ΝΑΘΑΝ

(Νάθαν) [[Ο Θεός] Έχει Δώσει].

1. Απόγονος του Ιούδα. Γιος του Ατθαΐ και πατέρας του Ζαβάδ. Παππούς του Νάθαν υπήρξε ένας Αιγύπτιος υπηρέτης ονόματι Ιαραά.—1Χρ 2:3, 34-36.

2. Προφήτης του Ιεχωβά τον καιρό που βασίλευε ο Δαβίδ. Ενδεχομένως ανήκε στη φυλή του Λευί. Όταν ο βασιλιάς αποκάλυψε στον Νάθαν ότι επιθυμούσε να οικοδομήσει ναό για τη λατρεία του Ιεχωβά, ο προφήτης απάντησε: «Ό,τι βρίσκεται στην καρδιά σου—εμπρός, κάνε το». (2Σα 7:1-3· 1Χρ 17:1, 2) Ωστόσο, εκείνη τη νύχτα ο Ιεχωβά πληροφόρησε τον Νάθαν ότι, αντί να οικοδομήσει ο Δαβίδ ναό, ο Ιεχωβά θα οικοδομούσε για τον Δαβίδ έναν οίκο που θα διαρκούσε, και ότι αργότερα ο απόγονος του Δαβίδ θα οικοδομούσε τον οίκο του Ιεχωβά. Μέσω του Νάθαν, λοιπόν, ο Ιεχωβά ανακοίνωσε στον Δαβίδ τη σύναψη διαθήκης για μια βασιλεία από τη γραμμή του Δαβίδ «στον αιώνα».—2Σα 7:4-17· 1Χρ 17:3-15.

Αργότερα ο Ιεχωβά έστειλε τον Νάθαν για να τονίσει στον Δαβίδ το μέγεθος της αμαρτίας που διέπραξε εναντίον του Ουρία του Χετταίου αναφορικά με τη Βηθ-σαβεέ, καθώς και τη θεϊκή τιμωρία που θα του επιβαλλόταν εξαιτίας αυτού. Ο Νάθαν το έκανε αυτό με διακριτικότητα αλλά και με σθένος, χρησιμοποιώντας μια παραβολή. Με αυτόν τον τρόπο έκανε τον Δαβίδ να εκφέρει ανυποψίαστα και χωρίς προκατάληψη τη δική του κρίση για μια τέτοια πράξη. Τότε ο Νάθαν τον πληροφόρησε: «Εσύ είσαι αυτός ο άνθρωπος!» και εξέφερε την κρίση του Ιεχωβά εναντίον του Δαβίδ και του σπιτικού του.—2Σα 12:1-18· βλέπε επίσης Ψλ 51:Επιγρ.

Με τον καιρό, ο Δαβίδ και η Βηθ-σαβεέ απέκτησαν και δεύτερο γιο, που ονομάστηκε Σολομών. Ο Ιεχωβά αγάπησε αυτό το παιδί, γι’ αυτό και έστειλε τον προφήτη του τον Νάθαν ο οποίος, «για τον Ιεχωβά», ονόμασε το παιδί Ιεδιδία, που σημαίνει «Αγαπητός του Γιαχ». (2Σα 12:24, 25) Όταν η ζωή του Δαβίδ πλησίαζε στο τέλος της και ο Αδωνίας αποπειράθηκε να καταλάβει το θρόνο, ο Νάθαν προέβη σε κατάλληλες ενέργειες ώστε να φέρει το ζήτημα στην προσοχή του Δαβίδ. Έπειτα ο Νάθαν συμμετείχε στη χρίση και ενθρόνιση του Σολομώντα ως βασιλιά.—1Βα 1:5-40.

Φαίνεται ότι ο Νάθαν, μαζί με τον Γαδ, συμβούλεψε τον Δαβίδ σχετικά με την κατάλληλη διάταξη των μουσικών οργάνων στο αγιαστήριο. (2Χρ 29:25) Ο Νάθαν και ο Γαδ ήταν προφανώς εκείνοι οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για να καταγράψουν τις πληροφορίες που περιέχουν τα τελευταία κεφάλαια του Πρώτου Σαμουήλ και όλο το Δεύτερο Σαμουήλ. (1Χρ 29:29) «Στα λόγια του Νάθαν του προφήτη» είχαν καταγραφεί επίσης οι «υποθέσεις του Σολομώντα».—2Χρ 9:29.

Ο εν λόγω Νάθαν πιθανόν να ήταν ο πατέρας του Αζαρία και του Ζαβούδ, οι οποίοι κατείχαν σημαντικές θέσεις στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντα. Ο Αζαρίας ήταν άρχοντας που είχε υπό την εποπτεία του τους διαχειριστές, ενώ ο Ζαβούδ υπηρετούσε ως ιερέας και στενός φίλος και σύμβουλος του βασιλιά.—1Βα 4:1, 5.

3. Πατέρας του Ιγάλ και αδελφός του Ιωήλ, οι οποίοι ήταν δύο από τους κραταιούς πολεμιστές του Δαβίδ.—2Σα 23:8, 36· 1Χρ 11:26, 38.

4. Γιος του Δαβίδ από τη σύζυγό του τη Βηθ-σαβεέ ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ. (2Σα 5:13, 14· 1Χρ 3:5) Η φυσική γενεαλογική γραμμή του Μεσσία περνάει από τον Δαβίδ στον Νάθαν και στους απογόνους του και φτάνει μέχρι τον Ιησού, προφανώς μέσω της μητέρας του Ιησού, της Μαρίας. (Λου 3:23, 31) Σχετικά με τον καιρό κατά τον οποίο «θα κοιτάξουν προς Εκείνον τον οποίο διατρύπησαν», η προφητεία του Ζαχαρία λέει ότι θα γίνει πικρός οδυρμός και θρήνος σε όλη τη χώρα, από την κάθε οικογένεια, και ιδιαίτερα από τις οικογένειες του Δαβίδ, του Λευί, των Σιμεϊτών και την «οικογένεια του οίκου του Νάθαν». (Ζαχ 12:10-14) Αν η οικογένεια του οίκου του Νάθαν η οποία αναφέρεται εδώ καταγόταν από το γιο του Δαβίδ, τότε θα αποτελούσε μία από τις οικογένειες του Δαβίδ. Επομένως, ο θρήνος θα επηρέαζε οικογένειες μέσα σε οικογένειες.

5. Ένας από τους εννιά επικεφαλής των εξορίστων που ήταν στρατοπεδευμένοι στον ποταμό Ααβά τους οποίους έστειλε ο Έσδρας για να εξασφαλίσουν διακόνους για τις υπηρεσίες του οίκου του Θεού στην Ιερουσαλήμ.—Εσδ 8:15-17.

6. Πρώην εξόριστος στη Βαβυλώνα, ένας από τους 13 γιους του Βιννουί οι οποίοι απέβαλαν τις αλλοεθνείς συζύγους τους ενεργώντας σε αρμονία με τις οδηγίες του Έσδρα.—Εσδ 10:10, 11, 38-42, 44.