Είναι Αυτές Πράγματι οι Τελευταίες Ημέρες;
ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ σε κάποιον ποταμό, στο μπροστινό μέρος ενός κανό, και μπαίνετε σε ένα τμήμα του όπου τα νερά είναι ταραγμένα. Τεράστιες πέτρες ξεπροβάλλουν μέσα από τους αφρούς. Προσπαθείτε να τις αποφύγετε. Το άτομο που κάθεται πίσω σας θα έπρεπε να βοηθήσει στην κυβέρνηση του σκάφους, αλλά η πείρα του είναι ελάχιστη. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχετε χάρτη, και έτσι δεν γνωρίζετε αν αυτά τα ορμητικά νερά θα καταλήξουν σε μια ήρεμη λίμνη ή σε κάποιον καταρράκτη.
Δεν πρόκειται για ευχάριστο σενάριο, έτσι δεν είναι; Ας το αλλάξουμε λοιπόν. Φανταστείτε ότι μαζί σας έχετε έναν έμπειρο οδηγό, ο οποίος γνωρίζει κάθε βράχο, κάθε στροφή αυτού του ποταμού. Ήξερε από πολύ πριν ότι πλησιάζατε σε αυτά τα αγριεμένα νερά, ξέρει πού θα καταλήξουν, και ξέρει επίσης πώς να ελιχθεί για να περάσει από αυτό το δύσκολο τμήμα. Δεν θα αισθανόσασταν πολύ πιο ασφαλείς;
Στην πραγματικότητα, όλοι εμείς είμαστε σε παρόμοια δύσκολη θέση. Βρισκόμαστε, χωρίς να ευθυνόμαστε οι ίδιοι, σε μια ταραγμένη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν για πόσο ακόμη θα συνεχίζεται η ίδια κατάσταση, αν θα βελτιωθούν οι συνθήκες και, στο μεταξύ, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιβιώσουν. Εντούτοις, δεν χρειάζεται να νιώθουμε σαστισμένοι ή απελπισμένοι. Ο Δημιουργός μας μάς έχει προμηθεύσει έναν οδηγό—έναν οδηγό ο οποίος προείπε αυτή τη σκοτεινή περίοδο της ιστορίας, προβλέπει πού θα καταλήξει αυτή και μας προσφέρει την καθοδηγία που χρειαζόμαστε προκειμένου να επιβιώσουμε. Αυτός ο οδηγός είναι ένα βιβλίο, η Αγία Γραφή. Εκείνος που ενέπνευσε τη συγγραφή της, ο Ιεχωβά Θεός, αποκαλεί τον εαυτό του Μεγάλο Εκπαιδευτή, και μέσω του Ησαΐα μάς καθησυχάζει λέγοντας: ‘Τα αφτιά σου θα ακούν έναν λόγο πίσω σου που θα λέει: «Αυτή είναι η οδός. Περπατάτε σε αυτήν», σε περίπτωση που πάτε δεξιά ή σε περίπτωση που πάτε αριστερά’. (Ησαΐας 30:20, 21, ΜΝΚ) Θα δεχτείτε εσείς αυτή την καθοδηγία; Ας εξετάσουμε, λοιπόν, αν η Αγία Γραφή προείπε πράγματι πώς θα ήταν οι ημέρες μας.
Οι Ακόλουθοι του Ιησού Κάνουν μια Ερώτηση Γεμάτη Νόημα
Οι ακόλουθοι του Ιησού πρέπει να είχαν εκπλαγεί. Ο Ιησούς μόλις τους είχε πει, με κάθε σαφήνεια, ότι τα επιβλητικά οικοδομήματα του ναού της Ιερουσαλήμ θα καταστρέφονταν ολοσχερώς! Μια τέτοια πρόβλεψη προξενούσε κατάπληξη. Λίγο αργότερα, καθώς κάθονταν στο Όρος των Ελαιών, τέσσερις από τους μαθητές ρώτησαν τον Ιησού: «Πες μας: Πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;» (Ματθαίος 24:3· Μάρκος 13:1-4) Είτε το αντιλαμβάνονταν είτε όχι, η απάντηση του Ιησού θα είχε πολλαπλή εφαρμογή.
