Ακούει ο Θεός Όταν Προσεύχεστε;

ΕΝΑΣ γενικός διευθυντής αποφασίζει για το αν θα αναθέσει κάποιο ζήτημα σε άλλους ή θα το χειριστεί προσωπικά. Παρόμοια, ο Υπέρτατος Άρχοντας του σύμπαντος έχει τη δυνατότητα να καθορίζει το βαθμό στον οποίο θα αναμειχθεί προσωπικά σε οποιοδήποτε θέμα. Οι Γραφές διδάσκουν ότι ο Θεός έχει αποφασίσει να ασχολείται ο ίδιος προσωπικά με τις προσευχές μας και συνεπώς μας δίνει την οδηγία να απευθύνουμε τις προσευχές μας σ’ αυτόν.—Ψαλμός 66:19· 69:13.

Η απόφαση του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα αποκαλύπτει το προσωπικό του ενδιαφέρον για τις προσευχές των ανθρώπων που είναι δούλοι του. Αντί να αποθαρρύνει αυτούς που ανήκουν στο λαό του από το να τον πλησιάζουν με κάθε σκέψη και ανησυχία, τους παροτρύνει: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε», ‘να εμμένετε στην προσευχή’, ‘επίρριψον επί τον Ιεχωβά το φορτίον σου’, ‘πάσαν την μέριμναν υμών ρίψατε επί [τον Θεό]’.—1 Θεσσαλονικείς 5:17· Ρωμαίους 12:12, ΜΝΚ· Ψαλμός 55:22· 1 Πέτρου 5:7.

Αν ο Θεός δεν ήθελε να δίνει προσοχή στις προσευχές των δούλων του, δεν θα είχε διευθετήσει να υπάρχει μια τέτοια πρόσοδος σ’ αυτόν και δεν θα ενθάρρυνε την ελεύθερη χρήση της. Αυτό, λοιπόν, δηλαδή το ότι ο Θεός έχει αποφασίσει να κάνει τον εαυτό του τόσο προσιτό στο λαό του, είναι ένας λόγος για να έχουμε την πεποίθηση ότι πράγματι ακούει. Ναι, δίνει προσοχή σε κάθε προσευχή των δούλων του.

Κάτι που δεν πρέπει να παραβλέψουμε είναι το γεγονός ότι η Αγία Γραφή δηλώνει ξεκάθαρα πως ο Θεός ακούει προσευχές. Ο απόστολος Ιωάννης, για παράδειγμα, γράφει: «Αύτη είναι η παρρησία [πεποίθηση, ΜΝΚ], την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς». (1 Ιωάννου 5:14) Ο Βασιλιάς Δαβίδ αναφέρθηκε στον Ιεχωβά Θεό ως τον ‘Ακούοντα προσευχή’ και με πεποίθηση διαβεβαίωσε: «Θέλει ακούσει [Ακούει, ΜΝΚ] της φωνής μου».—Ψαλμός 55:17· 65:2.

Έτσι, ενώ η ίδια η πράξη της προσευχής αναμφίβολα φέρνει οφέλη, οι Γραφές δείχνουν ότι περιλαμβάνονται πολύ περισσότερα πράγματα όταν ένα δίκαιο άτομο προσεύχεται. Κάποιος ακούει. Αυτός που ακούει είναι ο Θεός.—Ιακώβου 5:16-18, ΝΔΜ.

Προσευχές που Εισακούστηκαν

Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από αφηγήσεις για ανθρώπους των οποίων οι προσευχές πράγματι εισακούστηκαν και απαντήθηκαν από τον Θεό. Οι εμπειρίες τους επιβεβαιώνουν σαφώς ότι τα οφέλη της προσευχής ξεπερνούν το θεραπευτικό αποτέλεσμα που έχει το να ξεκαθαρίζει και να εκφράζει κανείς τις σκέψεις του. Ξεπερνούν τις προσωπικές προσπάθειες που κάνει ένα άτομο σε αρμονία με τις προσευχές του.

Για παράδειγμα, όταν αντιμετώπισε τη συνωμοσία του Αβεσσαλώμ, ο οποίος είχε σκοπό να σφετεριστεί τη βασιλεία του Ισραήλ, ο Βασιλιάς Δαβίδ προσευχήθηκε: ‘Ω Ιεχωβά, μετέτρεψε, σε παρακαλώ τη συμβουλή του Αχιτόφελ [σύμβουλου του Αβεσσαλώμ] σε ανοησία!’ Αυτή δεν ήταν και μικρή παράκληση, καθώς «η συμβουλή του Αχιτόφελ . . . ήτο ως εάν τις ήθελε συμβουλευθή τον Θεόν· ούτως ενομίζετο πάσα συμβουλή του Αχιτόφελ». Στη συνέχεια ο Αβεσσαλώμ απέρριψε την τακτική που του πρότεινε ο Αχιτόφελ για να ανατρέψει τον Βασιλιά Δαβίδ. Γιατί; ‘Ο Ιεχωβά διέταξε να διασκεδάση [ματαιώσει, ΜΝΚ] την καλήν συμβουλήν του Αχιτόφελ, δια να επιφέρη ο Ιεχωβά το κακόν επί τον Αβεσσαλώμ’. Είναι ξεκάθαρο ότι η προσευχή του Δαβίδ εισακούστηκε.—2 Σαμουήλ 15:31, ΜΝΚ· 16:23· 17:14.

