Τακτοποίηση Σοβαρών Διαφορών

«Επιπλέον, αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία, πήγαινε και έκθεσε ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο. Αν σε ακούσει, έχεις κερδίσει τον αδελφό σου. Αλλά αν δεν ακούσει, πάρε μαζί σου έναν ή δύο ακόμη, για να εδραιωθεί κάθε ζήτημα με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων. Αν δεν τους ακούσει αυτούς, μίλησε στην εκκλησία. Αν δεν ακούσει ούτε την εκκλησία, ας είναι για εσένα ακριβώς όπως ο εθνικός και ο εισπράκτορας φόρων».—Ματθαίος 18:15-17.

Τι θα γινόταν αν ένας Ιουδαίος (ή αργότερα, ένας Χριστιανός) αντιμετώπιζε σοβαρές δυσκολίες με κάποιον που ήταν λάτρης του Ιεχωβά όπως και ο ίδιος; Εκείνος που πίστευε ότι είχαν αμαρτήσει εναντίον του έπρεπε να κάνει το πρώτο βήμα. Έπρεπε να συζητήσει κατ’ ιδίαν τα ζητήματα με τον παραβάτη. Αν δεν προσπαθούσε να υποστηρίξει σθεναρά τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε ο ίδιος τα πράγματα, ασφαλώς θα ήταν πιθανότερο να κερδίσει τον αδελφό του, ιδιαίτερα αν επρόκειτο απλώς για κάποια παρεξήγηση η οποία θα μπορούσε να ξεκαθαριστεί γρήγορα. Όλα θα τακτοποιούνταν πιο εύκολα αν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ήταν οι μόνοι που γνώριζαν για το ζήτημα.

Το ενδεχόμενο ότι ένα αμετανόητο άτομο που έχει αδικοπραγήσει μπορεί να αποκοπεί δείχνει ότι τα εδάφια Ματθαίος 18:15-17 δεν έχουν σχέση με μικροδιαφορές. Ο Ιησούς αναφερόταν σε σοβαρά αδικήματα, του είδους όμως που θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν απλώς μεταξύ των δύο ενδιαφερομένων. Για παράδειγμα, το αδίκημα θα μπορούσε να είναι συκοφαντία, κάτι που επηρεάζει σοβαρά τη φήμη του θύματος. Ή θα μπορούσε να έχει σχέση με οικονομικά ζητήματα, διότι τα επόμενα εδάφια αναφέρουν την παραβολή που είπε ο Ιησούς για τον ανελεήμονα δούλο στον οποίο είχε χαριστεί ένα μεγάλο χρέος. (Ματθαίος 18:23-35) Κάποιο δάνειο που δεν ξεπληρώθηκε στον καθορισμένο καιρό θα μπορούσε να είναι απλώς μια περαστική δυσκολία η οποία μπορεί εύκολα να λυθεί μεταξύ των δύο ατόμων. Αλλά θα μπορούσε να εξελιχτεί σε σοβαρή αμαρτία, δηλαδή κλοπή, αν ο δανειζόμενος αρνείται επίμονα να εξοφλήσει αυτά που χρωστάει.