Η καταστροφή του ναού της Ιερουσαλήμ και το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων δεν ταυτίζονταν με τον καιρό της παρουσίας του Χριστού και της τελικής περιόδου ολόκληρου του παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων. Εντούτοις, στη μακροσκελή απάντηση που έδωσε, ο Ιησούς ασχολήθηκε επιδέξια με όλες αυτές τις πτυχές της ερώτησης. Τους είπε πώς θα ήταν η κατάσταση πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ· τους είπε επίσης πώς θα έπρεπε να περιμένουν να είναι ο κόσμος στη διάρκεια της παρουσίας του, όταν θα βασίλευε στον ουρανό και θα ήταν έτοιμος να θέσει τέρμα σε ολόκληρο το κοσμικό σύστημα πραγμάτων.
Το Τέλος της Ιερουσαλήμ
Εξετάστε πρώτα τι είπε ο Ιησούς σχετικά με την Ιερουσαλήμ και το ναό της. Τρεις και πλέον δεκαετίες εκ των προτέρων, προείπε έναν καιρό τρομερών δυσκολιών για μια από τις μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο. Προσέξτε ιδιαίτερα τα λόγια του που καταγράφονται στα εδάφια Λουκάς 21:20, 21: «Όταν δείτε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, τότε να ξέρετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της. Τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά, και εκείνοι που είναι στο μέσο της ας αποσυρθούν, και εκείνοι που είναι στην ύπαιθρο ας μην μπουν σε αυτήν». Αν η Ιερουσαλήμ περικυκλωνόταν από στρατόπεδα, πώς θα μπορούσαν ‘εκείνοι που ήταν στο μέσο της’ απλώς να «αποσυρθούν», σύμφωνα με την εντολή του Ιησού; Είναι σαφές ότι ο Ιησούς άφηνε να εννοηθεί πως θα δινόταν κάποια ευκαιρία. Συνέβη αυτό;
Το 66 Κ.Χ., τα ρωμαϊκά στρατεύματα, υπό τις διαταγές του Κέστιου Γάλλου, είχαν απωθήσει τις Ιουδαϊκές επαναστατικές δυνάμεις στην Ιερουσαλήμ και τις είχαν καθηλώσει μέσα στην πόλη. Οι Ρωμαίοι εισέβαλαν μάλιστα στην ίδια την πόλη και έφτασαν μέχρι το τείχος του ναού. Αλλά κατόπιν, ο Κέστιος Γάλλος διέταξε τα στρατεύματά του να κάνουν κάτι που ήταν πραγματικά ανεξήγητο. Τα διέταξε να υποχωρήσουν! Οι κατενθουσιασμένοι Ιουδαίοι στρατιώτες άρχισαν να τους καταδιώκουν και επέφεραν πλήγματα στους Ρωμαίους εχθρούς τους που τρέπονταν σε φυγή. Έτσι, δόθηκε η ευκαιρία την οποία προείπε ο Ιησούς. Οι αληθινοί Χριστιανοί πήραν στα σοβαρά την προειδοποίησή του και βγήκαν από την Ιερουσαλήμ. Αυτό ήταν σοφό, διότι τέσσερα μόλις χρόνια αργότερα, οι ρωμαϊκές στρατιές επέστρεψαν, με επικεφαλής τον στρατηγό Τίτο. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε πιθανότητα διαφυγής.
Οι ρωμαϊκές στρατιές περικύκλωσαν πάλι την Ιερουσαλήμ· οικοδόμησαν γύρω της ένα οχύρωμα από αιχμηρούς πασσάλους. Ο Ιησούς είχε προφητεύσει σχετικά με την Ιερουσαλήμ: «Θα έρθουν πάνω σου ημέρες στις οποίες οι εχθροί σου θα οικοδομήσουν γύρω σου οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους και θα σε περικυκλώσουν και θα σου προκαλέσουν οδύνη από κάθε πλευρά».a (Λουκάς 19:43) Προτού περάσει καιρός, η Ιερουσαλήμ έπεσε· ο ένδοξος ναός της μετατράπηκε σε ερείπια που σιγόκαιγαν. Τα λόγια του Ιησού εκπληρώθηκαν με κάθε λεπτομέρεια!
