο Ψαλμός 146:4; Αυτό το εδάφιο λέει σχετικά με κάποιον που πεθαίνει: ‘Το πνεύμα του βγαίνει, αυτός επιστρέφει στη γη του· εκείνη την ημέρα οι σκέψεις του αφανίζονται’. Όταν οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής χρησιμοποιούσαν τη λέξη ‘πνεύμα’ με αυτόν τον τρόπο, δεν είχαν υπόψη τους μια χωρισμένη από το σώμα ψυχή η οποία συνεχίζει να ζει μετά το θάνατο του σώματος.
6 Το ‘πνεύμα’ που αναχωρεί από τους ανθρώπους κατά το θάνατο είναι η δύναμη της ζωής που προήλθε από τον Δημιουργό μας. (Ψαλμός 36:9· Πράξεις 17:28) Αυτή η δύναμη της ζωής δεν έχει κάποιο από τα χαρακτηριστικά του πλάσματος στο οποίο δίνει ζωή, ακριβώς όπως ο ηλεκτρισμός δεν προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά της συσκευής που ενεργοποιεί. Όταν κάποιος πεθαίνει, το πνεύμα (η δύναμη της ζωής) παύει να δίνει ζωή στα κύτταρα του σώματος, όπως σβήνει και το φως όταν κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν η δύναμη της ζωής σταματάει να συντηρεί το ανθρώπινο σώμα, ο άνθρωπος—η ψυχή—πεθαίνει.—Ψαλμός 104:29· Εκκλησιαστής 12:1, 7.
‘ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ’
7. Τι θα συνέβαινε στον Αδάμ αν παρήκουε τον Θεό;
7 Ο Ιεχωβά εξήγησε ξεκάθαρα τι θα σήμαινε ο θάνατος για τον αμαρτωλό Αδάμ. Ο Θεός είπε: ‘Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως ψωμί μέχρι να επιστρέψεις στη γη, γιατί από αυτήν πάρθηκες. Διότι χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις’. (Γένεση 3:19) Πού θα επέστρεφε ο Αδάμ; Στη γη, στο χώμα από το οποίο είχε δημιουργηθεί. Όταν ο Αδάμ θα πέθαινε, απλώς θα έπαυε να υπάρχει!
8. Ως ψυχές, με ποιον τρόπο δεν είναι ανώτεροι οι άνθρωποι από τα ζώα;
8 Από αυτή την άποψη, ο ανθρώπινος θάνατος δεν διαφέρει από εκείνον των ζώων. Και αυτά επίσης είναι ψυχές, και το ίδιο πνεύμα, ή δύναμη της ζωής, τα ενεργοποιεί. (Γένεση 1:24) Στα εδάφια Εκκλησιαστής 3:19, 20, ο σοφός Σολομών μάς λέει: ‘Όπως πεθαίνει αυτό, έτσι πεθαίνει και εκείνος· και όλα έχουν ένα και μόνο πνεύμα, ώστε [στο θάνατο] δεν υπάρχει ανωτερότητα του ανθρώπου σε σχέση με το ζώο . . . Όλα έχουν γίνει από χώμα και όλα επιστρέφουν στο χώμα’. Ο άνθρωπος ήταν ανώτερος από τα ζώα επειδή δημιουργήθηκε κατά την εικόνα του Θεού, αντανακλώντας τις ιδιότητες του Ιεχωβά. (Γένεση 1:26, 27) Ωστόσο, στο θάνατο και οι άνθρωποι και τα ζώα επιστρέφουν στο χώμα.
9. Ποια είναι η κατάσταση των νεκρών, και πού πηγαίνουν αυτοί;
9 Ο Σολομών εξήγησε περαιτέρω τι σημαίνει θάνατος, λέγοντας: ‘Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως’. Ναι, οι νεκροί δεν έχουν συναίσθηση κανενός πράγματος. Με αυτό υπόψη, ο Σολομών παρότρυνε: ‘Όλα όσα βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάνε τα με τη δύναμή σου, γιατί δεν υπάρχει εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ, τον τόπο όπου πηγαίνεις’. (Εκκλησιαστής 9:5, 10) Πού πηγαίνουν οι νεκροί; Στον Σιεόλ (εβραϊκή, σεόλ), τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Τα αγαπητά μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει δεν αισθάνονται τίποτα. Δεν υποφέρουν και δεν μπορούν να μας επηρεάσουν με κανέναν τρόπο.
10. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο θάνατος δεν χρειάζεται να είναι αμετάκλητος;
10 Μήπως πρέπει όλοι εμείς και τα αγαπητά μας πρόσωπα να ζήσουμε μόνο λίγα χρόνια και κατόπιν να πάψουμε να υπάρχουμε για πάντα; Όχι σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Τον καιρό του στασιασμού του Αδάμ, ο Ιεχωβά Θεός έκανε αμέσως διευθετήσεις για να αντιστρέψει τις τρομερές συνέπειες της ανθρώπινης αμαρτίας. Ο θάνατος δεν ήταν μέρος του σκοπού του Θεού για το ανθρώπινο γένος. (Ιεζεκιήλ 33:11· 2 Πέτρου 3:9) Συνεπώς, δεν χρειάζεται να είναι ο θάνατος αμετάκλητος για εμάς ή για τα αγαπητά μας πρόσωπα.
«ΕΧΕΙ ΚΟΙΜΗΘΕΙ»
11. Πώς περιέγραψε ο Ιησούς την κατάσταση του νεκρού φίλου του, του Λαζάρου;
11 Σκοπός του Ιεχωβά είναι να διασώσει από τον Αδαμιαίο θάνατο εμάς και τα αγαπητά μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει. Επομένως, ο Λόγος του Θεού περιγράφει τους νεκρούς σαν να κοιμούνται. Για παράδειγμα, όταν έμαθε ότι ο φίλος του ο Λάζαρος είχε πεθάνει, ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητές Του: «Ο Λάζαρος, ο φίλος μας, έχει κοιμηθεί, αλλά ταξιδεύω προς τα εκεί για να τον ξυπνήσω από τον ύπνο». Επειδή οι μαθητές δεν συνέλαβαν αμέσως τη σημασία αυτής της δήλωσης, ο Ιησούς τούς είπε ξεκάθαρα: «Ο Λάζαρος έχει πεθάνει». (Ιωάννης 11:11, 14) Ο Ιησούς κατόπιν πήγε στην πόλη της Βηθανίας, όπου οι αδελφές του Λαζάρου, η Μάρθα και η Μαρία, πενθούσαν το θάνατο του αδελφού τους. Όταν ο Ιησούς είπε στη Μάρθα: «Ο αδελφός σου θα εγερθεί», αυτή εξέφρασε την πίστη της στο σκοπό που έχει ο Θεός να αντιστρέψει τα αποτελέσματα που επέφερε ο θάνατος στην ανθρώπινη οικογένεια. Εκείνη είπε: «Ξέρω ότι θα εγερθεί στην ανάσταση, την τελευταία ημέρα».—Ιωάννης 11:23, 24.
12. Ποια ελπίδα είχε σχετικά με τους νεκρούς η Μάρθα η οποία πενθούσε;
12 Η Μάρθα δεν εξέφρασε κάποια σκέψη σχετικά με μια αθάνατη ψυχή που ζει κάπου αλλού μετά το θάνατο. Δεν πίστευε ότι ο Λάζαρος είχε ήδη πάει σε κάποιο πνευματικό βασίλειο για να συνεχίσει την ύπαρξή του. Η Μάρθα είχε πίστη στη θαυμαστή ελπίδα της ανάστασης από τους νεκρούς. Καταλάβαινε, όχι ότι μια αθάνατη ψυχή είχε αποχωρήσει από το σώμα του Λαζάρου, αλλά ότι ο νεκρός αδελφός της είχε πάψει να υπάρχει. Το αντίδοτο θα ήταν η ανάσταση του αδελφού της.
