Πότε Πράγματι θα Έρθει Διαρκής Ειρήνη;
«Ο ΠΟΛΕΜΟΣ είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της ιστορίας, και δεν έχει περιοριστεί από τον πολιτισμό ή τη δημοκρατία», έγραψαν ο Γουίλ και η Άριελ Ντουράν στο βιβλίο τους Τα Διδάγματα της Ιστορίας (The Lessons of History). «Η ειρήνη αποτελεί ασταθή ισορροπία, η οποία μπορεί να διατηρηθεί μόνο με την αναγνωρισμένη κυριαρχία ή την ισοδυναμία».
Πράγματι, παρά τις έντονες προσπάθειες που έχουν γίνει, η διαρκής ειρήνη εξακολουθεί να είναι κάτι το άπιαστο για το ανθρώπινο γένος. Γιατί; Ο λόγος είναι ότι τα αίτια του πολέμου είναι πολύ πιο βαθιά ριζωμένα από τις πολιτικές, εδαφικές ή κοινωνικές διαμάχες που βλέπουμε να υπάρχουν στην επιφάνεια. Οι Ντουράν παρατήρησαν: «Τα αίτια του πολέμου είναι τα ίδια με τα αίτια του ανταγωνισμού ανάμεσα σε μεμονωμένα άτομα: απληστία, εριστική διάθεση και υπερηφάνεια· η επιθυμία για τροφή, γη, υλικά αγαθά, καύσιμα, εξουσία».
Εντούτοις, η Αγία Γραφή δείχνει ποιο είναι συγκεκριμένα το βασικό αίτιο που προκαλεί έριδες και πόλεμο ανάμεσα σε άτομα και σε μεγαλύτερη κλίμακα. Διαβάζουμε: «Πόθεν προέρχονται πόλεμοι και μάχαι μεταξύ σας; ουχί εντεύθεν, εκ των ηδονών σας, αίτινες στρατεύονται εντός των μελών σας; Επιθυμείτε και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν δύνασθε να επιτύχητε· μάχεσθε και πολεμείτε».—Ιακώβου 4:1, 2.
Η ουσία, λοιπόν, του θέματος είναι η εξής: Για να έρθει αληθινή ειρήνη, πρέπει να εξαλείψουμε όχι μόνο τα συμπτώματα—τους πολέμους, τις εξεγέρσεις, τα πραξικοπήματα, τις επαναστάσεις—αλλά και τα βασικά αίτια—την υποψία, την απληστία, το μίσος, την εχθρότητα—που υπάρχουν μέσα σε όλους τους ανθρώπους. Αυτά πρέπει να αντικατασταθούν από ενέργειες οι οποίες θα είναι σε αρμονία με τέτοιες ανιδιοτελείς ιδιότητες όπως η αγάπη, η καλοσύνη, η εμπιστοσύνη και η γενναιοδωρία. Υπάρχει κάποιος που είναι ικανός να το επιτελέσει αυτό; Αν αυτό εξαρτάται από τους ατελείς, θνητούς ανθρώπους, η απάντηση αναγκαστικά θα είναι όχι. Αλλά υπάρχει κάποιος για τον οποίο αυτό δεν είναι τόσο δύσκολο. Αυτός έχει την απάντηση στο ερώτημα: Πότε θα έρθει πράγματι ειρήνη;
Εκείνος που Μπορεί να Φέρει Ειρήνη
Πριν από 28 αιώνες περίπου, ο προφήτης Ησαΐας διακήρυξε με θεϊκή έμπνευση: «Παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος [Θαυμαστός Σύμβουλος, ΜΝΚ], Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος [Αιώνιος Πατέρας, ΜΝΚ], Άρχων ειρήνης. Εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος».—Ησαΐας 9:6, 7.
Αργότερα αποκαλύφθηκε η ταυτότητα εκείνου που θα φέρει ειρήνη χωρίς τέλος· αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ιησού Χριστό, τον ‘Γιο του Υψίστου’. (Λουκάς 1:30-33· Ματθαίος 1:18-23) Αλλά γιατί θα πετύχει αυτός εκεί που όλοι οι άλλοι άρχοντες και κυβερνήτες έχουν αποτύχει; Πρέπει να σημειωθεί, πρώτα απ’ όλα, ότι το υποσχεμένο ‘παιδί’ δεν επρόκειτο να παραμείνει για πάντα ένα αβοήθητο βρέφος, όπως μπορεί να το απεικονίζουν μερικοί. Αντίθετα, επρόκειτο να ασκήσει ‘εξουσία’ ως ο «Άρχων ειρήνης» ώστε να έρθουν αιώνιες ευλογίες στο ανθρώπινο γένος.
