Ο Ιεχωβά Ξέρει να Ελευθερώνει το Λαό Του

«Ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από δοκιμασία».​—2 ΠΕΤΡ. 2:9.

ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΙ ΟΤΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ:

Γνωρίζει το χρονοδιάγραμμα των γεγονότων που περιλαμβάνονται στην επεξεργασία του σκοπού του;

Θα χρησιμοποιήσει τη δύναμή του για να παρέμβει υπέρ του λαού του;

Γνωρίζει πώς θα κορυφωθούν τα γεγονότα;

 1. Ποιες συνθήκες θα υπάρχουν στη διάρκεια της “μεγάλης θλίψης”;

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ της κρίσης του Θεού εναντίον του κόσμου του Σατανά θα λάβει χώρα εντελώς αναπάντεχα. (1 Θεσ. 5:2, 3) Καθώς θα εξελίσσεται «η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά», η κοινωνία θα βυθιστεί στο χάος. (Σοφ. 1:14-17) Οι κακουχίες και οι στερήσεις θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Θα επικρατεί στενοχώρια «τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα».​—Διαβάστε Ματθαίος 24:21, 22.

2, 3. (α) Τι θα αντιμετωπίσει ο λαός του Θεού στη «μεγάλη θλίψη»; (β) Τι θα μας ενισχύσει για όσα βρίσκονται μπροστά μας;

² Καθώς η «μεγάλη θλίψη» θα οδεύει στο αποκορύφωμά της, ο λαός του Θεού θα γίνει στόχος μιας ολομέτωπης επίθεσης από τον «Γωγ της γης του Μαγώγ». Στη διάρκεια αυτής της επίθεσης, «μια πολυάριθμη στρατιωτική δύναμη» θα έρθει εναντίον του λαού του Θεού “σαν σύννεφα για να καλύψει τη γη”. (Ιεζ. 38:2, 14-16) Κανένας ανθρώπινος φορέας δεν πρόκειται να υπερασπιστεί το λαό του Ιεχωβά. Η επιβίωσή τους θα εξαρτάται αποκλειστικά από τον Θεό. Πώς θα αντιδράσουν όταν θα αντικρίζουν κατάματα την απειλή της εξόντωσης;

³ Αν είστε υπηρέτης του Ιεχωβά, πιστεύετε πράγματι ότι Εκείνος είναι σε θέση να διατηρήσει το λαό του ζωντανό μέσα από τη μεγάλη θλίψη και ότι θα το κάνει αυτό; Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από δοκιμασία, αλλά να φυλάττει άδικους ανθρώπους για την ημέρα της κρίσης ώστε να εκκοπούν». (2 Πέτρ. 2:9) Ο στοχασμός γύρω από τις πράξεις απελευθέρωσης του Ιεχωβά κατά το παρελθόν θα μας ενισχύσει για όσα βρίσκονται μπροστά μας. Ας εξετάσουμε τρία παραδείγματα που θα αυξήσουν μέσα μας την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά έχει την ικανότητα να ελευθερώνει το λαό του.

ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΓΗΙΝΟ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ

 4. Γιατί ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με τον Κατακλυσμό ο παράγοντας χρόνος;

⁴ Πρώτα, ας εξετάσουμε την αφήγηση για τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε. Ο παράγοντας χρόνος ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με την εκπλήρωση του θελήματος του Ιεχωβά. Το τεράστιο έργο της κατασκευής της κιβωτού έπρεπε να ολοκληρωθεί και τα ζώα να οδηγηθούν μέσα με ασφάλεια προτού πέσουν τα νερά του Κατακλυσμού. Η αφήγηση της Γένεσης αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά δεν περίμενε πρώτα να κατασκευαστεί η κιβωτός και έπειτα να αποφασίσει πότε θα φέρει τον Κατακλυσμό, λες και έπρεπε να αφήσει ανοιχτή την ημερομηνία έναρξης σε περίπτωση που καθυστερούσαν οι εργασίες. Απεναντίας, ο Θεός καθόρισε πότε ακριβώς θα άρχιζε ο Κατακλυσμός πολύ προτού πει οτιδήποτε στον Νώε για την κατασκευή της κιβωτού. Πώς το γνωρίζουμε αυτό;

 5. Τι δήλωσε ο Ιεχωβά στην εξαγγελία του εδαφίου Γένεση 6:3, και πότε εξέδωσε αυτό το διάταγμα;