13. Ποια θεόδοτη δύναμη έχει ο Ιησούς, και πώς έδειξε αυτή τη δύναμη;
13 Ο Ιησούς Χριστός είναι εκείνος που έχει λάβει τη δύναμη από τον Ιεχωβά Θεό να εξαγοράσει την ανθρωπότητα. (Ωσηέ 13:14) Επομένως, αποκρινόμενος στη δήλωση της Μάρθας, ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Αυτός που ασκεί πίστη σε εμένα, ακόμη και αν πεθάνει, θα έρθει στη ζωή». (Ιωάννης 11:25) Ο Ιησούς έδειξε τη θεόδοτη δύναμη που έχει σε σχέση με αυτό το ζήτημα όταν πήγε στον τάφο του Λαζάρου, ο οποίος ήταν νεκρός τέσσερις ημέρες, και τον αποκατέστησε στη ζωή. (Ιωάννης 11:38-44) Φανταστείτε πόση ήταν η χαρά εκείνων που είδαν αυτή την ανάσταση καθώς και άλλες που έκανε ο Ιησούς Χριστός!—Μάρκος 5:35-42· Λουκάς 7:12-16.
14. Γιατί είναι ασυμβίβαστη η ανάσταση με την ιδέα της αθάνατης ψυχής;
14 Σταθείτε μια στιγμή και σκεφτείτε το εξής: Κανείς δεν θα χρειαζόταν να αναστηθεί, δηλαδή να φερθεί πίσω στη ζωή, αν μετά το θάνατο επιζούσε μια αθάνατη ψυχή. Στην πραγματικότητα, η ανάσταση κάποιου σαν τον Λάζαρο σε ατελή ζωή στη γη δεν θα ήταν πράξη καλοσύνης, αν αυτός είχε ήδη μεταβεί σε μια θαυμαστή ουράνια ανταμοιβή. Πράγματι, η Αγία Γραφή ποτέ δεν χρησιμοποιεί τη φράση «αθάνατη ψυχή». Αντίθετα, οι Γραφές λένε ότι η ανθρώπινη ψυχή που αμαρτάνει πράγματι πεθαίνει. (Ιεζεκιήλ 18:4, 20) Έτσι, η Αγία Γραφή τονίζει την προμήθεια της ανάστασης ως το πραγματικό αντίδοτο για το θάνατο.
«ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ»
15. (α) Τι σημαίνει η λέξη ανάστασις; (β) Γιατί δεν θα αποτελέσει πρόβλημα για τον Ιεχωβά Θεό η ανάσταση των ατόμων;
15 Η λέξη ανάστασις που χρησιμοποίησαν οι μαθητές του Ιησού κατά γράμμα σημαίνει «έγερση». Πρόκειται για έγερση από την άψυχη κατάσταση του θανάτου—σαν να σηκωνόταν κάποιος και να έβγαινε από τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Ο Ιεχωβά Θεός εύκολα μπορεί να αναστήσει ένα άτομο. Γιατί; Επειδή ο Ιεχωβά είναι ο Πρωτουργός της ζωής. Σήμερα, οι άνθρωποι μπορούν να καταγράψουν τη φωνή και την εικόνα αντρών και γυναικών σε βιντεοκασέτα και να χρησιμοποιήσουν ξανά αυτές τις βιντεοσκοπήσεις μετά το θάνατο των ατόμων. Ασφαλώς, λοιπόν, ο παντοδύναμος Δημιουργός μας μπορεί να καταγράψει τις λεπτομέρειες οποιουδήποτε ατόμου και να αναστήσει το ίδιο άτομο, δίνοντας σε αυτόν ή σε αυτήν ένα σώμα που έχει πλαστεί εκ νέου.
16. (α) Ποια υπόσχεση έδωσε ο Ιησούς για όλους εκείνους που βρίσκονται στα μνημεία; (β) Τι είναι εκείνο που θα καθορίσει την έκβαση που θα έχει η ανάσταση κάποιου ατόμου;
16 Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του [Ιησού] και θα βγουν, όσοι έκαναν καλά πράγματα σε ανάσταση ζωής, όσοι έπραξαν απαίσια πράγματα σε ανάσταση κρίσης». (Ιωάννης 5:28, 29) Όλοι όσοι βρίσκονται στη μνήμη του Ιεχωβά θα αναστηθούν και θα εκπαιδευτούν στις οδούς του. Για εκείνους που ενεργούν σε αρμονία με τη γνώση του Θεού, η ανάσταση αυτή θα αποδειχτεί ότι είναι ανάσταση ζωής. Ωστόσο θα αποδειχτεί ανάσταση καταδικαστικής κρίσης για εκείνους που απορρίπτουν τις διδασκαλίες και τη διακυβέρνηση του Θεού.
