ΚΥΜΙΝΟ

[εβρ. κείμενο, καμμόν· ελλ. κείμενο, κύμινον].

Αυτό το φυτό (κύμινο το κύμινο [Cuminum cyminum]) ανήκει στην οικογένεια Σκιαδοφόρα, φτάνει σε ύψος περίπου τα 30 ως 60 εκ. και έχει μακρόστενα φύλλα, καθώς και σκιάδια (ταξιανθίες όμοιες με ανθοδέσμες) αποτελούμενα από μικρά ροζ ή λευκά λουλούδια που αναπτύσσονται στις απολήξεις των όρθιων βλαστών. Το φυτό φημίζεται για το έντονο άρωμα των σπόρων του που, στη Μέση Ανατολή και αλλού, χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα στο ψωμί, στα γλυκά, στα μαγειρευτά φαγητά, ακόμη και στα ποτά. Οι σπόροι του φυτού κάρο, με τους οποίους μοιάζουν οι σπόροι του κύμινου γευστικά και οπτικά, χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερο από το κύμινο επειδή έχουν ηπιότερη γεύση και μεγαλύτερη θρεπτική αξία.

Στα εδάφια Ησαΐας 28:25, 27, μαζί με το κύμινο αναφέρεται και το μαυροσούσαμο. Μολονότι σήμερα στην περιοχή της Παλαιστίνης δεν καλλιεργείται ευρέως ούτε το κύμινο ούτε το μαυροσούσαμο, στους Βιβλικούς χρόνους ήταν και τα δύο πιο δημοφιλή εκεί. Ο Ιεχωβά, μέσω του προφήτη Ησαΐα, περιγράφει το πώς ο Ισραηλίτης γεωργός σκόρπιζε στα πεταχτά τους σπόρους στην επιφάνεια της οργωμένης γης, ενώ έδινε μεγαλύτερη προσοχή στη σπορά των πολυτιμότερων σιτηρών, όπως το σιτάρι, το κεχρί και το κριθάρι. Δείχνει επίσης ότι, μετά το θερισμό, το αλώνισμα των σπόρων του κύμινου και του μαυροσούσαμου δεν γινόταν με βαρείς τροχούς ή κυλίνδρους αλωνιστικών εργαλείων, αλλά χτυπώντας τα περικάρπια με βέργα ή, όσον αφορά τις ανθεκτικότερες κάψες του μαυροσούσαμου, με ραβδί ώστε να μην πάθουν τίποτα οι μικροί και τρυφεροί σπόροι. Αυτή η παραβολή, δεδομένου ότι αναφέρεται μετά την έκκληση που απηύθυνε ο Ιεχωβά προς το λαό του Ισραήλ να πάψουν να μιλούν σαρκαστικά ενόψει της επικείμενης εξόντωσης που επρόκειτο να υποστεί το βόρειο βασίλειο, δόθηκε προφανώς για να καταδείξει ότι ο λαός είχε να διαλέξει μεταξύ δύο πραγμάτων: είτε να ανταποκριθεί στη διαπαιδαγώγηση που του παρείχαν τα χτυπήματα από το ραβδί του Ιεχωβά είτε να υποβληθεί σε σκληρό και αδιάκοπο αλώνισμα σαν να βρισκόταν κάτω από το συντριπτικό βάρος μιας άμαξας με βαρύ κύλινδρο.—Ησ 28:22-29.

Υπό το Μωσαϊκό Νόμο, οι Ισραηλίτες έπρεπε να πληρώνουν το ένα δέκατο «από ολόκληρη την παραγωγή του σπόρου» τους, φράση που φαίνεται ότι περιλάμβανε όλες τις καλλιέργειες. (Δευ 14:22· Λευ 27:30) Στις ημέρες του Ιησού οι Φαρισαίοι πλήρωναν σχολαστικά το δέκατο από μικρά προϊόντα όπως ο δυόσμος, ο άνηθος και το κύμινο (όλα είδη εμπορίου), αλλά ήταν ένοχοι για το ότι παρέβλεπαν τις σοβαρότερες υποχρεώσεις.—Ματ 23:23· παράβαλε Λου 11:42.