ΚΕΦΑΛΑΙΟ 41
Με Τίνος τη Δύναμη Κάνει Θαύματα;
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 12:22-32 ΜΑΡΚΟΣ 3:19-30 ΛΟΥΚΑΣ 8:1-3
ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
ΕΚΒΑΛΛΕΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ
Λίγο καιρό αφότου μιλάει για τη συγχωρητικότητα στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου, ο Ιησούς αρχίζει άλλη μια περιοδεία κηρύγματος στη Γαλιλαία. Βρίσκεται στο δεύτερο έτος της διακονίας του, και δεν ταξιδεύει μόνος. Μαζί του είναι οι 12 απόστολοι, καθώς και ορισμένες γυναίκες τις οποίες είχε θεραπεύσει «από πονηρά πνεύματα και αρρώστιες». (Λουκάς 8:2) Μεταξύ αυτών είναι η Μαρία η Μαγδαληνή, η Σουσάννα και η Ιωάννα, της οποίας ο σύζυγος είναι αξιωματούχος του Βασιλιά Ηρώδη Αντίπα.
Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν για τον Ιησού, η αντιλογία σχετικά με τη δράση του εντείνεται. Αυτό γίνεται φανερό όταν του φέρνουν έναν δαιμονισμένο ο οποίος είναι τυφλός και βουβός, και εκείνος τον θεραπεύει. Τώρα που ο άνθρωπος έχει απαλλαχτεί από τον δαιμονικό έλεγχο, έχει ξαναβρεί τόσο την όραση όσο και την ομιλία του. Τα πλήθη μένουν έκπληκτα και λένε: «Μήπως είναι αυτός ο Γιος του Δαβίδ;»—Ματθαίος 12:23.
Γύρω από το σπίτι όπου μένει ο Ιησούς έχει μαζευτεί τόσος κόσμος ώστε ο ίδιος και οι μαθητές του δεν μπορούν ούτε να γευματίσουν. Αλλά δεν πιστεύουν όλοι ότι ο Ιησούς είναι ο υποσχεμένος «Γιος του Δαβίδ». Μερικοί γραμματείς και Φαρισαίοι έχουν έρθει ως και από την Ιερουσαλήμ—αλλά όχι για να διδαχτούν από τον Ιησού ή για να τον υποστηρίξουν. Λένε στον κόσμο ότι «έχει τον Βεελζεβούλ» και άρα συμπράττει με τον «άρχοντα των δαιμόνων». (Μάρκος 3:22) Όταν οι συγγενείς του Ιησού μαθαίνουν για τον σάλο που γίνεται, έρχονται να τον πάρουν από εκεί. Για ποιον λόγο;
Επειδή τα ίδια τα αδέλφια του Ιησού δεν πιστεύουν ακόμη ότι αυτός είναι ο Γιος του Θεού. (Ιωάννης 7:5) Ο Ιησούς που φαίνεται πως δημιουργεί αυτή την αναταραχή δεν μοιάζει με τον Ιησού που ήξεραν όταν μεγάλωναν μαζί στη Ναζαρέτ. Συμπεραίνουν λοιπόν ότι έχει παρουσιάσει κάποιο διανοητικό πρόβλημα και λένε: «Έχει χάσει τα λογικά του».—Μάρκος 3:21.
Τι δείχνουν, όμως, τα γεγονότα; Ο Ιησούς μόλις θεράπευσε έναν δαιμονισμένο, ο οποίος τώρα βλέπει και μιλάει. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι λοιπόν προσπαθούν να απαξιώσουν τον Ιησού με μια ψευδή κατηγορία, λέγοντας: «Αυτός ο άνθρωπος δεν εκβάλλει τους δαίμονες παρά μόνο μέσω του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμόνων».—Ματθαίος 12:24.
Ο Ιησούς ξέρει τι σκέφτονται οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, γι’ αυτό κάνει την εξής επισήμανση: «Κάθε βασίλειο που διχάζεται οδηγείται στην καταστροφή και κάθε πόλη ή σπίτι που διχάζεται δεν θα σταθεί. Παρόμοια, αν ο Σατανάς εκβάλλει τον Σατανά, έχει διχαστεί· πώς λοιπόν θα σταθεί το βασίλειό του;»—Ματθαίος 12:25, 26.
Τι εντυπωσιακό επιχείρημα! Οι Φαρισαίοι ξέρουν ότι μερικοί Ιουδαίοι εκβάλλουν δαίμονες. (Πράξεις 19:13) Ο Ιησούς λοιπόν ρωτάει: «Αν εγώ εκβάλλω τους δαίμονες μέσω του Βεελζεβούλ, τότε οι γιοι σας μέσω τίνος τους εκβάλλουν;» Με άλλα λόγια, η κατηγορία των Φαρισαίων θα μπορούσε κάλλιστα να ισχύει και για εκείνους. Κατόπιν ο Ιησούς πηγαίνει τον συλλογισμό του ένα βήμα πιο πέρα: «Αν όμως εγώ εκβάλλω τους δαίμονες μέσω του πνεύματος του Θεού, η Βασιλεία του Θεού σάς έχει πράγματι καταφθάσει».—Ματθαίος 12:27, 28.
Εκβάλλοντας δαίμονες, ο Ιησούς αποδεικνύει ότι έχει εξουσία επί του Σατανά. Ο ίδιος το εξηγεί αυτό με το εξής παράδειγμα: «Πώς μπορεί κανείς να εισβάλει στο σπίτι ενός δυνατού άντρα και να αρπάξει τα υπάρχοντά του αν δεν τον δέσει πρώτα; Μόνο τότε μπορεί να λεηλατήσει το σπίτι του. Όποιος δεν είναι στο πλευρό μου είναι εναντίον μου και όποιος δεν μαζεύει μαζί μου σκορπίζει». (Ματθαίος 12:29, 30) Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι είναι ασφαλώς εναντίον του Ιησού, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι όργανα του Σατανά. Σκορπίζουν τους ανθρώπους μακριά από τον Γιο του Θεού, ο οποίος ενεργεί με την υποστήριξη του Ιεχωβά.
Ο Ιησούς προειδοποιεί αυτούς τους σατανικούς εναντιουμένους: «Τα πάντα θα συγχωρηθούν στους γιους των ανθρώπων, όποιες αμαρτίες και αν διαπράξουν και όποιες βλασφημίες και αν πουν. Όποιος, όμως, βλασφημήσει εναντίον του αγίου πνεύματος δεν θα συγχωρηθεί ποτέ, αλλά είναι ένοχος αιώνιας αμαρτίας». (Μάρκος 3:28, 29) Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για εκείνους που αποδίδουν στον Σατανά έργα που γίνονται ολοφάνερα μέσω του πνεύματος του Θεού!