17. Ποιοι θα αναστηθούν;
17 Φυσικά, εκείνοι που έχουν επιδιώξει μια δίκαιη πορεία ως υπηρέτες του Ιεχωβά θα αναστηθούν. Στην πραγματικότητα, η ελπίδα της ανάστασης έχει ενισχύσει πολλούς να αντιμετωπίσουν το θάνατο, ακόμη και σε περιπτώσεις βίαιου διωγμού. Γνώριζαν ότι ο Θεός θα μπορούσε να τους αποκαταστήσει σε ζωή. (Ματθαίος 10:28) Αλλά, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει χωρίς να αποδείξουν αν θα συμμορφώνονταν με τους δίκαιους κανόνες του Θεού. Και αυτοί θα αναστηθούν επίσης. Πεπεισμένος για το σκοπό του Ιεχωβά σε σχέση με αυτό, ο απόστολος Παύλος είπε: «Έχω ελπίδα προς τον Θεό . . . ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση και δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15.
18. (α) Ποιο όραμα σχετικά με την ανάσταση έλαβε ο απόστολος Ιωάννης; (β) Τι καταστρέφεται μέσα στη «λίμνη της φωτιάς», και τι συμβολίζει αυτή η «λίμνη»;
18 Ο απόστολος Ιωάννης έλαβε ένα συγκινητικό όραμα στο οποίο είδε τους αναστημένους να στέκονται μπροστά στο θρόνο του Θεού. Κατόπιν ο Ιωάννης έγραψε: «Η θάλασσα έδωσε εκείνους που ήταν νεκροί σε αυτήν, και ο θάνατος και ο Άδης έδωσαν εκείνους που ήταν νεκροί σε αυτούς, και εκείνοι κρίθηκαν ατομικά σύμφωνα με τα έργα τους. Και ο θάνατος και ο Άδης ρίχτηκαν στη λίμνη της φωτιάς. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος, η λίμνη της φωτιάς». (Αποκάλυψη 20:12-14) Για σκεφτείτε το αυτό! Όλοι οι νεκροί που βρίσκονται στη μνήμη του Θεού έχουν την προοπτική να απελευθερωθούν από τον Άδη, ή Σιεόλ, τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. (Ψαλμός 16:10· Πράξεις 2:31) Θα έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν με τα έργα τους αν θα υπηρετήσουν τον Θεό. Κατόπιν «ο θάνατος και ο Άδης» θα ριχτούν σε αυτό που αποκαλείται «λίμνη της φωτιάς», η οποία συμβολίζει πλήρη καταστροφή, όπως συμβαίνει και με τον όρο «Γέεννα». (Λουκάς 12:5) Ο ίδιος ο κοινός τάφος του ανθρωπίνου γένους θα έχει αδειάσει και θα πάψει να υπάρχει όταν θα ολοκληρωθεί η ανάσταση. Πόσο παρηγορητικό είναι να μαθαίνουμε από την Αγία Γραφή ότι ο Θεός δεν βασανίζει κανέναν!—Ιερεμίας 7:30, 31.
ΑΝΑΣΤΑΣΗ—ΠΟΥ;
19. Γιατί ανασταίνονται στον ουρανό μερικοί άνθρωποι, και τι είδους σώμα θα τους δώσει ο Θεός;
19 Ένας περιορισμένος αριθμός αντρών και γυναικών ανασταίνονται σε ζωή στον ουρανό. Ως βασιλιάδες και ιερείς μαζί με τον Ιησού, αυτοί θα συμμετάσχουν στην αντιστροφή όλων των αποτελεσμάτων του θανάτου τον οποίο κληρονόμησε η ανθρωπότητα από τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. (Ρωμαίους 5:12· Αποκάλυψη 5:9, 10) Πόσους θα πάρει ο Θεός στον ουρανό για να κυβερνήσουν μαζί με τον Χριστό; Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, μόνο 144.000 άτομα. (Αποκάλυψη 7:4· 14:1) Ο Ιεχωβά θα δώσει στον καθένα από αυτούς τους αναστημένους ένα πνευματικό σώμα ώστε να μπορούν να ζήσουν στον ουρανό.—1 Κορινθίους 15:35, 38, 42-45· 1 Πέτρου 3:18.