⁵ Η Γραφή μάς αναφέρει ότι ο Ιεχωβά εξέδωσε ένα διάταγμα στον ουρανό. Σύμφωνα με το εδάφιο Γένεση 6:3, είπε: «Το πνεύμα μου δεν θα ενεργεί προς τον άνθρωπο επ’ άπειρον καθόσον αυτός είναι επίσης σάρκα. Οι ημέρες του, λοιπόν, θα φτάσουν τα εκατόν είκοσι χρόνια». Αυτή η δήλωση δεν αφορούσε τη μέση διάρκεια ζωής του ανθρώπου. Ήταν ένα δικαστικό διάταγμα στο οποίο ο Ιεχωβά δήλωνε πότε θα αναλάμβανε δράση για να καθαρίσει τη γη από την ασέβεια.a Εφόσον ο Κατακλυσμός άρχισε το 2370 Π.Κ.Χ., συμπεραίνουμε ότι ο Θεός έκανε αυτή την εξαγγελία το 2490 Π.Κ.Χ. Ο Νώε ήταν τότε 480 ετών. (Γέν. 7:6) Περίπου 20 χρόνια αργότερα, το 2470 Π.Κ.Χ., άρχισε να αποκτάει γιους. (Γέν. 5:32) Απέμεναν σχεδόν εκατό χρόνια μέχρι να έρθει ο Κατακλυσμός, αλλά ο Ιεχωβά δεν του είχε αποκαλύψει ακόμη τον ειδικό ρόλο που θα έπαιζε στη διαφύλαξη της ανθρώπινης οικογένειας. Πόσο καιρό θα περίμενε για να μιλήσει στον Νώε;

 6. Πότε διέταξε ο Ιεχωβά τον Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό;

⁶ Φαίνεται ότι ο Ιεχωβά περίμενε δεκαετίες προτού αποκαλύψει στον Νώε τι επρόκειτο να κάνει. Πού βασίζουμε αυτό το συμπέρασμα; Το θεόπνευστο υπόμνημα δείχνει ότι οι γιοι του Νώε είχαν μεγαλώσει και είχαν παντρευτεί όταν ο Θεός τον διέταξε να κατασκευάσει την κιβωτό. Ο Ιεχωβά τού είπε: «Θεσπίζω τη διαθήκη μου με εσένα· και εσύ πρέπει να μπεις στην κιβωτό, εσύ και οι γιοι σου και η σύζυγός σου και οι σύζυγοι των γιων σου μαζί σου». (Γέν. 6:9-18) Πιθανώς, λοιπόν, όταν ανατέθηκε στον Νώε η κατασκευή της κιβωτού, απέμεναν μόνο 40 ή 50 χρόνια μέχρι τον Κατακλυσμό.

 7. (α) Πώς εκδήλωσε πίστη ο Νώε και η οικογένειά του; (β) Πότε ενημέρωσε τελικά ο Θεός τον Νώε για την ακριβή έναρξη του Κατακλυσμού;

⁷ Καθώς προχωρούσε η κατασκευή της κιβωτού, ο Νώε και η οικογένειά του ασφαλώς θα αναρωτιούνταν πώς θα εκπλήρωνε ο Θεός το σκοπό του και πότε θα άρχιζε ο Κατακλυσμός. Παρότι δεν γνώριζαν αυτές τις λεπτομέρειες, συνέχισαν την εργασία τους και ολοκλήρωσαν την κιβωτό. Το Γραφικό υπόμνημα λέει: «Ο Νώε ενήργησε σύμφωνα με όλα όσα τον είχε διατάξει ο Θεός. Ενήργησε έτσι ακριβώς». (Γέν. 6:22) Εφτά ημέρες προτού πέσουν τα νερά του Κατακλυσμού​—διάστημα αρκετό για να οδηγήσει ο Νώε και η οικογένειά του τα ζώα μέσα στην κιβωτό—​ο Ιεχωβά τελικά του είπε πότε ακριβώς θα άρχιζε ο Κατακλυσμός. Έτσι λοιπόν, όταν ανοίχτηκαν οι πύλες των υδάτων των ουρανών «το εξακοσιοστό έτος της ζωής του Νώε, το δεύτερο μήνα, τη δέκατη έβδομη ημέρα του μήνα», όλα ήταν έτοιμα.​—Γέν. 7:1-5, 11.

