«Εκζητείτε τον Ιεχωβά» με Επιδοκιμασμένη Λατρεία

 1. Ποιες ευλογίες απολαμβάνετε ανάμεσα στο λαό του Θεού;

ΤΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ είναι να γνωρίζετε τον Θεό που εκπληρώνει προφητείες! Είστε σε θέση να απολαμβάνετε την κατάσταση για την οποία ο προφήτης Ωσηέ έγραψε: «Θα σε αρραβωνιαστώ με πιστότητα· και οπωσδήποτε θα γνωρίσεις τον Ιεχωβά». Ο Ωσηέ περιέγραψε μια ασφαλή, όμοια με παράδεισο κατάσταση την οποία θα απολάμβανε ο λαός του Θεού μετά την επιστροφή του από την εξορία στη Βαβυλώνα. Παρόμοια, ο λαός του Θεού στους σύγχρονους καιρούς απολαμβάνει πνευματική ευημερία και ασφάλεια. Η κατάστασή τους μοιάζει με παράδεισο. (Ωσηέ 2:18-20) Τώρα φέρετε το όνομα του Θεού ως αφιερωμένοι υπηρέτες του—Μάρτυρες του Ιεχωβά—και θέλετε να συνεχίσετε να το κάνετε αυτό.—Ησαΐας 43:10, 12· Πράξεις 15:14.

2, 3. (α) Γιατί μίσησε ο Ιεχωβά τον τρόπο λατρείας του αρχαίου λαού του; (β) Γιατί πρέπει να εξετάσουμε τα αγγέλματα που μετέδωσαν οι προφήτες;

² Ο αρχαίος Ισραήλ ήταν έθνος αφιερωμένο στον Ιεχωβά, και εκείνος τους έδωσε ένα σύνολο εντολών τις οποίες δεν είχε λάβει κανένα άλλο έθνος. (Δευτερονόμιο 4:33-35) Εντούτοις, μέχρι το τέλος του ένατου αιώνα Π.Κ.Χ., η κατάσταση των Ισραηλιτών είχε αλλάξει τόσο πολύ ώστε ο Θεός ανέθεσε στον προφήτη Αμώς να τους πει: «Μίσησα, απέρριψα τις γιορτές σας . . . Αν μου προσφέρετε ολοκαυτώματα, ακόμη και στις προσφορές των δώρων σας δεν θα ευαρεστούμαι». (Αμώς 5:21, 22) Μολονότι ο Θεός δεν λέει κάτι τέτοιο στην παγκόσμια εκκλησία του σήμερα, μπορείτε να φανταστείτε πώς θα νιώθατε αν ακούγατε μια τέτοια αξιολόγηση της λατρείας σας; Υπάρχει εδώ κάποιο δίδαγμα για τον καθένα από εμάς;

³ Εκείνες τις ημέρες, ο λαός του Θεού ισχυριζόταν ότι λάτρευε τον Ιεχωβά με τον τρόπο που επιδοκίμαζε εκείνος. Εντούτοις, πολλοί από αυτούς υπηρετούσαν ειδωλολατρικούς θεούς, όπως τον Βάαλ των Χαναναίων και ομοιώματα μοσχαριών, ή πρόσφεραν θυσίες στους υψηλούς τόπους. Προσκυνούσαν το στράτευμα των ουρανών ενώ εξακολουθούσαν να ορκίζονται στο όνομα του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ο αληθινός Θεός έστελνε προφήτες να παροτρύνουν το λαό να επιστρέψει σε εκείνον ασκώντας την αγνή λατρεία. (2 Βασιλέων 17:7-17· 21:3· Αμώς 5:26) Είναι, λοιπόν, σαφές ότι ακόμη και για τους αφιερωμένους υπηρέτες του Θεού ίσως υπάρχουν τομείς που χρειάζονται προσοχή—ενέργειες ή απόψεις που πρέπει να εξεταστούν για να διασφαλιστεί ότι αντανακλούν τη λατρεία που επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά.