Αλλά ο Ιησούς είχε υπόψη του πολύ περισσότερα πράγματα πέρα από εκείνη την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Οι μαθητές του τον είχαν ρωτήσει επίσης σχετικά με το σημείο της παρουσίας του. Χωρίς να το γνωρίζουν τότε, αυτό το σημείο αναφερόταν στον καιρό κατά τον οποίο θα ενθρονιζόταν ως Βασιλιάς στον ουρανό. Τι προείπε ο Ιησούς;
Πόλεμος στις Τελευταίες Ημέρες
Αν διαβάσετε το 24ο και 25ο κεφάλαιο του Ματθαίου, το 13ο κεφάλαιο του Μάρκου και το 21ο κεφάλαιο του Λουκά, θα δείτε αλάνθαστες αποδείξεις που πιστοποιούν ότι ο Ιησούς μιλούσε για τη δική μας εποχή. Προείπε έναν καιρό πολέμων—όχι απλώς τους «πολέμους και φήμες πολέμων» που ανέκαθεν αμαυρώνουν την ανθρώπινη ιστορία, αλλά πολέμους οι οποίοι θα περιλάμβαναν «έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας»—ναι, μεγάλους διεθνείς πολέμους.—Ματθαίος 24:6-8.
Σκεφτείτε για λίγο πώς έχουν αλλάξει οι πόλεμοι στον αιώνα μας. Όταν ο πόλεμος σήμαινε απλώς τη σύγκρουση των στρατών που εκπροσωπούσαν δύο αντιμαχόμενα έθνη—οι οποίοι στρατοί διασταύρωναν τα ξίφη τους ή ακόμη αντάλλασσαν πυροβολισμούς στο πεδίο της μάχης—αυτό ήταν αρκετά τρομερό. Αλλά το 1914 ξέσπασε ο Μεγάλος Πόλεμος. Στη σύρραξη εμπλεκόταν το ένα έθνος μετά το άλλο, όπως συμβαίνει στο ντόμινο—αυτός ήταν ο πρώτος παγγήινος πόλεμος. Σχεδιάστηκαν αυτόματα όπλα για να σκοτώνουν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους και από μεγαλύτερες αποστάσεις. Τα πολυβόλα εκτόξευαν βλήματα με τρομακτική αποτελεσματικότητα· το αέριο υπερίτης προξένησε εγκαύματα, αφόρητους πόνους, ακρωτηριασμούς και θάνατο σε χιλιάδες στρατιώτες· τα τανκς μούγκριζαν καθώς προέλαυναν αμείλικτα στις γραμμές του εχθρού, ενώ τα κανόνια τους είχαν πάρει φωτιά. Άρχισαν επίσης να χρησιμοποιούνται αεροπλάνα και υποβρύχια—απλοί προάγγελοι εκείνων που θα ακολουθούσαν.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κατάφερε κάτι το αδιανόητο—στην πραγματικότητα επισκίασε τον προηγούμενό του, θανατώνοντας δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Τεράστια αεροπλανοφόρα, πραγματικές πλωτές πολιτείες, όργωναν τις θάλασσες εξαπολύοντας πολεμικά αεροπλάνα που έσπερναν το θάνατο από τους ουρανούς πάνω σε εχθρικούς στόχους. Υποβρύχια τορπίλιζαν και βύθιζαν εχθρικά σκάφη. Ρίχτηκαν και ατομικές βόμβες, αφαιρώντας με κάθε συντριπτικό χτύπημα χιλιάδες ζωές! Όπως ακριβώς προείπε ο Ιησούς, υπήρξαν πράγματι «φοβερά φαινόμενα» που σφράγισαν αυτή την εποχή πολέμου.—Λουκάς 21:11.
