Διάσωση Μέσα από τη Μεγάλη Θλίψη

«Αυτοί είναι που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη, και έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού».—ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 7:14.

 1. Ποιοι θα υποδεχτούν τους αναστημένους στην επίγεια ανάσταση;

ΟΤΑΝ αναρίθμητα εκατομμύρια άνθρωποι θα εγερθούν κατά την ‘ανάσταση των δικαίων και των αδίκων’, δεν πρόκειται να επανέλθουν στη ζωή πάνω σε μια άδεια γη. (Πράξεις 24:15) Θα ξυπνήσουν μέσα σε ένα όμορφα εξωραϊσμένο περιβάλλον και θα διαπιστώσουν ότι έχουν ετοιμαστεί για αυτούς κατοικίες, ρουχισμός και αφθονία τροφής. Ποιοι θα κάνουν όλες αυτές τις προετοιμασίες; Είναι ολοφάνερο ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ζουν στο νέο κόσμο προτού αρχίσει η επίγεια ανάσταση. Ποιοι θα είναι αυτοί; Η Αγία Γραφή καταδεικνύει ότι αυτοί θα είναι οι επιζώντες από την επερχόμενη μεγάλη θλίψη. Από όλες τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, αναμφίβολα αυτή είναι μια από τις πιο συναρπαστικές—το ότι μερικά πιστά άτομα θα διασωθούν μέσα από τη μεγάλη θλίψη και ότι δεν θα χρειαστεί να πεθάνουν ποτέ. Αυτή η ελπίδα είναι καλά τεκμηριωμένη στις Άγιες Γραφές.

Όπως οι Ημέρες του Νώε

 2, 3. (α) Ποιες ομοιότητες υπάρχουν ανάμεσα στις ημέρες του Νώε και στην εποχή μας; (β) Τι καταδεικνύεται από την επιβίωση του Νώε και της οικογένειάς του μέσα από τον Κατακλυσμό;

² Στα εδάφια Ματθαίος 24:37-39, ο Ιησούς Χριστός έκανε μια σύγκριση ανάμεσα στις ημέρες του Νώε και στις τελευταίες ημέρες, στις οποίες βρισκόμαστε τώρα εμείς. Αυτός είπε: «Ακριβώς όπως ήταν οι ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι η παρουσία του Γιου του ανθρώπου. Διότι όπως ήταν οι άνθρωποι εκείνες τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό, που έτρωγαν και έπιναν, και οι άντρες παντρεύονταν και οι γυναίκες δίνονταν σε γάμο, μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό· και δεν έδωσαν προσοχή μέχρι που ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους, έτσι θα είναι η παρουσία του Γιου του ανθρώπου».

³ Ο παγγήινος Κατακλυσμός σάρωσε όλους εκείνους που δεν έδωσαν προσοχή στο προειδοποιητικό άγγελμα του Θεού. Ωστόσο, δεν σάρωσε τον Νώε και την οικογένειά του. Αυτοί ‘μπήκαν στην κιβωτό’, όπως είπε ο Ιησούς. Λόγω της θεοσεβούς αφοσίωσής τους, ο Ιεχωβά τούς προμήθεψε οδό διαφυγής. Τα εδάφια 2 Πέτρου 2:5, 9 αναφέρονται στην επιβίωση του Νώε και της οικογένειάς του όταν λένε: «[Ο Θεός] . . . διατήρησε τον Νώε, έναν κήρυκα δικαιοσύνης, ασφαλή μαζί με εφτά άλλους όταν επέφερε κατακλυσμό σε έναν κόσμο ασεβών ανθρώπων. Ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από δοκιμασία». Ο Ιησούς έκανε σύγκριση ανάμεσα στις ημέρες του Νώε και στις τελευταίες ημέρες για να δείξει ότι οι άνθρωποι γενικά δεν θα έδιναν προσοχή στο προειδοποιητικό άγγελμα του Θεού. Όμως, κάνοντάς το αυτό επιβεβαίωσε επίσης το ότι ο Νώε και η οικογένειά του υπάκουσαν στον Ιεχωβά Θεό, μπήκαν στην κιβωτό και επέζησαν από το μεγάλο Κατακλυσμό. Η επιβίωση του Νώε και της οικογένειάς του καταδεικνύει την επιβίωση των πιστών υπηρετών του Θεού στη διάρκεια του τέλους αυτού του κόσμου.

