ΚΕΦΑΛΑΙΟ 123
Προσεύχεται ενώ Είναι Βαθιά Λυπημένος
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 26:30, 36-46 ΜΑΡΚΟΣ 14:26, 32-42 ΛΟΥΚΑΣ 22:39-46 ΙΩΑΝΝΗΣ 18:1
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ
ΙΔΡΩΤΑΣ ΣΑΝ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
Ο Ιησούς ολοκληρώνει την προσευχή με τους πιστούς αποστόλους του. Μετά, “αφού ψάλλουν αίνους, βγαίνουν έξω στο Όρος των Ελαιών”. (Μάρκος 14:26) Κατευθύνονται ανατολικά, προς έναν κήπο με το όνομα Γεθσημανή, όπου ο Ιησούς συνηθίζει να πηγαίνει.
Όταν φτάνουν σε αυτό το ωραίο μέρος, μέσα στα ελαιόδεντρα, ο Ιησούς αφήνει πίσω οχτώ αποστόλους. Ίσως μένουν κοντά στην είσοδο του κήπου, διότι τους λέει: «Καθίστε εδώ, ενόσω εγώ θα είμαι εκεί και θα προσεύχομαι». Ο Ιησούς παίρνει μαζί του τρεις αποστόλους—τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη—και προχωρεί πιο μέσα στον κήπο. Αρχίζει να νιώθει έντονη ταραχή και λέει σε αυτούς τους τρεις: «Είμαι βαθιά λυπημένος, μέχρι θανάτου. Μείνετε εδώ και να είστε σε εγρήγορση μαζί μου».—Ματθαίος 26:36-38.
Ο Ιησούς απομακρύνεται λίγο, “πέφτει στο έδαφος και προσεύχεται”. Για ποιο πράγμα προσεύχεται στον Θεό αυτή τη δύσκολη στιγμή; Λέει τα εξής: «Πατέρα, τα πάντα είναι δυνατά για εσένα· απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα. Όχι όμως αυτό που θέλω εγώ, αλλά αυτό που θέλεις εσύ». (Μάρκος 14:35, 36) Τι εννοεί; Μήπως κάνει πίσω, μη θέλοντας να εκπληρώσει τον ρόλο του Λυτρωτή; Όχι!
Ο Ιησούς έχει δει από τον ουρανό ότι εκείνοι που εκτελούνται από τους Ρωμαίους υποφέρουν απίστευτα. Τώρα, ως άνθρωπος που έχει τρυφερά αισθήματα και νιώθει τον πόνο, είναι λογικό ότι δεν αδημονεί για ό,τι τον περιμένει. Αυτό που τον βασανίζει περισσότερο όμως είναι η σκέψη πως ο θάνατός του ως επονείδιστου εγκληματία μπορεί να φέρει μομφή στο όνομα του Πατέρα του. Σε λίγες ώρες, θα τον κρεμάσουν στο ξύλο ως ένοχο βλασφημίας εναντίον του Θεού.
Αφού ο Ιησούς προσεύχεται αρκετή ώρα, επιστρέφει και βρίσκει τους τρεις αποστόλους να κοιμούνται. Λέει στον Πέτρο: «Δεν μπορούσατε ούτε μία ώρα να είστε σε εγρήγορση μαζί μου; Να είστε σε εγρήγορση και να προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό». Ο Ιησούς καταλαβαίνει ότι και οι απόστολοι βρίσκονται υπό μεγάλη πίεση και ότι η ώρα είναι περασμένη. Γι’ αυτό προσθέτει: «Το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη».—Ματθαίος 26:40, 41.
Κατόπιν ο Ιησούς πηγαίνει πιο πέρα για δεύτερη φορά και ζητάει από τον Θεό να απομακρύνει από εκείνον «αυτό το ποτήρι». Επιστρέφοντας, βρίσκει και πάλι τους τρεις αποστόλους να κοιμούνται, ενώ θα έπρεπε να προσεύχονται για να μην μπουν σε πειρασμό. Όταν ο Ιησούς τούς μιλάει, εκείνοι δεν ξέρουν «τι να του απαντήσουν». (Μάρκος 14:40) Αυτός απομακρύνεται και τρίτη φορά, γονατίζει και προσεύχεται.
Ο Ιησούς στενοχωριέται πολύ για τη μομφή που θα φέρει στο όνομα του Πατέρα του ο θάνατός του ως εγκληματία. Ο Ιεχωβά Θεός ακούει τις προσευχές του Γιου του και κάποια στιγμή στέλνει έναν άγγελο για να τον ενισχύσει. Και πάλι όμως ο Ιησούς δεν παύει να κάνει δέηση στον Πατέρα του, αλλά συνεχίζει «να προσεύχεται πιο ένθερμα». Η συναισθηματική του ένταση είναι τεράστια. Πόσο βάρος σηκώνει στους ώμους του! Διακυβεύεται η αιώνια ζωή τόσο η δική του όσο και των πιστών ανθρώπων. Μάλιστα, “ο ιδρώτας του γίνεται σαν σταγόνες αίματος που πέφτουν στο έδαφος”.—Λουκάς 22:44.
Όταν ο Ιησούς επιστρέφει στους αποστόλους του τρίτη φορά, τους βρίσκει και πάλι να κοιμούνται. «Στιγμές σαν και αυτές εσείς κοιμάστε και αναπαύεστε!» τους λέει. «Δείτε! Έχει πλησιάσει η ώρα να παραδοθεί με προδοσία ο Γιος του ανθρώπου στα χέρια αμαρτωλών. Σηκωθείτε, πάμε. Να! Ο προδότης μου έχει πλησιάσει».—Ματθαίος 26:45, 46.