Ας Ενισχύουμε την Πεποίθησή μας στη Δικαιοσύνη του Θεού

«Για να είναι στον Ιεχωβά η πεποίθησή σου, έδωσα . . . γνώση σε εσένα».—ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 22:19.

1, 2. (α) Γιατί εκδηλώνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πεποίθηση στον Ιεχωβά; (Παροιμίες 22:19) (β) Τι δείχνει ότι μερικά άτομα χρειάζεται να ενισχύσουν την πεποίθησή τους στον Ιεχωβά;

ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ Χριστιανοί έχουν ευλογηθεί με ακριβή γνώση του Ιεχωβά και των σκοπών του. Ένας «πιστός και φρόνιμος δούλος» τούς προμηθεύει στοργικά πνευματική «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό». (Ματθαίος 24:45) Η γνώση που αποκτούν τους παρέχει σταθερό θεμέλιο στο οποίο βασίζουν την πεποίθησή τους στον Θεό. Έτσι λοιπόν, ως ομάδα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκδηλώνουν αξιοσημείωτη πεποίθηση στον Ιεχωβά και στη δικαιοσύνη του.

² Φαίνεται, όμως, ότι ως άτομα μερικοί Μάρτυρες ίσως χρειάζεται να ενισχύσουν αυτή την πεποίθηση. Η Εταιρία λαβαίνει κάπου κάπου επιστολές οι οποίες εκφράζουν αβεβαιότητα σχετικά με ερμηνείες που δίνονται μέσω των εντύπων της. Αυτές οι αμφιβολίες μπορεί να αποτελούν αντίδραση σε προσαρμογές στην κατανόηση ή μπορεί να σχετίζονται με ζητήματα που επηρεάζουν εκείνον που ρωτάει, ιδιαίτερα με συναισθηματικό τρόπο.—Παράβαλε Ιωάννης 6:60, 61.

3. Τι μπορεί να συμβεί ακόμη και σε πιστούς υπηρέτες του Ιεχωβά, και γιατί;

³ Ακόμη και αληθινοί υπηρέτες του Ιεχωβά βιώνουν την πραγματικότητα που περιγράφουν τα λόγια του εδαφίου Εκκλησιαστής 9:11: «Επέστρεψα για να δω κάτω από τον ήλιο ότι δεν έχουν οι ταχείς τον αγώνα δρόμου ούτε οι κραταιοί τη μάχη ούτε και οι σοφοί έχουν την τροφή ούτε και αυτοί που διαθέτουν κατανόηση έχουν τα πλούτη ούτε και εκείνοι που διαθέτουν γνώση έχουν την εύνοια· επειδή καιρός και απρόβλεπτη περίσταση τους βρίσκουν όλους». Πώς θα μπορούσε αυτό να αποδειχτεί αληθινό με μια διευρυμένη ή πνευματική έννοια; Ίσως έχουμε γνωρίσει Χριστιανούς που ήταν ταχείς στην εφαρμογή Γραφικών συμβουλών, κραταιοί στην υπεράσπιση της αλήθειας, σοφοί στην εφαρμογή Γραφικών αρχών και ζηλωτές στην επιδίωξη ακριβούς γνώσης. Εντούτοις, εξαιτίας “καιρού και απρόβλεπτης περίστασης”, μερικοί μπορεί τώρα να βλέπουν ότι περιορίζονται ως αποτέλεσμα κάποιου ατυχήματος ή της προχωρημένης ηλικίας. Ίσως αναρωτιούνται αν θα εισέλθουν στο νέο κόσμο του Θεού χωρίς να χρειαστεί ποτέ να υποστούν θάνατο.

4, 5. Γιατί οι Χριστιανοί δεν έχουν λόγο να χάσουν την πεποίθησή τους στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά;

⁴ Όταν ένας Χριστιανός χάσει το γαμήλιο σύντροφό του, ο πόνος και η αίσθηση της απώλειας είναι οδυνηρά. Μαζί ως ζευγάρι, μπορεί να έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί χρόνια ή και δεκαετίες. Ο σύντροφος που είναι εν ζωή γνωρίζει ότι ο θάνατος διασπά το γαμήλιο δεσμό.a (1 Κορινθίους 7:39) Τώρα, για να μην υπονομευτεί η πεποίθησή του, πρέπει να κρατήσει τα συναισθήματά του υπό έλεγχο.—Παράβαλε Μάρκος 16:8.

