Τι σας Υποκινεί να Υπηρετείτε τον Θεό;

«Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη».—ΜΑΡΚΟΣ 12:30.

 1, 2. Ποια συγκινητικά πράγματα επιτελούνται σε σχέση με το έργο κηρύγματος;

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αξία ενός αυτοκινήτου δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την εμφάνισή του. Το χρώμα του μπορεί να αναδείξει την εξωτερική του εμφάνιση, και το όμορφο σχήμα του μπορεί να ελκύσει έναν πιθανό αγοραστή· όμως, πολύ μεγαλύτερη σημασία έχουν τα πράγματα που δεν φαίνονται με την πρώτη—η μηχανή που κινεί το όχημα, μαζί με όλες τις άλλες συσκευές που το ελέγχουν.

² Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την υπηρεσία του Χριστιανού προς τον Θεό. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αφθονούν σε θεοσεβή έργα. Κάθε χρόνο, περισσότερες από ένα δισεκατομμύριο ώρες δαπανιούνται στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Επιπλέον, εκατομμύρια Γραφικές μελέτες διεξάγονται, και εκείνοι που βαφτίζονται ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Αν είστε διαγγελέας των καλών νέων, τότε έχετε κάποια συμμετοχή—ακόμη και αν φαίνεται μικρή—σε αυτές τις συγκινητικές στατιστικές. Μάλιστα, μπορείτε να είστε βέβαιος ότι «ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του».—Εβραίους 6:10.

 3. Ποιο πράγμα εκτός από τα έργα θα πρέπει να αποτελεί ζωτικό μέλημα των Χριστιανών, και γιατί;

³ Ωστόσο, η αληθινή αξία της υπηρεσίας μας—συλλογικά ή ατομικά—δεν μετριέται αποκλειστικά και μόνο με αριθμούς. Όπως ειπώθηκε στον Σαμουήλ, ‘ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν’. (1 Σαμουήλ 16:7) Ναι, αυτό που είμαστε μέσα μας είναι εκείνο που μετράει για τον Θεό. Ομολογουμένως, τα έργα είναι ουσιώδη. Τα έργα θεοσεβούς αφοσίωσης στολίζουν τη διδασκαλία του Ιεχωβά και ελκύουν πιθανούς μαθητές. (Ματθαίος 5:14-16· Τίτο 2:10· 2 Πέτρου 3:11) Ωστόσο, τα έργα μας δεν αποκαλύπτουν ολόκληρη την εικόνα. Ο αναστημένος Ιησούς είχε λόγο να ανησυχεί για την εκκλησία στην Έφεσο—παρά το υπόμνημα καλών έργων που είχαν. «Γνωρίζω τα έργα σου», τους είπε. «Εντούτοις, έχω αυτό εναντίον σου, το ότι άφησες την αγάπη που είχες πρώτα».—Αποκάλυψη 2:1-4.

 4. (α) Με ποιον τρόπο θα μπορούσε η υπηρεσία μας προς τον Θεό να γίνει σαν τελετουργία που επιβάλλεται από καθήκον; (β) Γιατί υπάρχει ανάγκη για αυτοεξέταση;

