ΙΩΑΧΙΝ

(Ιωαχίν) [πιθανότατα, Ο Ιεχωβά Έχει Εδραιώσει].

Γιος που απέκτησε ο Βασιλιάς Ιωακείμ του Ιούδα από τη Νεουσθά. (2Βα 24:6, 8· 2Χρ 36:8) Ονομάζεται επίσης Ιεχονίας (παραλλαγή του ονόματος Ιωαχίν) και Χονίας (σύντμηση του ονόματος Ιεχονίας).—Εσθ 2:6· Ιερ 28:4· 37:1.

Ο Ιωαχίν έγινε βασιλιάς σε ηλικία 18 ετών και συνέχισε τις κακές πράξεις του πατέρα του. (2Βα 24:8, 9· 2Χρ 36:9, υποσ.) Ο πατέρας του Ιωαχίν, ο Ιωακείμ, ήταν υποτελής στον Βαβυλώνιο Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα αλλά στασίασε το τρίτο έτος της υποτέλειάς του (618 Π.Κ.Χ.). (2Βα 24:1) Αυτό είχε ως συνέπεια την πολιορκία της Ιερουσαλήμ. Η έκφραση «εκείνον τον καιρό» (2Βα 24:10) μπορεί να αναφέρεται, όχι στη σύντομη βασιλεία του Ιωαχίν, αλλά στη γενικότερη περίοδο στην οποία εντάσσεται αυτή, κάτι που θα σήμαινε ότι η πολιορκία ενδέχεται να άρχισε στη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα του τού Ιωακείμ, όπως φαίνεται να υποδηλώνουν τα εδάφια Δανιήλ 1:1, 2. Κατά τα φαινόμενα, ο Ιωακείμ πέθανε στη διάρκεια αυτής της πολιορκίας και στο θρόνο του Ιούδα ανέβηκε ο Ιωαχίν. Εντούτοις, η διακυβέρνησή του τερματίστηκε μόλις τρεις μήνες και δέκα ημέρες αργότερα, όταν αυτός παραδόθηκε στον Ναβουχοδονόσορα το 617 Π.Κ.Χ. (το μήνα Αδάρ, σύμφωνα με ένα βαβυλωνιακό χρονικό). (2Βα 24:11, 12· 2Χρ 36:9· Ασσυριακά και Βαβυλωνιακά Χρονικά [Assyrian and Babylonian Chronicles], του Α. Γκρέισον, 1975, σ. 102) Σε εκπλήρωση του λόγου του Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία, οδηγήθηκε εξόριστος στη Βαβυλώνα. (Ιερ 22:24-27· 24:1· 27:19, 20· 29:1, 2) Εξορίστηκαν επίσης και άλλα μέλη του βασιλικού οίκου, καθώς και οι αυλικοί, οι τεχνίτες και οι πολεμιστές.—2Βα 24:14-16· βλέπε ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ.

Το υπόμνημα των εδαφίων 2 Βασιλέων 24:12-16 δηλώνει ότι ο Ναβουχοδονόσορ πήρε αυτούς τους αιχμαλώτους στην εξορία μαζί με «όλους τους θησαυρούς του οίκου του Ιεχωβά και τους θησαυρούς της κατοικίας του βασιλιά». Η αφήγηση των εδαφίων Δανιήλ 1:1, 2 αναφέρει ότι μόνο «μέρος από τα σκεύη» πάρθηκε στη Βαβυλώνα. Η εξήγηση ίσως είναι ότι οι θησαυροί που αναφέρονται στο Δεύτερο Βασιλέων ήταν κυρίως τα χρυσά σκεύη, στα οποία δίνεται η έμφαση σε εκείνη την αφήγηση, ενώ τα άλλα σκεύη αφέθηκαν στη θέση τους. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, όταν η Ιερουσαλήμ υπέκυψε στη βαβυλωνιακή πολιορκία (η οποία αποτέλεσε συνέπεια του στασιασμού του Ιωακείμ εναντίον του βασιλιά της Βαβυλώνας), «μερικά από τα σκεύη του οίκου του Ιεχωβά» πάρθηκαν στη Βαβυλώνα, ενώ λίγο αργότερα, όταν ο ίδιος ο Ιωαχίν μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα, πάρθηκαν και άλλα «επιθυμητά αντικείμενα από τον οίκο του Ιεχωβά». Αυτή η εκδοχή υποστηρίζεται από την αφήγηση των εδαφίων 2 Χρονικών 36:6-10. Από αυτή την αφήγηση στο Δεύτερο Χρονικών, φαίνεται ότι ο Ναβουχοδονόσορ, αφού κατέλαβε με επιτυχία την Ιερουσαλήμ, έφυγε, αλλά στη συνέχεια «έστειλε και τον έφεραν [τον Ιωαχίν] στη Βαβυλώνα μαζί με επιθυμητά αντικείμενα από τον οίκο του Ιεχωβά». Παρόμοια, δέκα χρόνια αργότερα, κατά την τελική κατάκτηση και καταστροφή της Ιερουσαλήμ (607 Π.Κ.Χ.), ο Ναβουχοδονόσορ αποσύρθηκε στη Ριβλά, «στη γη της Αιμάθ», αφήνοντας τον Νεβουζαραδάν, τον αρχηγό της σωματοφυλακής, να τακτοποιήσει τα επιμέρους ζητήματα που προέκυψαν από την κατάκτηση.—2Βα 25:8-21.

Ενόσω βρισκόταν στη Βαβυλώνα, ο Ιωαχίν έγινε πατέρας εφτά γιων. (1Χρ 3:16-18) Κατ’ αυτόν τον τρόπο διαφυλάχτηκε η βασιλική γραμμή που οδήγησε στον Μεσσία. (Ματ 1:11, 12) Αλλά, όπως είχε υπονοήσει η προφητεία, κανένας από τους απογόνους του Ιωαχίν δεν κυβέρνησε ποτέ από την επίγεια Ιερουσαλήμ. Ήταν, λοιπόν, σαν να είχε παραμείνει ο Ιωαχίν άτεκνος, χωρίς απόγονο ο οποίος να τον διαδεχθεί ως βασιλιάς.—Ιερ 22:28-30.

Στο πέμπτο έτος της εξορίας του Ιωαχίν, άρχισε το προφητικό του έργο ο Ιεζεκιήλ. (Ιεζ 1:2) Έπειτα από 32 περίπου χρόνια, προφανώς το 580 Π.Κ.Χ., ο διάδοχος του Ναβουχοδονόσορα ο Εβίλ-μερωδάχ (Αβίλ-Μαρντούκ) αποφυλάκισε τον Ιωαχίν και του έδωσε θέση εύνοιας ανώτερη από τη θέση όλων των άλλων αιχμάλωτων βασιλιάδων. Έκτοτε αυτός έτρωγε στο τραπέζι του Εβίλ-μερωδάχ και λάβαινε ένα καθημερινό χορήγημα.—2Βα 25:27-30· Ιερ 52:31-34.

Έχουν ανακαλυφτεί βαβυλωνιακά διοικητικά αρχεία στα οποία καταγράφονται ποσότητες τροφίμων που χορηγούνταν στον Ιωαχίν και σε πέντε από τους γιους του.