16. Ποια ιουδαϊκή συνήθεια έκανε τους όρκους να είναι χωρίς νόημα, και ποια θέση πήρε ο Ιησούς;

¹⁶ Με παρόμοιο πνεύμα, ο Ιησούς συνέχισε: «Πάλιν ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη επιορκήσης . . . Εγώ όμως σας λέγω να μη ομόσητε μηδόλως». Εκείνο τον καιρό οι Ιουδαίοι έκαναν κατάχρηση της λήψης όρκου και έπαιρναν πολλούς όρκους για ασήμαντα πράγματα χωρίς να τους εκπληρώνουν. Αλλά ο Ιησούς είπε: «Μη ομόσητε μηδόλως· . . . Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου ου». Ο κανόνας του ήταν απλός: Να λέτε την αλήθεια πάντοτε, χωρίς να χρειάζεται να εγγυάστε με όρκο για τα λόγια σας. Να κρατάτε τους όρκους για ζωτικά ζητήματα.—Ματθαίος 5:33-37· παράβαλε 23:16-22.

20. Αντί να παραμερίσει το Μωσαϊκό Νόμο, πώς πλαταίνει και βαθαίνει ο Ιησούς την επίδρασή του, και πώς τον τοποθετεί σ’ ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο;

²⁰ Έτσι, όταν ο Ιησούς παρέπεμπε σε μέρη του Νόμου και πρόσθετε: «Εγώ όμως σας λέγω», δεν παραμέριζε το Μωσαϊκό Νόμο αντικαθιστώντας τον με κάτι άλλο. Όχι, αλλά αυτός βάθαινε και πλάταινε τη δύναμη του Νόμου με το να δείχνει το πνεύμα που υπήρχε πίσω απ’ αυτόν. Ένας υψηλότερος νόμος για την αδελφοσύνη κρίνει τη συνεχιζόμενη μνησικακία ως φόνο. Ένας υψηλότερος νόμος για την αγνότητα καταδικάζει τις συνεχιζόμενες λάγνες σκέψεις ως μοιχεία. Ένας υψηλότερος νόμος για το γάμο απορρίπτει τα αβάσιμα διαζύγια ως πορεία που οδηγεί στη σύναψη μοιχευτικών γάμων. Ένας υψηλότερος νόμος για την αλήθεια δείχνει ότι δεν χρειάζονται οι επανειλημμένοι όρκοι. Ένας υψηλότερος νόμος για την πραότητα παραμερίζει την αντεκδίκηση. Ένας υψηλότερος νόμος για την αγάπη απαιτεί θεοσεβή αγάπη η οποία δεν γνωρίζει περιορισμούς.