⁵ Πόσο σοφό είναι να βλέπουμε το θάνατο ενός συντρόφου, γονέα, παιδιού ή στενού Χριστιανού φίλου ως ευκαιρία για να δείξουμε πεποίθηση στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά! Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε κάποια προσωπική απώλεια, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά δεν είναι άδικος. Μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι ο καθένας που θα αποκτήσει αιώνια ζωή—είτε μέσω επιβίωσης είτε μέσω ανάστασης—θα είναι ευτυχισμένος. Σχετικά με τον Θεό, ο ψαλμωδός λέει: «Ανοίγεις το χέρι σου και χορταίνεις την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος. Ο Ιεχωβά είναι δίκαιος σε όλες τις οδούς του και όσιος σε όλα τα έργα του. Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε όλους όσους τον επικαλούνται, σε όλους όσους τον επικαλούνται με αλήθεια. Θα εκπληρώσει την επιθυμία εκείνων που τον φοβούνται, και θα ακούσει την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια και θα τους σώσει».—Ψαλμός 145:16-19.

Αν Κάποιος Νιώθει ότι Έχει Υποφέρει Άσκοπα

6, 7. (α) Γιατί μπορεί μερικοί Μάρτυρες που υπέφεραν κατά το παρελθόν να έχουν τώρα διαφορετική κατανόηση; (β) Γιατί δεν θα πρέπει να θεωρούμε τον Ιεχωβά άδικο επειδή επέτρεψε τέτοια παθήματα κατά το παρελθόν;

⁶ Κατά το παρελθόν, μερικοί Μάρτυρες υπέφεραν επειδή αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε κάποια δραστηριότητα την οποία η συνείδησή τους μπορεί τώρα να επιτρέπει. Για παράδειγμα, αυτό θα μπορούσε να αφορά την επιλογή που έκαναν πριν από χρόνια σε σχέση με ορισμένες μορφές κοινωνικής υπηρεσίας. Κάποιος αδελφός ίσως νιώθει τώρα ότι θα μπορούσε με καλή συνείδηση να εκτελέσει αυτή την υπηρεσία χωρίς να παραβιάσει τη Χριστιανική του ουδετερότητα όσον αφορά το παρόν σύστημα πραγμάτων.

⁷ Μήπως ήταν άδικο από μέρους του Ιεχωβά το ότι επέτρεψε να υποφέρει αυτός επειδή απέρριψε εκείνο που τώρα θα μπορούσε να κάνει χωρίς συνέπειες; Οι περισσότεροι που είχαν αυτή την εμπειρία δεν νομίζουν κάτι τέτοιο. Απεναντίας, χαίρονται για το ότι είχαν την ευκαιρία να δείξουν δημόσια και ξεκάθαρα πως ήταν αποφασισμένοι να μείνουν σταθεροί στο ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας. (Παράβαλε Ιώβ 27:5.) Ποιο λόγο θα είχαν οποιοιδήποτε για να μετανιώσουν που ακολούθησαν τη συνείδησή τους παίρνοντας σταθερή στάση υπέρ του Ιεχωβά; Υποστηρίζοντας όσια τις Χριστιανικές αρχές όπως τις κατανοούσαν ή ανταποκρινόμενοι στις προτροπές της συνείδησης, αποδείχτηκαν άξιοι της φιλίας του Ιεχωβά. Ασφαλώς, είναι σοφό να αποφεύγει κάποιος μια πορεία που θα ενοχλούσε τη συνείδησή του ή θα έκανε πιθανώς άλλους να σκανδαλιστούν. Σχετικά με αυτό, μπορούμε να σκεφτόμαστε το παράδειγμα που έθεσε ο απόστολος Παύλος.—1 Κορινθίους 8:12, 13· 10:31-33.