⁴ Υπάρχει ένας κίνδυνος. Καθώς περνάει ο καιρός, η υπηρεσία μας προς τον Θεό θα μπορούσε να γίνει σαν τελετουργία που επιβάλλεται από καθήκον. Κάποια Χριστιανή γυναίκα περιέγραψε την κατάσταση ως εξής: «Έβγαινα στην υπηρεσία, πήγαινα στις συναθροίσεις, μελετούσα, προσευχόμουν—αλλά τα έκανα όλα αυτά μηχανικά, χωρίς να νιώθω τίποτε». Φυσικά, οι υπηρέτες του Θεού είναι αξιέπαινοι όταν αγωνίζονται παρότι νιώθουν ότι τους «ρίχνουν κάτω» ή παρότι νιώθουν ‘καταβεβλημένοι’. (2 Κορινθίους 4:9· 7:6) Εντούτοις, όταν το Χριστιανικό καθιερωμένο πρόγραμμά μας καταλήγει να γίνει ρουτίνα, χρειάζεται να ρίξουμε μια ματιά στη μηχανή, σαν να λέγαμε. Ακόμη και τα καλύτερα αυτοκίνητα χρειάζονται συντήρηση κατά περιόδους· παρόμοια, όλοι οι Χριστιανοί χρειάζεται να κάνουν τακτική αυτοεξέταση. (2 Κορινθίους 13:5) Οι άλλοι μπορούν να δουν τα έργα μας, αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν τι είναι αυτό που υποκινεί τις ενέργειές μας. Επομένως, τον καθένα μας θα πρέπει να τον απασχολεί το ερώτημα: ‘Τι με υποκινεί να υπηρετώ τον Θεό;’

Τι Παρεμποδίζει την Κατάλληλη Υποκίνηση

 5. Ποια εντολή είπε ο Ιησούς ότι ήταν πρώτη από όλες;

⁵ Όταν ρωτήθηκε ποιος από τους νόμους που είχαν δοθεί στον Ισραήλ ήταν πρώτος από όλους, ο Ιησούς παρέθεσε μια εντολή η οποία δεν επικεντρωνόταν στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά στο εσωτερικό κίνητρο: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη». (Μάρκος 12:28-30) Έτσι, ο Ιησούς προσδιόρισε ποια θα πρέπει να είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από την υπηρεσία μας προς τον Θεό—η αγάπη.

 6, 7. (α) Με ποιον τρόπο επιτίθεται ύπουλα ο Σατανάς στον οικογενειακό κύκλο, και γιατί; (2 Κορινθίους 2:11) (β) Πώς μπορεί η ανατροφή να επηρεάσει τη στάση ενός ατόμου απέναντι στη θεϊκή εξουσία;

⁶ Ο Σατανάς θέλει να καταπνίξει την ικανότητα που έχουμε να καλλιεργούμε τη ζωτική ιδιότητα της αγάπης. Για να το πετύχει αυτό, μια μέθοδος που χρησιμοποιεί είναι η επίθεση κατά του οικογενειακού κύκλου. Γιατί; Διότι εκεί διαμορφώνονται οι πρώτες και βαθύτερες εντυπώσεις μας σχετικά με την αγάπη. Ο Σατανάς γνωρίζει καλά τη Γραφική αρχή σύμφωνα με την οποία ό,τι μαθαίνει κανείς στην παιδική του ηλικία μπορεί να έχει αξία όταν ενηλικιωθεί. (Παροιμίαι 22:6) Έτσι προσπαθεί ύπουλα να διαστρεβλώσει την αντίληψη που έχουμε για την αγάπη όταν βρισκόμαστε σε νεαρή ηλικία. Ως «θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», ο Σατανάς βλέπει ότι οι σκοποί του εξυπηρετούνται καλά όταν πολλά άτομα μεγαλώνουν σε σπίτια που δεν αποτελούν λιμάνια αγάπης αλλά πεδία μάχης όπου επικρατεί η πικρία, η οργή και τα υβριστικά λόγια.—2 Κορινθίους 4:4· Εφεσίους 4:31, 32· 6:4, Κείμενο· Κολοσσαείς 3:21.