Ένα Υπόδειγμα Κατά τον Πρώτο Αιώνα

 4. Σε εκπλήρωση των λόγων του Ιησού, ποια γεγονότα οδήγησαν στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ.;

⁴ Ο Ιησούς μίλησε επίσης σχετικά με γεγονότα που θα λάβαιναν χώρα στο τέλος αυτού του κόσμου. Στα εδάφια Ματθαίος 24:21, 22 διαβάζουμε: «Τότε θα γίνει μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να ξανασυμβεί. Στην πραγματικότητα, αν δεν συντομεύονταν εκείνες οι ημέρες, δεν θα σωζόταν καμιά σάρκα· αλλά για χάρη των εκλεγμένων θα συντομευτούν εκείνες οι ημέρες». Αυτά τα λόγια είχαν μια προκαταρκτική εκπλήρωση τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας. Το 66 Κ.Χ., η πόλη της Ιερουσαλήμ πολιορκήθηκε από τις ρωμαϊκές στρατιές υπό τον Κέστιο Γάλλο. Τα ρωμαϊκά στρατεύματα έφτασαν μέχρι του σημείου να υποσκάψουν το τείχος του ναού, και πολλοί Ιουδαίοι ήταν έτοιμοι να παραδοθούν. Ωστόσο, απρόσμενα και χωρίς κάποιον προφανή λόγο, ο Κέστιος Γάλλος απέσυρε τα στρατεύματά του. Βλέποντας τους Ρωμαίους να αποσύρονται, οι Χριστιανοί ενήργησαν σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού, τα οποία είχε πει πολλά χρόνια πρωτύτερα: «Όταν δείτε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, τότε να ξέρετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της. Τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά, και εκείνοι που είναι στο μέσο της ας αποσυρθούν, και εκείνοι που είναι στην ύπαιθρο ας μην μπουν σε αυτήν». (Λουκάς 21:20, 21) Οι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι, οι εκλεγμένοι, αμέσως εγκατέλειψαν την καταδικασμένη πόλη της Ιερουσαλήμ και έτσι σώθηκαν από την τρομερή καταστροφή η οποία επήλθε σε αυτήν λίγο αργότερα. Το 70 Κ.Χ., οι ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον στρατηγό Τίτο επέστρεψαν. Αυτές στρατοπέδευσαν γύρω από την Ιερουσαλήμ, πολιόρκησαν την πόλη και την ισοπέδωσαν.

 5. Με ποια έννοια συντομεύτηκε το 70 Κ.Χ. η θλίψη που επήλθε στην Ιερουσαλήμ;

⁵ Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αφηγείται ότι 1.100.000 Ιουδαίοι πέθαναν, ενώ 97.000 επέζησαν και πάρθηκαν αιχμάλωτοι. Αυτοί οι Ιουδαίοι επιζώντες, οι οποίοι δεν ήταν Χριστιανοί, ασφαλώς δεν αποτελούσαν ‘τους εκλεγμένους’ της προφητείας του Ιησού. Μιλώντας στο στασιαστικό Ιουδαϊκό έθνος, ο Ιησούς είχε πει τα εξής: «Να! Ο οίκος σας εγκαταλείπεται σε εσάς. Διότι σας λέω: Δεν πρόκειται να με δείτε στο εξής μέχρι να πείτε: ‘Ευλογημένος είναι αυτός που έρχεται στο όνομα του Ιεχωβά!’» (Ματθαίος 23:38, 39) Δεν υπάρχει κανένα γραπτό στοιχείο που να δείχνει ότι εκείνοι οι Ιουδαίοι, οι οποίοι είχαν αποκλειστεί στην Ιερουσαλήμ, την τελευταία στιγμή δέχτηκαν τον Ιησού ως τον Μεσσία, έγιναν Χριστιανοί και έλαβαν την εύνοια του Ιεχωβά. Εντούτοις, η θλίψη που επήλθε στην Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. συντομεύτηκε. Η τελική πολιορκία από το ρωμαϊκό στρατό δεν είχε μεγάλη διάρκεια. Αυτό επέτρεψε σε μερικούς Ιουδαίους να επιζήσουν, έστω και απλώς για να σταλούν σε διάφορα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ως δούλοι.