8. Γιατί δεν είχαν κανένα λόγο να αμφισβητούν τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά οι Ιουδαίοι Χριστιανοί, οι οποίοι προηγουμένως ήταν προσκολλημένοι στο Νόμο;

⁸ Για να ευαρεστούν τον Ιεχωβά, οι Ιουδαίοι απαιτούνταν να υπακούν στις Δέκα Εντολές καθώς και σε μια μεγάλη ποικιλία περίπου 600 επιπρόσθετων νόμων. Αργότερα, κάτω από τη Χριστιανική διευθέτηση, η υπακοή σε αυτούς τους νόμους δεν αποτελούσε πλέον απαίτηση για να υπηρετεί κάποιος τον Ιεχωβά, ούτε ακόμη και για τους σαρκικούς Ιουδαίους. Οι νόμοι που δεν ήταν πλέον δεσμευτικοί περιλάμβαναν νόμους για την περιτομή, την τήρηση του Σαββάτου, την προσφορά θυσιών ζώων και την τήρηση ορισμένων διατροφικών περιορισμών. (1 Κορινθίους 7:19· 10:25· Κολοσσαείς 2:16, 17· Εβραίους 10:1, 11-14) Οι Ιουδαίοι—περιλαμβανομένων και των αποστόλων—που έγιναν Χριστιανοί ελευθερώθηκαν από την υποχρέωση να τηρούν νόμους στους οποίους απαιτούνταν να υπακούν όταν υπόκειντο στη διαθήκη του Νόμου. Μήπως παραπονέθηκαν ότι η διευθέτηση του Θεού ήταν άδικη επειδή προηγουμένως απαιτούσε από αυτούς πράγματα τα οποία δεν ήταν πλέον απαραίτητα; Όχι, χαίρονταν με τη διευρυμένη κατανόηση των σκοπών του Ιεχωβά.—Πράξεις 16:4, 5.

9. Τι έχει αποδειχτεί αληθινό σχετικά με μερικούς Μάρτυρες, αλλά γιατί δεν έχουν κανένα λόγο να μετανιώνουν;

⁹ Στους σύγχρονους καιρούς, υπήρξαν μερικοί Μάρτυρες που ήταν πολύ αυστηροί στην άποψή τους σχετικά με το τι θα έκαναν ή τι δεν θα έκαναν. Γι’ αυτόν το λόγο, υπέφεραν περισσότερο από άλλους. Αργότερα, η αυξημένη γνώση τούς βοήθησε να διευρύνουν την άποψή τους για τα διάφορα ζητήματα. Ωστόσο, δεν έχουν κανένα λόγο να μετανιώνουν για το ότι πρωτύτερα είχαν ενεργήσει σε αρμονία με τη συνείδησή τους, ακόμη και όταν αυτό πιθανώς επέφερε επιπρόσθετα παθήματα. Είναι αληθινά αξιέπαινο το ότι κατέδειξαν πως ήταν διατεθειμένοι να υποφέρουν με πιστότητα στον Ιεχωβά, να “κάνουν τα πάντα για χάρη των καλών νέων”. Ο Ιεχωβά ευλογεί αυτού του είδους τη θεοσεβή αφοσίωση. (1 Κορινθίους 9:23· Εβραίους 6:10) Ο απόστολος Πέτρος έγραψε με ενόραση: «Αν . . . , όταν κάνετε το καλό και υποφέρετε, υπομένετε, αυτό είναι ευάρεστο στον Θεό».—1 Πέτρου 2:20.

Μαθαίνοντας από τον Ιωνά

10, 11. Πώς έδειξε ο Ιωνάς έλλειψη πεποίθησης στον Ιεχωβά (α) όταν του δόθηκε ο διορισμός να πάει στη Νινευή; (β) όταν ο Θεός δεν κατέστρεψε τους Νινευίτες;

¹⁰ Όταν έλαβε την οδηγία να πάει στη Νινευή, ο Ιωνάς έδειξε έλλειψη εκτίμησης για την πεποίθηση που είχε για αυτόν ο Ιεχωβά. Ύστερα από μια τρομακτική εμπειρία που υπέστη εξαιτίας της δικής του απροθυμίας για υπακοή, ο Ιωνάς συνήλθε, αντιλήφθηκε το λάθος του, δέχτηκε το διορισμό του σε μια ξένη χώρα και προειδοποίησε τους Νινευίτες για την επερχόμενη καταστροφή. Τότε συνέβη κάτι το αναπάντεχο: Λόγω της μετανοημένης στάσης των Νινευιτών, ο Ιεχωβά αποφάσισε να μην τους καταστρέψει.—Ιωνάς 1:1–3:10.