Έχει καταλαγιάσει ο πόλεμος από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα; Καθόλου. Μερικές φορές, στην κυριολεξία δεκάδες πόλεμοι μαίνονται στη διάρκεια ενός και μόνο έτους—ακόμη και σε αυτή τη δεκαετία του 1990—προξενώντας το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Και κάτι έχει αλλάξει όσον αφορά την πλειονότητα των θυμάτων του πολέμου. Οι νεκροί δεν είναι πια κυρίως στρατιώτες. Σήμερα, τα περισσότερα θύματα του πολέμου—στην ουσία, πάνω από το 90 τοις εκατό—είναι πολίτες.
Άλλα Χαρακτηριστικά του Σημείου
Ο πόλεμος είναι μία μόνο πτυχή του σημείου που ανέφερε ο Ιησούς. Εκείνος προειδοποίησε επίσης ότι θα υπήρχαν «ελλείψεις τροφίμων». (Ματθαίος 24:7) Και όντως υπάρχουν, αν και παραδόξως η γη παράγει περισσότερα τρόφιμα από όσα απαιτούνται για να τραφεί όλη η ανθρωπότητα, αν και η γεωργική επιστήμη έχει προοδεύσει περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, αν και υπάρχουν γρήγορα και αποτελεσματικά μέσα για τη μεταφορά των τροφίμων σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Παρ’ όλα αυτά, το ένα πέμπτο περίπου του σημερινού παγκόσμιου πληθυσμού πεινάει καθημερινά.
Ο Ιησούς προείπε επίσης ότι θα υπήρχαν «στον έναν τόπο μετά τον άλλον επιδημίες». (Λουκάς 21:11) Και πάλι, στην εποχή μας συμβαίνει κάτι παράδοξο—καλύτερη ιατρική φροντίδα παρά ποτέ άλλοτε, τεχνολογικά επιτεύγματα, εμβόλια για την αντιμετώπιση πολλών κοινών ασθενειών· ωστόσο, και οι επιδημικές ασθένειες επίσης έχουν κάνει άλματα σε βαθμό άνευ προηγουμένου. Η ισπανική γρίπη ακολούθησε κατά πόδας τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αφαίρεσε περισσότερες ζωές από ό,τι ο πόλεμος. Αυτή η αρρώστια ήταν τόσο μεταδοτική ώστε, σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, οι άνθρωποι μπορεί να πλήρωναν πρόστιμο ή να φυλακίζονταν απλώς επειδή φταρνίζονταν! Σήμερα, ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες αφαιρούν εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο—πραγματικές επιδημίες. Και το AIDS εξακολουθεί να θερίζει ζωές, χωρίς να μπορεί στην ουσία να το ελέγξει η ιατρική επιστήμη.
Ενώ ο Ιησούς περιέγραψε τις τελευταίες ημέρες κυρίως με βάση τις ιστορικές και πολιτικές συνθήκες που θα κυριαρχούσαν γενικά, ο απόστολος Παύλος εστίασε την προσοχή περισσότερο στα κοινωνικά προβλήματα και στην επικρατούσα νοοτροπία. Ο ίδιος έγραψε μεταξύ άλλων: «Αυτό . . . να γνωρίζεις, ότι στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους. Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, . . . χωρίς οσιότητα, άστοργοι, αδιάλλακτοι, . . . χωρίς εγκράτεια, άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό».—2 Τιμόθεο 3:1-5.
Μήπως αυτά τα λόγια σάς φαίνονται οικεία; Εξετάστε μία μόνο διάσταση της κοινωνικής παρακμής του σημερινού κόσμου—την αποσύνθεση της οικογένειας. Το παλιρροϊκό κύμα των διαλυμένων σπιτιών, οι ξυλοκοπημένοι γαμήλιοι σύντροφοι, τα κακοποιημένα παιδιά, οι ηλικιωμένοι γονείς που υφίστανται κακομεταχείριση—πόσο δείχνουν αυτές οι περιγραφές ότι οι άνθρωποι είναι «άστοργοι», «άγριοι», ακόμη και «προδότες», «χωρίς αγάπη για την αγαθότητα»! Ναι, αυτά τα γνωρίσματα τα αντιμετωπίζουμε σε επιδημικό επίπεδο σήμερα.