Παρόμοια, αφού ο Εζεκίας δεήθηκε στον Θεό να τον απαλλάξει από τη θανατηφόρα ασθένειά του, ανέρρωσε. Οφειλόταν αυτό απλώς στα ψυχολογικά οφέλη που αποκόμισε ο Εζεκίας ως αποτέλεσμα του ότι είχε προσευχηθεί; Όχι βέβαια! Το άγγελμα του Ιεχωβά προς τον Εζεκία, όπως δόθηκε από τον προφήτη Ησαΐα, έλεγε: «Ήκουσα την προσευχήν σου, είδον τα δάκρυά σου· ιδού, εγώ θέλω σε ιατρεύσει».—2 Βασιλέων 20:1-6.

Στον Δανιήλ, του οποίου η προσευχή απαντήθηκε αργότερα απ’ ό,τι αυτός μπορεί να περίμενε, δόθηκε η εξής διαβεβαίωση από τον άγγελο του Ιεχωβά: «Εισηκούσθησαν οι λόγοι σου». Οι προσευχές άλλων ατόμων, όπως αυτές της Άννας, των μαθητών του Ιησού και του Κορνήλιου, που ήταν αξιωματικός του στρατού, απαντήθηκαν με τέτοιους τρόπους οι οποίοι δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στην ανθρώπινη ικανότητα. Η Αγία Γραφή, λοιπόν, διδάσκει ξεκάθαρα ότι οι προσευχές που είναι σε αρμονία με το θεϊκό θέλημα γίνονται δεκτές, εισακούονται και απαντιούνται από τον Θεό.—Δανιήλ 10:2-14· 1 Σαμουήλ 1:1-20· Πράξεις 4:24-31· 10:1-7.

Αλλά πώς απαντάει ο Θεός στις προσευχές των πιστών δούλων του σήμερα;

Απαντήσεις σε Προσευχές

Οι προσευχές που αναφέρονται παραπάνω απαντήθηκαν με συγκλονιστικούς, θαυματουργικούς τρόπους. Παρακαλούμε, όμως, να έχετε υπόψη σας ότι, ακόμα και στους Βιβλικούς χρόνους, οι πιο συχνές απαντήσεις σε προσευχές δεν ήταν τόσο ευδιάκριτες. Αυτό συνέβαινε επειδή οι απαντήσεις σχετίζονταν με τη χορήγηση ηθικής δύναμης και διαφώτισης, καθιστώντας έτσι ικανούς τους δούλους του Θεού να συνεχίσουν να ακολουθούν μια δίκαιη πορεία. Ειδικά για τους Χριστιανούς, οι απαντήσεις σε προσευχές περιλάμβαναν ζητήματα που ήταν κυρίως πνευματικά, όχι θεαματικές ή δυναμικές πράξεις.—Κολοσσαείς 1:9.

Επομένως, μην απογοητεύεστε αν οι προσευχές σας δεν απαντιούνται πάντοτε με τον τρόπο που περιμένετε ή προτιμάτε. Για παράδειγμα, αντί να απομακρύνει μια δοκιμασία, ο Θεός μπορεί να προτιμήσει να σας δώσει ‘δύναμη που είναι πέρα από τη φυσιολογική’ για να την υπομείνετε. (2 Κορινθίους 4:7, ΜΝΚ· 2 Τιμόθεον 4:17) Ποτέ δεν πρέπει να μικροποιούμε την αξία αυτής της δύναμης ούτε πρέπει να συμπεραίνουμε ότι στην πραγματικότητα ο Ιεχωβά ούτε καν απάντησε στην προσευχή μας.

Συλλογιστείτε την περίπτωση του ίδιου του Γιου του Θεού, του Ιησού Χριστού. Λόγω της ανησυχίας του να μην πεθάνει ως ένα άτομο που είχε τη φήμη του βλάσφημου, ο Ιησούς προσευχήθηκε: «Πάτερ, αν θέλης να απομακρύνης το ποτήριον τούτο απ’ εμού». Εισακούστηκε αυτή η προσευχή από τον Θεό; Ναι, όπως επιβεβαιώνεται στο εδάφιο Εβραίους 5:7. Ο Ιεχωβά δεν απάλλαξε τον Γιο του από την ανάγκη που υπήρχε να πεθάνει σ’ έναν πάσσαλο βασανισμού. Αντί γι’ αυτό, όμως, «εφάνη . . . εις αυτόν άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν».—Λουκάς 22:42, 43.