⁷ Το βιβλίο Πώς να Κάνετε την Οικογενειακή σας Ζωή Ευτυχισμένη παρατήρησε ότι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται ο πατέρας το ρόλο του ως γονέα «μπορεί να ασκήσει σημαντική επίδραση στη μελλοντική στάση που θα έχουν τα παιδιά απέναντι στην εξουσία, τόσο την ανθρώπινη όσο και τη θεϊκή».a Ένας Χριστιανός, ο οποίος ανατράφηκε με αυταρχικό τρόπο από κάποιο σκληρό πατέρα, παραδέχεται: «Για εμένα, το να υπακούω στον Ιεχωβά είναι εύκολο· το να τον αγαπώ είναι πολύ δυσκολότερο». Ασφαλώς, η υπακοή είναι ζωτική, επειδή στα μάτια του Θεού «η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν». (1 Σαμουήλ 15:22) Αλλά τι μπορεί να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε πέρα από την απλή υπακοή και να καλλιεργήσουμε αγάπη για τον Ιεχωβά ως την υποκινούσα δύναμη πίσω από τη λατρεία μας;

«Η Αγάπη την Οποία Έχει ο Χριστός μάς Αναγκάζει»

 8, 9. Πώς θα πρέπει η λυτρωτική θυσία του Ιησού να διεγείρει την αγάπη μας για τον Ιεχωβά;

⁸ Το μεγαλύτερο κίνητρο για να καλλιεργήσουμε ολόκαρδη αγάπη για τον Ιεχωβά είναι η εκτίμηση για τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, επειδή ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο για να κερδίσουμε εμείς ζωή μέσω αυτού». (1 Ιωάννη 4:9) Αφού την κατανοήσουμε και την εκτιμήσουμε, αυτή η πράξη αγάπης οδηγεί σε ανταπόκριση αγάπης. «Εμείς αγαπάμε, επειδή [ο Ιεχωβά] πρώτος μας αγάπησε».—1 Ιωάννη 4:19.

⁹ Ο Ιησούς δέχτηκε πρόθυμα το διορισμό που του δόθηκε να υπηρετήσει ως Σωτήρας του ανθρώπου. «Από αυτό έχουμε γνωρίσει την αγάπη, επειδή εκείνος παρέδωσε την ψυχή του για εμάς». (1 Ιωάννη 3:16· Ιωάννης 15:13) Η αυτοθυσιαστική αγάπη του Ιησού θα πρέπει να μας κάνει να ανταποκρινόμαστε με εκτίμηση. Ας το δείξουμε με παράδειγμα: Υποθέστε ότι κάποιος σας έσωσε από πνιγμό. Θα μπορούσατε απλώς να πάτε σπίτι, να στεγνώσετε και να το ξεχάσετε; Ασφαλώς όχι! Θα νιώθατε υποχρεωμένοι στο άτομο που σας έσωσε. Στο κάτω-κάτω, οφείλετε σε αυτό το άτομο τη ζωή σας. Μήπως οφείλουμε λιγότερα στον Ιεχωβά Θεό και στον Ιησού Χριστό; Χωρίς το λύτρο, ο καθένας μας θα πνιγόταν, σαν να λέγαμε, στην αμαρτία και στο θάνατο. Αντίθετα, λόγω αυτής της μεγάλης πράξης αγάπης, έχουμε την προοπτική να ζήσουμε για πάντα σε μια παραδεισένια γη.—Ρωμαίους 5:12, 18· 1 Πέτρου 2:24.

10. (α) Πώς μπορούμε να κάνουμε το λύτρο κάτι το προσωπικό; (β) Πώς μας αναγκάζει η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός;

¹⁰ Να κάνετε στοχασμούς γύρω από το λύτρο. Θεωρήστε ότι σας αφορά προσωπικά, όπως έκανε ο Παύλος: «Πράγματι, τη ζωή που ζω τώρα στη σάρκα, τη ζω μέσω της πίστης που είναι προς τον Γιο του Θεού, ο οποίος με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα». (Γαλάτες 2:20) Τέτοιοι στοχασμοί θα τροφοδοτήσουν εγκάρδια υποκίνηση, διότι ο Παύλος έγραψε στους Κορινθίους: «Η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς αναγκάζει, επειδή . . . [αυτός] πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους, αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους και εγέρθηκε». (2 Κορινθίους 5:14, 15) Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible) λέει ότι η αγάπη του Χριστού «μάς κυριεύει». Όταν αναλογιζόμαστε την αγάπη του Χριστού, αυτή μας αναγκάζει, μας υποκινεί βαθιά, ναι μας κυριεύει. Αγγίζει την καρδιά μας και μας υποκινεί σε δράση. Όπως το παραφράζει η μετάφραση του Τζ. Μπ. Φίλιπς, «η πηγή των ενεργειών μας είναι η αγάπη του Χριστού». Καμιά άλλη μορφή υποκίνησης δεν θα παραγάγει διαρκή καρποφορία σε εμάς, όπως φαίνεται από το παράδειγμα των Φαρισαίων.