¹¹ Ποια ήταν η αντίδραση του Ιωνά; Δυσαρεστημένος, διαμαρτυρήθηκε στον Θεό μέσω προσευχής. Η ουσία του παραπόνου του ήταν η εξής: “Εγώ το φαντάστηκα ότι τα πράγματα θα έπαιρναν αυτή την τροπή. Να γιατί από την αρχή δεν ήθελα να έρθω στη Νινευή. Τώρα, έπειτα από όλα όσα πέρασα, περιλαμβανομένου και του τρόμου και της ταπείνωσης του να με καταπιεί ένα μεγάλο ψάρι, και ύστερα από τη σκληρή εργασία που έκανα προειδοποιώντας τους Νινευίτες για την επερχόμενη καταστροφή, να τι συμβαίνει! Όλο μου το έργο και όλα όσα πέρασα ήταν μάταια! Καλύτερα να πέθαινα!”—Ιωνάς 4:1-3.

12. Τι μπορούμε να μάθουμε από την εμπειρία του Ιωνά;

¹² Είχε ο Ιωνάς βάσιμο λόγο να διαμαρτύρεται; Μήπως ο Ιεχωβά ήταν άδικος που εκδήλωσε έλεος σε ανθρώπους οι οποίοι είχαν αδικοπραγήσει αλλά έδειξαν μετάνοια; Στην πραγματικότητα, ο Ιωνάς θα έπρεπε να χαίρεται· δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι θα γλίτωναν την εκτέλεση! (Ιωνάς 4:11) Ωστόσο, η ασεβής, γεμάτη διαμαρτυρίες στάση του έδειξε ότι αυτός δεν εκδήλωνε βαθιά πεποίθηση στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά. Σκεφτόταν υπερβολικά τον εαυτό του και ελάχιστα τους άλλους. Ας μάθουμε από τον Ιωνά κρατώντας τον εαυτό μας και τα προσωπικά μας αισθήματα σε δευτερεύουσα θέση. Ας είμαστε πεπεισμένοι ότι το να υπακούμε στον Ιεχωβά, ακολουθώντας την κατεύθυνση που παρέχεται μέσω της οργάνωσής του και δεχόμενοι τις αποφάσεις του, είναι το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Είμαστε πεπεισμένοι ότι «για εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά».—Εκκλησιαστής 8:12.

Τώρα Είναι ο Καιρός να Ενισχύσουμε την Πεποίθησή Μας!

13. Πώς μπορούμε όλοι μας να ενισχύουμε την πεποίθησή μας στον Ιεχωβά;

¹³ Το να ενισχύουμε την πεποίθησή μας στον Ιεχωβά αποτελεί πορεία σοφίας. (Παροιμίες 3:5-8) Ασφαλώς, πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να προσευχόμαστε απλώς να μας βοηθήσει ο Ιεχωβά να αποκτήσουμε μεγαλύτερη πεποίθηση. Η πεποίθηση μεγαλώνει με βάση την ακριβή γνώση· επομένως, πρέπει να κάνουμε την προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής, διαβάζοντας τόσο την ίδια όσο και τα έντυπα που την εξηγούν, μέρος του καθημερινού μας προγράμματος. Η τακτική παρακολούθηση των Χριστιανικών συναθροίσεων είναι ζωτική, όπως και η καλή προετοιμασία καθώς και η συμμετοχή όσο είναι αυτό δυνατόν. Το να κάνουμε συνήθειά μας να μεταδίδουμε τις Γραφικές αλήθειες σε άλλους, ξεπερνώντας με διακριτικότητα τις αντιρρήσεις, επίσης κάνει βαθύτερη την πεποίθησή μας στον Ιεχωβά και στο Λόγο του. Έτσι ερχόμαστε σε στενότερη επαφή μαζί Του σε καθημερινή βάση.

14. Γιατί θα ζητηθεί σύντομα από το λαό του Θεού να εκδηλώσει την πεποίθησή του στον Ιεχωβά όσο ποτέ προηγουμένως;

¹⁴ Στο εγγύς μέλλον, ο μεγαλύτερος καιρός θλίψης που θα έχει πλήξει ποτέ την ανθρώπινη φυλή θα ξεσπάσει ξαφνικά. (Ματθαίος 24:21) Όταν συμβεί αυτό, οι υπηρέτες του Θεού θα χρειαστεί να εκδηλώσουν όσο ποτέ προηγουμένως πεποίθηση στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά και στην κατεύθυνση που παρέχεται από την οργάνωσή του. Με συμβολικό τρόπο, θα υπακούσουν τότε με πεποίθηση στην εντολή του Θεού: «Πήγαινε, λαέ μου, μπες στα εσωτερικά σου δωμάτια και κλείσε τις πόρτες σου πίσω σου. Κρύψου για μια στιγμή μόνο, μέχρι να περάσει η κατάκριση». (Ησαΐας 26:20) Αυτοί έχουν ήδη εισέλθει στην προστατευτική ατμόσφαιρα των 85.000 και πλέον εκκλησιών τους σε 232 χώρες. Οτιδήποτε και αν περιλαμβάνεται ακόμη στην εντολή «μπες στα εσωτερικά σου δωμάτια», μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα μας βοηθήσει να το φέρουμε σε πέρας.

