Διακηρύττονται «τα Καλά Νέα Σχετικά με τον Ιησού»

1, 2. Πώς έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα οι απόπειρες για κατάπνιξη των καλών νέων τον πρώτο αιώνα;

ΕΧΕΙ ξεσπάσει ένα κύμα σφοδρού διωγμού, και ο Σαύλος προσπαθεί «να αφανίσει» την εκκλησία​—η λέξη ἐλυμαίνετο του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου υποδηλώνει απάνθρωπη μεταχείριση. (Πράξ. 8:3) Οι μαθητές φεύγουν για να γλιτώσουν, και κάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι ο Σαύλος θα πετύχει τον σκοπό του να εξαλείψει τη Χριστιανοσύνη. Ωστόσο, ο διασκορπισμός των Χριστιανών έχει ένα απρόσμενο αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό;

² Εκείνοι που διασκορπίζονται αρχίζουν να “διακηρύττουν τα καλά νέα του λόγου” στα μέρη όπου έχουν καταφύγει. (Πράξ. 8:4) Φανταστείτε! Ο διωγμός, όχι μόνο δεν μπόρεσε να καταπνίξει τα καλά νέα, αλλά ουσιαστικά συνέβαλε στη διάδοση του αγγέλματος! Διασκορπίζοντας τους μαθητές, οι διώκτες άθελά τους κατέστησαν δυνατή την επέκταση του έργου κηρύγματος της Βασιλείας σε απομακρυσμένους τομείς. Όπως θα δούμε, κάτι παρόμοιο έχει συμβεί και στους σύγχρονους καιρούς.

 3. (α) Ποιος ήταν ο Φίλιππος; (β) Γιατί δεν είχε γίνει σχεδόν καθόλου έργο κηρύγματος στη Σαμάρεια, εντούτοις τι προείπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε σε εκείνον τον τομέα;

³ Ένας από “εκείνους που είχαν διασκορπιστεί” ήταν ο Φίλιππος.a (Πράξ. 8:4· βλέπε το πλαίσιο «Φίλιππος “ο Ευαγγελιστής”».) Αυτός πήγε στη Σαμάρεια, μια πόλη όπου δεν είχε γίνει σχεδόν καθόλου έργο κηρύγματος, επειδή ο Ιησούς είχε δώσει άλλοτε στους αποστόλους την οδηγία: «Μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών· αλλά αντίθετα να πηγαίνετε στα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ». (Ματθ. 10:5, 6) Ωστόσο, ο Ιησούς ήξερε ότι τελικά και η Σαμάρεια θα λάβαινε πλήρη μαρτυρία, διότι προτού αναληφθεί στον ουρανό είπε: «Θα είστε μάρτυρές μου στην Ιερουσαλήμ, σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια, και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης».​—Πράξ. 1:8.

 4. Πώς ανταποκρίθηκαν οι Σαμαρείτες στο κήρυγμα του Φιλίππου, και ποιος παράγοντας ίσως συνέβαλε στην αντίδρασή τους;

⁴ Ο Φίλιππος διαπίστωσε ότι η Σαμάρεια ήταν “λευκή για θερισμό”. (Ιωάν. 4:35) Το άγγελμά του ήταν μια πνοή καθαρού αέρα για αυτούς που ζούσαν εκεί, και είναι εύκολο να αντιληφθούμε το γιατί. Οι Ιουδαίοι δεν είχαν δοσοληψίες με τους Σαμαρείτες, πολλοί μάλιστα τους αντιμετώπιζαν υπεροπτικά. Σε αντίθεση με αυτό, οι Σαμαρείτες διαπίστωσαν πως το άγγελμα των καλών νέων αψηφούσε τις ταξικές διακρίσεις, και ως εκ τούτου διέφερε πολύ από τον στενόμυαλο τρόπο σκέψης των Φαρισαίων. Δίνοντας μαρτυρία στους Σαμαρείτες με ζήλο και χωρίς προσωποληψία, ο Φίλιππος έδειξε ότι δεν είχε μιανθεί από την προκατάληψη εκείνων που τους περιφρονούσαν. Δεν προξενεί έκπληξη λοιπόν το ότι πλήθη Σαμαρειτών άκουγαν τον Φίλιππο «σύσσωμα».​—Πράξ. 8:6.