«Να Προσέχετε από το Προζύμι των Φαρισαίων»

11. Περιγράψτε τη στάση των Φαρισαίων απέναντι στα θρησκευτικά έργα.

¹¹ Οι Φαρισαίοι είχαν μετατρέψει τη λατρεία του Θεού σε κάτι το ανούσιο. Αντί να τονίζουν την αγάπη για τον Θεό, αυτοί έδιναν έμφαση στα έργα ως γνώμονα της πνευματικότητας. Το υπερβολικό ενδιαφέρον που έδειχναν για λεπτομερείς κανόνες τούς έκανε να φαίνονται δίκαιοι εξωτερικά, αλλά από μέσα ήταν «γεμάτοι κόκαλα νεκρών και κάθε είδους ακαθαρσία».—Ματθαίος 23:27.

12. Όταν θεράπευσε ο Ιησούς έναν άνθρωπο, πώς έδειξαν οι Φαρισαίοι ότι ήταν αναίσθητοι στην καρδιά;

¹² Σε κάποια περίπτωση ο Ιησούς θεράπευσε με συμπόνια έναν άνθρωπο του οποίου το χέρι ήταν ξεραμένο. Πόσο ευτυχισμένος πρέπει να ήταν αυτός ο άνθρωπος καθώς γεύτηκε τη στιγμιαία θεραπεία μιας πάθησης η οποία αναμφίβολα προκαλούσε πολλή σωματική και συναισθηματική ταλαιπωρία! Όμως, οι Φαρισαίοι δεν χάρηκαν μαζί του. Απεναντίας, αυτοί επέμεναν σχολαστικά σε μια τυπικιστική λεπτομέρεια—ότι ο Ιησούς είχε προσφέρει βοήθεια το Σάββατο. Καθώς ενδιαφέρονταν υπερβολικά για την τυπικιστική ερμηνεία που έδιναν στο Νόμο, οι Φαρισαίοι απέτυχαν εντελώς να συλλάβουν το πνεύμα του Νόμου. Δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι ο Ιησούς ένιωσε «πολύ μεγάλη λύπη για την αναισθησία της καρδιάς τους»! (Μάρκος 3:1-5) Επιπλέον, προειδοποίησε τους μαθητές του: «Να προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων». (Ματθαίος 16:6) Οι ενέργειες και η στάση τους εκτίθενται στην Αγία Γραφή προς όφελός μας.

13. Ποιο μάθημα μπορούμε να πάρουμε εμείς από το παράδειγμα των Φαρισαίων;

¹³ Το παράδειγμα των Φαρισαίων μάς διδάσκει ότι χρειάζεται να έχουμε λογική άποψη για τα έργα. Όντως, τα έργα είναι ζωτικά, διότι «η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή». (Ιακώβου 2:26) Ωστόσο, οι ατελείς άνθρωποι έχουν την τάση να κρίνουν τους άλλους με βάση αυτό που κάνουν παρά με βάση αυτό που είναι. Μερικές φορές, μπορεί να κρίνουμε και τον εαυτό μας με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί οι επιδόσεις να μας γίνουν έμμονη ιδέα, σαν να ήταν αυτές το μοναδικό κριτήριο για την πνευματικότητά μας. Θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε πόσο σημαντικό είναι να εξετάζουμε ποια είναι τα κίνητρά μας. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 5:12). Θα ήταν δυνατόν να γίνουμε άτομα που δείχνουν άκαμπτη προσκόλληση σε νομικές λεπτομέρειες, τα οποία ‘διυλίζουν το κουνούπι αλλά καταπίνουν την καμήλα’, με το να υπακούν στο γράμμα του νόμου ενώ ταυτόχρονα παραβιάζουν το σκοπό του.—Ματθαίος 23:24.