Ένα Μεγάλο Πλήθος Επιζώντων

 6, 7. (α) Ποια μεγάλη θρησκευτική πόλη μένει ακόμη να καταστραφεί, ως μέρος ποιας άνευ προηγουμένου θλίψης; (β) Τι προφήτεψε ο Ιωάννης σχετικά με τη μεγάλη θλίψη που θα επέλθει σε αυτόν τον κόσμο;

⁶ Παρότι η καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. επέφερε πράγματι «μεγάλη θλίψη» σε αυτή τη θρησκευτική πόλη, η μεγαλύτερη εκπλήρωση των λόγων του Ιησού δεν έχει λάβει χώρα ακόμη. Μια μεγαλύτερη θρησκευτική πόλη, η Βαβυλώνα η Μεγάλη, η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, πρόκειται να αντιμετωπίσει μια θανατηφόρα μεγάλη θλίψη την οποία θα ακολουθήσει αμέσως μια άνευ προηγουμένου θλίψη που θα επέλθει στο υπόλοιπο σύστημα πραγμάτων του Σατανά. (Ματθαίος 24:29, 30· Αποκάλυψη 18:21) Περίπου 26 χρόνια μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Ιωάννης, στα εδάφια Αποκάλυψη 7:9-14, έγραψε σχετικά με αυτή την παγκόσμια μεγάλη θλίψη. Ο ίδιος έδειξε ότι ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων θα επιζούσε από αυτήν.

⁷ Αυτοί οι επιζώντες, οι οποίοι αποκαλούνται «μεγάλο πλήθος», προσδιορίζονται από ορισμένες αποφασιστικές ενέργειες που κάνουν. Σύμφωνα με το εδάφιο Αποκάλυψη 7:14, ένας από τους 24 πρεσβυτέρους στον ουρανό είπε στον Ιωάννη: «Αυτοί είναι που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη, και έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού». Ναι, το μεγάλο πλήθος χαιρετίζει τον Ιεχωβά ως την πηγή της σωτηρίας του. Τα μέλη του ασκούν πίστη στο χυμένο αίμα του Ιησού και έχουν δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Δημιουργού τους και του διορισμένου Βασιλιά του, του Ιησού Χριστού.

 8. Ποια θαυμάσια σχέση υπάρχει ανάμεσα στο «μεγάλο πλήθος» και σε αυτούς που απομένουν από τους χρισμένους αδελφούς του Ιησού;

⁸ Σήμερα, σχεδόν πέντε εκατομμύρια μέλη του μεγάλου πλήθους ζουν υπό την ενεργή ηγεσία του ουράνιου Βασιλιά Ιησού Χριστού. Αυτοί υποτάσσονται στον Χριστό και συνεργάζονται στενά με τους χρισμένους αδελφούς του που βρίσκονται ακόμη στη γη. Αναφορικά με τη συμπεριφορά που δείχνει το μεγάλο πλήθος σε αυτούς τους χρισμένους, ο Ιησούς λέει: «Αληθινά σας λέω: Στο βαθμό στον οποίο το κάνατε αυτό σε έναν από τους πιο μικρούς αυτούς αδελφούς μου, το κάνατε σε εμένα». (Ματθαίος 25:40) Επειδή παρέχουν με ανιδιοτέλεια βοήθεια στους χρισμένους αδελφούς του Χριστού, εκείνοι που ανήκουν στο μεγάλο πλήθος κρίνονται σαν να έχουν κάνει καλό στον ίδιο τον Ιησού. Αυτό τους βοηθάει να έχουν ασφαλή σχέση με τον Ιησού Χριστό και τον Ιεχωβά Θεό. Έχουν το προνόμιο να ενωθούν με το χρισμένο υπόλοιπο και να γίνουν Μάρτυρες του Θεού καθώς και φορείς του ονόματός Του.—Ησαΐας 43:10, 11· Ιωήλ 2:31, 32.

