Παρθένα — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

ΠΑΡΘΕΝΑ

Η εβραϊκή λέξη μπεθουλάχ υποδηλώνει μια γυναίκα που δεν έχει ενωθεί ποτέ με άντρα στα πλαίσια του γάμου και δεν είχε ποτέ σεξουαλικές σχέσεις. (Γε 24:16· Δευ 32:25· Κρ 21:12· 1Βα 1:2· Εσθ 2:2, 3, 17· Θρ 1:18· 2:21) Ωστόσο, η λέξη παρθένος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μπορεί να εφαρμόζεται τόσο σε άγαμους άντρες όσο και σε άγαμες γυναίκες.—Ματ 25:1-12· Λου 1:27· Πρ 21:9· 1Κο 7:25, 36-38.

Σύμφωνα με το Νόμο, ο άντρας που αποπλανούσε μια παρθένα η οποία δεν ήταν αρραβωνιασμένη έπρεπε να δώσει στον πατέρα της 50 σίκλους ασήμι ($110) και να την παντρευτεί (αν το επέτρεπε ο πατέρας της), ενώ δεν είχε το δικαίωμα να τη διαζευχθεί «όλες τις ημέρες του». (Εξ 22:16, 17· Δευ 22:28, 29) Αλλά μια αρραβωνιασμένη παρθένα, εφόσον θεωρούνταν ότι ανήκε ήδη σε κάποιον σύζυγο, έπρεπε να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου αν δεν φώναζε σε περίπτωση που δεχόταν σεξουαλική επίθεση. Το ότι δεν είχε φωνάξει θα υποδήλωνε συναίνεση και αυτό θα την καθιστούσε μοιχαλίδα. (Δευ 22:23, 24· παράβαλε Ματ 1:18, 19.) Το γεγονός ότι μια αρραβωνιασμένη παρθένα θεωρούνταν “ιδιοκτησία” κάποιου συζύγου εξηγεί επίσης γιατί το εδάφιο Ιωήλ 1:8 αναφέρει ότι «μια παρθένα» θρηνεί για «τον ιδιοκτήτη της νεότητάς της».

Εφόσον όσοι διατηρούν την παρθενία τους απολαμβάνουν μεγαλύτερη ελευθερία στην υπηρεσία του Κυρίου, ο απόστολος Παύλος συνέστησε την αγαμία ως την καλύτερη πορεία για τους Χριστιανούς που έχουν εγκράτεια. (1Κο 7:25-35) Εντούτοις, αναφερόμενος σε όσους δεν έχουν εγκράτεια, παρατήρησε: «Αν κανείς νομίζει ότι συμπεριφέρεται ακατάλληλα προς την παρθενία του, αν αυτή έχει περάσει την ακμή της νεότητας, και έτσι πρέπει να γίνει, ας κάνει ό,τι θέλει· δεν αμαρτάνει. Ας παντρεύονται».—1Κο 7:36.

Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που αποδίδεται «παρθενία» στα εδάφια 1 Κορινθίους 7:36-38 είναι η λέξη παρθένος. Γι’ αυτό, έχει υποστηριχτεί η άποψη ότι ο Παύλος μιλούσε για το καθήκον ενός πατέρα ή ενός κηδεμόνα προς την κόρη του η οποία είχε φτάσει σε ηλικία γάμου. Έτσι λοιπόν, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ λέει: «Αν υπάρχει οποιοσδήποτε που νομίζει ότι δεν θα ήταν δίκαιο για την κόρη του να την αφήσει να περάσει την ηλικία του γάμου χωρίς να παντρευτεί και ότι πρέπει να κάνει κάτι για αυτό, είναι ελεύθερος να πράξει όπως επιθυμεί: δεν αμαρτάνει αν γίνει γάμος». (Βλέπε επίσης ΛΧ, ΚΛΚ, ΤΚΔ.) Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, αυτό το εδάφιο μιλάει για τον άντρα που αποφασίζει να παντρευτεί την κοπέλα με την οποία είναι αρραβωνιασμένος. Η Αμερικανική Μετάφραση λέει: «Αν ένας άντρας νομίζει ότι δεν ενεργεί σωστά απέναντι στην κοπέλα με την οποία είναι αρραβωνιασμένος, αν τα πάθη του είναι πολύ σφοδρά, και έτσι πρέπει να γίνει, ας κάνει όπως επιθυμεί· δεν είναι αμαρτία· ας παντρευτούν».—Βλέπε επίσης ΜΠΚ.

