-
Ο Βασιλικός «Ποιμήν» της Βιβλικής ΠροφητείαςΗ Σκοπιά—1979 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
8 «Και εγώ θέλω συνάξει το υπόλοιπον των προβάτων μου εκ πάντων των τόπων, όπου εδίωξα αυτά, και θέλω επιστρέψει αυτά πάλιν εις τας βοσκάς αυτών, και θέλουσι καρποφορήσει και πληθυνθή· και θέλω καταστήσει ποιμένας επ’ αυτά και θέλουσι ποιμαίνει αυτά· και δεν θέλουσι φοβηθή πλέον ουδέ τρομάξει ουδέ εκλείψει, λέγει Κύριος. Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω ανεγείρει εις τον Δαβίδ βλαστόν δίκαιον [σε αντίθεσι με τους άδικους βασιλικούς απογόνους], και βασιλεύς θέλει βασιλεύσει και ευημερήσει και εκτελέσει κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γης. Εν ταις ημέραις αυτού ο Ιούδας θέλει σωθή και ο Ισραήλ θέλει κατοικήσει εν ασφαλεία· και τούτο είναι το όνομα αυτού, με το οποίον θέλει ονομασθή, ο Κύριος (ο Ιεχωβά, ΜΝΚ) η δικαιοσύνη ημών.»—Ιερ. 23:3-6.
-
-
Ο Βασιλικός «Ποιμήν» της Βιβλικής ΠροφητείαςΗ Σκοπιά—1979 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
11 Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, 1914-1918, το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών διεσπάρη από τον κλήρο και τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου που είχαν εμπλακή τότε σε παγκόσμιο πόλεμο. Αλλ’ από το έτος 1919 κι εμπρός, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον δοξασμένο Ιησού Χριστό να συγκεντρώση το διεσπαρμένο υπόλοιπο σε μια πνευματική ενότητα, σε όλο τον κόσμο. Τα μέλη αυτού του μετανοημένου, αποκαταστημένου υπολοίπου των πνευματικών Ισραηλιτών καθαρίσθηκαν κι έτσι έγιναν κατάλληλοι για να διακηρύξουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» διεθνώς, «εν όλη τη οικουμένη.» (Ματθ. 24:9-14) Μ’ αυτό τον τρόπο, με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά μέσω του Χριστού, ανακηρύχθηκαν δίκαιοι ή έτυχαν υπερασπίσεως. Ο Ιεχωβά αποδείχθηκε Υπερασπιστής τους, «υπέρμαχος» τους, κι αυτοί έγιναν Χριστιανοί μάρτυρες του. (Ησ. 43:10) Εφόσον αυτή η εύνοια επρόκειτο να έλθη μέσω του τότε ενθρονισμένου Βασιλικού Ποιμένος, του Ιησού Χριστού, το όνομα «Ο Ιεχωβά Η Δικαιοσύνη Ημών» ήταν άξιο να προσαρτισθή σ’ αυτόν,
12. Η απελευθέρωσις του υπολοίπου από τη Βαβυλώνα και η επανεγκατάστασίς τους στη γη του Ιούδα προελείανε την οδό για ποια σπουδαία γέννησι;
12 Για να το προσκιάση αυτό, ο Ιεχωβά έφερε ένα μετανοημένο υπόλοιπο Ισραηλιτών από «της γης του βορρά» και τους αποκατέστησε στη γη τους το 537 π.Χ. (Ιερ. 23:7, 8) Αυτή η έξοδός τους από τη Βαβυλώνα και η επανεγκατάστασίς τους στην από μακρού ερημωμένη γη του Ιούδα προελείανε την οδό για να λάβη χώρα η μεγαλύτερη γέννησις επάνω στη γη, στη Βηθλεέμ του Ιούδα. Ήταν η γέννησις του Ιησού Χριστού ως απογόνου του Βασιλέως Δαβίδ.—Λουκ. 2:1-38· 3:23-31.
-