 4. Ποιες συνθήκες επικρατούσαν κατά τη διακυβέρνηση του Βασιλιά Ιεροβοάμ Β΄;

⁴ Σκεφτείτε την περίοδο κατά την οποία οι παλιότεροι από τους 12 προφήτες μιλούσαν εξ ονόματος του Θεού. Προέλεγαν ότι η ημέρα του Ιεχωβά επρόκειτο να πλήξει το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ. Φαινομενικά, όμως, το έθνος ευημερούσε. Όπως είχε προφητεύσει ο Ιωνάς, ο Βασιλιάς Ιεροβοάμ Β΄ επανέφερε το όριο του Ισραήλ από το βορρά, κοντά στη Δαμασκό, ως τη Νεκρά Θάλασσα. (2 Βασιλέων 14:24-27) Μολονότι ο Ιεροβοάμ έπραττε το κακό, ο Ιεχωβά μακροθυμούσε, καθώς δεν ήθελε να αφανίσει τον Ισραήλ κάτω από τους ουρανούς. Ο Θεός έδωσε στους Ισραηλίτες χρόνο για να μετανοήσουν, να “αναζητήσουν τον Ιεχωβά και να εξακολουθήσουν να ζουν”.—Αμώς 5:6.

 5. Τι δεν είχαν οι Ισραηλίτες, με αποτέλεσμα να τους απορρίψει ο Ιεχωβά;

⁵ Οι εύποροι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιήσει το χρόνο που τους δόθηκε για να επιστρέψουν στον Ιεχωβά αποκτώντας καλύτερη γνώση για εκείνον και επιδιώκοντας αυτά που επιδοκίμαζε. Αντί για αυτό, είχαν μεγάλη αυτοπεποίθηση πιστεύοντας ότι “η συμφορά δεν θα πλησίαζε ούτε θα έφτανε ως εκείνους”. (Αμώς 9:10) Μπορεί κανείς να πει ότι ξέχασαν τον Ιεχωβά επειδή «χόρτασαν και η καρδιά τους άρχισε να εξυψώνεται». (Ωσηέ 13:6) Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι όλα αυτά είναι απλώς αρχαία ιστορία η οποία δεν μας αφορά. Προσέξτε το λόγο για τον οποίο ο Ιεχωβά είχε δικαστική υπόθεση εναντίον των Ισραηλιτών: «Επειδή εσύ απέρριψες τη γνώση, και εγώ θα σε απορρίψω από το να με υπηρετείς ως ιερέας». Αυτοί οι άνθρωποι ήταν αφιερωμένοι στον Ιεχωβά και περιβάλλονταν από αφιερωμένους συγγενείς τους. Ωστόσο, οι ίδιοι προσωπικά δεν είχαν αληθινή «γνώση του Θεού».—Ωσηέ 4:1, 6.

 6. Με ποια έννοια ήταν οι Ισραηλίτες ελλιπείς ως προς τη γνώση του Θεού;

⁶ Το πρόβλημα δεν ήταν ότι δεν είχαν ακούσει ποτέ τα λόγια του Θεού, τα οποία οι Ισραηλίτες γονείς έπρεπε να μελετούν με τα παιδιά τους. Οι περισσότεροι πιθανότατα είχαν ακούσει κάποιες Βιβλικές αφηγήσεις από τους γονείς τους, από συζητήσεις που γίνονταν στο περιβάλλον τους καθώς και σε δημόσιες συνάξεις. (Έξοδος 20:4, 5· Δευτερονόμιο 6:6-9· 31:11-13) Λόγου χάρη, είχαν ακούσει τι συνέβη όταν ο Ααρών έφτιαξε ένα χρυσό μοσχάρι ενόσω ο Μωυσής βρισκόταν στο Όρος Σινά για να λάβει τις Δέκα Εντολές. (Έξοδος 31:18–32:9) Συνεπώς, οι Ισραηλίτες στις ημέρες των προφητών είχαν κάποια γνώση του Νόμου και είχαν ακούσει ιστορικές αφηγήσεις. Μολαταύτα, η γνώση τους ήταν νεκρή, με την έννοια ότι δεν την άφηναν να τους υποκινεί να λατρεύουν τον Θεό με τον τρόπο που ήθελε εκείνος.