Ήταν αυτό μια συγκλονιστική, θαυματουργική απάντηση; Για τον καθένα από εμάς, θα ήταν! Αλλά για τον Ιεχωβά Θεό, την πηγή αυτής της δύναμης, αυτό δεν ήταν ένα θαύμα. Επίσης ο Ιησούς, από την προηγούμενη ζωή του στον ουρανό, ήταν εξοικειωμένος με περιπτώσεις του παρελθόντος όπου άγγελοι εμφανίστηκαν σε ανθρώπους. Συνεπώς, η εμφάνιση ενός αγγέλου δεν θα είχε σ’ εκείνον τη συγκλονιστική επίδραση που θα είχε σ’ εμάς. Παρ’ όλα αυτά, εκείνος ο άγγελος, τον οποίο ο Ιησούς προφανώς γνώριζε προσωπικά από την προανθρώπινη ύπαρξή Του, συντέλεσε στην ενίσχυσή Του για τη δοκιμασία που βρισκόταν ακριβώς μπροστά Του.

Απαντώντας στις προσευχές των πιστών δούλων του σήμερα, ο Ιεχωβά συχνά τους δίνει την απαιτούμενη δύναμη για να υπομείνουν. Αυτή η υποστήριξη μπορεί να πάρει τη μορφή ενθάρρυνσης από τους συλλάτρεις μας με τους οποίους έχουμε προσωπική σχέση. Θα ήθελε κανείς από εμάς να απορρίψει αυτή την ενθάρρυνση, ίσως συμπεραίνοντας ότι εφόσον οι σύνδουλοί μας δεν έχουν περάσει δοκιμασίες σαν τις δικές μας δεν είναι σε θέση να μας ενισχύσουν; Ο Ιησούς θα μπορούσε να έχει ακριβώς μια τέτοια άποψη για τον άγγελο που εμφανίστηκε σ’ αυτόν. Αντίθετα, δέχτηκε την ενθάρρυνση ως απάντηση του Ιεχωβά στην προσευχή του και έτσι μπόρεσε να εκπληρώσει πιστά το θέλημα του Πατέρα του. Εμείς επίσης θα πρέπει να δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη τη δύναμη που μας δίνει ο Θεός απαντώντας στις προσευχές μας. Να θυμάστε, επίσης, ότι ύστερα από τέτοιες περιόδους υπομονετικής εγκαρτέρησης συχνά ακολουθούν ανείπωτες ευλογίες.—Εκκλησιαστής 11:6· Ιακώβου 5:11.

Να Έχετε την Πεποίθηση ότι ο Θεός Ακούει

Ποτέ να μη χάσετε την πεποίθησή σας στην αποτελεσματικότητα της προσευχής αν δεν σας δοθεί απάντηση αμέσως. Για να λάβουμε απάντηση σε μερικές προσευχές, όπως είναι αυτές οι οποίες γίνονται για προσωπική ανακούφιση από στενοχώριες ή για αυξημένες ευθύνες στην υπηρεσία μας προς τον Θεό, ίσως χρειαστεί να περιμένουμε για τον καιρό που ο Θεός γνωρίζει ότι είναι κατάλληλος και καλύτερος. (Λουκάς 18:7, 8, ΚΔΤΚ· 1 Πέτρου 5:6, ΚΔΤΚ) Αν προσεύχεστε σχετικά μ’ ένα προσωπικό ζήτημα που σας απασχολεί βαθιά, δείξτε στον Θεό με την επιμονή σας ότι η επιθυμία σας είναι σφοδρή, το κίνητρό σας αγνό και γνήσιο. Ο Ιακώβ εκδήλωσε τέτοιο πνεύμα όταν, αφού πάλεψε με σθένος και επί αρκετή ώρα μ’ έναν άγγελο, είπε: «Δεν θέλω σε αφήσει να απέλθης, εάν δεν με ευλογήσης». (Γένεσις 32:24-32) Πρέπει κι εμείς να έχουμε παρόμοια πεποίθηση ότι, αν συνεχίσουμε να ζητάμε, θα λάβουμε την ευλογία στον κατάλληλο καιρό.—Λουκάς 11:9.

Μια τελική σκέψη. Το να απευθυνόμαστε στον Κυρίαρχο του σύμπαντος και να ξέρουμε ότι θα εισακουστούμε είναι ένα πολύτιμο προνόμιο. Έχοντας αυτό υπόψη, ακούμε εμείς προσεκτικά όταν ο Ιεχωβά Θεός μάς μιλάει, μέσω του Λόγου του, για τις απαιτήσεις του; Καθώς οι προσευχές μας μάς φέρνουν ακόμα πιο κοντά στον Δημιουργό μας, επιθυμούμε να δίνουμε μεγάλη προσοχή σε καθετί που έχει να μας πει.

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Ο Θεός ακούει τις προσευχές. Τον ακούμε εμείς όταν μας μιλάει μέσω του Λόγου του;