14. Πώς έμοιαζαν οι Φαρισαίοι με ακάθαρτο ποτήρι ή πιάτο;

¹⁴ Αυτό που δεν κατανόησαν οι Φαρισαίοι είναι ότι, αν ένα άτομο αγαπάει αληθινά τον Ιεχωβά, οι πράξεις θεοσεβούς αφοσίωσης θα ακολουθήσουν φυσιολογικά. Η πνευματικότητα ρέει από μέσα προς τα έξω. Ο Ιησούς καταδίκασε έντονα τους Φαρισαίους για τον εσφαλμένο τρόπο σκέψης τους σε αυτό το ζήτημα, λέγοντας: «Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές! επειδή καθαρίζετε το εξωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, αλλά από μέσα αυτά βρίθουν από λεηλασία και έλλειψη μετριοπάθειας. Τυφλέ Φαρισαίε, καθάρισε πρώτα το εσωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, για να γίνει και το εξωτερικό του καθαρό».—Ματθαίος 23:25, 26.

15. Αναφέρετε παραδείγματα που δείχνουν ότι ο Ιησούς βλέπει πέρα από την εμφάνιση.

¹⁵ Η εξωτερική εμφάνιση ενός ποτηριού, ενός πιάτου ή ακόμη και ενός κτιρίου δεν αποκαλύπτει τα πάντα. Οι μαθητές του Ιησού ένιωσαν δέος βλέποντας την ομορφιά του ναού της Ιερουσαλήμ, τον οποίο ο Ιησούς αποκάλεσε «σπηλιά ληστών» εξαιτίας των όσων συνέβαιναν στο εσωτερικό του. (Μάρκος 11:17· 13:1) Αυτό που αλήθευε για το ναό αληθεύει και για εκατομμύρια καθ’ ομολογία Χριστιανούς, όπως δείχνει το υπόμνημα του Χριστιανικού κόσμου. Ο Ιησούς είπε ότι θα έκρινε ορισμένους οι οποίοι εκτελούσαν «δυναμικά έργα» στο όνομά του ως «εργάτες της ανομίας». (Ματθαίος 7:22, 23) Σε χτυπητή αντίθεση, είπε τα εξής για μια χήρα που συνεισέφερε ένα σχεδόν ασήμαντο ποσό χρημάτων για το ναό: «Αυτή η φτωχή χήρα έριξε περισσότερα από όλους όσους ρίχνουν χρήματα στα χρηματοφυλάκια . . . Αυτή, από το υστέρημά της, έριξε όλα όσα είχε, ολόκληρο το βιος της». (Μάρκος 12:41-44) Αντιφατικές κρίσεις; Καθόλου. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ιησούς αντανακλούσε την άποψη του Ιεχωβά. (Ιωάννης 8:16) Διέκρινε τα κίνητρα πίσω από τα έργα και έκρινε ανάλογα.

‘Καθένας Σύμφωνα με την Ικανότητά Του’

16. Γιατί δεν χρειάζεται να συγκρίνουμε πάντοτε τη δραστηριότητά μας με τη δραστηριότητα ενός άλλου Χριστιανού;