5-7. Δώστε παραδείγματα του πώς ο διασκορπισμός των Χριστιανών έχει οδηγήσει στη διάδοση των καλών νέων.

⁵ Σήμερα, όπως και τον πρώτο αιώνα, ο διωγμός του λαού του Θεού δεν έχει καταπνίξει το κήρυγμά τους. Επανειλημμένα, ο βίαιος εκτοπισμός Χριστιανών​—είτε στη φυλακή είτε σε άλλη χώρα—​το μόνο που κατάφερε ήταν να κάνει γνωστό το άγγελμα της Βασιλείας στους ανθρώπους που ζούσαν στη νέα τοποθεσία. Λόγου χάρη, στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπόρεσαν να δώσουν εξαιρετική μαρτυρία στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ένας Εβραίος που γνώρισε τους Μάρτυρες εκεί αφηγείται: «Το σθένος των κρατουμένων οι οποίοι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά με έπεισε ότι η πίστη τους βασιζόταν στις Γραφές​—και έτσι έγινα και εγώ Μάρτυρας».

⁶ Σε μερικές περιπτώσεις, ακόμα και διώκτες έλαβαν μαρτυρία και ανταποκρίθηκαν σε αυτήν. Για παράδειγμα, όταν ένας Μάρτυρας ονόματι Φραντς Ντες μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Γκούζεν στην Αυστρία, του δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσει τη Γραφή με έναν αξιωματικό των Ες-Ες. Φανταστείτε τη χαρά αυτών των δύο αντρών όταν, χρόνια αργότερα, ξαναβρέθηκαν σε μια συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ήταν και οι δύο διαγγελείς των καλών νέων!

⁷ Κάτι παρόμοιο συνέβη και σε περιπτώσεις που ο διωγμός ανάγκασε τους Χριστιανούς να διαφύγουν από μια χώρα σε κάποια άλλη. Τη δεκαετία του 1970, για παράδειγμα, δόθηκε μεγάλη μαρτυρία στη Μοζαμβίκη όταν αναγκάστηκαν να καταφύγουν εκεί Μάρτυρες από τη Μαλάουι. Ακόμα και όταν αργότερα ξέσπασε εναντίωση στη Μοζαμβίκη, το έργο κηρύγματος συνεχίστηκε. «Είναι αλήθεια ότι μερικούς από εμάς μας συνέλαβαν και μας έθεσαν υπό κράτηση αρκετές φορές επειδή συμμετείχαμε στο έργο κηρύγματος», λέει ο Φρανσίσκο Κοάνα. «Εντούτοις, καθώς πολλοί ανταποκρίνονταν στο άγγελμα της Βασιλείας, ήμασταν πεπεισμένοι ότι ο Θεός μάς βοηθούσε, όπως ακριβώς βοηθούσε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα».

 8. Πώς έχουν επιδράσει στο έργο κηρύγματος οι πολιτικές και οι οικονομικές αλλαγές;

⁸ Βέβαια, ο διωγμός δεν είναι η μόνη αφορμή για τη διάδοση της Χριστιανοσύνης σε ξένους τομείς. Τις πρόσφατες δεκαετίες, οι πολιτικές και οι οικονομικές αλλαγές έχουν επίσης δημιουργήσει ευκαιρίες για να διαδοθεί το άγγελμα της Βασιλείας σε ανθρώπους πολλών γλωσσών και εθνοτήτων. Μερικά άτομα από εμπόλεμες ζώνες και από περιοχές όπου επικρατεί οικονομική δυσπραγία έχουν καταφύγει σε μέρη με μεγαλύτερη σταθερότητα και έχουν αρχίσει να μελετούν τη Γραφή στη χώρα όπου έχουν μετεγκατασταθεί. Η εισροή προσφύγων έχει οδηγήσει στη δημιουργία ξενόγλωσσων τομέων. Προσπαθείτε εσείς να δώσετε μαρτυρία σε ανθρώπους «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες» στον τομέα σας;​—Αποκ. 7:9.