20. Τι θα απολαύσει η υπάκουη ανθρωπότητα, περιλαμβανομένων και των αναστημένων;
20 Αλλά η συντριπτική πλειονότητα εκείνων που έχουν πεθάνει θα αναστηθεί στην παραδεισένια γη. (Ψαλμός 37:11, 29· Ματθαίος 6:10) Ένας από τους λόγους για τους οποίους μερικοί ανασταίνονται στον ουρανό είναι για να ολοκληρωθεί ο σκοπός του Θεού για τη γη. Ο Ιησούς Χριστός και οι 144.000 στον ουρανό θα επαναφέρουν προοδευτικά την υπάκουη ανθρωπότητα στην τελειότητα την οποία απέρριψαν οι αρχικοί μας γονείς. Αυτό θα περιλαμβάνει και τους αναστημένους, όπως καταδείχτηκε από τον Ιησού όταν είπε στον ετοιμοθάνατο άντρα που ήταν κρεμασμένος στο ξύλο δίπλα του: «Θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».—Λουκάς 23:42, 43.
21. Σύμφωνα με τον προφήτη Ησαΐα και τον απόστολο Ιωάννη, τι θα συμβεί στο θάνατο;
21 Στην Παραδεισένια γη, ο θάνατος, ο οποίος επιφέρει σήμερα τόση ματαιότητα, θα απομακρυνθεί. (Ρωμαίους 8:19-21) Ο προφήτης Ησαΐας διακήρυξε ότι ο Ιεχωβά Θεός ‘θα καταβροχθίσει το θάνατο για πάντα’. (Ησαΐας 25:8) Στον απόστολο Ιωάννη δόθηκε ένα όραμα του καιρού κατά τον οποίο η υπάκουη ανθρωπότητα θα απολαμβάνει ελευθερία από τον πόνο και το θάνατο. Ναι, «ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους. Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Αποκάλυψη 21:1-4.
22. Πώς σας επηρεάζει η γνώση της ανάστασης;
22 Οι σαφείς διδασκαλίες της Αγίας Γραφής απομακρύνουν τη σύγχυση σχετικά με το τι συμβαίνει στους νεκρούς. Οι Γραφές δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ο θάνατος είναι ο «τελευταίος εχθρός» που θα καταστραφεί. (1 Κορινθίους 15:26) Πόση δύναμη και παρηγοριά μπορούμε να αντλήσουμε εφόσον γνωρίζουμε την ελπίδα της ανάστασης! Επίσης, πόσο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε που τα αγαπητά μας πρόσωπα τα οποία έχουν πεθάνει και βρίσκονται στη μνήμη του Θεού θα ξυπνήσουν από τον ύπνο του θανάτου για να απολαύσουν όλα τα καλά πράγματα που Εκείνος επιφυλάσσει για όσους τον αγαπούν! (Ψαλμός 145:16) Αυτές οι ευλογίες θα πραγματοποιηθούν μέσω της Βασιλείας του Θεού. Αλλά πότε επρόκειτο να αρχίσει η διακυβέρνησή της; Ας δούμε.
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΣΑΣ
Τι είναι το πνεύμα που βρίσκεται στους ανθρώπους;
Πώς θα περιγράφατε την κατάσταση των νεκρών;
Ποιοι θα αναστηθούν;
[Εικόνα στη σελίδα 85]
Ακριβώς όπως ο Ιησούς κάλεσε τον Λάζαρο να βγει από τον τάφο, έτσι θα αναστηθούν εκατομμύρια άνθρωποι
[Εικόνα στη σελίδα 86]
Θα επικρατεί χαρά όταν ‘ο Θεός θα καταβροχθίσει το θάνατο για πάντα’