¹⁶ Αν τα κίνητρά μας είναι κατάλληλα, δεν χρειάζεται να κάνουμε συνεχώς συγκρίσεις. Για παράδειγμα, μικρό όφελος προκύπτει από το να προσπαθούμε ανταγωνιστικά να δαπανήσουμε την ίδια ποσότητα χρόνου στη διακονία που δαπανάει ένας άλλος Χριστιανός ή να φτάσουμε τα δικά του επιτεύγματα στο κήρυγμα. Ο Ιησούς είπε να αγαπάτε τον Ιεχωβά με όλη τη δική σας καρδιά, διάνοια, ψυχή και δύναμη—όχι κάποιου άλλου. Οι ικανότητες, η αντοχή και οι περιστάσεις του κάθε ατόμου διαφέρουν. Αν το επιτρέπει η κατάστασή σας, η αγάπη θα σας υποκινήσει να δαπανάτε πολύ χρόνο στη διακονία—ίσως μάλιστα και ως ολοχρόνιος σκαπανέας. Όμως, αν διεξάγετε μάχη με κάποια ασθένεια, ο χρόνος που δαπανάτε στη διακονία μπορεί να είναι λιγότερος από ό,τι θα θέλατε. Μην αποθαρρύνεστε. Η πιστότητα στον Θεό δεν μετριέται με ώρες. Αν έχετε αγνά κίνητρα, θα έχετε λόγο για να χαίρεστε. Ο Παύλος έγραψε: «Ο καθένας ας αποδεικνύει τι είναι το δικό του έργο, και τότε θα έχει λόγο για αγαλλίαση σε σχέση με τον εαυτό του μόνο και όχι σε σύγκριση με το άλλο άτομο».—Γαλάτες 6:4.

17. Με δικά σας λόγια, αφηγηθείτε με συντομία την παραβολή των ταλάντων.

¹⁷ Εξετάστε την παραβολή που είπε ο Ιησούς σχετικά με τα τάλαντα, όπως καταγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 25:14-30. Ένας άνθρωπος, ο οποίος επρόκειτο να ταξιδέψει σε ξένη χώρα, κάλεσε τους δούλους του και τους ανέθεσε τα υπάρχοντά του. «Σε έναν έδωσε πέντε τάλαντα, σε άλλον δύο, σε κάποιον άλλον ένα, στον καθένα σύμφωνα με την ικανότητά του». Όταν ο κύριος επέστρεψε για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς με τους δούλους του, τι διαπίστωσε; Ο δούλος στον οποίο είχαν δοθεί πέντε τάλαντα κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. Παρόμοια, ο δούλος στον οποίο είχαν δοθεί δύο τάλαντα κέρδισε άλλα δύο τάλαντα. Ο δούλος στον οποίο είχε δοθεί ένα τάλαντο το έθαψε στο έδαφος και δεν έκανε τίποτε για να αυξήσει τον πλούτο του κυρίου του. Ποια ήταν η εκτίμηση του κυρίου για αυτή την κατάσταση;

18, 19. (α) Γιατί δεν σύγκρινε ο κύριος το δούλο στον οποίο δόθηκαν δύο τάλαντα με το δούλο στον οποίο δόθηκαν πέντε τάλαντα; (β) Τι μας διδάσκει η παραβολή των ταλάντων σχετικά με τον έπαινο και τις συγκρίσεις; (γ) Γιατί έλαβε δυσμενή κρίση ο τρίτος δούλος;

¹⁸ Πρώτα-πρώτα, ας εξετάσουμε τους δούλους στους οποίους δόθηκαν πέντε και δύο τάλαντα αντίστοιχα. Στον καθένα από αυτούς τους δούλους ο κύριος είπε: «Πολύ καλά, αγαθέ και πιστέ δούλε!» Θα το είχε πει αυτό στο δούλο με τα πέντε τάλαντα αν εκείνος είχε κερδίσει μόνο δύο; Μάλλον απίθανο! Από την άλλη μεριά, δεν είπε στο δούλο που κέρδισε δύο τάλαντα: ‘Γιατί δεν κέρδισες πέντε; Δες το σύνδουλό σου και πόσα κέρδισε για εμένα!’ Όχι, ο συμπονετικός κύριος, ο οποίος εξεικόνιζε τον Ιησού, δεν έκανε συγκρίσεις. Ανέθεσε τα τάλαντα «στον καθένα σύμφωνα με την ικανότητά του», και δεν ανέμενε τίποτε περισσότερο σε ανταπόδοση από ό,τι ο καθένας μπορούσε να δώσει. Και οι δύο δούλοι έλαβαν όμοιο έπαινο, επειδή και οι δύο εργάστηκαν ολόψυχα για τον κύριό τους. Όλοι μας μπορούμε να διδαχτούμε από αυτό.