Η διακυβέρνηση του Ιησού περιλαμβάνει πολύ περισσότερα. Ως ‘Θαυμαστός Σύμβουλος’, που έχει εξαιρετική κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και ασύγκριτη ικανότητα, θα είναι ικανός να φτάσει στη ρίζα των δύσκολων ζητημάτων κι έτσι να επιλύσει τα περίπλοκα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν οι κυβερνήτες του κόσμου σήμερα και για τα οποία δεν βρίσκουν τίποτα να κάνουν. (Ματθαίος 7:28, 29· Μάρκος 12:13-17· Λουκάς 11:14-20) Κατόπιν, ως «Θεός ισχυρός» ο αναστημένος θεοειδής, ο Ιησούς Χριστός, που είναι τώρα ενθρονισμένος στους ουρανούς ως Μεσσιανικός Βασιλιάς, θα ενεργήσει για να φέρει ειρήνη επαναλαμβάνοντας σε μεγαλύτερη κλίμακα όσα έκανε ενόσω ήταν στη γη—θεράπευσε αυτούς που έπασχαν από ανίατες ασθένειες, προμήθευσε σε πλήθη ανθρώπων τροφή και ποτό, μπόρεσε ακόμα και να μεταβάλει τον καιρό. (Ματθαίος 14:14-21· Μάρκος 4:36-39· Λουκάς 17:11-14· Ιωάννης 2:1-11) Ως ‘Αιώνιος Πατέρας’ ο Ιησούς έχει τη δύναμη να επαναφέρει στη ζωή αυτούς που έχουν πεθάνει και να τους δώσει αιώνια ζωή. Και αυτός ο ίδιος θα ζήσει αιώνια, εξασφαλίζοντας έτσι ότι η διακυβέρνησή του και η ειρήνη δεν θα έχουν τέλος.—Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 11:25, 26· Ρωμαίους 6:9.
Έχοντας αυτά τα προσόντα, ο Ιησούς Χριστός είναι ασφαλώς εκείνος που είναι ικανός να καταπιαστεί με τα βαθιά ριζωμένα αίτια του πολέμου και των συγκρούσεων. Αυτός δεν θα κάνει απλώς μια συνθήκη ειρήνης ή ένα σχέδιο για τη λεγόμενη ειρηνική συνύπαρξη των εθνών που θα πάψει να ισχύει εξαιτίας ενός ακόμη πολέμου. Αντίθετα, θα εξαλείψει κάθε πολιτική, εδαφική, κοινωνική και οικονομική ανισότητα δίνοντας στο ανθρώπινο γένος μια και μόνο κυβέρνηση, τη Μεσσιανική του Βασιλεία. Οδηγώντας όλους τους ανθρώπους στη λατρεία του ενός αληθινού Θεού, του Ιεχωβά, αυτός θα εξαφανίσει εκείνο που αποτελεί συχνά το βασικό αίτιο του πολέμου—την ψεύτικη θρησκεία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Άρχοντας της Ειρήνης, θα τα επιτελέσει όλα αυτά. Το ερώτημα είναι: Πότε;
Γεγονότα που Οδηγούν σε Διαρκή Ειρήνη
Έπειτα από την ανάσταση και την ανάληψή του στον ουρανό το 33 Κ.Χ., ο Ιησούς έπρεπε να περιμένει τον προσδιορισμένο καιρό για να αναλάβει δράση. Αυτό ήταν σε συμφωνία με την απόφαση του Ιεχωβά: ‘Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεώς σου· [λέγοντας] Κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου’. (Ψαλμός 110:1, 2· Λουκάς 22:69· Εφεσίους 1:20· Εβραίους 10:12, 13) Πότε λαβαίνει χώρα αυτό; Επί 70 και πλέον χρόνια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν σε όλο τον κόσμο τα καλά νέα ότι ο Ιησούς Χριστός άρχισε να κυβερνά στη Βασιλεία του Θεού στον ουρανό το έτος 1914.a
Αλλά μπορεί να πείτε: ‘Από το 1914 και ύστερα δεν έχει υπάρξει ειρήνη. Αντίθετα, από τότε οι συνθήκες πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο’. Έχετε απόλυτο δίκιο. Στην πραγματικότητα αυτό αποδεικνύει ότι τα γεγονότα λαβαίνουν χώρα όπως ακριβώς έχουν προλεχθεί. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι όταν «αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, . . . τα έθνη ωργίσθησαν». (Αποκάλυψις 11:15, 18) Αντί να υποταχθούν στη διακυβέρνηση του Ιεχωβά Θεού και του Άρχοντά του της Ειρήνης, τα έθνη βυθίστηκαν σ’ έναν ξέφρενο αγώνα για παγκόσμια κυριαρχία και εκδήλωσαν οργή ιδιαίτερα εναντίον Χριστιανών οι οποίοι έδιναν μαρτυρία για την εγκαθιδρυμένη Βασιλεία του Θεού.