15. Πώς τονίζεται το ζήτημα της πεποίθησης στη διάρκεια του 1998, και γιατί αυτό είναι κατάλληλο;

¹⁵ Είναι επιτακτικό να ενισχύσουμε την πεποίθησή μας τώρα. Χωρίς εμπιστοσύνη στους Χριστιανούς αδελφούς μας, στην οργάνωση του Ιεχωβά και, πάνω από όλα, στον ίδιο τον Ιεχωβά, η επιβίωση θα είναι αδύνατη. Πόσο κατάλληλο είναι λοιπόν το γεγονός ότι, στη διάρκεια του 1998, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο λαβαίνουν επανειλημμένα την υπενθύμιση, με τα λόγια του εδαφίου του έτους, ότι «όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί»! (Ρωμαίους 10:13) Πρέπει να εξακολουθήσουμε να είμαστε πεπεισμένοι για αυτό. Αν εντοπίσουμε ακόμη και το παραμικρό ίχνος αβεβαιότητας ως προς αυτή την πεποίθηση, θα πρέπει να εργαστούμε για να το διορθώσουμε τώρα, ναι, σήμερα.

Η Κρίση του Ιεχωβά θα Είναι Δίκαιη

16. Τι μπορεί να συμβεί στην πεποίθηση αν δεν καλλιεργείται, και πώς μπορούμε να το εμποδίσουμε αυτό;

¹⁶ Στο εδάφιο Εβραίους 3:14, οι χρισμένοι Χριστιανοί προειδοποιούνται: «Γινόμαστε μέτοχοι του Χριστού μόνο αν διακρατήσουμε την πεποίθηση που είχαμε στην αρχή σταθερή μέχρι το τέλος». Ως αρχή, αυτά τα λόγια εφαρμόζονται και στους Χριστιανούς που έχουν επίγεια ελπίδα. Η αρχική πεποίθηση μπορεί να διαβρωθεί αν δεν αναπτύσσεται. Πόσο ζωτικό είναι να εξακολουθήσουμε να επιδιώκουμε την ακριβή γνώση, ενισχύοντας έτσι το θεμέλιο στο οποίο βασίζεται η πεποίθησή μας!

17. Γιατί μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι, όσον αφορά την επιβίωση, ο Ιησούς θα κρίνει ορθά;

¹⁷ Σύντομα, ο Χριστός θα εξετάσει όλα τα έθνη ώστε να μπορέσει να «χωρίσει τους ανθρώπους τον έναν από τον άλλον, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια». (Ματθαίος 25:31-33) Μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Χριστός θα είναι δίκαιος καθώς θα κρίνει ποιος είναι άξιος επιβίωσης. Ο Ιεχωβά τού έχει δώσει τη σοφία, την ενόραση και τις άλλες ιδιότητες που χρειάζονται για «να κρίνει την κατοικημένη γη με δικαιοσύνη». (Πράξεις 17:30, 31) Είθε να είναι η πεποίθησή μας σαν του Αβραάμ, ο οποίος είπε: «Είναι αδιανόητο για εσένα [Ιεχωβά] να ενεργήσεις με αυτόν τον τρόπο ώστε να θανατώσεις τον δίκαιο μαζί με τον πονηρό με αποτέλεσμα να συμβεί στον δίκαιο ό,τι και στον πονηρό! Είναι αδιανόητο για εσένα. Μήπως δεν πρόκειται να κάνει ο Κριτής όλης της γης αυτό που είναι σωστό;»—Γένεση 18:25.