 8. Πώς αυξάνει η αφήγηση για τον Κατακλυσμό την πεποίθησή μας ότι ο Ιεχωβά ξέρει πότε να ελευθερώνει το λαό του;

⁸ Η αφήγηση για τον Κατακλυσμό πιστοποιεί την ικανότητα που έχει ο Ιεχωβά όχι μόνο ως Χρονομέτρης αλλά και ως Ελευθερωτής. Καθώς μετράει αντίστροφα το χρόνο μέχρι το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως οτιδήποτε περιλαμβάνεται στο σκοπό Του θα πραγματοποιηθεί στο δικό Του καιρό, «την ημέρα και την ώρα» που έχει προσδιορίσει.​—Ματθ. 24:36· διαβάστε Αββακούμ 2:3.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

9, 10. Πώς χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά το λαό του ως δόλωμα για να παγιδέψει τις στρατιωτικές δυνάμεις της Αιγύπτου;

⁹ Μέχρι στιγμής, έχουμε δει ότι ο Ιεχωβά ελέγχει απόλυτα το χρονοδιάγραμμα των γεγονότων στα πλαίσια της επεξεργασίας του σκοπού του. Το δεύτερο παράδειγμα που θα εξετάσουμε τονίζει άλλον έναν λόγο για τον οποίο μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα ελευθερώσει το λαό του: Θα χρησιμοποιήσει την απεριόριστη δύναμή του για να διασφαλίσει ότι το θέλημά του θα επιτελεστεί. Είναι τόσο βέβαιο ότι ο Ιεχωβά έχει την ικανότητα να ελευθερώνει τους υπηρέτες του ώστε μερικές φορές τούς έχει χρησιμοποιήσει ως δόλωμα για να παγιδέψει τους εχθρούς του. Αυτό ακριβώς έκανε όταν απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από την αιγυπτιακή δουλεία.

¹⁰ Οι Ισραηλίτες που έφυγαν από την Αίγυπτο ίσως αριθμούσαν περίπου τρία εκατομμύρια. Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή να τους οδηγήσει με τρόπο που θα έκανε τον Φαραώ να πιστέψει ότι περιπλανιούνταν σε κατάσταση σύγχυσης. (Διαβάστε Έξοδος 14:1-4) Μη μπορώντας να αντισταθεί σε αυτό το δόλωμα, ο Φαραώ καταδίωξε με τις στρατιωτικές του δυνάμεις τους πρώην δούλους, εγκλωβίζοντάς τους στις όχθες της Ερυθράς Θάλασσας. Η κατάσταση φαινόταν αδιέξοδη. (Έξοδ. 14:5-10) Στην πραγματικότητα, όμως, οι Ισραηλίτες δεν διέτρεχαν κανέναν κίνδυνο. Για ποιο λόγο; Επειδή ο Ιεχωβά επρόκειτο να παρέμβει για χάρη τους.

11, 12. (α) Πώς παρενέβη ο Ιεχωβά για χάρη του λαού του; (β) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της θεϊκής παρέμβασης, και τι μας διδάσκει αυτή η αφήγηση για τον Ιεχωβά;

¹¹ «Η στήλη του σύννεφου» η οποία οδηγούσε τους Ισραηλίτες μετακινήθηκε πίσω τους, τυλίγοντας στο σκοτάδι το στρατό του Φαραώ ώστε να μην μπορεί να τους πλησιάσει. Για τους Ισραηλίτες, όμως, η στήλη φώτιζε θαυματουργικά τη νύχτα. (Διαβάστε Έξοδος 14:19, 20) Κατόπιν, ο Ιεχωβά χώρισε τη θάλασσα στα δύο μέσω ενός ισχυρού ανατολικού ανέμου, “μετατρέποντας τη θαλάσσια λεκάνη σε ξηρά”. Αυτό αναμφίβολα απαίτησε αρκετό χρόνο, διότι η αφήγηση λέει: «Τελικά, οι γιοι του Ισραήλ πέρασαν από τη μέση της θάλασσας πάνω σε ξηρά». Σε σύγκριση με τις στρατιωτικές δυνάμεις του Φαραώ που επέβαιναν σε άρματα, οι Ισραηλίτες κινούνταν με βραδύ ρυθμό. Ωστόσο, δεν υπήρχε πιθανότητα να τους προφτάσουν οι Αιγύπτιοι, επειδή ο Ιεχωβά πολεμούσε υπέρ του Ισραήλ. «[Επέφερε] σύγχυση στο στρατόπεδο των Αιγυπτίων. Και έβγαζε τους τροχούς από τα άρματά τους ώστε τα οδηγούσαν με δυσκολία».​—Έξοδ. 14:21-25.

¹² Όταν όλος ο Ισραήλ πέρασε με ασφάλεια στην αντίπερα όχθη, ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Άπλωσε το χέρι σου πάνω από τη θάλασσα, για να επιστρέψουν τα νερά πάνω στους Αιγυπτίους, στα πολεμικά τους άρματα και στους ιππείς τους». Ενώ προσπαθούσαν να αποφύγουν τα ορμητικά νερά, «ο Ιεχωβά τίναξε τους Αιγυπτίους στη μέση της θάλασσας». Δεν υπήρχε διαφυγή. «Ούτε ένας τους δεν απέμεινε». (Έξοδ. 14:26-28) Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά έδειξε ότι έχει τη δύναμη να ελευθερώνει το λαό του από οποιαδήποτε κατάσταση.

ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

13. Ποιες οδηγίες έδωσε ο Ιησούς, και τι μπορεί να αναρωτιούνταν οι ακόλουθοί του;

¹³ Ο Ιεχωβά γνωρίζει πώς ακριβώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα που θα οδηγήσουν στην εκπλήρωση του σκοπού του. Αυτός ο σημαντικός παράγοντας φαίνεται καθαρά στο τρίτο παράδειγμα που θα εξετάσουμε: την πολιορκία της Ιερουσαλήμ κατά τον πρώτο αιώνα. Μέσω του Γιου του, ο Ιεχωβά έδωσε οδηγίες για την επιβίωση των Χριστιανών που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία πριν από την καταστροφή της πόλης το 70 Κ.Χ. Ο Ιησούς είπε: «Όταν . . . δείτε το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση, όπως ειπώθηκε μέσω του Δανιήλ του προφήτη, να στέκεται σε άγιο τόπο . . . , τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά». (Ματθ. 24:15, 16) Πώς, όμως, θα αναγνώριζαν οι ακόλουθοι του Ιησού την εκπλήρωση αυτής της προφητείας;

14. Καθώς εξελίσσονταν τα γεγονότα, πώς διασαφηνίστηκε το νόημα των οδηγιών του Ιησού;

¹⁴ Καθώς εξελίσσονταν τα γεγονότα, το νόημα των λόγων του Ιησού διασαφηνίστηκε. Το 66 Κ.Χ., τα ρωμαϊκά στρατεύματα υπό τον Κέστιο Γάλλο έφτασαν στην Ιερουσαλήμ για να καταπνίξουν μια εξέγερση. Όταν οι Ιουδαίοι στασιαστές, γνωστοί ως Ζηλωτές, κατέφυγαν μέσα στο φρούριο του ναού, οι Ρωμαίοι στρατιώτες άρχισαν να υποσκάπτουν το τείχος του ναού. Για τους άγρυπνους Χριστιανούς, η σημασία αυτής της ενέργειας ήταν ξεκάθαρη: Ένας στρατός αλλοεθνών με τα ειδωλολατρικά του λάβαρα («το αηδιαστικό πράγμα») έφτασε μέχρι το τείχος του ναού («σε άγιο τόπο»). Είχε έρθει ο καιρός για να αρχίσουν οι ακόλουθοι του Ιησού «να φεύγουν στα βουνά». Αλλά πώς θα διέφευγαν από μια πόλη που βρισκόταν υπό πολιορκία; Τα γεγονότα επρόκειτο να πάρουν απροσδόκητη τροπή.

15, 16. (α) Ποια συγκεκριμένη οδηγία έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του, και γιατί ήταν ζωτικό να υπακούσουν; (β) Από τι θα εξαρτηθεί η απελευθέρωσή μας;