 7. (α) Γιατί έγιναν οι Ισραηλίτες ανυπάκουοι τόσο εύκολα; (β) Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να “αρχίσει να ξεχνάει τον Δημιουργό του”;

⁷ Ίσως αναρωτιέστε: “Πώς μπορούσαν να παρασυρθούν οι Ισραηλίτες τόσο εύκολα ώστε να γίνουν ανυπάκουοι;” Ο Ωσηέ περιέγραψε τη διαδικασία ως εξής: «Ο Ισραήλ άρχισε να ξεχνάει τον Δημιουργό του». (Ωσηέ 8:14) Ο τύπος του ρήματος στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο αποδίδεται εύστοχα «άρχισε να ξεχνάει». Οι Ισραηλίτες δεν έπαθαν ξαφνικά αμνησία όσον αφορά τον Ιεχωβά. Απεναντίας, με το πέρασμα του χρόνου τούς διέφυγε το πόσο σπουδαίο ήταν να τον λατρεύουν με τον τρόπο που επιδοκίμαζε εκείνος. Πιστεύετε ότι ένας Χριστιανός θα μπορούσε να πέσει σε τέτοια παγίδα; Σκεφτείτε, για παράδειγμα, κάποιον ο οποίος παίρνει στα σοβαρά την ευθύνη να προμηθεύει για την οικογένειά του. (1 Τιμόθεο 5:8) Για να το κάνει αυτό, θεωρεί ορθά την εργασία του σημαντική. Ίσως προκύψει κάποια κατάσταση, λόγω της οποίας εκείνος πιστεύει ότι πρέπει να χάσει μερικές Χριστιανικές συναθροίσεις για να εργαστεί. Με τον καιρό, το να χάνει συναθροίσεις γίνεται ευκολότερο, και τις χάνει πιο συχνά. Σιγά σιγά, η σχέση του με τον Θεό εξασθενεί—έχει “αρχίσει να ξεχνάει τον Δημιουργό του”. Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί σε έναν Χριστιανό του οποίου οι γονείς ή άλλοι συγγενείς δεν είναι ομόπιστοι. Αντιμετωπίζει διλήμματα: Πόσο χρόνο θα τους αφιερώνει, και πότε; (Έξοδος 20:12· Ματθαίος 10:37) Πώς μπορεί να αποφασίζει πόσο χρόνο και προσοχή θα διαθέτει για ταξίδια, χόμπι ή αναψυχή;

 8. Στις ημέρες του Αμώς, τι σήμαινε η «καθαρότητα στα δόντια»;

⁸ Έχουμε βέβαια μελετήσει το Λόγο του Θεού και έχουμε θέσει τη γνώση μας σε εφαρμογή. Ωστόσο, ο καθένας μας θα μπορούσε να συλλογιστεί μια φράση η οποία χρησιμοποιείται στο βιβλίο του Αμώς: «καθαρότητα στα δόντια». Μέσω του Αμώς, ο Θεός προειδοποίησε το λαό Του: «Εγώ, λοιπόν, προκάλεσα καθαρότητα στα δόντια σας σε όλες τις πόλεις σας και έλλειψη ψωμιού σε όλους τους τόπους σας». (Αμώς 4:6) Αυτή η καθαρότητα δεν οφειλόταν σε βούρτσισμα. Οφειλόταν στο ότι δεν είχαν τίποτα να φάνε και υπέφεραν από πείνα. Επιπλέον, αποτελούσε προειδοποίηση σχετικά με «πείνα, όχι για ψωμί, και δίψα, όχι για νερό, αλλά για ακρόαση των λόγων του Ιεχωβά».—Αμώς 8:11.

9, 10. (α) Πώς μπορεί ο Χριστιανός να φτάσει στο σημείο να λιμοκτονεί πνευματικά; (β) Γιατί χρειάζεται να είμαστε άγρυπνοι ως προς τους κινδύνους της πνευματικής λιμοκτονίας;

⁹ Από πνευματική άποψη, τα όσα περιέγραψε ο Αμώς βρίσκουν εκπλήρωση στη θλιβερή κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου. Σε αντίθεση με αυτό, οι «πύλες των υδάτων των ουρανών» είναι ανοιχτές για το λαό του Θεού παγκόσμια. Αυτός ο λαός ευλογείται με αφθονία πνευματικών προμηθειών. (Μαλαχίας 3:10· Ησαΐας 65:13, 14) Κάποιος Χριστιανός, όμως, μπορεί να ρωτήσει: “Σε ποιο βαθμό απολαμβάνω εγώ προσωπικά αυτή την πνευματική τροφή;” Είναι ενδιαφέρουσα η διαπίστωση κάποιων ερευνητών ότι πειραματόζωα που είχαν υποστεί βλάβη στο κέντρο πείνας του εγκεφάλου τους έχασαν την όρεξή τους σε τέτοιον βαθμό ώστε θα μπορούσαν να λιμοκτονήσουν παρότι υπήρχε άφθονη τροφή! Θα μπορούσε το πνευματικό κέντρο πείνας κάποιου Χριστιανού να επηρεαστεί σε τέτοιον βαθμό ώστε αυτός να αρχίσει να λιμοκτονεί παρότι έχει γύρω του άφθονη πνευματική τροφή;

¹⁰ Έχοντας υπόψη τη δική σας κατάσταση, σκεφτείτε το εξής: Ο Ιεχωβά προμήθευε άφθονη πνευματική τροφή στους Ισραηλίτες. Είχαν το Νόμο, ο οποίος μπορούσε να ενισχύει τη σχέση τους μαζί Του. Είχαν εκπαιδευτικό πρόγραμμα για να ενσταλάζουν τη θεϊκή γνώση στα παιδιά τους. Είχαν επίσης προφήτες για να τους βοηθούν να κατανοούν το θέλημα του Θεού. Εντούτοις, άρχισαν να ξεχνούν τον Ιεχωβά. Η Αγία Γραφή λέει ότι στις ημέρες του Ωσηέ «χόρτασαν [από υλική άποψη] και η καρδιά τους άρχισε να εξυψώνεται». (Ωσηέ 13:6· Δευτερονόμιο 8:11· 31:20) Αν δεν θέλουμε να επισκιάζει η υλική μας κατάσταση τη σχέση μας με τον Θεό, χρειάζεται να έχουμε συναίσθηση αυτού του κινδύνου καθημερινά.—Σοφονίας 2:3.

11, 12. (α) Κατά τη διακυβέρνηση του Βασιλιά Οζία, γιατί έπρεπε οι προφήτες να παροτρύνουν το λαό να επιστρέψει στον Ιεχωβά; (β) Ποια ανάγκη τόνισε ο Ιωήλ;

¹¹ Ενόσω ο Ιεροβοάμ Β΄ βασίλευε στον Ισραήλ, ο Οζίας (που ονομαζόταν επίσης Αζαρίας) κυβερνούσε τον Ιούδα. Αυτός διεύρυνε την επικράτειά του και οχύρωσε περαιτέρω την Ιερουσαλήμ. Ο Οζίας «επέδειξε ισχύ σε εξαιρετικό βαθμό» επειδή «ο αληθινός Θεός συνέχισε να τον βοηθάει». «Έπραξε το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά» και «ήθελε . . . να αναζητάει τον Θεό». Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι στον Ιούδα συνέχισαν να υψώνουν καπνό θυσίας στους υψηλούς τόπους.—2 Χρονικών 26:4-9.

¹² Από αυτό μπορείτε να καταλάβετε ότι, αν και οι άνθρωποι στον Ιούδα και στον Ισραήλ έφεραν το όνομα του Θεού, η λατρεία τους συχνά περιλάμβανε πράγματα τα οποία εκείνος δεν επιδοκίμαζε. Οι προφήτες προσπαθούσαν να τους βοηθήσουν να κρατούν ξεχωριστή την αληθινή λατρεία από την ψεύτικη. «Επιστρέψτε σε εμένα με όλη σας την καρδιά και με νηστεία και με κλάμα και με θρήνο», παρακάλεσε ο Θεός μέσω του Ιωήλ. (Ιωήλ 2:12) Προσέξτε: Ο Θεός ήθελε να τον πλησιάζει ο λαός του “με όλη τους την καρδιά”. Ναι, το πρόβλημα αφορούσε την καρδιά τους. (Δευτερονόμιο 6:5) Κατά μία έννοια, εφάρμοζαν τους τύπους όσον αφορά τη λατρεία τους προς τον Ιεχωβά, αλλά η καρδιά τους δεν ήταν πλήρως μαζί του. Επανειλημμένα εκείνος τόνισε μέσω των προφητών τη σπουδαιότητα της στοργικής καλοσύνης, της δικαιοσύνης και της πραότητας—που είναι όλες ιδιότητες της καρδιάς.—Ματθαίος 23:23.

13. Ποιους παράγοντες έπρεπε να εξετάσουν οι Ιουδαίοι που επέστρεψαν από την εξορία στη Βαβυλώνα;

¹³ Κατόπιν, σκεφτείτε τι συνέβη αφού οι Ιουδαίοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Μολονότι αποκαταστάθηκε η αληθινή λατρεία σε αρμονία με το Νόμο, δεν ήταν όλα εντάξει. Οι Ιουδαίοι νήστευαν σε επετείους γεγονότων που συνδέονταν με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. «Μήπως πράγματι νηστεύατε για εμένα, ναι για εμένα;» ρώτησε ο Ιεχωβά. Η ερήμωση εκείνης της πόλης είχε επέλθει λόγω της θεϊκής δικαιοσύνης και δεν ήταν κάτι για το οποίο έπρεπε να θρηνούν. Αντί να σκέφτονται το παρελθόν και να νηστεύουν πενθώντας, εκείνοι οι Ιουδαίοι θα έπρεπε να αγάλλονται και να χαίρονται σε εορταστικές περιόδους λόγω των ευλογιών της αληθινής λατρείας. (Ζαχαρίας 7:3-7· 8:16, 19) Χρειαζόταν επίσης να δώσουν προσοχή και σε άλλα ζητήματα. Τι είδους ζητήματα; «Με αληθινή δικαιοσύνη να κρίνετε· και να δείχνετε ο ένας προς τον άλλον στοργική καλοσύνη και ελέη . . . και μη σχεδιάζετε κακό ο ένας εναντίον του άλλου στην καρδιά σας». (Ζαχαρίας 7:9, 10) Όλοι μπορούμε να ωφεληθούμε από όσα δίδαξαν αυτοί οι προφήτες το λαό του Θεού σχετικά με την ολόκαρδη λατρεία προς Εκείνον.

14. (α) Τι έπρεπε να περιλαμβάνουν στη λατρεία τους εκείνοι που επέστρεψαν από την εξορία; (β) Πώς τόνιζαν οι προφήτες τις πιο βαρυσήμαντες πλευρές της λατρείας;

¹⁴ Τι περιλαμβάνει η ολόκαρδη λατρεία; Σκεφτείτε: Τι απαιτούνταν από το λαό του Θεού τόσο πριν όσο και έπειτα από την εξορία; Γνωρίζετε ότι έπρεπε να τηρούνται οι κανόνες του Θεού για τα ηθικά ζητήματα. Υπήρχαν επίσης συγκεκριμένες πράξεις ή δραστηριότητες που απαιτούσε ο Νόμος, όπως το να συγκεντρώνονται για να ακούν και να μαθαίνουν το θέλημα του Θεού. Πέρα από αυτά, όμως, ο Θεός έστελνε τους προφήτες του να τονίζουν την καλλιέργεια και την εκδήλωση στοργικής καλοσύνης, δικαιοσύνης, πραότητας, ελέους και μετριοφροσύνης. Προσέξτε πώς έδωσε έμφαση ο Ιεχωβά σε αυτές τις ιδιότητες: «Στη στοργική καλοσύνη βρήκα ευχαρίστηση και όχι σε θυσία· και στη γνώση του Θεού παρά σε ολοκαυτώματα». «Σπείρετε με δικαιοσύνη· θερίστε σύμφωνα με στοργική καλοσύνη». (Ωσηέ 6:6· 10:12· 12:6) Ο Μιχαίας διακήρυξε: «Τι σου ζητάει ο Ιεχωβά σε ανταπόδοση παρά να ασκείς δικαιοσύνη και να αγαπάς την καλοσύνη και να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου;» (Μιχαίας 6:6-8) Επίσης, ο προφήτης Σοφονίας παρότρυνε το λαό του Θεού: «Εκζητείτε τον Ιεχωβά, όλοι εσείς οι πράοι της γης . . . Εκζητείτε δικαιοσύνη, εκζητείτε πραότητα». (Σοφονίας 2:3) Αυτή η στάση είναι ουσιώδης προκειμένου να αποδίδουμε λατρεία που επιδοκιμάζει ο Θεός.

15. Σε αρμονία με τις νουθεσίες των προφητών, τι χρειάζεται να κάνουν οι Χριστιανοί στα πλαίσια της λατρείας τους;

¹⁵ Τι ρόλο παίζει αυτή η στάση στη λατρεία μας; Γνωρίζετε βέβαια ότι το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας είναι ζωτικό. (Ματθαίος 24:14· Πράξεις 1:8) Αλλά θα μπορούσατε να αναρωτηθείτε: “Μήπως έχω την τάση να θεωρώ το κήρυγμα στην περιοχή μου αγγαρεία ή βάρος; Ή το βλέπω ως ευκαιρία να βοηθήσω ανθρώπους που έχουν ανάγκη να ακούσουν το ζωοσωτήριο άγγελμα της Γραφής; Τους δείχνω έλεος;” Ναι, το έλεος και η στοργική καλοσύνη πρέπει να μας υποκινούν να προειδοποιούμε άλλους για την ημέρα του Ιεχωβά. Η δικαιοσύνη παίζει επίσης κάποιον ρόλο καθώς προσπαθούμε να μεταδώσουμε αυτό το άγγελμα σε ανθρώπους κάθε είδους.—1 Τιμόθεο 2:4.

16, 17. Γιατί είναι η πραότητα και η μετριοφροσύνη ζωτικές ιδιότητες για τη λατρεία σας;

¹⁶ Ένα άλλο παράδειγμα είναι η υποχρέωση που έχουμε να παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις, οι οποίες, όπως γνωρίζετε, είναι σημαντικές. (Εβραίους 10:24, 25) Έχετε σκεφτεί πώς περιλαμβάνει αυτό την πραότητα και τη μετριοφροσύνη; Οι πράοι έχουν την απαραίτητη ταπεινοφροσύνη για να δέχονται διδασκαλία και κατόπιν να εφαρμόζουν όσα μαθαίνουν, εκτελώντας έτσι τη δικαστική απόφαση του Ιεχωβά. Ο μετριόφρων άνθρωπος αναγνωρίζει τους περιορισμούς του και αντιλαμβάνεται ότι έχει ανάγκη την ενθάρρυνση και τη γνώση που παρέχονται μέσω των συναθροίσεων.

¹⁷ Μπορείτε να διακρίνετε από αυτά τα παραδείγματα πώς είναι δυνατόν να ωφεληθούμε από τα όσα δίδαξαν οι προφήτες. Τι γίνεται, όμως, αν νιώθετε την ανάγκη να κάνετε προσαρμογές σε έναν ή περισσότερους από τους τομείς που αναφέρθηκαν παραπάνω; Ή τι μπορεί να γίνει αν έχετε κάνει σοβαρά σφάλματα και οι αναμνήσεις που σχετίζονται με αυτά σας στενοχωρούν κατά καιρούς; Οι 12 προφήτες σάς προσφέρουν παρηγοριά και βοήθεια.

18. (α) Για ποιους έχουν οι 12 προφήτες ιδιαίτερα παρηγορητικό άγγελμα; (β) Ποια αισθήματα τρέφετε για τον Ιεχωβά, ο οποίος παρακαλεί τους ανθρώπους να επιστρέψουν σε αυτόν;

¹⁸ Όπως έχουμε δει, οι προφήτες που εξετάζουμε έκαναν πολύ περισσότερα από το να καταγγέλλουν και να κατακρίνουν. Παρουσίαζαν τις παραινέσεις του Ιεχωβά με τις οποίες καλούσε το λαό να επιστρέψει σε αυτόν. Συλλογιστείτε τα αισθήματα που φανερώνουν οι παροτρύνσεις του Ωσηέ: «Ελάτε να επιστρέψουμε στον Ιεχωβά, γιατί εκείνος κατασπάραξε, αλλά θα μας γιατρέψει. Χτυπούσε, αλλά θα επιδέσει τα τραύματά μας. . . . Και θα γνωρίζουμε, θα επιδιώκουμε να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά». (Ωσηέ 6:1-3) Ομολογουμένως, ο Ιεχωβά Θεός με τη δικαιοσύνη του εκτέλεσε κρίση εναντίον του Ισραήλ και κατόπιν εναντίον του Ιούδα. Ωστόσο, ο λαός του έπρεπε να δει αυτά τα πλήγματα ως βήματα που θα οδηγούσαν στην αποκατάσταση της πνευματικής τους υγείας. (Εβραίους 12:7-13) Αν ο παραστρατημένος λαός του Ιεχωβά επέστρεφε, εκείνος θα “τους γιάτρευε” και θα “επέδενε τα τραύματά τους”. Οραματιστείτε έναν άνθρωπο που γονατίζει για να επιδέσει τα τραύματα κάποιου συνανθρώπου του. Τώρα φανταστείτε τον Ιεχωβά στην ίδια εικόνα. Τι ελεήμων Θεός είναι ο Ιεχωβά, ο οποίος επιδένει τα τραύματα εκείνων που είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν σε αυτόν! Δεν μας υποκινεί κάτι τέτοιο να θέλουμε να επιστρέψουμε σε εκείνον αν αμαρτήσουμε εναντίον του;—Ιωήλ 2:13.

19. Τι περιλαμβάνεται στο να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά;

¹⁹ Τι περιλαμβάνει η επιστροφή στον Θεό; Ο Ωσηέ μάς υπενθυμίζει ότι χρειάζεται, όχι απλώς να «γνωρίζουμε» τον Θεό, αλλά να «επιδιώκουμε να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά». Ένα σύγχρονο σύγγραμμα λέει αναφορικά με το εδάφιο Ωσηέ 6:3: «Υπάρχει αισθητή διαφορά ανάμεσα στο να γνωρίζουμε κάτι για τον Θεό και στο να γνωρίζουμε τον Θεό. Μοιάζει με τη διαφορά ανάμεσα στο να διαβάζουμε για την αγάπη και στο να αγαπάμε πραγματικά». Χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από επιφανειακή γνώση για τον Ιεχωβά. Αυτός πρέπει να γίνει πραγματικός για εμάς, ο έμπιστος Φίλος μας τον οποίο μπορούμε να πλησιάζουμε ελεύθερα. (Ιερεμίας 3:4) Αν έχετε τέτοια σχέση με τον Θεό, μπορείτε να αντιληφθείτε πώς νιώθει όταν ενεργείτε με έναν συγκεκριμένο τρόπο, και αυτό σας βοηθάει πολύ να ασκείτε τη λατρεία που εκείνος επιδοκιμάζει.

20, 21. Πώς έκανε ο Βασιλιάς Ιωσίας τη γνώση του Θεού κτήμα του;

²⁰ Ο Βασιλιάς Ιωσίας αποτελούσε θαυμάσιο παράδειγμα ως προς την άσκηση της αληθινής λατρείας. Ας εξετάσουμε περαιτέρω την περίπτωσή του. Όταν ο Ιωσίας έγινε βασιλιάς, το έθνος βρισκόταν υπό κατάρρευση εξαιτίας της ειδωλολατρίας, της βίας και της απάτης που αφθονούσαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μανασσή και του Αμών. (2 Βασιλέων 21:1-6, 19-21) Η νουθεσία του Σοφονία σύμφωνα με την οποία πρέπει κανείς να “εκζητεί τον Ιεχωβά” προφανώς επηρέασε θετικά τον Ιωσία, επειδή «άρχισε να αναζητάει τον Θεό του Δαβίδ». Ο Ιωσίας ξεκίνησε εκστρατεία για να απαλλάξει τον Ιούδα από την ειδωλολατρία, ενώ επέκτεινε αυτή την προσπάθεια ακόμη και σε περιοχές που άλλοτε ανήκαν στην επικράτεια του βόρειου βασιλείου.—Σοφονίας 1:1, 14-18· 2:1-3· 3:1-4· 2 Χρονικών 34:3-7.