Τα συμφραζόμενα, ωστόσο, υποδεικνύουν ότι εδώ δεν εννοείται κάποια παρθένα, αλλά αυτή καθαυτή η παρθενία ενός ατόμου. Κάποιος σχολιαστής το έθεσε ως εξής: «Νομίζω ότι εδώ ο απόστολος συνεχίζει την προηγούμενη επιχειρηματολογία του και συμβουλεύει τα άγαμα άτομα, που είναι αυτεξούσια, τι να κάνουν· η παρθένος του άντρα σημαίνει την παρθενία του». (Το Σχολιολόγιο Ολόκληρης της Αγίας Γραφής, του Μάθιου Χένρι [Matthew Henry’s Commentary on the Whole Bible], 1976, Τόμ. 3, σ. 1036) Εφόσον η έννοια της λέξης παρθένος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μπορεί να εφαρμόζεται και σε άγαμους άντρες, η απόδοση «παρθενία», την οποία χρησιμοποιούν οι μεταφράσεις του Τζ. Μπ. Ρόδερχαμ και του Τζ. Ν. Ντάρμπι, καθώς επίσης η Μετάφραση Νέου Κόσμου, είναι κατάλληλη και, όπως φαίνεται, είναι αυτή που ταιριάζει περισσότερο με τα συμφραζόμενα.

Πνευματική Παρθενία. Όπως ο αρχιερέας στον Ισραήλ μπορούσε να πάρει μόνο κάποια παρθένα ως σύζυγό του (Λευ 21:10, 13, 14· παράβαλε Ιεζ 44:22), έτσι και ο μεγάλος Αρχιερέας, ο Ιησούς Χριστός, πρέπει να έχει μόνο κάποια «παρθένα» ως πνευματική «νύφη» του στον ουρανό. (Απ 21:9· Εβρ 7:26· παράβαλε Εφ 5:25-30.) Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος ανησυχούσε πολύ για την αγνότητα της εκκλησίας της Κορίνθου, εφόσον ήθελε να την παρουσιάσει «ως αγνή παρθένα στον Χριστό». (2Κο 11:2-6) Η νύφη του Χριστού αποτελείται από 144.000 χρισμένους με το πνεύμα ανθρώπους που διατηρούν ο καθένας ατομικά την “παρθενία” τους παραμένοντας ξεχωρισμένοι από τον κόσμο και κρατώντας τον εαυτό τους ηθικά και δογματικά αγνό.—Απ 14:1, 4· παράβαλε 1Κο 5:9-13· 6:15-20· Ιακ 4:4· 2Ιω 8-11.

Μεσσιανική Προφητεία. Μολονότι η εβραϊκή λέξη μπεθουλάχ σημαίνει «παρθένα», στο εδάφιο Ησαΐας 7:14 εμφανίζεται μια άλλη λέξη (‛αλμάχ): «Δείτε! Η κοπέλα [χα‛αλμάχ] θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει γιο και θα καλέσει το όνομά του Εμμανουήλ». Η λέξη ‛αλμάχ σημαίνει «κοπέλα» και μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για κάποια που δεν είναι παρθένα είτε για κάποια που είναι. Χρησιμοποιείται για την «κοπέλα» Ρεβέκκα πριν από το γάμο της, όταν αυτή αποκαλούνταν επίσης «παρθένα» (μπεθουλάχ). (Γε 24:16, 43) Υπό θεϊκή έμπνευση, ο Ματθαίος χρησιμοποίησε τη λέξη παρθένος στο ελληνικό κείμενο για να δείξει ότι το εδάφιο Ησαΐας 7:14 είχε την τελική του εκπλήρωση σε συνάρτηση με την παρθενική γέννηση του Ιησού, του Μεσσία. Τόσο ο Ματθαίος όσο και ο Λουκάς δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η μητέρα του Ιησού, η Μαρία, ήταν τότε παρθένα και έμεινε έγκυος μέσω της επενέργειας του αγίου πνεύματος του Θεού.—Ματ 1:18-25· Λου 1:26-35.

Πόλεις, Τόποι και Λαοί. Πολλές φορές η λέξη «παρθένα» χρησιμοποιείται αναφορικά με πόλεις, τόπους ή λαούς. Γίνεται λόγος για την «παρθένα» ή την «παρθένα κόρη» του «λαού μου» (Ιερ 14:17), όπως επίσης του Ισραήλ (Ιερ 31:4, 21· Αμ 5:2), του Ιούδα (Θρ 1:15), της Σιών (2Βα 19:21· Θρ 2:13), της Αιγύπτου (Ιερ 46:11), της Βαβυλώνας (Ησ 47:1) και της Σιδώνας (Ησ 23:12). Η έννοια αυτής της μεταφορικής χρήσης φαίνεται να είναι ότι οι διάφοροι λαοί ή τοποθεσίες που αναφέρονται έτσι είτε δεν είχαν καταληφθεί και λεηλατηθεί από ξένους κατακτητές είτε απολάμβαναν κάποτε ανεξαρτησία όπως μια παρθένα.