Παραμένουν Άγρυπνοι

 9, 10. (α) Τι πρέπει να κάνουμε για να διατηρήσουμε τη δίκαιη υπόστασή μας ενώπιον του Γιου του ανθρώπου; (β) Πώς πρέπει να ενεργούμε ώστε να ‘μένουμε άγρυπνοι’;

⁹ Εκείνοι που ανήκουν στο μεγάλο πλήθος πρέπει να διατηρήσουν τη δίκαιη υπόστασή τους ενώπιον του Γιου του ανθρώπου χωρίς διακοπή, και αυτό απαιτεί να παραμείνουν σε εγρήγορση μέχρι το τέλος. Ο Ιησούς το δήλωσε αυτό ξεκάθαρα όταν είπε: «Να προσέχετε σε ό,τι αφορά τον εαυτό σας ώστε να μην καταβαρυνθούν ποτέ οι καρδιές σας από υπερβολικό φαγητό και υπερβολικό ποτό και ανησυχίες της ζωής, και ξαφνικά έρθει αμέσως η ημέρα εκείνη πάνω σας σαν παγίδα. Διότι θα έρθει πάνω σε όλους εκείνους που κατοικούν στο πρόσωπο όλης της γης. Να μένετε άγρυπνοι, λοιπόν, πάντοτε κάνοντας δέηση για να καταφέρετε να ξεφύγετε από όλα όσα μέλλουν να συμβούν και να σταθείτε ενώπιον του Γιου του ανθρώπου».—Λουκάς 21:34-36.

¹⁰ Για να καταφέρουμε να σταθούμε ενώπιον του Γιου του ανθρώπου, πρέπει να έχουμε την επιδοκιμασία του, την οποία δεν θα έχουμε αν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να επηρεάζεται από τον τρόπο σκέψης αυτού του κόσμου. Ο κοσμικός τρόπος σκέψης είναι παραπλανητικός και μπορεί να κάνει ένα άτομο να εντρυφά υπερβολικά σε σαρκικές απολαύσεις ή να καταβαρύνεται τόσο πολύ από τα προβλήματα της ζωής ώστε να μην κρατάει πλέον τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση. (Ματθαίος 6:33) Μια τέτοια πορεία εξασθενίζει ένα άτομο πνευματικά και θα μπορούσε να το αφήσει αδιάφορο όσον αφορά τις ευθύνες που έχει απέναντι στον Θεό και στους άλλους. Αυτό το άτομο θα μπορούσε να γίνει αδρανές ή να θέσει σε κίνδυνο τη θέση του στην εκκλησία διαπράττοντας κάποιο σοβαρό αμάρτημα, ίσως εκδηλώνοντας ακόμη και αμετανόητη στάση. Το κάθε άτομο μέσα στο μεγάλο πλήθος πρέπει να προσέχει σε ό,τι αφορά τον εαυτό του. Πρέπει να εξακολουθεί να μένει χωρισμένο από αυτόν τον ασεβή κόσμο και τις συνήθειές του.—Ιωάννης 17:16.