¹⁵ Χωρίς προφανή λόγο, ο Κέστιος Γάλλος και τα στρατεύματά του αποσύρθηκαν από την Ιερουσαλήμ και άρχισαν να υποχωρούν. Οι Ζηλωτές τούς καταδίωξαν. Αυτή η ξαφνική αναχώρηση των εμπόλεμων παρατάξεων έδωσε στους ακολούθους του Ιησού την ευκαιρία να φύγουν. Ο Ιησούς τούς είχε δώσει τη συγκεκριμένη οδηγία να αφήσουν τα υλικά τους υπάρχοντα και να φύγουν χωρίς καθυστέρηση. (Διαβάστε Ματθαίος 24:17, 18) Ήταν πράγματι αναγκαίο να δράσουν τόσο άμεσα; Η απάντηση έγινε σύντομα ολοφάνερη. Μέσα σε λίγες ημέρες, οι Ζηλωτές επέστρεψαν και άρχισαν να υποχρεώνουν τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ και της Ιουδαίας να προσχωρήσουν στο στασιασμό. Οι συνθήκες στην πόλη επιδεινώνονταν ραγδαία καθώς οι αντίπαλες φατρίες των Ιουδαίων μάχονταν για επικράτηση. Η φυγή γινόταν ολοένα και πιο δύσκολη. Όταν οι Ρωμαίοι επέστρεψαν το 70 Κ.Χ., η φυγή έγινε αδύνατη. (Λουκ. 19:43) Όσοι χρονοτριβούσαν ήταν πλέον παγιδευμένοι! Για τους Χριστιανούς που είχαν διαφύγει στα βουνά, η υπακοή στις οδηγίες του Ιησού σήμανε τη σωτηρία τους. Είδαν με τα ίδια τους τα μάτια ότι ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει το λαό του. Τι διδασκόμαστε από αυτή την αφήγηση;

¹⁶ Καθώς θα εξελίσσονται τα γεγονότα στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, οι Χριστιανοί θα χρειαστεί να υπακούσουν στις οδηγίες του Λόγου του Θεού και της οργάνωσης. Για παράδειγμα, η εντολή που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του να «αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά» έχει σύγχρονη εκπλήρωση. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποια μορφή θα λάβει η φυγή μας.b Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα διασαφηνίσει το νόημα αυτών των οδηγιών όταν έρθει ο καιρός να τις ακολουθήσουμε. Εφόσον η απελευθέρωσή μας θα εξαρτηθεί από την υπακοή, είναι σημαντικό να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Πώς ανταποκρίνομαι εγώ στις οδηγίες που παρέχει ο Ιεχωβά για το λαό του σήμερα; Υπακούω αμέσως, ή μήπως χρονοτριβώ;”​—Ιακ. 3:17.

ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ

17. Τι αποκαλύπτει για την επερχόμενη επίθεση εναντίον του λαού του Θεού η προφητεία του Αββακούμ;

¹⁷ Ας επιστρέψουμε τώρα στην ολομέτωπη επίθεση του Γωγ που αναφέρθηκε στην εισαγωγή. Σε μια συναφή προφητεία, ο Αββακούμ είπε: «Άκουσα, και η κοιλιά μου άρχισε να ταράζεται· στο άκουσμα του ήχου τα χείλη μου έτρεμαν· σήψη άρχισε να μπαίνει στα κόκαλά μου· και στη θέση που βρισκόμουν ταράχτηκα, ώστε να περιμένω ήσυχα την ημέρα της στενοχώριας, τον ερχομό του [Θεού] στο λαό [τα απειλητικά στρατεύματα], για να κάνει επιδρομή εναντίον τους». (Αββακ. 3:16) Στο άκουσμα και μόνο της επερχόμενης επίθεσης εναντίον του λαού του Θεού, το στομάχι του προφήτη ανακατεύτηκε, τα χείλη του άρχισαν να τρέμουν και οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν. Η αντίδραση του Αββακούμ υποδεικνύει πόσο δεινή θα φαίνεται η θέση μας όταν οι ορδές του Γωγ θα εφορμήσουν λυσσαλέα εναντίον μας. Εντούτοις, ο προφήτης ήταν διατεθειμένος να περιμένει ήσυχα τη μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά, βέβαιος ότι Εκείνος θα ελευθέρωνε το λαό του. Την ίδια πεποίθηση μπορούμε να έχουμε και εμείς.​—Αββακ. 3:18, 19.

18. (α) Γιατί δεν πρέπει να φοβόμαστε την επερχόμενη επίθεση; (β) Τι θα εξετάσουμε στη συνέχεια;

¹⁸ Τα τρία παραδείγματα που εξετάσαμε αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει το λαό του. Ο σκοπός του είναι αδύνατον να αποτύχει. Η νίκη είναι βέβαιη. Για να συμμετάσχουμε, όμως, και εμείς σε αυτόν τον ένδοξο θρίαμβο, πρέπει να παραμείνουμε πιστοί ως το τέλος. Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας τώρα; Με αυτό το θέμα θα ασχοληθεί το επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Κινδύνευαν όντως οι Ισραηλίτες από το στρατό του Φαραώ;