Είναι η Δική μας Γενιά Αυτή που Προειπώθηκε;
Αλλά μπορεί να αναρωτιέστε: ‘Δεν υπέφερε ανέκαθεν η ανθρωπότητα από αυτές τις συνθήκες; Πώς γνωρίζουμε ότι η σημερινή μας γενιά είναι αυτή που προειπώθηκε σε εκείνες τις αρχαίες προφητείες;’ Ας εξετάσουμε τρεις αποδεικτικούς συλλογισμούς που βεβαιώνουν ότι ο Ιησούς μιλούσε για το δικό μας καιρό.
Πρώτον, αν και εν μέρει έλαβε χώρα μια αρχική εκπλήρωση με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της, τα λόγια του Ιησού έστρεφαν σαφώς την προσοχή σε μια μελλοντική εποχή. Περίπου 30 χρόνια μετά την καταστροφή που ερήμωσε την Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς έδωσε στον ηλικιωμένο απόστολο Ιωάννη ένα όραμα το οποίο έδειχνε ότι οι προφητευμένες συνθήκες—ο πόλεμος, η πείνα, οι επιδημίες και ο επακόλουθος θάνατος—επρόκειτο να έρθουν στο μέλλον σε παγκόσμια κλίμακα. Ναι, αυτές οι οδύνες δεν θα κάλυπταν μόνο μία περιοχή, αλλά «τη γη» ως σύνολο.—Αποκάλυψη 6:2-8.
Δεύτερον, σε αυτόν τον αιώνα μερικά χαρακτηριστικά του σημείου του Ιησού εκπληρώνονται στον υπερθετικό, όπως θα λέγαμε, βαθμό. Λόγου χάρη, υπάρχουν περιθώρια να γίνουν οι πόλεμοι πολύ χειρότεροι από ό,τι υπήρξαν από το 1914 και έπειτα; Αν συνέβαινε ένας Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, στον οποίο όλες οι σημερινές πυρηνικές δυνάμεις θα χρησιμοποιούσαν τα όπλα τους, το πιθανό αποτέλεσμα θα ήταν να γίνει η γη μια απανθρακωμένη έρημος—και ο άνθρωπος ένα φάντασμα από το μακρινό παρελθόν. Παρόμοια, το εδάφιο Αποκάλυψη 11:18 προείπε ότι, σε αυτές τις ημέρες κατά τις οποίες τα έθνη έχουν ‘οργιστεί’, οι άνθρωποι θα ‘κατέστρεφαν τη γη’. Για πρώτη φορά στην ιστορία, η μόλυνση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος απειλούν τώρα την ίδια τη δυνατότητα του πλανήτη για κατοίκηση! Έτσι, και αυτό το χαρακτηριστικό επίσης εκπληρώνεται στον υπερθετικό, ή σχεδόν στον υπερθετικό, βαθμό. Υπάρχει περίπτωση να συνεχίζονται απλώς οι πόλεμοι και η μόλυνση, πηγαίνοντας από το κακό στο χειρότερο, μέχρις ότου ο άνθρωπος καταστρέψει τον εαυτό του και αυτόν τον πλανήτη; Όχι· διότι η Αγία Γραφή ορίζει ότι η γη θα παραμείνει για πάντα και σε αυτήν θα κατοικούν άνθρωποι με δίκαιη καρδιά.—Ψαλμός 37:29· Ματθαίος 5:5.