 9. Ποιος ήταν ο Σίμων, και τι τον έλκυσε προφανώς στον Φίλιππο;

⁹ Ο Φίλιππος εκτέλεσε πολλά σημεία στη Σαμάρεια. Για παράδειγμα, θεράπευσε εκείνους που είχαν αναπηρίες και μάλιστα εξέβαλε πονηρά πνεύματα. (Πράξ. 8:6-8) Υπήρξε κάποιος που εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τα θαυματουργικά χαρίσματα του Φιλίππου. Αυτός ήταν ο Σίμων, ένας μάγος που έχαιρε τόσο μεγάλης υπόληψης ώστε ο κόσμος έλεγε: «Αυτός ο άνθρωπος είναι η Δύναμη του Θεού». Ο Σίμων ήταν τώρα αυτόπτης μάρτυρας της πραγματικής δύναμης του Θεού, όπως αυτή γινόταν φανερή με τα θαύματα που έκανε ο Φίλιππος, και έγινε πιστός. (Πράξ. 8:9-13) Αργότερα όμως τα κίνητρα του Σίμωνα δοκιμάστηκαν. Πώς;

10. (α) Τι έκαναν ο Πέτρος και ο Ιωάννης στη Σαμάρεια; (β) Τι έκανε ο Σίμων όταν είδε ότι οι καινούριοι μαθητές έλαβαν το άγιο πνεύμα μόλις ο Πέτρος και ο Ιωάννης έθεσαν τα χέρια τους πάνω τους;

¹⁰ Όταν οι απόστολοι έμαθαν για την αύξηση που σημειωνόταν στη Σαμάρεια, έστειλαν εκεί τον Πέτρο και τον Ιωάννη. (Βλέπε το πλαίσιο «Ο Πέτρος Χρησιμοποιεί τα “Κλειδιά της Βασιλείας”».) Μόλις έφτασαν, οι δύο απόστολοι έθεσαν τα χέρια τους πάνω στους καινούριους μαθητές, και τότε ο καθένας τους έλαβε το άγιο πνεύμα.b Όταν ο Σίμων το είδε αυτό, εντυπωσιάστηκε. «Δώστε και σε εμένα αυτή την εξουσία», είπε στους αποστόλους, «ώστε πάνω σε όποιον θέτω τα χέρια μου να λαβαίνει άγιο πνεύμα». Ο Σίμων τούς πρόσφερε μάλιστα χρήματα, ελπίζοντας να αγοράσει αυτό το ιερό προνόμιο!​—Πράξ. 8:14-19.

11. Ποια νουθεσία δίνει ο Πέτρος στον Σίμωνα, και πώς ανταποκρίνεται ο Σίμων;

¹¹ Η απάντηση του Πέτρου στον Σίμωνα ήταν κατηγορηματική: «Το ασήμι σου ας αφανιστεί μαζί με εσένα», είπε ο απόστολος, «επειδή νόμισες ότι μπορείς να αποκτήσεις τη δωρεά του Θεού με χρήματα. Δεν έχεις ούτε μερίδιο ούτε θέση σε αυτό το ζήτημα, γιατί η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής στα μάτια του Θεού». Ο Πέτρος κατόπιν πρότρεψε τον Σίμωνα να μετανοήσει και να προσευχηθεί για συγχώρηση. «Δεήσου στον Ιεχωβά», είπε ο Πέτρος, «ώστε, αν είναι δυνατόν, να σου συγχωρηθεί η πονηρή πρόθεση της καρδιάς σου [«αυτή η πλεκτάνη σου», Νέα Βίβλος της Ιερουσαλήμ (New Jerusalem Bible)]». Προφανώς, ο Σίμων δεν ήταν πονηρός άνθρωπος. Ήθελε να κάνει το σωστό, αλλά προς στιγμήν παροδηγήθηκε. Γι’ αυτό, παρακάλεσε τους αποστόλους: «Κάντε εσείς δέηση για εμένα στον Ιεχωβά ώστε να μη με βρει τίποτα από όσα είπατε».​—Πράξ. 8:20-24.