¹⁹ Φυσικά, ο τρίτος δούλος δεν επαινέθηκε. Μάλιστα, τον πέταξαν έξω στο σκοτάδι. Εφόσον είχε λάβει μόνο ένα τάλαντο, δεν αναμενόταν να παραγάγει τόσα όσα ο δούλος με τα πέντε τάλαντα. Όμως, εκείνος ούτε καν προσπάθησε! Η δυσμενής κρίση που έλαβε οφειλόταν κυρίως στην ‘πονηρή και οκνηρή’ στάση της καρδιάς του, η οποία πρόδιδε έλλειψη αγάπης για τον κύριο.

20. Πώς βλέπει ο Ιεχωβά τους περιορισμούς μας;

²⁰ Αν και ο Ιεχωβά αναμένει από τον καθένα μας να τον αγαπάει με όλη του τη δύναμη, πόσο συγκινητικό είναι το γεγονός ότι «αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα»! (Ψαλμός 103:14) Το εδάφιο Παροιμίαι 21:2 λέει ότι ‘ο Ιεχωβά σταθμίζει τας καρδίας’—όχι στατιστικές. Κατανοεί τυχόν περιορισμούς οι οποίοι δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχό μας, είτε αυτοί είναι οικονομικοί, σωματικοί, συναισθηματικοί είτε άλλοι. (Ησαΐας 63:9) Ταυτόχρονα, αναμένει από εμάς να κάνουμε την καλύτερη χρήση όλων των δυνατοτήτων που μπορεί να έχουμε. Ο Ιεχωβά είναι τέλειος, αλλά, όταν πολιτεύεται με τους ατελείς λάτρεις του, δεν είναι τελειομανής. Δεν είναι ούτε παράλογος στη συμπεριφορά του ούτε έχει εξωπραγματικές προσδοκίες.

21. Αν η υπηρεσία μας προς τον Θεό υποκινείται από αγάπη, ποια καλά αποτελέσματα θα επακολουθήσουν;

²¹ Το να αγαπάμε τον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη «αξίζει πολύ περισσότερο από όλες τις προσφορές ολοκαυτώματος και τις θυσίες». (Μάρκος 12:33) Αν υποκινούμαστε από αγάπη, τότε θα κάνουμε όλα όσα μπορούμε στην υπηρεσία του Θεού. Ο Πέτρος έγραψε ότι, αν οι θεοσεβείς ιδιότητες, περιλαμβανομένης της αγάπης, «υπάρχουν σε εσάς και ξεχειλίζουν, θα σας εμποδίσουν να είστε είτε αδρανείς είτε άκαρποι σε ό,τι αφορά την ακριβή γνώση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».—2 Πέτρου 1:8.

[Υποσημειώσεις]

Ανασκόπηση

◻ Ποια θα πρέπει να είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από την υπηρεσία μας προς τον Θεό;

◻ Πώς μας αναγκάζει η αγάπη του Χριστού να υπηρετούμε τον Ιεχωβά;

◻ Ποιο υπερβολικό ενδιαφέρον που έδειχναν οι Φαρισαίοι πρέπει να αποφεύγουμε;

◻ Γιατί είναι άσοφο να συγκρίνουμε συνεχώς την υπηρεσία μας με την υπηρεσία ενός άλλου Χριστιανού;

[Εικόνες στη σελίδα 16]

Οι ικανότητες, η αντοχή και οι περιστάσεις του καθενός διαφέρουν