11. Η εφαρμογή ποιων Γραφικών αρχών θα μας βοηθήσει να επιζήσουμε από τον Αρμαγεδδώνα;

¹¹ Προς αυτόν το σκοπό, ο Ιεχωβά έχει προμηθέψει ό,τι χρειαζόμαστε μέσω του Λόγου Του, του αγίου πνεύματός Του και της ορατής Του οργάνωσης. Εμείς πρέπει να επωφελούμαστε πλήρως από αυτά. Επιπλέον, πρέπει να προσευχόμαστε και να υπακούμε στον Θεό αν προσδοκούμε να έχουμε την εύνοιά του. Πρώτα από όλα, πρέπει να αναπτύξουμε ισχυρό μίσος για ό,τι είναι κακό. Ο ψαλμωδός είπε: «Δεν εκάθησα μετά ανθρώπων ματαίων [μαζί με ανθρώπους αναλήθειας, ΜΝΚ]· και μετά υποκριτών δεν θέλω υπάγει. Εμίσησα την σύναξιν των πονηρευομένων, και μετά ασεβών δεν θέλω καθήσει. Μη συμπεριλάβης μετά αμαρτωλών την ψυχήν μου και μετά ανδρών αιμάτων την ζωήν μου». (Ψαλμός 26:4, 5, 9) Στη Χριστιανική εκκλησία, και οι νέοι και οι ηλικιωμένοι χρειάζεται να έχουν περιορισμένη συναναστροφή με εκείνους που δεν είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά. Για να λάβουμε την εύνοια του Θεού, προσπαθούμε να είμαστε άμεμπτοι και χωρίς κηλίδα από τον κόσμο. (Ψαλμός 26:1-5· Ιακώβου 1:27· 4:4) Έτσι, θα έχουμε τη διαβεβαίωση ότι, στον Αρμαγεδδώνα, ο Ιεχωβά δεν θα μας σαρώσει θανατώνοντάς μας μαζί με τους ασεβείς.

Μερικοί ‘Δεν Πρόκειται να Πεθάνουν Ποτέ’

12, 13. (α) Προτού αναστήσει τον Λάζαρο, ποια λόγια είπε ο Ιησούς, τα οποία η Μάρθα δεν καταλάβαινε πλήρως; (β) Τι δεν σήμαιναν τα λόγια του Ιησού όσον αφορά το ότι μερικοί ‘δεν πρόκειται να πεθάνουν ποτέ’;

¹² Είναι συναρπαστικό το να κάνουμε συλλογισμούς σχετικά με την επιβίωση από το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων και τη δυνατότητα που έχουμε να μην πεθάνουμε ποτέ. Αυτή είναι η προοπτική που προσφέρθηκε σε εμάς από τον Ιησού. Μόλις προτού αναστήσει το νεκρό φίλο του, τον Λάζαρο, ο Ιησούς είπε στην αδελφή του Λαζάρου, τη Μάρθα: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Αυτός που ασκεί πίστη σε εμένα, ακόμη και αν πεθάνει, θα έρθει στη ζωή· και ο καθένας που ζει και ασκεί πίστη σε εμένα δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό;» Η Μάρθα πίστευε στην ανάσταση, αλλά δεν καταλάβαινε όλα όσα έλεγε ο Ιησούς.—Ιωάννης 11:25, 26.

¹³ Ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι οι πιστοί απόστολοί του θα συνέχιζαν να ζουν στη σάρκα και ότι δεν θα πέθαιναν ποτέ. Απεναντίας, αργότερα κατέδειξε ότι οι μαθητές του θα πέθαιναν. (Ιωάννης 21:16-23) Πράγματι, το γεγονός ότι χρίστηκαν με άγιο πνεύμα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. σήμαινε ότι αυτοί θα έπρεπε να πεθάνουν προκειμένου να λάβουν την ουράνια κληρονομιά τους ως βασιλιάδες και ιερείς. (Αποκάλυψη 20:4, 6) Έτσι, με το πέρασμα του χρόνου, όλοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα πέθαναν. Ωστόσο, ο Ιησούς τα είπε αυτά με κάποιο σκοπό υπόψη. Τα λόγια του, όσον αφορά το να ζει κάποιος χωρίς να πεθάνει ποτέ, θα εκπληρωθούν.