12. Τι είναι «σιμωνία», και πώς έχει αποδειχτεί αυτή παγίδα στον Χριστιανικό κόσμο;

¹² Η επίπληξη που απηύθυνε ο Πέτρος στον Σίμωνα αποτελεί προειδοποίηση για τους Χριστιανούς σήμερα. Μάλιστα, η λέξη «σιμωνία» προέρχεται από αυτό το περιστατικό. «Σιμωνία» είναι το να αγοράζει ή να πουλάει κάποιος αξιώματα, ιδίως θρησκευτικά. Η ιστορία του αποστατικού Χριστιανικού κόσμου βρίθει από παραδείγματα αυτής της τακτικής. Η ένατη έκδοση της Εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα ([The Encyclopædia Britannica] 1878) ανέφερε: «Η μελέτη της ιστορίας των παπικών κονκλαβίων πείθει τον σπουδαστή ότι ποτέ δεν υπήρξε εκλογή που να μην κηλιδώθηκε από τη σιμωνία, ενώ σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων η σιμωνία που επικρατούσε στα κονκλάβια ήταν του χονδροειδέστατου, του πλέον επαίσχυντου και του πιο απροκάλυπτου είδους».

13. Με ποιους τρόπους πρέπει να φυλάγονται οι Χριστιανοί από τη σιμωνία;

¹³ Οι Χριστιανοί πρέπει να φυλάγονται από την αμαρτία της σιμωνίας. Παραδείγματος χάρη, δεν πρέπει να προσπαθούν να εξασφαλίσουν ευνοϊκή μεταχείριση κατακλύζοντας με πλούσια δώρα ή με υπερβολικούς επαίνους εκείνους που φαίνεται ότι μπορούν να δώσουν σε κάποια άτομα επιπρόσθετα προνόμια στην εκκλησία. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που θεωρείται ότι είναι σε θέση να προσφέρουν ευνοϊκή μεταχείριση πρέπει να προσέχουν να μη δείχνουν εύνοια στους εύπορους. Και στις δύο περιπτώσεις περιλαμβάνεται σιμωνία. Αληθινά, όλοι οι υπηρέτες του Θεού πρέπει να συμπεριφέρονται ως “μικρότεροι”, περιμένοντας να κάνει το πνεύμα του Ιεχωβά τους διορισμούς όσον αφορά τα προνόμια υπηρεσίας. (Λουκ. 9:48) Στην οργάνωση του Θεού δεν έχουν θέση εκείνοι που προσπαθούν να επιζητούν “δόξα για τον εαυτό τους”.​—Παρ. 25:27.

14, 15. (α) Ποιος ήταν ο “Αιθίοπας ευνούχος”, και πώς τον εντόπισε ο Φίλιππος; (β) Πώς ανταποκρίθηκε ο Αιθίοπας στο άγγελμα του Φιλίππου, και γιατί δεν ήταν το βάφτισμά του κάτι που έγινε υπό την παρόρμηση της στιγμής; (Βλέπε υποσημείωση.)

¹⁴ Ο άγγελος του Ιεχωβά έδωσε τώρα στον Φίλιππο την οδηγία να πάρει τον δρόμο που οδηγούσε από την Ιερουσαλήμ στη Γάζα. Αν ο Φίλιππος αναρωτιόταν γιατί έπρεπε να πάει εκεί, η απορία του απαντήθηκε σύντομα όταν συνάντησε έναν Αιθίοπα ευνούχο ο οποίος “διάβαζε μεγαλόφωνα τον προφήτη Ησαΐα”. (Βλέπε το πλαίσιο «“Ευνούχος”​—Με Ποια Έννοια;») Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά υποκίνησε τον Φίλιππο να πλησιάσει το άρμα εκείνου του ανθρώπου. «Καταλαβαίνεις πραγματικά αυτά που διαβάζεις;» ρώτησε τον Αιθίοπα ενώ έτρεχε δίπλα στο άρμα. «Πώς θα μπορούσα να τα καταλάβω», απάντησε ο Αιθίοπας, «αν δεν με καθοδηγήσει κάποιος;»​—Πράξ. 8:26-31.

¹⁵ Ο Αιθίοπας προσκάλεσε τον Φίλιππο στο άρμα. Φανταστείτε τη συζήτηση που ακολούθησε! Η ταυτότητα του “προβάτου”, ή αλλιώς του “υπηρέτη”, στην προφητεία του Ησαΐα αποτελούσε επί πολύ καιρό μυστήριο. (Ησ. 53:1-12) Ωστόσο, καθώς συνέχιζαν το ταξίδι, ο Φίλιππος εξήγησε στον Αιθίοπα ευνούχο ότι αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Όπως εκείνοι που βαφτίστηκαν την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., έτσι και ο Αιθίοπας​—ο οποίος ήταν ήδη προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό—​κατάλαβε αμέσως τι έπρεπε να κάνει. «Δες! Νερό!» είπε στον Φίλιππο. «Τι με εμποδίζει να βαφτιστώ;» Ο Αιθίοπας βαφτίστηκε από τον Φίλιππο χωρίς καθυστέρηση!c (Βλέπε το πλαίσιο «Βάφτισμα στο Νερό».) Κατόπιν, ο Φίλιππος οδηγήθηκε σε έναν νέο διορισμό στην Άζωτο, όπου συνέχισε να διακηρύττει τα καλά νέα.​—Πράξ. 8:32-40.