18. Γιατί δεν θα πρέπει να ανησυχούμε υπερβολικά σχετικά με πράγματα που μπορεί να μη γνωρίζουμε προς το παρόν;

¹⁸ Έχοντας πλήρη πεποίθηση στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για την ανεύρεση απαντήσεων σε ερωτήματα όπως: “Πώς θα κριθούν τα μωρά και τα μικρά παιδιά; Μήπως δεν θα έχουν μεταδοθεί ακόμη τα καλά νέα σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων όταν έρθει ο Αρμαγεδδών; Τι θα λεχθεί για όσους πάσχουν από διανοητικές παθήσεις; Τι θα λεχθεί για . . . ;” Ομολογουμένως, προς το παρόν μπορεί να μη γνωρίζουμε πώς θα τακτοποιήσει ο Ιεχωβά αυτά τα ζητήματα. Ωστόσο, θα το κάνει αυτό με δίκαιο και ελεήμονα τρόπο. Εμείς ποτέ δεν θα πρέπει να αμφιβάλλουμε για αυτό. Μάλιστα, μπορεί να εκπλαγούμε και να χαρούμε καθώς θα τον παρατηρούμε να τακτοποιεί τα ζητήματα με τρόπο που ούτε καν πέρασε ποτέ από το μυαλό μας.—Παράβαλε Ιώβ 42:3· Ψαλμός 78:11-16· 136:4-9· Ματθαίος 15:31· Λουκάς 2:47.

19, 20. (α) Γιατί δεν είναι εσφαλμένο να υποβάλλουμε λογικά ερωτήματα; (β) Πότε θα δώσει ο Ιεχωβά τις αναγκαίες απαντήσεις;

¹⁹ Η οργάνωση του Ιεχωβά δεν αποθαρρύνει τα ειλικρινή, επίκαιρα ερωτήματα, όπως ισχυρίζονται εσφαλμένα μερικοί εναντιούμενοι. (1 Πέτρου 1:10-12) Ωστόσο, η Αγία Γραφή συμβουλεύει να αποφεύγουμε τα ανόητα, γεμάτα εικασίες ερωτήματα. (Τίτο 3:9) Το να υποβάλλουμε λογικά ερωτήματα και να ερευνούμε το Λόγο του Θεού και τα Χριστιανικά έντυπα για να βρούμε Γραφικές απαντήσεις μπορεί να αυξήσει την ακριβή γνώση μας και έτσι να ενισχύσει την πεποίθησή μας στον Ιεχωβά. Η οργάνωση ακολουθεί το παράδειγμα του Ιησού. Εκείνος δεν σχολίαζε ερωτήματα για τα οποία δεν είχε φτάσει ο κατάλληλος καιρός να απαντηθούν. Ο ίδιος εξήγησε: «Έχω πολλά ακόμη να σας πω, αλλά δεν μπορείτε να τα αντέξετε προς το παρόν». (Ιωάννης 16:12) Παραδέχτηκε επίσης ότι μερικά πράγματα δεν τα γνώριζε ούτε ο ίδιος τότε.—Ματθαίος 24:36.

²⁰ Ο Ιεχωβά έχει ακόμη πολλά να αποκαλύψει. Πόσο σοφό είναι να τον προσμένουμε, πεπεισμένοι ότι ο χρόνος που θα επιλέξει για τη φανέρωση των σκοπών του θα είναι ο κατάλληλος για την κάλυψη των αναγκών της συγκεκριμένης περίστασης. Μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι πως, όταν θα φτάσει ο κατάλληλος καιρός του Ιεχωβά, θα έχουμε τη χαρά να αποκτήσουμε επιπρόσθετη ενόραση στις οδούς του. Ναι, θα ανταμειφθούμε, υπό την προϋπόθεση ότι εκδηλώνουμε απόλυτη πεποίθηση στον Ιεχωβά και στην οργάνωση που χρησιμοποιεί. Το εδάφιο Παροιμίες 14:26 μας διαβεβαιώνει: «Στο φόβο του Ιεχωβά υπάρχει ισχυρή πεποίθηση, και για τους γιους του θα υπάρχει καταφύγιο».

[Υποσημείωση]

Τι Νομίζετε;

◻ Γιατί είναι άσοφο να επιτρέπουμε σε συναισθήματα να υπονομεύουν την πεποίθησή μας στον Ιεχωβά;

◻ Τι μπορούμε να μάθουμε από την εμπειρία του Ιωνά;

◻ Γιατί είναι τόσο σπουδαία η μελέτη της Αγίας Γραφής και η παρακολούθηση των συναθροίσεων;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε κάποια προσωπική απώλεια, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά είναι δίκαιος

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Είστε βέβαιοι ότι έχετε θέσει την πεποίθησή σας στον Ιεχωβά;