Το βιβλίο της Αποκάλυψης αποκαλύπτει επίσης ότι μόλις ήρθε ο Ιησούς Χριστός, έχοντας Βασιλική εξουσία, ανέλαβε δράση για να απομακρύνει τον Σατανά και τους δαίμονές του από τον ουρανό: «Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού, διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα». Το αποτέλεσμα; Η αφήγηση συνεχίζει: «Δια τούτο ευφραίνεσθε οι ουρανοί και οι κατοικούντες εν αυτοίς· ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει».—Αποκάλυψις 12:10, 12.
Το Τελευταίο Σημείο
Αυτό μας δίνει να καταλάβουμε γιατί τα έθνη δεν μπόρεσαν να φέρουν ειρήνη παρ’ όλες τις προσπάθειές τους. Ο μεγάλος θυμός του Διαβόλου, που αντικατοπτρίζεται στο θυμό των εθνών, κρατάει τον κόσμο σε τέτοια αναστάτωση και αναταραχή που δεν έχουν το όμοιό τους στην ανθρώπινη ιστορία. Πότε θα τελειώσουν όλα αυτά; Η Αγία Γραφή παρέχει ένα σημαντικό στοιχείο: «Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος».—1 Θεσσαλονικείς 5:3.
Αντιλαμβάνεστε τη σημασία αυτής της προειδοποίησης; Παγκόσμια γεγονότα σαν κι αυτά που αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο δείχνουν ότι οι κυβερνήτες, καθώς και πολλοί άνθρωποι μιλάνε για ειρήνη και την επιδιώκουν όσο ποτέ προηγουμένως. Μερικοί πιστεύουν ότι με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η απειλή για ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα ανήκει πια στο παρελθόν. Ναι, τα έθνη λένε πολλά για ειρήνη και ασφάλεια. Αλλά κινείται πράγματι η παγκόσμια κατάσταση προς αυτή την κατεύθυνση; Θυμηθείτε ότι ο Ιησούς είπε, αναφερόμενος σ’ αυτούς που ζουν στη διάρκεια των ‘εσχάτων ημερών’ οι οποίες άρχισαν το 1914: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα». (Ματθαίος 24:34) Ναι, η ειρήνη θα έρθει πράγματι στη διάρκεια αυτής της γενιάς, αλλά όχι χάρη στις προσπάθειες των εθνών. Η σταθερότατη, αμερόληπτη και δίκαιη ειρήνη που έχει υποσχεθεί ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να έρθει μόνο μέσω της διακυβέρνησης του Άρχοντά του της Ειρήνης, του Ιησού Χριστού, η οποία πλησιάζει.—Ησαΐας 9:7.
Αν επιποθείτε να δείτε τη μέρα που η ειρήνη θα έρθει πράγματι και να την απολαύσετε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, τότε πρέπει να αποβλέπετε στον Άρχοντα της Ειρήνης και να βάλετε καλά στο μυαλό σας τα καθησυχαστικά του λόγια: «Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου».—Λουκάς 21:36.
[Υποσημειώσεις]
a Για λεπτομέρειες σχετικά με τη Βιβλική χρονολόγηση και τις Βιβλικές προφητείες που έχουν εκπληρωθεί, βλέπε κεφάλαια 12 έως 14 του βιβλίου «Ελθέτω η Βασιλεία σου», που έχει εκδοθεί από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
[Πλαίσιο στη σελίδα 6]
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται την ειρήνη ως την απουσία πολέμου και συγκρούσεων. Αυτός, ωστόσο, είναι ένας πολύ περιορισμένος ορισμός της λέξης. Στους Βιβλικούς χρόνους η λέξη «ειρήνη» (εβραϊκά, σαλώμ) ή η έκφραση «Ειρήνη εις σε!» χρησιμοποιούνταν ως ένας συνηθισμένος τρόπος χαιρετισμού. (Κριταί 19:20· Δανιήλ 10:19· Ιωάννης 20:19, 21, 26) Ασφαλώς, αυτή η λέξη δεν αναφέρεται απλώς στην απουσία πολέμου. Σημειώστε τι λέει το βιβλίο Η Έννοια της Ειρήνης (The Concept of Peace)σχετικά μ’ αυτό: «Όταν χρησιμοποιούνταν η λέξη σαλώμ για την ειρήνη, αυτό που είχαν αρχικά υπόψη τους όσοι τη χρησιμοποιούσαν ήταν η κατάσταση του κόσμου ή της ανθρώπινης κοινωνίας στην οποία υπάρχει πληρότητα, ενότητα, ακεραιότητα, αφθονία. . . . Όπου υπάρχει ειρήνη, τόσο το σύνολο όσο και τα συστατικά στοιχεία του έχουν φτάσει στο ανώτατο και άριστο επίπεδο της ύπαρξής τους». Όταν θα φέρει ειρήνη ο Θεός, οι άνθρωποι όχι μόνο δεν ‘θα μαθαίνουν πλέον τον πόλεμο’ αλλά «θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού».—Μιχαίας 4:3, 4.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Η απουσία ειρήνης έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα