ΗΓΕΜΟΝΑΣ

Άντρας που έχει διοριστεί, τοποθετηθεί ή ανακηρυχτεί άρχοντας ή επικεφαλής. Πέντε Μαδιανίτες αρχηγοί, «ηγεμόνες του Σηών», αποκαλούμενοι «βασιλιάδες του Μαδιάμ» στο εδάφιο Αριθμοί 31:8, σκοτώθηκαν όταν ο Ισραήλ εκδικήθηκε τους Μαδιανίτες για την υπόθεση του Βάαλ του Φεγώρ. (Ιη 13:21) Στο εδάφιο Ψαλμός 83:11 οι ηγέτες των εχθρών του λαού του Θεού αποκαλούνται «ηγεμόνες» («άρχοντες», KJ· RS· ΛΧ [83:12]). Η εβραϊκή λέξη νασίχ (ηγεμόνας) εμφανίζεται επίσης στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 32:30.

Μια Μεσσιανική προφητεία αναφέρει πως, όταν οι εχθροί του λαού του Θεού έρθουν εναντίον τους, θα εγερθούν «εφτά ποιμένες, ναι, οχτώ ηγεμόνες ανάμεσα από τους ανθρώπους [«άρχοντες των ανθρώπων», RS· ΒΑΜ]». Εφόσον ο αριθμός εφτά δηλώνει πληρότητα, η έκφραση «οχτώ ηγεμόνες» σημαίνει προφανώς ότι αρκετά μεγάλος αριθμός ικανών αντρών διορισμένων υπό τον Μεσσία θα αναλάμβαναν την ηγεσία ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά.—Μιχ 5:5.