14, 15. (α) Πώς θα εκπληρωθούν τα λόγια του Ιησού όσον αφορά το ότι μερικοί ‘δεν πρόκειται να πεθάνουν ποτέ’; (β) Ποια είναι η κατάσταση αυτού του κόσμου, αλλά ποια ελπίδα έχουν οι δίκαιοι;

¹⁴ Κατ’ αρχάς, οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί ποτέ δεν θα γευτούν αιώνιο θάνατο. (Αποκάλυψη 20:6) Επίσης, τα λόγια του Ιησού υποδεικνύουν κάποιο συγκεκριμένο καιρό οπότε ο Θεός θα επέμβει στις ανθρώπινες υποθέσεις και θα εξαλείψει την πονηρία από τη γη, ακριβώς όπως το έκανε στις ημέρες του Νώε. Τα πιστά άτομα που θα βρεθούν να κάνουν το θέλημα του Θεού εκείνον τον καιρό δεν θα χρειαστεί να πεθάνουν από τις πράξεις κρίσης που θα κάνει ο Θεός. Αντίθετα, όπως ο Νώε και η οικογένειά του, θα έχουν την ευκαιρία να επιζήσουν από την καταστροφή ενός κόσμου. Αυτή η ελπίδα είναι στερεή, εφόσον βασίζεται σε Βιβλικές διδασκαλίες και περιγράφεται με παραδείγματα. (Παράβαλε Εβραίους 6:19· 2 Πέτρου 2:4-9). Η εκπλήρωση των Βιβλικών προφητειών δείχνει ότι πολύ σύντομα ο παρών κόσμος που αποτελείται από την άδικη ανθρώπινη κοινωνία πρόκειται να τερματιστεί με καταστροφή. Η παρούσα κατάσταση δεν αντιστρέφεται, διότι ο κόσμος είναι αδιόρθωτα πονηρός. Τα όσα είπε ο Θεός για τον κόσμο των ημερών του Νώε αληθεύουν επίσης και για τον κόσμο σήμερα. Η πονηρία γεμίζει τις καρδιές της συντριπτικής πλειονότητας των ανθρώπων, και οι σκέψεις τους είναι μόνο κακία όλες τις ημέρες.—Γένεσις 6:5.

¹⁵ Ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει στους ανθρώπους να κυβερνήσουν τη γη επί αιώνες χωρίς θεϊκή παρέμβαση, αλλά ο καιρός τους έχει σχεδόν φτάσει στο τέλος του. Σύντομα, ο Ιεχωβά θα εξολοθρέψει όλους τους πονηρούς που υπάρχουν στη γη, ακριβώς όπως λέει η Αγία Γραφή. (Ψαλμός 145:20· Παροιμίαι 2:21, 22) Ωστόσο, δεν θα καταστρέψει τους δικαίους μαζί με τους πονηρούς. Ο Θεός ποτέ δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο! (Παράβαλε Γένεσις 18:22, 23, 26). Γιατί να καταστρέψει εκείνους που προσπαθούν να τον υπηρετούν πιστά, με θεοσεβή φόβο; Είναι εντελώς λογικό το ότι οι πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά που θα ζουν όταν θα αρχίσει η μεγάλη θλίψη θα βρουν εύνοια στα μάτια του και δεν θα καταστραφούν, ακριβώς όπως ο Νώε και η οικογένειά του δεν καταστράφηκαν όταν ο πονηρός κόσμος των ημερών του έφτασε σε ένα κατακλυσμιαίο τέλος. (Γένεσις 7:23) Αυτοί θα έχουν τη θεϊκή προστασία και θα επιζήσουν από το τέλος αυτού του κόσμου.