16, 17. Πώς συμμετέχουν οι άγγελοι στο έργο κηρύγματος σήμερα;

¹⁶ Οι Χριστιανοί σήμερα έχουν το προνόμιο να συμμετέχουν σε ένα έργο παρόμοιο με αυτό που έκανε ο Φίλιππος. Πολλές φορές, έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν το άγγελμα της Βασιλείας σε άτομα τα οποία συναντούν σε ανεπίσημες περιστάσεις, όπως όταν ταξιδεύουν. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι προφανές ότι η συνάντησή τους με ένα άτομο που έχει ειλικρινή καρδιά δεν αποτελεί σύμπτωση. Κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο, διότι η Γραφή δηλώνει σαφώς ότι οι άγγελοι κατευθύνουν το έργο κηρύγματος ώστε να φτάσει το άγγελμα σε «κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό». (Αποκ. 14:6) Αυτή η αγγελική κατεύθυνση στο έργο κηρύγματος είναι ό,τι ακριβώς προείπε ο Ιησούς. Στην παραβολή του για το σιτάρι και τα ζιζάνια, είπε ότι στον καιρό του θερισμού​—την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων—​«οι θεριστές είναι άγγελοι». Πρόσθεσε ότι αυτά τα πνευματικά πλάσματα επρόκειτο να «μαζέψουν από τη Βασιλεία του όλα όσα σκανδαλίζουν, καθώς και εκείνους που πράττουν την ανομία». (Ματθ. 13:37-41) Ταυτόχρονα, οι άγγελοι θα συγκέντρωναν τους μελλοντικούς ουράνιους κληρονόμους της Βασιλείας​—και αργότερα «ένα μεγάλο πλήθος» από «άλλα πρόβατα»—​που ο Ιεχωβά θέλει να ελκύσει στην οργάνωσή του.​—Αποκ. 7:9· Ιωάν. 6:44, 65· 10:16.

¹⁷ Το ότι αυτό είναι πραγματικότητα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μερικά από τα άτομα που πλησιάζουμε στα πλαίσια της διακονίας μας λένε ότι προσεύχονταν για πνευματική καθοδηγία. Πάρτε για παράδειγμα μια εμπειρία κατά την οποία δύο διαγγελείς της Βασιλείας είχαν μαζί τους ένα μικρό παιδί. Στο τέλος του πρωινού, οι δύο Μάρτυρες ετοιμάζονταν να σταματήσουν το έργο κηρύγματος, αλλά το παιδί επέμενε πολύ να πάνε στο επόμενο σπίτι. Μάλιστα, πήγε μόνο του και χτύπησε την πόρτα! Όταν μια νεαρή κυρία άνοιξε την πόρτα, οι δύο ενήλικοι Μάρτυρες πλησίασαν για να της μιλήσουν. Προς έκπληξή τους, η γυναίκα εξήγησε ότι ακριβώς εκείνη τη στιγμή προσευχόταν να την επισκεφτεί κάποιος για να τη βοηθήσει να κατανοήσει την Αγία Γραφή. Διευθετήθηκε Γραφική μελέτη!

18. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε τη διακονία μας δεδομένη;

¹⁸ Αποτελώντας μέρος της Χριστιανικής εκκλησίας, έχετε το προνόμιο να συνεργάζεστε με τους αγγέλους καθώς το σύγχρονο έργο κηρύγματος λαβαίνει χώρα σε άνευ προηγουμένου κλίμακα. Ποτέ μη θεωρείτε δεδομένο αυτό το προνόμιο. Εμμένοντας στις προσπάθειές σας, θα βρείτε μεγάλη χαρά καθώς συνεχίζετε να διακηρύττετε «τα καλά νέα σχετικά με τον Ιησού».​—Πράξ. 8:35.