²¹ Έπειτα από αυτόν τον καθαρισμό, ο Ιωσίας συνέχισε να εκζητεί τον Ιεχωβά. Διέταξε να γίνουν επισκευές στο ναό. Κατά τη διάρκεια εκείνων των εργασιών, βρέθηκε «το βιβλίο του νόμου του Ιεχωβά που είχε δοθεί με το χέρι του Μωυσή», προφανώς το πρωτότυπο χειρόγραφο του Νόμου. Πώς αντέδρασε ο Ιωσίας όταν διαβάστηκε εκείνο το βιβλίο; «Μόλις άκουσε ο βασιλιάς τα λόγια του νόμου, έσκισε τα ενδύματά του». Επίσης, “έσκισε την καρδιά του” και εφάρμοσε αμέσως όσα του διάβασαν. Δεν προσπάθησε να δικαιολογηθεί, λέγοντας ότι είχε ήδη κάνει πάρα πολλά. Θυμάστε το αποτέλεσμα της μεταρρύθμισής του; «Όλες τις ημέρες του [οι γιοι του Ισραήλ] δεν έπαψαν να ακολουθούν τον Ιεχωβά, τον Θεό των προπατόρων τους».—2 Χρονικών 34:8, 14, 19, 21, 30-33· Ιωήλ 2:13.

22. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από το παράδειγμα του Ιωσία;

²² Ίσως αναρωτηθείτε: “Πώς θα είχα αντιδράσει εγώ;” Θα είχατε ακούσει τα λόγια των προφητών όπως έκανε ο Ιωσίας, και θα είχατε κάνει τις αναγκαίες αλλαγές στις πράξεις ή στον τρόπο σκέψης σας; Μολονότι δεν ζούμε στις ημέρες του Σοφονία και του Ιωσία, καταλαβαίνουμε ότι είναι ανάγκη να ανταποκρινόμαστε στα αγγέλματα και στις συμβουλές του Θεού σήμερα. Αν, λοιπόν, κάποιος Χριστιανός νιώθει μέσα στην καρδιά του την ανάγκη να διορθώσει τον τρόπο ζωής του ή τη λατρεία του, η εξέταση των 12 προφητών μπορεί να είναι αφυπνιστική για αυτόν.—Εβραίους 2:1.

23. Αν νιώθετε ότι χρειάζεται να βελτιωθείτε σε κάποιον τομέα, τι μπορείτε να κάνετε;

²³ Μερικές φορές ίσως νιώθετε όπως ο Ιωνάς στην κοιλιά του μεγάλου ψαριού: «Εκδιώχθηκα μακριά από τα μάτια σου! Πώς θα ατενίσω ξανά τον άγιο ναό σου;» (Ιωνάς 2:4) Ωστόσο, πόσο ενθαρρυντικά μπορούν να είναι τα λόγια του Ιεχωβά για εμάς, τους ατελείς ανθρώπους που έχουν την τάση να κάνουν λάθη! «Επιστρέψτε σε εμένα, και θα επιστρέψω σε εσάς». (Μαλαχίας 3:7) Αν βλέπετε ότι χρειάζεται να ενισχύσετε τη σχέση σας με τον Ιεχωβά, οι πρεσβύτεροι στην εκκλησία σας θα χαρούν να σας βοηθήσουν. Όπως όταν οδηγείτε αυτοκίνητο, πρέπει αρχικά να ξεκινήσετε με χαμηλή ταχύτητα, σαν να λέγαμε. Από τη στιγμή που θα αρχίσετε να κινείστε, η πρόοδος θα γίνει ευκολότερη. Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας καλοδεχτεί και θα σας βοηθήσει, διότι είναι «φιλεύσπλαχνος και ελεήμων, είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη». (Ιωήλ 2:12-14) Ασφαλώς, τα αγγέλματα των προφητών είναι ενθαρρυντικά για όλους όσους ασκούν τη λατρεία που επιδοκιμάζει ο Θεός.