16. Ποια θαυμαστά πράγματα θα συμβούν στο νέο κόσμο, και τι σημαίνει αυτό για τους επιζώντες;

¹⁶ Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Στο νέο κόσμο, ευλογίες θεραπείας θα ρέουν στην ανθρωπότητα καθώς θα εφαρμόζονται πλήρως τα οφέλη της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού. Η Αγία Γραφή μιλάει για ένα συμβολικό «ποταμό νερού ζωής, καθαρό σαν κρύσταλλο, που έρεε από το θρόνο του Θεού και του Αρνιού στη μέση του πλατιού δρόμου της. Και από τη μία πλευρά του ποταμού και από την άλλη πλευρά υπήρχαν δέντρα ζωής που παράγουν δώδεκα σοδειές καρπών, αποδίδοντας τον καρπό τους κάθε μήνα. Και τα φύλλα των δέντρων ήταν για τη θεραπεία των εθνών». (Αποκάλυψη 22:1, 2) Είναι υπέροχο που μπορούμε να πούμε ότι αυτή η «θεραπεία» περιλαμβάνει και τη νίκη κατά του ίδιου του Αδαμιαίου θανάτου! ‘Θέλει καταπίει τον θάνατον εν νίκη [για πάντα, ΜΝΚ]· και Ιεχωβά ο Θεός θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων’. (Ησαΐας 25:8) Έτσι, εκείνοι που θα επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη και θα περάσουν στο νέο κόσμο δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ποτέ το θάνατο!

Μια Σίγουρη Ελπίδα

17. Πόσο σίγουρη είναι η ελπίδα ότι μερικοί θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα και ‘δεν πρόκειται να πεθάνουν ποτέ’;

¹⁷ Μπορούμε εμείς να έχουμε πλήρη πεποίθηση σε αυτή την καταπληκτική ελπίδα; Και βέβαια! Ο Ιησούς έδειξε στη Μάρθα ότι θα υπήρχε καιρός κατά τον οποίο οι άνθρωποι θα ζούσαν χωρίς να πεθαίνουν ποτέ. (Ιωάννης 11:26) Επιπλέον, στο 7ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, την οποία ο Ιησούς έδωσε στον Ιωάννη, αποκαλύφτηκε ότι ένα μεγάλο πλήθος θα έρθει από τη μεγάλη θλίψη, επιζώντας από αυτήν. Μπορούμε να πιστέψουμε στον Ιησού Χριστό και στην ιστορική αφήγηση σχετικά με τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε; Αναντίρρητα! Επιπρόσθετα, η Αγία Γραφή έχει και άλλες αφηγήσεις σχετικά με περιπτώσεις στις οποίες ο Θεός διατήρησε ζωντανούς τους υπηρέτες του μέσα από περιόδους κρίσης, καθώς και από πτώση εθνών. Μήπως θα πρέπει να αναμένονται λιγότερα από εκείνον σε αυτόν τον καιρό του τέλους; Υπάρχει κάτι το αδύνατο για τον Δημιουργό;—Παράβαλε Ματθαίος 19:26.

18. Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα ζήσουμε στο δίκαιο νέο κόσμο του Ιεχωβά;

¹⁸ Υπηρετώντας πιστά τον Ιεχωβά τώρα, έχουμε τη διαβεβαίωση αιώνιας ζωής στο νέο του κόσμο. Για αναρίθμητα εκατομμύρια άτομα, η ζωή σε εκείνον το νέο κόσμο θα έρθει μέσω της ανάστασης. Ωστόσο, στις ημέρες μας, εκατομμύρια άτομα από το λαό του Ιεχωβά—ναι, ένα μεγάλο πλήθος το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αριθμήσει ή να περιορίσει—θα έχουν το μοναδικό προνόμιο να διασωθούν μέσα από τη μεγάλη θλίψη. Και δεν θα χρειαστεί να πεθάνουν ποτέ.

Παρακαλούμε Εξηγήστε

◻ Πώς προσκιάστηκε η επιβίωση από τον Αρμαγεδδώνα από τις ημέρες του Νώε;

◻ Τι πρέπει να κάνουμε ώστε να εξακολουθήσουμε να στεκόμαστε όταν ο Ιησούς έρθει για να εκτελέσει τις κρίσεις του Ιεχωβά;

◻ Γιατί μπορούμε να πούμε ότι οι επιζώντες από τον Αρμαγεδδώνα δεν θα χρειαστεί να ‘πεθάνουν ποτέ’;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Οι Χριστιανοί ξέφυγαν από τη θλίψη της Ιερουσαλήμ