Τρίτον, το σημείο των τελευταίων ημερών είναι ιδιαίτερα πειστικό όταν εξεταστεί ως σύνολο. Αν λάβουμε υπόψη όλα μαζί τα χαρακτηριστικά, αυτά που ανέφερε ο Ιησούς στα τρία Ευαγγέλια, εκείνα που περιγράφονται στα συγγράμματα του Παύλου και εκείνα της Αποκάλυψης, αυτό το σημείο έχει δεκάδες χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε κάποιος να καταπιάνεται με το καθένα ξεχωριστά και να ισχυρίζεται ότι και σε άλλες εποχές υπήρχαν παρόμοια προβλήματα, αλλά όταν τα εξετάσουμε όλα μαζί, ο προβολέας στρέφεται αναμφισβήτητα σε μία και μόνο εποχή—τη δική μας.
Τι σημαίνουν, όμως, όλα αυτά; Μήπως ότι η Αγία Γραφή απλώς σκιαγραφεί την εποχή μας ως έναν καιρό απόγνωσης και απελπισίας; Κάθε άλλο!
Καλά Νέα
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του σημείου των τελευταίων ημερών καταγράφεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:14: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». Στον αιώνα αυτόν, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πραγματοποιούν ένα έργο μοναδικό στην ανθρώπινη ιστορία. Δέχονται το άγγελμα της Αγίας Γραφής σχετικά με τη Βασιλεία του Ιεχωβά Θεού—τι είναι, πώς κυβερνάει και τι θα επιτελέσει—και διαδίδουν αυτό το άγγελμα σε όλη τη γη. Εκδίδουν έντυπα γύρω από αυτό το θέμα σε πολύ περισσότερες από 300 γλώσσες, και τα προσφέρουν στους ανθρώπους στα σπίτια τους ή στους δρόμους ή στους τόπους εργασίας τους ουσιαστικά σε κάθε χώρα της γης.
Ενεργώντας έτσι, εκπληρώνουν αυτή την προφητεία. Αλλά επίσης προσφέρουν απλόχερα ελπίδα. Παρατηρήστε ότι ο Ιησούς τα αποκάλεσε αυτά «καλά νέα», όχι άσχημα νέα. Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς; Αυτό συμβαίνει διότι το κεντρικό άγγελμα της Αγίας Γραφής δεν περιστρέφεται γύρω από το πόσο άσχημα θα είναι τα πράγματα στο τέλος αυτού του παλαιού κόσμου. Το κεντρικό της άγγελμα περιλαμβάνει τη Βασιλεία του Θεού, και εκείνη η Βασιλεία υπόσχεται κάτι πολύτιμο για την καρδιά κάθε φιλειρηνικού ανθρώπου—απελευθέρωση.
Τι ακριβώς είναι αυτή η απελευθέρωση, και πώς μπορείτε να τη γευτείτε; Παρακαλούμε εξετάστε τα επόμενα άρθρα γύρω από αυτό το θέμα.
[Υποσημείωση]
a Ο Τίτος σε αυτή την περίπτωση βρισκόταν σε σαφώς πλεονεκτική θέση. Ωστόσο, από δύο σημαντικές απόψεις, δεν κατάφερε να επιβάλει τη θέλησή του. Έκανε προτάσεις για ειρηνική παράδοση, αλλά οι άρχοντες της πόλης αρνήθηκαν πεισματικά και ανεξήγητα. Επίσης, όταν τελικά ο στρατός διέρρηξε τα τείχη της πόλης, ο Τίτος διέταξε να διαφυλαχτεί ο ναός. Εντούτοις, ο ναός κάηκε ολοσχερώς! Η προφητεία του Ιησού είχε καταστήσει σαφές ότι η Ιερουσαλήμ θα ερημωνόταν και ότι ο ναός θα κατεδαφιζόταν εντελώς.—Μάρκος 13:1, 2.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]
Οι άνθρωποι ζητούν απαντήσεις σε βασανιστικά ερωτήματα, όπως τα εξής: Γιατί είναι τόσο άσχημα τα πράγματα; Πού βαδίζει η ανθρωπότητα;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]
Σήμερα, πάνω από το 90 τοις εκατό των θυμάτων του πολέμου είναι πολίτες
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Η προφητεία του Ιησού σχετικά με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ εκπληρώθηκε με κάθε λεπτομέρεια